ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
του Λυκούργου Νάνη
Η εν Κωνσταντινουπόλει λίαν προσφάτως συνελθούσα πατριαρχική σύνοδος, υπακούοντας, προφανώς, στα κελεύσματα του προσφυώς αποκαλουμένου "πάπα της Ανατολής", πατριάρχου Βαρθολομαίου, έλαβε την ολέθρια απόφαση και προχώρησε οριστικά στη χορήγηση αυτοκεφαλίας στη σχισματική "Εκκλησία" της Ουκρανίας, "αποκαθιστώντας", ταυτόχρονα, τους σχισματικούς επισκόπους Φιλάρετο και Μακάριο. Διευκολύνεται αφάνταστα, κατ αυτόν τον τρόπο, και η υλοποίηση της σχετικής γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής επιδιώξεως του ρυμουλκούντος το εσβεσμένο Φανάρι υπερατλαντικού, πλανητικού χωροφύλακα...
Η εν λόγω απόφαση "νομιμοποιώντας" την αντικανονικότητα και την παρανομία και διενεργώντας εκκλησιολογικό και εκκλησιαστικό πραξικόπημα διήυρυνε ακόμη περισσότερο το ήδη υπάρχον χάσμα με τη Ρωσσική Εκκλησία με συνέπεια να επίκειται άμεσα η εκδήλωση ενδοορθοδόξου σχίσματος με την προοπτική αυτό να καταστή, λίαν συντόμως, πανορθόδοξο.
Οι εν Φαναρίω οικούντες με" πρώτον και καλύτερο" τον "προκαθήμενο" εκλαμβάνοντας, προφανώς, την οικουμενική Ορθοδοξία ως φέουδο και τιμάριό τους, συμπεριφέρονται και ενεργούν δίδοντας την εντύπωση ότι δεν υπολογίζουν κανένα πνευματικό και ιεροκανονικό φραγμό, προκειμένου να υλοποιήσουν τους αντικανονικούς σχεδιασμούς τους και να πραγματοποιήσουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις τους.
Μετά την , επί σειράν ετών, "πανηγυρική" περιφρόνηση,αθέτηση και καταπάτηση πλειάδος ιερών κανόνων που ρυθμίζουν τις σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους, οι εκκλησιαστικοί παράγοντες του Βοσπόρου προέβησαν εσχάτως, άνευ ουσιώδους εκκλησιαστικού λόγου και αιτίας, σε μία επιεικώς άφρονα και ασύνετη ενέργεια που εξ αντικειμένου απεργάζεται τη δημιουργία ενδοορθοδόξου σχίσματος και "νομιμοποιεί" τον παπικής εμπνεύσεως και κοπής ηγεμονισμό τους.
Παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις και τις έγκαιρες προειδοποιήσεις που απευθύνθηκαν στον κ.Βαρθολομαίο από την πλευρά τοπικών Εκκλησιών, επισκόπων, παραγόντων της θεολογικής επιστήμης, εγκύρων και αγαπώντων την Ορθοδοξία και πονούντων για τη διατήρηση της πανορθοδόξου ενότητος ιστολογίων, προκειμένου να μην εμμείνη στην αρχική αδιαλλαξία του, αυτός εν γνώσει των συνεπειών των επιλογών του και στανικώ τω τρόπω προχώρησε σε μία πράξη διχασμού, διαίρεσης και δολοφονίας της περιλάλητης "πανορθόδοξης ενότητας", για την οποία κατά τα άλλα εκόπτετο η ψευδο-συνοδος της Κρήτης!
Το εσβεσμένο Φανάρι αυτή τη στιγμή αποτελεί τον κύριο αίτιο, διαμορφωτή, συντηρητή και πολλαπλασιαστή της ανωμαλίας και ακαταστασίας του συγχρόνου εκκλησιαστικού βίου.
Και ενώ η εμπρηστική απόφαση της φαναριωτικής συνόδου βάζει μπουρλότο στην Ουκρανία αλλά και στην οικουμενική Ορθοδοξία το σχετικό συνοδικό ανακοινωθέν απευθύνει έκκληση " πρός πάσας τάς ἐμπλεκομένας πλευράς νά ἀποφεύγουν καταλήψεις Ναῶν, Μονῶν καί ἄλλων περιουσιακῶν στοιχείων, ὡς καί πᾶσαν πρᾶξιν βίας καί ἐκδικητικότητος, εἰς ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ"! Βαβαί της ηθικής αντινομίας των εν Φαναρίω οικούντων! Μα εσείς δεν βάλατε τη φωτιά και ανάψατε πυρκαιά; Τι περιμένετε μετά από αυτό; Να επικρατήσει ειρήνη; Ειρήνη χωρίς την προυπόθεσή της, την τήρηση της κανονικότητας τουτέστιν;
Ως πότε θα ταλαιπωρεί και θα ζημιώνει την οικουμενική Ορθοδοξία το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με τη σημερινή ηγεσία του; Πότε επιτέλους θα συγκροτηθεί μία ΟΝΤΩΣ πανορθόδοξη σύνοδος η οποία θα θέσει επιτέλους φραγμό στην παπική-εξουσιαστική νοοτροπία του και συμπεριφορά του; Δεν μας έφθανε ο αλήστου μνήμης Μακάριος Κύπρου που εισήγαγε την αίρεση του παποκαισαρισμού στην πολύπαθη Κυπριακή Εκκλησία διχάζοντας κατά τρόπο ανεπίτρεπτο το ποίμνιό του και ευτελίζοντας το αρχιερατικό αξίωμα τώρα έχουμε και το Φαναριώτη imperator που με τη μονοκρατορική πολιτική του ευτελίζει επίσης το κύρος του αρχιερατικού υπουργήματος!
Υ.Γ. Ας ελπίσουμε ότι η Εκκλησία της Ελλάδος, έστω και υπό την προβληματική ηγεσία του ανεπαρκούς νυν αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, δεν θα αναγνωρίσει το εκκλησιολογικό και εκκλησιαστικό πραξικόπημα του Φαναρίου σχετικά με το Ουκρανικό ζήτημα και θα πράξειτα ιεροκανονικώς δέοντα αποδοκιμάζοντάς το στην πράξη.
ΠΗΓΗ