tag:blogger.com,1999:blog-74391202825931348042024-02-19T08:41:55.527+02:00ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ 1 « Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν,οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν. »ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comBlogger1538125tag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-74084157670017036022019-06-24T06:00:00.001+03:002020-07-23T14:04:30.468+03:00Πότε και γιατί ξεκινά η νηστεία των Αγίων Αποστόλων;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="àÃÅÃâõ úñù óùñÃâï þõúùýì ÷ ý÷ÃÆÃâõïñ ÃâÃâ°Ã½ ÃâóïÃâ°Ã½ ÃâÃâ¬Ã¿ÃÆÃâÃÅûÃâ°Ã½;" height="230" src="https://www.orthodoxianewsagency.gr/wp-content/uploads/2019/06/%CE%B1%CF%80.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Την Δευτέρα, αμέσως μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων, αρχίζει η νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Η νηστεία αυτή είναι από τις παλαιότερες που έχει καθιερώσει η Εκκλησία μας.</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Πρώτος ο Μέγας Αθανάσιος γύρω στο 357 αναφέρει νηστεία μιάς εβδομάδος μετά την Πεντηκοστή. «Τη γαρ εβδομάδι μετά την αγίαν πεντηκοστήν ο λαός νηστεύσας εξήλθε περί το κοιμητήριον εύξασθαι». Οι Αποστολικές Διαταγές, που περιλαμβάνουν πανάρχαιες εντολές και παραδόσεις της Εκκλησίας μας, αναφέρουν την νηστεία των Αποστόλων μία εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή, δηλαδή μετά την εορτή των Αγίων Πάντων, αναφέροντας ταυτόχρονα ότι την εβδομάδα της Πεντηκοστής καταλύουμε όλα: «Μετά ουν το εορτάσαι υμάς την πεντηκοστήν εορτάσατε μίαν εβδομάδα και μετ’ εκείνην νηστεύσατε μίαν, δίκαιον γαρ και ευφρανθήναι επί τη εκ Θεού δωρεά και νηστεύσαι μετά την άνεσιν».<br /><br />Επειδή οι απόστολοι είχαν αρχίσει το κήρυγμα μετά την Πεντηκοστή, οι ημέρες που την ακολουθούσαν αφιερώθηκαν σε αυτούς.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Η χρονική διάρκεια αυτής της νηστείας είναι μεταβλητή, επειδή η αρχή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα, όμως το τέλος της είναι πάντοτε σταθερό. Αρχίζει την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει σταθερά την 29η Ιουνίου. Κατά το νέο ημερολόγιο η νηστεία των Αγίων Αποστόλων δεν υπερβαίνει ποτέ τις 30 ημέρες. Υπάρχει ακόμη και περίπτωση, όταν το Πάσχα πέφτει μεταξύ 5 και 8 Μαΐου, να μην έχουμε καθόλου νηστεία.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Κατά την περίοδο της νηστείας των Αγίων Αποστόλων δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτοκομικά είδη και αυγά, ενώ επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού, εκτός από την Τετάρτη και την Παρασκευή.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Αν όμως η εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή, καταλύουμε μόνο ψάρι, αλλά όχι κρέας, γάλα και αυγά.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ψάρι καταλύεται επίσης και κατά την εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου, στις 24 Ιουνίου, οποιαδήποτε ημέρα και αν πέσει.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Σε αντίθεση με την νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και του Δεκαπενταύγουστου, η νηστεία των Αγίων Αποστόλων είναι σχετικά άγνωστη στον πολύ κόσμο.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Όμως η νηστεία αυτή θεσπίσθηκε για να προετοιμάζει τους χριστιανούς για την μεγάλη εορτή των Αποστόλων και αποτελεί μία έκφραση ευγνωμοσύνης προς αυτούς, καθώς τους Αποστόλους χρησιμοποίησε το Άγιον Πνεύμα ως όργανά του για να διαδώσει την διδασκαλία του Χριστού σε όλο τον κόσμο και να συστήσει την Εκκλησία Του.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Τί πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Να νηστέψουμε αυτές τις λίγες ημέρες. Να προετοιμαστούμε, να ἐξομολογηθούμε και να κοινωνήσουμε τουλάχιστον στην ημέρα της εορτής τους στις 29 Ιουνίου.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Νηστεύοντας και συμμετέχοντας στα εκκλησιαστικά μυστήρια, θα τιμήσουμε τους θεμελιωτές της Εκκλησίας μας και θα φέρουμε την ευλογία και τις ευχές τους στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, στην εργασία μας.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><br /><span style="font-size: large;">Δείτε και -</span><a href="http://aktines.blogspot.com/2019/06/blog-post_819.html" style="font-size: x-large;">Σκέψεις διὰ τὴν νηστείαν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων</a><br /><br /><br /><a href="http://aktines.blogspot.com/2019/06/blog-post_447.html#more" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-81876653946976830262019-06-23T08:00:00.000+03:002019-06-25T12:51:27.883+03:00Κυριακή των Αγίων Πάντων - Η ζωή των αγίων ήταν σταυρώσιμη πορεία.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="266" src="http://www.doxologia.ro/sites/default/files/articol/2014/03/hristos-pantocrator.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br />ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Ματθ. ι΄ 32-33,37-38, ιθ΄ 27-30<br />ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Εβρ. ια΄ 33- ιβ΄2</i><br /><br /><div style="text-align: center;">
<a href="hhttp://aktines.blogspot.gr/"><span style="color: #cc0000;"><b>Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΗΤΑΝ ΣΤΑΥΡΩΣΙΜΗ ΠΟΡΕΙΑ</b></span></a></div>
<br /> Η Εκκλησία μας όρισε την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή και την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο να εορτάζουμε όλους τους αγίους της. Οι άγιοι είναι καρπός και βεβαίωση της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία. Όσο υπάρχει η Εκκλησία, δια των μυστηρίων της, όπου το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται στους πιστούς και τους αγιάζει, τόσο θα αναδεικνύονται και άγιοι. <br /><br />Το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που φωτίζει «πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Μας φωτίζει ώστε να ακολουθούμε όσα ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας δίδαξε ώστε να καταξιωθεί ο καθένας της αγιότητας, γιατί αυτός πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του κάθε Χριστιανού κατά τον λόγο του Κυρίου «άγιοι γίνεσθαι ότι εγώ άγιός ειμι».<br />Έτσι, το σημερινό ευαγγέλιο που ακούσαμε αναφέρεται στο τι έκανε ο κάθε άγιος για να αναδειχθεί άγιος και τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να καταξιωθούμε της χάριτος των αγίων.</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><b>-Πρώτα</b>, πρέπει να έχουμε ομολογία πίστεως. Οι δειλοί, οι χλιαροί στην πίστη και αυτοί που ντρέπονται να ομολογήσουν την πίστη τους δεν έχουν θέση στη βασιλεία των ουρανών. Ο Χριστός θέτει μιαν προϋπόθεση: Όποιος ομολογεί ότι ανήκει σε Αυτόν, ιδιαίτερα όταν κινδυνεύουν τα υλικά συμφέροντά του ή ακόμα και η ίδια η ζωή του, τότε και ο Χριστός θα τον αναγνωρίσει μπροστά στον Θεό Πατέρα. Όποιος από φόβο μην πάθει κάτι ντραπεί να ομολογήσει την πίστη του, αυτός θα θεωρηθεί ξένος για τον Θεό. Είναι εύκολο να πεις ότι πιστεύεις σε έναν που πιστεύει το ίδιο με εσένα, είναι όμως δύσκολο να ομολογήσεις την πίστη σου εκεί που αν το κάνεις μπορεί να σε περιγελάσουν, ή εκεί που μπορεί να χάσεις τη δουλειά σου, ακόμα δε πολύ πιο δύσκολο όταν κινδυνεύει η ίδια η ζωή σου. Οι άγιοι, όμως, αυτό έκαναν στη ζωή τους. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει άγιος που να έζησε άνετη ζωή, όλοι, συνάντησαν δυσκολίες, διωγμούς, ακόμα και μαρτύριο. Μπορεί στην αρχή να φάνηκαν οι διώκτες του Χριστού ότι νικούν, στο τέλος όμως αυτός που κερδίζει είναι αυτός που αγωνίστηκε στη ζωή του να έχει το όνομα του Χριστού ως καθημερινή ομολογία. Αυτό εφάρμοσε ο κάθε άγιος γι’ αυτό και σήμερα τιμάται από όλους εμάς αλλά πολύ περισσότερο επάξια από τον Θεό.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><b>-Δεύτερο</b> μήνυμα των λόγων του Χριστού είναι ότι η αγάπη του Θεού θα πρέπει να ξεπερνά κάθε άλλη αγάπη που έχουμε, ακόμα και αυτών των γονέων και των παιδιών μας: «Ο φιλών πατέρα, μητέρα, υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος». Πολύ σκληρός ο λόγος του Χριστού θα πει κανείς. Ο Χριστός εδώ δεν λέγει να μην αγαπούμε και να μην θυσιαζόμαστε για την οικογένειά μας. Αντίθετα μάλιστα, αυτή η εντολή είναι δεδομένη, θα πρέπει να φροντίζουμε για τα μέλη της οικογένειάς μας ως ιερό καθήκον. Η αγάπη του Χριστού, όμως, θα ~ 57 ~ πρέπει να ξεπερνά ακόμα και την μεγαλύτερη αγάπη που έχει ο καθένας, αυτήν της οικογένειάς του. Μας λέγει, δηλαδή, να θέσουμε προτεραιότητες και ως πρώτη προτεραιότητα να είναι ο Θεός. Υπήρξαν άγιοι που οι γονείς τους, τους ωθούσαν σε ζωή αντίθετη με το θέλημα του Θεού, αυτοί, όμως, ως Χριστιανοί ήθελαν να παραμείνουν πιστοί στον Θεό. Έτσι βρέθηκαν στο δίλημμα της αγάπης προς τους γονείς ή της αγάπης προς τον Θεό και διάλεξαν την αγάπη προς τον Θεό και έτσι μαρτύρησαν γι’ αυτή τους την πίστη. Η επιλογή τους αυτή τους δικαίωσε και τους αντάμειψε με την αγιότητα. Υπήρξαν βέβαια και άγιοι που κατάφεραν με την προσευχή τους και με τον τρόπο τους να οδηγήσουν και την οικογένεια και τους γύρω τους να πιστέψουν στον Χριστό. Αυτό είναι το τέλειο, το ιδανικό, που όποιος το κατάφερε θα έχει να ανταμειφθεί πολύ περισσότερο από τον Χριστό.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><b>-</b>Ένα <b>τρίτο</b> μήνυμα σήμερα είναι οι λόγοι του Χριστού «ός ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος». Όλα τα προηγούμενα που μας είπε ο Χριστός θα φανούν στον καθένα μας πολύ δύσκολα. Πώς να μπορούμε στη ζωή μας να ομολογούμε την πίστη μας στον Χριστό ή να αγαπούμε Αυτόν περισσότερο από κάθε τι άλλο; Έρχεται τώρα να μας πει ότι ο δρόμος του κάθε χριστιανού είναι δύσκολος. Να μην περιμένει ανέσεις και ευκολίες. Αν η επίγειος ζωή του Χριστού ήταν μια σταυρώσιμη πορεία, τέτοια θα πρέπει να είναι και η δική μας. Σταυρός, όμως, που οδηγεί στην ανάσταση και στην αληθινή ζωή πέραν του τάφου. Δεν είναι άξιος ο Χριστιανός που προσπαθεί να αποφύγει τον σταυρό, τις δυσκολίες, για να περνά καλά σε αυτή τη ζωή. Άξιος είναι αυτός ο Χριστιανός που στους πειρασμούς, στις δυσκολίες, στον τυχόν διωγμό στέκει αλύγιστος και κρατάει το όνομα του Χριστού ως προτεραιότητα στη ζωή του. Αν οι άγιοι που εορτάζουμε σήμερα έψαχναν τις ευκολίες και τις ανέσεις δεν θα είχαμε αγίους. Ήξεραν, όμως, ότι σε αυτόν τον σταυρό που κουβαλούσαν ερχόταν ο Χριστός και τους ενδυνάμωνε, τους στήριζε να τον σηκώνουν ακούραστα και αγόγγυστα. Έτσι και στη ζωή μας, μπορεί να μας φαίνονται οι λόγοι του Χριστού δύσκολοι αλλά όταν πάρουμε την απόφαση να ακολουθήσουμε αυτό τον δρόμο ο Χριστός θα είναι συνοδοιπόρος.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;"> Αυτά εφάρμοσαν στη ζωή τους όλοι οι άγιοί μας που τιμούμε σήμερα και αξιώθηκαν της αγιότητας. Ο Χριστός ήταν πάντοτε προτεραιότητα στη ζωή τους, ομολογούσαν καθημερινώς την πίστη σε Αυτόν, ιδιαίτερα στα δύσκολα. Η ζωή των αγίων ήταν σταυρώσιμη πορεία που όμως οδηγεί στην ανάσταση και την είσοδό τους στην όντως ζωή κοντά στον Χριστό. Αυτά πρέπει να κάνει ο κάθε Χριστιανός, έχοντας όλους τους αγίους που εορτάζουμε σήμερα ως πρότυπα στη ζωή του αλλά και επικαλούμενος κάθε φορά τις πρεσβείες τους, να είναι μαζί με τον Χριστό συνοδοιπόροι στον αγώνα μας.</span><br /><br /><br /><a href="http://aktines.blogspot.com/2019/06/blog-post_733.html#more" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-41390004775530045112019-06-23T05:30:00.000+03:002019-06-23T05:30:07.646+03:00Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός και Θαυματουργός (Βίος)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<img height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGu583yuZzRTBF9nLe5khovj1G4JXpeKRErOm26HxAEqz-F04Na21BPkJv9iegm0FIVQm2KXwMQEt0htHNFFSGP2nOQoFUkbd_a22nXzMo6nljcjtqiJQoXHbsybeKwhOqXxx2Pe8f6x30/s400/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82.jpg" width="303" /></div>
<br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<b><u>Άγιος Λουκάς</u></b></div>
<b style="font-size: x-large;"><u><div style="text-align: center;">
<b>Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Καθηγητής χειρουργικής</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>1877 - 1961</b></div>
</u></b><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο σταυρός ο διωγμός η θλίψη ο πειρασμός είναι ο κλήρος της Εκκλησίας και του αληθινού Χριστιανού. Δεν υπάρχει ορθόδοξη Εκκλησία που να μην έζησε τον δικό της διωγμό. Αλλά ούτε και υπήρξε άγιος που να μην πέρασε από το δικό του καμίνι των θλίψεων, των διωγμών, των πειρασμών.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Μια συγκλονιστική σταυρική μαρτυρία είναι και αυτής της μορφής του οσίου Λουκά αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του ιατρού καθηγητού τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής. Άνθρωπος με σπάνια ταλέντα και πνευματικά χαρίσματα, με εκπληκτική επιστημονική κατάρτιση, διακόνησε τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και αγάπη.</span><br /><br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
</div>
<span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Πρώτα χρόνια</u></b></span><br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOJK-6ew3RXS2gFhedfPQG_UxLZuT-lnNy3fN_k2DaVg07CFWybCmmhoSm2XsQIfMcQ3Bz81ntzoRK1_Kq2MwXzzUr8fpRLIdqZ1f1A-cikCXUIlwOUnHfZs8Ap-6twZzdIfwyCU2fpfJ6/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82.jpg" style="text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOJK-6ew3RXS2gFhedfPQG_UxLZuT-lnNy3fN_k2DaVg07CFWybCmmhoSm2XsQIfMcQ3Bz81ntzoRK1_Kq2MwXzzUr8fpRLIdqZ1f1A-cikCXUIlwOUnHfZs8Ap-6twZzdIfwyCU2fpfJ6/s320/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82.jpg" /></a></div>
<br /><span style="font-size: large;">Ο Άγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόϊνο-Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 στο Κερτς της χερσονήσου της Κριμαίας. Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε ήταν ιδιόμορφο καθώς ο πατέρας του ήταν ρωμαιοκαθολικός ενώ η μητέρα του, αν και ορθόδοξη, περιοριζόταν σε καλές πράξεις χωρίς να συμμετέχει ενεργά στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Πολύ νωρίς μετακομίζουν στο Κίεβο.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Στο Κίεβο ο Βαλεντίν αποφασίζει να σπουδάσει Ιατρική. Παίρνει το πτυχίο του το 1903 και παρακολουθεί μαθήματα οφθαλμολογίας.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Άσκηση ιατρικής - οικογένεια</u></b></span><br /><br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCUIOIBfnAckwyf2hFeLMRPPww-Q2F6v8Pbc5HvmXGq-qIKY55mLVj7u8Y657Pnea9YDw_Aen1A442QGHxonlQXvPGQY9AZYGbNHObPCaP6MMdOZ7sqa1Gb1V2WjiGOnL1SdV3xmDWj5Qp/s1600/%CF%83%CF%85%CE%B6%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%82+%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC.jpg" style="text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCUIOIBfnAckwyf2hFeLMRPPww-Q2F6v8Pbc5HvmXGq-qIKY55mLVj7u8Y657Pnea9YDw_Aen1A442QGHxonlQXvPGQY9AZYGbNHObPCaP6MMdOZ7sqa1Gb1V2WjiGOnL1SdV3xmDWj5Qp/s1600/%CF%83%CF%85%CE%B6%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%82+%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;">Η σύζυγος του Αγ.Λουκά, Άννα με ένα από τα παιδιά του</span></div>
<br /><span style="font-size: large;">Το 1904, με το ξέσπασμα του Ρώσο-Ιαπωνικού πολέμου, βρέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου εργάστηκε σαν χειρουργός με μεγάλη επιτυχία. Εκεί συναντήθηκε και με την Άννα Βασιλίγιεβνα Λάνσκαγια, τη μέλλουσα σύζυγό του, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Πριν ακόμη τελειώσει ο πόλεμος εργάζεται σε ένα μικρό νοσοκομείο. Οι επιτυχίες του είναι τόσο πολλές που η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα και ασθενείς καταφθάνουν από παντού. Την ίδια εποχή μελετά σχετικά με την τοπική αναισθησία και συντάσσει επιστημονικά άρθρα. Διαπρέπει στις εγχειρήσεις των οφθαλμών και αποφασίζει να ασχοληθεί με τη θεραπεία των πυογόνων λοιμώξεων.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Πρώτη σύλληψη - θάνατος της γυναίκας του</u></b></span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Το 1917 ο άγιος Λουκάς βρίσκεται στην Τασκένδη. Η ρωσική επανάσταση είχε ήδη αρχίσει και η Εκκλησία βρέθηκε στο στόχαστρο των Μπολσεβίκων. Η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Τότε ο Βαλεντίν συνελήφθη για πρώτη φορά. Αιτία ήταν η συκοφαντία ενός νοσοκόμου. Με τη βοήθεια του Θεού αποκαλύφθηκε η αλήθεια και ο γιατρός αφέθηκε ελεύθερος.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Η περιπέτεια αυτή όμως, παρά το αίσιο τέλος της, αναστάτωσε την Άννα, η οποία έπασχε ήδη από φυματίωση, και η υγεία της επιδεινώθηκε σε βαθμό που λίγες μέρες αργότερα υπέκυψε. Μετά το θάνατό της, ο γιατρός εμπιστεύθηκε τα παιδιά του στη Σοφία Σεργκέγεβνα, μια πιστή νοσοκόμα, η οποία τους στάθηκε σαν δεύτερη μητέρα για πολλά χρόνια.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Καθηγητής Πανεπιστημίου - Χειροτονία σε ιερέα</u></b></span><br /><br /><br /><div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf-suJtkp4kUFBul_cPB9hJIucLhuiQoiTR2gZgbaCjz78uw-9gf5cZQMwjEAuD3G4tnD8Uhi7cU27utd37sTR5nR6PCqVafQli2Dyb8SRcuY8A6ItXbL6tPG-7Onoy-Xd5o9AZS2EjJ8Z/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%822.jpg" style="font-size: x-large; text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf-suJtkp4kUFBul_cPB9hJIucLhuiQoiTR2gZgbaCjz78uw-9gf5cZQMwjEAuD3G4tnD8Uhi7cU27utd37sTR5nR6PCqVafQli2Dyb8SRcuY8A6ItXbL6tPG-7Onoy-Xd5o9AZS2EjJ8Z/s320/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%822.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br />Το 1920 εκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης στην έδρα της τοπογραφικής Ανατομίας και Χειρουργικής. Δημοσίευσε σημαντικότατες επιστημονικές μελέτες, και απέσπασε τα ανώτατα κρατικά βραβεία.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Βαλεντίν ήταν πολύ πιστός και αυτό ήταν έκδηλο στον τρόπο που εργαζόταν. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν οι πρώτες αντιδράσεις από τους εκπροσώπους του αθεϊστικού καθεστώτος. Στο μεταξύ, στους διωγμούς προστίθεται και η πληγή της «ζώσης εκκλησίας» που σκοπό είχε να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κράτους διαιρώντας τους κληρικούς και τους πιστούς, και να τους απομακρύνει από την αληθινή πίστη.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Σ’ αυτή την εποχή των δοκιμασιών για την Εκκλησία, ο γιατρός συμμετείχε ενεργά στη ζωή της εκκλησίας. Όταν κατηγορήθηκε ο αρχιεπίσκοπος Τασκένδης και Τουρκεστάν Ιννοκέντιος από τους σχισματικούς, ο γιατρός υπερασπίστηκε με σθένος την κανονική τάξη. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιννοκέντιος, εντυπωσιασμένος από την παρρησία του Βαλεντίν, του προτείνει να γίνει ιερέας. Πράγματι, η χειροτονία του σε διάκονο έγινε στις 26 Ιανουαρίου 1921 και μια βδομάδα αργότερα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Χειροτονία σε Επίσκοπος</u></b></span><br /><br /><br /><div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2aff7fQFuuq8-EhqsXhahAS3bOUjzxEVaMYfw8o6FMwIIV1A_ejGB2PnbG6bqZ1JF6_dGEhZxct0wEhQFVTHHTLde2EVzILFJNe3oxnWpkQlCqqRxrxfl5frme2MJU1Ssz_6_k1l7qpiQ/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%823.jpg" style="font-size: x-large; text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2aff7fQFuuq8-EhqsXhahAS3bOUjzxEVaMYfw8o6FMwIIV1A_ejGB2PnbG6bqZ1JF6_dGEhZxct0wEhQFVTHHTLde2EVzILFJNe3oxnWpkQlCqqRxrxfl5frme2MJU1Ssz_6_k1l7qpiQ/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82%CF%823.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br />Το καλοκαίρι του 1922 η «ζώσα εκκλησία» κάνει την επίθεσή της και εκτοπίζει τον Ιννοκέντιο. Ο κλήρος και ο λαός της Τασκένδης, όντας στο έλεος των σχισματικών, εκλέγουν στη θέση του Επισκόπου τον π. Βαλεντίν-Γιασενέτσκι. Η κουρά του σε μοναχό έγινε κρυφά στο σπίτι του ιερέα-καθηγητή. Καταλληλότερο όνομα για το νέο Επίσκοπο κρίθηκε εκείνο του αποστόλου, ευαγγελιστή, αγιογράφου και ιατρού Λουκά. Στη συνέχεια ταξίδεψε ως το Πεντζικέντ για να χειροτονηθεί Επίσκοπος.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Φυλακή - συγγραφικό έργο - εξορία</u></b></span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Το γεγονός αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο και πολύ σύντομα ο Επίσκοπος Λουκάς συνελήφθη. Κατηγορήθηκε για προδοσία και φυλακίστηκε. Στη φυλακή είχε την ευκαιρία να ολοκληρώσει και το σύγγραμμά του: «Δοκίμια για τη χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων» το οποίο, όμως, δεν εκδόθηκε για πολλά χρόνια, παρόλη τη σημασία του για την ιατρική επιστήμη, επειδή ο συγγραφέας επέμεινε να γραφεί στο εξώφυλλο το αρχιερατικό του αξίωμα.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Στο διάστημα της απουσίας του οι εκπρόσωποι της «ζώσης εκκλησίας» κατέλαβαν τις εκκλησίες, μα ο λαός, πιστός στις συμβουλές του ποιμένα του, απείχε από τους ναούς. Λόγω της μεγάλης του επιρροής οι υπεύθυνοι της G.P.U. (Κρατική Πολιτική Διεύθυνση) αποφάσισαν να απομακρύνουν τον Επίσκοπο Λουκά από την Τασκένδη. Την ώρα της αποχώρησής του πλήθος κόσμου στάθηκε στις γραμμές του τραίνου προκειμένου να εμποδίσει την αναχώρηση. Ο κόσμος απομακρύνθηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις και ο Επίσκοπος Λουκάς πήρε τον μακρύ και βασανιστικό δρόμο της εξορίας.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Φυλακίζεται κάτω από άθλιες συνθήκες στη Μόσχα. Εκεί διαπιστώνει τα πρώτα συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας που θα τον συνοδεύσει σε όλη του τη ζωή. Παρ’ όλες τις κακουχίες, η συμπεριφορά του Επισκόπου απέναντι σε όλους τους κρατουμένους προκαλούσε το σεβασμό ακόμη και των πιο αρνητικών.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Πρώτη εγχείρηση μεταμόσχευσης</u></b></span><br /><br /><br /><div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrCiujjfQ3xLCwPsOTi-6gMvCRaQ9kqYe3Al_0jaZS9AduCSXgraVpMzJyxEyCaXHbUwvv_93OQp4DYsOnpxrO6AfQasXisLHP2r8eenm5RtZxpIZSBifXZmUucItjDbXBJzD5dqlRYzRC/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83.jpg" style="font-size: x-large; text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrCiujjfQ3xLCwPsOTi-6gMvCRaQ9kqYe3Al_0jaZS9AduCSXgraVpMzJyxEyCaXHbUwvv_93OQp4DYsOnpxrO6AfQasXisLHP2r8eenm5RtZxpIZSBifXZmUucItjDbXBJzD5dqlRYzRC/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83%CF%83.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br />Ο Άγιος Λουκάς στο χειρουργείο (αριστερά στην φωτο)</span><br /><span style="font-size: large;">Ενώ οι γιατροί βεβαίωναν πως η κατάσταση της υγείας του δεν το επιτρέπει, ο Επίσκοπος Λουκάς αναχώρησε εξόριστος για τη Σιβηρία. Το καθεστώς τον εγκαθιστά στην πόλη Γενισέισκ. Στο νοσοκομείο του Γενισέισκ επιχείρησε μια πρωτοποριακή και δυσκολότατη επέμβαση. Του έφεραν ένα νέο άνδρα με βαριά νεφρική ανεπάρκεια. Η κατάστασή του ήταν απελπιστική.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο επίσκοπος γιατρός, μην έχοντας άλλη λύση, αποφάσισε να κάνει μια «ηρωική» επέμβαση κι επεχείρησε μεταμόσχευση νεφρού από μοσχάρι στο νεαρό ασθενή, παρά τα πενιχρά μέσα που διέθετε. Ο γιατρός που διηγήθηκε το γεγονός αυτό, χαρακτηρίζει επιτυχημένη την επέμβαση, δίχως άλλες λεπτομέρειες για το πόσο έζησε ο ασθενης, τα μετεγχειρητικά προβλήματα κ.λπ.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Παρόλο που ήταν η πρώτη εγχείρηση μεταμόσχευσης, δεν έγινε ευρύτερα γνωστή, προφανώς για πολιτικούς λόγους. Δεν θα έπρεπε να προβληθεί ένας «εχθρός του λαού»! Γι’ αυτό επίσημα ως πρώτη τέτοια εγχείρηση θεωρείται του καθηγητή Ι. Ι. Βορόνη το 1934 (μια δεκαετία μετά), όταν έκανε μεταμόσχευση νεφρού χοίρου σε μια γυναίκα με ουραιμία.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Στη συνέχεια η G.P.U. τον στέλνει ακόμη 2000χλμ μακρύτερα, στην πόλη Τουρουχάνσκ. Και στο νέο τόπο της εξορίας δεν αρνήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όσους τις χρειάζονταν, παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο λαός του Τουρουχάνσκ τον περιέβαλε με πολλή αγάπη και σεβασμό. Αυτό ήταν αρκετό για τους άθεους που σχεδίασαν νέα εξορία για τον Επίσκοπο-γιατρό: αυτή τη φορά τον έστελναν πέρα από τον αρκτικό κύκλο στο Πλάχινο, όπου κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο ο ήλιος δεν ανατέλλει. Η υγεία του Επισκόπου είχε επιδεινωθεί και μια τέτοια εξορία ήταν κάτι πολύ επικίνδυνο για τη ζωή του. Αυτός ήταν και ο σκοπός των διωκτών του.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Εκεί, στο Πλάχινο, υπέφερε τα πάνδεινα, τόσο λόγω των καιρικών συνθηκών, όσο και λόγω της αντιμετώπισης από τους κατοίκους της περιοχής. Ευτυχώς, δύο μήνες αργότερα, με αιτία το θάνατο ενός αγρότη, οι κάτοικοι του Τουρουχάνσκ ξεσηκώθηκαν και απαίτησαν την επιστροφή του Επισκόπου. Οι αρνητές δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να υποχωρήσουν. Έτσι ο Επίσκοπος Λουκάς, που από όραμα είχε ειδοποιηθεί για το πέρας της δοκιμασίας του, επέστρεψε στο Τουρουχάνσκ και συνέχισε απερίσπαστος τις ασχολίες του για οκτώ μήνες, μέχρι, δηλαδή, το τέλος της εξορίας του.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισε δεν ξέχασε ποτέ τα παιδιά του και επικοινωνούσε μαζί τους όσο πιο συχνά μπορούσε.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Παραίτηση από Επίσκοπος - εξορία στη Σιβηρία</u></b></span><br /><br /><div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">Στο Κρασνογιάρσκ παρουσιάζεται στη G.P.U. για ανάκριση. Εκεί ο βοηθός του διοικητή ανακοίνωσε στον Επίσκοπο πως μπορούσε να πάει όπου ήθελε: ήταν ελεύθερος! Όπως ήταν φυσικό ο Επίσκοπος ξεκίνησε για την Τασκένδη. Δυστυχώς, εκεί αντιμετωπίζει τις συκοφαντίες ακόμη και των συνεργατών του, γεγονός που τον οδηγεί στην παραίτηση από την έδρα του Επισκόπου. Στην Τασκένδη συνεχίζει τις φιλανθρωπίες του, μα οι αντίπαλοί του δεν έπαψαν να ψάχνουν ευκαιρία για να τον βγάλουν από την μέση.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Η αφορμή δεν άργησε να βρεθεί και ο Επίσκοπος βρέθηκε πάλι υπόλογος απέναντι στα κομματικά στελέχη. Ο σκοπός αυτή τη φορά ήταν να τον αναγκάσουν να παραιτηθεί από τον ιερό του αξίωμα. Μετά από εξαντλητικές ανακρίσεις και απεργίες πείνας και αφού πέρασε ένα ολόκληρο χρόνο στη φυλακή, ο Άγιος εξορίστηκε για μία ακόμη φορά στη Σιβηρία. Οι δραστηριότητές του εκεί ενόχλησαν όχι μόνο τις αρχές αλλά και τους κατοίκους. Σύντομα, ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας τον ανάγκασε να πάει στο Λένινγκραντ.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Δοκιμασίες - πρόβλημα όρασης - δύο χρόνια ηρεμίας</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Μετά την ανάρρωσή του, περνά μια μακρά περίοδο δοκιμασιών και περιπλανήσεων. Οι εκπρόσωποι του Κόμματος πιέζουν τον Επίσκοπο να εγκαταλείψει την ιεροσύνη. Στην περίοδο αυτή της πνευματικής δοκιμασίας χάνει την όρασή του από το αριστερό μάτι λόγω αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς χιτώνα.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Την ίδια περίοδο, εκδίδονται τα «Δοκίμια για τη χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων», χωρίς όμως να αναγράφεται το αξίωμά του. Εν καιρώ, επανακτά την εσωτερική γαλήνη, που είχε στερηθεί, και περνά δύο χρόνια ηρεμίας και ειρήνης κοντά στα παιδιά του.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Σύλληψη για 4η φορά - αγαθοεργίες - εξορία</u></b></span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Επίσκοπος Λουκάς ήταν 60 ετών, όταν συνελήφθη για τέταρτη φορά. Από τον φάκελο που του διατηρούσαν στο Κόμμα μπορούμε να γνωρίζουμε τις δραστηριότητες του. Ενώ από τους ασθενείς του δεν έπαιρνε ποτέ χρήματα, έδινε και τον μισθό του σε αγαθοεργίες: βοηθούσε όσους φτωχούς, άπορους και εξόριστους τύχαινε να γνωρίζει. Οι φιλανθρωπικές ενέργειές του ενόχλησαν και πάλι το καθεστώς που τον συνέλαβε εκ νέου και τον οδήγησε στην εξορία.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Προσφορά στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο - προαγωγή σε Αρχιεπίσκοπος - τιμητικά βραβεία</u></b></span><br /><br /><div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMq415Rr8ONrS-wH-RTpe1LqBbBPc3nbnM5aZInBhQZH05Eco3W5wOHc-UfdiLhC9QWRdba78uoE-JdsXS4GJ6-2WnstyHaPwpZyn6y-V-pilb8batXyN5xbiq40AVqTtPihq_obEpOkat/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%825555555555.jpg" style="font-size: x-large; text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMq415Rr8ONrS-wH-RTpe1LqBbBPc3nbnM5aZInBhQZH05Eco3W5wOHc-UfdiLhC9QWRdba78uoE-JdsXS4GJ6-2WnstyHaPwpZyn6y-V-pilb8batXyN5xbiq40AVqTtPihq_obEpOkat/s320/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%825555555555.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
