Γράφει :ο Βαφειάδης Αναστάσιος
Παρόλο που ο Μητροπολίτης Φλωρίνης απαρνήθηκε (βάση του εγγράφου) την Ορθοδοξία και προσχώρησε στην παναίρεση, παίρνει αποφάσεις οι οποίες είναι παράνομες, αντικαθιστώντας το Ηγουμενοσυμβούλιο της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής, με μια “προσωρινή διαχειριστική επιτροπή”…!!!!!!!
Είναι πολύ σημαντική η απάντηση από το παρών έγγραφο, προς τον Μητροπολίτη Φλωρίνης, διότι όχι μόνο στηρίζει νόμιμα την απάρνηση της αδελφότητας να φύγει από το Μοναστήρι,, αλλά με επιχειρήματα αιτιολογεί την ορθή απόφαση της αδελφότητας που έπαυσαν την μνημόνευση του Μητροπολίτη…
Τελικά,,, μια “απλή” παύση μνημόνευσης στους υπερασπιστές της Πανθρησκείας, είναι αρκετή για να φέρει τα πάνω κάτω και να ξεκινήσουν διαδικασίες με συνοπτικές αποφάσεις για τον διωγμό των “ταραξιών”…. Στην Ελλάδα το καλοκαίρι που μας πέρασε, μάθαμε από Ιερείς, Ηγούμενους, κα, για την παύση μνημόνευσης του Μητροπολίτη τους,, και όλοι εκδιώχθηκαν,, τυχαίο;;;
Όμως,,, κανένας από τις εκδιωχθέντες δεν σταμάτησε τον αγώνα του για την ορθή Πίστη,,, και παρόλο τον άνισο – άδικο – παράνομο διωγμό τους, ο Ουρανός μεριμνά για την συνέχιση του δύσκολου έργου των εκδιωχθέντων, φροντίζοντας την λειτουργία Μοναστηριών αποκλειστικά για αυτούς…. Που θα σας αποκαλύψω σε άλλο άρθρο μερικά από αυτά…
Διαβάστε την αποκαλυπτική απάντηση της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Πτολεμαϊδας…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΗΛΟΧΩΡΙΟΥ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΤΕΙ Η ΑΠΟ 16-8-2017 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
ΠΡΩΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΤΕΙ Η ΑΠΟ 16-8-2017 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ :
«Επειδή από καιρού οι λειτουργούντες ιερομόναχοι της Μονής προέβησαν στην λεγόμενη «αποτείχιση», δηλαδή διέκοψαν την μνημόνευσι του ονόματος του επισκόπου των στην λειτουργία, όπως είναι η από αιώνων κανονική τάξι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γι’ αυτό και αντικαταστάθηκε ο διορισμένος Ηγούμενος αρχιμ. Μάξιμος Καραβάς και το περί αυτόν Ηγουμενοσυμβούλιο με διορισμένη Προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΗΛΟΧΩΡΙΟΥ ΣΤΟ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΩΤΟ ΖΗΤΗΜΑ:
Είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ - σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας - η αντικατάσταση του Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, το οποίο αρχικά διορίστηκε και στη συνέχεια εξελέγη από την Μοναχική Αδελφότητα της Ιεράς Μονής, από Προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή, διορισμένη από τον Μητροπολίτη Φλωρίνης, ο οποίος απαρνήθηκε την Ορθοδοξία και προσχώρησε στην Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού και τις λοιπές αιρέσεις, οι οποίες εισήχθησαν ψευδο-συνοδικά από την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης.
Διότι:
1 - Δεν προβλέπεται από τον Νόμο το νεοφανές αυτό όργανο της Προσωρινής Διαχειριστικής Επιτροπής, έστω και αν σε άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε παράνομα και αυθαίρετα. Επίσης, κανένα απολύτως εκκλησιαστικό όργανο δεν μπορεί κατά νόμον να ασκήσει τις αρμοδιότητες του Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής.
