Πάλιουρας 4 Μαΐου 2017.
ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ – ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ .
«Παρ’ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνηθησάν ποτε εἰσαγαγεῖν νέα,
διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός,
ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ».
(Πατριαρχική Ιστορική Εγκύκλιος του 1848)
Κύριε Χρυσόστομε,
προ δύο μηνών περίπου σας είχα αποστείλει, χωρίς ποτέ να λάβω απάντηση, μέσω διαδικτύου επιστολή, & έκφραζα τον προβληματισμό μου & την ανησυχία μου, τόσο για την ληστρική ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, ( δεν είναι προσωπικός μου χαρακτηρισμός, αλλά χαρακτηρισμός & πολλών Ιεραρχών, εν Ελλάδι ή τη αλλοδαπή, που αντιπροσωπεύουν τον συντριπτικά μεγαλύτερο αριθμό Ορθοδόξων πιστών), όσο επίσης & για τον άκρατο πλέον, εδώ & πολλά χρόνια, αιρετικό οικουμενισμό πολλών ιεραρχών της Εκκλησίας μας αλλά & την εξίσου ένοχη σιωπή των υπολοίπων.
Είναι γνωστό ότι οι Επίσκοποι & οι Ιερείς είναι συνεχιστές του έργου του Χριστού. Αυτούς απέστειλε να κηρύξουν σε όλο τον κόσμο, σε αυτούς έδωσε την εξουσία « του δεσμείν & λύειν». Βέβαια όλα αυτά όχι κατά το δοκούν αλλά σύμφωνα με τις εντολές Του, όπως αυτές καταγράφονται στην Αγία Γραφή & όπως ερμηνεύθηκαν & διατυπώθηκαν από τις Οικουμενικές Συνόδους.
Όμως ο ίδιος ο Χριστός που έδωσε το αξίωμα αυτό αλλά & οι μαθητές Του, μας προειδοποίησε πως θα υπάρξουν επίσκοποι & ιερείς ανάξιοι του λειτουργήματος που τους ανετέθη, γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε να διακρίνουμε τους σωστούς επισκόπους από τους ψευδεπισκόπους.
Και ποίοι είναι οι ψευδεπίσκοποι & ψευδαπόστολοι;
Εκείνοι που ενώ είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για την διατήρηση της αυθεντικότητας & ακεραιότητα της Πίστεως, αρνούνται αυτόν τον ρόλο
.είτε εισάγοντας «νέο ευαγγέλιο» & διδάσκοντες κακοδοξίες-αιρέσεις,
.είτε συμμαχούντες με τους αιρετικούς,
.είτε παραμένουν σιωπώντες ενώ βλέπουν ότι αλλοιώνεται η Πίστις που ως «παρακαταθήκη» παρέλαβαν,
.είτε κοινωνούντες με όλους τους παραπάνω, παρότι παραδέχονται κατά πάντα τα ορθόδοξα δόγματα.
Έτσι λοιπόν οι πιστοί, έχοντας υπ’ όψιν τους & μιμούμενοι την διδασκαλία του Χριστού, των Αποστόλων & των Αγίων Πατέρων περί ψευδεπισκόπων, έχοντας ζυμωθεί με τον βίο των μαρτύρων & των ομολογητών, οι οποίοι ακόμα & με την ζωή τους επλήρωναν την ομολογία & εμμονή στα της Ορθοδόξου Πίστεως, αψηφούσαν κάθε ψευδεπίσκοπο & ψευδοπατριάρχη, κάθε Νεστόριο, Πύρρο, Σέργιο ( αργότερα Καλέκα, Βέκκο, σήμερα Αθηναγόρα & Βαρθολομαίο), & έπαυαν να τους μνημονεύουν.
Εκείνοι που ενώ είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για την διατήρηση της αυθεντικότητας & ακεραιότητα της Πίστεως, αρνούνται αυτόν τον ρόλο
.είτε εισάγοντας «νέο ευαγγέλιο» & διδάσκοντες κακοδοξίες-αιρέσεις,
.είτε συμμαχούντες με τους αιρετικούς,
.είτε παραμένουν σιωπώντες ενώ βλέπουν ότι αλλοιώνεται η Πίστις που ως «παρακαταθήκη» παρέλαβαν,
.είτε κοινωνούντες με όλους τους παραπάνω, παρότι παραδέχονται κατά πάντα τα ορθόδοξα δόγματα.