Όταν στις 21 Ιουνίου 1941 τα χιτλερικά στρατεύματα μπαίνουν στη Ρωσία, ο άγιος, αν και εξόριστος, προσφέρεται εθελοντικά να εργαστεί για τη θεραπεία των τραυματιών. Το Κόμμα αναγνωρίζει την αξία του ως γιατρού και τον διορίζει αρχίατρο του στρατιωτικού νοσοκομείου και σύμβουλο όλων των νοσοκομείων της περιοχής. Παρ’ όλα αυτά οι συνθήκες είναι οικτρές ενώ παράλληλα δεν του αναγνωρίζουν κανένα πολιτικό δικαίωμα.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Την Άνοιξη του 1942 αλλάζει η στάση της πολιτείας απέναντι στον ίδιο, αλλά και απέναντι στην Εκκλησία. Σε όλη την επικράτεια της Ρωσίας ανοίγουν εκκλησίας και ο λαός βρίσκει καταφύγιο στους ιερούς ναούς από την παραφροσύνη του πολέμου. Για να καλυφθούν οι υπάρχουσες ανάγκες ο Επίσκοπος Λουκάς προάγεται σε Αρχιεπίσκοπο Κρασνογιάρσκ.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Οι Γερμανοί υποχωρούν και ο Αρχιεπίσκοπος μεταφέρεται δυτικότερα στο Ταμπώφ. Εκείνη την εποχή είναι υπεύθυνος για 150 στρατιωτικά νοσοκομεία. Η Εκκλησία για να τον διευκολύνει τον μεταθέτει στην Αρχιεπισκοπή Ταμπώφ και Μιτσούρινσκ.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Το 1945 ο Αρχιεπίσκοπος Λουκάς παρασημοφορήθηκε «για την ηρωική εργασία του στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» . Ένα χρόνο αργότερα, το 1946, λόγω της μεγάλης του προσφοράς στην ιατρική επιστήμη -; μετά από 11 χρόνια φυλακίσεων και εξορίας -; τιμάται με το βραβείο Στάλιν. Τον ίδιο καιρό λαμβάνει τιμητική διάκριση από τον Πατριάρχη Αλέξιο και αποκτά δικαίωμα να φέρει τον αδαμάντινο σταυρό στην αρχιερατική μήτρα.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας - κήρυγμα - εξορία<br /></u></b></span><br /><div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_qRxZqic1NXLmSg_KdkF0K1f9SzMuFVlBwZJ2-wPekorE821kqAkWMfcySE8TDiD0K_plpJNaVUpPqE3jAkeIMseP6Mykz3kGyNUBrNf3EvAJ7p2xa_vFyRxpL-hjP9PAqeRb9srEMPcN/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CF%82+566666.jpg" style="font-size: x-large; text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_qRxZqic1NXLmSg_KdkF0K1f9SzMuFVlBwZJ2-wPekorE821kqAkWMfcySE8TDiD0K_plpJNaVUpPqE3jAkeIMseP6Mykz3kGyNUBrNf3EvAJ7p2xa_vFyRxpL-hjP9PAqeRb9srEMPcN/s320/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CF%82+566666.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">Στα 70 του χρόνια γίνεται Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Εκεί το έργο του είναι δύσκολο. Η φτώχεια έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που αναγκάζεται να ταΐζει καθημερινά, στο σπίτι του, τους απόρους της περιοχής.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Στρέφει το ενδιαφέρον του στα εκκλησιαστικά καθώς τον αποκλείουν από κάθε επιστημονικό συνέδριο. Κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ανοίξουν νέες εκκλησίες. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να πατάξει την αμέλεια και την αδιαφορία των ιερέων τονίζοντας πως πρέπει οι ίδιοι να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για τους πιστούς.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Με τη βελτίωση στις σχέσεις Εκκλησίας -; Κράτους ο Αρχιεπίσκοπος βρίσκει την ευκαιρία να επιστρέψει στην αγαπημένη του ασχολία: το κήρυγμα. «Θεωρώ βασικό αρχιερατικό μου καθήκον να κηρύττω παντού και πάντα τον Χριστό» , σημειώνει ο ίδιος.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Από τα κηρύγματά του καταγράφηκαν περίπου 750, τα οποία αποτέλεσαν 12 τόμους (περίπου 4500 σελ.), και έχουν χαρακτηριστεί «εξαιρετικό φαινόμενο στη σύγχρονη εκκλησιαστική ζωή και θεολογία» .</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Την Άνοιξη του 1952 επιδεινώνεται η όρασή του, ενώ στις αρχές του 1955 τυφλώνεται οριστικά.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Το 1953 τον Στάλιν διαδέχεται ο Νικήτας Χρουστσόφ, ο οποίος ξεκινά νέο κύμα διωγμών κατά της Εκκλησίας που κορυφώνονται το 1959. Ο Αρχιεπίσκοπος μεριμνά για το ποίμνιό του και προσπαθεί να τους δώσει κουράγιο.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Εκείνη την εποχή γράφει στον μεγαλύτερο γιο του Μιχαήλ: «Είναι όλο και πιο δύσκολο να διευθύνει κανείς τις υποθέσεις της Εκκλησίας. Οι εκκλησίες κλείνουν η μία μετά την άλλη, δεν υπάρχουν ιερείς και ο αριθμός τους όλο και ελαττώνεται... Κατά τόπους η αντίδραση φτάνει μέχρι εξεγέρσεως κατά της αρχιερατικής εξουσίας μου. Δεν μπορώ να τα καταφέρω στα ογδόντα μου χρόνια. Αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου, συνεχίζω το δύσκολο έργο μου» .</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Η αγάπη του κόσμου προς τον Αρχιεπίσκοπο Λουκά ήταν έκδηλη. Ακόμα και αλλόθρησκοι και άθεοι τον έβλεπαν με σεβασμό.</span><br /><br /><br /><span style="color: red; font-size: large;"><b><u>Κοίμηση - ανακήρυξη σε Άγιος</u></b></span><br /><div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYstvrfYFOZKoFvCxpf3pQGj2vv0r21eN5OYmX44BSS0jW6mBkm4NfsE8NM0eBATGHE4zOmcEHzK40lAiL3regD2_z4JV5F9gzqCxsklNz-bQkUOzEXKKPRbXkD7BkOdwef9412VtEcRC/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82+777777.jpg" style="font-size: x-large; text-align: start;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYstvrfYFOZKoFvCxpf3pQGj2vv0r21eN5OYmX44BSS0jW6mBkm4NfsE8NM0eBATGHE4zOmcEHzK40lAiL3regD2_z4JV5F9gzqCxsklNz-bQkUOzEXKKPRbXkD7BkOdwef9412VtEcRC/s320/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CF%82+777777.jpg" /></a></div>
<br /><span style="font-size: large;">Ο Αρχιεπίσκοπος είναι ήδη 80 ετών. Διαισθάνεται πως το τέλος πλησιάζει. Τα Χριστούγεννα του 1960 λειτουργεί για τελευταία φορά και τον καιρό που απομένει περιορίζεται στο να κηρύττει. Τελικά, την Κυριακή 11 Ιουνίου 1961, ημέρα που γιορτάζουν οι Άγιοι Πάντες της αγίας Ρωσίας, κοιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος-γιατρός Λουκάς Βόϊνο-Γιασενέτσκι.</span><br /><span style="font-size: large;">Παρά την έντονη αντίδραση των Κομματικών, η κηδεία του Αρχιεπισκόπου μετατράπηκε σε λαϊκή επανάσταση. Η Ε.Π. Λέικφελντ περιγράφει: «Οι δρόμοι πλημμύρισαν από γυναικούλες με άσπρα μαντήλια στα κεφάλια. Προχώρησαν σιγά-σιγά μπροστά από τη σωρό του Δεσπότη. Ακόμη και οι γερόντισσες δεν πήγαιναν πίσω. Τρεις σειρές τεντωμένων χεριών λες και οδηγούσαν το αυτοκίνητο. Ο δρόμος μέχρι και το κοιμητήριο ήταν στρωμένος με τριαντάφυλλα. Και μέχρι την πόρτα του κοιμητηρίου ακουγόταν πάνω από τα κεφάλια με τα άσπρα μαντήλια, ο ύμνος: Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον υμάς. Ό,τι και να έλεγαν σε αυτό το πλήθος, όσο κι αν προσπαθούσαν να τους κάνουν να σιωπήσουν, η απάντηση ήταν μία: -Κηδεύουμε τον Αρχιεπίσκοπό μας».</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Το Νοέμβριο του 1995 ανακηρύχθηκε Άγιος από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Στις 17 Μαρτίου 1996 έγινε με επισημότητα η ανακομιδή των λειψάνων του που τέθηκαν σε λαϊκό προσκύνημα στο ναό του κοιμητηρίου, αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Πάντων. Τρεις ημέρες αργότερα, στις 20 Μαρτίου 1996, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος.</span><br /><br /><br /><span style="font-size: large;">Στις 24-25 Μαΐου 1996 ήρθε και η επίσημη ανακήρυξή του από το Πατριαρχείο της Ρωσίας. </span><br /><span style="font-size: large;">Η μνήμη του ορίστηκε να τιμάται στις 11 Ιουνίου, επέτειο της κοίμησής του. </span><br /><br /><div style="text-align: center;">
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi6o-BcdMqPiuNLmddDRsP_9URtMDRPeaw3Bud1NhwDR589pP398-vSzV-5h8-YWNzlTgLo4Y-UQBkiYrdDjJfiUTLKXI0N66dY5FM6Lvx-vK9dtenaO6QXzV6z1jyQDgpeWNfB7DgxCQx/s1600/%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2582.jpg" /></div>
<br /><br /><div style="text-align: right;">
<b style="color: #990000; font-size: x-large;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></div>
</span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-34873880224611235382019-06-22T10:03:00.002+03:002019-06-22T10:03:43.016+03:00«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: Η θεολογία του Αγίου Πνεύματος» (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς).<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="ΣÏεÏική εικÏνα" height="400" src="https://www.agiazoni.gr/images/stories/arthro/PSIF_VIVLIO/EKKLHSIASTIKH_ZWH/AGIOI-AGIAZOMENOI/AgIoystinosPopovits.jpg" width="241" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Στη θεολογική μελέτη «Το πρόβλημα της σωτηρίας κατά την διδασκαλίαν του Μ. Βασιλείου», του αγ. Ιουστίνου, διαβάζουμε: «Η Ορθόδοξος θεολογία είναι η μοναδική Ευαγγελική θεολογία, διότι είναι εκ του Αγίου Πνεύματος, διότι προέρχεται εκ των πνευματοφόρων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων. Είναι η θεολογία του Αγίου Πνεύματος». <br /><br /> Ο άγιος Ιουστίνος έχει ακόμη τονίσει: Θεμέλιο κάθε ουμανισμού ακόμη και του Βατικανού, είναι η υψηλοφροσύνη, η πίστις στον λόγο του ανθρώπου, στο νου και τη λογική του. <br /><br /> Την αλήθεια αυτή έχει διατυπώσει – αναδείξει και ο αγ. Παΐσιος ο Αγιορείτης, στη συνομιλία του με τον Λορέντζο Ντιλέττο, έναν ρωμαιοκαθολικό μοναχό. <br /><br /> Στο βιβλίο του μοναχού με τίτλο «οδοιπορία στο Αγ. Όρος», διαβάζουμε: «Έβγαλε τα γυαλιά του (ο αγ. Παΐσιος), άφησε το ξύλο (που σκάλιζε) και το εργαλείο από τα χέρια του και άρχισε να μιλάει: <br /><br /> - Κοίταξε, η διαφορά ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή είναι μονάχα μία: Η λογική. Η Δύση πιστεύει στη λογική, ενώ η Ανατολή στο Άγιο Πνεύμα» (Σελ. 276). Αντίθετα, σ’ έναν συλλογικό τόμο με τίτλο «Καιρός συνεσταλμένος το λοιπόν…» (Η μέλλουσα πανορθόδοξος Σύνοδος – Ζητήματα – Διλήμματα - Προοπτική), ως τόμος συμπύκνωσης (2015) της διανοητικής θεολογίας – κουλτούρας των οικουμενιστών, βιώνουμε το τοπίο της ανθρώπινης λογικής και τις συνάφειές της, χωρίς την γνώμη των Αγίων. <br /><br /> Στον τόμο αυτό, που ανέφερα ενδεικτικά, γα παράδειγμα, υπάρχει η αίρεση και η εμμονή στην ορθολογική – επιστημονική συγκρότηση της θεολογίας και της ερμηνείας της εκκλησίας. Καλύτερα θα ήταν, πιο ειλικρινές, να βάλουν τίτλο: Η θεωρία της σχετικότητας της Εκκλησίας…! <br /><br /> Ειδικότερα, στο βιβλίο αυτό φιλοξενούνται (στον «Τόμο αγάπης») δηλώσεις τόσο του Αθηναγόρα, όσο και του πιστώς αυτόν ακολοθούντα Πατριάρχου Δημητρίου. Όλα όσα αναφέρουμε, περιέχονται στην μελέτη – εργασία της καθολικής θεολόγου Barbara Hallensleben με τίτλο: «Αδελφές Εκκλησίες. Ερμηνευτική αρχή για τις σχέσεις μεταξύ Εκκλησιών ad intra και ad extra». Στη σελ. 357 διαβάζουμε: <br /><br /> «Χαιρετίζουμε την άφιξη της Υμετέρας Αγιότητας σε εμάς (τον Πάπα Παύλο Στ΄), ως την αυγή μιας νέας και φωτεινής ημέρας του Κυρίου στην ιστορία των δύο Εκκλησιών μας…» (Π. Αθηναγόρας – 25/7/1967). <br /><br /> Στη σελ. 367 υπάρχει μια αντίστοιχη δήλωση του Πατριάρχη Δημητρίου: «Όλοι εμείς – είτε βρισκόμαστε στη Ρώμη, είτε σε αυτήν εδώ την πόλη της Κων/λης, είτε σε κάποια άλλη πόλη, όποια και αν είναι η θέση της στην εκκλησιαστική ιεραρχία ή στον κόσμο της πολιτικής, ασκούμε τα επισκοπικά μας καθήκοντα μέσα στο πλαίσιο μιας καθαρής και απλής συνοδικότητας, υπό έναν ανώτατο ποντίφικα, την κεφαλή της Εκκλησίας – υπό τον Κύριό μας Ιησού Χριστό» (Π. Δημήτριος – 1973 – Εορτή αγίου Ανδρέα). <br /><br /> Παρατηρούμε, ότι αναγνωρίζει στον Πάπα ιεροσύνη (επίσκοπος) και ως φυσική συνέπεια τους καθολικούς ως «Εκκλησία Χριστού»! <br /><br /> Να θυμίσουμε, ότι επί Δημητρίου (1990), ύστερα από 1500 χρόνια μετά την καταδίκη των μονοφυσιτών υπό της Δ΄ οικουμενικής Συνόδου, στο Σαμπεζύ της Ελβετίας «διορθώθηκε» το λάθος και οι μονοφυσίτες είναι πλέον… Ορθόδοξοι. <br /><br /> «Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν και χαίρειν αυτώ μη λέγητε· ο λέγων γαρ αυτώ χαίρειν κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς» (Β΄ Ιωάν. 10 – 11). <br /><br /><div style="text-align: center;">
<b>ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ </b></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ<br /><br /><br /><br /><div style="text-align: right;">
<span style="color: #990000;"><b><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></span></div>
</div>
</span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-80533237982923775952019-06-19T11:44:00.002+03:002019-06-19T11:44:47.577+03:00«Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ» (1914 – 1991)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="ÎÏοÏÎλεÏμα εικÏÎ½Î±Ï Î³Î¹Î± «ΠΠÎΤΡÎÎΡΧÎΣ ÎÎÎÎΤΡÎÎΣ» (1914 â 1991)" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAD6WcAuvwuL_lXJGZeN16LhOeiPJBsVkhkn6DdTKLh8iX_ASsT3L3nY073mRkVZ-rnx5P2umMGvGOhZm51DgfKIumLJm_u4-64bDGAmLkSVjbwU1mlCFC3AmCbiejcy5f8DfGtMWqC61v/s400/10365728_799939303363365_9211013264772173176_n.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b>«Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»</b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<div style="text-align: center;">
<b>(1914 – 1991) </b></div>
<br /><div style="text-align: right;">
<i><span style="color: #990000;">Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ</span></i></div>
<br /><br />Αναμφίβολα, ο κύκλος περί τον Πατριάρχη Δημήτριο που δημιουργήθηκε στα χρόνια της Πατριαρχείας του δεν αντέδρασε στην παναίρεση του οικουμενισμού.<br />Η οικουμενιστική ιστορική – πνευματική πίεση που ασκήθηκε από τον Αθηναγόρα στο Ορθόδοξο πλήρωμα, βρήκε τη συνέχειά της στον Πατριάρχη Δημήτριο. Ο εκκλησιαστικός ιστορικός έχει καταγράψει, ότι ο Πατριάρχης Δημήτριος πέπτωκε (εξ αρχής) δια του ενθρονιστηρίου λόγου του: «Και διαδηλούμεν την πρόθεσιν ημών, όπως εν πιστότητι προς την άχρι τούδε γραμμήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου ακολουθήσωμεν την αγίαν και μεγάλην γραμμήν του μεγάλου προκατόχου ημών, του αοιδίμου Πατριάρχου Αθηναγόρα του Α»!</span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Δύο παρατηρήσεις:<br /><br /><b>-</b> Από την αρχή υιοθέτησε την κακόδοξη και αιρετική πορεία του Αθηναγόρα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>- </b>Αυτή την κακόδοξη – αιρετική πορεία την τιτλοφόρησε ως «αγία».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Να θυμηθούμε, ότι η πίστις η καθαρή και γνησία, είναι η κύρια οφειλή των κληρικών προς τον Θεόν και την Εκκλησίαν του σύμφωνα με τη Γραφή: «Σκοπόν δέδωκά σε τω οίκω Ισραήλ» (Ιεζ. Γ, 16).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Ερώτημα:</b> Τι σκοπός, φύλακας, μπορεί να είναι ένας επίσκοπος, όταν μολύνει με την αίρεσιν την αγίαν παρακαταθήκη της Ορθοδοξίας, των Πατέρων του;</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Καταβάλλονται παρεμβατικές προσπάθειες από επώνυμους και «ανώνυμους» σχολιαστές σε πολλά ιστολόγια, για να συνθέσουν πτυχές της πατριαρχικής παρουσίας του Δημητρίου, σε επιλεγμένα σημεία της, ως πιστοποίηση (τάχα) ενιαίου ειρμού ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας, που συνείχε τον Πατριάρχη Δημήτριο (Κων/λεως). Παρακάμπτουν, βέβαια, οι σχολιαστές, την σφαιρική πρακτική των πανοραμικών οικουμενιστικών κατοπτεύσεων του Πατριάρχη και την πεμπτουσία των λόγων του, που θα αναφέρουμε περιεκτικά και εν συντομία (πιο κάτω).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Φυσικά, αυτά τα σημειώνουμε σήμερα συνειδητοποιώντας με θλίψη μια ακόμη ιστορική οικουμενιστική τομή σε βάρος της Ορθοδοξίας. <br /><br />Θα αναφέρω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα «εγκωμίων» προς τον Πατριάρχη Δημήτριο, ως παράδοξη συμβίωση οικουμενισμού και ορθοδοξίας, ορθοδόξου «νεορομαντισμού» και οικουμενιστικής θετικιστικής σκέψης, που είναι το νέο «αντι-οικουμενιστικό» πρόσωπο της εποχής μας.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>- </b>«Ο Πατριάρχης Δημήτριος ήταν ένας ταπεινός και αθόρυβος ιερουργός του μυστηρίου της Εκκλησίας» (Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης – Μάιος 2013 - Βιβλιοκριτική).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>-</b> «Ήταν οραματιστής. Δεν θριαμβολόγησε ποτέ για τους ενδόξους προγόνους μας και τους αειμνήστους προαπελθόντας, αλλά έπραξε έργα αντάξια αυτών» (Γέρων Δέρκων Απόστολος – 23/12/2017).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>-</b> «Ο σεμνός Πατριάρχης που στρίμωξε την Τουρκία και έβαλε μετάνοια στον Γέροντα Παΐσιο» (Π. Τελεβάντος – 10/9/2011).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>-</b> «Ο δε νυν Βαρθολομαίος μαθήτευσε δίπλα σε έναν καταπληκτικό για τα δεδομένα του αιώνα μας Πατριάρχη, αληθέστατο στην πίστη…» (Vaso19, 13/6/19, 5.49 π.μ., στην «Πατερική Παράδοση» σχόλιό του).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Η κεντρική φιλοσοφία των εγκωμίων διαψεύδεται από τα ίδια τα λόγια του Πατριάρχου Δημητρίου:</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />«Εκατέρα των Εκκλησιών (Ορθόδοξη και παπική) έχει παραλάβει και τελεί τα αυτά ιερά μυστήρια. Αναγνωρίζομεν τον Πάπαν ως διάδοχον των Αποστόλων, όπως ημείς είμεθα διάδοχος των Αποστόλων» (Ενθρονιστήριος λόγος – περιοδικό «Επίσκεψις», 15.6.87).<br />Να θυμίσουμε, επίσης, τον έπαινο του Δημητρίου προς το Π.Σ.Ε. για την 25 ετή δράση του.<br /><br />Τι σημαίνει έπαινος προς το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών;</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Σημαίνει, ότι: «όλες οι Χριστιανικές εκκλησίες (και η ορθόδοξη) κατέχουν μέρος μόνο της αποκαλυφθείσης υπό του Χριστού Αληθείας» δηλ. «ανήκουσαι εν ίσω μέτρω εις την μίαν αγίαν του Χριστού Εκκλησίαν» και μόνον δια της μεταξύ των ενώσεων θα γίνουν κάτοχοι της πλήρους!<br />Επίσημα (γυμνή τη κεφαλή), ο Πατριάρχης Δημήτριος διακήρυξε, ότι ο πάπας είναι «σεβάσμιος αδελφός», «πρώτος εν τη καθόλου Εκκλησία του Χριστού», καθ’ ό «ομότροπος και ομόζηλος των πρωτοκορυφαίων Πέτρου και Παύλου» (Επίσκεψις, 15.12.1977, Επίσκ. Νο 214 και Νο 161, 139, 159).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Το 1979 (30/9), όταν λειτουργούσε στον Πατριαρχικό Ναό, τότε χοροστατούσε και ο Πάπας, όπου έψαλλαν τη φήμη του, ως επισκόπου Ρώμης, και στο «αγαπήσωμεν αλλήλους», ο Δημήτριος εξήλθε του ιερού και έδωσε λειτουργικό ασπασμό στον αμετανόητο και αμετακίνητο στις αιρέσεις του Πάπα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ο άγιος επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος, σε ανοικτή επιστολή του προς τον Πατριάρχη Δημήτριο, που δημοσιεύθηκε και στην «Χριστιανική Σπίθα» (Αριθμ. 438, Μάρτιος – Απρίλιος 1975), μεταξύ άλλων γράφει: «…είχον παύσει παλαιότερον το μνημόσυνον του προκατόχου σας, πως είναι δυνατόν, λέγω, τώρα, ότε τα ανοίγματα προς τους έξω κατέστησαν ευρύτερα και πλέον επικίνδυνα, να εξακολουθώ να μνημονεύω του ονόματός σας ως ορθοτομούντος τον λόγον της αληθείας;».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Αυτές οι αλήθειες του π. Αυγουστίνου κονιορτοποιούν τις αναλήθειες των εγκωμίων που προανέφερα και οι αλήθειες αυτές του π. Αυγουστίνου, αναπαράγονται μέσα στο κατηγοριακό πλαίσιο ενός σχολίου στο βιβλίο του «Η ορθοδοξία έναντι του οικουμενισμού», σελ. 143 – 144, όπου διαβάζουμε:</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />«παρά την αλλαγήν όμως προσώπου εις την κορυφήν της Ορθοδοξίας και παρά το ομολογουμένως φιλήσυχον και ταπεινόν του διαδεχθέντος τον Αθηναγόραν Παναγιωτάτου κ. Δημητρίου,<u> η ακολουθουμένη γραμμή ουδόλως ήλλαξε. Ενετάθησαν μάλιστα αι οικουμενιστικαί δραστηριότητες και παραβάσεις των Ι. κανόνων μέχρι σημείου, ώστε όλοι οι πονούντες δια την Ορθοδοξίαν να γίνωνται εναγώνιοι και να προσανατολίζονται προς ενεργείας απευκταίας, ως ήτο η υπό τριών εν ενεργεία επισκόπων υπαγομένων εις τας νέας χώρας</u> (του αειμνήστου μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Αμβροσίου, του μητροπολίτου Παραμυθίας κ. Παύλου και του υποφαινομένου) διακοπή του μνημοσύνου του ονόματος του Πατριάρχου Αθηναγόρου από του έτους 1970 κ.ε.».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Τα ανωτέρω ενδεικτικά εγκώμια προς τον Πατριάρχη Δημήτριο εκφράζουν μια «επικοινωνιακή» ορθοδοξότητα και αντανακλούν τη διαβρωτική εισβολή του οικουμενισμού στην Εκκλησία. Βλέπουμε, ακόμη, την αντιπαλότητα (εκ φύσεως) του ορθού εκκλησιαστικού λόγου (π. Αυγουστίνος) με την «επικοινωνιακή» ορθοδοξότητα, που αναδύεται από την διαστρέβλωση της Πατερικής διδασκαλίας και πρακτικής.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ερωτήματα: Από το 1973 η Ι. κοινότητα του Αγ. Όρους εν συνεργασία με την Πατριαρχική Εξαρχία (του Δημητρίου) αποφασίζει: … «όπως του λοιπού μη χορηγούνται Καλύβαι και εξαρτήματα εις δεδηλωμένους ζηλωτάς υπό των Ι. Μονών» (Πρακτικόν ΣΑ, συνεδρία της 26/9/73).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ποια ταυτότητα, ποια ακεραιότητα διασφαλίζεται και ποιους κινδύνους αποτρέπει η απόφαση αυτή; Με απλά λόγια, η απόφαση αυτή διασώζει την ταυτότητα του Αγ. Όρους ως προπύργιο Ορθοδοξίας ή διευκολύνει την οικουμενιστική διάβρωσή του; Ασφαλώς το δεύτερο! Δανειζόμενοι την φιλοσοφική σκέψη του Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλου (Μαθήματα φιλοσοφίας της Ιστορίας και του Πολιτισμού – Αθήνα 1968), ας προσεγγίσουμε το Ιστορικό – Εκκλησιολογικό Αγιορειτικό γίγνεσθαι με τον συλλογισμό: Βυθίζουμε το νου μας μέσα στο χρόνο, από τότε (1973) μέχρι σήμερα (Κολυμπάρι) και παρακολουθούμε τα γεγονότα, όπως ένας κολυμβητής που παρακολουθεί την ρυθμικότητα – κυματισμό που έχει η θάλασσα. Ακούγοντας τη ρυθμικότητά της κατανοούμε τη στοιχείωσή της, προς τα πού πηγαίνει. Διαπιστώνουμε, έτσι, ότι η σημερινή κατεύθυνση του Αγίου Όρους, σε επίπεδο εκκλησιολογίας και μη αντίδρασης στην αίρεση, είναι καρπός κάποιας βαθιάς οικουμενιστικής εκλογής, που αντανακλάται και στα Πατριαρχικά κατασταλτικά μέτρα που χρησιμοποίησε το Πατριαρχείο (Δημήτριος) σε συνεργασία με την Ι. κοινότητα και όχι μόνο. Όπως έγινε σαφές, υπάρχει θεωρητική και πρακτική διασύνδεση του Πατριάρχου Δημητρίου με τον σημερινό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, η οποία ερμηνεύει τις σημερινές διώξεις των Αγιορειτών που δεν κλείνουν γόνυ στον οικουμενισμό. Ίσως οι εγκωμιαστικές αναφορές προς τον Πατριάρχη Δημήτριο να είχαν κάποιο (θεολογικό) βάρος αν έλλειπαν οι πράξεις του, που ήταν ένσκοπες, δηλ. δραστηριότητες (οικουμενιστικές), που συνιστούν εκδήλωση πρόθεσης και επιδίωξη πραγμάτωσής των.</span></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b>ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ</b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #990000; font-style: italic; font-weight: 700;"><br /></span></div>
<span style="color: #990000;"></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #990000;"><b><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></span></div>
<span style="color: #990000;">
</span></div>
</span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-38940295695912772432019-06-19T11:27:00.002+03:002019-06-19T11:27:33.357+03:00Απαγόρευσαν στους Ορθοδόξους να λειτουργηθούν στο Κόσοβο.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="ÎÏαγÏÏÎµÏ Ïαν ÏÏÎ¿Ï Ï ÎÏθοδÏÎ¾Î¿Ï Ï Î½Î± λειÏÎ¿Ï ÏγηθοÏν ÏÏο ÎÏÏοβο" height="225" src="https://www.orthodoxianewsagency.gr/wp-content/uploads/2019/06/%CE%BA%CE%BF%CF%83-1.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;">Έντονο προβληματισμό έχει προκαλέσει στο Πατριαρχείο της Σερβίας </span><span style="font-size: large;">η απόφαση της αστυνομίας του Κοσσυφοπεδίου να σταματήσει 30 προσκυνητές</span><span style="font-size: large;"> που πήγαν να εορτάσουν την ημέρα του Αγίου Πνεύματος σε εκκλησία που είναι αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα στην περιοχή της Κλίνα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Την συγκεκριμένη περιοχή αναγκάστηκαν οι σέρβοι κάτοικοι της το 1999 να την εγκαταλείψουν, κατόπιν βιαιοπραγιών που υπέστησαν από τους κοσοβάρους εξτρεμιστές.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Κάθε χρόνο οι σέρβοι πρόσφυγες επισκέπτονται την περιοχή ανήμερα του Αγίου Πνεύματος</span><span style="font-size: large;"> για να λειτουργηθούν στο ναό της Αγίας Τριάδος.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">«Πέρσι είχαμε δεχτεί επίθεση από τους εξτρεμιστές αλβανόφωνους. Το γεγονός αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να επισκεφθούμε τη γη που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Η ενέργεια όμως αυτή της αστυνομίας ξεπερνά κάθε όριο» τόνισε ο κ. Σάρκοβιτς, </span><span style="font-size: large;">ένας εκ των 30 προσκυνητών</span><span style="font-size: large;"> που τους απαγορεύτηκε η πρόσβαση στο χώρο λατρείας.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Οι αρχές του Κοσόβου έχουν προβεί αρκετές φορές </span><a href="https://www.orthodoxianewsagency.gr/patriarxeia/patriarxio_serbias/i-ekklisia-sto-pleyro-ton-traymation-tou-kossyfopediou/" style="font-size: x-large;">στη καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών</a><span style="font-size: large;">, με κύριο στόχο το χριστιανικό πληθυσμό και ιδιαίτερα τους Ορθοδόξους.</span><br /><b style="font-size: x-large;"><br />Η αντίδραση της Επισκοπής Ράσκας και Πριζρένης </b><br /><br /><span style="font-size: large;">Άμεση υπήρξε η αντίδραση της Επισκοπής Ράσκας και Πριζρένης η οποία έκανε λόγω για μια κίνηση η οποία ως μοναδικό στόχο έχει την καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών και την επιβολή τρομοκρατίας στους χριστιανούς.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Πανιερώτατος</span><b style="font-size: x-large;"> </b><span style="font-size: large;">Επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης κ. Θεοδόσιος</span><span style="font-size: large;"> κάλεσε όλους τους αρμόδιους φορείς να ευαισθητοποιηθούν για την άδικες αυτές ενέργειες που πραγματοποιούνται εναντίον των Ορθοδόξων της περιοχής.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">«Είναι ανήθικο ύστερα από 20 χρόνια και με τη δημιουργία ενός κράτους που εγγυήθηκε την θρησκευτική ελευθερία να έχουμε τέτοιες ενέργειες» τόνισε χαρακτηριστικά ο Πανιερώτατος.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Από την πλευρά της η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι προέβη σε μια τέτοια κίνηση λόγω του ότι δεν είχε ενημερωθεί επίσημα για την πραγματοποίηση της Θείας Λειτουργίας στο εξωκλήσι της Αγίας Τριάδος.</span><br /><br /><br /><a href="https://www.orthodoxianewsagency.gr/patriarxeia/patriarxio_serbias/apagoreysan-stous-orthodoksous-na-leitourgithoun-sto-kosovo/" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span><br /> </div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-35657434114200842882019-06-18T20:15:00.000+03:002019-06-18T20:15:22.582+03:00Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς:Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού δεν θα υπήρχε Χριστιανισμός!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRtl-lznirgxMYzh4b-fsefb1tCrvoqi7Q3i80hbcViAF0tnwGwZNzM_mS93XIC6wDnrooBeelKCk8ZYCuAvzTEFuGT5I1KLqxs08xd99Agsi59HqjFhR92kE7sUl4jk9y_zkixGxuo1I/s640/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CF%80%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82+2.jpg" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες,ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦΧριστοῦ. Καὶ ἀκόμη,ἐὰν ὑπάρχει μιὰ πραγματικότητα στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ καινοδιαθηκικὲς πραγματικότητες, ἡ πραγματικότητα αὐτὴθὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του,ὅλες οἱ ἀλήθειές Του,ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης.</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή,ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε γιὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι πράγματι ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε ὅτι ἡ πίστη σ’ Αὐτὸν μεταφέρει ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος νίκησε τὸ θάνατο καὶ ἔτσι ἐξασφάλισε στοὺς θανατωμένους ἀνθρώπους τὴ μετάβαση ἐκ τοῦ θανάτου στὴν ἀνάσταση.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Μὲ τὴν ἁμαρτία ὁ ἄνθρωπος ἔγινε θνητὸς καὶ πεπερασμένος· μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου γίνεται ἀθάνατος καὶ αἰώνιος. Σ’ αὐτὸ δὲ ἀκριβῶς ἔγκειται ἡ δύναμη καὶ τὸ κράτος καὶ ἡ παντοδυναμία τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως. Καὶ γιὰ αὐτὸ χωρὶς τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δὲν θὰ ὑπῆρχε κἄν ὁ Χριστιανισμός. <br /><br />Μεταξὺ τῶν θαυμάτων ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ μεγαλύτερο θαῦμα.Ὅλα τὰ ἄλλα θαύματα πηγάζουν ἀπὸ αὐτὸ καὶ συνοψίζονται σ’ αὐτό. Ἀπ’ αὐτὸ πηγάζουν ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ προσευχὴ καὶ ἡ θεοσέβεια. Αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο καμία ἄλλη θρησκεία δὲν ἔχει· αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἀνυψώνει τὸν Κύριο ὑπεράνω ὅλων τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν θεῶν. Αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο κατὰ τρόπο μοναδικὸ καὶ ἀναμφισβήτητο δείχνει καὶ ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ Κύριος σὲ ὅλους τοὺς ὁρατοὺς καὶ ἀόρατους κόσμους.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Τὸ ὅτι ὁ ἄνθρωπος πιστεύει ἀληθινὰ στὸν Ἀναστάντα Κύριο τὸ ἀποδεικνύει μὲ τὸ νὰ ἀγωνίζεται κατὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν παθῶν καὶ ἐὰν μὲν ἀγωνίζεται,πρέπει νὰ γνωρίζει ὅτι ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἀθανασία καὶ τὴν αἰώνια ζωή. Ἐὰνὅμως δὲν ἀγωνίζεται, τότε μάταιη ἡ πίστη του! Διότι, ἐὰν ἡ πίστη τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι ἀγώνας γιὰ τὴν ἀθανασία καὶ τὴν αἰωνιότητα, τότε τί εἶναι; Ἐὰν μὲ τὴν πίστη στὸ Χριστὸ δὲν φθάνει κανεὶς στὴν ἀθανασία καὶ τὴν ἐπὶ τοῦθανάτου νίκη, τότε πρὸς τί ἡ πίστη μας; Ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν ἀναστήθηκε, τοῦτο σημαίνει ὅτι ἡ ἁμαρτία καὶ ὁ θάνατος δὲν ἔχουν νικηθεῖ. Ἐὰν δὲ δὲν ἔχουν αὐτὰ τὰ δύο νικηθεῖ, τότε γιατί νὰ πιστεύει κανεὶς στὸ Χριστό; Ἐκεῖνος ὅμως ὁ ὁποῖος μὲ τὴν πίστη στὸν Ἀναστάντα Χριστὸ ἀγωνίζεται ἐναντίον κάθε ἁμαρτίας του, αὐτὸς ἐνισχύει σιγὰ-σιγὰ μέσα του τὴν αἴσθηση ὅτι ὁ Κύριος πραγματικὰ ἀναστήθηκε, ἄμβλυνε τὸ κέντρο τοῦ θανάτου, νίκησε τὸ θάνατο σὲ ὅλα τὰμέτωπα τῆς μάχης.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Χωρὶς τὴν ἀνάσταση δὲν ὑπάρχει οὔτε στὸν οὐρανὸ οὔτε κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ τίποτε πιὸ παράλογο ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ οὔτε μεγαλύτερη ἀπελπισία ἀπὸ τὴ ζωὴ αὐτή, δίχως ἀθανασία. Σ’ ὅλους τοὺς κόσμους δὲν ὑπάρχει περισσότερο δυστυχισμένη ὕπαρξη ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ δὲν πιστεύει στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Γι’ αὐτό, γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, ὁ Ἀναστημένος Κύριος εἶναι τὰ «πάντα ἐν πᾶσιν» σ’ ὅλους τοὺς κόσμους: ὅ,τι τὸ Ὡραῖο, τὸ Καλό, τὸ Ἀληθινό, τὸ Προσφιλές, τὸ Χαρμόσυνο, τὸ Θεῖο, τὸ Σοφό, τὸ Αἰώνιο. Αὐτὸς εἶναι ὅλη ἡ Ἀγάπη μας, ὅλη ἡ Ἀλήθειά μας, ὅλη ἡ Χαρά μας, ὅλο τὸ Ἀγαθό μας,ὅλη ἡ Ζωή μας, ἡ Αἰωνία Ζωὴ σὲ ὅλες τὶς αἰωνιότητες καὶ ἀπεραντοσύνες.<br /><br /><br /><br /><div style="text-align: right;">
<b style="color: #990000;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></div>
</span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-54248255602554699752019-06-18T19:44:00.000+03:002019-06-18T19:44:15.705+03:00Οι Εκκλησίες της Ρουμανίας και της Γεωργίας λένε ΟΧΙ στις παρελάσεις ομοφυλοφίλων.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="275" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/Romania-Pride-EPA-Bogdan-Cristel-1280x883.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;">Πριν από μια εβδομάδα η Αθήνα μετατράπηκε σε Σοδομα και Γόμορα με την παρέλαση ομοφυλοφίλων.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Επίσημη αντίδραση από την Ελλαδική Εκκλησία δεν υπήρξε…</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Σε άλλες…γειτονιές όμως υπάρχουν πιο σθεναρές αντιδράσεις.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία ζήτησε αυτή την εβδομάδα την απαγόρευση της παρέλασης των γκέι, ισχυριζόμενη ότι ήταν μια κατάχρηση θρησκευτικών συναισθημάτων που μεταδίδουν ένα «σκόπιμα βλάσφημο» μήνυμα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία δήλωσε την Τετάρτη ότι το έργο με τίτλο «I am Too. So What?», που είχε διοργανωθεί κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Pride στην πόλη της Cluj, της Τρανσυλβανίας, θα έπρεπε να απαγορευτεί.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η εκκλησία ανέφερε σε δήλωση επικαλέστηκε νόμο από το 2006 που «απαγορεύει οποιαδήποτε μορφή θρησκευτικής δυσφήμισης» ή «δημόσιο αδίκημα σε θρησκευτικά σύμβολα».</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Περιέγραψε δε το έργο ως «πράξη ιδεολογικής αντιχριστιανικής προπαγάνδας».</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Όμως, οι διοργανωτές της εβδομάδας Pride of Cluj αρνήθηκαν ότι το σόου είχε οποιαδήποτε πρόθεση να πλήξει τον Χριστιανισμό και τις αξίες του, αλλά ισχυρίστηκαν πως στοχεύει αντιθέτως, στους «θρησκευτικούς εξτρεμιστές» και στη «ψεύτικη θρησκευτικότητα» που κάποιοι χρησιμοποιούν για να επιτεθούν στους πιο «ευάλωτους», ανέφεραν οι διοργανωτές.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Από την άλλη πλευρά το Πατριαρχείο Γεωργίας εξέδωσε χθες δήλωση, προτρέποντας τις αρχές να μην επιτρέψουν την προγραμματισμένη εκδήλωση των ΛΟΑΤ στην Τιφλίδα την επόμενη εβδομάδα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η δήλωση της Εκκλησίας σημειώνει ότι το γεγονός, που προγραμματίζεται για τις 18-23 Ιουνίου, το πρώτο γεγονός «υπερηφάνειας» στην Τrancaucasia, είναι «απολύτως απαράδεκτο». Παράλληλα, η Εκκλησία καθιστά σαφές ότι κάθε βία εναντίον συμμετεχόντων είναι επίσης εντελώς απαράδεκτη.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">«Ο τρόπος ζωής των προσώπων LGBT είναι η αμαρτία του σοδομισμού και αντικρούει τόσο τη χριστιανική πίστη όσο και τις διδασκαλίες των παραδοσιακών θρησκειών και των ηθικών αξιών εν γένει», αναφέρει η δήλωση.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ωστόσο, ενώ η Εκκλησία έχει σταθερή στάση απέναντι στην αμαρτία, είναι πάντοτε έτοιμη να δεχτεί όλους τους ανθρώπους με αγάπη: «Τονίζουμε ότι η Εκκλησία διαχωρίζεται από την αμαρτία, όχι όμως από τον μετανοημένο αμαρτωλό, ο οποίος ανακουφίζεται με αγάπη και τον βοηθά να επιστρέψει στο Θεό. »</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Επιπλέον, το Πατριαρχείο αμφισβητεί ορισμένες Ομάδες LGBT που διαδίδουν ψευδείς ισχυρισμούς για διώξεις στη Γεωργία προκειμένου να λάβουν διεθνή χρηματοδότηση και να παρουσιαστούν ως αγωνιστικές ενάντια στις διακρίσεις.</span><br /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/2019/06/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%89.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-11848245460733279132019-06-17T05:30:00.000+03:002019-06-17T11:52:16.364+03:00Τι γιορτάζουμε την ημέρα του Αγίου Πνεύματος.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"></span><img alt="Îεν Ï ÏάÏÏει διαθÎÏιμη ÏεÏιγÏαÏή για Ïη ÏÏÏογÏαÏία." height="400" src="https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/64292834_2904401472919733_8222571951680389120_n.jpg?_nc_cat=102&_nc_oc=AQmFfVwr9J9atUQ1wp88DBE0_lPoMQYui4bkP4GLFt7N1UMG_b9wyW283vHtB-ZC4EE&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=34e7b144b4029b2f3710aa90768e7e64&oe=5D7986A1" width="297" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b style="color: #990000;"><br />Άγιο Πνεύμα</b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<br /><span style="color: #990000;"><b><u>Ημερομηνία εορτής:</u></b></span> <a href="http://www.saint.gr/06/17/index.aspx">17/06/2019</a> </span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><span style="color: #990000;"><b><u>Τύπος εορτής:</u></b></span> Με βάση το Πάσχα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Εορτάζει 50 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.</span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Πάσα πνοή, δόξαζε Πνεῦμα Κυρίου,</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<div style="text-align: center;">
<br />
Δὲ οὗ πονηρῶν πνευμάτων φροῦδα θράση.</div>
</span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: black; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large; font-style: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"></span><b><u><br /></u></b></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><u>Τι ακριβώς συνέβη την ημέρα της πεντηκοστής;</u></b><br /><br />Το σπίτι που ήσαν συναθροισμένοι οι μαθητές εγέμισε με βίαιη πνοή και πάνω στους μαθητές διαμοιράσθηκαν πύρινες γλώσσες, γλώσσες που έμοιαζαν με φωτιά (Πράξ. θ' 2-3). Τότε επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και άρχισαν το κήρυγμα της σωτηρίας (Πράξ. 6' 3-4).<br /><br />ΟΙ γλώσσες αποτελούν συμβολικό σημείο του ότι οι μαθητές έπρεπε να πορευθούν σ' όλο τον κόσμο και να κηρύξουν σ' όλες τις γλώσσες το ευαγγέλιο. Το μήνυμα της σωτηρίας δεν απευθύνετο πλέον σε ένα λαό, αλλά στην ανθρωπότητα (Ματθ. κη' 18-19. Λουκ. κδ' 45-48. Πράξ. α' 8).<br /><br />Αλλά το γεγονός αυτό αποτελεί και σημείο άλλης, νέας πραγματικότητας: της επιστροφής στην ενότητα της ανθρωπότητας, που είχε ολοκληρωτικά διασπασθεί με τη σύγχυση των γλωσσών (Γέν. ια' 1 -9).<br /><br />Οι απόστολοι μιλούσαν την ημέρα της Πεντηκοστής σε ξένες γλώσσες. Πρόκειται πράγματι για μεγάλο θαύμα.</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Τη Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή γιορτάζουμε το Άγιο Πνεύμα, επειδή την Κυριακή πρωταγωνιστεί το Άγιο Πνεύμα στα γεγονότα.</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Το Άγιο Πνεύμα είναι ένα Τρίτο Πρόσωπο, διαφορετικό από τον Πατέρα Θεό και τον Υιό (το Χριστό), που «εκπορεύεται από τον Πατέρα» και ΟΧΙ και εκ του Υιού, όπως λένε οι Αιρετικοί Παπικοί. (δηλαδή παίρνει τη ζωή του, «γεννιέται» από το Θεό Πατέρα) και μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό είναι η Αγία Τριάδα, ο Τριαδικός Θεός.<br /><br />Είναι ομοούσιο με το Πρόσωπο του Πατρός και του Υιού και ίσο κατά την λατρεία, την τιμή, και την προσκύνηση, κατά το Σύμβολο της Πίστεως, αφού «συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται» μαζί με τον Πατέρα και με τον Υιόν.<br /><br /><i><b>«Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών»</b></i></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><br />Το Άγιο Πνεύμα δεν έχει μορφή περιστεριού και κακώς ζωγραφίζεται έτσι πολλές φορές. Μόνο στη βάφτιση του Χριστού από τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο εμφανίστηκε σαν περιστέρι. Στην κανονική ορθόδοξη εικόνα της Αγίας Τριάδας, και τα τρία πρόσωπα (Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα) ζωγραφίζονται συμβολικά σαν νέοι άντρες με ουράνια φτερά (σαν άγγελοι). Η εικόνα αυτή προέρχεται από την εμφάνιση της Αγίας Τριάδας στον Αβραάμ, στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεσις, κεφ. 18).<br /><br />Τα γεγονότα της Πεντηκοστής και οι περιπέτειες των πρώτων χριστιανών αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη, μετά τα ευαγγέλια, σ’ ένα βιβλίο που λέγεται «Πράξεις των αποστόλων» και το έγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς, ο ίδιος που έγραψε το κατά Λουκάν ευαγγέλιο. <br /><br />Το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο, ανώτερο του προσώπου «άνθρωπος» ή του προσώπου «άγγελος». Όπως ο Πατέρας είναι πρόσωπο, και ο Υιός είναι επίσης πρόσωπο, έτσι και το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο. Είναι το τρίτο πρόσωπο της θεότητας. Όπως ο Πατέρας είναι Θεός αληθινός, και ο Υιός είναι επίσης Θεός αληθινός, που γεννήθηκε από Θεό αληθινό, έτσι και το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός αληθινός, που εκπορεύεται (στέλλεται) από Θεόν αληθινό. Τέλειος Θεός ο Πατέρας, τέλειος Θεός ο Υιός, τέλειος Θεός το Άγιο Πνεύμα. Όμως δεν υπάρχουν τρεις θεοί, αλλά ένας Θεός.</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Την Δευτέρα εορτάζουμε την Αγία Τριάδα αφού γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι κοινή είναι η ενέργεια του Τριαδικού Θεού και ποτέ δεν μπορεί να χωρισθή και να απομονωθή ένα Πρόσωπο από τα άλλα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Όμως οι άγιοι Πατέρες μας πού έβαλαν σε άριστη σειρά και τάξη όλα τα θέματα της πίστεως μας, για να δώσουν τιμή στο Άγιο Πνεύμα, όρισαν να το εορτάζουμε και κατά την Πεντηκοστή, αλλά και ξεχωριστά την Δευτέρα.<br /><br /><u>Ξεκάθαρο είναι το υπόμνημα του Συναξαρίου:</u><br /><br />Τη αύτη ήμερα, Δευτέρα της Πεντηκοστής, αυτό το Πανάγιον και ζωοποιόν και παντοδύναμον εορτάζομεν Πνεύμα, τον ένα της Τριάδος Θεόν, το ομότιμον και ομοούσιον και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υίω.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Επειδή, λοιπόν, οι Άγιοι Πατέρες θεώρησαν καλό να ξεχωρίσουν τις γιορτές για να τιμήσουν με τον τρόπο αυτό το μεγαλείο του Παναγίου και Ζωοποιού Πνεύματος, γι’ αυτό την επομένη της Πεντηκοστής, την Δευτέρα, εορτάζουμε το Πανάγιο Πνεύμα, πού είναι μία υπόσταση της Αγίας Τριάδος.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;"><b><i><u>Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ’.</u></i></b></span><br />Ευλογητός ει, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.<br /><br /><span style="color: #990000;"><b><i><u>Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’.</u></i></b></span><br />Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμε, εις ενότητα πάντας εκάλεσε· και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα.</span><br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<b style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-large;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></div>
</div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-34637861142569046102019-06-16T22:40:00.001+03:002019-06-16T22:40:21.834+03:00π. Νικολάι Ραγκόζιν – Τι θα αλλάξουν στην Ορθοδοξία οι Οικουμενιστές.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="ÎÏοÏÎλεÏμα εικÏÎ½Î±Ï Î³Î¹Î± Ï. Îικολάι ΡαγκÏζιν" height="225" src="https://i.ytimg.com/vi/CSz4gxUF6ug/maxresdefault.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;">-Τι είπε ο π. Νικολάι, για τις έσχατες μέρες;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Ο πατήρ είπε ότι θα τροποποιήσουν όσα αφορούν την (Ορθόδοξη) πίστη.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Θα αλλάξουν το Σύμβολο της πίστεως (Πιστεύω εις ένα Θεόν…);</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Συχνά έλεγε ότι θα απομακρύνουν το αρτοφόριο (ή όπως αλλιώς ονομάζεται κιβωτό) με τα Θεία Δώρα από το ιερό. Θα τα θεωρούν περιττά. Δεν θα λένε το (αυθεντικό) «Πιστεύω…» και το «Πάτερ ημών…». Θα προσθέσουν κάτι διαφορετικό και αυτό είναι μεγίστης σπουδαιότητας (παραποίηση).</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Είπε ότι από τότε που δεν θα υπάρχει το Αρτοφόριο (ή Κιβωτός) στο Ιερό, δεν επιτρέπονται ακολουθίες… Είπε ότι αυτό που φυλάσσει τα Θεία Δώρα είναι σαν την Κιβωτό του Νώε.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Όταν οι άνθρωποι ρωτούσαν τον π. Νικολάι: Τι θα συμβεί αν δεν το αντιληφθούμε αυτό; Ο πατήρ απαντούσε ότι είναι αδύνατον να μην παρατηρήσετε την αλλαγή όταν πηγαίνετε συχνά στην εκκλησία... (την αλλαγή) στο «Πιστεύω…», και όταν οι πόρτες του ιερού είναι ανοικτές μπορείτε να δείτε το Αρτοφόριο. Όταν το Αρτοφόριο που λέγεται και Κιβωτός εξαφανισθεί, αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;"> Ο π. είπε ότι οποιαδήποτε στιγμή το βράδυ αν κάποιος του ζητούσε να πάει να δει ένα ετοιμοθάνατο άρρωστο, θα έπρεπε να πάει. Είναι υποχρέωσή του να πάει. Δεν ενδιαφερόταν για τον καιρό, για οτιδήποτε. Έπρεπε να πάει και να δώσει τη Θεία Ευχαριστία.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Αν δεν επιτρέπεται να πάμε στην εκκλησία, τι πρέπει να κάνομε τότε, είπε ο πατήρ;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Θα μαζευόμαστε κάπου. Οι άνθρωποι θα μαζεύονται σε μικρές ομάδες και θα προσεύχονται.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Είπε, ο π. Νικολάι, αν θα μείνουν κάποιοι αληθινοί ιερείς;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Πολύ λίγοι. Είπε ότι θα μείνουν αλλά πολύ λίγοι. Όλοι οι ιερείς θα λάβουν την κάρτα. – Είπε ο πατήρ αν οι γυναίκες γίνουν ιερείς;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Είπε ότι σε λίγο καιρό θα υπάρχουν γυναίκες να υπηρετούν στο Ιερό.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Εννοείς στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">-Ναι. Αυτό πιθανόν θα γίνει όταν μετατρέψουν το «Πιστεύω» και το «Πάτερ ημών». Αλλά όχι σε όλες τις εκκλησίες.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο πατήρ είπε ότι η γυναίκα θα υπηρετεί στο ιερό. Αυτό είναι που θα συμβεί. Ο πατήρ είπε ότι θα υπάρξουν κακοπραγίες, αναρχία, θα δείχνουν γυμνούς ανθρώπους, σχεδόν γυμνούς. Ο πατήρ είπε ότι αυτά θα συμβούν μετά την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος. Τα πράγματα συμβαίνουν όπως τα είπε.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Μία γυναίκα είπε στον π. Νικολάι ότι ο διάβολος χλευάζει τη γυναίκα όπως θέλει, με όλα τα είδη των τάσεων της μόδας και του κοντέματος των μαλλιών. Και ότι δεν κατόρθωσε να χλευάσει τον άνδρα. Τα ρούχα του μένουν σχεδόν τα ίδια. (Τώρα όμως, ήδη μερικοί φορούν φουστάνια)!</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο π. της απάντησε ότι αυτό δεν είναι αληθές, ο διάβολος χλεύασε τον άνδρα επίσης αλλά δεν το βλέπει ο καθένας. Στο παρελθόν ο άνδρας ήταν ο κύριος του οίκου, και στην εκκλησία ο ιερέας αντιπροσώπευε την αρχή. Αλλά τώρα οι άνδρες εξουσιάζονται από τις γυναίκες τους. Και αυτό είναι επίσης ένας χλευασμός με τον οποίο ο διάβολος κορόϊδεψε τον άνδρα και την γυναίκα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Θεός είπε ότι ο άνδρας είναι η κεφαλή της γυναικός. Ο άνδρας ήταν ο πρώτος που δημιουργήθηκε.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Όπως γινόταν πριν τον Κατακλυσμό, όταν οι άνθρωποι ήταν μοιχοί, και υπήρχε πολύ μοιχεία, έτσι επίσης πριν την 2α Παρουσία του Κυρίου μας, θα υπάρχει πολύ μοιχεία.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η TV θα δείχνει γυμνούς ανθρώπους, θα διδάσκουν τα παιδιά να κάνουν το ίδιο. Είπε ότι το χειρότερο πράγμα θα είναι όταν τα παιδιά θα μάθουν επίσης να κάνουν τα ίδια. Είναι αμαρτία μεγάλη. Αυτό θα είναι επίσης σημάδι ότι το τέλος πλησιάζει.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Όταν η μοιχεία, και η αναρχία θα έρθουν, οι καλοί άνθρωποι δεν θα είναι σεβαστοί, δεν θα υπολογίζονται. Θα τους ζητείται να ζήσουν ακριβώς όπως ζουν οι αμαρτωλοί.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο π. Νικολάι είπε ότι θα σας κάνουν να διαλέξετε μεταξύ άρτου και σταυρού. Θα μας ρωτήσουν ποια είναι η επιλογή μας. Ο π. είπε ότι πρέπει να διαλέξομε τον σταυρό!</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο π. Νικολάι είπε ότι χωρίς διωγμό δεν θα έρθει το τέλος. Διότι Μάρτυρες απαιτούνται ακόμη, για να αντικαταστήσουν τους ξεπεσμένους αγγέλους (δηλ. τους δαίμονες). Έτσι το εξήγησε ο πατήρ.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Είπε ότι όταν ο τελευταίος Μάρτυρας συμπληρώσει τον αριθμό των αγγέλων που ξέπεσαν, τότε όλα θα τελειώσουν. Το τέλος θα έρθει!</span><br /><br />ΠΗΓΗ</span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-91734841888250713892019-06-16T06:00:00.000+03:002019-06-16T06:00:00.141+03:00Γιατί γονατίζουμε την Πεντηκοστή;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div style="text-align: center;">
<img height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd9Hv-8mBNa9Gf6qiFcMUVgH8L-L50_5HU8oAL89t45e1R1t5C10dtXv6JlHJpRY9aaZXEfFWpxOmXoTzjzfM7SGpCzln8j5ztt0ZjhcCRK8UwkTm15ZHQzQxjVp9Mo4Nqnrpbv2bAajwl/s400/dsc_8923jpg_27754755196_o.jpeg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><div style="text-align: center;">
<b style="color: #990000;">«Θεέ μου…Είμαι πεσμένος… Σήκωσέ με. Ανάστησέ με. Σώσε με!…»<br /></b></div>
</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Κατά την «έσχατη» και «μεγάλη» και «σωτήρια» ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία μας αποκαλύφθηκε και προσκυνούμε και δοξάζουμε το μέγα μυστήριο της Αγίας και Ομοουσίου και Ζωοποιού και Αδιαιρέτου και Ασυγχύτου Τριάδας, του Ενός και Μοναδικού Θεού. του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αμέσως μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, τελούμε τον «Εσπερινό της Γονυκλισίας», κατά τον οποίο ψάλλουμε ύμνους αφιερωμένους κατ’ εξοχήν στο Πανάγιο Πνεύμα, το τρίτο Πρόσωπο της Τρισηλίου Θεότητας, που είναι «φως και ζωή και ζώσα πηγή νοερά. Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως, αγαθόν, ευθές, νοερόν, ηγεμονεύον, καθαίρον τα πταίσματα, Θεός και θεοποιούν, πυρ εκ πυρός προϊόν, λαλούν, ενεργούν, διαιρούν τα χαρίσματα».<br /><br />Αμέσως μετά την «Είσοδο» του Εσπερινού, κι αφού ψαλεί το «Φως ιλαρόν» και το πανηγυρικό Μέγα Προκείμενο «Τίς Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών; Συ ει ο Θεός, ο ποιών θαυμάσια μόνος!» σε ήχο βαρύ, μεγαλόπρεπο, αντάξιο του νοήματος και του μηνύματός του, ο Διάκονος μας καλεί, κλήρο και λαό, να γονατίσουμε και ν’ απευθύνουμε στο Θεό γονυπετείς λόγο ικεσίας: «Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν».<br /><br />Από τη λαμπροχαρμόσυνη αγία ημέρα του Πάσχα μέχρι και σήμερα, η γονυκλισία ήταν απαγορευμένη. Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, και για να υπογραμμίζεται το χαρούμενο και σωτήριο μήνυμα των αναστάσιμων βιωμάτων της Εκκλησίας, η προσευχή των Ορθοδόξων γίνεται «ορθοστάδην». Σε όρθια δηλαδή στάση, και όχι με γονυκλισία. Όμως την ώρα τούτη το «ορθοστάδην» παραμερίζεται, όχι μόνο για να χαιρετίσουμε θεοπρεπώς το Πανάγιο Πνεύμα, «δι’ ου Πατήρ γνωρίζεται και Υιός δοξάζεται, και παρά πάντων γινώσκεται μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις τής Αγίας Τριάδος», μα και για να πούμε κατά πως ταιριάζει σε παραστρατημένους, όπως είμαστε όλοι μας, χωρίς εξαίρεση, το «ημάρτομεν!», και να ζητήσουμε το έλεος του Θεού, την άφεση, την κάθαρση, τη συγγνώμη.<br /><br />Τη γονυκλισία την ονομάζει ο λαός μας και «μετάνοια». Γιατί η στάση του μετανοούντος είναι το «κλίνειν τα γόνατα». Κάτω τα γόνατα, κάτω και το πρόσωπο.</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />σημαίνει απλούστατα: «Θεέ μου, βρίσκομαι κάτω. Είμαι πεσμένος. Έχω καταντήσει «γη και σποδός». Σήκωσέ με. Ανάστησέ με. Σώσε με!…». Έτσι, σήμερα που ήρθε στον κόσμο ο Παράκλητος, το Πνεύμα της Αληθείας το «καθαίρον(που καθαρίζει) τα πταίσματα», καλούμαστε να πάρουμε στάση (όχι μόνο σώματος, μα και ζωής!) μετανοούντος:<br />«Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν».<br /><br />Στην Κρήτη λένε οι παλαιότεροι: «Και στην κορυφή του βουνού να βρεθείς τούτη την ημέρα ολομόναχος, θα πρέπει να γονατίσεις και να κάμεις το σταυρό σου». Και κρύβουν τα λόγια τούτα την αίσθηση της πραγματικής μετοχής στη ζωή του Ενός Σώματος της Εκκλησίας, ανεξάρτητα από εξωτερικές συνθήκες. Την αίσθηση της εν Θεώ τω εν Τριάδι οργανικής ενότητας των πιστών, όπου κι αν οι συγκυρίες της ζωής τους θέλουν να βρίσκονται… Και γονατίζει ο πιστός όπου κι αν είναι: Στην εκκλησιά του· στο σπίτι του ή στο νοσοκομείο, αν είναι άρρωστος·· στο πλοίο του, αν θαλασσοπορεί· στο βουνό στον κάμπο· στη στάνη· στο δάσος· στην ξενιτιά· στο κάτεργο· στη φυλακή… Όπου βρίσκεται!<br /><br />«Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν».<br />Η πρώτη Ευχή της Γονυκλισίας απευθύνεται στον «Άχραντο, αμίαντο, άναρχο, αόρατο, ακατάληπτο, ανεξιχνίαστο, αναλλοίωτο, ανυπέρβλητο, αμέτρητο, ανεξίκακο Κύριο», τον «Πατέρα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού» και Τον παρακαλεί, με μόνο συνήγορό μας τη δική Του «συμπάθεια», να μας δεχθεί καθώς προσπέφτουμε ενώπιον Του μετανοημένοι και φωνάζοντας το «ημάρτομεν!». Του θυμίζει πως από τη μήτρα της μητέρας μας ήδη, Αυτόν μονάχα είχαμε για Θεό μας, αλλά, επειδή τη ζωή μας τη χαραμίσαμε στη ματαιότητα, μείναμε γυμνοί από τη βοήθειά Του και δεν έχουμε λόγια για ν’ απολογηθούμε. Όμως παίρνουμε Θάρρος από τους οικτιρμούς Του και κράζουμε: «Αμαρτίας νεότητος ημών και αγνοίας μη μνησθής, και εκ των κρυφίων ημών καθάρισον ημάς».(Μη θυμηθείς τις αμαρτίες που κάναμε στα νιάτα μας, όταν είχαμε άγνοια των εντολών Σου, και από τα κρυφά και ανομολόγητα κρίματα της καρδιάς μας καθάρισέ μας). Του ζητά, πριν βρεθούμε πίσω στο χώμα, σ’ Αυτόν να μας αξιώσει να επιστρέψουμε! Να ζυγομετρήσει τις αμαρτίες μας με τους οικτιρμούς Του και ν’ αντιπαραθέσει την άβυσσο των οικτιρμών και του ελέους Του στο πλήθος των πλημμελημάτων μας! Να μας ρύσει, να μας γλυτώσει από την αβάσταχτη τυραννία του διαβόλου! Ν’ ασφαλίσει τη ζωή μας μέσα στους άγιους και ιερούς Του νόμους και να μας συνάξει όλους στη Βασιλεία Του. Και καταλήγει ικετευτικά: «Δος συγγνώμη σε όσους ελπίζουν σε Σένα… καθάρισέ μας με την ενέργεια του Αγίου Σου Πνεύματος».<br /><br />Πρόκειται για προσευχή «αντρίκια»! Εξομολογητική, χωρίς προσπάθειες άσκοπης δικαιολογίας ή αποποιήσεως ευθυνών. «Ημάρτομεν!» «Αμαρτίας νεότητος ημών και αγνοίας μη μνησθής!» «Εκ των κρύφιων ημών καθάρισον ημάς!» «Δος συγγνώμην τοις ελπίζουσιν επί Σε!» Δεν είναι λόγια αυτά! Είναι βέλη που σαϊτεύουν την πατρική καρδιά του Ανεξίκακου και Πολυέλεου και Φιλάνθρωπου Θεού!…</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />«Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν».<br />Η δεύτερη Ευχή απευθύνεται στο Κύριο ημών Ιησού Χριστό, το «απαύγασμα του Πατρός»( που πηγάζει από τον πατέρα), τον «της ουσίας και της φύσεως Αυτού απαράλλακτον και αμετακίνητον χαρακτήρα», την «πηγή της σωτηρίας και της χάριτος» και Του ζητά να μας ανοίξει Αυτός, ο «διδούς ευχήν τω εύχομένω»(αυτός που δίνει προσευχή στον προσευχόμενο), τα αμαρτωλά μας χείλη και να μας διδάξει «πώς δει και υπέρ ων χρή προσεύχεσθαι» – ρεαλιστική παραδοχή πως χωρίς Αυτόν, ούτε να Τον ζητήσουμε μπορούμε, ούτε να Του ζητήσουμε τα συμφέροντα ξέρουμε. Κι αφού Του δηλώσει με ταπείνωση πως περιμένουμε η ευσπλαχνία Του να νικήσει το άμετρο πλήθος των αμαρτιών μας. Του λέει πως με φόβο θείο στεκόμαστε μπροστά Του, έχοντας ρίξει την απελπισία της ψυχής μας μέσα στου ελέους Του το πέλαγος, και Του ζητάει για λογαριασμό μας: «Κυβέρνησε μου την ζωήν… και γνώρισέ μου το δρόμο που θα πορευτώ». «Το Πνεύμα της Σοφίας Σου, χάρισε στη σκέψη μου. Πνεύμα συνέσεως δώρισε στην «αφροσύνη» μου. Τα έργα μου ας τα κατευθύνει πνεύμα θεοφοβίας. Πνεύμα ευθές και ηγεμονικό μη μου στερήσεις, για ν’ αξιωθώ, με του Αγίου Πνεύματος την καθοδήγηση, να εργάζομαι τις εντολές Σου και πάντοτε να νιώθω την παρουσία Σου». Και κορυφώνει: «Την Σην ικετεύω αγαθότητα. Όσα ηυξάμην απόδος μοι εις σωτηρίαν»(την καλοσύνη Σου ικετεύω: Όσα σχετικά με τη σωτηρία μου Σου ζήτησα προσευχόμενος, χάρισέ μου), για να Του υπογραμμίσει πιο κάτω πως Αυτός είναι η μοναδική μας ελπίδα, παρά τις αμαρτίες μας: «Σε Σένα μόνο αμαρτάνουμε, αλλά και Σένα μόνο λατρεύουμε. Δεν ξέρουμε να προσκυνούμε άλλο Θεό, ούτε να υψώνουμε ικετευτικά τα χέρια μας σε κάποιο άλλο Θεό ». Κι αυτός ο τονισμός ότι Αυτός είναι ο μοναδικός μας Θεός, το μοναδικό μας, δηλαδή, και έσχατο καταφύγιο, θέλει -αν μπορούμε να το πούμε έτσι (χωρίς, πάντως, άσεβη διάθεση)- να κινήσει το φιλότιμο του Θεανθρώπου να μας δώσει χέρι βοηθείας, να μας χαρίσει την άφεση και τα προς σωτηρία αιτήματα, δεχόμενος τη γονυκλισία και την προσευχή μας, «ως θυμίαμα δεκτό, αναλαμβανόμενο ενώπιον της υπεράγαθης Βασιλείας Του».<br />Είναι και τούτη η ευχή μια προσευχή τολμηρή. «Σοι μόνω αμαρτάνομεν, αλλά και Σοι μόνω λατρεύομεν». Δεν ξέρουμε να προσκυνούμε ξένο θεό, ούτε να υψώνουμε χέρια ικετευτικά σ’ άλλο θεό έξω από Σένα! Ομολογία πτώσεως, φθοράς, εξαχρειώσεως, έσχατου κινδύνου! Αλλά ταυτόχρονα και ομολογία πίστεως, θεοφοβίας, ζωντανής ελπίδας σ’ Αυτόν που είναι «η ελπίς πάντων των περάτων της γης» (Ψαλμ. 64: 6), και αγάπης λατρευτικής γι’ Αυτόν που «πρώτος ηγάπησεν ημάς» (Α’ Ίωάν. 4: 19). Προσευχή δίχως φαρισαϊσμούς και υποκρισίες. Σωστό ξέσπασμα αληθινά ορθόδοξης καρδιάς!…</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />«Έτι και έτι κλίναντες τα γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν»</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">.Ακολουθεί η τρίτη Ευχή, που απευθύνεται κι αύτη στο δεύτερο Πρόσωπο της Υπερουσίου Τριάδος, που είναι «η πηγή που πάντοτε και ασταμάτητα αναβλύζει ζωή και φως, η δημιουργική Δύναμη που είναι αιώνια όπως ο Πατέρας, Εσύ που εκπλήρωσες κατά τον καλύτερο τρόπο, πανέμορφα, ό,τι χρειαζόταν για τη σωτηρία των ανθρώπων», Ιησούς Χριστός, που έλυσε τους άλυτους δεσμούς του θανάτου και έσπασε του άδη τα κλειδιά και καταπάτησε τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, και πρόσφερε τον Εαυτό Του για χατίρι μας «άμωμον ιερείον»(αψεγάδιαστη θυσία) και θυσία άχραντη, και με θεόσοφο δόλωμα αγκίστρωσε τον «αρχέκακο και βύθιο δράκοντα» και τον δέσμευσε για πάντα, και τον κατέστησε αδύναμο κι ανίσχυρο, να περιμένει το «πυρ το άσβεστο» (Μάρκ. 9: 45) και το «σκότος το εξώτερο» (Ματθ. 25: 30). Απευθύνεται στον Υιό που είναι «η μεγαλώνυμος Σοφία του Πατρός», «αΐδιον φως εξ αϊδίου φωτός. Ήλιος δικαιοσύνης» και Τον καθικετεύει:. Συ που μας αξίωσες να φτάσουμε σ’ αυτή τη μεγάλη ήμερα της Πεντηκοστής, δέξου ακόμα μια ικεσία μας. Όχι για μας τους ίδιους τούτη τη φορά, μα γι’ αυτούς που έφυγαν πριν από μας. Για τους κεκοιμημένους συγγενείς μας κατά σάρκα και όλους τους «οικείους της πίστεως». Συ που και κατ’ αυτή τήν «παντέλεια» και «σωτηριώδη» εορτή μας αξίωσες να δέχεσαι «ιλασμούς ικεσίους» γι’ αυτούς που βρίσκονται στον Αδη, δίνοντας μας μεγάλες ελπίδες, άκουσε τη φωνή μας που αξιοσυμπάθητα Σου απευθύνουμε: «Ανάπαυσον τας ψυχάς των δούλων Σου των προκεκοιμημένων», εκεί που υπάρχει, το φως κ’ η δροσιά κ’ η αναψυχή, εκεί που δεν υπάρχει πόνος, λύπη ή στεναγμός. Ανάπαυσε τα πνεύματά τους με τους δικαίους, γιατί αυτοί που βρίσκονται στον Άδη δεν μπορούν να Σου ζητήσουν συγγνώμη, αλλά μονάχα εμείς που ζούμε Σε ευλογούμε και Σε ικετεύουμε και τις εξιλαστήριες ευχές και ιερουργίες Σου προσφέρουμε για τις ψυχές τους!</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Κι επισυνάπτεται σ’ αυτή και δεύτερη Ευχή υπέρ των τεθνεώτων, των νεκρών, απευθυνόμενη σ’ Αυτόν που είναι «της αναστάσεως ημών Αρχηγός και των βεβιωμένων(όσων πράξαμε) αδέκαστος και φιλάνθρωπος Κριτής και της μισθαποδοσίας Δεσπότης και Κύριος», ικετεύοντας Τον: «Ανάπαυσον πάντας, τους πατέρας εκάστου και μητέρας και αδελφούς και αδελφάς και τέκνα, και ει τι άλλον ομογενές και ομόφυλον, και πάσας τας προαναπαυσαμένας ψυχάς επ’ ελπίδι αναστάσεως, ζωής αιωνίου, και κατάταξον τα πνεύματα αυτών και τα ονόματα εν βίβλω ζωής», στην αγκαλιά του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, στη Χώρα των Ζώντων, στη Βασιλεία των ουρανών, στον Παράδεισο. Και ανάστησε και τα σώματα όλων μας κατά την αγία ήμερα της επαγγελίας Σου. Γιατί είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει θάνατος για τους δούλους του Θεού, μα φεύγουν απ’ το σώμα κι έρχονται σε Σένα, τον Κύριο. Φεύγουν από τα λυπηρά κι έρχονται «στα καλύτερα και τα πιο ευχάριστα», σε Σένα, που είσαι η ανάπαυση και η χαρά!</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ζητά γι’ άλλη μια φορά συγχώρηση αμαρτημάτων για όλους, ζώντες και κεκοιμημένους, από τον μόνο Αναμάρτητο: «Δος μας συγγνώμη, άφεση και συγχώρηση για τα παραπτώματά μας, τα θεληματικά και τα αθέλητα, αυτά που κάναμε ξέροντας πως είναι κρίματα, και αυτά που κάναμε έχοντας άγνοια, τα φανερά, τα κρυφά, όσα διαπράξαμε με έργα, με το λογισμό μας και με λόγια, κάθε συναναστροφή και σε κάθε κίνησή μας… » και καταλήγει: «Και στους μεν αποβιώσαντες δώρισε ελευθερία και άνεση δώρισε, και εμάς που είμαστε εδώ ευλόγησε, χαρίζοντας μας το τέλος της ζωής μας καλό και ειρηνικό».</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Λέει κάποιος Άγιος πως τίποτε δεν συγκινεί τόσο το Θεό, όσο η προσευχή υπέρ των κεκοιμημένων. Επειδή «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια», οι προαπελθόντες δεν έχουν πια τη δυνατότητα να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Έτσι, μοναδική φωνή γι’ αυτούς είναι η φωνή μας! Μοναδική ικεσία τους η δική μας ικεσία! </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Μοναδική προσευχή τους η προσευχή μας! Για το λόγο αυτό , αυτή η τρίτη Ευχή της Γονυκλισίας έχει ξεχωριστή βαρύτητα και σημασία! Είναι προσευχή αγάπης και ελεημοσύνης και φιλαδελφίας και ευγνωμοσύνης, για πρόσωπα που βρίσκονται πια στα χέρια του Θεού!</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />«Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα…»<br />Τί να προσθέσει κανείς στην τριπλή αυτή γονυκλινή ευχή της Εκκλησίας; Τί επί πλέον να ζητήσει από το Θεό; Μονάχα έναν ύμνο εκκλησιαστικό που είναι ιερή υπόσχεση με την ευκαιρία της Πεντηκοστής, ύμνο του Εσπερινού της παραμονής, διαλέγω σαν επίλογο καί επιστέγασμα των ταπεινών τούτων γραμμών:</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />«Εν ταις αυλαίς Σου υμνήσω Σε τον Σωτήρα του κόσμου, και κλίνας γόνυ προσκυνήσω Σου την αήττητον δύναμιν, έν εσπέρα και πρωί και μεσημβρία, και εν παντί καιρώ ευλογήσω Σε, Κύριε»! Που θέλει να πει: «Στις εκκλησίες Σου μέσα θα Σε υμνήσω, τον Σωτήρα του κόσμου, και θα γονατίσω να προσκυνήσω την αήττητη δύναμή Σου, και βράδυ, και πρωί, και μεσημέρι, και κάθε ώρα και στιγμή θα Σε ευλογήσω, Κύριε».<br /><br /><br /><div style="text-align: right;">
<b style="color: #990000;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></div>
</span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-18877806728010151642019-06-16T05:00:00.000+03:002019-06-16T05:00:05.665+03:00Κυριακή της Πεντηκοστής: Η ημέρα της Εκκλησίας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="pentikosti" height="254" src="http://agiabarbaradafnis.gr/images/stories/photos/pentikosti/pentikosti.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ἡ σημερινὴ μεγάλη ἡμέρα ἀποτελεῖ ξεχωριστὴ ἑορτὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, καθὼς ἑορτάζει τὰ γενέθλιά της, τὴν κάθοδο τῆς θείας χάριτος καὶ τὴν ἄνωθεν χορηγία τῶν πνευματικῶν δώρων.</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ἡ Πεντηκοστὴ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἦταν ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποία δόθηκε ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ στὸ ὄρος Σινᾶ πενήντα ἡμέρες μετὰ τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Ἦταν μεγάλη ἑορτὴ γιὰ τὸν παλαιὸ Ἰσραήλ. Γιὰ τὴνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ Πεντηκοστὴ σημαίνει ἡμέρα μιᾶς νέας νομοθεσίας, ἀπαρχὴ τοῦ νόμου τῆς ἀγάπης, μία καινούρια Διαθήκη, ποὺ ὑπεγράφη αὐτοχειρὶ διὰ καλάμου χλεύης μὲ τὸ Αἷμα τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου ἐπάνω στὸΣταυρό καὶ ἐπικυρώθηκε μὲ τὴν σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πενήντα ἡμέρες μετὰ τὴν Ἀνάσταση, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὸ νοητὸ Φαραώ, τὸν διάβολο, καὶ τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὴ νοητὴ Αἴγυπτο, τὸν ἀδίστακτο καὶ παμφάγο ᾄδη.<br /><br />Δυναμικὴ ἡ παρουσία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, σὰν δυνατὴ βοή, σὰν ἄνεμος, γεμίζει τὸν χῶρο, στὸν ὁποῖο ἦταν συνηθροισμένοι οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ. Πύρινες γλῶσσες κάθονται ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους κι ἐκεῖνοι ἀρχίζουν νὰ διαλαλοῦν σὲ ξένες γλῶσσες τὴν Εὐαγγελικὴ ἀλήθεια. Ἰουδαῖοι ἀπὸ ὅλα τὰμέρη τοῦ γνωστοῦ τότε κόσμου, ποὺ βρίσκονταν στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς, ἀκοῦν στὴν ἰδιαίτερη τοῦ καθενὸς διάλεκτο τοὺςἈποστόλους νὰ ὁμιλοῦν καὶ νὰ διδάσκουν, μένοντας ἐκστατικοί καὶ ἐν ἀπορίᾳγιὰ τὸ παράδοξο, ἐνῷ ἄλλοι, μᾶλλον πορωμένοι καὶ τυφλοί, τοὺς κατηγοροῦν γιὰ μέθη. Κι ὅμως αὐτοὶ οἱ μεθυσμένοι ἀπὸ χάρη καὶ δύναμη θεϊκὴ βαπτίζουν ἐκείνη τὴν ἡμέρα τρεῖς χιλιάδες ἀνθρώπους.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Πῶς νὰ κλείσουν τὸ στόμα, ἀφοῦ περισσότερο ἀπὸ ἄλλοτε ἔχουν τὴν ἱκανότητα νὰ διαλαλήσουν τὰ θαυμαστὰ τοῦ Θεοῦ; πῶς νὰ κλείσῃ τὸ στόμα ὁ Πέτρος, ὁ πρώην ἀρνητής, ἀφοῦ σήμερα εἶναι πλέον ὀ θαῤῥαλέος καὶ τολμηρὸς ὑπηρέτης, ἡ πέτρα τῆς ὁμολογίας τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ; πῶς νὰ σιωπήσουν ἐκεῖνοι ποὺ εἶδαν καὶ ἄκουσαν καὶ ψηλάφισαν τὸν Θεό Λόγο, αὐτοὶ ποὺ Τὸν ἔβλεπαν γιὰ σαράντα ἡμέρες ἀναστημένο; Εὐαγγελίζονται οἱ πρωτεργάτες τῆς Καινῆς Διαθήκης τὴν οἰκουμένη ποὺ συγκεντρώνει τὰ πέρατά της στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ τὴν ἑορτὴ τῆς παλαιᾶς Πεντηκοστῆς καὶ καινουργεῖται στὰ νάματα τῆς χάριτος κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς νέας Πεντηκοστῆς, τῆς καινούριας ζωῆς.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ὁ παλαιὸς Ἰσραήλ, ἡ παλαιὰ δηλαδὴ θρησκευτικὴ κοινότητα ὄσων ἀγαποῦσαν τὸν ἀληθινὸ Θεό τῆς ἀποκαλύψεως, γίνεται καινούριος, νέος Ἰσραήλ, γίνεται Σῶμα Χριστοῦ, Ἐκκλησία, λαὸς εὐλογημένος. Οἱ ἁπλοὶ ψαράδες τῆς Τιβεριάδος γίνονται ἁλιεῖς ἀνθρώπων, ἀναλαμβάνοντας ἕνα ἔργο ποὺ εἶχε σκοπὸ νὰ λυτρώσῃ τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὴν πλάνη τῶν εἰδώλων καὶ νὰ ὁδηγήσῃ τοὺς λαοὺς τῆς οἰκουμένης στὴν ἀποφασιστικῆς σημασίας στροφὴπρὸς τὴ γνώση τῆς ἀλήθειας.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, ὁ Ἀγαθὸς Παράκλητος ἀναλαμβάνει νὰ ὁδηγήσῃ εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν ὅλα τὰ ἔθνη, νὰ συνεχίσῃ τὸ θαυμαστὸ ἔργο τῆς ἀπολυτρώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Πεντηκοστὴ εἶναι τὸ μυστήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ κάθε μυστήριο τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι μία Πεντηκοστή, γιατὶ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ κατεβαίνει μέχρι τὰ βάθη τῆς ὑπάρξεώς μας, γιὰ νὰ μᾶς φωτίσῃ, νὰ μᾶς ἁγιάσῃ, νὰ μᾶς μεταμορφώσῃ καὶ νὰ μᾶς σώσῃ.<br /><br />Σήμερα εἶναι ἡ ἡμέρα τῶν Ἀποστόλων· σήμερα εἶναι ἡ ἡμέρα τῶν δωρεῶν τοῦ Παρακλήτου· σήμερα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ δική μας ἡμέρα. Σὲ λίγο θὰ γονατίσουμε· ἂς ζητήσουμε ἕνα δῶρο, ἕνα χάρισμα ἢ περισσότερα ἀπὸ τὸν Παράκλητο. Δὲν εἶναι φειδωλός. Θὰ μᾶς δώσῃ τὰ πρὸς σωτηρίαν. Οἱ πύρινες γλῶσσες θὰ κατέλθουν καὶ σ’ ἐμᾶς· νὰ μιλήσουμε, νὰ διδάξουμε τὴ γλῶσσα τῆς μετανοίας, τῆς ἀγάπης· νὰ ἀρνηθοῦμε τὴ βαβελικὴ σύγχυση τῆς παθῶν ποὺ μᾶς χωρίζει καὶ ἀποξενώνει ἀπὸ Θεὸ καὶ συνάνθρωπο καὶ μᾶς διασκορπίζει στὰ πέρατα τῆς ἁμαρτίας, νὰ γκρεμίσουμε τὸν πύργο τῆς Βαβὲλ τοῦ ἐγωιστικοῦ μας εἰδώλου, νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν εἰδωλολατρική μας αὐταρέσκεια καὶ νὰ προσκυνήσουμε τὸν Θεὸ τῆς τῶν πάντων ἑνότητος. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Μᾶς καλεῖ σὲ ἑνότητα κατερχόμενος, γιὰ νὰ μᾶς ὑψώσῃ στὴν αἰώνια ἑνότητα μαζί Του. Νὰ μὴν Τὸν λυπήσουμε, ἀδελφοί μου, γιατὶ μεσολαβεῖ ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς τὸν Θεὸ Πατέρα μὲ ἀλαλήτους στεναγμούς. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />«Βασιλεῖ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶσκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν».<br /><br /><br /><div style="text-align: right;">
<b style="color: #990000;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></div>
</span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-6498412678144245652019-06-15T17:26:00.000+03:002019-06-15T17:35:56.779+03:00Διωγμοί μοναχών στο Άγ. Όρος. Τι να πράξουμε.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1hv5kEVUqHdpR1PXO-yvDT3Nw2eNw-CKjIL1hVhdo8WnG6lbfphrw1KOWfcBwqAnvsbQF1wJqu9Lm851fyLaD5w9LItZgfh2jrpX5HsRhf2Xf30QnaBgcs7fi5LbmB1O5dc-hN29b6Sc/s320/%25CE%25A0%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582.JPG" /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, χαίρετε.<br /><br />Αυτές τις ημέρες συμπληρώνεται μία τριετία από την ψευτο-σύνοδο του Κολυμπαρίου, η οποία δοκιμάζει την Πίστη μας και επέφερε ρωγμές και δεινά στην Εκκλησία του Χριστού μας.</span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Μοναχοί και ιερείς που επεσήμαναν τις πλάνες της Συνόδου και απευθύνθηκαν στους πιστούς, πιέσθηκαν και εδιώχθηκαν για το φρόνημά τους.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ανάμεσά τους, οι Γέροντες και πνευματικοί μας στο Αγ. Όρος.<br />Ως οφείλαμε διαμαρτυρηθήκαμε: στο Υπ. Εξωτερικών, στον Πολιτικό Διοικητή του Αγ. Όρους, στην Ιερά Κοινότητα και ειδικότερα στον Καθηγούμενο της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας Αρχιμανδρίτη Πρόδρομο.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Απάντηση φυσικά δεν λάβαμε. Οι διωγμοί όμως συνεχίσθηκαν, στην Ι.Μ.Μ. Λαύρας αλλά και σε άλλες Μονές.<br />Φθάνοντας στο σήμερα βλέπουμε ότι η εν λόγω κατάσταση να έχει γίνει καθεστώς και να διώκονται χωρίς αντίσταση από το Άγ. Όρος μοναχοί, οι οποίοι λόγω του σχήματος, αλλά και της κακής οικονομικής κατάστασης που βρίσκονται, αδυνατούν να προσφύγουν στην δικαιοσύνη και να υποστηρίξουν τους εαυτούς τους. <b>Το αποτέλεσμα είναι χρόνο με τον χρόνο να πλήττεται η Ορθοδοξία, αφού τελικά θα κοινοβιούν στο Περιβόλι της Παναγιάς μόνον οι «προσκυνημένοι», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Ορθοδοξία μας.</b><br /><br />Το εν λόγω θέμα, δεν αφορά μόνον τη Ι.Μ.Μ. Λαύρας, αλλά αφορά όλους μας, ως πνευματικά παιδιά των εν λόγω διωχθέντων μοναχών και Γερόντων.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ο Κύριος γνωρίζει το είναι μας και θα κρίνει τον καθέναν μας για την Πίστη, το φρόνημα και τα πεπραγμένα του.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Σε αυτόν τον κόσμο όμως αγωνιζόμαστε. Υπάρχουν Νόμοι. Υπάρχει και Ηθική. Απόλυτα Δίκαιος είναι μόνον ο Θεός, πλην όμως προσπαθούμε να Τον προσεγγίσουμε. Αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν κανόνες λειτουργίας του Αγ. Όρους.<br /><br /><b><u>Ζητούμε </u></b>λοιπόν<b>:</b><br />1. <b>Οι διαδικασίες ελέγχου των μοναχών να είναι δημόσιες και διαφανείς.</b> Να καταδειχθεί και να αποδειχτεί ποίες πράξεις των διωχθέντων εμπίπτουν στον Καταστατικό Χάρτη του Αγ. Όρους, είτε Νομοθετικού Διατάγματος. Εάν είναι παρανομούντες, να κολασθούν. <b>Εάν όχι, να αφεθούν απερίσπαστοι στον αγώνα τους.</b><br /><br />2. <b>Οι λαϊκοί και οι πολίτες να ενημερωθούν και να γνωρίζουν τα τεκταινόμενα. </b>Οφείλονται δημόσιες εξηγήσεις από τον Καθηγούμενο της Ι.Μονής Αρχιμανδρίτη Πρόδρομο.<br /><br />3. Στην περίπτωση που οι διωχθέντες δικαιωθούν, <b>ζητούμε τον έλεγχο του Αρχιμ. Προδρόμου για τις πράξεις του, από όποιον (ή όποιο όργανο) έχει το δικαίωμα αυτό.</b><br /><br /><b><u>Δηλώνουμε</u></b> ότι:<br />1. Θα απευθυνθούμε (ξανά!) προς όλους τους εμπλεκομένους, με τα νόμιμα μέσα που έχουμε.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;">2. Παρά την οικονομική δυσπραγία των μοναχών και την ιδική μας, είμαστε αποφασισμένοι να φέρουμε το θέμα στη Ελληνική Δικαιοσύνη, ή και ανώτερα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Δεν μπορούμε να σιωπήσουμε, δεν μας επιτρέπεται να κλείσουμε τα μάτια μας μπροστά στον διωγμό και την αδικία.</span><br /><br /><span style="color: #990000;"><span style="font-size: large;">Έως λύσεως του θέματος και σαν ελάχιστο τρόπο έμπρακτης διαμαρτυρίας, με πόνο ψυχής, παύουμε τις επισκέψεις μας στην Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας και το αυτό ζητούμε από όλους τους πιστούς προσκυνητές.</span></span><br /><br /><span style="font-size: large;">Μετά τιμής</span><br /><span style="font-size: large;">Ομάδα Προσκυνητών Αργολίδος</span><br /><span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/null"></a></span><br /><br /><br /><br /><a href="https://proskynites.blogspot.com/2019/06/blog-post_15.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-18710132792325699912019-06-15T08:41:00.004+03:002019-06-15T09:34:50.125+03:00Τα Ψυχοσάββατα .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAy7aCItmXJzs-_yuqj8ZOSn8KDZBRWRReWFKnlUmHOLux9oDfGjoG7V9aEBucGF5W42gC7Pclw1QIQejVeKfInKBRk28pPQX6RQmEF4nPJi8CP8HhKs0UzCpRdwPfaoOMtXdvO-iPy5WJ/s400/Coliva_in_biserica_01.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;"><b><br /><br />Ποιὰ εἶναι, πότε καὶ γιατί τελοῦνται</b></span></span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;"><b><br /></b></span>Μέσα στὴν ἰδιαίτερη μέριμνά της γιὰ τοὺς κεκοιμημένους, ἡ ἁγία ὈρθόδoξηἘκκλησία μας ἔχει καθορίσει ξεχωριστὴ ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος γι᾿ αὐτούς. Κάθε Σάββατο δηλαδή.<br /><br />Ὅπως ἡ Κυριακὴ εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἔτσι καὶ τὸΣάββατο εἶναι ἡ ἡμέρα τῶν κεκοιμημένων, γιὰ νὰ τοὺς μνημονεύουμε καὶ νὰἔχουμε (ἐπι)κοινωνία μαζί τους. Σὲ κάθε προσευχὴ καὶ ἰδιαίτερα στὶς προσευχὲς τοῦ Σαββάτου ὁ πιστὸς μνημονεύει τοὺς οἰκείους, συγγενεῖς καὶ προσφιλεῖς,ἀλλὰ ζητᾶ καὶ τὶς προσευχὲς τῆς Ἐκκλησίας γι᾿ αὐτούς.</span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Στὸ δίπτυχο (χαρτάκι), ποὺ φέρνουμε μαζὶ μὲ τὸ προσφορο γιὰ τὴ θεία Λειτουργία, ἀναγράφονται τὰ ὀνόματα τῶν ζώντων καὶ τῶν κεκοιμημένων, τὰὁποῖα μνημονεύονται.<br />Σὲ ἐτήσια βάση ἡ Ἐκκλησία ἔχει καθορίσει δύο Σάββατα, τὰ ὁποῖα ἀφιερώνει στοὺς κεκοιμημένους της. Εἶναι τὰ Ψυχοσάββατα. Τὸ ἕνα πρὶν ἀπὸ τὴν Κυριακὴτῆς Ἀπόκρεω καὶ τὸ ἄλλο πρὶν ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Τὸ Ψυχοσάββατο πρὶν ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω ἔχει τὸ ἑξῆς νόημα: Ἡ ἑπομένη ἡμέρα εἶναι ἀφιερωμένη στὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου.Ἐκείνη τὴ φοβερὴ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ὅλοι θὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸ θρόνο τοῦ μεγάλου Κριτή. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ μὲ τὸ Μνημόσυνο τῶν κεκοιμημένων ζητοῦμεἀπὸ τὸν Κύριο νὰ γίνει ἵλεως καὶ νὰ δείξει τὴν συμπάθεια καὶ τὴν μακροθυμία του, ὄχι μόνο σὲ μᾶς ἀλλὰ καὶ στοὺς προαπελθόντας ἀδελφούς, καὶ ὅλους μαζὶ νὰ μᾶς κατατάξει στὴν Ἐπουράνια Βασιλεία Του.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Μὲ τὸ δεύτερο Ψυχοσάββατο διατρανώνεται ἡ πίστη μας γιὰ τὴν καθολικότητα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας τὴν ἵδρυση καὶ τὰ γενέθλια (ἐπὶ γῆς) γιορτάζουμε κατὰ τὴν Πεντηκοστή. Μέσα στὴ μία Ἐκκλησία περιλαμβάνεται ἡ στρατευομένη ἐδῶ στὴ γῆ καὶ ἡ θριαμβεύουσα στοὺς οὐρανούς.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ὁ λόγος ποὺ τὰ καθιέρωσε ἡ Ἐκκλησία μας, παρ᾿ ὅτι κάθε Σάββατο εἶναι ἀφιερωμένο στοὺς κεκοιμημένους, εἶναι ὁ ἑξῆς: Ἐπειδὴ πολλοὶ κατὰ καιροὺς ἀπέθαναν μικροὶ σὲ ἡλικία ἢ στην ξενιτιὰ ἢ στὴν θάλασσα ἢ στὰ ὄρη καὶ τοὺς κρημνοὺς ἢ καὶ μερικοί, λόγῳ πτωχείας, δὲν ἀξιώθηκαν τῶν διατεταγμένων μνημοσύνων, «οἱ θεῖοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι ἐθέσπισαν τὸ μνημόσυνο αὐτὸ ὑπὲρ πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος εὐσεβῶς τελευτησάντων Χριστιανῶν». Συγχρόνως δέ, ἐνθυμούμενοι καὶ ἐμεῖς τὸν θάνατο, «διεγειρόμεθα πρὸς μετάνοιαν».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Γιὰ τὴν ἱστορία καὶ μόνο ἂς γνωρίζουμε ὅτι: «Ἡ καθιέρωσις τοῦ Σαββάτου πρὸτῶν Ἀπόκρεω ὡς Ψυχοσαββάτου ἐγένετο μᾶλλον κατ᾿ ἀπομίμησιν τοῦ Σαββάτου πρὸ τῆς Πεντηκοστῆς, ὡς μόνου προϋπάρχοντος».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b><span style="color: #990000;">Ἡ ὠφέλεια ἀπὸ τὰ μνημόσυνα</span></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;"><b><br /></b></span>Σύμφωνα μὲ ὁμόφωνη ἁγιοπατερικὴ μαρτυρία τὴν ὁποία ἐπιβεβαιώνει ἡ ἀδιάκοπη ἐκκλησιαστικὴ παράδοση αἰώνων, οἱ εὐχὲς γιὰ τοὺς νεκροὺς θεσπίστηκαν ἀπὸ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους. Ἡ θέσπιση αὐτὴ ἔχει δύο βασικὰθεμέλια: α) τὴν ἔννοια τῆς Ἐκκλησίας ὡς κοινωνίας ἁγίων, ποὺ ἀποτελεῖται ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ζωντανοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς «κεκοιμημένους» χριστιανοὺς καὶ β) τὴν πίστη στὴν μεταθανάτια ζωή, τὴν ἀνάσταση καὶ τὴν τελικὴ κρίση.<br />Ἤδη στὶς Ἀποστολικὲς Διδαχὲς βρίσκεται ἡ διάκριση τῶν μνημοσύνων σὲ«τρίτα», «ἔνατα», «τεσσαρακοστὰ» καὶ ἐνιαύσια» (ἐτήσια), ἀνάλογα μὲ τὸ χρόνο τελέσεώς τους ἀπὸ τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Πολλοὶ συμβολισμοὶ τῶν ἐπιμέρους μνημοσύνων ἀναφέρονται ἀπὸ τοὺς πατέρες. Οἱ κυριότεροι εἶναι οἱ ἑξῆς: Τὰ «τριήμερα» συμβολίζουν τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μετὰ τὴν τριήμερη παραμονή Του στὸν τάφο καὶ τελοῦνται μὲ τὴν εὐχὴ ν᾿ ἀναστηθεῖ καὶ ὁ νεκρὸς στὴν οὐράνια βασιλεία. Τὰ «ἐννιάμερα» τελοῦνται γιὰ τὰ ἐννέα τάγματα τῶν αΰλων ἀγγέλων, μὲ τὴν εὐχὴ νὰ βρεθεῖ κοντά τους ἡ ἄϋλη ψυχὴ τοῦ νεκροῦ. Τὰ «τεσσαρακονθήμερα» τελοῦνται γιὰτὴν Ἀναλήψη τοῦ Κυρίου, ποὺ ἔγινε σαράντα μέρες μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του, μὲτὴν εὐχὴ νὰ «ἀναληφθεῖ» καὶ ὁ νεκρός, νὰ συναντήσει τὸ Χριστὸ στοὺς οὐρανοὺς καὶ νὰ ζήσει γιὰ πάντα μαζί Του.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Τὰ «ἐτήσια», τέλος, τελοῦνται τὴν ἐπέτειο ἡμέρα τοῦ θανάτου, σὲ ἀνάμνηση τῶν γενεθλίων τοῦ νεκροῦ, καθώς, γιὰ τοὺς πιστοὺς χριστιανούς, ἡμέρα τῆς ἀληθινῆς γεννήσεως εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ σωματικοῦ θανάτου καὶ τῆς μεταστάσεως στὴν αἰώνια ζωή. Μνημόσυνα,ἀντίστοιχα μὲ τὰ παραπάνω, τελοῦνται τὸν τρίτο, ἕκτο καὶ ἔνατο μῆνα ἀπὸ τὴνἡμέρα τοῦ θανάτου («τρίμηνα», «ἑξάμηνα», «ἐννεάμηνα»).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Τὴν μεγαλύτερη ὠφέλεια στοὺς νεκροὺς τὴν προξενεῖ ἡ τέλεση τῆς θείας εὐχαριστίας στὴ μνήμη τους, γιατὶ τότε, μὲ τὶς μερίδες τους στὸ ἅγιο δισκάριο, «ἐνώνονται ἀόρατα μὲ τὸ Θεὸ καὶ ἐπικοινωνοῦν μαζί Του καὶ παρηγορούνται καὶ σώζονται καὶ εὐφραίνονται ἐν Χριστῷ» (ἅγιος Συμεὼν Θεσσαλονίκης).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ εἰδικὰ γιὰ κάθε νεκρὸ μνημόσυνα, ἡ Ἐκκλησία ἔχει στὶς καθημερινὲς ἀκολουθίες της, γενικὲς δεήσεις γιὰ τοὺς κεκοιμημένους, ὅπως εἶναι λ.χ. τὸ νεκρώσιμο μέρος τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Μεσονυκτικοῦ καὶ οἱ σχετικὲς ἀναφορὲς στὶς «ἐκτενεῖς δεήσεις» τοῦ Ἑσπερινοῦ, τοῦ Ὄρθρου καὶ τῆς θείας Λειτουργίας.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Πρέπει νὰ σημειωθεῖ, ἂν καὶ αὐτονόητο, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τελεῖ μνημόσυνα μόνο γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανοὺς ποὺ κοιμήθηκαν μέσα στοὺς κόλπους της.<br /></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><img height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9NTPAs9ehpiKTsmvF0LCOok9TpDzj7SUt1IL8suvttATojpaXkc_rzaLz_VyCoLWHZ2kvNuFgMVlL1M5g1KIONN35rflbnwg-JOPfAhhemwYYszbDzdfDwtg6zOX6kbt2MFJTNt9e6vw7/s400/%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%83%CE%AC%CE%B2%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%BF.jpg" width="400" /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><span style="color: #990000;"><b>Ἐξηγήσεις παρερμηνειῶν</b></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;"><b><br /></b></span>Θὰ πρέπει, τέλος, νὰ ἐξηγήσουμε ὅτι πολλὰ λάθη ἀπὸ τὴν ἄγνοια τοῦ παρελθόντος ἔχουν φτάσει ὡς τὶς μέρες μας, καὶ θὰ πρέπει ἄμεσα νὰ διορθωθοῦν.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>α) </b>Τὰ μνημόσυνα θὰ πρέπει νὰ γίνονται ἀκριβῶς τὴν ἡμέρα ποὺ πρέπει καὶ ὄχι νωρίτερα ἢ ἀργότερα.<br /><b>β)</b> Τὸ σπάσιμο γυάλινων ἀντικειμένων ἢ ἄλλων τοιούτων, εἶναι ἄκρως εἰδωλολατρικὴ συνήθεια καὶ ἁμαρτάνουν ὅσοι τὸ πράττουν.<br /><b>γ)</b> Στὰ μνημόσυνα παραθέτουμε καὶ εὐλογοῦνται μόνο καλῶς βρασμένα κόλλυβα (σιτάρι) ὡς ἐνδεικτικὰ τῆς Ἀναστάσεως καὶ ὄχι ἀλλα ὑποκατάστατα (κουλουράκια-ψωμάκια-γλυκά κ.τ.λ.)<br /><b>δ)</b> Τὸ πρῶτο Σάββατο τῆς Τεσσαρακοστῆς δὲν εἶναι «Ψυχοσάββατο», ἀλλὰ ἑορτάζουμε τὸ «διὰ κολλύβων» θαῦμα τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος.<br /><b>ε)</b> Στὰ Ψυχοσάββατα μποροῦμε νὰ παραθέτουμε κόλλυβα εἴτε στὸν Ἑσπερινὸ τῆς Παρασκευῆς, εἴτε στὴν Θεία Λειτουργία τοῦ Σαββάτου, εἴτε καὶ στὰ δύο. Πρόκειται περὶ τῆς ἰδίας ἀξίας, ἀφοῦ ἡ ἴδια ἀκολουθία διαβάζεται.<br /><b>στ)</b> Τὰ εὐλογηθέντα κόλλυβα δὲν τὰ σκορπίζουμε στὸν τάφο, οὔτε τὰ ἀπορρίπτουμε στὰ σκουπίδια, πράξεις ἐκκλησιαστικὰ ἀπαράδεκτες.<br />Σὲ κάθε περίπτωση, ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν λύση τυχὸν ἀποριῶν σας, εἶναι μόνον ὁ ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ.<br /><br /><br /></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b style="color: #990000;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
</span></div>
</div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-33627248652532899992019-06-14T06:00:00.000+03:002019-06-14T06:00:07.701+03:00«Ο Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης» <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><img alt="ÎÏοÏÎλεÏμα εικÏÎ½Î±Ï Î³Î¹Î± «ΠÎÎ³Î¹Î¿Ï ÎεÏδÏÏÎ¿Ï Î¿ Î£Ï ÎºÎµÏÏηÏ»" height="400" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2016/04/22-4-1.jpg" width="305" /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<br /><br /><div style="text-align: center;">
<b style="color: #cc0000;">«Ο Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης»</b></div>
<br /><br />(22 Απριλίου)<br /><br />Στο Συναξάρι διαβάζουμε: «Τη Κβ΄ του μηνός Απριλίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Θεοδώρου του Συκεώτου, Επισκόπου Αναστασιουπόλεως».</span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />«Ευλογητός ο Θεός ο τους καθ’ εκάστην γενεάν ευαρεστούντας αυτώ εκλεγόμενος και γνωρίζων τα σκεύη της εκλογής και κεχρημένος αυτούς προς την λειτουργίαν των αγίων» δηλ. «ευλογητός είναι ο Θεός, ο οποίος εις εκάστην γενεάν εκλέγει τους ευαρεστούντας εις αυτόν και γνωρίζει τα σκεύη της εκλογής και τα χρησιμοποιεί δια την υπηρεσίαν των αγίων»,τονίζει ο Μ. Βασίλειος (Επιστολή 161 – προς Αμφιλόχιον).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Στην σημερινή δυσοίωνη εικόνα για το παρόν και το μέλλον, ο άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης καλεί τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να αναπτύξουν αντίρροπη δύναμη προς την έλξη του κόσμου και του πονηρού.<br /><br />Στις δύσκολες αποχρώσεις της αποστασίας και στις επερχόμενες δοκιμασίες που θα επιτρέψει ο Θεός οι άγιοι, ως όργανα της Θείας Χάριτος, θα προστατεύσουν τον αγωνιζόμενο (πιστό) λαό από την φθορά και την προδοσία της Ορθοδοξίας, που απεργάζονται η παναίρεση του οικουμενισμού και η προδοσία των ποιμένων.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ο βίος του αγίου Θεοδώρου περιέχει μια θαυμάσια ομολογία πίστεως και ζωής, που τον τοποθετεί στα ύψη του νοητού στερεώματος της Εκκλησίας. Αντιγράφω (με προσαρμογή):«υπήρξε βράχος αρραγής της ορθής χριστιανικής πίστεως, υπόδειγμα ασκητικής πολιτείας, ηγεμών βίου κοινού, αγάπης θησαυρός ανεξάντλητος». Είναι, ακόμη, μια σπάνια σε θαυματουργική χάρη προσωπικότητα αγίου.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Από το συναξάρι του και την ακολουθία του αγίου (22 Απριλίου) πληροφορούμεθα, ότι ήταν κοινό ιατρείο και φόβος των δαιμόνων. Στην ακολουθία του, διαβάζουμε – υμνούμε:</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />«Ρύμην παθών ανέστειλας παμμάκαρ, των πόνων επιδόσεσι, και των δαιμόνων τα δολεράς, εξηφάνισας ενέδρας, του Παναγίου Πνεύματος, ισχύι Θεόδωρε».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Για τον όσιο Θεόδωρο, ισχύει: «Το μεγαλείο του Θεού είναι ο άνθρωπος που πραγματικά αληθεύει» (Ειρηναίος, Λυών). Στον βίο του ξεχωρίζουμε το θεμελιώδες της Ορθοδόξου ζωής, την ομολογία (που πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε Ορθόδοξο), όπως σημειώνει με λεπτομέρειες ο βιογράφος του Γεώργιος, πρεσβύτερος και ηγούμενος της ίδιας Μονής με τον όσιο Θεόδωρο. Στο συναξάρι του αγίου, διαβάζουμε: «Αφού έφυγε (ο αγ. Θεόδωρος) από εκεί (χωριό Μουρτίνου) προχώρησε και έφτασε στο μοναστήρι του. Ωστόσο όμως <u>δεν είναι δίκαιο να ρίξουμε στη σιωπή το μέγιστο θαύμα που έγινε στην (δαιμονόπληκτη) πόλη των Γερμίων και το έχει δει όλος ο κόσμος»</u>. Να σημειώσουμε, ότι οι κάτοικοι των Γερμίων θερμοπαρακάλεσαν τον άγιο να τους επισκεφθεί «με την πρόφαση <u>να ευχηθεί και αυτός στο δικό τους σεβάσμιο Ναό του αγίου Αρχαγγέλλου, αλλά και οι ίδιοι να αξιωθούν να πάρουν την ευλογία του»</u>.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Όταν ο άγιος εισήλθε στην πόλη τα δαιμόνια (δαιμονισμένοι) φώναξαν: «Συ παράτησέ μας, δαιμονιοφάγε, πορνογέννητε, και μη προσεύχεσαι εναντίον μας…».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ο π. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, σημειώνει: «Η εκ πορνείας γέννησίς του δεν ημπόδισε τον Θεόν να τον αναδείξη αρχιερέα τιμιώτατον και να τον πλουτίση με παραδόξους θεοσημείας και θαυματουργίας».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Οι προεστώτες της πόλης, κλήρος και λαός, ικέτευαν τον άγιο να παραμείνει στον συγκεκριμένο τόπο της πόλεως, όπου εκδηλώθηκε η έντονη δαιμονική ενέργεια και να την εξουδετερώσει.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Αντίθετη, όμως, γνώμη είχε ο όσιος Θεόδωρος (από ταπεινοφροσύνη). Έλεγε, σχετικά: «Ας γυρίσουμε στο Ναό του Αρχαγγέλου» εκεί το θαύμα δεν θα συκοφαντηθεί από κενοδοξία.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Στο Ναό του Αρχαγγέλου, διευκρίνισε ο άγιος, <u>«δεν θα μας καταγελούν, ούτε θα θεωρηθούμε ότι παρουσιάζουμε το θαύμα αυτό από κενοδοξία».</u></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><u><br /></u>Τότε, κλήρος και λαός με δάκρυα τόνισαν:</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><u>«Ταιριάζει πάρα πολύ να παρουσιάσεις μπροστά σε τόσο πλήθος τη δωρεά του Θεού, ώστε και οι πιστοί να στηριχθούν στην πίστη περισσότερο με ένα τέτοιο θαύμα, αλλά και οι άπιστοι και οι αιρετικοί θα δουν και θα μάθουν ότι μαζί με μας τους Ορθοδόξους είναι ο Θεός…».</u></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><u><br /></u>Στις ικεσίες του πλήθους ο άγιος υποχώρησε και έδωσε προτεραιότητα στην θαυματουργική ομολογία και εξεδίωξε τους δαίμονες από την πόλη, οι οποίοι φώναζαν:</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />«ας πενθήσουμε όλοι μαζί για τον σιδηροφάγο που γεννήθηκε για τη δική μας συμφορά, μάλλον δε αυτόν τον δαιμονιοφάγο, διότι τα δάκρυα που χύνει εναντίον μας έγιναν αλυσίδα που φτάνει εως τον ουρανό, και μ’ αυτή μας δένει και μας καταπατεί, όπως θέλει».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Από τότε «καμμιά δαιμονική ενέργεια δεν παρουσιάσθηκε στην πόλη…», σημειώνει ο βιογράφος του.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Να υπογραμμίσουμε τα εξής:</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />- Η αρχική θέληση του αγίου (από ταπείνωση) να θαυματουργήσει εντός του Ναού του Αρχαγγέλου, υποχώρησε μπροστά στην αναγκαιότητα της ομολογίας της ορθής πίστεως, της Ορθοδοξίας.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />- Το μέγα κατόρθωμα του αγ. Θεοδώρου, να βλέπει το πρόσωπο του Χριστού προσηνές και ευμενές τον ώθησε (νομοτελειακά) στην ομολογία πίστεως, ως επικερδές και ωφέλιμο πράγμα και όχι ως ανωφελές και ανεπιθύμητο.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />- Ο Κύριος ευλόγησε την ομολογιακή του τοποθέτηση, ως προτεραιότητα της Εκκλησίας,</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />- Οι δαίμονες δεν τόλμησαν να κατηγορήσουν την ομολογιακή του πράξη.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />- Το φρόνημα του αγίου, του κλήρου και λαού, υπογράμμιζε ότι οι άπιστοι και οι αιρετικοί δεν έχουν χάρι.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />- Τέλος, ας σκεφθούμε, ότι ο άγιος ενεργούσε με όρους Εκκλησίας–εκκλησιολογίας και όχι με όρους ανθρώπινους, που υπογραμμίζουν το προσωπικό στοιχείο.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Αυτή η ομολογία πίστεως του αγίου και του πληρώματος, που σήμερα πρέπει να είναι το αναπόφευκτο, τρία χρόνια μετά την «σύνοδο» της Κρήτης, αποφεύγεται από τους ορθοδόξους (;), ως βεβαιότητα «υπακοής» στην διοίκηση της Εκκλησίας, ως εμπειρία «ταπεινοφροσύνης», σ’ αντίθεση με το φρόνημα του αγίου Θεοδώρου και του διαχρονικού φρονήματος των αγίων. Ως επίσκοπος δηλαδή έδωσε έμφαση στην υπακοή με όρους Εκκλησίας και όχι μόνο ως προσωπική άσκηση αρετής όπως συμβαίνει, εν πολλοίς, σήμερα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Στο μικρό αυτό άρθρο–πόνημα, δεν καταγράφω επιδερμικά τα έργα και της ημέρες του αγίου Θεοδώρου.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Αποτελεί μια μικρή προσπάθεια για διείσδυση στην πορεία του ως επισκόπου, που θεμελιώθηκε αυστηρά στην εκκλησιαστική ζωή, στην μακραίωνη ζωή της Εκκλησίας. </span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Ίσως, με την μελέτη του βίου του αγίου, ενεργοποιηθεί η ευαισθησία των σημερινών επισκόπων – ποιμένων, και τους ωθήσει σε ομολογιακή διακονία έναντι του νεοπαπισμού της ανατολής.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />«Ταις του Αγίου σου (Θεοδώρου) πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν!».</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b>ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ</b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<div style="text-align: center;">
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<b style="color: #990000;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></div>
</div>
</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><div style="text-align: center;">
</div>
</span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-20339263182776000122019-06-11T17:00:00.000+03:002019-06-11T17:00:02.812+03:00Στο Φανάρι ο Ιερώνυμος –Στα «κάρβουνα» για το ουκρανικό –Συλλείτουργο με τον Επιφάνιο (ΒΙΝΤΕΟ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="300" src="https://katanixi.gr/wp-content/uploads/2019/06/62185677_10157309821174158_8214185332250247168_n-696x522.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ως απάντηση της πρόσφατης επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχου στην Αθήνα και ως νέα επιβεβαίωση της <b>αλλαγής του κλίματος</b> μεταξύ των δύο πλευρών ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος βρέθηκε στο Φανάρι για να ευχηθεί στον κ. Βαρθολομαίο για την ονομαστική του εορτή.<br />Με τις <b>φήμες για αναγνώριση</b> από ελληνικής πλευράς της «νέας εκκλησίας» στην Ουκρανία τέτοιες αβρότητες μόνο τυχαίες δεν μπορεί να είναι!!<br /><br />Κι αυτό αποδεικνύεται κι από την <b>παρούσα φωτογραφία</b> που δείχνει τον Έλληνα Αρχιεπίσκοπο πλάι πλάι στον μη αναγνωρισμένο επικεφαλής της «νέας ουκρανικής εκκλησιαστικής δομής», που <b>αποτελεί σκάνδαλο!!!</b><br />Τέτοιες μέρες Βαρθολομαίος-Ιερώνυμος πέρυσι δεν μιλιούνταν και φέτος πραγματοποίησε επίσκεψη στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου πραγματοποίησε προκειμένου να ευχηθεί για τα αυριανά ονομαστήριά του.<br /><br /><b>Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που συνοδευόταν από τους </b>Μητροπολίτες Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαο και Γρεβενών Δαβίδ, τον Πρωτοσύγκελλό του, Επίσκοπο Θεσπιών Συμεών, τον<br /><br /><a href="https://www.blogger.com/null"></a>Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αρχιμ. Φιλόθεο Θεοχάρη, και τον Πρόεδρο της Αδελφότητος των Οφφικιάλων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, “Παναγία Παμμακάριστος”, Άρχοντα Ορφανοτρόφο Γεράσιμο Φωκά, έγινε δεκτός με εγκαρδιότητα από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.<br /><br />Κατά την άφιξή του, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο κ. Ιερώνυμος, δήλωσε στους εκπροσώπους των ΜΜΕ, ότι <b><i>“ερχόμαστε σήμερα, με την ευκαιρία της εορτής του Παναγιωτάτου Πατριάρχου μας, να του ευχηθούμε να του δίνει ο Θεός δύναμη να συνεχίζει το ευλογημένο έργο του”</i></b>.<br /><br />Αυτήν την ώρα ο Αρχιεπίσκοπος και η τιμία συνοδεία του βρίσκονται στον Μ. Εσπερινό για την αυριανή εορτή της μνήμης των Αγίων Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα, που τελείται χοροστατούντος του Παναγιωτάτου στην Ι. Μ. Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, και αμέσως μετά θα επιστρέψουν στην Αθήνα.</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Δηλαδή μιλάμε για ταξίδι-αστραπή. Την ίδια στιγμή που από πλευράς Μόσχας ο Ιλαρίων προσέγγισε εκ νέου Ιεροσόλυμα και Κύπρο.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Βρισκόμαστε ήδη σε μια αναμέτρηση δυνάμεων;<br /><br /><div style="text-align: center;">
<img height="266" src="https://katanixi.gr/wp-content/uploads/2019/06/DSC_1770-1024x683.jpg" style="text-align: start;" width="400" /></div>
<br /><span style="color: #cc0000;"><b>Συμπροσευχόμενοι: Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος και</b></span> ο <b><u>ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ Ουκρανίας Επιφάνιος</u></b>. Πατριαρχικός Εσπερινός - Ι. Μ. Ζωοδόχου Πηγής Μπαλουκλί, Κωνσταντινούπολη .<br /><br /><a href="https://www.facebook.com/tv4egr/videos/428951870991784/">βίντεο https://www.facebook.com/tv4egr/videos/428951870991784/</a><br /><a href="https://www.blogger.com/null"></a><br /><div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
(<i>Φωτό <a href="https://www.pentapostagma.gr/2019/06/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%BF-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CE%B3.html">εδώ</a></i>)</div>
</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Δείτε και:</b> -<a href="http://aktines.blogspot.com/2019/06/blog-post_63.html">Αρχιεπ. Αθηνών Ιερώνυμος: «Ερχόμαστε να ευχηθούμε στον Πατριάρχη μας ο Θεός να του δίνει δύναμη να συνεχίζει το ευλογημένο έργο του»</a><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Πηγές: Ἀπὸ <a href="https://katanixi.gr/2019/06/10/%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bf-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%b5%cf%80/">ἐδῶ</a> κι <a href="http://aktines.blogspot.com/2019/06/blog-post_78.html">ἐδῶ</a></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span><div dir="ltr" style="color: #333333; font-family: Verdana, Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.3em; margin: 0px 0px 0.75em;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0px 0px 0.75em; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><br /><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a></span></div>
</div>
<div style="color: #333333; font-family: Verdana, Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.3em; margin: 0px 0px 0.75em; text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" frameborder="0" height="315" scrolling="no" src="https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Ftv4egr%2Fvideos%2F428951870991784%2F&show_text=0&width=560" style="border-style: none; border-width: initial; overflow: hidden;" width="560"></iframe></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: Verdana, Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.3em; margin: 0px 0px 0.75em; text-align: center;">
</div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="color: #333333; font-family: Verdana, Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: normal; margin: 0px 0px 0.75em; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: large;"><br /></span><a href="https://agonasax.blogspot.com/2019/06/blog-post_18.html#more" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-77578233361722991762019-06-09T06:00:00.000+03:002019-06-09T06:00:06.223+03:00Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄Οικουμενικής Συνόδου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="AgiwnPantwn" height="400" src="http://www.imkifissias.gr/images/stories/2018/Anakoinwseis/AgiwnPantwn.jpg" width="305" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Κατά τήν ἑβδόμη ἀπό τοῦ Πάσχα Κυριακή ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τήν μνήμη τῶν ἁγίων 318 θεοφόρων Πατέρων τῆς Α’ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.</b> Ἡ μεγάλη αὐτή Σύνοδος συνεκλήθη, ὡς γνωστόν, ἀπό τόν πρῶτο χριστιανό αὐτοκράτορα, τόν Κωνσταντῖνο, στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας τόν Μάϊο τοῦ ἔτους 325, κατεδίκασε τήν αἵρεσι τοῦ Ἀρείου καί ἀνεκήρυξε τόν Χριστό Θεό, ὁμοούσιο πρός τόν Πατέρα. Στίς 29 Μαΐου βρίσκομε σέ πολλά χειρόγραφα νά σημειώνεται ἡ μνήμη τῶν Πατέρων τῆς Συνόδου αὐτῆς.<br /><br />Ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης των κατά τήν παροῦσα Κυριακή ὀφείλεται, ὅπως εἶναι φανερό, στό γνωστό καί ἀπό ἄλλες περιπτώσεις ἔθος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, νά μεταθέτῃ σέ Κυριακές τίς μνῆμες τῶν μεγάλων ἁγίων. Ἡ ἑβδόμη ἀπό τοῦ Πάσχα Κυριακή δέν εἶχε ἰδιαίτερο ἑορτολογικό θέμα καί προτιμήθηκε ὡς ἡ καταλληλοτέρα καί ἡ πλησιεστέρα πρός τήν μνήμη τῶν Πατέρων γιά νά μεταφερθῇ σ᾽ αὐτήν ὁ ἑορτασμός των.<br /><br />Τήν Κυριακή τῶν ἁγίων Πατέρων θά ἀκούσωμε μαζί μέ τήν συνήθη ἀναστάσιμο ἀκολουθία τῆς Κυριακῆς νά συμπλέκωνται τροπάρια μεθέορτα τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, πού ἑωρτάσαμε, ἀλλά καί προεόρτια τῆς ἑορτῆς πού θά πανηγυρίσωμε μετά ἀπό ὀκτώ ἡμέρες, τῆς ἁγίας Πεντηκοστῆς. Ἔτσι Ἀνάστασις, Ἀνάληψις, Πεντηκοστή καί Πατέρες ἀπό κοινοῦ θά ὑμνηθοῦν αὐτήν τήν ἐνδιάμεσα τῶν μεγάλων αὐτῶν ἑορτῶν Κυριακή. Παρ᾽ ὅλα τά ἐκ πρώτης ὄψεως ἀσυμβίβαστα αὐτά ἑορτολογικά θέματα, δέν λείπει ἀπό τήν ἀκολουθία τῆς ἡμέρας αὐτῆς μία σχετική ἁρμονία, πού τήν συνθέτουν ἀκριβῶς οἱ διαφορές καί οἱ ἀντιθέσεις τῶν ἐπί μέρους θεμάτων. Ἄν μάλιστα τήν τοποθετήσωμε στό ὅλο πλαίσιο τοῦ Πεντηκοσταρίου θά διακρίνωμε μέ πόση νηφαλία κρίσι καθωρίσθη ἡ διαδοχή αὐτή τῶν ἑορτῶν ἀπό τούς συντάκτας τοῦ ἑορτολογίου μας. Χάρις, πράγματι, στά θέματα αὐτῆς τῆς Κυριακῆς ἐπιτυγχάνεται ἡ δημιουργία ἑνός μεταβατικοῦ σταθμοῦ μεταξύ τῶν μεγάλων ἑορτῶν πού ἑωρτάσαμε καί ἐκείνης πού ἐπίκειται.<br /><br /><b>Μέ τήν μνήμη ἐξ ἄλλου τῶν Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Συνόδου τονίζεται ἡ πιστότης τῆς Ἐκκλησίας στήν ἀληθινή καί ὀρθή διδασκαλία, ὅπως τήν ἄκουσε ἀπό τό στόμα τοῦ Κυρίου καί ὅπως τήν εἶδε ἀνάγλυφη στό ὅλο σωτηριῶδες ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό ἀκριβῶς ὑπογραμμίζει καί τό συναξάριο τῆς Κυριακῆς τῶν ἁγίων Πατέρων. «Τήν παροῦσαν ἑορτήν ἑορτάζομεν δι᾽ αἰτίαν τοιαύτην. Ἐπειδή γάρ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός τήν καθ᾽ ἡμᾶς φορέσας σάρκα, τήν οἰκονομίαν ἅπασαν ἀρρήτως ἐνήργησε καί πρός τόν πατρῷον ἀποκατέστη θρόνον, θέλοντες δεῖξαι οἱ ἅγιοι ὅτι ἀληθῶς ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐγένετο ἄνθρωπος καί τέλειος ἄνθρωπος Θεός ἀνελήφθη καί ἐκάθισε ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς, καί ὅτι ἡ σύνοδος αὕτη τῶν ἁγίων Πατέρων οὕτως αὐτόν ἀνεκήρυξε καί ἀνωμολόγησεν ὁμοούσιον καί ὁμότιμον τῷ Πατρί. τούτῳ τῷ λόγῳ μετά τήν ἔνδοξον Ἀνάληψιν τήν παροῦσαν ἐθέσπισαν ἑορτήν, ὡσανεί τόν σύλλογον τῶν τοσούτων Πατέρων προβιβάζοντες τοῦτον δή ἐν σαρκί ἀναληφθέντα Θεόν ἀληθινόν καί ἐν σαρκί τέλειον ἄνθρωπον ἀνακηρυττόντων».</b><br /><br />Στόν Ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως κατά τόν Ι’- ΙΑ’ αἰῶνα ἑώρταζαν τήν Κυριακή αὐτή ἐκτός ἀπό τούς Πατέρας τῆς Α’ καί τούς ἄλλους Πατέρας τῶν ἕξ οἰκουμενικῶν Συνόδων, προφανῶς γιά τόν ἴδιο λόγο. Γιά νά παρασταθῇ δηλαδή ἡ ἑνότης τῆς ἐκκλησιαστικῆς διδασκαλίας καί ἡ συνέπειά της πρός τήν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Λείψανο τοῦ κοινοῦ αὐτοῦ ἑορτασμοῦ βρίσκομε στό δοξαστικό τῆς λιτῆς τῆς ἀκολουθίας. Σ᾽ αὐτό ἐκτός ἀπό τόν Ἄρειο ἀπαριθμοῦνται καί ὁ Μακεδόνιος, ὁ Νεστόριος, ὁ Εὐτυχής, ὁ Σαβέλλιος καί ὁ Σεβῆρος, ἡ διδασκαλία τῶν ὁποίων κατεδικάσθη ἀπό τάς ἄλλας Οἰκουμενικάς Συνόδους. Τελικά ὅμως ἡ ἑορτή διετήρησε μόνον τό ἀρχικό της θέμα, τήν μνήμη τῶν 318 Πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.<br /><br />Ἀπό τό ὅλο λειτουργικό περιεχόμενο τῆς ἡμέρας θά σταθοῦμε στά δύο ἀναγνώσματα τοῦ ἑσπερινοῦ καί στά δύο τῆς θείας λειτουργίας. Τά δύο πρῶτα εἶναι παρμένα ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, ἔχουν δέ σημασία, γιατί στά ἐπεισόδια στά ὁποῖα ἀναφέρονται ἐκεῖ διεῖδε ἡ Ἐκκλησία τόν τύπο τῶν Πατέρων καί τόν ρόλο των στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας.<br /><br />Στό πρῶτο, ἀπό τήν Γένεσι, κεφάλαιο 14, 14-20, περιγράφεται ἡ θαυμαστή νίκη τοῦ Ἀβραάμ, πού ἐπί κεφαλῆς τῶν 318 «οἰκογενῶν» του κατετρώπωσε τούς ἑπτά περιοίκους βασιλεῖς, ἀπηλευθέρωσε τούς αἰχμαλώτους καί ἐδέχθη γιά τήν νίκη του τήν εὐλογία τοῦ βασιλέως τῆς Σαλήμ, τοῦ Μελχισεδέκ. Καί οἱ Πατέρες τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, 318 καί ἐκεῖνοι ὅπως οἱ δοῦλοι τοῦ Ἀβραάμ, θεῖο στρατόπεδο – θεία παρεμβολή καί αὐτοί, κατατροπώνουν μέ τήν ἀδάμαστο μαχητικότητά τους τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ. Συντρίβουν τήν αἵρεσι καί ἀπελευθερώνουν τούς ἁρπαγέντας ἀπό αὐτήν πιστούς.<br /><br />Στό δεύτερο ἀνάγνωσμα, Δευτερονομίου 1, 8-17, ὁ Μωυσῆς ἀφηγεῖται πῶς ἐξέλεξε ἀπό τό λαό «ἄνδρας σοφούς καί ἐπιστήμονας καί συνετούς» καί ἀνέθεσε σ᾽ αὐτούς τήν καθοδήγησι, τήν διακυβέρνησι τοῦ λαοῦ. Καί αὐτοί εἶναι τύπος τῶν Πατέρων, στούς ὁποίους ὁ Κύριος ἐνεπιστεύθη τήν διαποίμανσι τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπάνω σ᾽ ἐκείνους ἐμερίσθη τό πνεῦμα τοῦ Μωυσέως. Σ᾽ αὐτούς μερίζει τό Πνεῦμα τό ἅγιον τά χαρίσματα τῆς σοφίας καί τῆς ὀρθῆς κρίσεως στά ἑκάστοτε ἀναφυόμενα στήν Ἐκκλησία διαφιλονικούμενα θέματα. Καί ἐδῶ ἡ κρίσις εἶναι τοῦ Θεοῦ.<br /><br />Τά δύο πάλι ἀναγνώσματα τῆς θείας λειτουργίας μᾶς μεταφέρουν ἀπό τήν σκιά καί τήν εἰκόνα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στήν ἀλήθεια τῆς Καινῆς. Τό πρῶτο εἶναι ἀπό τίς Πράξεις καί τό δεύτερο ἀπό τό Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, κατά τό σύστημα τῆς ἀναγνώσεως τῶν βιβλίων αὐτῶν κατά τήν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ὁ Παῦλος καλεῖ τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου στήν Μίλητο, ἀπό ὅπου περνοῦσε ἐπιστρέφοντας στά Ἱεροσόλυμα.<br /><br />Οἱ λόγοι του ἦσαν προφητικοί καί ἀνεφέροντο στό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας καί στήν εὐθύνη τῶν ποιμένων γιά τήν περιφρούρησι τοῦ ποιμνίου τοῦ Χριστοῦ. Αὐτοί οἱ λόγοι ἀπετέλεσαν καί τό ἔμβλημα τῶν Πατέρων καί ὑπέκαυσαν τήν ἀνύστακτο φροντίδα των γιά τήν ὀρθή πίστι καί τήν ἀκεραιότητα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. <b>«Προσέχετε ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος. Ἐγώ γάρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετά τήν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς, μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου. Καί ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα, τοῦ ἀποσπᾶν τούς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν. Διό γρηγορεῖτε… Καί τά νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καί τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ»</b> (Πράξ. 20, 16-18, 26-36).<br /><br />Καί τέλος ἡ περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου, Ἰωάννου 17, 1-13, ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Χριστοῦ, παρουσιάζει τόν Κύριο δεόμενο γιά τούς μαθητάς, γιά τήν Ἐκκλησία Του. Εἶναι ἐκεῖνοι πού Τοῦ ἐδόθησαν ἀπό τόν Πατέρα, πού ἐνῷ ἐκεῖνος θά φύγῃ ἐκεῖνοι θά μείνουν στόν κόσμο. Πού ἔχουν ἀνάγκη τῆς προστασίας τοῦ Πατρός γιά νά διατηρηθοῦν πιστοί στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Πού πρέπει νά εἶναι «ἕν» ὅπως εἶναι ὁ Υἱός μέ τόν Πατέρα, γιά νά εἶναι ἡ μαρτυρία των ἀληθινή μέσα στόν κόσμο. Ὁ Χριστός τούς φύλαξε. Ἕνας μόνο χάθηκε, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας. Καί στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας βρέθηκαν υἱοί ἀπωλείας. Ἀλλά οἱ Πατέρες τήρησαν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί κράτησαν τήν ἑνότητα τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας.<br /><br />Αὐτόν λοιπόν τόν θεοτίμητο χορό τῶν ἁγίων Πατέρων πού μαζεύτηκε ἀπό τά πέρατα τῆς Οἰκουμένης καί ἐδογμάτισε τήν ὀρθή σχέσι τοῦ Χριστοῦ πρός τόν Πατέρα, τό «ὁμοούσιον»,καί διετύπωσε καί παρέδωκε τήν ὀρθή πίστι στήν Ἐκκλησία, μακαρίζομε. Ἀπό τά τροπάρια τῆς ἑορτῆς νά δοῦμε τό χαρακτηριστικώτερο, τό δοξαστικό τῶν αἴνων τοῦ πλ. δ’ ἤχου, περίφημο γιά τήν σύνθεσί του καί γιά τήν μελῳδία του:<br /><br /><b>«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρός καί Υἱοῦ καί Πνεύματος ἁγίου μίαν οὐσίαν ἐδογμάτισε καί φύσιν καί τό μυστήριον τῆς θεολογίας τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ. οὕς εὐφημοῦντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες. Ὤ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου. ἀστέρες πολύφωτοι τοῦ νοητοῦ στερεώματος. τῆς μυστικῆς Σιών οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι. τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου∙ τά πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου. Νικαίας τό καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε<br /><br />ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν».<br /><br /><br /><div style="text-align: right;">
<b><span style="color: #990000;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></span></b></div>
</b></span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-2665859787052012722019-06-07T20:41:00.002+03:002019-06-07T20:41:39.706+03:00«Allahu akbar» στην πρωτεύουσα της Ελλάδας! – Οι πρώτοι μουσουλμάνοι προσευχήθηκαν στο τέμενος – Eικόνες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="250" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/moysoylmanik_8.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/2019/06/%ce%ac%cf%81%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%af%ce%b1%cf%83%ce%b5-%ce%b7-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%83.html" style="font-size: x-large;">To τελευταίο «κάστρο» της Ευρώπης έπεσε!</a> <span style="font-size: large;">Η Αθήνα ήταν η μοναδική πρωτεύουσα που δεν είχε τέμενος. Βέβαια όπως είναι γνωστό η πόλη έχει γεμίσει με δεκάδες μικρά, όμως τώρα ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ με την ένοχη ανοχή της ΝΔ και υλοποίησε το όνειρο του Ερντογάν!<br /><br />Την στιγμή που η Άγκυρα μέσω συνθημάτων μίσους κατά της Ορθοδοξίας θέλει να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί, εμείς κάνουμε ένα απίστευτο δώρο στους μουσουλμάνους.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Να θυμήσουμε ότι το τέμενος κατασκευάστηκε αποκλειστικά με χρήματα του ελληνικού λαού και τα έξοδα λειτουργίας του θα τα καταβάλλει το ελληνικό κράτος.</span><br /><br /><span style="font-size: large;"><b>Την στιγμή δηλαδή που οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ πολεμούν την Ορθοδοξία, τα δίνουν όλα στους μουσουλμάνους! </b><br /><br />Έτσι λοιπόν, λίγες ημέρες μετά την συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση κατέθεσε προς ψήφιση το νέο Ποινικό Κώδικα και Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που τόσο έχει επικριθεί. Κι αυτό γιατί σημεία του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη λογική και τα πιστεύω των Ελλήνων.</span><br /><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με το νέου Π.Κ., καταργούνται άρθρα τα οποία συνδέονται άμεσα με τη θρησκεία, την πίστη, την οικογένεια, τους νεκρούς, κ.α. Τα εν λόγω άρθρα έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στους Κόλπους της Εκκλησίας και μάλιστα με το θέμα αυτό είχε ασχοληθεί και η τελευταία Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η Εκκλησία πάντως φαίνεται να μην εισακούγεται σε τίποτα στο Μαξίμου!</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η εφαρμογή του νέου Ποινικού Κώδικα, αναμένεται να ξεκινήσει ήδη από την 1η Ιουλίου του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης, δηλαδή χωρίς να παρέχεται –όπως γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις- κάποιο χρονικό περιθώριο προσαρμογής. Και οι δύο Κώδικες θα ψηφιστούν με τη διαδικασία των Κωδίκων, δηλαδή θα ψηφιστούν ως ένα άρθρο σε μια συνεδρίαση της Βουλής.</span><br /><br /><span style="font-size: large;"><b>Τι δεν καταλαβαίνετε; Ο Χριστιανισμός με λίγα λόγια βρίσκεται στο στόχαστρο των άθεων της αριστεράς</b><br /><br />ΓΕΓΟΝΟΣ Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Μουσουλμάνοι που ζουν στην Αθήνα επισκέφθηκαν σήμερα το νέο τέμενος στην περιοχή του Βοτανικού, στην Αθήνα και είχαν την ευκαιρία να προσευχηθούν μέσα στον χώρο λατρείας τους για πρώτη φορά.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Οι μουσουλμάνοι βρέθηκαν στο τζαμί στο πλαίσιο της επίσκεψης του υπ. Παιδείας Κ. Γαβρόγλου στον χώρο λατρείας, ο οποίος άνοιξε σήμερα μόνο για μία ημέρα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η πρώτη επίσημη προσευχή στο τέμενος υπολογίζεται να πραγματοποιηθεί το αργότερο μέχρι τον Σεπτέμβριο.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο ιμάμης του τεμένους, Σίντι Μοχάμεντ Ζάκι, δήλωσε: «Είναι τιμή μας που βρισκόμαστε σήμερα εδώ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Αλλάχ που τελικά έχουμε ένα Τζαμί που μπορούμε να προσευχόμαστε μπορούμε να μαζευόμαστε. Περιμένουμε αρκετά χρόνια. Επιτέλους το τζαμί είναι γεγονός».</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Δείτε εικόνες:</span><br /><br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<img height="250" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/moysoylmanik_4.jpg" width="400" /></div>
<br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
</div>
<div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<img height="250" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/moysoylmanik_7.jpg" width="400" /></div>
<br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<img height="250" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/eikones-apo-_1.jpg" width="400" /></div>
<br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<img height="250" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/eikones-apo.jpg" width="400" /></div>
<br /><div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<img height="266" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/moysoylmanik.jpg" width="400" /></div>
<br /><span style="font-size: large;">ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΘΕΛΕΙ Ο ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!<br /><br />«Θα θέλαμε 16 Αυγούστου να γίνει η πρώτη προσευχή», δήλωσε ο υπουργός, συμπληρώνοντας όμως ότι δεν μπορούμε να το εξασφαλίσουμε με απόλυτη βεβαιότητα καθώς «γραφειοκρατία έχει τους δικούς της ρυθμούς». Δήλωσε, εξάλλου, ότι «ελπίζουμε (να λειτουργήσει) τον Σεπτέμβριο, ενδεχομένως και νωρίτερα» μιας και δεν υπολείπονται ακόμη πολλά πράγματα.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Σε ερώτημα για τα ιδιωτικά τεμένη κι αν θα κλείσουν, ο κ. Γαβρόγλου απάντησε ότι αυτό είναι διαφορετικό θέμα και «σήμερα, είμαστε εδώ για να δούμε το θέμα του δημόσιου τεμένους». «Οι ιδιωτικοί χώροι λατρείας πρέπει να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένους κανόνες», περιορίστηκε να επισημάνει ο υπουργός.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Για το προσωπικό, ο κ. Γαβρόγλου εξήγησε ότι έχει ήδη δημοσιευτεί το προεδρικό διάταγμα για τον Ιμάμη του τεμένους. Όσο για τη φύλαξη, δήλωσε ότι θα είναι επί 24ωρης βάσης προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια του χώρου και των πιστών.</span><br /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/2019/06/allahu-akbar-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b5%cf%8d%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%cf%80.html?fbclid=IwAR1W9WEez3SvueMX91S1C0_FjfV4WvK76hlsgJ5DtOWOsdWH9cnorUZLd_w" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-68928565581226344202019-06-07T11:34:00.000+03:002019-06-07T11:34:21.950+03:00Ο Πάπας αλλάζει το «Πάτερ Ημών» -Ποια φράση αντικαθιστά.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="200" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/06/PAPAS-KOSMOS-SELFIE.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Ο Πάπας Φραγκίσκος ενέκρινε την αλλαγή της προσευχής «Πάτερ Ημών».</b><br /><br />Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάπας Φραγκίσκος φέρνει αντιρρήσεις για το «Πάτερ Ημών». Πρόκειται για μία θέση που είχε αρχικά εκφράσει το 2017 υπογραμμίζοντας πως «δεν είναι καλή μετάφραση, επειδή μιλάει για έναν Θεό που σε προτρέπει στον πειρασμό».<br /><br />Η προσευχή που δίδαξε ο Ιησούς στους μαθητές του<br />Συγκεκριμένα αλλάζει το σημείο «lead us not into temptation» (στα ελληνικά «και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν») καθώς υποστηρίζει ότι υποδηλώνει πως ο Θεός μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε λάθος δρόμο.</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Ως εκ τούτου, το συγκεκριμένο σημείο αλλάζει σε «do not let us fall into temptation» «μη μας αφήσεις να υποκύψουμε στον πειρασμό».</span><div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;">Σε δηλώσεις του ο Πάπας είπε πως «Αυτός που σε οδηγεί στον πειρασμό είναι ο Σατανάς. Αυτός είναι ρόλος του Σατανά». Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Ιησούς δίδαξε τα λόγια αυτά στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν πώς πρέπει να προσεύχονται.</span><br /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/2019/06/%ce%bf-%cf%80%ce%ac%cf%80%ce%b1%cf%82-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%ac%cf%84%ce%b5%cf%81-%ce%b7%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b1-%cf%86%cf%81.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
</div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-73227382998697340052019-06-06T10:17:00.002+03:002019-06-06T11:02:04.026+03:00Της Αναλήψεως: Μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας σήμερα 6 Ιουνίου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><img height="323" src="https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.net/v/t1.15752-9/62309474_2340932729515853_4189317478544834560_n.jpg?_nc_cat=104&_nc_ht=scontent.fath3-3.fna&oh=0f7bb982fbe3807b061ab30e20e87367&oe=5D97A25E" width="400" /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄<br />Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2195<br /><br /><span style="color: #990000;">Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως</span><br />6 Ἰουνίου 2019<br /><br />Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου<br /></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b style="color: #990000;">Ὅπου ὁ Χριστός, ἐκεῖ κ᾽ ἐμεῖς!<br /></b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b>«Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας» (θ. Λειτ.)</b></span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<br />Ἑορτὴ δεσποτική, ἀγαπητοί μου· ἔτσι ὀνομάζεται ἡ σημερινὴ ἑορτή, γιατὶ ἑορτάζει ὁ δεσπότης Χριστός. Στὸν Πόντο καὶ στὴ Μικρὰ Ἀσία τὸ Χριστὸ τὸν ἔλεγαν «Ἀφέντη» ποὺ διαφεντεύει· «ἀφέντης» εἶνε αὐτὸς ποὺ δεσπόζει παντοῦ, ἐξουσιάζει τὰ πάντα.<br /><br />Οἱ ἅγιοι ἑορτάζουν μιὰ φορὰ τὸ χρόνο, ὁ Χριστὸς ἑορτάζει πολλές. Δεσποτικὲς ἑορτὲς εἶνε τὰ Χριστούγεννα, τὰ Θεοφάνεια, ἡ Ὑπαπαντή, ἡ Μεταμόρφωσις, καὶ πρὸ παντὸς τὸ Πάσχα. Μετὰ τὴν Ἀνάστασι λοιπὸν ἔρχεται σήμερα ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως.<br /><br />Τί ἑορτάζουμε σήμερα; Σύντομα καὶ ἁπλᾶ θὰ προσπαθήσουμε νὰ τὸ ἐξηγήσουμε.</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #990000;">* * *</span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
Ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν ἀνάστασί του ἔμεινε σαράντα μέρες ἐπάνω στὴ Γῆ· καὶ ἐμφανιζόταν σὲ πολλούς. Τὸν εἶδαν οἱ μυροφόρες, οἱ ἀπόστολοι, ὁ Θωμᾶς ποὺ εἶπε «Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (Ἰω. 20,28). Τελευταία ἐμφάνισί του εἶνε ἡ σημερινή. Ἀφοῦ βεβαιώθηκαν ὅλοι γιὰ τὴν ἀνάστασί του, ὁ Χριστὸς βγῆκε μαζί τους ἔξω ἀπὸ τὰ Ἰεροσόλυμα μέχρι τὴ Βηθανία, σ᾽ ἕνα βουναλάκι, στὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν (βλ. Λουκ. 24,50).</span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ἐκεῖ στάθηκε. Γύρω του ἦταν ἡ Παναγία, ὅλοι οἱ μαθηταὶ πλὴν τοῦ Ἰούδα, καὶ οἱ μυροφόρες γυναῖκες. Τοὺς εἶχε μιλήσει γιὰ τελευταία φορά, ὅπως ὁ πατέρας μιλάει στὰ παιδιά του· εἶπε λόγια χρυσᾶ, ἀνεκτίμητα, γιατὶ αὐτοὶ θὰ ἔμεναν στὸν κόσμο. Τοὺς εἶπε νὰ μὴ φύγουν ἀπὸ τὰ Ἰεροσόλυμα, ἕως ὅτου ἔλθῃ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, καὶ τότε πάνοπλοι νὰ βγοῦν νὰ κηρύξουν τὸ εὐαγγέλιο σὲ ὅλο τὸν κόσμο.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Κάποιος ἀπὸ αὐτοὺς ρώτησε· Πότε, Κύριε, θὰ ἐγκαταστήσῃς τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Καὶ ὁ Χριστὸς ἀπήντησε –ἂς τ᾽ ἀκούσουν αὐτὸ καὶ οἱ χιλιασταί–, ὅτι δὲν εἶνε στὴν ἁρμοδιότητά τους νὰ γνωρίζουν «χρόνους καὶ καιροὺς» ποὺ ἔχει στὴν ἐξουσία του ὁ οὐράνιος Πατέρας (Πράξ. 1,6-7). Εἶνε ἄγνωστη ἡ ὥρα ποὺ θὰ ἔρθῃ ὁ Κύριος. Μπορεῖ ἡ δευτέρα παρουσία νὰ γίνῃ καὶ σήμερα, μπορεῖ καὶ αὔριο, ἢ καὶ μετὰ δέκα, ἑκατό, χίλια καὶ δυὸ χιλιάδες χρόνια. Θὰ ἔρθῃ ξαφνικά, ὅπως ὁ κλέφτης μέσ᾽ στὴ νύχτα (βλ. Ματθ. 24,43. Ἀπ. 3,3· 16,15· πρβλ. Α΄ Θεσ. 5,2. Β΄ Πέτρ. 3,10). Ὅπως δὲν γνωρίζουμε πότε θὰ πεθάνουμε, ἔτσι δὲν ξέρουμε καὶ πότε θὰ γίνῃ ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ἀφοῦ τοὺς παρηγόρησε, σήκωσε τὰ χέρια καὶ τοὺς εὐλόγησε. Μεγάλο πρᾶγμα ἡ εὐλογία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας! Μπορεῖ ὁ παπᾶς στὴν ἰδιωτική του ζωὴ νὰ μὴν εἶνε ὅπως πρέπει· φόρεσε ὅμως τὸ πετραχήλι καὶ ὕψωσε τὰ χέρια; τὰ χέρια του δὲν εἶνε πλέον χέρια ἀνθρώπου, εἶνε χέρια τοῦ Χριστοῦ. Ἂν τὸ πιστεύῃς, ἔλα στὴν ἐκκλησία· ἂν δὲν τὸ πιστεύῃς, μὴν ἔρχεσαι. Εὐλογεῖ ὁ παπᾶς· εὐλογεῖ τὰ στέφανα τοῦ γάμου, τὸ νερὸ τοῦ βαπτίσματος στὴν κολυμβήθρα, τὰ χωράφια, τὰ ζῷα, τὰ πάντα. Ἔτσι ὁ Χριστὸς «εὐλόγησεν αὐτούς» (Λουκ. 24,50).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Καὶ μετά; Ἔγινε κάτι ἐκπληκτικό. Τὰ ἅγια πόδια τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ περπάτησαν βουνὰ – λαγκάδια ὣς τὸ μικρότερο χωριό, τὰ πόδια ποὺ καρφώθηκαν στὸ σταυρὸ καὶ μάτωσαν, ἀποσπάσθηκαν καὶ δὲν ἄγγιζαν πιὰ τὴ γῆ. Ὁ Χριστὸς ἄρχισε νὰ ὑψώνεται, ν᾽ ἀνεβαίνῃ! «Ἀνεφέρετο», λέει, «εἰς τὸν οὐρανόν» (Λουκ. 24,51)· κι αὐτοὶ τὸν κοίταζαν μέχρι ποὺ τὸν ἔχασαν.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />–Ἄ, ἀπίστευτα πράγματα, θὰ πῇ ὁ ἄπιστος.<br />Ἀλλὰ τί τὸ παράξενο; Δὲν βλέπεις; Ὁ καπνὸς πάει πρὸς τὰ πάνω, ὁ ἀετὸς πετάει ψηλά, ὁ ἄνθρωπος ὑψώνεται μὲ ἀερόστατα καὶ ἀεροπλάνα, βγαίνει καὶ μὲ πυραύλους στὸ διάστημα. Ἂν λοιπὸν συμβαίνουν αὐτὰ ἐντὸς τῶν φυσικῶν ὅρων, πόσο μᾶλλον ὁ Χριστὸς ὡς Θεὸς ἔχει τὴ δύναμι ν᾽ ἀνυψώνεται στὸν φυσικὸ καὶ τὸν πνευματικὸ οὐρανό, πάνω ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους, στὸν κόσμο τῶν πνευμάτων, στὸν θρόνο τῆς ἁγίας Τριάδος;</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Πῶς πῆγε ἐκεῖ, ὡς Θεός; Ὄχι· διότι ὡς Θεὸς δὲν ἔλειψε ποτέ ἀπ᾽ ἐκεῖ· ἐκεῖ ἦταν πάντοτε μετὰ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Τώρα πῆγε ἐκεῖ καὶ ὡς ἄνθρωπος.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><span style="color: #990000;">* * *</span></b></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<img height="233" src="https://cdn.sansimera.gr/media/photos/main/Analipsi.jpg" width="320" /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<br />Τί μᾶς διδάσκει, ἀγαπητοί μου, μὲ ὅλο τὸ περιεχόμενό της ἡ σημερινὴ ἑορτή;<br />Ὁ ἄνθρωπος προτοῦ νὰ βαπτισθῇ στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἕνα ἀδύναμο πλάσμα, ἕνα βεβαρημένο ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα ὄν, μία ἀφώτιστη ὕπαρξι. Μετὰ τὸ βάπτισμα γίνεται ἄγγελος. Τὸ νεοφώτιστο παιδάκι ἀστράφτει. Πολλὲς μανάδες στὸν Πόντο, ἅγιες γυναῖκες, ἔβλεπαν τὸ παιδί τους ὅταν ἔβγαινε ἀπὸ τὴν κολυμβήθρα νὰ λάμπῃ· δὲν εἶνε πλέον τότε παιδὶ τοῦ ἄλφα ἢ τοῦ βῆτα, εἶνε παιδὶ τοῦ Χριστοῦ, εἶνε ἑνωμένο μὲ τὸ Χριστό.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ὅπως τὸ κεφάλι μας εἶνε ἑνωμένο μὲ τὸ κορμί μας, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς εἶνε ἑνωμένος μὲ ὅλους τοὺς βαπτισμένους. Ὁ Χριστὸς εἶνε ἡ κεφαλή μας, κ᾽ ἐμεῖς εἴμαστε σῶμα του. «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ», λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Α΄ Κορ. 12,27). Κι ὅπως τὸ κεφάλι δὲν χωρίζεται ἀπὸ τὸ σῶμα, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς δὲν χωρίζεται ἀπὸ τὸ σῶμα τῶν πιστῶν του.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ἔχετε δεῖ νὰ κολυμπᾷ κάποιος στὴ θάλασσα; Ἔξω ἀπ᾽ τὸ νερὸ βλέπεις μόνο τὸ κεφάλι, τὸ κορμί του εἶνε μέσα στὸ νερό. Κ᾽ ἐμεῖς λοιπόν, τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, κλῆρος καὶ λαός, εἴμαστε μέσα στὴ θάλασσα, βυθισμένοι σὲ ἀκάθαρτα νερά, καὶ παλεύουμε. Ἀλλὰ ἡ κεφαλή μας, ὁ Χριστός, εἶνε ἔξω ἀπὸ τὰ νερά, πάνω ἀπὸ τὴ διαφθορὰ τοῦ κόσμου· γι᾽ αὐτὸ δὲν φοβόμαστε. Ὅσο ὁ κολυμβητὴς ἔχει ἔξω τὸ κεφάλι του, δὲν φοβᾶται· ἂν βυθιστῇ, κινδυνεύει νὰ πνιγῇ. Κ᾽ ἐμεῖς, ὅσο εἴμαστε ἑνωμένοι μὲ τὴν κεφαλή μας, τὸ Χριστό, δὲν ὑπάρχει φόβος νὰ καταποντιστοῦμε. Κεφαλή μας δὲν εἶνε ὁ ἄλφα ἢ ὁ βῆτα ἄνθρωπος, ποὺ πεθαίνει· εἶνε ὁ Χριστός, ποὺ ζῇ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ἡ Ἀνάληψις λοιπὸν μᾶς διδάσκει ὅτι, ὅπου εἶν᾽ ὁ Χριστός, ἐκεῖ πρέπει νά ᾽μαστε κ᾽ ἐμεῖς. Ποῦ εἶνε ὁ Χριστός; Στὸν οὐρανό, στὸν κόσμο τῶν ἀθανάτων πνευμάτων. Κ᾽ ἐμεῖς λοιπὸν ἐκεῖ νὰ στρέφουμε νοῦ καὶ ψυχή. Προχθὲς ἦρθε στὴ μητρόπολι μιὰ μάνα καὶ ἔκλαιγε· Τὸ παιδί μου πῆγε στὴν Αὐστραλία, δουλεύει στὸ Σίδνεϋ· τὸ σκέπτομαι μέρα – νύχτα· στὴ Φλώρινα εἶνε τὸ κορμί μου, ἀλλὰ ἡ ψυχή μου εἶνε ἐκεῖ… Ἀκοῦτε τί εἶπε ἡ μάνα αὐτή; Ὅποιος ἀγαπάει, ταξιδεύει μὲ τὸ νοῦ του ἐκεῖ ποὺ εἶνε οἱ ἀγαπητοί του. Κ᾽ ἐμεῖς, ἂν πάνω ἀπ᾽ ὅλα ἀγαποῦμε τὸ Χριστό, ἡ καρδιά μας θὰ πετάῃ κοντά του. Ὁ Χριστὸς εἶνε στὰ οὐράνια· κ᾽ ἐμεῖς λοιπὸν «ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας», ψηλὰ οἱ καρδιές μας! (θ. Λειτ.).</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Τὸ κάνουμε αὐτό; Δὲν τὸ κάνουμε. Τὰ ζῷα ἔχουν τὸ κεφάλι κάτω, ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὰ πάνω, γιὰ νὰ νὰ κοιτάζῃ τὸν οὐρανό, ὅπου εἶνε ὁ προορισμός του. Ἀλλὰ ἐμεῖς παθαίνουμε ὅ,τι ἔπαθε ἕνας ἀετός, ποὺ τὸν ἔπιασαν, τοῦ ἔδεσαν βαρίδια στὰ πόδια, χτυποῦσε τὰ φτερά του, μὰ ἀπ᾽ τὸ βάρος δὲν μποροῦσε νὰ πετάξῃ· ὥσπου ἔσκασε. Θέλουμε κ᾽ ἐμεῖς, νὰ πετάξουμε (νὰ γίνουμε δίκαιοι, φιλάνθρωποι, εὐεργέτες, εὐσεβεῖς, ἅγιοι)· δὲν μᾶς ἀφήνουν ὅμως τὰ βαρίδια, τὰ ἐλαττώματα, οἱ ἀδυναμίες· κι ὁ ἀετός, ἀντὶ νὰ πετάῃ ψηλά, κυλιέται στὰ κόπρια.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ἄνθρωπος θὰ πῇ, αὐτὸς ποὺ βλέπει ἄνω, τὸν οὐρανό. Ἀλλὰ μέσα σὲ χίλιους ζήτημα νὰ βρῇς ἕναν ἄνθρωπο. Γι᾽ αὐτὸ ὁ Διογένης γύριζε μέρα-μεσημέρι μὲ τὸ φανάρι καὶ ἔλεγε «Ἄνθρωπον ζητῶ»· ἄνθρωπο μὲ καλωσύνη, ἀγάπη, εὐσέβεια, ἀλήθεια, τιμιότητα, εἰλικρίνεια, φόβο Θεοῦ! Ποῦ νὰ βρεθῇ τώρα; Σπάνιο πρᾶγμα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Γίναμε σὰν τὰ ζῷα· μᾶς ταιριάζει τὸ ῥητὸ τοῦ ψαλμῳδοῦ «Ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς» (Ψαλμ. 48,13,21). Πῶς νὰ σὲ ὀνομάσω ἄνθρωπο; λένε οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν εἶσαι πονηρὸς σὰν τὴν ἀλεποῦ, ἁρπακτικὸς σὰν γεράκι, σκληρὸς σὰν τὸ λύκο, αἱμοβόρος σὰν τὴν τίγρι, μνησίκακος σὰν τὴν καμήλα, φαρμακερὸς σὰν τὸ φίδι; Ἤξερα μιὰ νιόπαντρη κοπέλλα, ποὺ κάποιος τὴ συκοφάντησε μὲ ἀνώνυμο γράμμα, κι αὐτὴ ἔλειωσε σὰν τὸ κερὶ καὶ πέθανε· δὲν σκοτώνει κανεὶς μόνο μὲ μαχαίρι ἢ πιστόλι, σκοτώνει καὶ μὲ τὴ γλῶσσα. Χειρότεροι κι ἀπ᾽ τὰ θηρία γίναμε. Ἕνα λιοντάρι τρώει πέντε – δέκα ἀρνιὰ ἢ ἀνθρώπους καὶ τελείωσε. Ὁ ἄνθρωπος ἔγινε φοβερώτερο θηρίο, θηρίο ἐπιστημονικό· πατάει κουμπιά, ῥίχνει πυρηνικὲς βόμβες σὰν νταμιτζάνες καὶ θερίζει πόλεις ὁλόκληρες σὰν τὴ Θεσσαλονίκη, τὴν Ἀθήνα, τὸ Βελιγράδι, τὴ Σόφια, τὴ Μόσχα. Ζούγκλα ἔγινε ὁ κόσμος. Ἂς φοράῃ ὁ ἄλλος κουστούμι, ἂς μιλάῃ μὲ διπλωματία, ἂς ζῇ μὲ ὅλα τὰ σύγχρονα μέσα, ἂς ἔχῃ αὐτοκίνητα, τηλεοράσεις κ.τ.λ.· καλύτερα νὰ ἔλειπαν αὐτά. Στὸν Πόντο καὶ τὴ Μικρὰ Ἀσία φωτίζονταν μὲ δᾳδιά, ἀλλὰ εἶχαν καρδιά, ἀγάπη, ὁμόνοια, πολιτισμό. Τώρα καταντήσαμε χειρότερα κι ἀπ᾽ τὴ ζούγκλα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: #990000;"><b>* * *</b></span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
<br /><span style="font-size: large;">Τί θὰ γίνῃ λοιπόν; ν᾽ ἀπελπιστοῦμε; Ὄχι· μᾶς καλεῖ σήμερα τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο· «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας»! Πρὸς τὰ ἄνω, πρὸς τὸν οὐρανό, ἐκεῖ ποὺ εἶνε οἱ γονεῖς καὶ οἱ παπποῦδες μας, πρὸς τὴν αἰώνια πατρίδα μας. Ἐκεῖ ἡ καρδιά μας πάντοτε, γιὰ νά ᾽χουμε τὴν εὐλογία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ἀμήν.<br /></span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><img alt="ΠεικÏνα ίÏÏÏ ÏεÏιÎÏει: κείμενο" height="214" src="https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/62139311_394285014629260_3931322418026512384_n.jpg?_nc_cat=102&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=488487f2220ff04001fc616b40d6772d&oe=5D87694D" width="400" /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος</b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div style="font-size: x-large; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><a href="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=73747#more-73747" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
</div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-26134425413902131222019-06-05T11:06:00.002+03:002019-06-05T11:06:51.870+03:00«Λύχνοι πανταχού της γης εισιν ούτοι (οι άγιοι) λάμποντες» (Ι. Χρυσόστομος – Ομιλία ΟΒ΄ στο κατά Ματθαίο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="ÎÏοÏÎλεÏμα εικÏÎ½Î±Ï Î³Î¹Î± Î. ΧÏÏ ÏÏÏÏομοÏ" height="208" src="https://www.taxydromos.gr/data/news/14901771361916881209.jpg" width="320" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />Σήμερα, που ο οικουμενισμός εγείρει αξιώσεις απόλυτου πνευματικού κύρους, η διερεύνηση – μίμηση του βίου των αγίων, ως μια από τις μήτρες της Ορθοδοξίας, χαρίζει νηφαλιότητα, υψηλό πνευματικό (ορθόδοξο) ήθος και ευρύτερη βιωματική εκκλησιολογική προσέγγιση της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων, οσίων και ομολογητών της Ορθοδόξου πίστεως και ζωής. <br /><br /> Ταυτόχρονα, όμως, συνειδητοποιείς και την σημερινή μοναξιά των Ορθοδόξων, που δεν συμβιβάζονται με την αίρεση και ακολουθούν την οριοθετημένη – ευλογημένη οδό των Πατέρων. <br /><br /> Θα αποτελούσε παρανόηση, αν αυτή η μοναξιά ερμηνευθεί ως βίωμα «εκτός εκκλησίας». Αντίθετα, χαρισματικά, ωθεί στην εκ νέου προσωπική πνευματική ανέλιξη! <br /><br /> Αυτοί οι λίγοι, ολότητα στην πραγματικότητα, που αντιστέκονται Πατερικά στην παραπλάνηση του οικουμενισμού, γεφυρώνουν – καλύπτουν το σημερινό κενό, που δημιουργεί η ολιγοπιστία των σημερινών Ορθοδόξων. Αποτελούν μια ολότητα, προβλεπόμενη από τον 15ο Κανόνα της Α-Β Συνόδου, διότι εκφράζουν την καθολική περιεκτική κρίση της Εκκλησίας έναντι της αιρέσεως και των φορέων της. <br /><br /> Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, διασαφηνίζει για το θεμελιώδες (διαχρονικά) πνευματικό κεφάλαιο των αγίων, ως παραδείγματα προς μίμηση: «τι γαρ αν έχοις ειπείν, μη διορθούμενος; Οικ οίσθα γράμματα, ουδέ Γραφαίς ενέκυψαν, ίνα μάθης των παλαιών τας αρετάς; Μάλιστα μεν και τούτο έγκλημα, της εκκλησίας διηνεκώς ανεωγμένης, μη εισιέναι και μετέχειν των καθαρών εκείνων ναμάτων» (ομιλία στο Ματθ. – ΟΒ΄). <br /><br /><u> Μετάφραση:</u> «Τι λοιπόν θα ημπορέσης να ειπής, όταν δεν διορθώνεσαι; Δεν γνωρίζεις γράμματα, ούτε εμελέτησες τας Γραφάς, δια να μάθεις τας αρετάς των παλαιών; Αυτό κατ’ εξοχήν είναι έγκλημα, ενώ είναι η Εκκλησία συνεχώς ανοικτή, συ δεν εισέρχεσαι και δεν μετέχεις των καθαρών εκείνων ναμάτων». <br /><br /> Το σημερινό σύστημα πνευματικής εξουσίας, που αποτελείται από οικουμενιστές επισκόπους και πλήρωμα αγκαλιά με τον οικουμενισμό, λειτουργούν σε πλήρη συνεργασία σε βάρος της Ορθοδοξίας. <br /><br /> Δεν γνωρίζουν «των παλαιών τας αρετάς;» ερωτά ο Ι. Πατήρ. Το φρόνημα των «παλαιών» αγίων συναινεί ως προς την απόκλιση που δημιουργεί μεταξύ Γραφής και πατερικής παραδόσεως ο οικουμενισμός; <br /><br /> Γιατί εκλαμβάνουν την πατερική παράδοση (15ος Κανόνας) ως μη δεσμευτική; <br /><br /> Τόνισε ο Ι. Πατήρ: «Μάλιστα μεν και τούτο έγκλημα, της Εκκλησίας διηνεκώς ανεωγμένης, μη εισιέναι και μετέχειν των καθαρών εκείνων ναμάτων» δηλ. «Αυτό κατ’ εξοχήν είναι έγκλημα, ενώ είναι η Εκκλησία συνεχώς ανοικτή, σε δεν εισέρχεσαι και δεν μετέχεις των καθαρών εκείνων ναμάτων». <br /><br /> Είναι αλήθεια, πως ο ορθόδοξος λόγος της συνεχούς αδιάσπαστης πατερικής παράδοσης, από τους αρχαίους Πατέρες έως σήμερα, τα «καθαρά νάματα», δηλ. η ακέραια και αψεγάδιαστη ηθική πνευματική ζωή και η πατερική καθοδήγηση, βρίσκονται εντός της Εκκλησίας, όπως τονίζει ο Ι. Πατήρ. <br /><br /> Η εμπειρία στα μυστήρια του Χριστού και η διείσδυση στη σοφία των αγίων Πατέρων, γίνεται μέσα στην Εκκλησία, που είναι «διηνεκής ανεωγμένη». <br /><br /> Έγκλημα είναι, υπογραμμίζει ο Ι. Πατήρ, η αληθινή Εκκλησία να μην είναι κέντρο της ζωής των ανθρώπων, «μη εισιέναι» δηλ. Οι σημερινοί αποστάτες, διαλογιστές οικουμενιστές, όχι μόνο απορρίπτουν – αλλοιώνουν τα σωτήρια νάματα της Εκκλησίας αλλά, το χειρότερο, έχουν αναλάβει το εντατικό έργο των δούλων του επερχομένου Αντιχρίστου! <br /><br /> Οι άγιοι, οι μέτοχοι της εκκλησιαστικής εμπειρίας, απαντούσαν και απαντούν σε κάθε αίρεση, σε κάθε εποχή. <br /><br /> Μέσα στην εκκλησία, η παράδοση των αγίων είναι οργανωμένη, εν πνεύματι αγίω, πάνω στην Ορθόδοξη διδαχή, επάνω στην άσκηση, ως αίσθηση ζωής αιωνίου. Η ορθότητα τη πίστεως είναι κρυσταλλωμένη σ’ όλη τη διδασκαλία τους, έτσι ώστε η όποια ανταρσία – αίρεση να είναι εμφανής, ως ψελλίσματα του πονηρού. Τα οικουμενιστικά ιδεολογήματα έχουν μεγεθύνει αποδοτικά την αίρεση εξ αιτίας της αδιαφορίας, παγίωσης και της στασιμότητας του ποιμνίου έναντι της ομολογιακής πρακτικής των Πατέρων. Παγίωση και στασιμότητα, δυο χαρακτηριστικά στοιχεία του θανάτου, που καλύπτουν την αδράνεια του ποιμνίου. <br /><br /> Στη συνέχεια ο Ι. Πατήρ, διευκρινίζει: <br /><br /> «πλην αλλ’ ει και τους απελθόντας ουκ έγνως δια των Γραφών, τους ζώντας τούτους ιδείν εχρήν» δηλ. «πλην όμως και αν ακόμη δεν εγνώρισες μέσω των Γραφών αυτούς που έφυγαν από την γην, έπρεπε να προσέξεις αυτούς που ζουν». <br /><br /> Δεν ομιλεί ο Ι. Χρισόστομος για μια οποιαδήποτε παρουσία επισκόπου, ιερέως, μοναχού ή λαϊκού. Ομιλεί για τις ξεχωριστές παρουσίες Ορθόδοξης πνευματικότητας και πρακτικής, που είναι η ζωντανή συνέχεια του Ευαγγελίου και των αγίων. <br /><br /> Η δίψα μας η σημερινή, μας φέρνει στο νου τον π. Αυγουστίνο Καντιώτη, τον αγ. Ιουστίνο Πόποβιτς, τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο, τον άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, τον αγ. Πορφύριο, τον αγ. Ιάκωβο και πολλούς άλλους, που πνευματικά – νοηματικά είχαν απορρίψει τα ψελλίσματα της δυτικής θρησκευτικής υπανάπτυξης – αίρεσης και τους είχε αναδείξει ο Θεός καταφύγιο των Ορθοδόξων. <br /><br /> Σε ανώτερη (απόκρημνη) νοηματική δίψα, στον νου έρχονται, οι χαρισματικοί Πατέρες: αγ. Μάρκος Ευγενικός, αγ. Μάξιμος Ομολογητής, Μ. Φώτιος, αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς, αγ. Γρηγόριος Θεολόγος, Μ. Βασίλειος, αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης και φυσικά ο Ι. Χρυσόστομος. <br /><br /> «Γενεά ευθέων (δικαίων) ευλογηθήσεται», τονίζει προφητικά ο Ψαλμός 111,2. <br /><br /> Η δικαιολογία της αδράνειας του ποιμνίου είναι: Αναζητούμε το Θεό ως μυστική εμπειρία, στις πράξεις (Μυστήρια) λατρείας, με προσοχή, καθαρότητα και πίστη. <br /><br /> Ο π. Δανιήλ Κατουνακιώτης (1844 - 1929), στο βιβλίο του «Συμβουλευτικόν περί χριστιανικής τελειότητας», υπογραμμίζει: <br /><br /> - «Γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγετε όσα θεολογικά ζητήματα φέρνουν διαμάχες και παρεξηγήσεις. Όσα όμως εξηγούνται από τους αγίους της Εκκλησίας Πατέρες, αυτά πρέπει να τα πιστεύετε με όλη σας τη καρδιά και, όσο περνά ο χρόνος και προοδεύετε στη χριστιανική ζωή και καθαρίζετε την καρδιά σας, τότε, χωρίς να το καταλαβαίνετε, το Πανάγιο Πνεύμα θα σας διδάξει τη θεολογική ακρίβεια» (Σελ. 39). <br /><br /> - «Καλύτερα να κατηγορηθεί από τους συγγενείς και φίλους ως φανατικά Χριστιανός παρά να εγκωμιάζεται ως ασεβής κοσμικός» (Σελ. 38). <br /><br /> - «αν οι ένδοξοι μεγαλομάρτυρες, ο Γεώργιος, ο Δημήτριος, ο Αρτέμιος, η Παρασκευή και η Μαρίνα, δεν είχαν εκ των προτέρων πίστη ζωντανή και ενεργό με τη γνήσια εφαρμογή των εντολών του Χριστού, θα μπορούσαν να αψηφήσουν τον θάνατο και να κηρύξουν με θάρρος την ευσέβεια; Ποτέ!» (Σελ. 23). <br /><br /> Η αληθινή πνευματική ζωή, νομοτελειακά, όπως υπογραμμίζει ο π. Δανιήλ, οδηγεί σε αποφασιστικότητα, θάρρος και μαρτυρική διάθεση για την πίστη. <br /><br /> Ερώτημα: Η σημερινή σιωπή του ποιμνίου έναντι του οικουμενισμού είναι καρπός υψηλής πνευματικής ζωής, μια θεολογική ακρίβεια; Ασφαλώς όχι! <br /><br /> Ο Ι. Χρυσόστομος αφαιρεί τις ένοχες δικαιολογίες: <br /><br /> «Πλην όμως και αν ακόμη δεν εγνώρισες μέσω των Γραφών αυτούς που έφυγον από την γην, έπρεπε να προσέξης αυτούς που ζουν. Μήπως όμως δεν υπάρχει κανείς να σε οδηγήση; Έλα προς εμένα και εγώ θα σου δείξω τα καταγώγια αυτών των αγίων. Έλα και μάθε κάτι χρήσιμον από αυτούς», διότι «Λύχνοι πανταχού της γης εισίν ούτοι λάμποντες». <br /><br /> Σήμερα, οι αντιδράσεις των πιστών, σε πλήρη ανάπτυξη του 15ου Κανόνα της Α-Β Συνόδου ως μίμηση των αγίων, πράγματι αποτελούν «Λύχνους», κατά τον Ι. Χρυσόστομο. <br /><br /><div style="text-align: center;">
<b>ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ </b></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ<br /><br /><br /><br /><div style="text-align: right;">
<b style="color: #990000;"><i>ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></b></div>
</div>
</span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-2713437544225096042019-06-05T11:01:00.002+03:002019-06-05T11:30:06.087+03:00«ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ,ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ»(3ο μέρος από τα 4)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="363" src="https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t1.15752-9/61805107_408714099977180_7568868746589110272_n.png?_nc_cat=101&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=d9dd4f398ed5dcfb39e0db2c4634fc42&oe=5D96FEAA" width="400" /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>(3ο μέρος από τα 4) </b><br /><br />Η Πίστη ως πρώτη εντολή, μαζί με τη δεύτερη εντολή ,την αγάπη, αποτελούν τη βάση επί της οποίας κρέμεται όλος ο Νόμος, δηλαδή ,όλες οι Εντολές του Θεού είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν, αν εκπληρωθούν οι δύο πρώτες. <br /><br />Ας δούμε λοιπόν λίγο, από αυτό το τόσο θαυμάσιο και ανεξάντλητο θέμα, τι μας λέει ο ίδιος ο Θεός και οι Άγιοί Του φωτιζόμενοι από το Άγιο Πνεύμα που αναπαύτηκε σε αυτούς, προκειμένου να διδάξουν την οικουμένη. <br /><br />Μας λέγει: <br /><br /><i>«Επειδή δε η Γραφή προείδεν ,ότι δια μέσου της Πίστεως μέλλει να δικαιώση τους εθνικούς ο Θεός…» (Γαλατ.Γ’8) </i><br /><br />Και στη συνέχεια: <br /><i><br />«Δια να λέγη δε ο Θεός, ότι όλα τα έθνη θα ευλογηθούν διαμέσου του Αβραάμ, σημαίνει ότι δεν λογαριάζεται διόλου η σαρκική συγγένεια, αλλ’ όσοι πιστεύουν, εις οποιονδήποτε έθνος και αν ανήκουν, ευλογούνται μαζί με τον Αβραάμ, ο οποίος ηξιώθη της ευλογίας, διότι επίστευσε»( Γαλατ.Γ’9). </i><br /><br />Δεν πήρε ως παράδειγμα την αγάπη εκ της οποίας εκδηλωνόταν η παροιμιώδης φιλοξενία του Αβραάμ αλλά την Πίστην του. Και ποια είναι αυτή; Ας δούμε στη συνέχεια. <br /><br />Αφού λοιπόν, θαύμα λογίζεται κάτι που ανατρέπει της φύσεως την τάξη και νους ανθρώπου δεν μπορεί να διανοηθεί, δεν είναι θαύμα του Αβραάμ να συγκατατεθεί σε αυτό που αντιβαίνει την ανθρώπινη λογική, επειδή του το είπε ο Θεός; Εδώ συγκρούεται η ανθρώπινη λογική με την Πίστη. Ας προσπαθήσουμε να το δούμε ανθρωπίνως όσο μπορούμε, ποια εννοεί Πίστη η Γραφή και γιατί λαμβάνει ως παράδειγμα την Πίστη του Αβραάμ. <br /><br />Η Πίστη του Αβραάμ προς τον Θεό, ήταν μεγαλύτερη ή αλλιώς υπερίσχυε της αγάπης προς τον υιό του. Το συγκλονιστικό, δε ,είναι ότι η διαβεβαίωση του Θεού προς αυτόν, ότι μέσω του μονάκριβου υιού που του χάρισε, όντας άτεκνος, θα πληθύνει ο ευλογημένος λαός (Ισραήλ) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτό που τώρα του ζητάει. Θυσία αυτού από τον οποίο θα πληθύνει ο ευλογημένος λαός. <br /><br />Αντιφατικό και πέρα κάθε ανθρώπινης λογικής. Εντούτοις, χωρίς διαμαρτυρία ή δυσανασχέτηση τόσο ο Αβραάμ, όσο και ο Ισαάκ, που ήταν 14 ετών, υπάκουσαν στο θέλημα του Θεού. <br /><br />Η θυσία λογίζεται ότι ετελέσθει! <br /><br />Αυτό θεωρείται υπέρτατη δοκιμασία Πίστης που έκανε ο Θεός στον Αβραάμ. <br /><br />Επίσης, θεωρείται ανείπωτη η Πίστη του Αβραάμ προς τον Θεό, συνοδευόμενη με απεριόριστη υπακοή και εμπιστοσύνη. <br /><br />Το «άκρων άωτον» της Πίστεως, διότι το να θυσιάσεις τον εαυτό σου γνωρίζουμε ότι συμβαίνει, αλλά το να θυσιάσεις, σφάζοντας τον μονάκριβο υιό σου,… ε!! αυτό θέλει μεγάλη ψυχή και Πίστη… όπως αυτή του Αβραάμ, που ομοιάζει του Θεού Πατρός , χωρίς να συγκρίνονται βεβαίως. <br /><br />Ο μεν Πατήρ έφτασε μέχρι το τετέλεσθαι με την εκούσια συμμετοχή του Θεανθρώπου Υιού Του. Ο δε Αβραάμ έφτασε μέχρι την ανθρώπινη, μη αναστρέψιμη στιγμή της θυσίας και στη συνέχεια αναλαμβάνει …Ο ΕΧΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΑΝΤΩΝ, ανατρέποντας την τάξη της φύσεως, γι’ αυτό και η θυσία λογίζεται ότι ετελέσθη! <br /><br />Λαμβάνοντας υπόψιν την Πίστη του Αβραάμ ως υπέρτατη, η Γραφή μας λέει ότι όσοι πιστέψουν θα ευλογηθούν μαζί με τον Αβραάμ, διότι πρώτα επίστεψε, δοκιμάστηκε η Πίστη του και μετά αξιώθηκε της Ευλογίας. Πράγμα που γίνεται σε όλους μας, δοκιμάζεται η Πίστη μας ώστε το «χαρτί» που θα κρατάμε στα χέρια μας κατά την έξοδο από αυτήν την ζωή να μας εισάγει ή όχι στην αιώνια ζωή. <br /><br /><i>«Μόνον δε δια της Πίστεως δίδονται αι ευλογίαι. Διότι όσοι βασίζονται εις τα έργα του Νόμου, διατελούν υπό κατάραν. Διότι έχει γραφή εις αυτόν τον Νόμον: είναι καταραμένος καθένας, που δεν μένει σταθερός εις όλα ανεξαιρέτως τα γραμμένα εις το βιβλίο του νόμου δια να εκτελέση επακριβώς αυτά»( Γαλατ.Γ’10). </i><br /><br /><i>«Ότι δε δια του νόμου κανείς δεν λαμβάνει την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού, είναι φανερόν. Διότι καθώς λέγει αυτός ο νόμος: Ο δίκαιος θα ζήση και θα σωθή δια της Πίστεως.»(Γαλατ.Γ’11). <br /><br />«ΣΥΝΕΠΩΣ ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ,ΟΤΙ ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΤΗΡΟΥΝ ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ,ΑΛΛ’ ΟΣΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ,ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ.»(Γαλατ.Γ’7)</i>. <br /><br />Θα μπορούσε να πεις κανείς ότι ακόμα και η ακριβής τήρηση του Νόμου, ενδέχεται να γίνεται εξ’ αναγκασμού ή αποσκοπώντας σε κάτι ή ακόμα και από εγωισμό, προβάλλοντας τον νεανίσκο ως επιχείρημα, που τηρούσε το Νόμο, όταν όμως του ζητήθηκε να αποδείξει σε ποιόν θησαυρό είναι προσκολλημένη η καρδιά του,αυτός αποδεικνύει ότι η καρδιά του είναι προσκολλημένη σε άλλο θησαυρό, γι’αυτό έφυγε σκεπτικός και με πολύ λύπη. Ο Κύριος του είπε να τηρεί τις εντολές αναφερόμενος σε όλες εκτός της πρώτης, εκεί τον παγίδευσε. Αυτός λέει ότι τηρεί όλες τις εντολές από παιδί και όταν του ζητήθηκε στη συνέχεια να τηρήσει και την πρώτη, επί της οποία κρέμεται όλος ο Νόμος, έφυγε περίλυπος. <br /><br />Η δε ενδεχόμενη δικαιολογία «δεν γνώριζε ότι ήταν ο Θεός», καταρρίπτεται μη δικαιολογώντας τη στάση του, διότι δεν έπραξε όπως ο Ναθαναήλ, προκειμένου να βεβαιωθεί για το ποιον έχει απέναντι του. Ωστόσο, τον αποκάλεσε δάσκαλο αγαθό που μόνο ο Θεός είναι. Τον δε Νόμο τον γνώριζε πολύ καλά ως άρχων της συναγωγής. <br /><br />Εδώ φαίνεται καθαρά ότι είναι άλλο πράγμα, να δίνω έμφαση στα έργα του Νόμου και άλλο να έχω την καρδιά μου προσκολλημένη στο θησαυρό της Ορθής Πίστης, χωρίς βεβαίως να παραβλέπονται τα έργα του Νόμου και ο ίδιος ο Νόμος που μας οδηγεί στην Ορθή Πίστη. <br /><br /> Όσοι κυριαρχούνται από την ΠΙΣΤΗ, αυτή η Ορθή Πίστη, δεν αφήνει περιθώρια λοξοδρόμησης, καθότι δέχεται άνωθεν πληροφορία, προς επίλυση όλων των θεμάτων. <br /><br />Πόσο μάλλον τακτοποιεί την αγάπη στη σωστή της θέση ως μέγιστη αρετή, μετά τη διάκριση. <br /><br /><b>Ο νόμος δεν είναι μυστήριο</b>, ούτε οικοδομείται. <br /><br />Είναι οδηγός απαραβίαστος για τη σωτηρία μας. <br /><br />Δεν τον δημιουργήσαμε εμείς, ούτε έχουμε δικαίωμα επέμβασης επ’αυτού. Τον βρήκαμε, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει μέχρι τη συντέλεια του κόσμου. Έχουμε μάλιστα Ιερή υποχρέωση στο : <br /><br /><i> «Πλην ό έχετε κρατήσατε άχρις ου αν ήξω», </i><br /><br />όπως υποχρεούμεθα: <i>«Ούτε κεραία ή κώμα να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε.» </i><br /><br />Είναι το θεμέλιο επί του οποίου οικοδομείται η Ορθή Πίστη. Είναι ύστατη προσπάθεια του Θεού προς υπόδειξη του δρόμου που χάσαμε, βάσει του οποίου και μόνο αυτού, θα μπορέσουμε να βρούμε τον προορισμό μας. <br /><br />Όποιος τολμήσει έστω ελάχιστα να αλλάξει το Νόμο, αυτομάτως αλλάζει την πορεία των αγωνιζομένων ψυχών, παρεμβάλλοντας το δικό του θέλημα σε αντίθεση με το θέλημα του Κυρίου! <br /><br />Οδηγεί τους ανθρώπους σε δρόμους άγνωστους μακράν του Θεού, δηλαδή στην απώλεια. Ομοιάζει του διαβόλου που παραπλανά τις ακατήχητες και απρόσεκτες ψυχές, υποβάλλοντας σε αυτές παγανιστικές ψευδαισθήσεις. <br /><br />Έχει τεράστια ευθύνη για τις απολεσθείσες ψυχές οι οποίες, πέραν της δικής του ψυχής, θα του ζητηθούν ξεχωριστά μία προς μία την ημέρα της Κρίσεως. <br /><br /><b>Η Πίστη είναι μυστήριο</b>, δεν εξηγείται ούτε περιγράφεται, (ο Πέτρος κατά την περιγραφή της Πίστεώς του έσφαλε, επανήλθε) γι’ αυτό και γίνεται αισθητή ,εκ του αποτελέσματος και προαιρέσεως της πράξεως. <br /><br />Οικοδομείται με κόπο, υπομονή, ταπείνωση και υπακοή από τις αγαθές-καλοπροαίρετες ψυχές. <br /><br />Είναι ξεκάθαρα δική μας υπόθεση, έχει βεβαίως «βαθμίδες» και φυσικά βοηθιέται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και φροντίδα από τον Ιησού Χριστό μας που μας το βεβαιώνει με το: <i>«Αιτείται και δοθήσετε»</i>. <br /><br />Αλλού μας το βεβαιώνει με το να <i>«δείχνει ιδιαίτερη φροντίδα στο κλάδεμα των καρποφόρων κλημάτων προς μεγαλυτέρα καρποφορία». </i><br /><br />Όλα αυτά όταν πρόκειται για το όφελος της ψυχής μας. Πρέπει όμως να το ζητήσουμε χωρίς διαμαρτυρίες, αλλά με ευχαριστίες, ακόμα κι αν το <i>«καθάρσιο είναι δύσπεπτο»</i>. <br /><br />Μη συγχέουμε επομένως το κλάδεμα των άκαρπων κλημάτων, που κατά τον Ιερό Χρυσόστομο αφορά την ζωή των παρασίτων. Οι Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες όταν αποφάνθηκαν που τελικά πιστεύουμε και ποιο είναι το σημαντικότερο για να οικοδομηθούν τα υπόλοιπα, εξέδωσαν το Σύμβολο της Πίστεως που λέει: <br /><br /><b><i>«Πιστεύω εις Έναν Θεόν Πατέρα Παντοκράτορα….» </i></b><br /><br />Δεν είπαν πιστεύουμε εις την αγάπη, ακριβώς διότι από την Ορθή Πίστη προς τον Αληθινό Θεό απορρέει και η Ορθή Αγάπη όπως την θέλει ο ίδιος ο Θεός. <br /><br />Οι αλλόθρησκοι, πιστεύουν και μάλιστα πολύ. <br /><br />Η πίστη τους όμως δεν είναι Ορθή γιατί πιστεύουν σε ανύπαρκτους Θεούς, γι’αυτό και η αγάπη τους προς τον πλησίον δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη που διδάσκει ο Ιησούς Χριστός!! <br /><br />Την Πίστη της Χαναναίας, του Εκατόνταρχου και πολλών άλλων θαύμασε ο Κύριος και εκπλήρωσε τις παρακλήσεις τους. Δεν θαύμασε την αγάπη, αλλά την μεγάλη Πίστη που είχαν εκ της οποίας αβίαστα εκδηλωνόταν η αγάπη. Οι Γραφές μας λένε ότι στους έσχατους χρόνους η αγάπη θα εκλείψει. Ο δε Κύριος μας είπε: <b><i>«Όταν θα επανέλθω θα βρω Πίστη στους ανθρώπους;» </i></b><br /><br />Δε ρώτησε αν θα βρει αγάπη …γιατί η αγάπη θα έχει προ πολλού <span style="color: red;">ψηγεί</span>, αφού πρώτα θα έχει απολεσθεί η Ορθή Πίστη. Αλλού μας λέει: <br /><br /><b><i> «Στους έσχατους χρόνους θα δοκιμασθεί η Πίστη και η υπομονή των Χριστιανών»</i></b>, που …υποτίθεται ότι πιστεύουν! Δεν μας λέει ότι θα δοκιμασθεί η αγάπη ,διότι θα έχει ήδη χαθεί. <br /><br /><i>«..έρχομαι, γρήγορα, κράτα καλά την Πίστιν, που έχεις,δια να μη πάρη κανείς τον στέφανον σου και την ανταμοιβήν των αγώνων σου» (Αποκ.Γ’11). </i><br /><br />Δεν μας λέει κράτα την αγάπη σου, αλλά, το πρώτο που πρέπει να κρατήσουμε ακέραιο και άσβεστο είναι η Πίστη μας. <br /><br />Έτσι μόνον θα σωθούν οι αρετές των αγώνων μας, συμπεριλαμβανομένης και της αγάπης. <br /><br />Όταν λέει ότι <i>«Θα διωχθούμε δια την Πίστιν Του»</i>, μας βεβαιώνει ότι αυτήν την Ορθή Πίστη δεν θέλουν οι αντίχριστοι λόγω του ότι ενώνει τις ψυχές των πιστών με τον Κύριο. <br /><br />Ο Κύριος κρατάει στο χέρι Του τις Γραφές. Με το άλλο χέρι ευλογεί τον κόσμο. Οι Γραφές είναι Αυτές που οικοδομούν την Πίστη μας ,η οποία δεν φαίνεται παρά μόνο μέσω των εκδηλώσεων της ψυχής. <br /><br />Οι Γραφές, όμως φαίνονται, είναι συγκεκριμένες και αδιαπραγμάτευτες όπως προαναφέραμε. <br /><br />Η Πίστη κυμαίνεται ,γι’αυτό μας είπε: <b><i>«Αν έχετε Πίστη ως κόκκο σινάπεως..»</i></b>, ενώ για τις Γραφές μας λέει ότι πρέπει να τις φυλάξουμε ακριβώς όπως μας τις έδωσε μέχρι τέλους! <br /><br />Αφού λοιπόν θα κριθούμε με βάση την Πίστη μας, διότι η τήρηση του Νόμου είναι δύσκολη έως ανέφικτη και αφού εντός των Γραφών προσδιορίζεται ο Νόμος, πώς είναι δυνατόν να σωθούμε όταν καταλύσουμε το Νόμο ή απαξιώσουμε τις Γραφές; Μη γένοιτο! <br /><br />Πώς θα οικοδομήσουμε την Πίστη μας άνευ Νόμου, δηλαδή χωρίς οδηγό; Το αποτέλεσμα σε αυτήν την περίπτωση θα είναι οικοδόμημα πέραν του προσδοκούμενου, δηλαδή…… αίρεση, που συνεπάγεται απώλεια. <br /><br />Μας το λέει ξεκάθαρα ο Μέγας Βασίλειος: <i><b>«Άλλοι μεν λέγονται αιρετικοί, άλλοι δε σχισματικοί και άλλοι παρασυνάγωγοι»</b> (Κανών Α’ερμηνεία Πηδαλίου,σελ.588-589) <br /><br />Συνοπτικά,βλέπε: </i><br /><br /><i>(<a href="https://www.triklopodia.gr/%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BD-%CE%BF-%CE%B5%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83-%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD-%CE%B7%CE%BE%CF%89/">https://www.triklopodia.gr/πλην-ο-εχετε-κρατησατε-αχρισ-ου-αν-ηξω/</a>) ..(σελ.48-52) </i><br /><br />Όπως όλα αρχίζουν με την Πίστη ,ως προϋπόθεση απόκτησης των αρετών, έτσι στο τέλος θα δοκιμασθεί τελευταία. Αν χαθεί η Πίστη, τότε καταρρέουν όλα, γκρεμίζονται οι αρετές σε όποιο στάδιο και αν βρίσκονται. <br /><br /><b>Τότε <i><u>«Η Πίστη Του»</u></i> αντικαθίσταται με το δικό μας θέλημα, που ως επακολούθημα μας οδηγεί στην οίηση, πλάνη και τέλος στην αίρεση. <br /><br /><u>Η αγάπη</u> αντικαθίσταται με την αγαπολογία. <br /><br /><u>Η ανδρεία</u> με την ατολμία. <br /><br /><u>Η ομολογία</u> με υποκριτική δικαιολογία. </b><br /><br />Η Ψυχή είναι σε αβεβαιότητα, δεν αναζωογονείται από την ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ, αφού ήδη αποκόπηκε εκουσίως ή ακουσίως από αυτή, λόγω λανθασμένης Πίστης. <br /><br />Μακράν του Θεού ο άνθρωπος καταρρέει, γυμνώνεται εντελώς, ξεραίνεται και ας φαίνεται κοσμικά η ζωή του, πετυχημένη. <br /><br />Την Πίστη του Σαούλ, που δεν ήταν Ορθή, ο Κύριος την διόρθωσε ρωτώντας τον ,όχι επιβάλλοντάς του: <br /><br /><b><i>«Γιατί με καταδιώκεις;» </i></b><br /><br /> Αμέσως φάνηκε η προαίρεση και η διάθεση διόρθωσης του αποστόλου. Δεν έγινε το ίδιο με τον Ιούδα, που ενώ του δόθηκαν τρεις ευκαιρίες για μετάνοια από τον Δάσκαλό του, εντούτοις η Πίστη του δεν ήταν ικανή να νικήσει το πάθος του. Γι’αυτό το μεν κεφάλι του (οικία ηγεμόνος) κατέληξε κοιτώντας την γη (γιατί εκεί ανήκε), το δε σώμα του διερράγη χύνοντας έξω τα σπλάχνα του. Ήταν ένας εξ ΑΥΤΩΝ που βρίσκονταν τόσο κοντά στον ίδιο τον Θεό. Είχε ακούσει, είχε δει, παρόλα ταύτα τον πρόδωσε. Το δε απονενοημένο διάβημά του,αποδεικνύει για άλλη μια φορά την λανθασμένη αγάπη που είχε προς τον Κύριο, διότι δεν προερχόταν από την Ορθή Πίστη. Δηλαδή, ενώ θα έπρεπε η Πίστη να κυριαρχήσει κάνοντας αυτό που έκανε ο Πέτρος (να μετανοήσει), αυτός άνοιξε τις «πόρτες» στην απογοήτευση και απόγνωση, πάθη που οδηγούνται από άλλον, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά ότι δεν αγαπά τον Κύριο αφού με την προδοσία και την αυτοκτονία Τον λύπησε. Η Πίστη που τον διακατείχε τελούσε υπό αίρεση, ήταν και ελλιπής. <br /><br />Ας βρούμε Πίστη Αληθινή με ταπείνωση, μετάνοια, φόβο Θεού, καλή προαίρεση, Θείο ζήλο.. και τότε η Αγάπη που θα πηγάζει αστείρευτα θα αποδεικνύει δια έργων την Ορθόδοξη Χριστιανική ταυτότητα του πιστού αποδίδοντας όλη την Δόξα εις τον Κύριον και θα αποδεικνύει ότι <i>«το δένδρο αναγνωρίζεται από τον καρπό.» </i><br /><br />Πολλοί πιστεύουν ότι πρέπει να φυλάξουν τους ναούς… μη και τους χάσουν, βάζουν μάλιστα και τοποτηρητές για το σκοπό αυτό. Συγχέουν το τι είναι Εκκλησία και τι είναι ναός, διότι δεν γνωρίζουν καν που αυτά διευκρινίζονται στο Ευαγγέλιο, ούτε τα άκουσαν ποτέ από «πνευματικό». <br /><br />Δεν τους ενδιαφέρει η ακρίβεια του λόγου του Θεού και των Αγίων Του, που βοηθά την οικοδόμηση της Ορθής Πίστης. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι πρέπει να φυλάξουν την Πίστη τους όπως έχουν εντολή, γι’ αυτό ανατρέχουν στις Γραφές με φόβο Θεού, πεινασμένοι του Θείου Λόγου, αποδεχόμενοι ΑΥΤΟΝ απ’άκρη σ’άκρη! <br /><br />Δικαίωμα του καθενός να διαλέξει όποιον δρόμο πιστεύει. Να επισημάνουμε, όμως ότι στο <i>«Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν <b>πίστιν ἀληθῆ</b>,(…)»</i>, ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, αν μετά από πολλά έτη Θείας Κοινωνίας, δεν βρήκαμε την Πίστη την Αληθινή, τότε ας ψάξουμε βαθιά μέσα μας γιατί μετά βεβαιότητος κάτι δεν κάνουμε σωστά! <br /><br />Δεν μας έχει ξεχάσει ο Θεός, εμείς κάτι δεν κάνουμε καλά και τον στενοχωρούμε. Ο Ουράνιος Πατέρας μας, έχει πολλούς τρόπους να μας επαναφέρει στον ίσιο δρόμο, στην Ορθή Πίστη, όπως έκανε στον Σαούλ. Πρέπει όμως και εμείς να το θέλουμε ,δεν μας υποχρεώνει, ούτε μας εκβιάζει. Μετά βεβαιότητος, λένε οι Πατέρες ότι, δίνει όχι μόνο γλυκίσματα, αλλά και μεγάλες ευκαιρίες στον καθένα μας γιατί είμαστε αγαπημένα τέκνα Του. <br /><br />Μη μας διαφεύγει όμως, ότι τα θαυμαστά που ενεργεί για εμάς, μόνο οι καλοί Πνευματικοί τα εξηγούν και δίνουν ευλογία να βγουν προς τα έξω, καθότι γνωρίζουν την κάθε ψυχή, έχοντας αναλάβει την ίασή της. <br /><br />Γι’αυτό ας μην ξεθαρρεύουμε και ζητάμε θαύμα για να πιστέψουμε, όπως οι Ιουδαίοι. Βρέχει από θαύματα, γύρω μας! <br /><br />Το θαυμαστό δεν το δίνει ο Θεός πάντα, ως επιβράβευση ή ενίσχυση της Πίστεως μας, αλλά και ως προειδοποίηση αποφυγής μεγάλου κακού. <br /><br />Άλλες φορές μάλιστα, μη γένοιτο, για να μας προφυλάξει από κάτι, ώστε να μας βρει το χειρότερο! Τρις μη γένοιτο!.. και πάντα για το καλό μας! <br /><br />Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου, άπειροι οι τρόποι που ενεργεί. <br /><br />Παράδειγμα: <br /><br /> «Εγώ, αδελφοί, αναγινώσκων τα Βιβλία ευρίσκω θαύματα, όσα έδειξεν ο Θεός, ίνα παιδεύση τους ανθρώπους τους κακοτρόπους και κακογνώμονας, πλην είναι σκοτεινά, και δεν δύνανται οι αμαθείς να τα καταλάβωσι, και έκαμα κόπον και εξήγησα μερικά και θαυμαστά εις ωφέλειαν των ευρισκομένων. Ακούσατε λοιπόν εκδίκησιν όπου κάμνει ο Πανάγαθος Θεός εις εκείνους όπου έκαμαν κακόν εις τους ευεργέτας τους. <br /><br />Ένας κλέπτης και φονεύς, ένα καιρόν υπάγει και πίπτει εις ένα καστρότειχον παλαιόν να κοιμηθή εις τον ίσκιον. Και εφάνη εις τον ύπνον του, ότι κάποιος του ελάλησε και του είπε, σήκω απ’αυτού και παραμέρισε, διότι πίπτει να σε πλακώση. <br /><br />Εκείνος όταν ήκουσεν, εσηκώθη και έφυγε, και παρευθύς έπεσεν το καστρότειχον. Και αυτός ο αιμοπότης έβαλεν εις τον νουν του, ότι καλά κάμνει, επειδή από τον κίνδυνον τον εγλύτωσεν ο Θεός, και ότι δεν τον μισεί δια τα έργα του και τους φόνους του. <br /><br />Επήρε λοιπόν θυμίαμα και κηρόν, και φθάνοντας εις την εκκλησίαν λέγει: <br /><br />Ευχαριστώ σοι, Κύριε, ότι με εγλύτωσες από τον κίνδυνον. Και δεν ήξευρεν ο τρισάθλιος, ότι άλλο βούλεται ο Θεός. <br /><br />Επήγεν εις το οσπήτιόν του, και τρώγων και πίνων καλά, έπεσε να κοιμηθή και εκεί όπου εκοιμάτο, εφάνη πάλιν εκείνος όπου τον εγλύτωσεν από το τειχίον, και του λέγει: Και τι μου έφερες το θυμίαμα και το κερί; ή βάνεις εις τον νουν σου, ότι μου αρέσουν τα έργα σου τα παμπόνηρα; Ήξευρε ότι δια τούτο σε ελευθέρωσα από τον κίνδυνον εκείνον, δια να μη αποθάνης αναπαυτικά, και δεν σε ιδή τις, αλλά βούλομαι να σε βάλω εις το σουβλί, δια να σε ιδούν οι άνθρωποι όπου ευρεθούν εκεί. <br /><br />Και εκείνος ωσάν είδε το όραμα εσηκώθη τρομασμένος, και βλέπει έξω και εστέκοντο τινές να τον πιάσουν, και αυτή τη ώρα τον έφερον δεμένον εις τον κριτήν, απεφάσισεν η κρίσις να τον βάλουν εις το σουβλί, μέσα εις την αγοράν, δια να τον ιδούν μικροί και μεγάλοι. <br /><br />Ούτω ανταπέδωκεν ο Θεός εις εκείνον τον φονέα. Και τούτο το κάμνει ο Θεός πολλαίς φοραίς, δια να παιδεύση τους κακοτρόπους, και να έχουν εκείνοι όπου παιδεύονται, ολιγότερην κόλασιν. <br /><br />Διότι εκείνοι όπου δεν παιδεύονται εδώ, αλλοίμονον εις αυτούς ότι θέλουν κολάζεσθαι αιωνίως.» <br /><br />(Διονυσίου ιερομ.του ρήτορος- «Μαργαρίται», Ιωανν.Χρυς.σελ.306-307) <br /><br />Τα πνευματικά θέματα είναι πολύ σοβαρά, πέφτουν οι ψυχές σαν νιφάδες χιονιού στον Άδη. Κατά τας Γραφάς, λίγοι θα σωθούν. <br /><br />Δεν απογοητευόμαστε, βλέπουμε όμως κατάματα την Αλήθεια, προσπαθούμε με ΠΙΣΤΗ ΑΚΛΟΝΗΤΗ, διάθεση άσβεστη και υπομονή μέχρι τέλους. Η απογοήτευση και απόγνωση είναι κακός σύμβουλος αποστελλόμενος εκ του πονηρού για να μας αποκάμει. Η προσευχή, με όλη τη δύναμη της καρδιάς και του νου, συμπεριλαμβανομένου και του σώματος, όταν γίνεται αξίως, με πόνο ψυχής, θα αποδώσει καρπούς ανάλογους της αληθινής ισχύος των προαναφερομένων. <br /><br />Δεν κρίνει ο Θεός με τα ίδια κριτήρια όλους τους ανθρώπους. <br /><br /><i>«Ο γνους και μη ποιήσας δαρήσεται, πολλάς…ο μη γνους και αναξίως ποιήσας, ολίγας δαρήσεται..και είναι δίκαιον να τιμωρηθή και ούτος, ΔΙΟΤΙ ΕΞ’ΑΜΕΛΕΙΑΣ ΗΓΝΟΗΣΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ.» (Λουκ.ΙΒ’47,48) </i><br /><br />Κατά τους Πατέρες ,και ο δεύτερος θα απολεσθεί. <br /><br />Οι κακοπροαίρετες ψυχές έχουν τραβήξει τον δρόμο τους. <br /><br />Έχουν επιφέρει πνευματικούς θανάτους και ο απόστολος της αγάπης Ιωάννης μας συνιστά: <br /><br /><i>«..δια την θανάσιμον αυτήν αμαρτίαν ,δεν συνιστώ να παρακαλέσει κανείς τον Θεόν.» (Α’Ιωάν.Ε’16.) </i><br /><br />Εάν τώρα οι κακοπροαίρετες ψυχές πιστεύουν ή όχι είναι άλλο θέμα, όχι όμως αδιάφορο. Γιατί και ο διάβολος πιστεύει, αλλά, κάνει τα εντελώς αντίθετα, λόγω κακής προαίρεσης. <br /><br />Και οι αλλόθρησκοι πιστεύουν και μάλιστα πολύ, αλλά το ζητούμενο είναι,πού πιστεύουν; <br /><br />Και ο Ιερώνυμος πιστεύει και ο Βαρθολομαίος πιστεύει και όσοι τους ακολουθούν πιστεύουν, αλλά έρχονται σε πλήρη αντίθεση, με τους κανόνες των Αγίων αποστόλων και των οικουμενικών συνόδων, στην πράξη. (κανών 25ος, 45ος ,46ος,65ος.) <br /><br />Άλλα τους λένε οι Άγιοι απόστολοι να κάνουν, ώστε να υπάρξει αποστολική διαδοχή προς διαφύλαξη της Εκκλησίας του Χριστού και άλλα κάνουν αυτοί. Θεωρούν ανώτερο τον εαυτό τους από τους Αγίους Αποστόλους. <br /><br /><b>1ον )</b> Ονομάζουν Εκκλησίες τις πάμπολλες αιρέσεις, καταδικασμένες και μη. <br /><br /><b>2ον)</b> Αποδέχονται ότι υπάρχουν εκτός της μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και άλλες 347 Εκκλησίες. Φρίξον ήλιε…!!! <br /><br /><b>3ον)</b> Αποδίδουν μυστήρια στους μύριους αιρετικούς. <br /><br /><b>4ον)</b>Αγνοούν τις προσταγές των Αγίων Αποστόλων και των αποφάσεων των οικουμενικών συνόδων. <br /><br /><b>5ον)</b> Προτρέπουν το ποίμνιο να κοινωνά με αιρετικούς καθώς να συμπροσεύχεται και να συλλειτουργεί με αυτούς. <br /><br /><b>6ον)</b> Είναι μέλη του Π.Σ.Ε. =αντίχριστου μασονικού οργανισμού. <br /><b><br />7ον)</b> Καταλύουν τη συνοδικότητα της Αγιασμένης Εκκλησίας μας. Έχουν ταχθεί και πράττουν εντελώς αντίθετα του Ευαγγελίου. <br /><br /><b>8ον) </b>Ψήφισαν και υπέγραψαν, παραμένοντας αμετανόητοι, τα πάναισχρα κείμενα της ΨΕΥΔΟ-συνόδου Κρήτης. <br /><br />Κατά τα άλλα λένε ότι …πιστεύουν!! <br /><br />Τώρα, τι πιστεύουν;; <br /><br />Βγάλτε εσείς τα συμπεράσματά σας!! <br /><br />Το βέβαιο είναι ότι η πίστη τους καμία σχέση δεν έχει με αυτή του Αβραάμ. <br /><br /><b>ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ … ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ: </b><br /><br />«Θα επιτρέψει ο Θεός να κάνει πόλεμο ο διάβολος με την εκκλησία και να νικήσει αυτήν…» (λόγια Ιεράρχη που διεκδικεί αρχιεπισκοπή), ενώ η αποκάλυψη μας λέει ότι: <br /><br /><i>«Θα κάνει πόλεμο με την εκκλησία και θα νικήσει <b>τα μέλη</b> αυτής…»</i> ακόμα και τους εκλεκτούς. <br /><br />Δεν θα νικήσει την εκκλησία, διότι <i>«…πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»</i>. <br /><br />Ούτε θα νικήσει όλα τα μέλη της εκκλησίας, διότι μας λέει ότι: <b><i>«Θα κολοβώσει τον χρόνο ,διότι δεν θα έμενε ούτε ένας.» </i></b><br /><br />Επομένως, <b>έστω και ολίγοι που θα κρατήσουν την Πίστη τους ακέραια, στους έσχατους χρόνους, αυτοί και μόνο θα αποτελούν την Αγιασμένη Στρατευομένη Εκκλησία του Χριστού εν τω κόσμω. <br /><br />Στο μεταξύ, οι ψυχές που φεύγουν , φεύγουν με την ανάλογη πίστη που έχουν εγκολπωθεί. </b><br /><br />Ο εν λόγω ιεράρχης δεν έχει διορθώσει τα λεγόμενά του, συνεπώς εμμένει στην πλάνη και διδάσκει στο ποίμνιο πως ο διάβολος θα νικήσει την εκκλησία. <br /><br />Ύπαγε της βλασφημίας! <br /><br />Πυραύλους μπορεί να φτιάχνει, το Ευαγγέλιο όμως, φαίνεται πως δεν το ..κατέχει. <br /><br />Θέλει μάλιστα, εξήγηση στους λόγους που είπε. <br /><br />Να του πείτε με δύο λόγια τα μαντάτα ,ότι αυτή είναι η ερμηνεία που ζήτησε δημοσίως. <br /><br />Επίσης, στο βιβλίο που έγραψε αμέσως μετά την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο της Κρήτης για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα διερωτάται: <br /><br />«Είναι άραγε ο οικουμενισμός αίρεση;» <br /><br />Να του πείτε λοιπόν ότι είναι όχι απλά αίρεση αλλά ΠΑΝ-αίρεση και ότι θα έπρεπε να το ήξερε πολύ πριν την ψευδο-σύνοδο κι αν θέλει να λέγεται ορθόδοξος ιεράρχης να πάρει καταδικαστική θέση περί των αποφάσεων της ψευδο-συνόδου και να μην λέει αδιευκρίνιστα «Έγιναν καλά πράγματα, έγιναν όμως και λάθη στην ψευδο-σύνοδο.» <br /><br />Ποια είναι τα καλά που έγιναν; <br /><br />Έχουμε πει πολλές φορές αδελφοί μου, ότι πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα στους χρόνους αυτούς που προετοιμάζουν τον ερχομό του ΑΝΤΙ-χριστου. Εμείς δεν πρέπει να είμαστε κοντά τους. Σιγά-σιγά, με λόγια ψευδή και αντορθόδοξα ,θέλουν να καταστήσουν το ποίμνιο άβουλο και αμαθή, χωρίς Ορθόδοξη μαχητικότητα και αντανακλαστικά Πίστεως. Έτσι ευκολότερα θα δεχθεί την ΠΑΝ-θρησκεία και τα χειρότερα. <br /><br /><b>ΑΛΛΟΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ: </b><br /><br />«Σχετικά με την αποτείχιση, μόνο ένας κανόνας ,ο 15ος του Πηδαλίου, μας ομιλεί. Αφού δεν υπάρχει όμως επιτίμιο για τους μη αποτειχισμένους, ο κανών –ως εκ τούτου- είναι δυνητικός.» <br /><br />Απαξιώνουν τον κανόνα, ακόμα και αν ήταν ένας. Η Αλήθεια όμως είναι ότι στο Πηδάλιο δεν υπάρχει ένας κανόνας περί αποτείχισης, αλλά… πολλοί. <br /><br />Ο 1ος κανόνας περί αποτείχισης είναι ο 31ος (ΛΑ’) των Αγίων Αποστόλων (σελ.32Πηδαλίου) που <i>«αποδίδει μάλιστα τιμάς πρέπουσας εις τους Ορθοδόξους που <b>χωρίζονται</b> από τον επίσκοπό τους προ συνοδικής εξετάσεως, διότι αυτός κηρύττει δημοσία καμίαν <b>κακοδοξίαν και αίρεσιν</b>.» </i><br />Επίσης, κανόνες που αφορούν περιπτώσεις αποτείχισης είναι και ο Α’ της Γ ’οικουμενικής συνόδου, της εν Εφέσω (σελ.171),όπως και ο Γ’ της Γ’ οικ/ής συν.(σελ.172). <br /><br /><b>Ο δε 15ος της Α’ και Β’ οικουμ. συνόδου επί Μεγάλου Φωτίου(σελ.358) ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΟΛΥ ΠΩΣ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΤΕ: </b><br /><br /><i>«….Εάν δε οι ρηθέντες πρόεδροι ήναι αιρετικοί, και την αίρεσιν αυτών κηρύττουσι παρρησία, και δια τούτο <b>χωρίζονται οι εις αυτούς υποκείμενοι</b>, και προ του να γένη ακόμη συνοδική κρίσις περί της αιρέσεως ταύτης, οι χωριζόμενοι αυτοί, <b>όχι μόνον δια τον χωρισμόν δεν καταδικάζονται, αλλά και τιμής της πρεπούσης, ως Ορθόδοξοι είναι άξιοι, επειδή, όχι σχίσμα επροξένησαν εις την εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτόν, αλλά μάλλον ηλευθέρωσαν την εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ψευδεπισκόπων αυτών.</b> Όρα και τον ΛΑ’ Αποστολικόν.» </i><br /><br />Ξεκάθαρα μας αναφέρει ότι <i>«χωρίζονται οι εις αυτούς υποκείμενοι». </i><br /><br />Δεν μας λέει <u>κάποιοι</u> υποκείμενοι χωρίζονται ή <u>όσοι</u> υποκείμενοι χωρίζονται ή <u>αυτοί</u> που χωρίζονται, αλλά λαμβάνει ως αυτονόητο ,οι υποκείμενοι, δηλαδή όλοι οι υποκείμενοι του ΨΕΥΔ-Επισκόπου που κηρύττει αίρεση χωρίζονται από αυτόν, δηλαδή αποτειχίζονται. <br /><br />Στην αρχή, το Πηδάλιο μας αναφέρει πως «Ό,τι δεν είναι γραμμένο θα κρίνεται εκ των ομοίων και εκ της Ορθότητας του Λόγου. <br /><br /><b>Είναι επομένως υποχρεωτική για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς και όχι δυνητική η αποτείχιση. </b><br /><br />Επίσης, να μην μας διαφεύγει ότι μιλάει για αίρεση, δηλαδή μίαν αίρεσιν. <br /><br />Εδώ τώρα εισήγαγαν την ΠΑΝ-θρησκεία, έχουμε τον ερχομό του αντίχριστου και κήρυγμα παναίρεσης που σημαίνει ότι αγκαλιάζουν όλες τις αιρέσεις, καταδικασμένες και μη. Είναι και αυτό δύσκολο να ερευνηθεί και να ληφθεί υπ’όψιν; <br /><br />Αν για μια αίρεση ο κανόνας μας λέει για χωρισμό (αποτείχιση) από τον αιρετικό, όταν πρόκειται για όλες τις αιρέσεις και για αποδοχή όλων των θρησκειών, λέγοντας οι βλάσφημοι ότι σωζόμαστε και μέσω άλλων θρησκειών , τι θα έπρεπε να αναφέρει ο κανόνας ; <br /><br />Επίσης, ο 15ος μας λέει ότι <b>οι χωριζόμενοι από τον ψευδ-επίσκοπο που κηρύττει αίρεση, ελευθερώνουν την Εκκλησία από σχίσμα και αίρεση. </b><br /><br />Όσοι τώρα δεν χωρίζονται από τον αιρετικό ψευδ-επίσκοπο και τον ακολουθούν, τι κάνουν στην Εκκλησία; Την ελευθερώνουν από σχίσμα ή βοηθούν το σχίσμα αφού συμπορεύονται με τον αιρετικό προϊστάμενό τους; <br /><br />Στο τέλος, θα μας λένε ότι «νιάου- νιάου στα κεραμίδια κάνει ο ελέφαντας και μάλιστα πετάει από κλαδί σε κλαδί…». <br /><br /><u>Προσέξτε τους,</u> είναι άλλο πράγμα να τους αγαπώ ,να εκπλήσσομαι από τα ψέματα που λένε και τη στάση που κρατούν ,και άλλο να τους ακολουθώ στην πλάνη τους. <br /><br />Δεν κρατούν Ορθή Πίστη προς τον Ιησού Χριστό μας. <br /><br />Διευκολύνουν την παν-θρησκεία και τον ερχομό του αντίχριστου. <br /><br />Αυτός είναι ο λόγος που αποφεύγουν να μιλάνε για θέματα Πίστεως που είναι ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ και άμεσα συνδεδεμένα με τη Σωτηρία της ψυχής! <br /><br />Αρκούνται μόνο σε ό,τι αφορά την …..αγάπη. <br /><br />Πώς είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι τα «αντι-αιρετικά γραφεία» δεν γνωρίζουν τους ανωτέρω κανόνες που έχουν ερευνηθεί και ερμηνευθεί μέχρι το «μεδούλι»; <br /><br />Πώς είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς τους λόγους τους ότι όσοι ελευθερώνουν την Εκκλησία από το σχίσμα και την αίρεση των ΨΕΥΔ-Επισκόπων ,την σχίζουν και όσοι την σχίζουν ακολουθώντας τους παν-αιρετικούς, την σώζουν; <br /><br />Θέλουν να μας τρελάνουν! <br /><br />Δεν θα το καταφέρουν όμως. Η προσπάθειά τους αυτή επέστρεψε στους ιδίους. Κατάφερε ο πονηρός μέσα στο κέντρο της θεωρητικής λεπτομέρειας του λόγου να μπερδεύει και τους πεπειραμένους γεροντάδες ώστε να εθελοτυφλούν σε αλήθειες και αποδείξεις άλλων κανόνων. <br /><br />Ερωτώ…. ο αμαρτωλός. <br /><br />Αν δεν γίνει ποτέ παν-ορθόδοξη οικουμενική σύνοδος να τους καταδικάσει θα ακολουθείς τους αντίχριστους, πάτερ; <br /><br />Θα μιμήσε την πίστη τους δια της μνημόνευσης, μέχρι το τέλος της ζωής σου, ή πιστεύεις ότι η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι σε διωγμό, σήμερα; <br /><br />Ή μήπως νομίζεις ότι δεν προετοιμάζουν τον ερχομό του αντίχριστου ,αυτοί τους οποίους διευκολύνεις , ακολουθώντας τους; <br /><br />Άλλο είναι η διακοπή μνημοσύνου που γίνεται ως ύστατη προσπάθεια διαμαρτυρίας και ένστασης προς αυτούς που κηρύττουν αίρεση ,αφού προηγουμένως είχαν ενημερωθεί πολλές φορές με γλυκάδα και ημερότητα. <br /><br />Και η οικονομία χρόνου έχει ξεπεράσει τα 25 χρόνια (πολύ κακώς) και άλλο είναι η αποτείχιση η οποία έπεται της διακοπής μνημοσύνου ,αφού οι αιρετικοί πια -ως αμετανόητοι- έχουν μόνοι τους χαρακτηριστεί και με υπογραφές. <br /><br />Επομένως, το τείχος που σηκώνω διαχωρίζοντας την Εκκλησία του Χριστού από την ΠΑΝ-ΑΊΡΕΣΗ, αποσκοπεί στην ελευθέρωσή Της από την αίρεση και την διαφύλαξη της Πίστεως, μη έχοντας καμία κοινωνία με τους αιρετικούς. <br /><br />Όπως λέει ο κανόνας ,χωρίζομαι από αυτούς που θεωρούνται διεστραμμένοι στην Πίστη. <br /><br />Αυτά αγαπητοί μου αδελφοί, μπορεί να τα ερευνήσει ο οποιοσδήποτε προκειμένου να διαπιστώσει την Αλήθεια. <br /><br />Η δεύτερη Αγία Γραφή και τα δεύτερα Θεόπνευστα λόγια κατά τον Αγ. Νικόδημο τον Αγιορείτη, είναι το Πηδάλιο. Είναι επομένως απαραίτητο να βρίσκεται στο σπίτι μας μαζί με την Καινή Διαθήκη, ειδικά στους καιρούς που διάγουμε διότι μόνο τότε θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όσους «χωρίς τη θέλησή τους», λένε ψέματα στο ποίμνιο. <br /><br />Τα προαναφερόμενα έχουν γίνει, είναι δεδομένο και το γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με τα περί Πίστεως. <br /><br />Όπως επίσης, το γεγονός ότι 3 χρόνια ,μετά τη ληστρική ψευδοσύνοδο Κρήτης, δεν έχουν μετανοήσει, επομένως θεωρούνται αυτοκατάκριτοι (Τίτ.Γ’11). <br /><br />Οι κανόνες της Εκκλησίας μας ,τους χαρακτηρίζουν ξένους, καθηρημένους, απόβλητους της ιεροσύνης και αφορισμένους. Αυτό που απομένει είναι η καταδίκη τους από ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ σύνοδο.. αν γίνει, για την εκπλήρωση της εκκλησιαστικής ευταξίας, διότι το που πιστεύουν, δηλαδή το θέμα της δογματικής ακρίβειας, από τους ίδιους έχει λεχθεί και υπογραφεί. <br /><br />Προσέξτε τους ,έχουν εντολή «εξ’ αριστερών» να επικαλούνται την αγάπη ως πρόσχημα. Τους έχει βάλει να χορεύουν στο ρυθμό που αυτός θέλει. <br /><br />Την Ορθή Πίστη προς τον Ιησού χριστό μας την απώλεσαν προ πολλού ή μάλλον ποτέ δεν την είχαν. <br /><br /><b><i>«…Ποτέ δεν ήσαν από ημάς… ποτέ δεν ήσαν γνήσιοι Χριστιανοί.» </i></b><br /><br />Να ομολογούμε την Ορθή Πίστη, τη Δόξα του θεού από τις ταράτσες, όπως θέλει ο Κύριος. <br /><br />Να τους χαλούμε τα δαιμονικά σχέδια και να τους καθυστερούμε στην προσπάθειά τους να φέρουν τον αντίχριστο. <br /><br />Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, αυτό που λέει η Γραφή. <br /><br />Άλλοι θα θεωρηθούν συγκληρονόμοι και άλλοι θα γίνουν περίγελος της οικουμένης, πακτωμένοι με το κεφάλι να κοιτάζει τη γη, συγκρίνοντας τις θρησκείες του κόσμου που άρχεται εκ του διαβόλου. <br /><br />Για τις σκληρόκαρδες και κακοπροαίρετες ψυχές που προείδεν ο Κύριος έχει γραφεί: <br /><br /><i>«ένεκα δε της δυστροπίας των αυτής, την οποίαν προείδεν ο Θεός …»( Ιωαν.ΙΒ’39) </i><br /><br />Και <i>«λόγω της κακής των διαθέσεως και προαιρέσεως παραχώρησεν ο Θεός να τυφλωθούν οι οφθαλμοί της διανοίας των και να σκοτισθεί η καρδία των, δια να μη ίδουν με τους πνευματικούς οφθαλμούς και να μη εννοήσουν με την καρδίαν τους και επιστραφούν δια της μετανοίας και ιατρεύσω τας ψυχάς των.»(Ιωαν.ΙΒ’40) </i><br /><br />Αλλού μας λέει: <br /><br /><i> «Αυτούς που δεν εδέχθηκαν την Βασιλείαν Του επ’αυτών αγάγετέ τους ενώπιον Του και κατασφάξτε τους.» </i><br /><br />Και πάλι μας λέει: <br /><br /><i>«Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι». </i><br /><br />-Μα ο Κύριος;…. Ο Κύριος που είναι αγάπη τα κάνει αυτά; Μα ο Θεός θέλει τη Σωτηρία όλων μας !Είναι δυνατόν να μη θέλει την επιστροφή και σωτηρία τους; <br /><br />Ναι, αδελφοί μου, έτσι τους βολεύει να πιστεύουν στον Θεό οι αγαπούληδες. Δεν προβληματίζονται από τις Γραφές που αναφέρουν ότι <i>«ολίγοι θα σωθούν»</i>, ούτε ενδιαφέρονται να μάθουν το γιατί. Τους συμφέρει, ο Θεός να είναι μόνο αγάπη, γιατί έτσι νομίζουν πως είναι πιο εύκολο να σωθούν. <br /><br />Αμ, δε!... Ο Κύριος είναι αγάπη! Ναι, ανείπωτη αγάπη για όλους και μάλιστα για τους μετανοούντες, στους οποίους δίνει <i>«ένδυμα, υποδήματα και δακτυλίδιον»</i>, αμοιβές που νους ανθρώπου δεν κατανοεί εύκολα. <br /><br />Αλλά ο Κύριος εκτός από αγάπη είναι και ΔΙΚΑΙΟΣ . <br /><br />Βλέποντας ανθρώπους να ψεύδονται, όλη την εβδομάδα, να κλέβουν και να εξαπατούν τον πλησίον τους, οδηγώντας τον και σε πνευματικό θάνατο, ενώ την Κυριακή να λένε πως τάχα τον αγαπούν και αμετανόητοι να πλησιάζουν το Σώμα και το Αίμα Του προς ένωση, όχι αγάπη προς τους υποκριτές, τέκνα εχίδνων, αλλά μάλλον οργή συγκεντρώνει. <br /><br />Οι δε αμετανόητοι αντί να φωτιστούν ,σκοτίζονται. Έτσι συνεχίζει ο κατήφορος και τυφλωμένοι και μωροί, νομίζουν ότι αφού κοροϊδεύουν τους αδελφούς τους, μπορούν να εμπαίξουν και τον Θεό, που έχει μετρημένες και τις τρίχες της κεφαλής μας. <br /><br />Ακούει ο ουράνιος Πατέρας τις προσευχές μας, ακούει όμως και τις κραυγές των αδικοχαμένων και παράφορα αδικημένων. <br /><br />Γι’ αυτό ,από ίση αγάπη προς όλους, δεν επιτρέπει την μετάνοια των δολοφόνων των ψυχών. <br /><br />Υπερασπίζεται μάλιστα με ιδιαίτερη φροντίδα και ενδιαφέρον τα δικά Του πρόβατα και δεν αφήνει τους λύκους να τα κατασπαράξουν. <br /><br />Εύχομαι η Χάρις του Θεού να δυναμώνει την Πίστη της στρατευομένης Εκκλησίας, να αγκαλιάζει τους αγωνιστές Ορθοδόξους Χριστιανούς και κάθε καλοπροαίρετη ψυχή στον κόσμο. <br /><br />Ο θείος ζήλος (όχι ο μωρός που υποκινείται από άλλον) να ενισχύεται εν τω Αγίω Πνεύματι και η «βία φύσεως» να καρποφορήσει πνευματικούς καρπούς ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ. <br /><br /><br />Χριστός ανέστη! <br /><br />Χαίρετε και πάλι χαίρετε! <br /><br /></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον. </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</span><div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><span style="font-weight: bold;">Γεώργιος Φλώρος<br /><br /><br /></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">1ον μέρος(<span style="color: red;"><b><a href="https://synaksiorthodoxon.blogspot.com/2019/04/blog-post_33.html" target="_blank">ΕΔΩ</a></b></span>)</span></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
2ον μέρος(<span style="color: red;"><b><a href="https://synaksiorthodoxon.blogspot.com/2019/04/2-4.html" target="_blank">ΕΔΩ</a></b></span>)</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
3ον μέρος(<span style="color: red;"><b><a href="https://synaksiorthodoxon.blogspot.com/2019/06/blog-post_5.html" target="_blank">ΕΔΩ</a></b></span>)</div>
</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /><br /></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><div style="text-align: right;">
<i style="color: #990000; font-weight: bold;">ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ</i></div>
<span style="color: #990000; font-weight: bold;">
</span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
</span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-71502276124667847132019-06-04T18:30:00.000+03:002019-06-04T18:30:02.543+03:00Αντγος Νίκος Ταμουρίδης: Έρχεται το «σφράγισμα» των πολιτών με σκοπό την υποδούλωση όλων στον «άρχοντα του κόσμου τούτου», δηλαδή στον αντίχριστο.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="210" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2017/08/tamouridis.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;">Κάτοχος »κάρτας πολίτη» = Απόλυτος δούλος!</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Η (ανθ)ελληνική και αντίχριστη κυβέρνηση, με την ένοχη πίεση και της αντιπολίτευσης, ετοιμάζεται να εφοδιάσει τον κάθε Έλληνα και την κάθε Ελληνίδα με νέα ηλεκτρονική ταυτότητα, την λεγόμενη κάρτα του πολίτη, πολυδιαφημίζοντας παράλληλα τα δήθεν οφέλη της »αχρήματης κοινωνίας». Πρωτοπόροι και πάλι οι πολιτικοί μας ταγοί στην καταστροφή, αφού ελάχιστες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ή μάλλον της Ευρωπαϊκής Διάλυσης) έχουν εφαρμόσει μέχρι τώρα αυτή την διαδικασία.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Οι δικαιολογίες γνωστές: πιο οργανωμένο κράτος, έλεγχος φοροδιαφυγής, καλύτερη αστυνόμευση, ευκολίες πληρωμών, ευκολίες στις μετακινήσεις στο εξωτερικό, απλούστευση σε όλες τις συναλλαγές των πολιτών κλπ.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Δεν μπορώ να μην σταθώ στο θέμα του σταδιακού »σφραγίσματος» των πολιτών, από θεολογικής απόψεως, αφού είναι πασιφανές ότι η πηγή τέτοιων ενεργειών είναι η </span><b style="font-size: x-large;">υποδούλωση όλων στον »άρχοντα του κόσμου τούτου», δηλαδή στον αντίχριστο. </b><span style="font-size: large;">Πως αλλιώς άλλωστε εξηγείται η κατά γράμμα εκτέλεση των περί σφραγίσματος αναφερομένων στην Αποκάλυψη; Πως εξηγούνται τα προφητικά λόγια αγίων της εκκλησίας μας;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Το άλλα μεγάλα ερωτήματα που γεννώνται είναι: Εσύ Έλληνα απλέ πολίτη, που θα έχεις μόνο κάρτα (και όχι μετρητά) τι θα κάνεις αν ένα πρωινό μάθεις από την τηλεόραση ότι εφαρμόζονται ασφυκτικά capital controls για να διασωθεί δήθεν το τραπεζικό σύστημα; Εάν δε, ακόμη χειρότερα, »κλείσουν οι κάνουλες» , για οποιοδήποτε λόγο, και στερέψουν τα ΑΤΜς, τι θα κάνεις την επόμενη μέρα; Πώς θα πάρεις ψωμί; Πώς θα ταξιδέψεις; Αν χάσεις ή κάποιος σου κλέψει την ηλεκτρονική ταυτότητα, δεν θα έχει πλήρη πρόσβαση στη προσωπική σου ζωή; Είναι τυχαίο ότι, σε σχετική πρόσφατη έρευνα, το 65% των Γερμανών προτιμούν την προαιρετική χρήση των καρτών και φυσικά την συνέχεια χρήσης των μετρητών;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Εάν οι πολιτικοί μας ταγοί θέλουν να ελέγξουν απόλυτα την φοροδιαφυγή, μπορούν να το κάνουν, εφαρμόζοντας τους υπάρχοντες νόμους, αρκεί να το θελήσουν! Τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις!</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Εάν θέλουν οι πολιτικοί να διασωθεί το τραπεζικό σύστημα, ας κάνουν μια πολύ απλή κίνηση: Ας φέρουν (αυτοί και οι δικοί τους) τα χρήματα που έχουν στο εξωτερικό στις ελληνικές τράπεζες! Ας δώσουν κίνητρα (και ας θεσπίσουν αυστηρά αντικίνητρα) για όλους τους πλούσιους έλληνες που τα έχουν σε ξένες τράπεζες. Τότε θα τους ακολουθήσει όλος ο ελληνικός λαός και η πατρίδα θα βγει αμέσως από το τέλμα, γιατί με εύρωστο τραπεζικό σύστημα θα ενισχυθούν όλοι οι παραγωγικοί κλάδοι της χώρας!</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Αν το πρόβλημα είναι η εγκληματικότητα, γιατί δεν προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα αίτια της εγκληματικότητας, δηλ. τη φτώχεια, την ανέχεια και την αθρόα εισβολή παράνομων ισλαμιστών στη χώρα; Γιατί δεν εφαρμόζουν περισσότερη και πιο αποτελεσματική αστυνόμευση; Με την κάρτα του πολίτη θα βάλουν τάξη στους αναρχικούς και λοιπούς βανδάλους;</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Είναι πολύ απλό:</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Μας θέλουν μηχανές, όχι ανθρώπους με ελεύθερη βούληση.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Μας θέλουν πλήρως ελεγχόμενους, εκβιάσιμους (αφού θα ξέρουν όλες τις προσωπικές μας πληροφορίες) και απόλυτους δούλους!</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Για αυτό απευθύνουμε προειδοποίηση αγάπης προς τους αρμόδιους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Εσωτερικών: Μην εφαρμόσετε τέτοιες μεθόδους στους Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς! Η οργή του Θεού και του λαού θα είναι η τιμωρία σας!!!</span><br /><br /><b style="font-size: x-large;">Νίκος Ταμουρίδης</b><br /><span style="font-size: large;">Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ</span><br /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/2018/04/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%83.html?fbclid=IwAR3t-QbLKp-apYwbJR9YMEYAaDLoFMGP23OWRgyyWBpun4O6o9QVPrgrym8#.XPX705RTYbB.facebook" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-13718121850011821022019-05-31T11:43:00.001+03:002019-05-31T11:44:55.650+03:00π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, είναι Αποκάλυψις.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img alt="ÃâÃâ¬Ã¿ÃâÃÂûõÃÆüñ õùúÃÅýñÃâ óùñ Ãâ¬. ÃâøñýìÃÆùÿÃâ ÃÅÃâ¦Ãâùû÷ýñïÿÃâ" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ2UfnllQp_ZxOJynLeBM7ltbJogWZLPeZhex_mH5_d_Um_rN2_aV7Xxe8oW4n7M9QpodPAU1pL3u1VBu-476Hcd8amAsBL47UbW2L6mbGkW_X4izNcfiaOgrdbVFG62uZopIpN9CY9FjX/s400/05.JPG" /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>σ.σ.</b> Επιτρέψτε μου να απομονώσω την παρακάτω παράγραφο από <a href="http://aktines.blogspot.gr/2017/06/blog-post_858.html#more">την εισήγηση</a> του Μητροπολίτου Ύδρας Εφραίμ ενώπιον της εκτάκτου Συνόδου της Ιεραρχίας για το μάθημα των Θρησκευτικών. Άλλη μία <b>‘προγραμματισμένη’</b>εισήγηση η οποία έγινε βεβαίως και αυτή δεκτή! <br /><br />Έχοντας υπόψιν αυτήν την χαρακτηριστική παράγραφο καθώς διαβάζουμε την απομαγνητοφωνημένη ομιλία του π. Αθανασίου Μυτιληναίου που ακολουθεί, <b>μένουμε όντως άφωνοι</b> μπροστά στην πνευματική αλλοτρίωση που δείχνει να επικρατεί στην ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τούτο όμως το <b>εθνικό έγκλημα</b> που διαπράχθηκε εις βάρος της Παιδείας ήταν ένα <b>φυσικό επακόλουθο</b> -και αναμφισβήτως θα ακολουθήσουν περισσότερα- του μεγαλύτερου εγκλήματος που διαπράχθηκε <b>εις βάρος της Πίστεως</b> στην ψευδοΣύνοδο του Κολυμπαρίου, εκεί, όπου κυριάρχησε το <b>ίδιο συγκρητιστικό και ακάθαρτο πνεύμα.</b><br /><br /><span style="color: #990000;"><i>«Ἔτσι τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἄν ἐπιδιώκει νά εἶναι ἕνα μάθημα ὑποχρεωτικό γιά ὅλους, ἀνεξάρτητα ἀπό τίς <b>θρησκευτικές τους πεποιθήσεις</b>, τότε δέν ἔχει τήν <b>πολυτέλεια</b> νά πραγματεύεται θέματα μόνο μέσα ἀπό τήν <b>Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία˙ </b>κρίνεται ἀναγκαία ἡ ἀναφορά σέ <b>σύγχρονα μεγάλα θρησκεύματα</b>, ὄχι ὅμως νά ἀξιοποιήσει τήν διδασκαλία τους ὡς ἑρμηνευτικό πλαίσιο, ἀλλά γιά νά δώσει στόν μαθητή τήν εὐκαιρία νά ἀντιληφθεῖ ὅτι <b>τό θρησκευτικό φαινόμενο βιώνεται ποικιλοτρόπως</b> καί ὅτι τό νόημα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς <b>μπορεῖ νά ἑρμηνεύεται μέσα ἀπό πολλές διαφορετικές καί ἀντικρουόμενες ὀπτικές γωνίες.</b> Ἔτσι τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καθίσταται μάθημα πού <b>καταφάσκει στόν διάλογο καί στήν ἀναγνώριση τῆς θρησκευτικῆς ἑτερότητας.</b>»<br /></i></span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><i>***</i></b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<span style="color: #351c75;"><b><i>Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006)<br />Απόσπασμα ομιλίας που εκφωνήθηκε στις 13/10 του 1985.<br /></i></b></span><br />.. Φυσικόν είναι να ιδούμε και τι είναι ο Χριστιανισμός. Διότι πρέπει να σημειώσομε ότι μας ενδιαφέρει άμεσα το θέμα. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι ο Χριστιανισμός έχει γνωστό το περιεχόμενό του. Βεβαίως <b>είναι γνωστό το περιεχόμενο του Χριστιανισμού αλλά ποικιλοτρόπως ερμηνεύεται</b>.. . Αυτό το ‘ποικιλοτρόπως ερμηνεύεται’ είναι πάρα πολύ σημαντικό γι’ αυτόν τον λόγο έχουν δημιουργηθεί ποικίλες απόψεις περί του Χριστιανισμού. Και για να μπορέσομε να γνωρίσομε αληθινά τον Χριστιανισμόν, θα πρέπει πρώτα να πούμε τι δεν είναι ο Χριστιανισμός και δεύτερον τι είναι ο Χριστιανισμός. Πρέπει να γίνει ένα ξεκαθάρισμα.<br /><br />Θα επιμείνω πολύ σε τούτο που είπα, ότι <b>ο Χριστιανισμός ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως</b>. Θα δείτε έξω οι άνθρωποι -μορφωμένοι και μη μορφωμένοι- ο καθένας να έχει μίαν άποψιν περί του Χριστιανισμού, το τι είναι ο Χριστιανισμός, και βέβαια όλα αυτά είναι εκτροπές. Δεν ξέρω δε πόσοι μπορούν να γνωρίζουν τι είναι ο Χριστιανισμός. Πού αποβλέπει, ποίος ο σκοπός του. Μάλιστα αν σκεφθεί κανένας ότι περιτέμνουν, κόβουν τον κύριον σκοπόν του Χριστιανισμού γιατί δεν τον κατανοούν. Ένα πολύ πρόχειρο σας λέγω: ότι πρέπει να γίνομε άγιοι. Αυτό είναι μία οδός, δεν είναι ένας σκοπός του Χριστιανισμού. Kαι σου λέει ο άλλος, ‘Άγιος θέλεις να γίνω;’ Μα ακριβώς αυτό θέλει ο Χριστιανισμός, να γίνεις Άγιος. «<b><i>Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι</i></b>».<br /><br />Έτσι παιδιά θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ το θέμα δεν είναι εύκολο, φροντίζομε να το κάνομε εύκολο, ώστε να κατανοηθεί. Να γνωρίζετε για να τοποθετηθείτε σαν σωστοί Χριστιανοί.</span><br />
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Είπαμε ότι θα πούμε τι δεν είναι ο Χριστιανισμός. Και πρώτα πρώτα σύμφωνα με την υποβληθείσα απορία. Ο Χριστιανισμός, ερωτάτε, είναι θρησκεία; Δεν είναι θρησκεία. <b>Πραγματικά δεν είναι θρησκεία ο Χριστιανισμός. </b>Σωστά ειπώθηκε αλλά δεν ειπώθηκε όμως το τι είναι. Ναι δεν είναι θρησκεία, είναι μία στάση, ένας τρόπος ζωής. Δεν είναι αυτό πάλι σωστό. Θα το δούμε στη συνέχεια. Δηλαδή όπως διετυπώθη στην απορία κατά το ήμισυ είναι σωστό, αυτό που ένας θεολόγος είπατε ότι έχει πει.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Λοιπόν. Πράγματι, ο Χριστιανισμός καταρχήν δεν είναι θρησκεία. Αυτό εκ πρώτης όψεως παραξενεύει.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Δεν είναι θρησκεία ο Χριστιανισμός; <b>Τι σημαίνει θρησκεία;</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Αν ανοίξτε μία εγκυκλοπαιδεία θα δείτε να δίδει έναν ορισμόν, όσο τούτο είναι φυσικά δυνατόν, στην θρησκεία γιατί δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το βάθος και τη διάσταση του τι είναι θρησκεία. Προσέξατέ το. Αλλά ωστόσο όμως δίδεται μία απάντησις και φυσικά τοποθετείται επί του φαινομένου της θρησκείας και όχι επί της ‘Χριστιανικής θρησκείας’ όπως θα περίμενε κανένας. Ένας γενικός ορισμός. Δεν είναι τι άλλο παρά εκείνη <b>η έμφυτος τάσις του ανθρώπου να ζητεί τον Θεό</b>, να ζητάει να εξαρτάται από τον Θεό γιατί αισθάνεται ένα αίσθημα ασφαλείας όταν ξέρει ότι εξαρτάται από τον Θεό. Ένα αίσθημα και φυσικής και μεταφυσικής ασφαλείας. Δηλαδή, αν δω έναν κίνδυνο για μια στιγμή αμέσως θα πω, ‘Θεέ μου βοήθησέ με’. Αυτό το ‘Θεέ μου βοήθησέ με’ δεν μπορεί να το λέει μόνο ένας Χριστιανός, το λέει και οιοσδήποτε άλλος διαφορετικού θρησκεύματος, κι ένας ειδωλολάτρης και λοιπά. ‘Θεέ μου’, άλλο τώρα ποιος είναι αυτός ο Θεός, ‘Θεέ μου βοήθησέ με’. Πάρα πολλές φορές έχουμε σε θέσεις των ειδωλολατρών που επικαλούνται τον Θεό, σε μια βοήθεια, κάνουν θυσίες, επικαλούνται βοήθεια θεία. Και δεύτερον, είναι η μεταφυσική θα λέγαμε ασφάλεια, ότι εγώ ο άνθρωπος θα πεθάνω. Αν γνωρίζω ή πιστεύω ότι θα ζω και μετά τον θάνατον, πως θα είναι αυτή η μετά θάνατον ζωή; Και ζητώ λοιπόν μία απάντηση και μία ασφάλεια δια την μετά θάνατον ζωήν. Αυτά που βρίσκομαι στους αρχαίους τάφους, πάρτε τους Αιγυπτίους, που μέσα στους τάφους έβαζαν ακόμη και τα λεγόμενα κτερίσματα σήμερα που βρίσκουμε αρχαιολογικά, τα διάφορα προσωπικά αντικείμενα του νεκρού. Ήταν ακριβώς γιατί πίστευαν ότι ο νεκρός έχει ανάγκη των προσωπικών του αντικειμένων. Σήμερα τα προσωπικά αντικείμενα του νεκρού δεν τα βάζομε στον τάφο πια, τα έχομε στο σπίτι μας και θυμόμαστε τον νεκρόν, το πρόσωπο που έφυγε από τον κόσμον αυτόν.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Έτσι ο άνθρωπος μπροστά στον θάνατο αισθάνεται μίαν ανασφάλειαν, δεν ξέρει τι θα γίνει. Συνεπώς, η πίστις στον Θεό εξασφαλίζει μίαν ασφάλεια και φυσικήν και μεταφυσικήν. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος είπε στους Αθηναίους σε κείνη την ομιλία του στον Άρειο Πάγο, <b><i>ζητεῖν τὸν θεὸν εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν</i></b>. Προσέξτε αυτό το σημείον: ζητεῖν τὸν θεὸν. Ρίπτω το βάρος πάνω σ’ αυτήν την φρασούλα: ζητεῖν τὸν θεὸν. Δηλαδή η προσπάθεια του ανθρώπου να βρει τον Θεό. Ζητά τον Θεό. Να βρει τον Θεό. <b>Τίνος προσπάθεια; Όχι του Θεού να βρει τον άνθρωπο αλλά του ανθρώπου να βρει τον Θεό.</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Βεβαίως, αν αυτό λέγεται θρησκεία ή θρησκευτικόν αίσθημα, <b>αυτό ο Θεός το έχει φυτεύσει εις τα βάθη της ανθρωπίνης ψυχής</b> ώστε αν ο άνθρωπος απεστάτη από τον Θεόν, έφευγε, απεμακρύνετο -όπως και έπεσε ο άνθρωπος στην αμαρτία και απεμακρύνθη από τον Θεόν- ουδέποτε να λησμονούσε τον Θεόν και πάντοτε να τον αναζητούσε έστω και με αλλοιωμένες διαστάσεις. Να πιστεύει κάπου ότι ο Θεός είναι ο κεραυνός, είναι ο ποταμός, είναι η ιερή αγελάδα -λέω για την ιερή αγελάδα των Ινδών- και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Για να καταλάβετε, το πράγμα είναι ως εξής. Ο Θεός ήθελε να έχει μία κοινωνία με τον άνθρωπο. Πρόσωπο με πρόσωπο. Ο Θεός μιλούσε στον Αδάμ πρόσωπο με πρόσωπο. Φρόντισε όμως ο Θεός να κάνει το εξής. Επήρε μία καλούμπα. Τι είναι η καλούμπα; Είναι ένα κουβάρι από σπάγκο .. ο σπάγκος που κάποτε πετάμε τον χαρταετόν. Δένομε βεβαίως στην μιαν άκρη του σπάγκου τον χαρταετόν, πετάει, και το άλλο άκρο φυσικά το κρατάμε εμείς. Δεν κρατάμε ακριβώς το άλλο άκρον, αλλά κρατάμε το κουβάρι και όταν ο αετός φεύγει, ανεβαίνει, τότε αφήνομε κουβάρι και ξετυλίγεται. Όταν ο αετός πάει να πέσει τραβάμε το κουβάρι, δηλαδή το τυλίγουμε το κουβάρι, κι έρχεται ο αετός πιο κοντά.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Λοιπόν, ο Θεός έκανε το εξής παιδιά. Κρατάει Εκείνος το κουβάρι, κι έβαλε την άκρη του μίτου, του σπάγκου, την έδεσε μέσα στον άνθρωπον, στον κάθε άνθρωπο. Και λέει τώρα. Αν θέλεις φεύγα, όπου θες πήγαινε. Φεύγει, φεύγει, φεύγει ο άνθρωπος αλλά είναι δεμένος με έναν σπάγκο με τον Θεό. Και τι κάνει τώρα, ο Θεός τραβάει τον σπάγκο και φέρνει τον άνθρωπο κοντά ή ο άνθρωπος μαζεύει τον σπάγκο για να βρει τον Θεό. Αυτό το πράγμα λέγεται θρησκευτικόν αίσθημα έμφυτο. Ότι ο Θεός φύτεψε μέσα στον άνθρωπο αυτό το αίσθημα για να τον αναζητεί τον Θεό κι αν μπορεί να τον βρει.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Θα πω ξανά αυτό που είπε ο Απόστολος Παύλος στου Αθηναίους: <b><i>ζητεῖν τὸν θεὸν εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν.</i></b> Κοιτάξτε τα ρήματα. Το ρήμα <b>ζητεῖν</b>, να ζητώ. <b>Ψηλαφήσειαν</b>, το ρήμα ψηλαφίζω. Και εὕροιεν, και το ρήμα ευρίσκω. Αυτά τα ρήματα σημαίνει ότι ο άνθρωπος κινείται να βρει τον Θεό. Αλλά η θρησκεία συνεπώς όπως τίθεται, στην αναζήτηση του Θεού από τον άνθρωπο, <b>είναι ένα άνοιγμα του ανθρώπου προς τον Θεόν</b>. Δηλαδή <b>προσπαθεί ο άνθρωπος να βρει τον Θεό, έστω κι αν αυτό το άνοιγμα του ανθρώπου προς τον Θεό είναι μειοδοτημένο, είναι θολερό, είναι ακαθόριστο.</b> Γι’ αυτό γράφει ο Απόστολος Παύλος, ψηλαφήσειαν. Προσέξτε είναι χαρακτηριστικό το ρήμα του Αποστόλου Παύλου. Τι θα πει ψηλαφώ; Σημαίνει δεν έχω μάτια ή έχω αλλά είναι σκοτάδι και με το χέρι μου προσπαθώ να ψαχουλέψω να βρω ένα αντικείμενο και στο ψαχούλεμα που θα κάνω να ιδώ το σχήμα του αντικειμένου και ούτω καθεξής. Γι’ αυτό σας είπα προηγουμένως ο άνθρωπος ψάχνει να βρει τον Θεό, ψαχουλεύει.<br /><br />Μάλιστα μερικοί ενώ είναι Χριστιανοί και αφήνουν το φως το πλήρες της αληθείας, σου λέει, ψάχνω να βρω τον Θεό. Αυτό είναι κατάντημα. Πολλές φορές το θεωρούμε ότι είναι σπουδαίο πράγμα. Ψάχνει λέει. Γιατί ψάχνεις; Δεν υπάρχει λόγος να ψάχνεις. Θα το δούμε λίγο πιο κάτω. Το να ψάχνεις είναι επαινετόν εφόσον δεν θα σου απεκαλύπτετο ο Θεός. Τη στιγμή όμως που γνωρίζεις τον Θεό γιατί να ψάχνεις να τον βρεις; Με την έννοια να τον ψηλαφάς. Αλλά καταλαβαίνετε όμως, σκοτάδι υπάρχει στον χώρο και από τον τρόπο <b>με τον οποίον ψηλαφώ ένα αντικείμενο βγάζω διαφορετικά συμπεράσματα διότι δεν έχω πλήρη εικόνα του αντικειμένου.</b><br /><br /><b>Γι’ αυτόν τον λόγο παιδιά μέσα στον χώρο της θρησκείας υπάρχει διαφορετική αντίληψις περί Θεού. </b>Αυτό είναι. Άλλος σου λέει είναι υπερβατικός ο Θεός, όπως έλεγε ο Πλάτων. Άλλος σου λέγει ότι ο Θεός είναι αυτή η ίδια η φύσις, όπως λέγει ο πανθεϊσμός. Τα κάνει όλα ότι είναι ο Θεός, η φύσις είναι ο Θεός. Όλα αυτά δείχνουν ότι ψάχνομε, αναζητούμε, έχομε ένα άνοιγμα εμείς οι άνθρωποι προς τον Θεό αλλά είναι μειοδοτημένο αυτό το άνοιγμα, είναι θολό, είναι ακαθόριστο όπως σας έλεγα προηγουμένως.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ο Χριστιανισμός είναι το αντίστροφο. Ξέρετε που βρισκόμεθα. Πάμε να πούμε ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία. <b>Ο Χριστιανισμός είναι το αντίστροφο διότι αν η θρησκεία είναι η αναζήτηση του Θεού από τον άνθρωπο, τώρα ο Χριστιανισμός είναι η αναζήτηση του ανθρώπου από τον Θεό.</b> Πρόχειρα-πρόχειρα σας θυμίζω την παραβολή του χαμένου προβάτου ή της χαμένης δραχμής. Λέγει εκεί η παραβολή του χαμένου προβάτου, είχε λέγει ένας εκατό πρόβατα, έχασε το ένα και το αναζητεί σε βουνά και πεδιάδες να το βρει. Και άμα το βρήκε το ‘βαλε στους ώμους του και πηγαίνει και λέγει, χαρείτε μαζί μου βρήκα το χαμένο μου πρόβατο. Ποιος ψάχνει εδώ; Το πρόβατο ψάχνει τον τσομπάνη ή ο τσομπάνης το πρόβατο; Ο άνθρωπος ψάχνει τον Θεό ή ο Θεός ψάχνει τον άνθρωπο; <b>Αν λοιπόν ο άνθρωπος ψάχνει τον Θεό λέγεται θρησκεία.</b> Αν ο Θεός ψάχνει τον άνθρωπο, λέγεται Χριστιανισμός και όχι θρησκεία. Αυτή είναι η διαφορά όπως σας εξήγησα.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Και θα ‘θελα να το καταλάβετε ότι εδώ όταν λέμε ότι ο Θεός τώρα θέλει να βρει τον άνθρωπο, τι σημαίνει; Δεν έχουμε ούτε ψηλαφήματα πια, ούτε αναζητήσεις. <b>Αποκάλυψη</b>. Έρχεται ο Θεός και αποκαλύπτεται. Το αποκορύφωμα δε της αποκαλύψεως είναι η ενανθρώπισις. Διότι στον Ιουδαϊσμό επί παραδείγματι ο Θεός αποκαλύπτεται στο όρος Σινά αλλά μέσα σε ένα γνόφο, μέσα σε ένα μαύρο σύννεφο. Αλλά τώρα πως αποκαλύπτεται; Μέσα από την ανθρωπίνη φύση και έρχεται ανάμεσά μας. <b><i>Θεός εφανερώθη εν σαρκί</i></b>, λέγει ο Απόστολος Παύλος. Και συνεπώς έχομε εδώ τώρα πλήρη αποκάλυψη του Θεού. Ξέρετε ότι δεν περιμένομε άλλη αποκάλυψη μέσα στην ιστορία. Είναι η τελευταία αποκάλυψη του Θεού μέσα στην ιστορία.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Ο τρόπος δε προσεγγίσεως αυτής της αυτοαποκαλύψεως του Θεού είναι η πίστις. Στις θρησκείες δεν υπάρχει αυτό που λέμε πίστις. Αυτό που ψάχνω να βρω, όπως το καταλαβαίνω το δέχομαι. Όπως το καταλαβαίνω. Στον Χριστιανισμό είναι η πίστις. Όπως μου προσφέρεται πρέπει να το δεχθώ. Βλέπετε; Εκ διαμέτρου αντίθετα πράγματα.</b> Γι’ αυτό πραγματικά δεν μπορούμε να λέμε Χριστιανική θρησκεία αλλά λέμε <b>Χριστιανική πίστις</b>. Το έχετε ακούσει. <b>Καταχρηστικά λέγεται Χριστιανική θρησκεία.</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Βεβαίως, εγώ που σας τα λέγω αυτά αν πρέπει να γράψω μίαν αναφορά, μια δήλωση, ένα κάτι, και να αναφερθώ στον Χριστιανισμόν, πιθανόν να δείτε να γράφω Χριστιανική θρησκεία γιατί αυτά καθιερώθηκαν πια, αλλά πρέπει όμως να δούμε <b>όχι τι καθιερώθηκε αλλά τι είναι</b>. Κι εγώ μπορώ να πω Χριστιανική θρησκεία για μια στιγμή, να με ακούσετε, αλλά δεν είναι σωστό. Τι λέμε; Λέμε Χριστιανική πίστις και νομίζω ότι πολύ συχνά το λέμε αυτό, πρέπει να το έχετε ακούσει.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Στην Παλαιά Διαθήκη</b> παιδιά συναντάται η λέξις ‘θρησκεία’ μόνον στη Σοφία Σολομώντος και εις το Δ Μακκαβαίων. Θα σας αναφέρω μία περίπτωση μόνο γιατί ουσιαστικά είναι μία, στην έννοια είναι μία η περίπτωσις. Από τη Σοφία Σολομώντος 14,27. Προσέξτε. Λέει:</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b><i>ἡ γὰρ τῶν ἀνωνύμων εἰδώλων θρησκεία παντὸς ἀρχὴ κακοῦ καὶ αἰτία καὶ πέρας ἐστίν·</i></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Λέγει. Η θρησκεία των ανωνύμων ειδώλων, που δεν έχουν ονόματα, τα είδωλα, είναι η αρχή κάθε κακού και η αιτία και το τέλος κάθε κακού. Τι αποκαλεί λοιπόν θρησκεία; Κάτι που αναφέρεται εις τα είδωλα. Το προσέξατε αυτό; Κάτι που αναφέρεται στα είδωλα. <b>Συνεπώς, ο όρος ‘θρησκεία’ αναφέρεται στην ειδωλολατρία.</b> Αν θέλετε ακόμα καλύτερα, στις φυσικές λεγόμενες ή κατ’ επίνοιαν, κατ’ επινόησιν θρησκείες. Αυτές τις θρησκείες που τις έφτιαξε μόνος του ο άνθρωπος. <b>Το αίσθημα το θρησκευτικό είναι έμφυτο η κατασκευή όμως είναι ανθρώπινη.</b> Αυτό λέγεται θρησκεία. Είναι πολύ σαφής η Παλαιά Διαθήκη σε αυτό και ίσως αν πάτε να βρείτε, γιατί μαγνητοφωνούνται αυτά, και ακούσετε εκείνο το Δ Μακκαβαίων 5,6 και πάτε και το βρείτε, θα μου πείτε εκεί δεν λέει γι’ αυτό, λέει για την Ιουδαϊκή θρησκεία. Ναι, αλλά ποιος το λέει όμως; Ξέρετε ποιος το λέει; Το λέει ο Αντίοχος ο Επιφανής εις τον Ελεάζαρο, τον διδάσκαλο των επτά Μακκαβαίων. Αυτός όμως είναι ειδωλολάτρης και αποκαλεί τον μονοθεϊσμό του Ιουδαϊσμού θρησκεία. Ώστε λοιπόν. Η έννοια της λέξεως ‘θρησκεία’ στην Παλαιά Διαθήκη σημαίνει, ειδωλολατρική θρησκεία.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Στην Καινή Διαθήκη.</b> Η λέξις συναντάται τρεις φορές μόνον. Η μία έχει την έννοια της εξωτερικής Ιουδαϊκής πρακτικής. Αναφέρεται στις Πράξεις 26,5. Η δευτέρα περίπτωσις αναφέρεται σε δαιμονική λατρεία, εκεί που γράφει στους Κολασσαείς 2,18 ο Απόστολος Παύλος,<b><i> ‘θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων’</i></b>. Πρόκειται περί γνωστικισμού συνεπώς θρησκεία ειδωλολατρική. Και η τρίτη αναφέρεται από τον Άγιον Ιάκωβο τον Αδελφόθεο 1,27 και περιεχόμενον έχει την φιλανθρωπία. Ποια είναι η καθαρή θρησκεία; Να επισκέπτεσαι χήρες και ορφανά. Μα δεν μπορεί να εξαντληθεί η έννοια της θρησκείας στην φιλανθρωπία. Δεν μπορώ δηλαδή αν κάνω φιλανθρωπία να λέγομαι ότι είμαι θρησκευτικός άνθρωπος.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ώστε βλέπομε ότι τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη η λέξις ‘θρησκεία’ δεν ανταποκρίνεται σ’ αυτό που είναι στον Χριστιανισμό ή και στον Ιουδαϊσμό, ως αποκάλυψη του Θεού.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Ξέρετε τι κίνδυνος υπάρχει όταν θα λέγαμε ότι ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία; Μοιραία βάζομε σε σύγκριση τον Χριστιανισμό με τις άλλες θρησκείες, αυτές τις κατ’ επίνοιαν τις κατ’ επινόησιν θρησκείες. Αυτές τις ενδοκοσμικές, αυτές τις δαιμονικές θρησκείες. Τις βάζομε πλάι στον Χριστιανισμόν και κάνομε σύγκριση. </b>Και τι λέμε; Αυτό που λέμε. ‘Καλές είναι όλες οι θρησκείες’. Πόσες φορές το έχουμε ακούσει αυτό; Ή, ξέρετε σε κάποιον μπορεί να του πείτε, να είναι Χριστιανός, να μην είναι στην αίρεση, να μην είναι βουδιστής ή ό,τι άλλο, [και] σου απαντάει, ‘Καλές είναι όλες οι θρησκείες, όλες μιλάνε για τον Θεό’.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Σημειώσατε δε ότι σήμερα αυτή η παναίρεσις του οικουμενισμού που θέλει να κάνει ένα χαρμάνι, έναν συγκρητισμό .. όλων των θρησκειών</b>, ένα ανακάτωμα … <b>ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ</b>. Και λέγει: ‘όλες οι θρησκείες είναι καλές’, ‘όλες μιλάνε για τον Θεό’. Δεν έχει σημασία αν αυτός ο Θεός είναι ο Ιησούς Χριστός ή είναι ο Βούδας, ή είναι ο Αλλάχ ή είναι ο δεν ξέρω τι. Απλώς, λέγει, στον κάθε λαό παίρνει ένα ξεχωριστό όνομα αλλά είναι ο ίδιος ο Θεός.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><img src="https://tasthyras.files.wordpress.com/2019/05/ce92ceb1cf81ceb8cebfcebbcebfcebcceb1ceafcebfcf82-cebaceb1ceb8ceb9cf83cf84cf8ccf82.jpg?w=518&h=290" style="text-align: start;" /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">
<br /><i>«<b>ἕκαστος νὰ λατρεύῃ τὸν Ἕνα Θεὸν ὡς </b></i>[=ὅπως] <b><i>προτιμᾷ</i></b>…», «<b><i>Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας</i></b>». [Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος]<br /><br /><i>Είναι ο ίδιος ο Θεός;</i> Και το σπουδαίο, ξαναλέγω άλλη μία φορά, μοιραία βάζομε τον Χριστιανισμόν πλάι στις άλλες θρησκείες και τον συγκρίνουμε. Βέβαια αν θέλομε να είμεθα και κάπως λιγάκι ευμενέστεροι υπέρ του Χριστιανισμού λέμε, ναι αλλά ο Χριστιανισμός είναι η ανωτέρα θρησκεία.<br />Δεν υπάρχει ανωτέρα η κατωτέρα.<br /><br /><b>ΕΑΝ ΕΧΩ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ Ή ΤΗΝ ΕΧΩ Ή ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΩ.</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><br />Ή ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΟΛΑ Τ’ ΑΛΛΑ ΨΕΥΤΙΚΑ,</b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><br />Ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΚΑΝΩ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ.</b><br /><br />Το βλέπετε παρακαλώ; Άρα ο Χριστιανισμός πράγματι δεν είναι θρησκεία.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b>Αν ερωτούσαμε τον Ιησούν Χριστόν τι θα έλεγε για τις θρησκείες του κόσμου; </b>Τι θα απαντούσε άραγε; Πιστεύετε ότι μπορούσε να απαντήσει ο Χριστός σε αυτό; Έχει απαντήσει παιδιά ο Χριστός. Ακούστε τι λέγει στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον 10,8.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b><i>πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ,</i></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Όλοι εκείνοι που ήρθαν πριν από μένα με σκοπό να καλέσουν τους ανθρώπους σε μία θρησκεία, δηλαδή πως να σας το πώ, να τους κάνουν πρόβατα, δηλαδή να τους κάνουν ποίμνιο, συνεπώς όλες οι θρησκείες.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b><i>πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ,</i></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Τι είναι αυτοί Κύριε; Πες μας τι είναι αυτοί που ήρθαν πριν από Σένα; Ο Βουδισμός, ο Βούδας, ο Κομφούκιος και δεν ξέρω ποιοι άλλοι που είχαν α</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">παιτήσεις σαν ιδρυταί θρησκειών;</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><i>κλέπται εἰσὶ καὶ λῃσταί·</i></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Ακούσατε πως τους αποκαλεί ο Χριστός όλους αυτούς τους ιδρυτάς των θρησκειών; Κλέπτες και ληστάς. Γιατί άραγε; Ξέρετε; <b>Διότι το αντικείμενον που ήθελαν ήταν ο άνθρωπος αλλά εφόσον δεν ήσαν αληθείς στο τέλος κακοποιούν τον άνθρωπο και κακοποιώντας τον πνευματικά αποβαίνουν κλέπται. Κλέπτουν την ανθρωπίνην ψυχή. Και λησταί. Καταληστεύουν την ανθρωπίνην ύπαρξη, την ανθρωπίνη προσωπικότητα.</b></span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><i>κλέπται εἰσὶ καὶ λῃσταί· … ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ·</i></b><br />Ή το καταλαβαίνει ή δεν το καταλαβαίνει, έρχεται λέει ο κλέφτης να κλέψει, να θυσιάσει και να καταστρέψει.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /><b><i>ἐγὼ ἦλθον</i></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><b><i><br /></i></b>Προσέξτε. Όλοι αυτοί, κλέπται και λησταί, δεν συγκρίνομαι μαζί τους. Εγώ, ο μοναδικά εγώ ο Ιησούς Χριστός.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />(Ο μοναδικά) <b><i>ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν.</i></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br />Να έχουν ζωή οι άνθρωποι και παραπανήσια ζωή. Πλεονάζουσα ζωή να έχουν οι άνθρωποι.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /><span style="font-size: large;">Ώστε βλέπομε παιδιά εδώ ότι πράγματι ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία. Αλλά τι είναι; </span><b style="font-size: x-large;">Ο Χριστιανισμός είναι Αποκάλυψις.</b></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b style="font-size: x-large;">***</b></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><a href="http://aktines.blogspot.com/2019/05/blog-post_698.html#more" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
</div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
</span></div>
</div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7439120282593134804.post-42145593263334421582019-05-31T11:18:00.001+03:002019-05-31T11:18:29.997+03:00Ποιοι είναι οι στόχοι του Πάπα για το ταξίδι στην Ρουμανία-Το τρικ με την «ενότητα του αίματος»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="246" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/05/st_peter_view_rome_italy-1.jpg" width="400" /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><div style="font-size: x-large; text-align: right;">
<i>Του Μανώλη Κείου</i></div>
<br /><span style="font-size: large;">Το 30ο αποστολικό ταξίδι του Πάπα Φραγκίσκου τον μεταφέρει στη Ρουμανία από τις 31 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου. Όπως εξηγεί ο υπουργός Εξωτερικών του Βατικανού, η επίσκεψη θα επισημάνει τον οικουμενικό διάλογο και τις χριστιανικές ρίζες της ευρωπαϊκής ηπείρου.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν δήλωσε ότι η Ρουμανία αναμένει την άφιξη του Πάπα Φραγκίσκου με προσδοκία και ελπίδα. Μιλώντας την παραμονή της αναχώρησης του Πάπα, ο υπουργός Εξωτερικών του κρατιδίου δήλωσε ότι το ρουμανικό έθνος αναμένει το μήνυμα ενθάρρυνσης και ενότητάς του.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Πάπας επισκέπτεται τη Ρουμανία στα χνάρια του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β ‘. Το επίσημο σύνθημα του ταξιδιού είναι «Ας περπατήσουμε μαζί».</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Καρδινάλιος τόνισε ότι ο Πάπας φτάνει στη Ρουμανία την ημέρα που η Λατινική Εκκλησία γιορτάζει την επίσκεψη της Παναγίας.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Πάπας θα περπατήσει μαζί με τους Ρουμάνους, σύμφωνα με την Παρολιν, με το ύφος της Παναγίας: με πνεύμα ταπεινότητας, υπηρεσίας και φιλανθρωπίας.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Πάπας, συνέχισε, θα «πιάσει το χέρι» όλων των Ρουμάνων, ενθαρρύνοντάς τους και επιβεβαιώνοντας τους στην πίστη τους, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τον πλούτο της πολυμορφίας που χαρακτηρίζει την Εκκλησία στη χώρα τους.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Θέλει επίσης να είναι εκεί για τους νέους ώστε να τους καλέσει να καλλιεργούν πάντα μια κουλτούρα συνάντησης η οποία, όπως είπε, είναι ιδιαίτερα σημαντική σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο όπου επικρατούν διαφορές και αντιθέσεις.</span><br /><br /><b style="font-size: x-large;"><i>Οικουμενισμός</i></b><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Καρδινάλιος Παρολίν επεσήμανε έπειτα τον οικουμενισμό ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της αποστολικής επίσκεψης, υπενθυμίζοντας ότι πριν από 20 χρόνια, τον Μάιο του 1999, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β ‘πραγματοποίησε ένα ιστορικό ταξίδι στη χώρα το οποίο οδήγησε σε ένα πρωτοφανές άνοιγμα από άλλα έθνη με ορθόδοξη πλειοψηφία.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">«Όλοι θυμόμαστε την κραυγή στην πλατεία:»Ενότητα! Ενότητα! «Αυτό ήταν σίγουρα ένα πρώτο βήμα, ένα θεμελιώδες βήμα», είπε.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Καρδινάλιος είπε ακόμη ότι το ταξίδι του Πάπα θα είναι ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, που εργάζεται για τον διάλογο και τον οικουμενισμό.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Είπε ότι η Ρουμανία βρίσκεται σε σταυροδρόμι, όπου συναντώνται Ανατολική και Δυτική Ευρώπη. είναι μια γέφυρα ανάμεσα σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς όπως εκδηλώνεται από την πλούσια καλλιτεχνική της κληρονομιά και από μια ιστορία κοινών μαρτύρων.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">«Έχει ήδη υπάρξει ένας οικουμενισμός, ο Πάπας τον ονομάζει οικουμενισμό του αίματος», είπε και οι πρωταγωνιστές του είναι πιστοί που ανήκαν τόσο στην Καθολική Εκκλησία όσο και στην Ορθόδοξη Εκκλησία και οι οποίοι υπέφεραν στο πλαίσιο του αθεϊστικού καθεστώτος που αγνόησε τη θρησκευτική ελευθερία και τα δικαιώματα των πιστών.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">«Έχουν ήδη επιτύχει την ενότητα στον πόνο, στο μαρτύριο», είπε.</span><br /><br /><b style="font-size: x-large;"><i>Θρησκευτικές μειονότητες</i></b><br /><br /><span style="font-size: large;">Σε μια προσπάθεια να απεικονίσει τις διάφορες θρησκευτικές πραγματικότητες που υπάρχουν στη Ρουμανία, ο Καρδινάλιος χρησιμοποίησε την εικόνα που επέλεξε ο Ιωάννης Παύλος Β ‘όταν μίλησε για τον κήπο της Μητέρας του Θεού, με την έννοια ότι έχει μεγάλη ποικιλία.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Παρατήρησε την ευαισθησία του Πάπα και την επανειλημμένη έκκλησή του για σεβασμό στις διάφορες συνιστώσες, παραδόσεις, πολιτισμούς και έθιμα μέσα στην ενότητα μιας χώρας.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">«Πιστεύω ότι ο Πάπας θα κάνει μια έκκληση υπό αυτή την έννοια, δηλαδή για σεβασμό μέσα στην ενότητα του έθνους», είπε.</span><br /><br /><b style="font-size: x-large;"><i>Χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης</i></b><br /><br /><span style="font-size: large;">Ο Καρδινάλιος Παρολιν κατέληξε εστιάζοντας το μήνυμα ενθάρρυνσης που αναμένεται να φέρει ο Πάπας Φραγκίσκος στη Ρουμανία</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Σημείωσε ότι το έθνος έχει βιώσει δύσκολες στιγμές στην ιστορία του, όπως ξένη κατοχή, μακρά περίοδο δικτατορίας και αθεϊσμού. Από το 2007, δήλωσε, έχει γίνει μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει συμβάλει σημαντικά στην πολιτιστική κληρονομιά της.</span><br /><br /><span style="font-size: large;">Είπε τέλος ότι ο Πάπας Φραγκίσκος σίγουρα θα υπενθυμίσει τις ιδρυτικές αξίες της Ευρώπης και των χριστιανικών ριζών της, γιατί αυτές οι αξίες – η αξιοπρέπεια του ανθρώπου και η αλληλεγγύη – βρίσκουν το πιο σταθερό τους θεμέλιο ακριβώς σε μια χριστιανική κληρονομιά της οποίας η Ρουμανία είναι επίσης κομιστής.</span><br /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/2019/05/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%87%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%AC%CF%80%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B1.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></div>
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝhttp://www.blogger.com/profile/11883753500821472462noreply@blogger.com