Ντόμινο εξελίξεων που θα επηρεάσει σύντομα και τις Εκκλησίες των Βαλκανίων αποτελεί το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα και η διαχείρισή του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ προ ημερών είχε επισημάνει πως τα συνεχή αιτήματα για νέες αυτοκεφαλίες μετά το παράδειγμα της Ουκρανίας δύνανται να ανοίξουν για τα καλά το “κουτί της Πανδώρας” σημειώνοντας μάλιστα πως επόμενος στόχος είναι η Σερβική Εκκλησία με αμερικανική αβάντα.
Εθνικιστικές τάσεις σε διάφορες χώρες με ισχυρές πλάτες κατά πως φαίνεται βαδίζουν στα βήματα του Ποροσένκο.
Σειρά μετα την Ουκρανία παίρνει το Μαυροβούνιο που θα αναζητήσει αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία σύμφωνα με τον Πρόεδρο Ντζουκάνοβιτς. Ο Μαυροβούνιος ηγέτης τονίζει πως η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία που κυριαρχεί στο Μαυροβούνιο υπονομεύει την εθνική ανεξαρτησία και πως οι αρχές του Μαυροβουνίου θα αναζητήσουν αυτοκέφαλη τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία. Δηλώσεις καρμπόν δηλαδή με τα επιχειρήματα του Ουκρανού προέδρου, ο οποίος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην υπόθεση της ουκρανικής αυτοκεφαλίας, η οποία κορυφώνεται αυτό το Σαββατοκύριακο στο Φανάρι με την παράδοση του Τόμου.
Οι εξελίξεις στο Μαυροβούνιο τρέχουν όμως… Τις προαναφερθείσες δηλώσεις του προέδρου της χώρας ακολούθησαν μέτρα κατά της Σερβικής Εκκλησίας!
Το Υπουργείο Εσωτερικών του Μαυροβουνίου αρνήθηκε την ανανέωση των αδειών παραμονής σε περισσότερες από 30 ιερείς και μοναχούς μη μόνιμους κατοίκους με σερβική υπηκοότητα.
Ο πατήρ Velibor Džomić, συντονιστής του νομικού Συμβουλίου της τοπικής μητρόπολης και νόμιμος εκπρόσωπος όλων των ιερέων και μοναχών έκανε λόγο για “παράνομες πράξεις για να διώξουν τους κληρικούς και τους μοναχούς”
“Τους τελευταίους μήνες, έχουμε λάβει περισσότερες από δέκα αποφάσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, με τις οποίες δεν ανανεώνεται η παράταση της προσωρινής άδειας παραμονής στο Μαυροβούνιο με σκοπό την παροχή θρησκευτικών υπηρεσιών, σε ιερείς μας, μοναχούς, μοναχές και οικογένειες ιερέων. Συνολικά, πενήντα ιερείς, μοναχοί, μοναχές και μέλη οικογενειών ιερέων θα παραμείνουν χωρίς άδεια διαμονής στο Μαυροβούνιο. Τριάντα από αυτούς εγκαταλείπουν ήδη το Μαυροβούνιο εντός του μηνός, ενώ άλλοι 20 είναι σε αναμονή «, δήλωσε ο πατέρας Velibor.
Εξέφρασε έκπληξη δε για αυτήν την πράξη του Υπουργείου του Μαυροβουνίου καθώς τα τελευταία δύο χρόνια, η προσωρινή άδεια παραμονής έχει χορηγηθεί στα πρόσωπα αυτά, με βάση την άσκηση της ιερατικής διακονίας τους.
«Εν τω μεταξύ, δεν έχουν αλλάξει κανονισμοί στο Μαυροβούνιο και θεωρώ ότι μια τέτοια κίνηση από το Υπουργείο δεν αιτιολογείται από νομικούς αλλά πολιτικούς λόγους.” είπε. Ο π. Džomić δηλώνει ότι η νομική ομάδα έχει καταθέσει προσφυγές κατά των αποφάσεων αυτών, αλλά κάθε μία από αυτές έχει απορριφθεί.