Έτσι λοιπόν οι πιστοί, έχοντας υπ’ όψιν τους & μιμούμενοι την διδασκαλία του Χριστού, των Αποστόλων & των Αγίων Πατέρων περί ψευδεπισκόπων, έχοντας ζυμωθεί με τον βίο των μαρτύρων & των ομολογητών, οι οποίοι ακόμα & με την ζωή τους επλήρωναν την ομολογία & εμμονή στα της Ορθοδόξου Πίστεως, αψηφούσαν κάθε ψευδεπίσκοπο & ψευδοπατριάρχη, κάθε Νεστόριο, Πύρρο, Σέργιο ( αργότερα Καλέκα, Βέκκο, σήμερα Αθηναγόρα & Βαρθολομαίο), & έπαυαν να τους μνημονεύουν.
Η ενέργειά τους αυτή κατοχυρώθηκε & με την ισχύ Ιερού Κανόνος, του ΙΕ΄της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ο οποίος λέγει:
«Οἱ γὰρ δι' αἵρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ' ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι».
Ο Κανόνας αυτός είναι εν ισχύει Κανών της Ορθοδόξου Εκκλησίας, (μαζί με τον 31ο Αποστολικόν Κανόνα) & τον εθέσπισε η Ορθόδοξος Εκκλησία ως ασφαλή οδό στις εκάστοτε περί Πίστεως αυθαιρεσίες των Επισκόπων.
Επίσης ο Ἅγιος Ἀθανάσιος μας λέει:
«Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας… σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι… εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» ((Μ. Ἀθανασίου, Ἐκ τοῦ κατὰ αἱρέσεων, P.G. 35, 33 καὶ ΒΕΠΕΣ 33, 199).
Υπάρχουν βεβαίως πάμπολλα παραδείγματα Ορθόδοξης στάσης απέναντι σε όποιαδήποτε κατά καιρούς αίρεση,δεν θα σας κουράσω όμως περισσότερο.
Καιρός, λοιπόν, του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄κανόνος των Άγίων Αποστόλων & του ΙΕ΄της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού & διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου, είτε διότι κηρύσει αίρεση, είτε διότι ανέχεται, σιωπά & κοινωνεί με αιρετικούς, ( εχθρούς γαρ Θεού ο Χρυσόστομος, ου μόνον τους αιρετικούς, αλλά & τους τοις τοιούτοις κοινωνούντας μεγάλη & πολλή τη φωνή απεφήνατο. Θεοδώρου Στουδίτου P.G 99, 1049A), και έως ότου η αλήθεια όπως μας την δίδαξαν, πρώτα ο Κύριός μας & διαφύλαξαν στην συνέχεια οι Άγιοι Πατέρες & οι Οικουμενικές Σύνοδοι, αποκατασταθεί από την Ιεραρχεία της Εκκλησίας,
.συνεχίζω εγώ & η σύζυγός μου να μένωμεν στην Μίαν Αγίαν Καθολικήν & Αποστολικήν Εκκλησίαν, όπως ακριβώς την οριοθετεί απλά & κατανοητά & για τους πλέον πνευματικά πτωχούς χριστιανούς, η Αγία μας Ορθοδοξία,
.αλλά θέτωμε τους εαυτούς μας εκτός Ιερών Ναών της επισκοπής σας, αφού σιωπάται & δεν καταδικάζεται Ιεράρχες που γυμνή τη κεφαλή κηρύσουν αίρεση, αλλά & Ναών που μνημονεύουν επισκόπους αιρετίζοντες, & ευελπιστώ αν τυχών ευρισκόμεθα άθελά μας σε πλάνη, κατάσταση βεβαίως ελαφροτέρα της αιρέσεως, ότι θα δείξεται την ίδια αγάπη & ανοχή που επιδεικνύουν & στους αιρετικούς, (παπικούς, προτεστάντες), οι ως άνω αιρετίζοντες Ιεράρχες, με τους οποίους ευρίσκεσθαι σε κοινωνία.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΑΘΗΣ & ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΒΑΘΗ