«Καλούμαστε να μιμηθούμε τους Αγίους μας και να συστρατευθούμε με τους πατέρες, μοναχούς και ιερείς, που αποτειχίστηκαν και την υπερασπίζονται διωκόμενοι»!
Λέγεται, πως μετά την άλωση της Κων/πόλεως, ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, είδε σε κάποιο τοίχο του παλατιού να εμφανίζεται μια παλάμη με πέντε ανοιχτά δάκτυλα.
Κανείς δεν μπόρεσε να ερμηνεύσει τί σήμαινε αυτό, μέχρι που ο Άγιος Γεννάδιος Σχολάριος, μετά από νηστεία και προσευχή 7 ημερών, του μετέφερε αυτό που του αποκάλυψε ο Θεός, ότι δηλαδή “αν βρίσκονταν πέντε αληθινοί Χριστιανοί μέσα στην Πόλη εσύ δεν θα την καταλάμβανες ποτέ”.
Ούτε πέντε αληθινοί Χριστιανοί δεν βρέθηκαν ώστε ο Θεός να μην εγκαταλείψει την πόλη από την προστασία Του! (ο Άγιος Γεννάδιος ήταν αυτός που με τους επίμονους αγώνες του κατέστησε ανεφάρμοστο στην πράξη τον ενωτικό όρο της συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας όπου μόνος ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός αντιπαρατάχθηκε κατά των δυτικών).
Σήμερα, μετά από έναν αιώνα συνεχούς και προσχεδιασμένης προσπάθειας άλωσης του ορθοδόξου φρονήματος και μετά την σύνοδο της Κρήτης όπου επικυρώθηκε αυτή η προσπάθεια, βρίσκονται πάλι λίγοι, μετρημένοι Χριστιανοί (μοναχοί και κληρικοί) που ορθώνουν ανάστημα απέναντι στον οικουμενισμό,διακόπτοντας την μνημόνευση του Πατριάρχου ή των Επισκόπων σύμφωνα πάντα με τα όσα ορίζουν οι κανόνες της Εκκλησίας, αντιστεκόμενοι στην αίρεση και αντιδρώντας στις κακοδοξίες των αιρετικώς φρονούντων.
Αυτοί είναι οι καλοί ποιμένες, που σε καιρό αιρέσεως δεν σιωπούν και στηρίζουν το ποίμνιο της Εκκλησίας με την προσευχή τους, τα λόγια, τα έργα τους και την φυσική τους παρουσία, ακολουθώντας τον λόγο του Κυρίου “εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός. ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων”.
Φυσικό επακόλουθο η δίωξή τους. Αυτοί που ομολογούν πίστη στον Τριαδικό μας Θεό εκδιώκονται χωρίς δίκη και χωρίς απολογία. Βρισκόμαστε μάρτυρες του γεγονότος να εκδιώκονται και να τιμωρούνται οι αντιδρώντες στην αίρεση του οικουμενισμού και όχι οι υπαίτιοι. Τα φιλενωτικά, αγαπητικά και φιλειρηνικά αισθήματα των διοικούντων την Εκκλησία, εξαντλήθησαν ως προς τις άλλες ομολογίες-αιρέσεις και παρέμειναν μόνο συκοφαντίες και κατηγορίες ως προς αυτούς που αφυπνίζουν τον ανενημέρωτο λαό. Το ποίμνιο της Εκκλησίας μη γνωρίζοντας πως σε θέματα πίστεως η υπακοή πρέπει να γίνεται μόνο στον Θεό και όχι στους ανθρώπους, ελέγχεται από φόβους ανυπακοής προς τον πνευματικό και φοβίες μην τυχόν και βρεθεί σε σχίσμα και εκτός Εκκλησίας .
Μια απλή ανάγνωση των βίων των Αγίων Ομολογητών, αποδεικνύει την έμπρακτη αποτείχιση τόσο αυτών όσο και του λαού που σε καιρό αιρέσεων απομακρύνονταν από τους ναούς και τους αιρετικούς επισκόπους κάνοντας υπακοή στους Ιερούς μας κανόνες και στην παράδοση της Εκκλησίας. Ήξεραν ότι όχι μόνο δεν δημιουργούσαν σχίσμα, αλλά λύτρωναν την Εκκλησία απ’ αυτό.
Άν πίστευαν ότι βρισκόταν εκτός Εκκλησίας θα δέχονταν να υποστούν διωγμούς, φυλακίσεις, αφορισμούς και καθαιρέσεις; Ήταν πεπεισμένοι ότι αυτοί διαφύλασσαν την καθαρότητα της Εκκλησίας από κάθε κακοδοξία και καινοτομία. Ξεχνούμε, λοιπόν, την ομολογία των Αγίων μας χωρίς καν να αναρωτιόμαστε γιατί σήμερα τους εορτάζουμε και τους τιμούμε;
Η Ιστορία της Εκκλησίας μας, μας διδάσκει πως οι μη κοινωνούντες των κακοδόξων αποτελούν το υγιές μέρος αυτής και πως επιβάλλεται η απομάκρυνσή τους μέχρι να αναλάμψει η Ορθοδοξία (να πραγματοποιηθεί νέα Σύνοδος που θα ακυρώνει την ληστρική). Η απομάκρυνση αυτή είναι θέμα σωτηρίας κι έχει ως σκοπό να κρατήσει αμόλυντο το σώμα του Χριστού από τις κακοδοξίες των αιρέσεων. Στα χρόνια της απολύτου συγχύσεως, όπου η πλειονότης κληρικών και πιστών δεν μπορεί καν ν’ αντιληφθεί την υπονόμευση της πίστεώς μας, καλούμαστε να μιμηθούμε τους Αγίους μας και να συστρατευθούμε με τους πατέρες, μοναχούς και ιερείς, που την υπερασπίζονται διωκόμενοι και χλευαζόμενοι από την διοίκηση της Εκκλησίας.
Άς μην μείνουν, λοιπόν, πέντε οι αληθινοί Χριστιανοί που θα υπερασπίζονται την ορθοδοξία και ας μην αφεθούμε στην απραγία μας υπακούοντας στον Κύριό μας Ιησού Χριστό που μας καλεί σε πνευματική αφύπνιση λέγοντάς μας “υποκριταί, το πρόσωπο του ουρανού και της γης οίδατε δοκιμάζειν, το δε καιρόν τούτο πώς ου δοκιμάζετε;”