Οι Σέρβοι γενικά δοκιμάζονται έντονα στο Μαυροβούνιο. Μάλιστα πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο περί σοβαρών μορφών διακρίσεων κατά του σερβικού λαού στο Μαυροβούνιο σε μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι ακόμη και στην Κροατία. Μιλούν για πιέσεις επί των Σέρβων, στην ταυτότητά τους και στα κοινωνικά, πολιτικά, θρησκευτικά και εθνικά δικαιώματά τους . Κανένας Σέρβος-υποστηρίζουν- στο Μαυροβούνιο σήμερα δεν είναι σε θέση να βρει δουλειά στη δημόσια διοίκηση για παράδειγμα.
Στο πλαίσιο αυτό του διωγμού κατά της Σερβικής Εκκλησίας συμπεριλαμβάνονται ασφαλώς και όσα συμβαίνουν με το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια και την αμφισβήτηση στην πλήρη κυριαρχία και ακεραιότητα της Σερβίας στις δύο αυτές περιοχές, η οποία κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα της Σερβίας και το ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ο Επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος σε συνέντευξή του λίγο πριν από Χριστούγεννα (οι Σέρβοι τα εορτάζουν με το παλαιό ημερολόγιο) αφού κατηγόρησε το Φανάρι για “ανατολικό παπισμό” με αφορμή το ουκρανικό έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου:
“Αν συνεχίσει να πιστεύει στην υποτιθέμενη υπεροχή του έναντι όλων και στο αυτοαποκαλούμενο αλάθητο του, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο ένα τέτοιο πείραμα (σ.σ. Σαν την ουκρανική αυτοκεφαλία) να επαναληφθεί και στο κανονικό έδαφος άλλων αυτοκέφαλων εκκλησιών, μεταξύ των οποίων στη δική μας, όπου υπάρχουν δύο ρήγματα – τα Σκόπια, και το Μαυροβούνιο – τα οποία είναι ένα μικροσκοπικό αντίγραφο του ουκρανικού σχίσματος”.
Βουλγαρία & Σκόπια
Σε αυτό το πλαίσιο των εκκλησιαστικών ανακατατάξεων στα Βαλκάνια ρόλο αναλαμβάνει κατά πως φαίνεται και το Βατικανό. Δεδομένης της έντονης αντιπαράθεσης στην Ορθοδοξία ο Πάπας τρίβει τα χέρια του και προφανέστατα θα επιχειρήσει να ενισχύσει το διχασμό.
Για αυτό το λόγο πάει σε λίγους μήνες στην Βουλγαρία όπως το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ αποκάλυψε προ ημερών.
Και μάλιστα δεν θα επισκεφθεί μονάχα την Ορθόδοξη κατά βάση Βουλγαρία στις αρχές Μαΐου αλλά και τα Σκόπια με αφορμή την πρόθεσή του να αποτίσει φόρο τιμής στον τόπο όπου γεννήθηκε η μητέρα Τερέζα της Καλκούτα. Όπως αναφέρουν πηγές του Βατικανού “οι Καθολικοί σε αυτά τα δύο έθνη είναι μια μικρή μειοψηφία ανάμεσα στην Ορθόδοξη πλειοψηφία, οπότε η προώθηση του οικουμενισμού θα είναι ψηλά στον κατάλογο των υποχρεώσεων του Πάπα”.
Στο ίδιο πάζλ πρέπει να υπενθυμίσουμε πως πέρυσι οι Σκοπιανοί σχισματικοί είχαν ζητήσει βοήθεια από την Βουλγαρική Εκκλησία αναγνωρίζοντάς την ως “Μητέρα Εκκλησία” προκαλώντας σοβαρότατη αναστάτωση στην παγκόσμια Ορθοδοξία.
Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει μετά από τόσες εξελίξεις στην γειτονιά μας είναι κατά πόσο η Ελλαδική Εκκλησία είναι έτοιμη. Και κατά πόσο βέβαια είναι θωρακισμένη μιας και το περίφημο καθεστώς των “Νέων Χωρών” είναι το μόνιμο αγκάθι στις σχέσεις Αθήνας-Φαναρίου, οι οποίες εσχάτως διάγουν την χειρότρερη περίοδό τους από την στιγμή που ανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
ΠΗΓΗ
Οι Σέρβοι γενικά δοκιμάζονται έντονα στο Μαυροβούνιο. Μάλιστα πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο περί σοβαρών μορφών διακρίσεων κατά του σερβικού λαού στο Μαυροβούνιο σε μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι ακόμη και στην Κροατία. Μιλούν για πιέσεις επί των Σέρβων, στην ταυτότητά τους και στα κοινωνικά, πολιτικά, θρησκευτικά και εθνικά δικαιώματά τους . Κανένας Σέρβος-υποστηρίζουν- στο Μαυροβούνιο σήμερα δεν είναι σε θέση να βρει δουλειά στη δημόσια διοίκηση για παράδειγμα.
Στο πλαίσιο αυτό του διωγμού κατά της Σερβικής Εκκλησίας συμπεριλαμβάνονται ασφαλώς και όσα συμβαίνουν με το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια και την αμφισβήτηση στην πλήρη κυριαρχία και ακεραιότητα της Σερβίας στις δύο αυτές περιοχές, η οποία κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα της Σερβίας και το ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ο Επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος σε συνέντευξή του λίγο πριν από Χριστούγεννα (οι Σέρβοι τα εορτάζουν με το παλαιό ημερολόγιο) αφού κατηγόρησε το Φανάρι για “ανατολικό παπισμό” με αφορμή το ουκρανικό έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου:
“Αν συνεχίσει να πιστεύει στην υποτιθέμενη υπεροχή του έναντι όλων και στο αυτοαποκαλούμενο αλάθητο του, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο ένα τέτοιο πείραμα (σ.σ. Σαν την ουκρανική αυτοκεφαλία) να επαναληφθεί και στο κανονικό έδαφος άλλων αυτοκέφαλων εκκλησιών, μεταξύ των οποίων στη δική μας, όπου υπάρχουν δύο ρήγματα – τα Σκόπια, και το Μαυροβούνιο – τα οποία είναι ένα μικροσκοπικό αντίγραφο του ουκρανικού σχίσματος”.
Βουλγαρία & Σκόπια
Σε αυτό το πλαίσιο των εκκλησιαστικών ανακατατάξεων στα Βαλκάνια ρόλο αναλαμβάνει κατά πως φαίνεται και το Βατικανό. Δεδομένης της έντονης αντιπαράθεσης στην Ορθοδοξία ο Πάπας τρίβει τα χέρια του και προφανέστατα θα επιχειρήσει να ενισχύσει το διχασμό.
Για αυτό το λόγο πάει σε λίγους μήνες στην Βουλγαρία όπως το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ αποκάλυψε προ ημερών.
Και μάλιστα δεν θα επισκεφθεί μονάχα την Ορθόδοξη κατά βάση Βουλγαρία στις αρχές Μαΐου αλλά και τα Σκόπια με αφορμή την πρόθεσή του να αποτίσει φόρο τιμής στον τόπο όπου γεννήθηκε η μητέρα Τερέζα της Καλκούτα. Όπως αναφέρουν πηγές του Βατικανού “οι Καθολικοί σε αυτά τα δύο έθνη είναι μια μικρή μειοψηφία ανάμεσα στην Ορθόδοξη πλειοψηφία, οπότε η προώθηση του οικουμενισμού θα είναι ψηλά στον κατάλογο των υποχρεώσεων του Πάπα”.
Στο ίδιο πάζλ πρέπει να υπενθυμίσουμε πως πέρυσι οι Σκοπιανοί σχισματικοί είχαν ζητήσει βοήθεια από την Βουλγαρική Εκκλησία αναγνωρίζοντάς την ως “Μητέρα Εκκλησία” προκαλώντας σοβαρότατη αναστάτωση στην παγκόσμια Ορθοδοξία.
Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει μετά από τόσες εξελίξεις στην γειτονιά μας είναι κατά πόσο η Ελλαδική Εκκλησία είναι έτοιμη. Και κατά πόσο βέβαια είναι θωρακισμένη μιας και το περίφημο καθεστώς των “Νέων Χωρών” είναι το μόνιμο αγκάθι στις σχέσεις Αθήνας-Φαναρίου, οι οποίες εσχάτως διάγουν την χειρότρερη περίοδό τους από την στιγμή που ανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
ΠΗΓΗ