ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ
«ΟΥΔΕΙΣ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΣ»
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΨΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ
Όπως γνωρίζετε ψέμα είναι μια πρόταση που λέγεται από κάποιον με σκοπό να πείσει το κοινό του ότι είναι αληθής, ενώ ο ίδιος συνειδητά γνωρίζει ότι η πρόταση είναι αναληθής. Επίσης ξέρετε ότι τα ψέματα έχουν πολλές υποκατηγορίες. Μία υποκατηγορία ψέματος εμφανίζεται όταν κάποιος εσκεμμένα δεν δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα με σκοπό ή την ελπίδα, το κοινό του να πιστέψει αυτό που ο ίδιος θέλει.
Παράδειγμα: 1ο : «Μετὰ πολλού πόνου και θλίψεως ανακοινώνουμε στο πλήρωμα της Μητροπόλεώς μας και ιδιαίτερα της Επαρχίας Εορδαίας τα διατρέξαντα κατὰ την πανήγυρι της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου 25-26.7.2017. Επειδὴ απὸ καιρού οι λειτουργούντες ιερομόναχοι της Μονής προέβησαν στην λεγόμενη «αποτείχισι», δηλαδή διέκοψαν την μνημόνευσι του ονόματος του επισκόπου των στην λειτουργία, όπως είναι η απὸ αιώνων κανονικὴ τάξι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γιαυτὸ και αντικαταστάθηκε ο διορισμένος Ηγούμενος αρχιμ. Μάξιμος Καραβάς και το περὶ αυτὸν Ηγουμενοσυμβούλιο με διορισμένη Προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή»(Ι.Μ.ΦΛΩΡΙΝΗΣ)[1]
Οι άνθρωποι της Μητροπόλεώς μας θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι «η απὸ αιώνων κανονικὴ τάξητης Ορθοδόξου Εκκλησίας» τιμωρεί όποιους κάνουν «αποτείχιση», δηλαδή διακόπτουν τη μνημόνευση του ονόματος του επισκόπου! Ξεκάθαρα στη συνέχεια μας δίνουν και τον λόγο δίωξης των πατέρων της Ι. Μ. Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου: «γι’ αυτὸ και αντικαταστάθηκε ο διορισμένος Ηγούμενος αρχιμ. Μάξιμος Καραβάς και το περὶ αυτὸν Ηγουμενοσυμβούλιο με διορισμένη Προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή», δηλαδή επειδή προέβησαν στη «λεγόμενη αποτείχισι».
Δυστυχώς ο μητροπολίτης μας εσκεμμένα κρύβει από τον πιστό λαό του Θεού την αληθινή αιτία που οδήγησε τους πατέρες της Μονής στη διακοπή της μνημονεύσεως του ονόματός του. Με τη σιωπή του δυστυχώς κρύβει την αλήθεια και καλύπτει τον μεγαλύτερο αιρεσιάρχη όλων των αιώνων και βλάσφημο κ. Βαρθολομαίο. Τι κι αν το Ευαγγέλιο λέγει «Παν το φανερούμενο φως εστί»;
Ας σημειωθεί εδώ ότι ο π. Μάξιμος ζήτησε από τον επίσκοπο Θεόκλητο να πάψει να μνημονεύει τον κ. Βαρθολομαίο ως «ορθοτομούντα» και όχι να αποτειχιστεί, δηλαδή να μην μνημονεύει παντελώς το όνομα του Πατριάρχη. Αλλά πού θάρρος! Τι κι αν το Ευαγγέλιο λέγει «Ουαί τοις δειλοίς»;
«Ο κόσμος και τα συγγενικά των πρόσωπα βαίνουν κατά κρημνών, και αυτοί διστάζουν ν’ ανοίξουν το στόμα των και να προφέρουν μίαν χριστιανικήν αλήθειαν και συμβουλήν δια να βοηθήσουν καμμίαν ψυχήν να εύρη τον ευθύν δρόμον. Ακούουν να προσβάλλεται βαναύσως ο Χριστιανισμός και να βλασφημήται χυδαίως ο Θεός, και πάλιν αυτοί διστάζουν ν’ ανοίξουν το στόμα των και να υπερασπίσουν τα ιερά και τα όσια της πίστεώς των» (…)Ένεκα δειλίας πολλοί, οι οποίοι έχουν θέσιν, δεν εκτελούν ευσυνειδήτως τα καθήκοντά των. Τρέμοντες μήπως δυσαρεστήσουν τους προϊσταμένους των και περιπέσουν εις δυσμένειάν των και χάσουν την θέσιν των ή την προαγωγήν εις ανωτέραν θέσιν, προδίδουν τας ηθικάς αρχάς και κάνουν αβαρίας εις την συνείδησίν των. Προσωποληπτούν, μεροληπτούν, χαρίζονται, παραβλέπουν ή και δικαιολογούν ατασθαλίας, διαπράττουν αδικίας, ακόμη και εγκλήματα. Φοβούμενος ο Πιλάτος μήπως περιπέση εις την δυσμένειαν του Καίσαρος και διακινδυνείση την θέσιν του, διέπραξε το μεγαλύτερον έγκλημα των αιώνων και εξησφάλισε κακήν αθανασίαν’ «Σταυρωθέντα τε επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα»[2]
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός
Υ.Γ.
Στην παραδοσιακή καντιωτική Μητρόπολή μας, ισχύει ο παροιμιώδης λόγος: «Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα», δηλ. καλύτερα να μας βγει το μάτι όπως και του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού παρά να αφήσουμε μόνο του τον 82χρονο διωκόμενο π. Μάξιμο Καραβά και να μνημονεύουμε το όνομα του διώκτη του, τον επίσκοπο Θεόκλητο.
[1] http://www.eordaia.org/index.php/22-2017-avgoustos/7159-anakoinosi-mitropolis-florinis-pespon-kai-eordaias-gia-ta-osa-eginan-sto-monastiri-tis-agia-paraskevis-miloxoriou
[2] "Ουαί τοις δειλοίς", ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ θεολόγου- φιλολόγου. Εκδόσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος "Ο Σταυρός", ΑΘΗΝΑΙ, Β' έκδοσις 1994, Σελ. 4-7.
Πηγή