2 – Η παύση από τους τους ιερείς του μνημοσύνου Μητροπολίτη τους είναι υποχρεωτική και πριν τη συνοδική καταδίκη του Μητροπολίτη τους σε καθαίρεση επί αιρέσει, δυνάμει του 31ου Κανόνα των Αγίων Αποστόλων και του 15ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου (της συγκληθείσας επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μεγάλου Φωτίου), όταν ο Μητροπολίτης τους κηρύσσει δημόσια αίρεση, ή αποδέχεται την αίρεση ή τις αιρέσεις οι οποίες εισάγονται από Σύνοδο (= όταν ψηφίζουν όλοι οι συμμετέχοντες αρχιερείς – ποιμενάρχες τις αποφάσεις της) ή Ψευδο-σύνοδο (= όταν δεν ψηφίζουν όλοι οι συμμετέχοντες αρχιερείς – ποιμενάρχες τις αποφάσεις της αλλά μόνον ορισμένοι προκαθήμενοι αυτοκεφάλων εκκλησιών, όπως στην Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης). Μάλιστα ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου χαρακτηρίζει έναν τέτοιο Επίσκοπο ως Ψευδεπίσκοπο και Ψευδοδιδάσκαλο, πριν τη συνοδική του καταδίκη σε καθαίρεση επί αιρέσει.
Η Αγία Γραφή, για την παύση μνημοσύνου από κληρικό και κοινωνίας από μοναχό ή λαϊκό (= αποτείχιση από την αίρεση, προκειμένου να παραμείνει ο πιστός στην Εκκλησία των Αποστόλων), επισκόπου που διακηρύσσει δημόσια αίρεση, ή ο οποίος αποδέχεται αίρεση που εισάγεται συνοδικά ή ψευδο-συνοδικά, αναφέρει ενδεικτικά:
1 - Αλλοτρίω δε (εννοείται: ποιμένι) ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται από αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν (Ιωαν. 10, 5)
2 – Εί τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδασκαλίαν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε. Ο γαρ λέγων αυτώ χαίρειν κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς (Β΄Ιωαν., 10)
3 – Στέλλεσθε από παντός ατάκτως περιπατούντος και μη κατά την παράδοσιν ή παρελάβατε παρ’ ημών (Β΄ Θεσ. 3, 6)
4 – Αλλά και αν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν παρ’ ό ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω… (Γαλ. 1, 8)
5 - … ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω: εί τις υμάς ευαγγελίζεται υμίν παρ’ ό παρελάβετε, ανάθεμα έστω (Γαλ. 1, 9).
Οι Άγιοι Πατέρες, για την παύση μνημοσύνου από κληρικό, και κοινωνίας από μοναχό ή λαϊκό (= αποτείχιση από την αίρεση, προκειμένου να παραμείνει ο πιστός στην Εκκλησία των Αποστόλων), επισκόπου που διακηρύσσει δημόσια αίρεση, ή ο οποίος αποδέχεται αίρεση που εισάγεται συνοδικά ή ψευδο-συνοδικά, αναφέρουν ενδεικτικά:
1 – Μηδέ μέχρι λόγου κοινωνείν τινι των παραχαρασσόντων την αλήθειαν [Άγιος Ειρηναίος Λουγδούνου (= Λυών Γαλλίας), Ελλ. Πατρ. 7, 854Α)
2 – Πώς ουν ο Παύλος φησι «πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε»; Ανωτέρω ειπών, «ών αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής, μιμείσθε την Πίστιν», τότε είπε «πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε». Τί ουν, φησίν, όταν πονηρός ή, και μη πειθώμεθα; Πονηρός, πώς λέγεις; Ει μεν Πίστεως ένεκεν, φεύγε αυτόν και παραίτησαι, μη μόνον αν άνθρωπος ή, αλλά καν άγγελος εξ ουρανού κατιών. Ει δε βίου ένεκεν, μη περιεργάζου κατακριτικώς. Διότι και το «μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε», περί βίου εστίν, ού περί Πίστεως» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ελλ. Πατρ. 63, 231-232).
3 – Μέγισται απειλαί κείνται παρά των Αγίων εκφωνηθείσαι τοις συγκαταβαίνουσιν αυτή (εννοείται: τη αιρέσει) μέχρι και συνεστιάσεως. Καν εν βρώματι, και πόματι, και φιλία συγκάτεισι (ο ορθοδοξείν δοκών) τοις αιρετικοίς, υπεύθυνος. Του Χρυσοστόμου η απόφασις. Επί και παντός Αγίου (Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη, Ελλ. Πατρ. 99, 1048 C-D)
4 – Πέπεισμαι γαρ ακριβώς, ότι όσον αποδιίσταμαι τούτου (εννοείται: του αιρετικού Πατριάρχου) και των τοιούτων (εννοείται: των αιρετικών), εγγίζω τω Θεώ και πάσι τοις πιστοίς και αγίοις Πατράσι. Και ώσπερ τούτων χωρίζομαι, ούτως ενούμαι τη αληθεία και τοις αγίοις Πατράσι τοις θεολόγοις της Εκκλησίας (Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Ελλ. Πατρ. 160, 536 C-D)
5 – … Άλλωστε, η Ορθόδοξος Εκκλησία του Θεού δεχόταν από παλιά την αναφορά του ονόματος του αρχιερέως ενώπιον των αγίων Μυστηρίων ως τελεία συγκοινωνία. Διότι έχει γραφεί στην ερμηνεία της θείας Λειτουργίας, ότι ο λειτουργός αναφέρει το όνομα του αρχιερέως για να δείξει ότι υποτάσσεται στον ανώτερό του, ότι είναι κοινωνός του και ότι έχει δεχθεί δι’ αυτού την πίστη και την χάρη της ιερουργίας των θείων Μυστηρίων… (Ομολογία Αγιορειτών Πατέρων επί αιρετικού Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκου, Καλλίστου Βλαστού, Δοκίμιον ιστορικόν περί του Σχίσματος, σελ. 105-111).
(Βαφειάδης Αναστάσιος)
1 - Δεν προβλέπεται από τον Νόμο το νεοφανές αυτό όργανο της Προσωρινής Διαχειριστικής Επιτροπής, έστω και αν σε άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε παράνομα και αυθαίρετα. Επίσης, κανένα απολύτως εκκλησιαστικό όργανο δεν μπορεί κατά νόμον να ασκήσει τις αρμοδιότητες του Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής.
2 – Η παύση από τους τους ιερείς του μνημοσύνου Μητροπολίτη τους είναι υποχρεωτική και πριν τη συνοδική καταδίκη του Μητροπολίτη τους σε καθαίρεση επί αιρέσει, δυνάμει του 31ου Κανόνα των Αγίων Αποστόλων και του 15ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου (της συγκληθείσας επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μεγάλου Φωτίου), όταν ο Μητροπολίτης τους κηρύσσει δημόσια αίρεση, ή αποδέχεται την αίρεση ή τις αιρέσεις οι οποίες εισάγονται από Σύνοδο (= όταν ψηφίζουν όλοι οι συμμετέχοντες αρχιερείς – ποιμενάρχες τις αποφάσεις της) ή Ψευδο-σύνοδο (= όταν δεν ψηφίζουν όλοι οι συμμετέχοντες αρχιερείς – ποιμενάρχες τις αποφάσεις της αλλά μόνον ορισμένοι προκαθήμενοι αυτοκεφάλων εκκλησιών, όπως στην Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης). Μάλιστα ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου χαρακτηρίζει έναν τέτοιο Επίσκοπο ως Ψευδεπίσκοπο και Ψευδοδιδάσκαλο, πριν τη συνοδική του καταδίκη σε καθαίρεση επί αιρέσει.
Η Αγία Γραφή, για την παύση μνημοσύνου από κληρικό και κοινωνίας από μοναχό ή λαϊκό (= αποτείχιση από την αίρεση, προκειμένου να παραμείνει ο πιστός στην Εκκλησία των Αποστόλων), επισκόπου που διακηρύσσει δημόσια αίρεση, ή ο οποίος αποδέχεται αίρεση που εισάγεται συνοδικά ή ψευδο-συνοδικά, αναφέρει ενδεικτικά:
1 - Αλλοτρίω δε (εννοείται: ποιμένι) ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται από αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν (Ιωαν. 10, 5)
2 – Εί τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδασκαλίαν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε. Ο γαρ λέγων αυτώ χαίρειν κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς (Β΄Ιωαν., 10)
3 – Στέλλεσθε από παντός ατάκτως περιπατούντος και μη κατά την παράδοσιν ή παρελάβατε παρ’ ημών (Β΄ Θεσ. 3, 6)
4 – Αλλά και αν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν παρ’ ό ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω… (Γαλ. 1, 8)
5 - … ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω: εί τις υμάς ευαγγελίζεται υμίν παρ’ ό παρελάβετε, ανάθεμα έστω (Γαλ. 1, 9).
Οι Άγιοι Πατέρες, για την παύση μνημοσύνου από κληρικό, και κοινωνίας από μοναχό ή λαϊκό (= αποτείχιση από την αίρεση, προκειμένου να παραμείνει ο πιστός στην Εκκλησία των Αποστόλων), επισκόπου που διακηρύσσει δημόσια αίρεση, ή ο οποίος αποδέχεται αίρεση που εισάγεται συνοδικά ή ψευδο-συνοδικά, αναφέρουν ενδεικτικά:
1 – Μηδέ μέχρι λόγου κοινωνείν τινι των παραχαρασσόντων την αλήθειαν [Άγιος Ειρηναίος Λουγδούνου (= Λυών Γαλλίας), Ελλ. Πατρ. 7, 854Α)
2 – Πώς ουν ο Παύλος φησι «πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε»; Ανωτέρω ειπών, «ών αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής, μιμείσθε την Πίστιν», τότε είπε «πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε». Τί ουν, φησίν, όταν πονηρός ή, και μη πειθώμεθα; Πονηρός, πώς λέγεις; Ει μεν Πίστεως ένεκεν, φεύγε αυτόν και παραίτησαι, μη μόνον αν άνθρωπος ή, αλλά καν άγγελος εξ ουρανού κατιών. Ει δε βίου ένεκεν, μη περιεργάζου κατακριτικώς. Διότι και το «μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε», περί βίου εστίν, ού περί Πίστεως» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ελλ. Πατρ. 63, 231-232).
3 – Μέγισται απειλαί κείνται παρά των Αγίων εκφωνηθείσαι τοις συγκαταβαίνουσιν αυτή (εννοείται: τη αιρέσει) μέχρι και συνεστιάσεως. Καν εν βρώματι, και πόματι, και φιλία συγκάτεισι (ο ορθοδοξείν δοκών) τοις αιρετικοίς, υπεύθυνος. Του Χρυσοστόμου η απόφασις. Επί και παντός Αγίου (Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη, Ελλ. Πατρ. 99, 1048 C-D)
4 – Πέπεισμαι γαρ ακριβώς, ότι όσον αποδιίσταμαι τούτου (εννοείται: του αιρετικού Πατριάρχου) και των τοιούτων (εννοείται: των αιρετικών), εγγίζω τω Θεώ και πάσι τοις πιστοίς και αγίοις Πατράσι. Και ώσπερ τούτων χωρίζομαι, ούτως ενούμαι τη αληθεία και τοις αγίοις Πατράσι τοις θεολόγοις της Εκκλησίας (Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Ελλ. Πατρ. 160, 536 C-D)
5 – … Άλλωστε, η Ορθόδοξος Εκκλησία του Θεού δεχόταν από παλιά την αναφορά του ονόματος του αρχιερέως ενώπιον των αγίων Μυστηρίων ως τελεία συγκοινωνία. Διότι έχει γραφεί στην ερμηνεία της θείας Λειτουργίας, ότι ο λειτουργός αναφέρει το όνομα του αρχιερέως για να δείξει ότι υποτάσσεται στον ανώτερό του, ότι είναι κοινωνός του και ότι έχει δεχθεί δι’ αυτού την πίστη και την χάρη της ιερουργίας των θείων Μυστηρίων… (Ομολογία Αγιορειτών Πατέρων επί αιρετικού Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκου, Καλλίστου Βλαστού, Δοκίμιον ιστορικόν περί του Σχίσματος, σελ. 105-111).
(Βαφειάδης Αναστάσιος)
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