«ΠΛΗΝ Ο ΕΧΕΤΕ ΚΡΑΤΗΣΑΤΕ
ΑΧΡΙΣ ΟΥ ΑΝ ΗΞΩ» (Αποκ.Β’25)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
2) *Πηδάλιο «απευθυνόμενον τοις απανταχού γης εντευξομένοις Ορθοδόξοις». ………….σελ.9
3) *Το κύρος και η ισχύς των Κανόνων είναι διαχρονικά,απ’αρχής μέχρι του νυν και εις τους αιώνας. (άχρις ου αν ήξω). …………σελ.13
4) Απαρασάλευτοι οί Κανόνες του Πηδαλίου. …………σελ.13
5) *ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ .Ασυγχώρητη η τόλμη σύνθεσης άλλου Συμβόλου Πίστεως. …………..σελ.14
6) * ΠΕΡΙ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ. Προστάζουν οι Απόστολοι: ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ σε όσους αποδέχονται τα ανύπαρκτα μυστήρια των αιρετικών. ………..σελ.17
7) * ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΑΟΥΖΟΥΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΑΜΦΟΤΕΡΟΥΣ,ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ (Εβρ.ΙΓ’7),ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΕΓΟΥΝ: ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟ. ………….σελ.18
8) *Διπλή τιμωρία για τους εισερχόμενους αυθαίρετα στην ιεροσύνη,πόσο μάλλον σ’αυτούς που κηρύττουν ΠΑΝθρησκεία (αντί-χριστο). ………..σελ.21
9) *Ουδεμίαν δύναμιν και δικαιοδοσία,δεν έχει ο αιρετικός «ιεράρχης»προς τους υφισταμένους του…..σελ.24
10) *Επρόσταξε και καθολικώς είπε ο κανών ότι «κατ’ουδένα τρόπο να είναι υποκείμενοι» οι Ορθόδοξοι εις τους αποστατήσαντες επισκόπους …….σελ.25
11) *Αντιμήνσιο - ΚΑΝΩΝ ΛΑ’ της ΣΤ’ ΟΙΚ/ΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.(σελ.246) ……………..σελ27
12) *Οι κακώς απομακρυνόμενοι από τον Επίσκοπό τους χρειάζονται την άδειά του για να λειτουργούν σε χώρους ή οσπίτια ή ναούς.(κανών λα’ και συμφωνία αυτού καθώς και ο 12ος της Α & Β’ που συμπληρώνει τον λα’.) Όχι όμως και οι απομακρυνόμενοι από ψευδεπίσκοπο που κηρύττει αίρεση και που ουδεμία υποχρέωση έχουν να αναφέρονται οι αποτειχιζόμενοι από αυτόν για το που θα τελούν τα εκκλησιαστικά τους καθήκοντα. …….σελ30
13) *Υποχρεωτικός ο λα’ κανών των Αγ.Αποστόλ. και ο 15ος της Α’& Β’ Συν. για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. …………σελ.35
14) *Δικαιούται κάποιος να θέτει ερωτήματα; >σελ46
15) *Άλλοι μεν λέγονται αιρετικοί,άλλοι δε σχισματικοί και άλλοι παρασυνάγωγοι…………..σελ.48
16) *«EΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ» (Χρυσοστ.ομιλία ΟΣΤ’ 14.31-15,10 ΕΠΕ σελ.457) {αποσπάσματα} …………σελ.54
17) *ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ,την τρίτη αίσθηση της ψυχής; ………………….σελ.63
18) *Η μάχη μέσα στην Εκκλησία του Χριστού (θεραπευτήριο) ……………………σελ.67
19) *Αποδόμηση της Ορθοδόξου Πίστεως με την κατάλυση των απαρασάλλευτων κανόνων και εντολών. ……………….σελ.68
20) *Να προσέχουμε τους «θησαυρούς» μας. Αλλάζουν την Καινή διαθήκη με αιρετικές……………..σελ.70
21) *Το καθήκον των Ορθοδόξων Χριστιανών …………..σελ.71
Αντί προλόγου
Αγαπητοί αδελφοί,το πόνημα αυτό είναι εργασία αγάπης,ως επανάληψη-των γνωστών μεν-Θείων Γραφών,επίκαιρων δε όσο ποτέ άλλοτε με απώτερο σκοπό να προσφέρει ένα ελάχιστο ΣΤΟΝ ΕΞΑΓΟΡΑΣΑΝΤΑ ΜΑΣ ΚΥΡΙΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟ ΜΑΣ,ώστε να μη παραδοθεί ο Λόγος στη λήθη.
Συγχωρέστε τη σκληρότητα που σκοπό έχει να προλάβει την σύνθλιψη που θα υποστούν όσοι χτυπήσουν στον λίθο που οικοδομήθηκε η Εκκλησία πάνω στην Ορθή Πίστη και Αλήθεια του Αποστόλου Πέτρου,οι οποίοι απερίσκεπτα προσπαθούν να αποδομήσουν ηθελημένα ή μη.
Παράλληλα,απαντά σε εύλογες απορίες και ερωτήσεις που προκύπτουν αναπόφευκτα.
ΤΑΥΤΑ ΕΙΠΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ
Με ανείπωτη αγάπη και ενδιαφέρον για τη σωτηρία της ψυχής μας,οικοδομώντας την Εκκλησία Του,της οποίας ίσταται κεφαλή.
«ΠΛΗΝ Ο ΕΧΕΤΕ ΚΡΑΤΗΣΑΤΕ ΑΧΡΙΣ ΟΥ ΑΝ ΗΞΩ» (Αποκ.Β’25)
«Σεις όμως προσέχετε,ιδού σας τα έχω προείπει όλα,ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησίν σας.»(Μαρκ.ιγ’23)
«Εως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη ιώτα εν ή μία κεραία ου μη παρέλθη από του Νόμου έως αν πάντα γένηται.»(Ματθ.ε’18)
«Ος εάν ουν λύση μίαν των εντολών τούτων των ελαχίστων και διδάξη ούτω τους ανθρώπους,ελάχιστος κληθήσεται εν τη Βασιλεία των ουρανών.»(Ματθ.ε’19)
«Εστω δε ο Λόγος υμών ναί,ου ου,το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστίν.»(Ματθ.ε’37)
«….Σας επαναλαμβάνω ότι αυτός,που ενεκολπώθη τας εντολάς Μου και φυλάττει αυτάς,εκείνος και μόνον με αγαπά…»(Ιων.ιδ’21)
9. «Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ του ΧΡΙΣΤΟΥ δια της ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΕΩΣ αυτής, αυτός δεν έχει τον Θεόν..» (Β’Ιωάν.9)
ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΛΕΝΕ ΟΙ ΜΙΣΟΥΝΤΕΣ ΑΥΤΟΝ,
προσπαθώντας να αποδομήσουν τα απαρασάλευτα υποκρινόμενοι ότι Τον αγαπούν.
Ψεύδονται ότι Τον αγαπούν και το αποδεικνύει ο ίδιος ο Κύριος: «Εάν δε με αγαπάτε τηρήσατε τας εντολάς Μου και δείξατε ούτως,ότι η προς εμέ αγάπη σας είναι αληθής και ειλικρινής».(Ιωάν.ιδ’15.)
«Σας επαναλαμβάνω ότι αυτός, που ενεκολπώθη τας εντολάς μου και φυλάττει αυτάς,εκείνος και μόνον με αγαπά,..» (Ιωάν.ιδ’21).
Αντί,λοιπόν,να υπάρχει φόβος Θεού για την ακριβή τήρηση της διδαχής,τολμούν κάποιοι να βλασφημούν λέγοντας
ότι κάποιες εντολές του Θεού είναι προσωρινές ,
ότι οι Άγιοι Θεόπτες Πατέρες ήταν θύματα του αρχεκάκου όφεως,συμπεριλαμβανομένων και των Αγ.Αποστόλων που πρώτοι συνέταξαν τους αποστολικούς κανόνες, τους οποίους οι αισχροί,ονομάζουν «τοίχους του αίσχους»,
ότι τα μυστήρια των αιρετικών είναι έγκυρα,
ότι οι Εκκλησίες είναι 348-μεταξύ των οποίων και η Ορθόδοξη Αγιασμένη Εκκλησία του Ιησού Χριστού μας και όλες μαζί μέλη του Π.Σ.Ε. (αντιχρίστου οργανισμού) που δεν είναι μόνο αυτός αλλά ένας εκ των πολλών (οργανισμών),που αποσκοπούν στον διαμελισμό και στην εξόντωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αυτό μόνο;’Η που επιμένουν με αναίδεια και θράσσος να τους ακολουθήσουν και οι Πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί!!
Η προδοσία από τους ιεράρχες της Ορθοδόξου Εκκλησίας(όχι από όλους) έγινε επισήμως -με υπογραφές-τον Ιούνιο του 2016 στο Κολυμπάρι Κρήτης,αφού πρώτα υποκλίθηκαν στο σύμβολο της Πανθρησκείας, στην είσοδο του κτιρίου.
Την ονόμασαν οι θρασύτατοι προδότες-υποκριτές «αγία και μεγάλη , πανορθόδοξη σύνοδο».Ούτε αγία ήταν ,ούτε μεγάλη,ούτε πανορθόδοξη.
ΣΑΤΑΝΙΚΗ ήταν,ΜΙΚΡΗ ήταν και συμμετείχε μία ΦΑΤΡΙΑ –ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ και ΘΡΑΣΥΤΑΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ,που αμέσως μετά τα ανιστόρητα ψηφίσματα ξεκίνησαν την εφαρμογή τους με το να διώκουν τους Ορθοδόξους Χριστιανούς που δικαίως αντέδρασαν.
Και ενώ ο Κύριός μας και Θεός μας υπέγραψε με το αίμα Του τις απαρασάλευτες εντολές που πρέπει να τηρούμε για να σωθούμε,κάποιοι τολμούν να εκστομίζουν χωρίς ντροπή πως σωζόμαστε και μέσω άλλων θρησκειών.Φρίξον ήλιε με την απύθμενη διαστροφή των.Θέλουν να αποκαλούνται και αρχιερείς!! Οι τοιούτοι εργάζονται τα εντελώς αντίθετα καθ’υπόδειξη του υποβολέα τους –του διαβόλου.
3. «Και τώρα πλέον είναι ο ΑΝΤΙχριστος εν τω κόσμω δια των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και των ΨΕΥΔΟ-διδασκαλιών, που προπαρασκεύαζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του.» (Α’Ιωάν.δ’3)
Γράφτηκε το 85-95 μ.Χ.,δηλ.πριν 1923 έως 1933 χρόνια από σήμερα.Τόσα χρόνια προπαρασκεύαζαν το έδαφος ,τώρα πια ,μένει να παρουσιάσουν τον ΑΝΤΙ-Χριστο οι οπαδοί και τα όργανά του. Δυστυχώς ,όμως δεν γίνεται αντιληπτό από όλους,λόγω ΑΓΝΟΙΑΣ,ΛΗΘΗΣ και ΡΑΘΥΜΙΑΣ εκ μέρους των ανθρώπων που καθίστανται άμεσα υπεύθυνοι όπως και για τον λόγο της κακής και ελλειπούς ποίμανσης εκ μέρους των κληρικών εκ των οποίων το αίμα των σφαγιασθέντων υπό των αιρέσεων ψυχών θα ζητηθεί κατά την ώρα της Κρίσεως!
Ο δε Ιερός Χρυσόστομος ερμηνεύει :
«Αφού λοιπόν είπε τα γνωρίσματα του ποιμένος ανέφερε ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ,ένα τον κλέπτην,που σφάζει και αρπάζει τα πρόβατα,άλλον δε εκείνον που δεν κάμνει μεν τίποτα από αυτά,βλέπων όμως να γίνωνται αυτά δεν στρέφεται εναντίον του καταστροφέως,ούτε τον εμποδίζει.» (Ομιλία Ξ’ Ιω.10.14-21σελ.117,ΕΠΕ)
Και δε θα φέρει αποκλειστικά την ευθύνη των δικών μας αποφάσεων και πράξεων «ο τάδε ή ο δείνα» που μας παρέσυρε αλλά και εμείς ως απρόσεκτοι θα ευθυνόμαστε!
Ο καθένας έχει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί.
Γι’ αυτό μας λέει:
Σας τα έχω πει από πριν όλα, ώστε να μη χωράει καμία δικαιολογία για την τυχόν αποπλάνησή σας.
«Προσέχετε ,να μη σας πλανήσει κανείς.» (Μαρκ. ιγ’5)
Αυτά πρέπει να έχουμε στο νου μας ώστε να μη παραδοθεί ο Λόγος στη λήθη.Παράλληλα να διδαχθούμε βάσει των Κανόνων της Εκκλησίας μας τι ακριβώς είναι και σε ποιες τιμωρίες υπόκεινται οι ακολουθούντες και διδάσκοντες τα αντίθετα της διδασκαλίας του Κυρίου,παρακούοντας Κανόνες και Εντολές.
Ταυτόχρονα υποδεικνύεται η πρέπουσα στάση των Ορθοδόξων που ανάλογα με τα πνευματικά αντανακλαστικά της Πίστης τους καλούνται να πράξουν.Βεβαίως για όσους θέλουν αμόλυντη την Πίστη τους όπως την παρέλαβαν από τους Θεόπτες Αγίους Πατέρες.Ας μην συγχέουμε την αγωνιστική προσπάθεια κάθαρσης δια της ακριβούς τήρησης των Εντολών,σεβόμενοι και αποδεχόμενοι τους Κανόνες, με την απαξίωση και ακύρωση των Εντολών και των Κανόνων.
Στην 2η περίπτωση όχι μόνο οδηγηθήκαμε σε αίρεση αλλά παντελώς ξένοι της Ορθοδοξίας αποκαλούμεθα,αφού προηγουμένως προδόσαμε την Πίστη μας.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους Αγίους να μας μιλήσουν με την Σοφία και την Ακρίβεια που τους χαριτώνει και ας δείξουμε την δέουσα προσοχή να εγκωλπωθούμε τους Λόγους τους.
Γι’αυτούς που έπεσαν τόσο χαμηλά ενώ είχαν δεχθεί χάρη γράφει ο Απόστ.Πέτρος ,το σύμβολο της Πίστεως:
21. «..ήτο καλύτερον δι’αυτούς να μη είχαν γνωρίσει τον δρόμον της δικαιοσύνης και τον Χριστιανισμόν,παρά,αφού τον εγνώρισαν,να γυρίσουν πάλιν εις την παλαιάν αμαρτωλήν ζωήν τους και να απομακρυνθούν από την παραδοθήσαν εις αυτούς Αγίαν Εντολήν..»( Β’Πέτρ.β’21)
ΠΗΔΑΛΙΟ
«απευθυνόμενον τοις απανταχού γης εντευξομένοις Ορθοδόξοις».
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει για το Πηδάλιο που εμπεριέχει τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας:
«Απευθυνόμενον «τοις απανταχού γης εντευξομένoις Ορθοδόξοις», ο Άγιος Νικόδημος,χαίρων δια την ολοκλήρωσιν της προσπαθείας γράφει μετ’ενθουσιασμού:
«Αύτη η Βίβλος είναι η μετά τας Αγίας Γραφάς ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ,η μετά την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην,ΔΙΑΘΗΚΗ.Τα μετά τα πρώτα και Θεόπνευστα Λόγια,δεύτερα και Θεόπνευστα Λόγια».
(Πηδάλιον εισαγωγική σελ.ιδ’)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Υπενθυμίζει ο Άγιος σε όσους λησμόνησαν και λένε αδιάκριτα ότι το Πηδάλιο,η Φιλοκαλία,ακόμα και η Καινή Διαθήκη δεν μπορούν να ερμηνευτούν από τους πιστούς,αλλά μόνο από τους κληρικούς, κατατάσσοντας τους απανταχού Ορθοδόξους μη ικανούς και αναρμόδιους ανάγνωσης και έρευνας των Θείων Γραφών.
Έρχονται ως συνήθως σε πλήρη αντίθεση με τις Εντολές του ιδίου του Θεού «Ερευνάτε τας γραφάς».
Νομίζουν ορισμένοι ότι αυτό που δεν κατανοούν οι ίδιοι δεν μπορούν να το κατανοήσουν και οι αδελφοί τους!!
Νομίζουν πως ό,τι δεν κατανοούν σημαίνει πως δεν υπάρχει!!
Ισχύει όμως και η περίπτωση του να κατανοούν, αλλά θέλουν την σφαγή των προβάτων,ως « δεύτεροι καταστροφείς»! (Ιερ.Χρυσοστ.)
Για όλους αυτούς έχει λεχθεί από τον Απόστολο:
«Είναι άλογα ζώα…θα καταστραφούν ασφαλώς, επειδή βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν.» (Β’Πέτρ.β’12.)
Και αλλού:
«..διότι με εξογκωμένους λόγους γεμάτους ματαιότητα και πλάνη δελεάζουν αστηρίκτους πιστούς.»(Β’Πέτρ.β’18.)
Και δια του Προφήτη ακούνε το :
«Ινα τι συ εκδιηγή τα δικαιώματά μου και αναλαμβάνεις την διαθήκην μου δια στόματός σου;» (Ψαλ.μθ’(ν’)49,στιχ.16.)
Την ψυχή του ο καθένας ας την κάμει ό,τι θέλει αφού «Κανενός η θέλησις και η ελευθερία δεν βιάζεται…»(Απόκ.ΚΒ’11.)
Την ψυχή του αδελφού μου,όμως που θέλει στήριγμα μη την οδηγήσω στην αίρεση όντας τυφλός (μη γένοιτο),γιατί την ώρα αυτήν την συγκλονιστική θα ζητηθεί από εμένα.
Στο Πηδάλιο ο Άγιος διευκρινίζει:
«Ότι εκείνο ,οπού οι κανόνες φανερώς ου γράφουσι,τούτο εκ των ομοίων των εν τοις κανόσι γεγραμμένων,πρέπει να κρίνεται και να συμπεραίνεται,και όρα την ερμηνεία του ΙΕ’ της ς’.
Ή και εκ των συγραμμάτων των κατά μέρος Πατέρων, ή και εκ της διακρίσεως του Ορθού Λόγου.»(Προλεγόμενα σελ. λθ’ (39) Πηδάλ.)
26.Αυτόθι,σελ. λς’. «Εννοείται βεβαίως ότι δεν αρκεί η γνώσις των Ιερών Κανόνων,αλλά χρειάζεται η εφαρμογή των: «Μη γίνεσθε μόνον των θείων Νόμων τούτων αναγνώσται και ακροαταί,αλλά και ποιηταί…ίνα μη οι εις ζωήν κανόνες ούτοι υπάρχοντες,φυλαττόμενοι,ευρεθώσιν εις θάνατον , αθετούμενοι.»(Αυτόθι, σελ. λζ’. σελ.ιε’.εισαγωγή Πηδάλ.)
«Ότι παρά πάντων πρέπει να φυλάττωνται οι Θείοι Κανόνες απαρασάλευτα.Οι γαρ μη φυλάττοντες,εις φρικτά επιτίμια υποβάλλονται.» (Προλεγόμενα,σελ. λθ’.)
«Εκείνος βεβαίως,ο οποίος δεν ενδιαφέρεται δια τη διόρθωσιν του εαυτού του,αλλά δια τον έλεγχον μόνον των άλλων,δύναται, εάν θέλη να αναζητή και να ανευρίσκη εντός του Πηδαλίου Ιερούς Κανόνας,επί τη βάσει των οποίων θα καταδικάζη τους αδελφούς του δια κανονικά παραπτώματα.Όποιος όμως με ειλικρινή διάθεσιν μελετήση ολόκληρον το Πηδάλιον,θα ανακαλύψη πλήθος ιδικών του παραπτωμάτων,θα οδηγηθή εις βαθείαν ταπείνωσιν,δια της οποίας μόνης δύναται να διαφύγη τας παγίδας του εχθρού (28), θα δυσκολεύεται πλέον να κατακρίνη τον αδελφόν του (29) και θα επικαλήται το έλεος του Θεού και την βοήθειάν Του δια να λυτρωθή εκ των αμαρτιών του.
Τούτο επεδίωκεν ο Άγιος Νικόδημος δια της εκδόσεως του Πηδαλίου: να έλθουν οι Χριστιανοί εις γνώσιν του Ορθού και να επιζητήσουν οι ίδιοι την διόρθωσίν των….» (Εισαγωγή Πηδάλ. σελ. ιε’.)
ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΧΥΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ,ΑΠ’ΑΡΧΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ.
Ενδεικτικά
Το 451 έτος από Χριστού,εν Χαλκηδόνι,της Βιθυνίας.
Οι Λ’ Κανόνες της Αγίας και Οικουμενικής Δ’Συνόδου,
Ερμηνευόμενοι (σελ.185)
ΚΑΝΩΝ Α’
Ερμηνεία
«Ο παρών κανών δίκαιον κρίνει να κρατούσιν,ήτοι να έχουσι το κύρος,και την ισχύν όλοι οι κανόνες οπού απ’αρχής μέχρι του νυν εξεδόθησαν παρά των Αγίων Πατέρων, είτε προς δογμάτων ακρίβειαν,είτε και προς εκκλησιαστικήν ευταξίαν χρησιμεύοντας καθ’εκάστην σύνοδον Οικουμενικήν τε και τοπικήν.»
ΑΠΑΡΑΣΑΛΕΥΤΟΙ ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΤΟΥ ΠΗΔΑΛΙΟΥ
Της Γ’ Οικουμενικής Συνόδου/ ΚΑΝΩΝ ΣΤ’ (σελ.173)
Ερμηνεία
«Οι μεν ανωτέρω κανόνες μερικώτεροι εισίν,ούτος δε κοινώς διορίζεται,ότι, όσοι ήθελαν τολμήσουν να παρασαλεύσουν με οιονδήτινα τρόπον τα περί εκάστου ζητήματος πραχθέντα εν τη εν Εφέσω Συνόδω ούτοι εις μεν Επίσκοποι είναι,ή κληρικοί,να καθαιρούνται,ει δε λαϊκοί να αφορίζονται.»
(2) «Λέγει δε ο θείος Χρυσόστομος(εις την ΙΑ’ομιλ.προς Εφεσίους,ότι είπεν ένας Άγιος άνθρωπος,πως,ουδέ αίμα μαρτυρίου ημπορεί να εξαλείψη την αμαρτίαν του χωρισμού της Εκκλησίας και της διαιρέσεως,..»(των Αγ.Αποτόλ.σελ.33 Πηδάλ.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ας δούμε λοιπόν κατάματα την Αλήθεια,ερευνώντας ψύχραιμα και διακριτικά,κατά δύναμην, ποιοι έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν σχίσματα και διαιρέσεις στην Εκκλησία του Χριστού «μετακινώντας»τα επί 2000 έτη απαρασάλευτα,κηρύττοντας αλλότρια κατ’εντολή των σκοτεινών δυνάμεων του αντιχρίστου,εναγκαλίζοντας μάλιστα τους παν-αιρετικούς παπικούς, και ποιοι τελικά προσπαθούν να ελευθερώσουν την Εκκλησία από σχίσματα και αιρέσεις.
ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ Η ΤΟΛΜΗ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΑΛΛΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΗΣ Γ’ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (σελ.170)
«…Διορίσασα δε,ότι άλλο σύμβολον έξω από εκείνο οπού εξέδωκεν η πρώτη,και η Δευτέρα αι οικουμενικαί (εις Μίαν , Αγίαν,Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν ομολογώ εν βάπτισμα…) ,να μη τολμήση να συγγράψη τινάς,ή όλως να προσθέση τι,ή να αφαιρέση από αυτό,τους παραβαίνοντας ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑ,ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΕΝ…».
ΤΗΣ Γ’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΚΑΝΩΝ Ζ’ (7ος,σελ.174)
«…Τούτον τον κανόνα η Αγία αύτη Σύνοδος εξέδωκεν,ορίσασα,ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΧΩΡΗΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ να συνθέτη και να συγγράφη ή να προσφέρη εις τους προς την Ορθοδοξίαν επιστρέφοντας άλλην Πίστιν,ήγουν άλλο Σύμβολον Πίστεως,(1)έξω από το Σύμβολον της Πίστεως το ορισθέν από τους Αγίους Πατέρας τους συναχθέντας εν τη πόλει Νικαέων,δια φωτισμού του Αγίου Πνεύματος.
ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕ ΟΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ,Ή ΝΑ ΣΥΝΘΕΣΟΥΝ ΑΛΛΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΠΙΣΤΕΩΣ,Ή ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟ ΕΙΣ ΤΟ ΦΑΝΕΡΟΝ,…ΕΙ ΜΕΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΩΣΙ,ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ,ΝΑ ΗΝΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΑΠΟΒΛΗΤΟΙ,ΕΙ ΔΕ ΛΑΙΚΟΙ ΝΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ.»
Χρήζει διευκρίνισης:
Όταν κάποιοι αναφέρουν δημοσίως και υπογράφοντας μάλιστα,και όταν άλλοι αποδέχονται σιωπηλά ότι η Μία,Αγία,Καθολική και Αποστολική Εκκλησία είναι μία μεταξύ των 348 «εκκλησιών» ,μέλη του Π.Σ.Ε. ενός εκ των πολλών εβριομασονικών οργανισμών,είναι βλασφημία και τόλμη σύνθεσης άλλου συμβόλου Πίστεως ή όχι;
Με το να προστάζουν οι κανόνες των Αγίων :
«οι τοιούτοι να είναι αναθεματισμένοι και απόβλητοι του κλήρου και της επισκοπής» είναι τελεσίδικη ,διαχρονική,αποφαντική προσταγή και απόφαση ή πρέπει να επαναληφθεί η Ζ’ σύνοδος ή κάποια άλλη για να τους ΞΑΝΑ-δικάσει;
Τελικά πως ονομάζονται αυτοί για τους οποίους αναμένεται σύνοδος για να τους δικάσει; Υπόδικοι;
Μιλάμε όχι για τη διεξαγωγή της δίκης προς εκτέλεση της απόφασης,αλλά για την ίδια την απόφαση η οποία έχει ήδη παρθεί από τους Αγίους μέσω των κανόνων για την δογματική ακρίβεια,ανάλογα με την εκάστοτε κακοδοξία ή αίρεση.
Τελικά ποιος δικάζει,οι Απόστολοι που προστάζουν ή η Σύνοδος που εκτελεί τις προσταγές;
Διότι,οι προηγούμενοι κανόνες ΣΤ’ της Γ’(σελ.173) και Ζ’ της Γ’ (σελ.174) μας είπαν:
«όσοι τολμήσουν να παρασαλεύσουν με οιονδήτινα τρόπον τα περί εκάστου ζητήματος πραχθέντα ,των οικουμενικών Συνόδων επρόσταξαν να είναι ασυγχώρητοι και να καθαιρούνται οι επίσκοποι και κληρικοί,οι δε λαϊκοί να αφορίζονται.»
Υπενθυμίζουμε ότι ο (Α’ της Δ’ σελ.185) μας λέει ότι «οι κανόνες έχουν διαχρονική ισχύ και κύρος» και ο (ΜΣΤ’ των Αγ.Αποστ.σελ.51) «Προστάζει να καθαιρούνται όσοι δέχονται τα παρά των αιρετικών μυστήρια και ό,τι άλλο.»
ΠΕΡΙ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
ΠΡΟΣΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ - ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
ΚΑΝΩΝ ΜΣΤ’ ΤΩΝ ΑΓ.ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (σελ.51,Πηδάλ.)
«Όποιος επίσκοπος ή πρεσβύτερος ήθελεν αποδεχθεί ως ορθόν και αληθινόν το βάπτισμα των αιρετικών (1) ή την παρ’αυτών προσαγομένην θυσίαν,ο τοιούτος,ΠΡΟΣΤΑΖΟΜΕΝ ΝΑ ΚΑΘΑΙΡΕΘΗ.
Επειδή ποίαν συμφωνίαν έχει ο Χριστός με τον διάβολον;Ή ποίαν μερίδα έχει ο πιστός με τον άπιστον;Διότι εκείνοι οπού δέχονται τα παρά των αιρετικών (μυστήρια ή ο,τιδήποτε άλλο),ή τα όμοια φρονήματα εκείνων έχουσι και αυτοί, ή το ολιγότερον δεν έχουσι προθυμίαν να ελευθερώνουν αυτούς από την κακοδοξίαν των.
Οι γαρ συνευδοκούντες εις τας εκείνων τελετάς,πως δύνανται να ελέγξουσιν αυτούς δια να παραιτήσουν την κακόδοξον και πεπλανημένην των αίρεσιν;»
Προκύπτει η εύλογη ερώτηση:
ΠΡΟΣΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Άγιοι Απόστολοι των Εθνών να καθαιρείται όποιος αποδέχεται τα μυστήρια των αιρετικών.Αυτοί που οδεύουν το ποίμνιο στο κοινό ποτήριον με τους αιρετικούς αποδεχόμενοι ως ορθά τα μυστήρια αυτών,αφού πρώτα ονόμασαν «εκκλησίες» όλες τις αιρέσεις, είναι ήδη καταδικασμένοι,καθηρημμένοι από τους Αποστόλους ή πρέπει να γίνει σύνοδος για να τους καταδικάσει;
Η τυχόν μελλοντική συσταθείσα σύνοδος θα έχει μεγαλύτερη ισχύ από τη σύνοδο και προσταγή των Αποστόλων;
Ή είναι αποφαντική-διαχρονική έχοντας ισχύ η προσταγή των Αποστόλων για όσους αποδεχθούν τα μυστήρια των αιρετικών ως ορθά;
Βεβαίως ,είναι θέμα Εκκλησιαστικών κανόνων(Πηδαλίου),ωστόσο το βέβαιο είναι ότι τα εγκλήματα ούτως ή άλλως έχουν διαπραχθεί,έχουν υπογραφεί και εφαρμόζονται.Μετάνοια δε,δεν υπάρχει!!
ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΑΟΥΖΟΥΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΑΜΦΟΤΕΡΟΥΣ,ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ (Εβρ.ΙΓ’7),ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΕΓΟΥΝ:ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟ.
ΚΑΝΩΝ ΜΕ’των ΑΓ.ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. (σελ.50,ΠΗΔ.)
«Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφώμεθα,αλλ’ όχι ποτέ και να συμπροσευχώμεθα με αυτούς ή να συγχωρούμεν εις αυτούς να ενεργήσουν τι Εκκλησιαστικόν λειτούργημα, ή ως κληρικοί ή ως ιερείς.Όποιος Επίσκοπος,ή Πρεσβύτερος,ή Διάκονος ήθελε ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗ ΜΟΝΑΧΑ, αλλ’όχι και να συλλειτουργήση με αιρετικούς ας ΑΦΟΡΙΖΗΤΑΙ.Επειδή όποιος με τους αφωρισμένους συμπροσεύχηται (καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί),πρέπει να συναφορίζεται και αυτός, κατά τον Ι’. των αυτών Αποστόλων.Ει δε και εσυγχώρησεν εις τους αιρετικούς αυτούς να ενεργήσουν κανένα λειτούργημα,ωσάν Κληρικοί ,ας ΚΑΘΑΙΡΗΤΑΙ,επειδή όποιος Κληρικός συλλειτουργήσει με καθηρημένους (καθώς τοιούτοι είναι και οι αιρετικοί,κατά τον β’.και δ.’της Γ’.) (σελ.172) συγκαθαιρείται και αυτός,κατά τον ια’.των Αποστόλων.(σελ.14)
ΚΑΝΩΝ ΞΕ’ των ΑΓ.ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.(σελ.84)
Μέγα αμάρτημα λογιάζει ο παρών Κανών το να έμβη τινάς Χριστιανός μέσα εις συναγωγήν Ιουδαίων,ή αιρετικών,δια να προσευχηθή.Τις γαρ μερίς πιστώ μετά απίστου,κατά τον θείον Απόστολον;(…)
Και ο Χρυσόστομος λόγω β’,κατά Ιουδαίων,)πόσω μάλλον παρανομεί ο Χριστιανός εκείνος οπού συμπροσεύχεται με τους σταυρωτάς του Χριστού; Αλλά και η των αιρετικών εκκλησία και σύναξις,ως εναντία φρονούσα εις τους Ορθοδόξους,δεν πρέπει να τιμάται,αλλά μάλλον να αποβάλληται.¨οθεν και ο παρών κανών διορίζεται,ότι,οποίος κληρικός ή λαϊκός,ήθελεν έμβη μέσα εις την συναγωγήν των Ιουδαίων, και αιρετικών χάριν προσευχής,ο μεν κληρικός,ως μεγάλα αμαρτήσας,ας καθαίρηται εν ταυτώ,και ας αφορίζηται,ο δε λαϊκός ας αφορίζηται μόνον.Επειδή καθό λαϊκός,ολιγότερον ημάρτησεν από τον κληρικόν,(…) (βλέπε όλον τον κανόνα).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Δεν μας λένε οι Απόστολοι τους αιρετικούς να αγαπάμε και τις αιρέσεις να μισούμε.
Δεν μας λένε να τους συναναστρεφόμαστε .Τα εντελώς αντίθετα μας λένε οι μαθητές του Ιησού Χριστού μας.
Σε τελείως διαφορετική περίπτωση μας λέει ο Απόστολος Παύλος την αμαρτία να μισούμε και τον αμαρτάνοντα να αγαπάμε και να σκεπάζουμε,βαστάζοντας μάλιστα οι δυνατοί τα ασθενήματα των αδυνάτων,που και αυτό θέλει προσοχή, αναφερόμενος στα περί βίου αμαρτήματα!!
Δύσκολο είναι αυτό να κατανοηθεί; Ποιο το όφελος της ακριβούς ερμηνείας του Αγίου Ισαάκ του Σύρου,όταν τίποτα από αυτά που μας λέει…δεν τηρούμε;
Έχουν συμπροσευχηθεί και συλλειτουργήσει οι «ιερείς»και «αρχιερείς»μετά τους πάσης φύσεως αιρετικούς υπό την καθοδήγηση και εποπτεία (ως παρατηρητή) του αρχιαιρετικού,ενός εκ των δύο αντι-χρίστων πάπα;
Εάν το έχουν κάνει να μας πουν ποιοι κανόνες της Εκκλησίας του ΧΡΙΣΤΟΥ το επιτρέπουν!
Ας έρθουν σε επίγνωση ,διότι ως «νέοι ιερείς»,όπως λένε οι ίδιοι,τολμούν και επιχειρούν να αλλάξουν τα επί 2000 έτη απαρασάλευτα των Αγίων Αποστόλων και να βλασφημούν τις εντολές του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Φρίξον ήλιε με το απύθμενο θράσσος τους!
ΔΙΠΛΗ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΝΗ
Πόσο μάλλον μεγαλύτερη (η τιμωρία) σε όσους εντάσσονται στο Π.Σ.Ε. (αντι-Χριστο οργανισμό),κηρύττοντας πανθρησκεία.
ΚΑΝΩΝ ΚΕ’ τωνΑΓ.ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (σελ.24-25)
«…Όποιος επίσκοπος,ή πρεσβύτερος,ή διάκονος ήθελε πιασθή,ήγουν ήθελεν αποδειχθή,πως έκαμε πορνείαν,ή παράβασιν όρκου(1)ή κλεψίαν,ή ιεροσυλίαν,ή μοιχείαν και εις άλλα όμοια τούτων…ΑΣ ΚΑΘΑΙΡΗΤΑΙ ΜΕΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΝΗΝ,ας μη αφορίζηται δε και από την εκκλησίαν,και προσευχήν των Χριστιανών.Διότι λέγει η θεία γραφή.Δεν θέλεις παιδεύσει δύο φοραίς,ένα και το αυτό αμάρτημα…είναι και άλλα αμαρτήματα,εις τα οποία όσοι ιερωμένοι,και κληρικοί πιασθούν,ΚΑΙ ΚΑΘΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΜΟΥ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ.ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΕΝΤΕΣ ΜΕ ΑΣΠΡΑ, Ή ΜΕ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ,κατά τον ΚΘ’και Λ’ κανόνα των Αποστόλων…»(βλέπε όλον τον κανόνα,σελ.24-25).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Αναδεικνύεται εκ του ανωτέρω κανόνα ότι αν ο πόρνος,ο κλέφτης,ο ιερόσυλος,ο μοιχός και εις άλλα όμοια τούτων περί βίου αμαρτήματα και εγκλήματα τιμωρείται με μία τιμωρία,με καθαίρεση μόνο και αν ο χειροτονηθείς με «άσπρα» (χρηματοδωροδοκία) ή με υποστήριξη αρχόντων τιμωρείται δύο φορές και με καθαίρεση και με αφορισμό,ως μη κληθής αλλά αυθαιρέτως εισελθών στην ιεροσύνη,πόσο μάλλον μεγαλύτερη τιμωρία πρέπει να υποστεί αυτός που κηρύττει πανθρησκεία,ακολουθεί όλες τις αιρέσεις και προσπαθεί να αποδομήσει ό,τι μέχρι σήμερα έχει διαφυλαχθεί απαρασάλευτα, με αίμα μαρτύρων;
Τέλος,αφού ο ίδιος ο Θεός είπε να μείνουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ,για να μείνει και Αυτός μαζί μας,και ότι μόνον εάν τις εισέλθει δια εμού θα σωθεί,πόσο μακράν της ρίζας και της αμπέλου ευρίσκονται ως αποκομένοι και ξηραμένοι, οι λέγοντες ότι σωζώμαστε και μέσω άλλων θρησκειών;
Μαζί και όσοι μιμούνται την πίστη των πρώτων, μνημονεύοντας τους παρασύροντας το ποίμνιο στην καταστροφή, ως δεύτεροι καταστροφείς;
Πόσο απατούνται όσοι νομίζουν ότι οι συμμετέχοντες στο Π.Σ.Ε.είναι εκ παραδρομής τους και περιμένουν χωρίς να αντιδρούν τη μετάνοιά τους;
Μήπως τελικά δεν είναι απλά αιρετικοί,αλλά εν δυνάμει ξένοι της ιεροσύνης,αφορισμένοι και απόβλητοι κάθε εκκλησιαστικής κοινωνίας και ιεροπραξίας καθώς και του βαθμού της επισκοπής κατά τον Α’και Β’ της Γ’ Οικ/κής.Συνόδ.(σελ.171.),αφού μόνο η απόφαση συνόδου εκκρεμεί και σε όλους είναι γνωστά τα διαπραχθέντα εγκλήματα;
Eν δυνάμει πάντα,ας μην μας διαφεύγει αυτό!
Στην εκκλησιαστική ιστορία,οι εκάστοτε αιρετικοί προσπάθησαν να αλλάξουν κάτι δογματικό,έχοντας πέσει σε πλάνη.Τώρα προσπαθούν να αποδομήσουν τελείως την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη.
Ας μας πουν τελικά,ποιοι είναι αυτοί που τόλμησαν και άλλαξαν την διαθήκη του Θεού…!
Βλέπετε αδελφοί μου,πως αποκαλύπτονται οι προθέσεις τους;
Στην ΔΙΣ αποφάσισαν να μην λάβουν υπόψιν τους τον 15ο της Α’και Β’ Συνόδου,όταν τελικά καθυστερημένα αποφάσισαν να κρίνουν τα αποτελέσματα της ΨΕΥΔΟ-συνόδου(μέσω του «προς τον λαό»κείμενο),αλλά εκτός του 15ου και οι υπόλοιποι κανόνες είναι «χείμαροι» αποδείξεων της ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ τους ΣΤΑΣΗΣ.
«ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΔΥΝΑΜΙΝ» ΚΑΙ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Ο ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ «ΙΕΡΑΡΧΗΣ»ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ, αποτειχιζόμενους ΟΡΘΟτομούντας τον Λόγο της Αλήθειας ακόμα και ΠΡΟσυνοδικής απόφασης,διότι κατά τον ΛΑ’ (σελ.32 Αποστ.) και κατά τον 15ο Α’και Β’ Συνόδ.(σελ.358),είναι ούτος ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, «απόβλητος από κάθε εκκλησιαστική κοινωνία και ιεροπραξία.»(Καν. α’ της Γ’ σελ. 171)
ΤΗΣ Γ’. ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΝ ΕΦΕΣΩ.
ΚΑΝΩΝ Α’ (σελ.171)
Ερμηνεία.
«…δηλοποιούμεν εις την ημετέραν αγάπην,ότι όποιος Μητροπολίτης εχωρίσθη μεν από την αγίαν και οικουμενικήν ταύτην Σύνοδον, ηνώθη δε με το συνέδριον της αποστασίας,του Νεστορίου δηλαδή,και Ιωάννου και των συν αυτώ, ή θέλει ενωθή μετά ταύτα, ή εφρόνησε τα του Κελεστίου(1)αιρετικά δόγματα,ούτος ουδεμίαν δύναμιν έχει να πράξη τι κακόν κατά των Επισκόπων,ή και κατά των λαϊκών,των Ορθοδόξων δηλαδή με το να έγινεν απόβλητος από την Σύνοδον ταύτην κάθε εκκλησιαστικής κοινωνίας και ιεροπραξίας, και με το να έχη να γίνεται πάντη απόβλητος εις το εξής του της επισκοπής βαθμού,και από αυτούς ακόμη τους ορθοδόξους Επισκόπους,και τους πέριξ όντας Μητροπολίτας.» {όρα και τον β’της Γ’ –σελ.171,που λέγει ότι οι τοιούτοι είναι ξένοι της ιεροσύνης και απόβλητοι του βαθμού της επισκοπής.}
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ως εκ τούτου, ουδεμία αρμοδιότητα ως εν δυνάμει ξένος και απόβλητος κάθε εκκλησιαστικής κοινωνίας και ιεροπραξίας και μάλιστα προ συνοδικής αποφάσεως,διότι είναι ψευδεπίσκοπος και ψευδοδιδάσκαλος ο κηρύττων αίρεση,έχει να καθορίζει και να ελέγχει το που και το πότε θα ιερουργούν και θα εκκλησιάζονται οι αποτειχισμένοι από αυτόν Ορθόδοξοι Χριστιανοί,κληρικοί και λαϊκοί.
******************
ΕΠΡΟΣΤΑΞΕ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΚΑΝΩΝ Γ’ ΤΗΣ Γ’ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝ.ΟΤΙ «ΚΑΤ’ΟΥΔΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΙ»ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΑΝΤΕΣ «ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ»ΚΑΙ ΩΣ ΜΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΙ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ.
ΚΑΝΩΝ Γ’ ΤΗΣ Γ’.ΟΙΚ/ΗΣ ΣΥΝ.(σελ.172)
Ερμηνεία.
«Επειδή,Πατριάρχης Κωνστ/ως ώ ο Νεστόριος,αφώρισε,και εκάθηρε τους κληρικούς εκείνους οπού δεν ήσαν σύμφρονες με αυτόν,αλλά και οι ομόδοξοι τούτω Επίσκοποι εν άλλαις χώραις το αυτό έκαμαν,διά τούτο ο παρών Κανών έκρινε δίκαιον να απολάβωσιν οι καθαιρεθαίντες ούτοι των εδικών τους βαθμόν.Και καθολικώς ειπείν,επρόσταξε κατ’ουδένα τρόπον να ήναι υποκείμενοι εις τους αποστατήσαντας επισκόπους οι κληρικοί εκείνοι,όπου είναι ομόφρονες με την Ορθόδοξον και Οικουμενικήν Σύνοδον ταύτην.»
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αφού καθολικώς και με προσταγή έχει γραφεί ότι κατ’ουδένα τρόπο δεν υπόκεινται εις τους αποστατήσαντες επισκόπους,οι κληρικοί οι ομόφρονες με την Ορθόδοξον και κάθε Ορθόδοξον Σύνοδον,ουδεμία αμφιβολία περί εκκλησιαστικής νομιμότητος (κανονικότητος) δεν προκύπτει όταν συλλειτουργούνται σε ναούς ή χώρους οι Πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί,μακριά από τους αιρετικούς ψευδεπισκόπους (15ος της Α’και Β’ ,και λα’(31ος) Αγ.Αποστ.),από τους οποίους δεν θα ζητήσω άδεια για το που θα ασκώ τα εκκλησιαστικά μου καθήκοντα –μη γένοιτο-.
Ως υπόδικοι και εν δυνάμει ξένοι κάθε ιεροπραξίας μέγα χάσμα τους χωρίζει από τους Ορθοδόξους.Είμαι αναπαυμένος με το τείχος που σήκωσα ,ενισχύοντας το μέγα χάσμα που με χωρίζει από τους αιρετικούς,οι οποίοι είναι : «χωρισμένοι από τους Ορθοδόξους και παντελώς απομεμακρυσμένοι.(3)»(κανών Α’Μεγ.Βασιλείου.Ερμηνεία.Σελ.588)
Δοξάζω τον Θεό που με βοήθησε και κατέγνωσα τους λυκοποιμένες .Θλίβομαι για την πτώση τους,σώζω την ψυχή μου,ακολουθώ τους Ιερούς κανόνες της Ορθοδόξου-Αγιασμένης Εκκλησίας μου,αγωνίζομαι για την κάθαρση των παθών μου και την απόκτηση αρετών σε περιρρέουσα Ορθόδοξη ατμόσφαιρα,ακολουθώντας την πεπατημένη οδό των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων.
AΝΤΙΜΙΝΣΙΟ-ΚΑΝΩΝ ΛΑ’ της ΣΤ’ ΟΙΚ/ΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.(σελ.246)
Συμφωνία
Ο δε Βαλσαμών λέγει,ότι τα αντιμίνσια καθιερώνονται από τον αρχιερέα δια τούτο το τέλος,δια να τίθενται εις τας Αγίας Τραπέζας των ευκτηρίων οίκων,και να λογίζωνται κατά την ονομασία των αντί καθιερωμένης Αγίας Τραπέζης (μένσα γαρ λατινιστί θέλει να ειπή Τράπεζα,καθ’ό και μενσάλια λέγονται τα εν Τραπέζαις απλούμενα οθόνια) και οι λαμβάνοντες αυτά από τους αρχιερείς ιερείς ,φαίνεται ότι κατά το σιωπώμενον λαμβάνουσιν εν ταυτώ και την άδειαν από αυτούς να λειτουργούσιν εις τα τοιάυτα ευκτήρια με αυτά.Λέγει δε και ο Κίτρους Ιωάννης αποκρίσ. ιγ’. ότι ούχ αμαρτάνει ο λειτουργήσας ιερεύς ή βαπτίσας με αντιμίνσιον εις ίδιον τόπον οίκου,ή καϊκίου ξεχωρισμένου με Αγίας Εικόνας,καθώς και οι Βασιλέων Ιερείς,εις οικίσκον βαβίκιον ιερουργούσιν έξω εις πεδιάδας ερήμους.Τούτο το ίδιον λέγει και ο Βαλσαμών αποκρίσ. ιδ’.ο δε χωρίς αντιμινσίου λειτουργών εις τοιούτους τόπους,καθαίρεται.Τα δε αντιμίνσια ταύτα πρέπει να έχουν ραμμένας μερίδας μαρτυρικών λειψάνων, ίνα αληθώς πληρούσι τον τόπον της καθιερωμένης Τραπέζης,καθώς και η περί καθιερώσεως αντιμινσίων διάταξης του Ευχολογίου διατάσσει.Διό και εν τη Μοσχοβία χωρίς Αγίων λειψάνων αντιμίνσια ποτέ δεν μεταχειρίζονται.Ορα την υποσημείωσιν του η’. της ζ’ .
(Εκ της συμφωνίας του λα’)
ΚΑΝΩΝ ΛΑ’
Συμφωνία
«Εκείνοι οπού έχουν να λειτουργούν μέσα εις τα ευκτήρια των οσπητίων Ιερείς,πρέπει να ήναι διορισμένοι από τον Αρχιερέα. Όποιος δε μη ώντας διορισμένος και συγκεχωρημένος από αυτόν,τολμήσοι να λειτουργήση εις αυτά,να καθαίρεται,οι δε συγκοινωνήσαντες με αυτόν λαϊκοί να αφορίζονται.Ο δε νη’.της εν Λαοδικεία,λέγων,ότι δεν πρέπει να γίνεται λειτουργία από αρχιερείς,ή ιερείς εις τους οίκους,δεν εναντιόνεται εις τον παρόντα κανόνα,επειδή δεν λέγει εκείνος να μη γίνεται λειτουργία εις τα ευκτήρια των οίκων,ώσπερ λέγει ούτος,αλλά εις τους οίκους απλώς,δηλ.εις τους κοινούς,το οποίον είναι εμποδισμένον, αν γένη χωρίς μεγάλην ανάγκην ( 1). (….)
(1)Είπα χωρίς μεγάλην ανάγκη,διά τί κατά τον Μέγα Βασίλειον (κατ’επιτόμ.όρω τι .)μήτε το κοινόν δείπνον πρέπει να εσθίη τινάς εις εκκλησίαν,μήτε το Κυριακόν δείπνον εις οικίαν κοινήν,έξω μόνον αν εις ανάγκης καιρόν διαλέξη τινάς καθαρώτερον τόπον και οίκον. Δι’ό και εις τον καιρόν του διωγμού οι Απόστολοι προστάζουσι τον Επίσκοπον να κάμνη Σύναξη εις τους οίκους,δια να μη πηγαίνη κανένας ευσεβής εις Εκκλησίαν και Σύναξιν ασεβών.Φαίνονται δε εις την εκκλησιαστικήν ιστορίαν πολλά σημειώσεως άξια υπό της ανάγκης γενόμενα. Αναγινώσκομεν γαρ ότι ο Ιερομάρτυς Λουκιανός ο της Αντιοχείας Πρεσβύτερος,εν τη φυλακή ευρισκόμενος,επάνω εις το στήθός του ιερούργησε,στήσας κύκλω ως εν τάξει ναού,τους εκεί ευρεθέντας Κληρικούς και πιστούς.Αλλά και θεοδώρητος ο Κύρου Επίσκοπος,εις την ερημίαν ευρισκόμενος εις τόπον αστέγαστον,μεταχειρισθείς τας χείρας του Ιεροδιακόνου αντί Αγίας Τραπέζης,επάνω εις αυτάς την Θείαν Μυσταγωγίαν ετέλεσεν,επειδή τα στήθη,και αι χείρες του Ιερέως είναι τιμιώτεραι και Ιερώτεραι,κατά τον Χρυσόστομον,από την πέτρινην Τράπεζαν,και τα επ’αυτής άψυχα σκεύη.Αλλά ταύτα μεν είναι παντάπασι σπάνια. Δια τα ευκτήρια όμως,ή και διά κάθε άλλον τόπον,όπου η ανάγκη το φέρει διά να γίνεται λειτουργία,τα καλούμενα αντιμίνσια είναι απαραίτητα.
(βλέπε όλον τον κανόνα και τη συμφωνία του ΛΑ΄ της Στ’.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο ΛΑ’ της ΣΤ’ που προαναφέρθηκε όμοια λέγει με τον ΛΑ’των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος συντάχθηκε 620 περίπου χρόνια νωρίτερα,από τους μαθητές του Χριστού μας.Αναφέρεται δε,σε αυτούς που τολμούν να ιερουργούν και να τελούν μυστήρια σε χώρους χωρίς την άδεια του Επισκόπου τους και τους οποίους,πριν καταδικαστούν και ονομαστούν παρασυνάγωγοι,τους παρακινεί με γλυκάδα και ημερότητα ο προϊστάμενός τους.Δεν αφορά βεβαίως,όσους χωρίζονται από τον Επίσκοπό τους όταν αυτός κηρρύτει καμίαν κακοδοξίαν και αίρεσιν.Μάλιστα οι απομακρυνόμενοι(αποτειχιζόμενοι)από τον αιρετικόν Επίσκοπον πρεπούσης τιμής αξιώνονται ως γνήσιοι Ορθόδοξοι.(Όρα και τον 15ο της ΑΒ’).Αναγράφεται βεβαίως αυτό στη συμφωνία του εν λόγω κανόνος ΛΑ’ Αποστόλων. (σελ.34)
ΟΙ ΚΑΚΩΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ, ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ Ή ΣΠΙΤΙΑ Ή ΝΑΟΥΣ
(ΛΑ’ ΑΠΟΣΤ.ΚΑΝΩΝ και ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο 12ος ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ Α’& Β’ ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΛΑ’),
ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟ ΠΟΥ ΚΗΡΥΤΤΕΙ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΥΔΕΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΕΚΚΛ ΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ.
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΝΩΝ ΛΑ’ (σελ.32)
«Τάξις συνέχει και τα ουράνια, και τα επίγεια, κατά τον Θεολόγον Γρηγόριον. Πρέπει λοιπόν η ευταξία, και πανταχού μεν να φυλάττηται ως συνεκτική και συστική, μάλιστα δε εις τους Εκκλησιαστικούς, οι οποίοι έχουν χρέος να γνωρίζωσιν ο καθείς τα ιδικά των μέτρα,και τα όρια της οικίας τάξεως να μη υπερβαίνουσιν.Αλλ’ οι μεν Πρεσβύτεροι, και Διάκονοι και Κληρικοί πάντες, να υποτάσσονται εις τον ιδικόν τους Επίσκοπον. Οι δε Επίσκοποι,εις τον ιδικόν τους Μητροπολίτην,οι δε Μητροπολίται ,εις τον ιδικόν τους Πατριάχην.Δια τούτο και ο παρών Αποστολικός Κανών διορίζεται ούτως: Όποιος Πρεσβύτερος ήθελε καταφρονίσει τον ιδικόν του Επίσκοπον, και χωρίς να γνωρίσει αυτόν πως σφάλλει φανερά ή εις την ευσέβειαν ή εις την δικαιοσύνην: ταυτόν ειπείν ,χωρίς να γνωρίση αυτόν πως είναι φανερά,ή αιρετικός ,ή άδικος ,ήθελε συμμαζώνη κατ’ιδίαν τους Χριστιανούς,και κτίσας άλλην Εκκλησίαν (1)ήθελε λειτουργή εις αυτήν ξεχωριστά,χωρίς την άδειαν και γνώμην του Επισκόπου του (2).»
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο παρών κανών συμπληρώνεται από τον 12ο (ΙΒ’) της Α’ και Β’ Συνόδου (σελ.356),ο οποίος μόνο τούτο λέει: ότι για να λειτουργήσει κάποιος σε σπίτια ή χώρους πρέπει να έχει την άδεια του δικού του επισκόπου. Αυτό γράφτηκε αποκλειστικά για όσους παρά κανόνων, παρατύπως, τόλμησαν επί προφάσεων,περί βίου ζητημάτων, να απομακρυνθούν από τον Προϊστάμενό τους, εμμένοντας στο πείσμα τους παρά τις τρεις παρακινήσεις που τους έκανε ο Επίσκοπός τους με γλυκάδα και ημερότητα.
Αποδεικνύεται δε, τούτο και καταγράφεται από την συμφωνία του εν λόγω κανόνα (ΛΑ’) που λέει στη σελ.34 :
«Ταύτα μεν ερρέθησαν δια εκείνους όπου χωρίζονται από τον Επίσκοπό τους δια πρόφασιν εγκλημάτων τινών..» (Συμφωνία ΛΑ’Αποστόλων.)
{Βλέπε όλον τον ΙΒ’(12ο) της Α’ και Β’ Συνόδου στη σελ.356.}
………………………..
(Συνεχίζει ο ΛΑ’)
«Ο τοιούτος ως φίλαρχος ας καθαίρηται,επειδή ως τύραννος με βίαν και τυραννίαν, ζητεί να σφετερίση την ανήκουσαν εξουσίαν τω Επισκόπω του. Αλλά και όσοι μεν άλλοι κληρικοί συμφωνήσουν με αυτόν εις την τοιαύτην αποστασίαν,ας καθαίρονται παρομοίως και αυτοί. Όσοι δε λαϊκοί, ας αφορίζονται. Ταύτα όμως να γίνωνται, αφού ο Επίσκοπος παρακινήσει με γλυκάδα και ημερότητα τρεις φοραίς τους απ’αυτού χωρισθέντας, να λείψουν από τοιούτον κίνημα, και αυτοί σταθούν εις το πείσμά των.
Όσοι δε χωρίζονται από τον Επίσκοπόν τους προ συνοδικής εξετάσεως, διατί αυτός κηρύττει δημόσια καμμίαν κακοδοξίαν και αίρεσιν, οι τοιούτοι, όχι μόνον εις τα ανωτέρω επιτίμια δεν υπόκεινται αλλά και την πρέπουσαν εις τους Ορθοδόξους τιμήν αξιώνονται.»
Επαναλαμβάνεται το αυτό και στον 15ο της Α‘και Β’ Συνόδου (σελ.358)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Μας μιλάει για «καμμίαν κακοδοξίαν και αίρεσιν», δηλαδή έστω και για μία κακοδοξία, και δεν θεωρείται αυστηρός και άδικος διότι γνώριζαν οι Άγιοι Απόστολοι, οι μαθητές του Θεού ότι όλα ξεκινούν από την κακοδοξίαν, μεταπηδούν στην πλάνη και πολυκαιρίζοντας καταλήγουν σε αίρεση.
Φανταστείτε λοιπόν τι θα «κρίνετο και συμπερένετο, εκ των ομοίων των εν τοις κανόσι γεγραμμένων, και εκ της διακρίσεως του ορθού λόγου», (προλεγόμενα. «Πρέπει να φυλάττωνται οι θείοι κανόνες απαρασάλευτα…» (σελ. λθ’),
όταν επρόκειτο για πλήθος αιρέσεων, κακοδοξιών και πλήρους αλλαγής της ορθόδοξης εκκλησιολογίας που κηρρύτονται όχι μόνο δημοσίως, αλλά, υπογράφτηκαν κιόλας επισήμως από την διοικούσα εκκλησία στη συναγωγή της ληστρικής ψευδοσυνόδου Κρήτης.
Άξιον έρευνας, ότι ο 15ος της Α’ και Β’ Συνόδου δεν περιλαμβάνει το «Καμμίαν κακοδοξίαν» του ΛΑ’ των Αποστόλων. Να λάβουμε υπόψιν μας ότι οι κανόνες του μεγάλου Βασιλείου (περίπου το 370μ.Χ.)προηγήθηκαν των κανόνων της Α’ και Β’ επί Μεγ.Φωτίου(861μ.Χ.)
Βλέπε:
Κανόνες του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου ερμηνευόμενοι. (κανών Α’ Ερμηνεία, Πηδαλίον σελ.588,589).
«Άλλοι μεν λέγονται αιρετικοί, άλλοι δε σχισματικοί και άλλοι παρασυνάγωγοι.»
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ Ο ΛΑ’ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ και ο 15ος της Α’ & Β’ ΣΥΝΟΔΟΥ … για τους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ .
Αδιάφορος είναι όμως, για τους αλλόθρησκους και ειδωλολάτρες
και ….κάρβουνο αναμμένο για τους αιρετικούς, τους προδρόμους του Αντι- χρίστου «που προπαρασκευάζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του» (Α’ Ιωάν.δ’3) και που οι ανωτέρω κανόνες τους εμποδίζουν!
Ο ΛΑ’ Αποστολικός Κανών (σελ.32-34 Πηδαλ.), καθώς και ο όμοιος αυτού 15ος της Α’ & Β’ Συνόδου, επί Μ.Φωτίου,(σελ.358 Πηδαλ.) προστατεύει τους Επισκόπους και γενικά τους Προϊσταμένους από τους συκοφάντες-επίδοξους και όλους όσους με δική τους πρωτοβουλία αποφασίζουν να διακόψουν την μνημόνευση άδικα και αυθαίρετα απομακρυσμένοι αντικανονικά προ Συνοδικής αποφάσεως, επικαλούμενοι διάφορα ανύπαρκτα ή υπαρκτά περί βίου αμαρτήματα.
Θεωρεί μάλιστα υποχρεωτική την τιμωρία των αποστατούντων, τους μεν ιερείς καθαιρώντας τους, τους δε λαϊκούς που τους ακολουθούν,αφορίζοντάς τους.
Πως λοιπόν είναι δυνατόν, μέρος αυτών των κανόνων να είναι υποχρεωτικός, σε ζητήματα περί βίου και να μην είναι υποχρεωτικός σε ζητήματα ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ τόσο σοβαρά που αφορούν σε κήρυγμα και σε διάδοση αίρεσης από ΨΕΥΔ-επισκόπους όπως φαίνεται στο τέλος των κανόνων τούτων;
Μάλιστα ο ΛΑ’ είναι τόσο αυστηρός και ακριβής που συμπεριλαμβάνει και την «κακοδοξία» που τυχόν κηρύττεται και όχι μόνο την αίρεση!
Βλέπουμε εδώ, πως η σοφία των Αποστόλων έχει σκοπό να προλάβει την εκτροπή διότι αν κάποιος προσέχει την κακοδοξία, πολύ περισσότερο θα προσέχει να μην πέσει σε αίρεση!
Διότι, πρώτα πέφτει κάποιος σε πλάνη και κακοδοξία, (όταν «κακώς δοκεί» κάτι δογματικό), και στη συνέχεια πολυκαιρίζοντας ως απρόσεκτος και ανυπάκουος σε συμβουλές, καταλήγει να γίνει αιρετικός.
«Γνώριζε, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος, έχει διαστραφεί και αμαρτάνει… ων αυτοκατάκριτος..»(Τίτ.γ’11.)
«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού ,που επιμένει να δημιουργή σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συνεβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν, ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕ ΤΟΝ» ( Τίτ.γ’10.)
Με άλλα λόγια, δηλαδή, αποτειχίσου απ’αυτόν!
«Διότι οι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριό μας Ιησού Χριστό,… και με καλούς λόγους και επαίνους εξαπατούν τας καρδίας των απονηρεύτων ακάκων.»(Ρωμ.ιστ’18.)
Αν οι Άγιοι ήταν θύματα του αρχεκάκου όφεως, (όπως ισχυρίζονται οι ΑΘΕΟΦΟΒΟΙ),επειδή συνέταξαν τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων που οι ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ τους ονομάζουν «τείχη του αίσχους» θα ερωτηθούν:
και οι Απόστολοι ,οι ίδιοι οι μαθητές του Θεού ήταν και αυτοί θύματα; Μα πρώτοι αυτοί δημιούργησαν τους αποστολικούς κανόνες, ούτε τους Αποστόλους δεν αποδέχονται;
«Και δια τούτο θα παραχωρήσει ο Θεός να τους έλθει ενέργεια πονηρά που θα τους σπρώχνει εις την πλάνην, δια να πιστεύσουν ούτοι εις το ψεύδος.»(Β’Θεσσαλ.β’11.)
Και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος όμοια λέει:
«Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τοις οφθαλμοίς και νοήσωσι τη καρδία…. και επιστραφώσι, και ιάσομαι αυτούς.»(Ιωάν.ιβ’40.)
Συνεπώς η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ από τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ!!
ΔΕΝ είναι ΔΥΝΗΤΙΚΗ ,ΑΛΛΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για αυτόν που θέλει να ΞΕΦΥΓΕΙ από τον ΚΙΝΔΥΝΟ της ΑΙΡΕΣΗΣ, διαφυλάσσοντας την ΠΙΣΤΗ του ΑΜΟΛΥΝΤΗ!
ΟΙ Απόστολοι και οι Άγιοι έγραψαν τους κανόνες φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα που αρχικώς δια του Λόγου του Ιησού Χριστού, Θεού και ποιητή του σύμπαντος κόσμου ελέχθη ως ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ με το :
«Φεύξονται των αλλοτρίων την φωνήν» και δεν αφήνει περιθώρια οικονομίας, αλλά θεωρεί αυτονόητη την άμεση απομάκρυνση.
Φύγετε μακριά από τους αλλότριους (ξένους), και όσον αφορά στο που θα πάτε, θα τακτοποιηθεί από τη θεία πρόνοια του Πατρός. Τώρα κινδυνεύουμε και πρέπει να απομακρυνθούμε.
Αν θελήσουμε πρώτα να εξασφαλίσουμε το που θα πάμε και μετά να φύγουμε (να αποτειχιστούμε) κινδυνεύουμε να εφαρπαστούμε από τους απατεώνες-λυκοποιμένες «Που προσπαθούν να αποσπάσουν τα πρόβατα από τον καλόν ποιμένα!»
Και να μην ξεχνάμε… ο χρόνος εγγύς και άγνωστος, κατά τον θάνατο του καθενός και κατά την δευτέρα παρουσία,που εννοεί «σε όποια κατάσταση μας βρει».
Γι’αυτό ο Κύριος μας λέει:
«Τα δικά Του πρόβατα που ακούνε και αναγνωρίζουν το σφύριγμά Του και τη φωνή Του, που κατά καιρούς τα φωνάζει δεν θα ακολουθήσουν τους αλλότριους (ξένους- απατεώνες), δεν αναγνωρίζουν τη φωνή των ξένων και θα φύγουν μακριά από αυτούς.»
Δεν λέει απλώς ότι θα φύγουν ,αλλά ότι θα φύγουν μακριά.Αλλά και τα άλλα πρόβατα ,δικά Του είναι και τα πάντα δικά Του είναι ,με τη διαφορά ότι κάποια πρόβατα υπ-ακούν στη φωνή των ξένων! Αφού λοιπόν αποκόπτονται από Αυτόν επόμενο είναι –όπως μας λέει-και ο Θεός να μη μένει μαζί τους.
Αυτή είναι η προτροπή της πρώτης αποτείχισης που καταγράφεται στις Άγιες Γραφές και γίνεται από τα δικά Του πρόβατα που τα γνωρίζει με το όνομά τους και αυτά αναγνωρίζουν τη φωνή Του εσωτερικά στο βάθος της ψυχής τους όπου τα καλεί κατά καιρούς και τα πληροφορεί!!
Δεν είπε στα πρόβατά Του που να πάνε γιατί σε κάθε περίπτωση τα επιβλέπει και θα οικονομήσει ΑΥΤΟΣ για το που θα πάνε, είπε απλά, τελεσίδικα ότι όποιο πρόβατο είναι δικό Του αυτεξουσίως θα φύγει από τους ξένους, θεωρώντας το αυτονόητο. Μήπως δεν είναι έτσι; Μήπως στερούνται κάτι τα δικά Του πρόβατα; Απλά δοκιμάζεται η σχέση που διέπει τον Καλό Ποιμένα με τα δικά Του πρόβατα. Δοκιμάζεται δηλαδή η Πίστη.
Ας προσέξουμε τώρα πως ονομάζει και γιατί,ο Ιερός Χρυσόστομος τους «αλλότριους ,ξένους,απατεώνες».
«Αφού λοιπόν είπε τα γνωρίσματα του ποιμένος ανέφερε δύο καταστροφείς, ένα τον κλέπτην,που σφάζει και αρπάζει τα πρόβατα, άλλον δε εκείνον που δεν κάμνει μεν τίποτα από αυτά,βλέπων όμως να γίνωνται αυτά δεν στρέφεται εναντίον του καταστροφέως ,ούτε τον εμποδίζει….»
«Ούτε το πλανηθέν επέστρεφον,ούτε ανεζήτουν να εύρουν το χαμένον πρόβατον,ούτε του πληγωμένου έδενον τας πληγάς ,ούτε τον άρρωστον εθεράπευον»,επειδή έβοσκον τους εαυτούς των και όχι τα πρόβατα.
Αυτό ακριβώς εδήλωνε και ο Παύλος πάλιν με άλλα λόγια λέγων: «Διότι όλοι φροντίζουν δια τα ιδικά τους συμφέροντα,και όχι δια αυτά που αρέσουν εις τον Ιησούν Χριστόν».4 (ομιλία Ξ’,Ιω.10,14-21.σελ.118 ΕΠΕ)
Αδικαιολόγητος θα είναι όποιος πει ότι επειδή δεν ξέρει που να πάει κάθεται αναγκαστικά με τους αιρετικούς ή με εκείνους που μνημονεύουν ,αποδεχόμενοι τους Παν-αιρετικούς, χωρίς αυτοί να κηρύττουν αίρεση. Ακόμα αδικαιολόγητος είναι όποιος μνημονεύει οικουμενιστές μη αποδεχόμενος αυτούς, καθότι οξύμωρη αντίθεση και θείος εμπαιγμός είναι.
Θα του πει τότε ο Προφήτης:
«Και στηρίζων ολόκληρον την πεποίθησιν και ελπίδα σου εις Εμέ, επικαλέσθητί με εν ημέρα θλίψεώς σου και θα σε απαλλάξω από τα δεινά σου και θα με δοξάσης.
Και ταύτα μεν είπεν ο Θεός εις τους περιορίζοντας την ευσέβειάν των μόνον εις τους εξωτερικούς τύπους…» (Ψαλμ.μθ’(ν’).49.στιχ.15,16.)
Άλλωστε δυνητικός είναι ούτως ή άλλως ο Ευαγγελικός τρόπος ζωής και φυσικά η τήρηση των εντολών, δεδομένου ότι :
«Κανενός η θέλησις και η ελευθερία δεν βιάζεται. Ας κάμη ο καθένας ό,τι του αρέσει.»(Αποκ.κβ’11.)
Διαφορετικά δεν θα υπήρχε αυεξούσιο. Είναι όμως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ και ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, για κάποιον που θέλει να ακολουθήσει τον Κύριο επωμιζόμενος τον Σταυρό του, αδιαμαρτύρητα, να τηρεί τις Εντολές ασκούμενος τον καλόν αγώνα της κάθαρσης χωρίς να θέλει να αλλάξει τις Εντολές και τους Κανόνες!
Μόνο έτσι θα θεωρείται ΤΕΚΝΟ ΘΕΟΥ και όχι τέκνο ΔΙΑΒΟΛΟΥ!
Είναι υποχρεωμένος να κάνει ό,τι έκαναν οι μέχρι σήμερα Άγιοι για να θεωρείται συνέχεια Αυτών. Ειδάλλως, είναι απόβλητος και ξένος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας!
Αλλού ο Απόστολος μας λέει:
«Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν υμίν τον Λόγον του Θεού… και να μιμήσθε την Πίστη Των. Ο Ιησούς Χριστός ήτο χθες, είναι και σήμερον ο Αυτός και θα είναι ο ίδιος και εις τους αιώνας.
Όπως λοιπόν ενίσχυε τους προεστούς σας, έτσι θα ενισχύσει και σας εις την Πίστην. Κρατήσατέ την λοιπόν καλά και εσείς.» (Εβρ.ιγ’7,8.) «Άχρις ου αν ήξω.»(Αποκ.β’25.)
Δεν μας λέει να μνημονεύουμε όσους διδάσκουν αλλότρια, αλλά όσους διδάσκουν ΛΟΓΟ ΘΕΟΥ, αυτούς να μιμούμαστε στην Πίστη και στη συμπεριφορά.
Αλλού μας παρακαλάει κιόλας:
«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. Σημαδεύσατέ τους και ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.»(Ρωμ.ιστ’17)
Μας παρακαλάει, δεν μας υποχρεώνει. Δεν το κάνει για δικό του όφελος αλλά για το δικό μας. Απευθύνεται σε όλους τους Ορθοδόξους που ενδιαφέρονται για την Πίστη τους. Μας καθιστά άγρυπνους σκοπούς και όχι νυσταγμένους. Θέλει να παρακολουθούμε τους αλλότριους και μάλιστα να τους σημαδέψουμε ώστε να αναγνωρίζονται έγκαιρα από τους αδελφούς μας.Δεν λέει «σημαδέψατε την αίρεση» ή τις αιρέσεις που κηρύττουν,αλλά τους ίδιους ως πρόσωπα να σημαδέψετε,
δεδομένου ότι, καμία αίρεση δεν κηρύττεται μόνη της αλλά κάποιοι διεστραμμένοι στην Πίστη επιδιώκουν την εξάπλωσή της.
Αυτούς,λοιπόν κατονομάστε για να φυλαχθούν και οι αδελφοί από τις πολύ καλά στημένες παγίδες τους.Αναφέρεται Ο Απόστολος,σε αυτούς που φέρουν σκάνδαλα και διαιρέσεις στην Εκκλησία.φανταστείτε πόσο επιτακτικός είναι σε περίπτωση που κηρύττεται και εξαπλώνεται ΠΑΝαίρεση.Ας βάλουμε τώρα με το νου μας πόσο αυστηροί είναι οι κανόνες όταν καταργείται εξ’ολοκλήρου η ορθόδοξη διδασκαλία της Εκκλησίας μας , προβάλλεται ΕΠΙΣΗΜΑ η ΠΑΝθρησκεία και έπεται η ανάδειξη του ΑΝΤΙχρίστου.
Κατά τ’άλλα … «πρέπει να ..περιμένουμε!!»
Αντιλαμβάνεστε επομένως αν είναι υποχρεωτική η αποτείχιση και η διακοπή μνημοσύνου από τους παναιρετικούς δόλιους-υποκριτές,που η διαστροφή και το θράσσος τους ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ!
Δεν αναγνωρίζουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τα μυστήρια των αιρετικών που ήδη έχουν καταδικαστεί και που πολύ κακώς η διοικούσα «εκκλησία» τα αναγνωρίζει ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ.
Σε όσους ανυπάκουους αποστατούν της Ορθοδοξίας,
ΠΡΟΣΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ-ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ:
(Κανών ΜΣΤ’ των Αγίων Αποστόλων,σελ.51 Πηδαλίου).
«Όποιος επίσκοπος, ή πρεσβύτερος ήθελεν αποδεχθή ως ορθόν και αληθινόν το βάπτισμα των αιρετικών (1) ή την παρ’αυτών προσαγομένην θυσίαν, ο τοιούτος, ΠΡΟΣΤΑΖΟΜΕΝ ΝΑ ΚΑΘΑΙΡΕΘΗ. Επειδή ποιαν συμφωνίαν έχει ο Χριστός με τον διάβολον; ’Η ποιαν μερίδα έχει ο Πιστός με τον άπιστον; Διότι εκείνοι όπου δέχονται τα παρά των αιρετικών, ή τα όμοια φρονήματα εκείνων έχουσι και αυτοί, ή το ολιγώτερον δεν έχουσι προθυμίαν να ελευθερώνουν αυτούς από την κακοδοξίαν των. Οι γαρ συνευδοκούντες εις τας εκείνων τελετάς, πως δύνανται να ελέγξουσιν αυτούς δια να παραιτήσουν την κακόδοξον και πεπλανημένην των αίρεσιν;»
«Αυτοί που κηρύττουν αιρέσεις έχουν διαστραφεί.» (Τίτ.γ΄11)
ΚΑΝΩΝ (ΜΕ’ των Αγίων Αποστόλων) (σελ.50)
«Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφόμεθα, αλλ’ όχι ποτέ και να συπροσευχόμεθα με αυτούς ή να συγχωρούμεν εις αυτούς να ενεργήσουν τι εκκλησιαστικόν λειτούργημα, ή ως κληρικοί ή ως ιερείς. Όποιος επίσκοπος, ή πρεσβύτερος, ή διάκονος ήθελε συμπροσευχηθή μονάχα, αλλ’ όχι και να συλλειτουργήση με αιρετικούς ας αφορίζηται. Επειδή όποιος με τους αφορισμένους συμπροσεύχηται (καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί), πρέπει να συναφορίζεται και αυτός, κατά τον Ι’ των αυτών Αποστόλων. Ει δε και εσυγχώρησεν εις τους αιρετικούς αυτούς να ενεργήσουν κανένα λειτούργημα, ωσάν κληρικοί, ας καθαίρηται, επειδή όποιος κληρικός συλλειτουργήσει με καθηρημένους (καθώς τοιούτοι είναι και οι αιρετικοί, κατά τον β’ και δ’ της Γ’ .)
(σελ.172.Πηδ.),συγκαθαιρείται και αυτός, κατά τον ια’ των Αποστόλων.(σελ.14.Πηδ.)
Υποχρεωτική επομένως, η εφαρμογή του 15ου και ΛΑ’ Αποστ. ,περί απομάκρυνσης και αποτείχισης για τους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ από τους διεστραμμένους- αιρετικούς και όσους τους ακολουθούν.
ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΘΕΤΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ..;
…ως Ορθόδοξος Χριστιανός όταν αυτά είναι για τη σωτηρία της ψυχής του;
Αν δικαιούται να ρωτά ας απαντηθούν οι ερωτήσεις αφού ερευνηθούν οι ανάλογοι κανόνες του Πηδαλίου με προσοχή!
Μας λέει ο ΚΑΝΩΝ ΜΕ’του Μ.Βασιλείου (σελ.616):
«Όποιος πιστεύση εις τον Χριστόν και ονομασθή Χριστιανός (3),πρέπει να πολιτεύεται και κατά τας εντολάς του υπ’αυτού πιστευομένου Χριστού,ίνα δια μέσου του δοξάζετε ο Θεός,κατά το, «Ούτω λαμψάτω το φως ημών έμπροσθεν των ανθρώπων» και τα εξής. Εάν δε τινάς ονομάζεται μεν Χριστιανός,παραβαίνη δε τας εντολάς του Χριστού,ούτος υβρίζει με την παράβασιν ταύτην τον ίδιον Χριστόν,και κανένα όφελος δεν θέλει λάβη από μόνον το να ονομάζεται Χριστιανός,κατά τον Αδελφόθεον Ιάκωβον,λέγοντα: «Τι το όφελος,αδελφοί μου,εάν Πίστιν τις έχη,έργα δε μη έχη; μη δύναται η Πίστις σώσαι αυτόν;»
Αν κάποιος κατ’επανάληψη και συνειδητά κηρύττει στα πέρατα της Οικουμένης,και μάλιστα δημιουργεί σύνοδο για να επισημοποιήσει γραπτώς και υπογράφοντάς το, ό,τι:
-οι αιρέσεις έγιναν εφ’εξής «εκκλησίες»
-ότι πρέπει να πάμε σε κοινό ποτήριο,με τους αιρετικούς,αφού απέδωσαν στα μυστήριά τους, εγκυρότητα
-ότι η Εκκλησία δεν είναι ΜΙΑ,αλλά 348(μέλη του Π.Σ.Ε.),μεταξύ των οποίων και η Ορθόδοξη
-ότι τώρα πια δεν υπάρχουν αιρετικοί
-ότι οι Άγιοί μας υπήρξαν θύματα του αρχεκάκου όφεως,μαζί και οι Απόστολοι,διότι πρώτοι συνέταξαν τους Κανόνες (Πηδάλιο),που-κατ’αυτούς-είναι «τείχη του αίσχους»
-ότι σωζόμαστε και μέσω άλλων θρησκειών,προβάλλοντας και διαφημίζοντας την Πανθρησκεία και μύρια άλλα,άκρως δαιμονικά (όχι μόνο αιρετικά).Όταν κάποιος άλλος συμφωνεί μαζί του σε όλα αυτά μιμούμενος την Πίστη του,αφού τον μνημονεύει,επαναλαμβάνω κηρύττοντας στα πέρατα της οικουμένης,νομιμοποιώντας τα.Αυτοί οι άνθρωποι πως χαρακτηρίζονται;
Παρασυνάγωγοι,σχισματικοί, αιρετικοί ή μήπως κάπως αλλιώς;
Ας ακούσουν αυτοί που θέλουν να λέγονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί (και ας μη στρουθοκαμηλίζουν),με τι λεπτομέρεια μας ενημερώνει παρακάτω ο Μέγας Βασίλειος.
ΑΛΛΟΙ ΜΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ,ΑΛΛΟΙ ΔΕ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΟΙ
Κανόνες του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου
ερμηνευόμενοι.
ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΟΙ
«Και παρασυνάγωγοι μεν είναι οι ανυπότακτοι Πρεσβύτεροι και Επίσκοποι εκείνοι,οίτινες με το να έπεσαν εις σφάλματα,καθηρέθησαν μεν από την ιεροσύνην κανονικώς.Μη θέλοντες δε να υποταχθούν εις τους Κανόνας αυθεντικώς,αυτοί εαυτούς εξεδίκησαν και ενήργουν τα της Αρχιερωσύνης και Ιερωσύνης κατ’ιδίαν,μαζή δε με αυτούς συνηκολούθησαν και άλλοι,αποστατήσαντες από την καθολικήν εκκλησίαν.»
«Οι παρασυνάγωγοι λοιπόν ενώνονται πάλιν με την Εκκλησίαν με μόνην αξιόλογον μετάνοιαν και επιστροφήν,και οι εξ’αυτών όντες ιερείς και κληρικοί επιστρέφοντες,εις την αυτήν τάξιν και βαθμόν οπού ήσαν πρότερον,δέχονται (4)».
ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ
«Σχισματικοί δε ονομάζονται εκείνοι οπού διαφέρονται προς την καθολικήν Εκκλησίαν,όχι δια δόγματα Πίστεως ,αλλ’α δια κάποια ζητήματα εκκλησιαστικά και ευκολοϊάτρευτα».
«…και απλώς όλοι οι Σχισματικοί,ερχόμενοι εις την καθολικήν Εκκλησίαν,να βαπτίζονται,επειδή οι πρώτοι ιερωμένοι των σχισματικών είχον μεν το χάρισμα του να χειροτονούν και του να βαπτίζουν από την Εκκλησίαν.Αφ’ου δε μίαν φοράν εσχίσθησαν από το όλον σώμα της Εκκλησίας (1),έχασαν αυτό και δεν ημπορούν πλέον να βαπτίσουν άλλους ή να χειροτονήσουν και απλώς να δώσουν χάριν,την οποίαν δια του σχίσματος εστερήθησαν.Όθεν και οι παρ’αυτών βαπτιζόμενοι λογίζονται ότι από λαϊκούς εβαπτίσθησαν,διό και χρειάζονται να βαπτισθούν…
Οι σχισματικοί εγκρατείται όμως ιδιαίτερον πρέπει να βαπτίζωνται επιστρέφοντες κατά την ακρίβειαν των Κανόνων,και δια τι ίδιον επενόησαν βάπτισμα,παραχαράξαντες την εν τω βάπτισμα παράδοσιν (2),…
Κοινήν συγκατάβασιν και οικονομίαν,περί πάντων των σχισματικών έκαμαν οι Πατέρες,ας ακολουθούμεν και ημείς εις αυτήν,μήπως δια την αυστηρότητα της προσταγής ταύτης τους κάμνωμεν αμελείς εις το να βαπτίζωνται,αισχυνομένους τάχα,ότι ωσάν άπιστοι τελείως βαπτίζονται,και ακολούθως εμποδίσωμεν την σωτηρίαν τους……
Εξ’άπαντος τρόπου πρέπει να χρίωνται από τους πιστούς με το Άγιον Μύρον,και ούτω να μεταλαμβάνουν …»
Σημείωσαι όμως κατά τον Δοσίθεον (σελ.968.της Δωδεκαβίβλ.) ότι και η παρασυναγωγή ειδός εστί σχίσματος,άνευ αιρέσεως,αγκαλά και αυτό κακώς διηρημένον και διαμένον,εις αίρεσιν,μεταγίνεται. Διό και ο ς’. Κανών της β’ με τους αιρετικούς συναριθμεί τους υγιά μεν έχοντας πίστιν,κεχωρισμένους δε όντας,και κατά των Κανονικών Επισκόπων φατρίας κατ’ιδίαν συνάγοντας.Οι δε Σχισματικοί σχισματοαιρετικοί εισί,καθ’ότι ο Αυγουστίνος (επιστολή ρα’.) λέγει, ότι δεν είναι κανέν σχίσμα,ειμή πρότερον αίρεσιν αναπλάση,ίνα ορθώς δόξη της Εκκλησίας χωρισθήναι.Και κεφ.ια’.εις το κατά Ματθ.ο αυτός λέγει : Το σχίσμα κακώς διαμένον,γίνεται αίρεσις,ή καταφέρεται εις αίρεσιν,ει και τους σχισματικούς κυρίως,ουχ η διάφορος πίστις ποιεί,αλλ’η διαρρηχθείσα της κοινωνίας συντροφία(αυτόθι).
ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ
«Αιρετικοί δε ονομάζονται εκείνοι,των οποίων η διαφορά παρευθύς και αμέσως είναι περί της εις Θεόν Πίστεως,ήτοι οι κατά την Πίστιν και τα δόγματα χωρισμένοι από τους Ορθοδόξους και παντελώς απομεμακρυσμένοι (3.)
Οι δε αιρετικοί,…και όσοι άλλοι,επιστρέφοντες εις την Ορθοδοξίαν,βαπτίζονται ωσάν οι Έλληνες,επειδή οι παλαιοί Πατέρες εκείνο μόνον το βάπτισμα έκριναν να δεχθή το οποίον δεν εκβαίνει τελείως από την Πίστιν,το δε των αιρετικών βάπτισμα,ως έξω της Ορθής Πίστεως όν,έκριναν να αποβάλλουσι παντελώς…
Βλασφημούν εις το πνεύμα το Άγιον,(ήτις βλασφημία είναι ασυγχώρητος)
Επιφημίζοντες το όνομα αυτού του παρακλήτου εις ανθρώπους θνητούς και τους ανθρώπους θεοποιούντες,αιρετικοί φανερά είναι,όθεν και πρέπει, επιστρέφοντες να βαπτίζωνται.Ει δε και Διονύσιος (ο Αλεξανδρείας δηλ.)λέγει να μη βαπτίζωνται,όμως εις τούτο έσφαλε,και ημείς δεν πρέπει κατά τούτο να τον ακολουθώμεν.
(3)Διό και Γεώργιος ο Σχολάριος εν τω κατά Σιμωνίας,
αιρετικός είναι,λέγει,κάθε ένας όπου ή κατ’ευθείαν,ή πλαγίως πλανάται περί τι των άρθρων της Πίστεως.
Και οι πολιτικοί νόμοι φασίν.
Αιρετικός εστί, και τοις των αιρετικών υπόκειται νόμοις ο μικρόν γουν τι της ορθής Πίστεως παρεκκλήνων.
Και ο Ταράσιος εν τη α’. πράξει της ζ’. Συνόδου λέγει.
Το επί δόγμασιν είτε μικροίς είτε μεγάλοις αμαρτάνειν,ταυτόν εστί εξ αμφοτέρων γαρ ο νόμος του Θεού αθετείται.
Και ο Φώτιος,γράφων προς τον Ρώμης Νικόλαον,και γαρ εστίν όντως τα κοινά πάσιν άπαντα φυλάττειν επάναγκες,και πρόγε των άλλων τα περί Πίστεως .
Ενθα και το παρεκκλίναι μικρόν,αμαρτείν εστίν αμαρτίαν την προς θάνατον.
Διαφέρουσι δε οι αιρετικοί από τους άπιστους,καθότι οι μεν αιρετικοί δεν φρονούσιν ορθώς τα των Χριστιανών,οι δε άπιστοι τελείως δεν δέχονται την ένσαρκον του Θεού Λόγου οικονομίαν. (Μελέτιος εκκλ.,ις’.ορ.(σελ.71)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Λέει: «αφού δε μίαν φοράν εσχίσθησαν από το όλον σώμα της Εκκλησίας(1).»
Αυτοί εσχίσθησαν,αποκόπηκαν,δεν λέει κατόπιν συνοδικής αποφάσεως κρίθηκαν σχισματικοί,αποκομμένοι όπωςαναφέρει για τους παρασυνάγωγους ότι : «καθηραίθησαν από την ιεροσύνη κανονικώς»,ούτε λέει αναμένεται σύνοδος για να τους καταδικάσει,αλλά μόνοι τους και αυτοβούλως αποκόπηκαν από το όλο σώμα της Εκκλησίας.Γι’αυτό κατά την επιστροφή τους,αν όχι να βαπτίζονται για τους λόγους που αναφέρει,οπωσδήποτε πρέπει να χρείονται με το Άγιο μύρο.
Το επαναλαμβάνει δίνοντας περαιτέρω εξήγηση ότι παρευθύς ενεκρώθησαν αυτοί,αφού μία φορά εσχίσθησαν από το σώμα της Εκκλησίας.Δεν αναφέρει ότι έγινε η νέκρωση με απόφαση συνόδου!
Την νέκρωση,λόγω αποκοπής από το σώμα της Εκκλησίας δεν την κάνει η εκάστοτε σύνοδος,αλλά γίνεται παρευθύς όταν εκουσίως και συνειδητά κάποιος αποκόπτεται από την άμπελο.Υπάρχει βεβαίως και η αποκοπή εκ της αμπέλου λόγω βίαιου κλαδέματος εκ του Πατρός(Αμπελουργού).
Τούτο εννοεί ο Μέγας Βασίλειος στον πιο πάνω λόγο του.Όσο δε παραμένει ο τοιούτος σχισματικός,κατά την επαναφορά του αρκεί εξ’άπαντος τρόπου να χρείεται με Άγιο μύρο.Με τη διαφορά πως όταν κακώς διαμένει το σχίσμα μετατρέπεται καταλήγοντας σε αίρεση,από την οποία δυσκολότερα κάποιος επιστρέφει.Στην περίπτωση αυτή επαναφοράς πρέπει οπωσδήποτε να βαπτίζεται.Να γιατί η οικονομία χρόνου καταχραζόμενη επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα.
Υπάρχει κάποια ένσταση ή κάτι μη κατανοητό στα λεγόμενα του Αγίου Βασιλείου;
Αντιλαμβάνεσθε,Σεβαστοί Πατέρες ποιανών την Πίστη μιμήσθε έστω και άθελά σας ,μνημονεύοντάς τους;
«EΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ, ΣΕΙΣ ΔΕ ΤΑ ΚΛΗΜΑΤΑ.Ο ΠΑΤΗΡ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΩΡΓΟΣ.»(Χρυσοστ.ομιλία ΟΣΤ’ 14.31-15,10 ΕΠΕ σελ.457) {αποσπάσματα}.
«Σηκωθήτε,ας φύγωμεν από εδώ».
(Τους είπε για να διώξει τον φόβο τους αλλάζοντας τόπο καθιστώντας τους περισσότερο προσεκτικούς στην παραβολή,διότι,επρόκειτο να ακούσουν μεγάλα δόγματα.)
«Πρόσεχε λοιπόν, με πόσην ακριβείαν διατυπώνει την παραβολήν,διότι,λέγει,δεν δέχεται την φροντίδα του γεωργού η ρίζα,αλλά τα κλήματα.Η ρίζα δε δια κανέναν άλλον λόγον δεν παραλείπεται εδώ,αλλά δια να μάθουν ότι δεν ημπορούν τίποτε να επιτελέσουν χωρίς την δύναμίν του,και ότι,έτσι πρέπει να είναι ηνωμένοι με την πίστιν,όπως το κλήμα με την άμπελον. «Κάθε κλήμα που ανήκει εις εμένα και δεν παράγει καρπόν το αποκόπτει ο Πατήρ μου».Εδώ υπαινίσσεται την ζωήν των ανθρώπων,δεικνύων ότι δεν είναι δυνατόν κανείς να ανήκει εις αυτόν χωρίς έργα. «Και κάθε κλήμα που κάμνει καρπόν το καθαρίζει»,δηλαδή,επιδεικνύει μεγάλην φροντίδα δια αυτό.
Διότι,το μεν ένα επειδή είναι άκαρπον, δεν ημπορεί ούτε εις την άμπελον να παραμείνη,το δε άλλο,επειδή παράγει καρπόν με την φροντίδα του το κάμνει γονιμότερον.Αυτό δε θα ημπορούσε κάποιος να ειπή, ότι έχει λεχθεί και αναφορικά με τας θλίψεις που τότε θα ακολουθούσαν,διότι το «καθαρίζει αυτό» σημαίνει ‘’περικόπτει’’,πράγμα που κάμνει γονιμότερον το κλήμα.Από αυτό γίνεται φανερόν ότι οι πειρασμοί κάμνουν αυτούς ακόμη περισσότερον ισχυροτέρους.
«Όπως ακριβώς το κλήμα δεν ημπορεί από μόνο του να παράγει καρπόν,έτσι ούτε εκείνος που δεν μένει ενωμένος με εμένα».Διότι η μεν ρίζα μένει,η δε αφαίρεσις και η φροντίς ανήκει εις τα κλήματα.Έπειτα,αφού τους προέτρεψε και με τους δύο τρόπους,και με τα ευχάριστα και με τα δυσάρεστα,ζητεί πρώτα εκείνα που ημπορούν να γίνουν από ημάς. «Εκείνος που μένει ενωμένος μαζί μου,με εκείνον μένω και εγώ». Βλέπεις και τον Υιόν που φροντίζει όχι ολιγότερον από τον πατέρα δια τους μαθητάς του;διότι ο μεν πατήρ καθαρίζει από τα περιττά,ενώ ο Υιός τους κρατεί ενωμένους μαζί του.Η παραμονή εις την ρίζαν είναι εκείνη που κάμνει τα κλήματα να καρποφορούν,διότι,το κλήμα που δεν καθαρίζεται,μένει δε ενωμένον με την ρίζαν,παράγει καρπόν,αν και όχι όσον πρέπει,ενώ εκείνο που δεν μένει δεν παράγει καθόλου καρπόν.Αλλ’όμως εδείχθη ότι και ο καθαρισμός είναι έργον του Υιού,και η παραμονή εις την ρίζαν του πατρός, ο οποίος εγέννησε και την ρίζαν.
2.Είδες πως όλα είναι κοινά,και ο καθαρισμός και η απόλαυσις της δυνάμεως που προέρχεται από την ρίζαν;Δεν σταματά μέχρις εδώ την κόλασιν,αλλά προχωρεί ακόμα πιο πέρα τον λόγον,διότι λέγει, «ερρίφθη έξω» (δεν δέχεται πλέον την φροντίδα της γεωργικής χειρός) «και ξηρείνεται»,δηλαδή εάν είχε κάτι από την ρίζαν,αποβάλλεται,εάν κάποιαν χάριν,την χάνει, και μένει γυμνός από την βοήθειαν και την ζωήν εκείνου.Και ποίο το τέλος; «Ρίπτεται εις το πυρ».Αλλά δεν είναι το ίδιο αποτέλεσμα δι’εκείνον που μένει ενωμένος με αυτόν.Έπειτα δείχνει τι σημαίνει το να μένη κανείς ενωμένος μαζί του και λέγει: «Εάν οι λόγοι μου ριζωθούν μέσα».Βλέπεις ότι και πριν από αυτά είχον δίκαιον που έλεγον ότι ο Κύριος ζητεί την δια των έργων επίδειξιν;Διότι ειπών «Ό,τι κι αν ζητήσετε θα το κάμω»1,επρόσθεσεν: «Εάν με αγαπάτε,τηρήσατε τας εντολάς μου»5 και εδώ, «Εάν μένετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου ριζωθούν μέσα σας, ο,τιδήποτε θελήσετε,ζητήσατέ το και θα σας γίνη».Αυτά δε τα έλεγε δια να δείξη ότι αυτοί που τον επιβουλεύονται θα κατακαούν,ενώ αυτοί θα παράγουν καρπόν.Αφού λοιπόν μετέθεσε τον φόβον των μαθητών του εις εκείνους και έδειξεν ότι αυτοί θα γίνουν ακτατανίκητοι,λέγει: «Δια τούτο εδοξάσθη ο Πατήρ μου,δια να γίνετε μαθηταί μου και να φέρετε πολύν καρπόν».Με αυτά που λέγει κάμνει αξιόπιστον τον λόγον του,διότι, εάν η καρποφορία συντελεί εις δόξαν του Πατρός δεν θ’αδιαφορήσει δια την ιδικήν του δόξαν. «Και δια να γίνετε μαθηταί μου» βλέπεις πως μαθητής του είναι εκείνος που παράγει καρπόν;Τι σημαίνει δε, «Εν τούτο εδοξάσθη ο Πατήρ»;Δηλαδή χαίρεται όταν μένετε ενωμένοι μαζί μου,όταν παράγετε καρπόν.Όπως ακριβώς ο Πατήρ μου με ηγάπησεν,έτσι και εγώ ηγάπησα εσάς». Εδώ πλέον ομιλεί αθρωπινώτερα,διότι τα λόγια αυτά,λεχθέντα προς ανθρώπους,δεικνύουν την φιλικήν δύναμιν,καθόσον εκείνος που εδέχθη να αποθάνη και ηξίωσε με τόσην τιμήν τους δούλους και εχθρούς και πολεμίους του και τους ανεβίβασεν εις τους ουρανούς,πόσον μέγεθος αγάπης έδειξεν;
Εφ’όσον λοιπόν σας αγαπώ,έχετε θάρρος.
Εφ’όσον η καρποφορία αποτελεί δόξαν του Πατρός, μη σκέπτεσθε τίποτε το πονηρόν. Έπειτα δια να μη τους αφήση να ατονήσουν,πρόσεχε πως και πάλιν τους τονώνει. «Μείνατε εις την αγάπην σας προς εμένα»,διότι αυτό εξαρτάται από εσάς. Πώς δε αυτό θα συμβεί; «Εάν τηρήτε τας εντολάς μου»,λέγει, «καθώς εγώ έχω τηρήσει τας εντολάς του Πατρός μου».Πάλιν ο λόγος προχωρεί ανθρωπίνως,διότι δεν ήτο δυνατόν βέβαια ο νομοθέτης να υποταγή εις εντολάς .Βλέπεις ότι,αυτό που πάντοτε λέγω, αυτό και εδώ δεικνύεται εξαιτίας της πνευματικής αδυναμίας των ακροατών;Διότι οι περισσότεροι λόγοι του είναι προσηρμοσμένοι εις τον τρόπον σκέψεώς των και δι’όλων δεικνύει ότι ευρίσκονται εις ασφάλειαν και ότι οι εχθροί των θα καταστραφούν,και ότι το κάθε τι που έχουν, το έχουν υπό του Υιού,και ότι,εάν επιδείξουν βίον καθαρόν,κανείς ποτέ δεν θα υπερισχύσει αυτών.
Πρόσεχε δε τον αυθεντικόν τρόπον με τον οποίον ομιλεί προς τους μαθητάς του,διότι δεν είπε, μείνατε ριζωμένοι εις την αγάπην του Πατρός μου,αλλά «εις την ιδικήν μου». Έπειτα,δια να μη λέγουν, όταν μας έκαμες πολεμίους με όλους,τότε μας αφήνεις και φεύγεις,δείχνει, ότι δεν τους αφήνει,αλλά έτσι είναι ενωμένος με αυτούς,εάν το θέλουν,όπως το κλήμα με την άμπελον. Και πάλιν,δια να μη γίνουν αδιάφοροι λαβόντες θάρρος, δεν είναι , λέγει, αμετάβλητον το καλόν,εάν δείξουν ραθυμίαν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο Ιε.Χρυσόστομος μας λέει ότι το προσκολλήμένο κλήμα στην άμπελο έχει την ίδια Πίστη, είναι μέλος της αμπέλου.Το αν παράγει καρπόν ή όχι είναι άλλο θέμα,όχι όμως και αδιάφορο διότι ως άκαρπο κλαδεύεται(αφαιρείται) ,ξηραίνεται και εις το πυρ ρίπτεται μαζί με το άλλο που αποκόπηκε μόνο του.Γι’αυτό ο ίδιος μας λέει αλλού ότι δεν σωζόμαστε μόνο αν έχουμε Ορθή Πίστη,αλλά χρειάζονται και τα ανάλογα έργα αρετής,δηλαδή οι καρποί που παράγουν τα γόνιμα κλήματα.Συγχρόνως είναι δεκτικά στο κλάδεμα και την επιμελή φροντίδα του αμπελουργού για επιπλέον καρποφορία αρετών. Μας το βεβαιώνει χαρακτηριστικά με το: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν». Δεν πρέπει να ξεχνάμε μας λέει,ότι επειδή «το καλόν δεν είναι αμετάβλητον εάν δείξουμε ραθυμία»ας προσέχουμε να είμαστε ενωμένοι με την άμπελον καρποφορούντες.
Βεβαίως δεν αγνοεί την ρίζα που είναι η τροφοδότος της χάριτος και ζωοποιούς ύπαρξης.Για τα κλήματα δε,που μόνα τους κόπτονται και απομακρύνονται (αυτεξουσίως δηλαδή)παρευθύς ξηραίνονται και αυτά αφού ουδεμίαν επαφή και σχέση έχουν με την τροφοδότο-ζωοδόχο ρίζα και ουδεμίαν επαφή με την άμπελον.Διακρίνουμε ότι δεν γίνεται καμία αναφορά επανένωσης των αποκομμένων εις την άμπελον,διότι για τα μεν αυτεξουσίως αποκομμένα επήλθε ξήρανση παρευθύς,μακράν της ρίζας,εξ’υπαιτιότητας τους.Για τα κλαδεμένα δε και άκαρπα λέει ευθέως ότι έγινε τούτο,όχι από λάθος αλλά όταν έκρινε ότι πια δεν μπορούν να παράγουν καρπό ,ως άχρηστα επομένως τα αφαιρεί από την άμπελο προς ενδυνάμωση των υπολοίπων,υπονοώντας πως δεν πρέπει να συνυπάρχουν με τα καρποφόρα.Ως εκ τούτου καθίστανται δύσκολη έως αδύνατη η επαναπροσκόλλησή τους. Αυτό εννοεί λέγοντας «μείνετε ενωμένοι μαζί μου για να μείνα και εγώ μαζί σας»,καθότι από εμάς εξαρτάται τούτο (η ένωσις) όπως και η διάθεση καρποφορίας και χάρη λαμβάνουμε από την ρίζα.Η καρποφορία δε,εξαρτάται από την ιδιαίτερη φροντίδα(την παίδευση) εκ του Πατρός που είναι και η αιτία της πλούσιας παραγωγής αρετών,πράγμα που όπως μας λέει αλλού πρέπει να το επιδιώκουμε διηνεκώς, καλοπροαίρετα ,χωρίς αναζήτηση ανταλλάγματος.Βλέπουμε ότι τα μη φέροντα καρπό γίνονται εμπόδιο στην μέγιστη παραγωγή των καρποφόρων!Αντιλαμβανόμαστε εκ τούτο ότι τα φέροντα καρπόν δεν έχουν τίποτα να «ζηλέψουν» και να επιζητήσουν από τα άκαρπα.Πόσο μάλλον από τα ξηραμένα,αυτεξουσίως αποκομμένα! Χαίρουν δε και ιδιαίτερης φροντίδας εκ του αμπελουργού.
Ας προσέξουμε και το άλλο του Χρυσοστόμου,ότι τα μη καρποφόρα θα χάσουν και τα ελάχιστα, ακόμα και το προνόμιο της προσκόλλησής τους επί της αμπέλου.
Επίσης τα καρποφόρα μας λέει να είναι προσκολλημένα πάντα στην άμπελον,διότι το καλόν ως μεταβλητό,μπορεί με τη ραθυμία να εκπέσει και τότε,καίτοι καρποφορούν καταλήγουν μακράν της ζωής που μας χαρίζει η ρίζα,ακόμα κι αν βρίσκονται εν ζωή.Είναι όπως μας έχει πει-δυστυχώς- «ζωντανοί –νεκροί», «αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους πεθαμένους»,που ωρισμένως θα πεθάνουν και σωματικά.
Μήπως ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης λέει κάτι διαφορετικό;
«Το μνημόσυνο του αιρετικού επισκόπου είναι μόλυνση της Πίστεως. Άλλοι έγιναν αιρετικοί και χάθηκαν (αποκόπηκαν μόνοι τους και ξεράθηκαν),άλλοι παρέμειναν Ορθόδοξοι αλλά χάθηκαν γιατί είχαν εκκλησιαστική επι-κοινωνία με αιρετικούς…» ,μη δυνάμενοι να αντιληφθούν ότι μαζί με τους αιρετικούς θεάρεστα έργα αρετής δεν μπορείς να καλλιεργήσεις.Παρόλα ταύτα κάποιοι επιμένουν να μιμούνται την Πίστη (αφού μνημονεύουν)και τις ιδιότητες των ακάρπων κλημάτων και όχι μόνο,αφού ,και με τα ξερά ανακατεύονται αυτά που έχουν αποκοπεί ήδη αυτεξουσίως από την άμπελον.
«Εκείνος που επιμένει εις την αμαρτία κατάγεται από τον διάβολον» (Α’Ιωάν.Γ’8.) και δεν αναμένεται σύνοδος να το επιβεβαιώσει διότι το είπεν και το βεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος,απλά η τυχόν συσταθείσα σύνοδος θα εκτελέσει την απόφαση του Κυρίου,όπως και την προσταγή των Αποστόλων και όλων των Αγίων που συμφωνούν καθ’όλα με τον Κύριο που τα προείπε «Αυτός δε που κηρύττει αίρεση ή είναι ψευδοδιδάσκαλος,είναι ο αντίχριστος εν τω κόσμω που προπαρασκευάζει ή προπαρασκεύασε ήδη την προσωπική του έλευση.»(Α’Ιωαν.Δ’3) και το βεβαιώνει πάλι ο ίδιος ο Κύριος.
Η δε σύνοδος θα αποδώσει τα φρικτά επιτίμια για την τάξη της εκκλησίας και την διγματική ακρίβεια,στα οποία επιτίμια υπόκειται όποιος παραβαίνει τους νόμους και τους κανόνες της δεύτερης διαθήκης (Πηδάλιο)( Αγ.Νικοδ.αγιορ.).
Εως ότου όμως γίνει σύνοδος, οι παραβαίνοντες τον νόμο δεν είναι αθώοι.Υπάρχει τεράστια διαφορά της αμαρτίας περί βίου από την αμαρτία της αίρεσης, που θεωρείται η έστω και μικρή δογματική απόκλιση από την διδασκαλία του Ιησού Χριστού μας.Αλλιώς το «φεύξονται των αλλοτρίων την φωνήν» κανένα νόημα δεν θα είχε. Με μόνη διαφορά ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τη φωνή των αλλοτρίων και για να γίνει τούτο «πρέπει να ερευνούμε τις γραφές και τα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων και να τα συγκρίνουμε ως σε καθρέφτη με τη διδασκαλία του Αγίου και απαθή διδασκάλου μας που μας χάρισε ο θεός μετά από επίμονη παράκλησή μας και δάκρυα.» (Αγ.Συμεών ο νέος Θεολόγος,Δ’ Φιλοκ.κεφ.33,σελ.18).
Ο δε Ιερός Χρυσόστομος λέει :
«Δειλήν και άναδρον την κάμνει την ψυχήν η αμάθεια,όπως πάλιν βέβαια μεγάλην και υψηλήν η άσκησις δια των ουρανίων δογμάτων,διότι,εάν δεν τύχει καμιάς φροντίδος,είναι δειλή όχι κατά φύσιν,αλλά κατά προαίρεσιν,όταν δηλαδή ιδώ τον ανδρείον,άλλοτε μεν τολμηρόν άλλοτε δε δειλόν,λέγω τότε ότι το πάθος δεν είναι εκ φύσεως ,διότι τα της φύσεως είναι αμετάβλητα.Πάλιν,όταν ιδώ τους σήμερον δειλούς αμέσως να γίνονται τολμηροί,σχηματίζω πάλιν την ιδίαν γνώμην,αποδίδων το παν εις την προαίρεσιν.Διότι και οι μαθηταί ήσαν πάρα πολύ δειλοί πριν μάθουν εκείνα που έπρεπε και αξιωθούν της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος,ύστερα όμως έγιναν πιο θαρραλέοι και από τα λεοντάρια.»(Ομιλία ΟΣΤ’ ΕΠΕ σελ.457)
Εάν όμως μετανοήσουμε καρδιακά όχι μόνο δεν εκτείνουμε ποινή αλλά και στεφάνι λαμβάνουμε,ένδυμα,υποδήματα και δακτυλίδιον.Αυτά μας λέει ο Κύριος .
Εάν όμως δεν μετανοήσουμε και σύνοδος να μας αθωώσει,η τσιμπήδα του νόμου του Θεού μας έχει ήδη αρπάξει,η δε τιμωρία φρικτή και ασυγκρίτως μεγαλύτερη από την αυστηρότερη ποινή κοσμικής νομοθεσίας,καθότι και το σώμα και την ψυχή αιωνίως κολάζει.
ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ;
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ,ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΡΡΟΑ;(Φιλ.Β’τόμ.σελ.301)
Αγαπητοί μου αδελφοί,είναι βαριές βλασφημίες όταν κάποιοι λένε-μαζί και αυτοί που τους αποδέχονται,μιμούμενοι την Πίστη τους,αφού τους μνημονεύουν -ότι οι «Άγιοι υπήρξαν θύματα του αρχεκάκου όφεως» γιατί συνέταξαν τους Κανόνες που τους ονομάζουν οι άθεοι «τείχη του αίσχους».Δηλαδή και οι Απόστολοι οι ίδιοι οι μαθητές του Θεού που πρώτοι συνέταξαν τους Κανόνες της Εκκλησίας μας ,ήταν και αυτοί θύματα του αρχεκάκου όφεως;
Ντροπή τους !Δεν ξέρουν τι λένε !
«Φίδια,γεννήματα οχιών,γεμάτοι κακίαν και θανατηφόρον δηλητήριον,το οποίον εκληρονομήσατε και από τους προγόνους σας,πως είναι δυνατόν να φύγετε από την καταδίκην ,που θα σας ρίψη εις την γέενναν;
Δι’αυτό ιδού εγώ κάνω την τελευταίαν προσπάθειαν να σας σώσω και σας αποστέλλω προφήτας και σοφούς και γραμματείς,τους αποστόλους μου δηλαδή και τους διαδόχους των που θα είναι φωτισμένοι και σοφισμένοι από το Άγιον Πνεύμα και την διδασκαλίαν μου.» (Ματθ.κγ’33-34)
Πως τολμούν να βλασφημούν όλους αυτούς που μας έστειλε για τη σωτηρία μας θεωρώντας τους θύματα του αρχεκάκου όφεως;Οι ίδιοι αυτοαποκαλύπτονται σε ποια παράταξη ανήκουν και ποιανών τέκνα είναι.
Γι’αυτό ο Κύριος τους ονομάζει τέκνα εχίδνων και ο Απόστολος διεστραμμένους και τέκνα διαβόλου.
Είναι υπόδικοι, «κρατούνται» έως ότου γίνει δίκη.
Έχουν ομολογήσει τα εγκλήματά τους,καταγράφοντάς τα και υπογράφοντάς τα μάλιστα,επιμένοντας στο πείσμα τους αμετανόητοι.Απομένει η προβλεπόμενη δίκη,πότε θα γίνει,αν γίνει.Οι ίδιοι ίσως δεν αντιλαμβάνονται την πλάνη που τους οδήγησε στην παναίρεση,καθώς και τη σκότιση του νου εκ των ΑΝΩ.Ίσως όμως και να αντιλαμβάνονται πλήρως αυτά που πράττουν αφού τα προσπαθούν εδώ και 100 χρόνια.Δεν είναι η περίπτωση του να διίστανται οι απόψεις περί κάποιου εκκλησιαστικού ζητήματος αλλά τα φρονήματά τους αντιβαίνουν ολοφάνερα καθ’όλα έναντι των Αγίων Γραφών.Είναι πέρα για πέρα αδικαιολόγητοι μετά την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης. Είναι καταδικασμένοι από τον ΝΟΜΟ.Απομένει(εκκρεμεί) η εκτέλεση της απόφασης.
Από αυτούς θα ζητήσω πνευματική καθοδήγηση ή άδεια για το που θα εκκλησιαστώ;Ή μήπως θα κοινωνήσω από κοινό ποτήριον με ακοινώνητους μη έχοντες μυστήρια,και από χέρια εν δυνάμει αφορισμένα που συμπροσεύχονται με αιρετικούς,(Κανών ΜΕ’Αγ.Αποστ.,σελ.50) και (Κανών Ι’Αγ.Αποστ.,σελ.13),που είναι σαν να κοινωνώ από λαϊκούς (Κανών Α’Μεγ.Βασιλ.,σελ.589),και όχι μόνο αλλά σαν να κοινωνώ από όργανα διαβόλου,αφού τίποτα από αυτά των Κανόνων και της διδαχής του Κυρίου δεν τηρούν στην πράξη.Είναι «κατά την Πίστιν και τα δόγματα χωρισμένοι από τους Ορθοδόξους και παντελώς απομεμακρυσμένοι (3.)(Κανών Α’Μεγ.βασιλ.,σελ.588).
Μα και να δεχθούμε ότι πρέπει κανονικώς να συσταθεί σύνοδος για να τους καταδικάσει οριστικά γιατί ο 15ος κανών τους κατονομάζει ΨΕΥΔεπισκόπους και μάλιστα πριν να γίνει σύνοδος; Γιατί δίνει όπως και ο ΛΑ’(31ος) Αποστολικός ιδιαίτερη τιμή και έπαινο σε όσους κατέγνωσαν αυτούς και διέκοψαν κοινωνία μαζί τους,απομακρυνόμενοι-αποτειχιζόμενοι προ συνοδικής αποφάσεως;
Ακόμα και σε αναμονή σύστασης συνόδου για τελεσίδικη απόφαση και εκτέλεση καταδίκης των αποστατούντων ιεραρχών,θα αναπαυόμουν να κοινωνήσω από ιερείς που μόνο η συνοδική απόφαση απομένει για να χαρακτηριστούν και επισήμως αιρετικοί, αφορισμένοι και απόβλητοι της ιεροσύνης,τη στιγμή μάλιστα που γνωρίζω πολύ καλά τον κολοφόνα της προδοσίας τους μετά την ΨΕΥΔΟσύνοδο της Κρήτης ή θα τους «σημάδευα και θα έφευγα μακράν από αυτούς» (Ρωμ.ΙΣΤ’17)όπως με παρακαλάει ο θείος Παύλος;
Τα δε της ιεροσύνης τους είναι δεδομένο ότι τα έχει αναλάβει ο Κύριος.
«Εκείνος που επιμένει εις την αμαρτίαν κατάγεται από τον διάβολον…»(Ο Μαθητής της Αγάπης, Α’Ιωαν.γ’ 8.),και δεν αναμένεται σύνοδος να το βεβαιώσει αλλά το είπεν ο Κύριος.
Δεν έχουν παρεκκλίνει σε ένα δόγμα, αλλά έχουν καταλύσει όλους τους Νόμους.Διευκολύνουν τον ερχομό του αντιχρίστου,διαφημίζουν κιόλας την πανθρησκεία την οποία ψήφισαν στην ΨΕΥΔΟσύνοδο Κρήτης.Αποδέχθηκαν όλες τις μέχρι σήμερα καταδικασμένες αιρέσεις εκ των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων,ονομάζοντάς τες «εκκλησίες».Συγκέντρωσαν τον κολοφόνα όλων των καταδικαστικών προσταγών του Πηδαλίου.Όσοι υπέγραψαν στην ΨΕΥΔΟσύνοδο και όσοι είναι υποστηρικτές αυτής είναι παντελώς ξένοι της Ορθοδόξου,Μίας Αγίας,Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Ιησού Χριστού μας.
«Είναι αυτοκατάκριτοι» (Τιτ.Γ’11),αφού οι ίδιοι σύστησαν «σύνοδο» για να δηλώσουν υπογράφοντας τα παναιρετικά φρονήματά τους.
Η ΜΑΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ακούμε ότι πρέπει να δοθεί η μάχη μέσα στην Εκκλησία και όχι να φεύγουμε.Ναι,σωστό είναι αυτό, αλλά να διευκρινιστεί ποια είναι η Εκκλησία .Διότι μέσα σε έναν χώρο που λέγεται ευλογημένος ναός λατρείας των Ορθοδόξων Χριστιανών δεν μπορεί να συμπροσεύχονται Ορθόδοξοι με άλλους μη έχοντες κοινή Πίστη,όπως και με άτομα που κηρύττουν αλλότρια του Ευαγγελίου,αιρέσεις.Αυτό ακριβώς προστάζουν οι Άγιοι Απόστολοι δια του ΜΕ’κανόνα (σελ.50),ότι δηλ.είναι ασυγχώρητο στους Ορθοδόξους να διαπραγματεύονται την Πίστη τους,να συμπροσεύχονται και να συλλειτουργούν σε χώρο λατρείας του Θεού μαζί με αιρετικούς.
Οι παραβαίνοντες δε,τους Κανόνες του Πηδαλίου φρικτά επιτίμια υπόκεινται.Αφορισμό και καθαίρεση.
Αυτά καταγράφηκαν από Αγίους Θεόπτες Πατέρες και μάλιστα από τους μαθητές του ίδιου του Θεού με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος για τη Σωτηρία μας και είναι απαρασάλευτα.Δεν μας ενώνει ο ναός-τα ντουβάρια,αλλά η ΚΟΙΝΗ-ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ!!
Αυτή είναι η Εκκλησία του Χριστού καθώς και τα μέλη που την αποτελούν.Μην απατάσθε!!
Μέσα σ’αυτήν την Εκκλησία να δίνεται ο αγώνας με τον τρόπο που μας συμβουλεύουν οι Άγιοί μας «βαστάζοντας οι δυνατοί τα ασθενήματα των αδυνάτων».Σε αυτό το θεραπευτήριο που λέγεται Ευλογημένη-στρατευομένη Εκκλησία θα σωθούμε,με ταπείνωση.Όποιος δε,επιμένει πως είναι θεραπευμένος,ότι έχει το αλάθητο και τολμάει επιπλέον να αλλάζει τα απαρασάλευτα, αυτός ΝΟΣΕΙ ΒΑΡΙΑ και πρέπει να φεύγεις μακράν αυτού,αφού επιμένει αμετανόητος στο πείσμα του.
ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΡΑΣΑΛΕΥΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΩΝ ΕΚ ΤΩΝ «ΣΟΦΩΝ» ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.
Ό,τι ο Θεός οικοδόμησε δια έργου και λόγου και δια του Αγίου Πνεύματος μέσω των Αγίων,ως απαρασάλευτο έως ότου έλθει,ο οιοσδήποτε αντίθετος,όργανο του διαβόλου θέλει να το αποδομήσει.
Ω! του θράσσους των αντιχρίστων-ασεβών!
*Κατέλυσαν την μοναδικότητα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Παντοκράτορος Θεού,τοποθετώντας την μαζί με 347 αιρέσεις-δήθεν «εκκλησίες».
* Έγιναν μέλη του Π.Σ.Ε. και απαιτούν να τους ακολουθήσει και το χριστεπώνυμο πλήρωμα.
*Απέδωσαν εγκυρότητα στα μυστήρια των αντιχρίστων –αιρετικών με αποφάσεις υπογεγραμμένες,παρά τις προσταγές του Θεού,των Αποστόλων και όλων των Αγίων.
Η διοικούσα εκκλησία κόπτεται για το κοινό ποτήριο μετά των αιρετικών,με την πρόφαση «σχίσματα και φατρίες είναι έργο του πονηρού που μας θέλει μακριά από το κοινό ποτήριο» (Λόγος αρχ.Ιερωνύμου .25 Μαΐου 2016).
*Ακύρωσαν την ευλογημένη μέχρι τώρα συνοδικότητα των Αγίων Αποστόλων και Θεοφόρων Πατέρων αντικαθιστώντας την με «την γνώμη των πλειόνων»,επικαλούμενοι οι αθεόφοβοι «την εν Χριστώ αγάπη»: «Θα σας παρακαλούσα να κινηθούμε μέσα στο πνεύμα της εν Χριστώ αγάπης και του σεβασμού προς κάθε διαφορετική άποψη έχοντας κυρίαρχη θέση την γνώμην των πλειόνων. Έχουμε χρέος να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις,έστω και κατά πλειοψηφία» (Λόγος αρχ.Ιερωνύμου, του μοναδικού στην εκκλησιαστική ιστορία,του καταλύοντος όλους τους κανόνες της εκκλησίας μας).
*Για να τα κάνουν όμως όλα αυτά έπρεπε πρωτίστως να καταλύσουν τους απαρασάλευτους κανόνες της αγιασμένης εκκλησίας μας,ονομάζοντάς τους «τείχος του αίσχους».
Οι αναίσχυντοι-αντίχριστοι ονομάζουν αίσχος τους κανόνες των Αποστόλων που τάχα τους τιμούν και τους γιορτάζουν για να εξαπατούν το ποίμνιο.Χάραξαν διαφορετική ρότα από την πεπατημένη οδό των Αγίων που είναι η μοναδική για την σωτηρία της ψυχής.Μόνοι αποκόπηκαν από την άμπελο,κανείς δεν τους εξανάγκασε,απλώς πίστεψαν στη δόξα και τον χρυσό και όχι στον Χριστό.
Ποιος ποίμανε τα 99,ασφαλή εντός της μάνδρας,για τα οποία μικρότερη χαρά εγένετο;
Ποιος έκανε τους 99 δικαίους Θεάρεστους και στάθηκε ιδιαίτερα στον ένα άδικο και πλανεμένο τον οποίον αν επαναφέρεις θα συναροιθμισθείς φίλος Του;
Αν όλοι είμασταν σαν τους 99 δικαίους ή τα 99 εντός της μάνδρας δενα θα χρειαζόμασταν σταλμένους ποιμένες.Για τους αδίκους και απολωλώς χαμένους έχυσε το αίμα Του εκουσίως και άφησε πίσω Του ποιμένες κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση ΑΥΤΟΥ.
«Δια αυτό ιδού εγώ κάνω την τελευταίαν προσπάθειαν να σας σώσω …»(Ματθ.ΚΓ’34)
Ο καθένας ας αναλογισθεί την θέση του.
Ο λόγος όχι για τους αμετανόητους που συνηδειτά οδηγούν το ποίμνιο στις αιρέσεις και τελικά στον αντίχριστο,μέσω πανθρησκείας αλλά γι’αυτούς που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι οι ιεράρχες τους τους πρόδωσαν ή το πιθανότερο ότι «….δεν ήσαν πράγματι από ημάς,δεν ήσαν ποτέ μέλη γνήσια της εκκλησίας…»(Α’Ιωάν.β’)
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ «ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ» ΜΑΣ.ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ.
Προς επιβεβαίωση του πόσο κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς καθώς και της απροκάλυπτης «γυμνή τη κεφαλή» βλάσφημης και υποκριτικής τακτικής τους,ως παναιρετικοί -βεβαίως-τώρα μετά την ΨΕΥΔΟσύνοδο,σας παραθέτει η αναξιότητά μου, ελάχιστα ως απόδειξη!
Λίγο πριν τη Μεγ.εβδομάδα του Αγίου Πάσχα 2018 μοίρασαν ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ «καινές διαθήκες»στα γυμνάσια οι οποίες είναι ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΕΣ - άκρως βλάσφημες.
Στη σελ.10
«Η γέννηση του Ιησού Χριστού(ΛΚ’2,1-7)
18.Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε ως εξής:η μητέρα Του η Μαρία,αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ. Προτού όμως συνευρεθούν,έμεινε έγκυος με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.»
Τέλος πια γι’αυτούς η παναμώμητος,η αειπάρθενος,η αμόλυντη,η άσπιλη γλυκιά μας Παναγία.
Αλλού στη σελ.471 «πιο σπουδαία είναι η αγάπη από την Πίστη».
Ενώ γνωρίζουμε ότι «μετά φόβου Θεού,Πίστεως και αγάπης προσέλθετε».Επίσης, «στα μέτρα Πίστης του Πέτρου,της επαναφοράς της ελπίδας του Ιακώβου και της αγάπης του Ιωάννου,μεταμορφώνεται εις όρος υψηλόν ο Κύριος…»(Δ’Φιλ.3η εκατοντ. Όσιος Νικήτας Στηθάτος κεφ.52,σελ.124)
Διότι ο έχων ορθή Πίστη θα έχει και ορθή αγάπη,ενώ δεν συμβαίνει το αντίθετο!
Οι βλασφημίες τους, σταματημό δεν έχουν…στο βιβλιαράκι αυτό που μοιράστηκε με την έγκριση και την ευλογία της αρχιεπισκοπής Αθηνών και Φαναρίου!
Να προσέχουμε τους θησαυρούς μας και να φύγουμε μακράν από τους διεστραμμένους αιρετικούς.
ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Εάν πέντε ιερείς στο λεκανοπέδιο των Αθηνών έπρατταν τα δέοντα,ειδικά μετά την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο της Κρήτης θα είχαν αλλάξει τα πάντα!Ως προς τι θα είχαν αλλάξει;Όχι βεβαίως ως προς την αλλαγή των προφητειών και του Θείου σχεδίου,μη γένοιτο!Αλλά ως προς το υπερβάλλον πλήθος των απολεσθέντων ψυχών των οποίων τα αίτια θα ζητηθούν από τους υπεύθυνους.Την δε αυταπάρνηση και ομολογία ο Κύριος μας τη δίδαξε όχι να την επιδεικνύουμε κατά το δοκούν εκάστου,αλλά παντού και πάντα. Η διοικούσα εκκλησία στερούμενη Ορθόδοξο Πνευματικό φρόνημα θα άλλαζε άποψη,όπως έκανε με το Μακεδονικό επηρεαζόμενη από το κοσμικό φρόνημα που την κατέχει. Μα κι αν δεν άλλαζε, φοβούμενη μιας και έχει υπογράψει και έχει εκτεθεί το ποίμνιο θα αντιλαμβανόταν ευκολότερα την διολήσθη στην οποία έχει πέσει και δεν θα την ακολουθούσε στον όλεθρο.
Ας αναλογισθούν οι έχοντες την ευθύνη.
Οι χριστιανοί δε,εσκεμμένα κρατήθηκαν ακατήχητοι,εξαπατήθηκαν με την εκκοσμίκευση και αδρανούν πνευματικά.
Αδελφοί μου,ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Μάθετε τι είναι ο οικουμενισμός, τι είναι το Π.Σ.Ε. που καμιά δουλειά δεν έχει μέσα σ’αυτό η Εκκλησία του Χριστού και που αποτελεί έναν από τους πολλούς εβραιο-μασονικούς,αντίχριστους οργανισμούς.
Μάθετε αυτά που ψήφισαν στη ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης και που μέσω των διωγμών ξεκίνησαν ήδη την εφαρμογή τους.
Μάθετε τον τρόπο διεξαγωγής της ΨΕΥΔΟ-συνόδου που δια εκβιασμών και απειλών καταλύθηκε και η συνοδικότητα που δεν επιτρέπεται ακόμα και σε απλή τοπική σύνοδο (μη οικουμενική).
Μάθετε τις βλασφημίες του Βαρθολομαίου και του Ιερώνυμου που προκλητικά εμπαίζει κιόλας τους ευλαβείς ιερείς,οδηγώντας τους τάχα σε διαμαρτυρίες και πορείες για τα θρησκευτικά,ενώ ο ίδιος επιτρέπει να μοιράζονται ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ «ΚΑΙΝΕΣ ΔΙΑΘΗΚΕΣ»,στα γυμνάσια!!Ο ίδιος υποστηρίζει το Π.Σ.Ε. και την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης επιμένοντας με εμμονή στο ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ!!
Μάθετε τους κανόνες της αγιασμένης Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και την διδαχή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού από Ορθόδοξη Καινή Διαθήκη!!
Το θέμα είναι περί ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ή ΑΙΩΝΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!!
Μετά κατεγνωσμένα,με αποδείξεις,καταδικάστε στη συνείδησή σας και στην πράξη την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης ως ΠΑΝαιρετική!
Καταδικάστε όλους αυτούς που υπέγραψαν,καθώς και τους υποστηρικτές της ΨΕΥΔΟ-συνόδου ως ΠΡΟΔΟΤΕΣ της Πίστης και ως ΠΑΝαιρετικούς αφού δεν μετανοούν αλλά επιμένουν πεισματικά στην αίρεση. Η καταδίκη που εμείς μπορούμε να αποδώσουμε –ως αρμόδιοι και υπόχρεοι- είναι η εφαρμογή της παράκλησης του Αποστ.Παύλου: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί….σημαδέψατέ τους και φύγετε μακράν από αυτούς» (Ρωμ.ΙΣΤ’ 17),όποιοι και αν είναι.
Όστις θέλει φυσικά ακολουθεί τον Ευαγγελικό τρόπο ζωής εκτελώντας τις Εντολές του Κυρίου.
Εύχομαι από καρδιάς να αντιληφθούν οι Ορθόδοξοι και να απομακρυνθούν από τους «ασεβείς (τους) μη έχοντες Ιερόν και Όσιον» (Β’Τιμόθ.2.)
Αδελφοί μου,ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ,ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ και ΤΗΣ Ν.Τ.Π. που προπαρασκεύαζαν επί έτη και ετοίμασαν πλέον τον ερχομό του ΑΝΤΙχριστου.
Με πόνο και θλίψη για το κατάντημα της Διοικούσας εκκλησίας και με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον για τους ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ-ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.
«Δόξα τω Θεώ Πάντων ένεκεν!» (Αγ.Χρυσοστ.)
Φανταστείτε λοιπόν τι θα «κρίνετο και συμπερένετο, εκ των ομοίων των εν τοις κανόσι γεγραμμένων, και εκ της διακρίσεως του ορθού λόγου», (προλεγόμενα. «Πρέπει να φυλάττωνται οι θείοι κανόνες απαρασάλευτα…» (σελ. λθ’),
όταν επρόκειτο για πλήθος αιρέσεων, κακοδοξιών και πλήρους αλλαγής της ορθόδοξης εκκλησιολογίας που κηρρύτονται όχι μόνο δημοσίως, αλλά, υπογράφτηκαν κιόλας επισήμως από την διοικούσα εκκλησία στη συναγωγή της ληστρικής ψευδοσυνόδου Κρήτης.
Άξιον έρευνας, ότι ο 15ος της Α’ και Β’ Συνόδου δεν περιλαμβάνει το «Καμμίαν κακοδοξίαν» του ΛΑ’ των Αποστόλων. Να λάβουμε υπόψιν μας ότι οι κανόνες του μεγάλου Βασιλείου (περίπου το 370μ.Χ.)προηγήθηκαν των κανόνων της Α’ και Β’ επί Μεγ.Φωτίου(861μ.Χ.)
Βλέπε:
Κανόνες του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου ερμηνευόμενοι. (κανών Α’ Ερμηνεία, Πηδαλίον σελ.588,589).
«Άλλοι μεν λέγονται αιρετικοί, άλλοι δε σχισματικοί και άλλοι παρασυνάγωγοι.»
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ Ο ΛΑ’ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ και ο 15ος της Α’ & Β’ ΣΥΝΟΔΟΥ … για τους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ .
Αδιάφορος είναι όμως, για τους αλλόθρησκους και ειδωλολάτρες
και ….κάρβουνο αναμμένο για τους αιρετικούς, τους προδρόμους του Αντι- χρίστου «που προπαρασκευάζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του» (Α’ Ιωάν.δ’3) και που οι ανωτέρω κανόνες τους εμποδίζουν!
Ο ΛΑ’ Αποστολικός Κανών (σελ.32-34 Πηδαλ.), καθώς και ο όμοιος αυτού 15ος της Α’ & Β’ Συνόδου, επί Μ.Φωτίου,(σελ.358 Πηδαλ.) προστατεύει τους Επισκόπους και γενικά τους Προϊσταμένους από τους συκοφάντες-επίδοξους και όλους όσους με δική τους πρωτοβουλία αποφασίζουν να διακόψουν την μνημόνευση άδικα και αυθαίρετα απομακρυσμένοι αντικανονικά προ Συνοδικής αποφάσεως, επικαλούμενοι διάφορα ανύπαρκτα ή υπαρκτά περί βίου αμαρτήματα.
Θεωρεί μάλιστα υποχρεωτική την τιμωρία των αποστατούντων, τους μεν ιερείς καθαιρώντας τους, τους δε λαϊκούς που τους ακολουθούν,αφορίζοντάς τους.
Πως λοιπόν είναι δυνατόν, μέρος αυτών των κανόνων να είναι υποχρεωτικός, σε ζητήματα περί βίου και να μην είναι υποχρεωτικός σε ζητήματα ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ τόσο σοβαρά που αφορούν σε κήρυγμα και σε διάδοση αίρεσης από ΨΕΥΔ-επισκόπους όπως φαίνεται στο τέλος των κανόνων τούτων;
Μάλιστα ο ΛΑ’ είναι τόσο αυστηρός και ακριβής που συμπεριλαμβάνει και την «κακοδοξία» που τυχόν κηρύττεται και όχι μόνο την αίρεση!
Βλέπουμε εδώ, πως η σοφία των Αποστόλων έχει σκοπό να προλάβει την εκτροπή διότι αν κάποιος προσέχει την κακοδοξία, πολύ περισσότερο θα προσέχει να μην πέσει σε αίρεση!
Διότι, πρώτα πέφτει κάποιος σε πλάνη και κακοδοξία, (όταν «κακώς δοκεί» κάτι δογματικό), και στη συνέχεια πολυκαιρίζοντας ως απρόσεκτος και ανυπάκουος σε συμβουλές, καταλήγει να γίνει αιρετικός.
«Γνώριζε, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος, έχει διαστραφεί και αμαρτάνει… ων αυτοκατάκριτος..»(Τίτ.γ’11.)
«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού ,που επιμένει να δημιουργή σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συνεβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν, ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕ ΤΟΝ» ( Τίτ.γ’10.)
Με άλλα λόγια, δηλαδή, αποτειχίσου απ’αυτόν!
«Διότι οι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριό μας Ιησού Χριστό,… και με καλούς λόγους και επαίνους εξαπατούν τας καρδίας των απονηρεύτων ακάκων.»(Ρωμ.ιστ’18.)
Αν οι Άγιοι ήταν θύματα του αρχεκάκου όφεως, (όπως ισχυρίζονται οι ΑΘΕΟΦΟΒΟΙ),επειδή συνέταξαν τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων που οι ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ τους ονομάζουν «τείχη του αίσχους» θα ερωτηθούν:
και οι Απόστολοι ,οι ίδιοι οι μαθητές του Θεού ήταν και αυτοί θύματα; Μα πρώτοι αυτοί δημιούργησαν τους αποστολικούς κανόνες, ούτε τους Αποστόλους δεν αποδέχονται;
«Και δια τούτο θα παραχωρήσει ο Θεός να τους έλθει ενέργεια πονηρά που θα τους σπρώχνει εις την πλάνην, δια να πιστεύσουν ούτοι εις το ψεύδος.»(Β’Θεσσαλ.β’11.)
Και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος όμοια λέει:
«Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τοις οφθαλμοίς και νοήσωσι τη καρδία…. και επιστραφώσι, και ιάσομαι αυτούς.»(Ιωάν.ιβ’40.)
Συνεπώς η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ από τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ!!
ΔΕΝ είναι ΔΥΝΗΤΙΚΗ ,ΑΛΛΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για αυτόν που θέλει να ΞΕΦΥΓΕΙ από τον ΚΙΝΔΥΝΟ της ΑΙΡΕΣΗΣ, διαφυλάσσοντας την ΠΙΣΤΗ του ΑΜΟΛΥΝΤΗ!
ΟΙ Απόστολοι και οι Άγιοι έγραψαν τους κανόνες φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα που αρχικώς δια του Λόγου του Ιησού Χριστού, Θεού και ποιητή του σύμπαντος κόσμου ελέχθη ως ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ με το :
«Φεύξονται των αλλοτρίων την φωνήν» και δεν αφήνει περιθώρια οικονομίας, αλλά θεωρεί αυτονόητη την άμεση απομάκρυνση.
Φύγετε μακριά από τους αλλότριους (ξένους), και όσον αφορά στο που θα πάτε, θα τακτοποιηθεί από τη θεία πρόνοια του Πατρός. Τώρα κινδυνεύουμε και πρέπει να απομακρυνθούμε.
Αν θελήσουμε πρώτα να εξασφαλίσουμε το που θα πάμε και μετά να φύγουμε (να αποτειχιστούμε) κινδυνεύουμε να εφαρπαστούμε από τους απατεώνες-λυκοποιμένες «Που προσπαθούν να αποσπάσουν τα πρόβατα από τον καλόν ποιμένα!»
Και να μην ξεχνάμε… ο χρόνος εγγύς και άγνωστος, κατά τον θάνατο του καθενός και κατά την δευτέρα παρουσία,που εννοεί «σε όποια κατάσταση μας βρει».
Γι’αυτό ο Κύριος μας λέει:
«Τα δικά Του πρόβατα που ακούνε και αναγνωρίζουν το σφύριγμά Του και τη φωνή Του, που κατά καιρούς τα φωνάζει δεν θα ακολουθήσουν τους αλλότριους (ξένους- απατεώνες), δεν αναγνωρίζουν τη φωνή των ξένων και θα φύγουν μακριά από αυτούς.»
Δεν λέει απλώς ότι θα φύγουν ,αλλά ότι θα φύγουν μακριά.Αλλά και τα άλλα πρόβατα ,δικά Του είναι και τα πάντα δικά Του είναι ,με τη διαφορά ότι κάποια πρόβατα υπ-ακούν στη φωνή των ξένων! Αφού λοιπόν αποκόπτονται από Αυτόν επόμενο είναι –όπως μας λέει-και ο Θεός να μη μένει μαζί τους.
Αυτή είναι η προτροπή της πρώτης αποτείχισης που καταγράφεται στις Άγιες Γραφές και γίνεται από τα δικά Του πρόβατα που τα γνωρίζει με το όνομά τους και αυτά αναγνωρίζουν τη φωνή Του εσωτερικά στο βάθος της ψυχής τους όπου τα καλεί κατά καιρούς και τα πληροφορεί!!
Δεν είπε στα πρόβατά Του που να πάνε γιατί σε κάθε περίπτωση τα επιβλέπει και θα οικονομήσει ΑΥΤΟΣ για το που θα πάνε, είπε απλά, τελεσίδικα ότι όποιο πρόβατο είναι δικό Του αυτεξουσίως θα φύγει από τους ξένους, θεωρώντας το αυτονόητο. Μήπως δεν είναι έτσι; Μήπως στερούνται κάτι τα δικά Του πρόβατα; Απλά δοκιμάζεται η σχέση που διέπει τον Καλό Ποιμένα με τα δικά Του πρόβατα. Δοκιμάζεται δηλαδή η Πίστη.
Ας προσέξουμε τώρα πως ονομάζει και γιατί,ο Ιερός Χρυσόστομος τους «αλλότριους ,ξένους,απατεώνες».
«Αφού λοιπόν είπε τα γνωρίσματα του ποιμένος ανέφερε δύο καταστροφείς, ένα τον κλέπτην,που σφάζει και αρπάζει τα πρόβατα, άλλον δε εκείνον που δεν κάμνει μεν τίποτα από αυτά,βλέπων όμως να γίνωνται αυτά δεν στρέφεται εναντίον του καταστροφέως ,ούτε τον εμποδίζει….»
«Ούτε το πλανηθέν επέστρεφον,ούτε ανεζήτουν να εύρουν το χαμένον πρόβατον,ούτε του πληγωμένου έδενον τας πληγάς ,ούτε τον άρρωστον εθεράπευον»,επειδή έβοσκον τους εαυτούς των και όχι τα πρόβατα.
Αυτό ακριβώς εδήλωνε και ο Παύλος πάλιν με άλλα λόγια λέγων: «Διότι όλοι φροντίζουν δια τα ιδικά τους συμφέροντα,και όχι δια αυτά που αρέσουν εις τον Ιησούν Χριστόν».4 (ομιλία Ξ’,Ιω.10,14-21.σελ.118 ΕΠΕ)
Αδικαιολόγητος θα είναι όποιος πει ότι επειδή δεν ξέρει που να πάει κάθεται αναγκαστικά με τους αιρετικούς ή με εκείνους που μνημονεύουν ,αποδεχόμενοι τους Παν-αιρετικούς, χωρίς αυτοί να κηρύττουν αίρεση. Ακόμα αδικαιολόγητος είναι όποιος μνημονεύει οικουμενιστές μη αποδεχόμενος αυτούς, καθότι οξύμωρη αντίθεση και θείος εμπαιγμός είναι.
Θα του πει τότε ο Προφήτης:
«Και στηρίζων ολόκληρον την πεποίθησιν και ελπίδα σου εις Εμέ, επικαλέσθητί με εν ημέρα θλίψεώς σου και θα σε απαλλάξω από τα δεινά σου και θα με δοξάσης.
Και ταύτα μεν είπεν ο Θεός εις τους περιορίζοντας την ευσέβειάν των μόνον εις τους εξωτερικούς τύπους…» (Ψαλμ.μθ’(ν’).49.στιχ.15,16.)
Άλλωστε δυνητικός είναι ούτως ή άλλως ο Ευαγγελικός τρόπος ζωής και φυσικά η τήρηση των εντολών, δεδομένου ότι :
«Κανενός η θέλησις και η ελευθερία δεν βιάζεται. Ας κάμη ο καθένας ό,τι του αρέσει.»(Αποκ.κβ’11.)
Διαφορετικά δεν θα υπήρχε αυεξούσιο. Είναι όμως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ και ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, για κάποιον που θέλει να ακολουθήσει τον Κύριο επωμιζόμενος τον Σταυρό του, αδιαμαρτύρητα, να τηρεί τις Εντολές ασκούμενος τον καλόν αγώνα της κάθαρσης χωρίς να θέλει να αλλάξει τις Εντολές και τους Κανόνες!
Μόνο έτσι θα θεωρείται ΤΕΚΝΟ ΘΕΟΥ και όχι τέκνο ΔΙΑΒΟΛΟΥ!
Είναι υποχρεωμένος να κάνει ό,τι έκαναν οι μέχρι σήμερα Άγιοι για να θεωρείται συνέχεια Αυτών. Ειδάλλως, είναι απόβλητος και ξένος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας!
Αλλού ο Απόστολος μας λέει:
«Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν υμίν τον Λόγον του Θεού… και να μιμήσθε την Πίστη Των. Ο Ιησούς Χριστός ήτο χθες, είναι και σήμερον ο Αυτός και θα είναι ο ίδιος και εις τους αιώνας.
Όπως λοιπόν ενίσχυε τους προεστούς σας, έτσι θα ενισχύσει και σας εις την Πίστην. Κρατήσατέ την λοιπόν καλά και εσείς.» (Εβρ.ιγ’7,8.) «Άχρις ου αν ήξω.»(Αποκ.β’25.)
Δεν μας λέει να μνημονεύουμε όσους διδάσκουν αλλότρια, αλλά όσους διδάσκουν ΛΟΓΟ ΘΕΟΥ, αυτούς να μιμούμαστε στην Πίστη και στη συμπεριφορά.
Αλλού μας παρακαλάει κιόλας:
«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. Σημαδεύσατέ τους και ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.»(Ρωμ.ιστ’17)
Μας παρακαλάει, δεν μας υποχρεώνει. Δεν το κάνει για δικό του όφελος αλλά για το δικό μας. Απευθύνεται σε όλους τους Ορθοδόξους που ενδιαφέρονται για την Πίστη τους. Μας καθιστά άγρυπνους σκοπούς και όχι νυσταγμένους. Θέλει να παρακολουθούμε τους αλλότριους και μάλιστα να τους σημαδέψουμε ώστε να αναγνωρίζονται έγκαιρα από τους αδελφούς μας.Δεν λέει «σημαδέψατε την αίρεση» ή τις αιρέσεις που κηρύττουν,αλλά τους ίδιους ως πρόσωπα να σημαδέψετε,
δεδομένου ότι, καμία αίρεση δεν κηρύττεται μόνη της αλλά κάποιοι διεστραμμένοι στην Πίστη επιδιώκουν την εξάπλωσή της.
Αυτούς,λοιπόν κατονομάστε για να φυλαχθούν και οι αδελφοί από τις πολύ καλά στημένες παγίδες τους.Αναφέρεται Ο Απόστολος,σε αυτούς που φέρουν σκάνδαλα και διαιρέσεις στην Εκκλησία.φανταστείτε πόσο επιτακτικός είναι σε περίπτωση που κηρύττεται και εξαπλώνεται ΠΑΝαίρεση.Ας βάλουμε τώρα με το νου μας πόσο αυστηροί είναι οι κανόνες όταν καταργείται εξ’ολοκλήρου η ορθόδοξη διδασκαλία της Εκκλησίας μας , προβάλλεται ΕΠΙΣΗΜΑ η ΠΑΝθρησκεία και έπεται η ανάδειξη του ΑΝΤΙχρίστου.
Κατά τ’άλλα … «πρέπει να ..περιμένουμε!!»
Αντιλαμβάνεστε επομένως αν είναι υποχρεωτική η αποτείχιση και η διακοπή μνημοσύνου από τους παναιρετικούς δόλιους-υποκριτές,που η διαστροφή και το θράσσος τους ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ!
Δεν αναγνωρίζουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τα μυστήρια των αιρετικών που ήδη έχουν καταδικαστεί και που πολύ κακώς η διοικούσα «εκκλησία» τα αναγνωρίζει ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ.
Σε όσους ανυπάκουους αποστατούν της Ορθοδοξίας,
ΠΡΟΣΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ-ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ:
(Κανών ΜΣΤ’ των Αγίων Αποστόλων,σελ.51 Πηδαλίου).
«Όποιος επίσκοπος, ή πρεσβύτερος ήθελεν αποδεχθή ως ορθόν και αληθινόν το βάπτισμα των αιρετικών (1) ή την παρ’αυτών προσαγομένην θυσίαν, ο τοιούτος, ΠΡΟΣΤΑΖΟΜΕΝ ΝΑ ΚΑΘΑΙΡΕΘΗ. Επειδή ποιαν συμφωνίαν έχει ο Χριστός με τον διάβολον; ’Η ποιαν μερίδα έχει ο Πιστός με τον άπιστον; Διότι εκείνοι όπου δέχονται τα παρά των αιρετικών, ή τα όμοια φρονήματα εκείνων έχουσι και αυτοί, ή το ολιγώτερον δεν έχουσι προθυμίαν να ελευθερώνουν αυτούς από την κακοδοξίαν των. Οι γαρ συνευδοκούντες εις τας εκείνων τελετάς, πως δύνανται να ελέγξουσιν αυτούς δια να παραιτήσουν την κακόδοξον και πεπλανημένην των αίρεσιν;»
«Αυτοί που κηρύττουν αιρέσεις έχουν διαστραφεί.» (Τίτ.γ΄11)
ΚΑΝΩΝ (ΜΕ’ των Αγίων Αποστόλων) (σελ.50)
«Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφόμεθα, αλλ’ όχι ποτέ και να συπροσευχόμεθα με αυτούς ή να συγχωρούμεν εις αυτούς να ενεργήσουν τι εκκλησιαστικόν λειτούργημα, ή ως κληρικοί ή ως ιερείς. Όποιος επίσκοπος, ή πρεσβύτερος, ή διάκονος ήθελε συμπροσευχηθή μονάχα, αλλ’ όχι και να συλλειτουργήση με αιρετικούς ας αφορίζηται. Επειδή όποιος με τους αφορισμένους συμπροσεύχηται (καθώς τοιούτοι είναι οι αιρετικοί), πρέπει να συναφορίζεται και αυτός, κατά τον Ι’ των αυτών Αποστόλων. Ει δε και εσυγχώρησεν εις τους αιρετικούς αυτούς να ενεργήσουν κανένα λειτούργημα, ωσάν κληρικοί, ας καθαίρηται, επειδή όποιος κληρικός συλλειτουργήσει με καθηρημένους (καθώς τοιούτοι είναι και οι αιρετικοί, κατά τον β’ και δ’ της Γ’ .)
(σελ.172.Πηδ.),συγκαθαιρείται και αυτός, κατά τον ια’ των Αποστόλων.(σελ.14.Πηδ.)
Υποχρεωτική επομένως, η εφαρμογή του 15ου και ΛΑ’ Αποστ. ,περί απομάκρυνσης και αποτείχισης για τους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ από τους διεστραμμένους- αιρετικούς και όσους τους ακολουθούν.
ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΘΕΤΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ..;
…ως Ορθόδοξος Χριστιανός όταν αυτά είναι για τη σωτηρία της ψυχής του;
Αν δικαιούται να ρωτά ας απαντηθούν οι ερωτήσεις αφού ερευνηθούν οι ανάλογοι κανόνες του Πηδαλίου με προσοχή!
Μας λέει ο ΚΑΝΩΝ ΜΕ’του Μ.Βασιλείου (σελ.616):
«Όποιος πιστεύση εις τον Χριστόν και ονομασθή Χριστιανός (3),πρέπει να πολιτεύεται και κατά τας εντολάς του υπ’αυτού πιστευομένου Χριστού,ίνα δια μέσου του δοξάζετε ο Θεός,κατά το, «Ούτω λαμψάτω το φως ημών έμπροσθεν των ανθρώπων» και τα εξής. Εάν δε τινάς ονομάζεται μεν Χριστιανός,παραβαίνη δε τας εντολάς του Χριστού,ούτος υβρίζει με την παράβασιν ταύτην τον ίδιον Χριστόν,και κανένα όφελος δεν θέλει λάβη από μόνον το να ονομάζεται Χριστιανός,κατά τον Αδελφόθεον Ιάκωβον,λέγοντα: «Τι το όφελος,αδελφοί μου,εάν Πίστιν τις έχη,έργα δε μη έχη; μη δύναται η Πίστις σώσαι αυτόν;»
Αν κάποιος κατ’επανάληψη και συνειδητά κηρύττει στα πέρατα της Οικουμένης,και μάλιστα δημιουργεί σύνοδο για να επισημοποιήσει γραπτώς και υπογράφοντάς το, ό,τι:
-οι αιρέσεις έγιναν εφ’εξής «εκκλησίες»
-ότι πρέπει να πάμε σε κοινό ποτήριο,με τους αιρετικούς,αφού απέδωσαν στα μυστήριά τους, εγκυρότητα
-ότι η Εκκλησία δεν είναι ΜΙΑ,αλλά 348(μέλη του Π.Σ.Ε.),μεταξύ των οποίων και η Ορθόδοξη
-ότι τώρα πια δεν υπάρχουν αιρετικοί
-ότι οι Άγιοί μας υπήρξαν θύματα του αρχεκάκου όφεως,μαζί και οι Απόστολοι,διότι πρώτοι συνέταξαν τους Κανόνες (Πηδάλιο),που-κατ’αυτούς-είναι «τείχη του αίσχους»
-ότι σωζόμαστε και μέσω άλλων θρησκειών,προβάλλοντας και διαφημίζοντας την Πανθρησκεία και μύρια άλλα,άκρως δαιμονικά (όχι μόνο αιρετικά).Όταν κάποιος άλλος συμφωνεί μαζί του σε όλα αυτά μιμούμενος την Πίστη του,αφού τον μνημονεύει,επαναλαμβάνω κηρύττοντας στα πέρατα της οικουμένης,νομιμοποιώντας τα.Αυτοί οι άνθρωποι πως χαρακτηρίζονται;
Παρασυνάγωγοι,σχισματικοί, αιρετικοί ή μήπως κάπως αλλιώς;
Ας ακούσουν αυτοί που θέλουν να λέγονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί (και ας μη στρουθοκαμηλίζουν),με τι λεπτομέρεια μας ενημερώνει παρακάτω ο Μέγας Βασίλειος.
ΑΛΛΟΙ ΜΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ,ΑΛΛΟΙ ΔΕ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΟΙ
Κανόνες του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου
ερμηνευόμενοι.
(ΚΑΝΩΝ Α’ Ερμηνεία Πηδαλίου σελ.588-589)
ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΟΙ
«Και παρασυνάγωγοι μεν είναι οι ανυπότακτοι Πρεσβύτεροι και Επίσκοποι εκείνοι,οίτινες με το να έπεσαν εις σφάλματα,καθηρέθησαν μεν από την ιεροσύνην κανονικώς.Μη θέλοντες δε να υποταχθούν εις τους Κανόνας αυθεντικώς,αυτοί εαυτούς εξεδίκησαν και ενήργουν τα της Αρχιερωσύνης και Ιερωσύνης κατ’ιδίαν,μαζή δε με αυτούς συνηκολούθησαν και άλλοι,αποστατήσαντες από την καθολικήν εκκλησίαν.»
«Οι παρασυνάγωγοι λοιπόν ενώνονται πάλιν με την Εκκλησίαν με μόνην αξιόλογον μετάνοιαν και επιστροφήν,και οι εξ’αυτών όντες ιερείς και κληρικοί επιστρέφοντες,εις την αυτήν τάξιν και βαθμόν οπού ήσαν πρότερον,δέχονται (4)».
ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ
«Σχισματικοί δε ονομάζονται εκείνοι οπού διαφέρονται προς την καθολικήν Εκκλησίαν,όχι δια δόγματα Πίστεως ,αλλ’α δια κάποια ζητήματα εκκλησιαστικά και ευκολοϊάτρευτα».
«…και απλώς όλοι οι Σχισματικοί,ερχόμενοι εις την καθολικήν Εκκλησίαν,να βαπτίζονται,επειδή οι πρώτοι ιερωμένοι των σχισματικών είχον μεν το χάρισμα του να χειροτονούν και του να βαπτίζουν από την Εκκλησίαν.Αφ’ου δε μίαν φοράν εσχίσθησαν από το όλον σώμα της Εκκλησίας (1),έχασαν αυτό και δεν ημπορούν πλέον να βαπτίσουν άλλους ή να χειροτονήσουν και απλώς να δώσουν χάριν,την οποίαν δια του σχίσματος εστερήθησαν.Όθεν και οι παρ’αυτών βαπτιζόμενοι λογίζονται ότι από λαϊκούς εβαπτίσθησαν,διό και χρειάζονται να βαπτισθούν…
Οι σχισματικοί εγκρατείται όμως ιδιαίτερον πρέπει να βαπτίζωνται επιστρέφοντες κατά την ακρίβειαν των Κανόνων,και δια τι ίδιον επενόησαν βάπτισμα,παραχαράξαντες την εν τω βάπτισμα παράδοσιν (2),…
Κοινήν συγκατάβασιν και οικονομίαν,περί πάντων των σχισματικών έκαμαν οι Πατέρες,ας ακολουθούμεν και ημείς εις αυτήν,μήπως δια την αυστηρότητα της προσταγής ταύτης τους κάμνωμεν αμελείς εις το να βαπτίζωνται,αισχυνομένους τάχα,ότι ωσάν άπιστοι τελείως βαπτίζονται,και ακολούθως εμποδίσωμεν την σωτηρίαν τους……
Εξ’άπαντος τρόπου πρέπει να χρίωνται από τους πιστούς με το Άγιον Μύρον,και ούτω να μεταλαμβάνουν …»
(1) Διότι καθώς όταν εν μέλος κοπή από το σώμα νεκρούται παρευθύς με το να μη μεταδίδεται πλέον εις αυτό ζωτική δύναμις.Τοιουτοτρόπως και αυτοί αφού μίαν φοράν εσχίσθησαν από το σώμα της Εκκλησίας,ενεκρώθησαν παρευθύς,και την πνευματικήν χάριν και ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος έχασαν,μη μεταδιδομένης ταύτης εις αυτούς δια των αφών και συνδέσμων,ήτοι δια της κατά πνεύμα ενώσεως.
Σημείωσαι όμως κατά τον Δοσίθεον (σελ.968.της Δωδεκαβίβλ.) ότι και η παρασυναγωγή ειδός εστί σχίσματος,άνευ αιρέσεως,αγκαλά και αυτό κακώς διηρημένον και διαμένον,εις αίρεσιν,μεταγίνεται. Διό και ο ς’. Κανών της β’ με τους αιρετικούς συναριθμεί τους υγιά μεν έχοντας πίστιν,κεχωρισμένους δε όντας,και κατά των Κανονικών Επισκόπων φατρίας κατ’ιδίαν συνάγοντας.Οι δε Σχισματικοί σχισματοαιρετικοί εισί,καθ’ότι ο Αυγουστίνος (επιστολή ρα’.) λέγει, ότι δεν είναι κανέν σχίσμα,ειμή πρότερον αίρεσιν αναπλάση,ίνα ορθώς δόξη της Εκκλησίας χωρισθήναι.Και κεφ.ια’.εις το κατά Ματθ.ο αυτός λέγει : Το σχίσμα κακώς διαμένον,γίνεται αίρεσις,ή καταφέρεται εις αίρεσιν,ει και τους σχισματικούς κυρίως,ουχ η διάφορος πίστις ποιεί,αλλ’η διαρρηχθείσα της κοινωνίας συντροφία(αυτόθι).
(2) Και αν οι σχισματικοί ούτοι δια τι παρεχάραξαν την εν τω βαπτίσματι συνήθειαν,άξιοι εκρίθησαν παρά τω μεγάλω τούτω Πατρί Βασιλείω να βαπτίζωνται,πόσω μάλλον πρέπει να βαπτίζωνται οι παραχαράξαντες,μάλλον δε παντελώς διαφθείραντες την του βαπτίσματος παράδοσιν Λατίνοι,και ου μόνον σχισματικοί,αλλά και αιρετικοί φανεροί υπάρχοντες;…»
ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ
«Αιρετικοί δε ονομάζονται εκείνοι,των οποίων η διαφορά παρευθύς και αμέσως είναι περί της εις Θεόν Πίστεως,ήτοι οι κατά την Πίστιν και τα δόγματα χωρισμένοι από τους Ορθοδόξους και παντελώς απομεμακρυσμένοι (3.)
Οι δε αιρετικοί,…και όσοι άλλοι,επιστρέφοντες εις την Ορθοδοξίαν,βαπτίζονται ωσάν οι Έλληνες,επειδή οι παλαιοί Πατέρες εκείνο μόνον το βάπτισμα έκριναν να δεχθή το οποίον δεν εκβαίνει τελείως από την Πίστιν,το δε των αιρετικών βάπτισμα,ως έξω της Ορθής Πίστεως όν,έκριναν να αποβάλλουσι παντελώς…
Βλασφημούν εις το πνεύμα το Άγιον,(ήτις βλασφημία είναι ασυγχώρητος)
Επιφημίζοντες το όνομα αυτού του παρακλήτου εις ανθρώπους θνητούς και τους ανθρώπους θεοποιούντες,αιρετικοί φανερά είναι,όθεν και πρέπει, επιστρέφοντες να βαπτίζωνται.Ει δε και Διονύσιος (ο Αλεξανδρείας δηλ.)λέγει να μη βαπτίζωνται,όμως εις τούτο έσφαλε,και ημείς δεν πρέπει κατά τούτο να τον ακολουθώμεν.
------------------------------
(3)Διό και Γεώργιος ο Σχολάριος εν τω κατά Σιμωνίας,
αιρετικός είναι,λέγει,κάθε ένας όπου ή κατ’ευθείαν,ή πλαγίως πλανάται περί τι των άρθρων της Πίστεως.
-------------------------
Και οι πολιτικοί νόμοι φασίν.
Αιρετικός εστί, και τοις των αιρετικών υπόκειται νόμοις ο μικρόν γουν τι της ορθής Πίστεως παρεκκλήνων.
--------------------------------
Και ο Ταράσιος εν τη α’. πράξει της ζ’. Συνόδου λέγει.
Το επί δόγμασιν είτε μικροίς είτε μεγάλοις αμαρτάνειν,ταυτόν εστί εξ αμφοτέρων γαρ ο νόμος του Θεού αθετείται.
-------------------------------
Και ο Φώτιος,γράφων προς τον Ρώμης Νικόλαον,και γαρ εστίν όντως τα κοινά πάσιν άπαντα φυλάττειν επάναγκες,και πρόγε των άλλων τα περί Πίστεως .
Ενθα και το παρεκκλίναι μικρόν,αμαρτείν εστίν αμαρτίαν την προς θάνατον.
----------------------------------
Διαφέρουσι δε οι αιρετικοί από τους άπιστους,καθότι οι μεν αιρετικοί δεν φρονούσιν ορθώς τα των Χριστιανών,οι δε άπιστοι τελείως δεν δέχονται την ένσαρκον του Θεού Λόγου οικονομίαν. (Μελέτιος εκκλ.,ις’.ορ.(σελ.71)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Λέει: «αφού δε μίαν φοράν εσχίσθησαν από το όλον σώμα της Εκκλησίας(1).»
Αυτοί εσχίσθησαν,αποκόπηκαν,δεν λέει κατόπιν συνοδικής αποφάσεως κρίθηκαν σχισματικοί,αποκομμένοι όπωςαναφέρει για τους παρασυνάγωγους ότι : «καθηραίθησαν από την ιεροσύνη κανονικώς»,ούτε λέει αναμένεται σύνοδος για να τους καταδικάσει,αλλά μόνοι τους και αυτοβούλως αποκόπηκαν από το όλο σώμα της Εκκλησίας.Γι’αυτό κατά την επιστροφή τους,αν όχι να βαπτίζονται για τους λόγους που αναφέρει,οπωσδήποτε πρέπει να χρείονται με το Άγιο μύρο.
Το επαναλαμβάνει δίνοντας περαιτέρω εξήγηση ότι παρευθύς ενεκρώθησαν αυτοί,αφού μία φορά εσχίσθησαν από το σώμα της Εκκλησίας.Δεν αναφέρει ότι έγινε η νέκρωση με απόφαση συνόδου!
Την νέκρωση,λόγω αποκοπής από το σώμα της Εκκλησίας δεν την κάνει η εκάστοτε σύνοδος,αλλά γίνεται παρευθύς όταν εκουσίως και συνειδητά κάποιος αποκόπτεται από την άμπελο.Υπάρχει βεβαίως και η αποκοπή εκ της αμπέλου λόγω βίαιου κλαδέματος εκ του Πατρός(Αμπελουργού).
Τούτο εννοεί ο Μέγας Βασίλειος στον πιο πάνω λόγο του.Όσο δε παραμένει ο τοιούτος σχισματικός,κατά την επαναφορά του αρκεί εξ’άπαντος τρόπου να χρείεται με Άγιο μύρο.Με τη διαφορά πως όταν κακώς διαμένει το σχίσμα μετατρέπεται καταλήγοντας σε αίρεση,από την οποία δυσκολότερα κάποιος επιστρέφει.Στην περίπτωση αυτή επαναφοράς πρέπει οπωσδήποτε να βαπτίζεται.Να γιατί η οικονομία χρόνου καταχραζόμενη επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα.
Υπάρχει κάποια ένσταση ή κάτι μη κατανοητό στα λεγόμενα του Αγίου Βασιλείου;
Αντιλαμβάνεσθε,Σεβαστοί Πατέρες ποιανών την Πίστη μιμήσθε έστω και άθελά σας ,μνημονεύοντάς τους;
«EΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ, ΣΕΙΣ ΔΕ ΤΑ ΚΛΗΜΑΤΑ.Ο ΠΑΤΗΡ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΩΡΓΟΣ.»(Χρυσοστ.ομιλία ΟΣΤ’ 14.31-15,10 ΕΠΕ σελ.457) {αποσπάσματα}.
«Σηκωθήτε,ας φύγωμεν από εδώ».
(Τους είπε για να διώξει τον φόβο τους αλλάζοντας τόπο καθιστώντας τους περισσότερο προσεκτικούς στην παραβολή,διότι,επρόκειτο να ακούσουν μεγάλα δόγματα.)
«Πρόσεχε λοιπόν, με πόσην ακριβείαν διατυπώνει την παραβολήν,διότι,λέγει,δεν δέχεται την φροντίδα του γεωργού η ρίζα,αλλά τα κλήματα.Η ρίζα δε δια κανέναν άλλον λόγον δεν παραλείπεται εδώ,αλλά δια να μάθουν ότι δεν ημπορούν τίποτε να επιτελέσουν χωρίς την δύναμίν του,και ότι,έτσι πρέπει να είναι ηνωμένοι με την πίστιν,όπως το κλήμα με την άμπελον. «Κάθε κλήμα που ανήκει εις εμένα και δεν παράγει καρπόν το αποκόπτει ο Πατήρ μου».Εδώ υπαινίσσεται την ζωήν των ανθρώπων,δεικνύων ότι δεν είναι δυνατόν κανείς να ανήκει εις αυτόν χωρίς έργα. «Και κάθε κλήμα που κάμνει καρπόν το καθαρίζει»,δηλαδή,επιδεικνύει μεγάλην φροντίδα δια αυτό.
Διότι,το μεν ένα επειδή είναι άκαρπον, δεν ημπορεί ούτε εις την άμπελον να παραμείνη,το δε άλλο,επειδή παράγει καρπόν με την φροντίδα του το κάμνει γονιμότερον.Αυτό δε θα ημπορούσε κάποιος να ειπή, ότι έχει λεχθεί και αναφορικά με τας θλίψεις που τότε θα ακολουθούσαν,διότι το «καθαρίζει αυτό» σημαίνει ‘’περικόπτει’’,πράγμα που κάμνει γονιμότερον το κλήμα.Από αυτό γίνεται φανερόν ότι οι πειρασμοί κάμνουν αυτούς ακόμη περισσότερον ισχυροτέρους.
«Όπως ακριβώς το κλήμα δεν ημπορεί από μόνο του να παράγει καρπόν,έτσι ούτε εκείνος που δεν μένει ενωμένος με εμένα».Διότι η μεν ρίζα μένει,η δε αφαίρεσις και η φροντίς ανήκει εις τα κλήματα.Έπειτα,αφού τους προέτρεψε και με τους δύο τρόπους,και με τα ευχάριστα και με τα δυσάρεστα,ζητεί πρώτα εκείνα που ημπορούν να γίνουν από ημάς. «Εκείνος που μένει ενωμένος μαζί μου,με εκείνον μένω και εγώ». Βλέπεις και τον Υιόν που φροντίζει όχι ολιγότερον από τον πατέρα δια τους μαθητάς του;διότι ο μεν πατήρ καθαρίζει από τα περιττά,ενώ ο Υιός τους κρατεί ενωμένους μαζί του.Η παραμονή εις την ρίζαν είναι εκείνη που κάμνει τα κλήματα να καρποφορούν,διότι,το κλήμα που δεν καθαρίζεται,μένει δε ενωμένον με την ρίζαν,παράγει καρπόν,αν και όχι όσον πρέπει,ενώ εκείνο που δεν μένει δεν παράγει καθόλου καρπόν.Αλλ’όμως εδείχθη ότι και ο καθαρισμός είναι έργον του Υιού,και η παραμονή εις την ρίζαν του πατρός, ο οποίος εγέννησε και την ρίζαν.
2.Είδες πως όλα είναι κοινά,και ο καθαρισμός και η απόλαυσις της δυνάμεως που προέρχεται από την ρίζαν;Δεν σταματά μέχρις εδώ την κόλασιν,αλλά προχωρεί ακόμα πιο πέρα τον λόγον,διότι λέγει, «ερρίφθη έξω» (δεν δέχεται πλέον την φροντίδα της γεωργικής χειρός) «και ξηρείνεται»,δηλαδή εάν είχε κάτι από την ρίζαν,αποβάλλεται,εάν κάποιαν χάριν,την χάνει, και μένει γυμνός από την βοήθειαν και την ζωήν εκείνου.Και ποίο το τέλος; «Ρίπτεται εις το πυρ».Αλλά δεν είναι το ίδιο αποτέλεσμα δι’εκείνον που μένει ενωμένος με αυτόν.Έπειτα δείχνει τι σημαίνει το να μένη κανείς ενωμένος μαζί του και λέγει: «Εάν οι λόγοι μου ριζωθούν μέσα».Βλέπεις ότι και πριν από αυτά είχον δίκαιον που έλεγον ότι ο Κύριος ζητεί την δια των έργων επίδειξιν;Διότι ειπών «Ό,τι κι αν ζητήσετε θα το κάμω»1,επρόσθεσεν: «Εάν με αγαπάτε,τηρήσατε τας εντολάς μου»5 και εδώ, «Εάν μένετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου ριζωθούν μέσα σας, ο,τιδήποτε θελήσετε,ζητήσατέ το και θα σας γίνη».Αυτά δε τα έλεγε δια να δείξη ότι αυτοί που τον επιβουλεύονται θα κατακαούν,ενώ αυτοί θα παράγουν καρπόν.Αφού λοιπόν μετέθεσε τον φόβον των μαθητών του εις εκείνους και έδειξεν ότι αυτοί θα γίνουν ακτατανίκητοι,λέγει: «Δια τούτο εδοξάσθη ο Πατήρ μου,δια να γίνετε μαθηταί μου και να φέρετε πολύν καρπόν».Με αυτά που λέγει κάμνει αξιόπιστον τον λόγον του,διότι, εάν η καρποφορία συντελεί εις δόξαν του Πατρός δεν θ’αδιαφορήσει δια την ιδικήν του δόξαν. «Και δια να γίνετε μαθηταί μου» βλέπεις πως μαθητής του είναι εκείνος που παράγει καρπόν;Τι σημαίνει δε, «Εν τούτο εδοξάσθη ο Πατήρ»;Δηλαδή χαίρεται όταν μένετε ενωμένοι μαζί μου,όταν παράγετε καρπόν.Όπως ακριβώς ο Πατήρ μου με ηγάπησεν,έτσι και εγώ ηγάπησα εσάς». Εδώ πλέον ομιλεί αθρωπινώτερα,διότι τα λόγια αυτά,λεχθέντα προς ανθρώπους,δεικνύουν την φιλικήν δύναμιν,καθόσον εκείνος που εδέχθη να αποθάνη και ηξίωσε με τόσην τιμήν τους δούλους και εχθρούς και πολεμίους του και τους ανεβίβασεν εις τους ουρανούς,πόσον μέγεθος αγάπης έδειξεν;
Εφ’όσον λοιπόν σας αγαπώ,έχετε θάρρος.
Εφ’όσον η καρποφορία αποτελεί δόξαν του Πατρός, μη σκέπτεσθε τίποτε το πονηρόν. Έπειτα δια να μη τους αφήση να ατονήσουν,πρόσεχε πως και πάλιν τους τονώνει. «Μείνατε εις την αγάπην σας προς εμένα»,διότι αυτό εξαρτάται από εσάς. Πώς δε αυτό θα συμβεί; «Εάν τηρήτε τας εντολάς μου»,λέγει, «καθώς εγώ έχω τηρήσει τας εντολάς του Πατρός μου».Πάλιν ο λόγος προχωρεί ανθρωπίνως,διότι δεν ήτο δυνατόν βέβαια ο νομοθέτης να υποταγή εις εντολάς .Βλέπεις ότι,αυτό που πάντοτε λέγω, αυτό και εδώ δεικνύεται εξαιτίας της πνευματικής αδυναμίας των ακροατών;Διότι οι περισσότεροι λόγοι του είναι προσηρμοσμένοι εις τον τρόπον σκέψεώς των και δι’όλων δεικνύει ότι ευρίσκονται εις ασφάλειαν και ότι οι εχθροί των θα καταστραφούν,και ότι το κάθε τι που έχουν, το έχουν υπό του Υιού,και ότι,εάν επιδείξουν βίον καθαρόν,κανείς ποτέ δεν θα υπερισχύσει αυτών.
Πρόσεχε δε τον αυθεντικόν τρόπον με τον οποίον ομιλεί προς τους μαθητάς του,διότι δεν είπε, μείνατε ριζωμένοι εις την αγάπην του Πατρός μου,αλλά «εις την ιδικήν μου». Έπειτα,δια να μη λέγουν, όταν μας έκαμες πολεμίους με όλους,τότε μας αφήνεις και φεύγεις,δείχνει, ότι δεν τους αφήνει,αλλά έτσι είναι ενωμένος με αυτούς,εάν το θέλουν,όπως το κλήμα με την άμπελον. Και πάλιν,δια να μη γίνουν αδιάφοροι λαβόντες θάρρος, δεν είναι , λέγει, αμετάβλητον το καλόν,εάν δείξουν ραθυμίαν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο Ιε.Χρυσόστομος μας λέει ότι το προσκολλήμένο κλήμα στην άμπελο έχει την ίδια Πίστη, είναι μέλος της αμπέλου.Το αν παράγει καρπόν ή όχι είναι άλλο θέμα,όχι όμως και αδιάφορο διότι ως άκαρπο κλαδεύεται(αφαιρείται) ,ξηραίνεται και εις το πυρ ρίπτεται μαζί με το άλλο που αποκόπηκε μόνο του.Γι’αυτό ο ίδιος μας λέει αλλού ότι δεν σωζόμαστε μόνο αν έχουμε Ορθή Πίστη,αλλά χρειάζονται και τα ανάλογα έργα αρετής,δηλαδή οι καρποί που παράγουν τα γόνιμα κλήματα.Συγχρόνως είναι δεκτικά στο κλάδεμα και την επιμελή φροντίδα του αμπελουργού για επιπλέον καρποφορία αρετών. Μας το βεβαιώνει χαρακτηριστικά με το: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν». Δεν πρέπει να ξεχνάμε μας λέει,ότι επειδή «το καλόν δεν είναι αμετάβλητον εάν δείξουμε ραθυμία»ας προσέχουμε να είμαστε ενωμένοι με την άμπελον καρποφορούντες.
Βεβαίως δεν αγνοεί την ρίζα που είναι η τροφοδότος της χάριτος και ζωοποιούς ύπαρξης.Για τα κλήματα δε,που μόνα τους κόπτονται και απομακρύνονται (αυτεξουσίως δηλαδή)παρευθύς ξηραίνονται και αυτά αφού ουδεμίαν επαφή και σχέση έχουν με την τροφοδότο-ζωοδόχο ρίζα και ουδεμίαν επαφή με την άμπελον.Διακρίνουμε ότι δεν γίνεται καμία αναφορά επανένωσης των αποκομμένων εις την άμπελον,διότι για τα μεν αυτεξουσίως αποκομμένα επήλθε ξήρανση παρευθύς,μακράν της ρίζας,εξ’υπαιτιότητας τους.Για τα κλαδεμένα δε και άκαρπα λέει ευθέως ότι έγινε τούτο,όχι από λάθος αλλά όταν έκρινε ότι πια δεν μπορούν να παράγουν καρπό ,ως άχρηστα επομένως τα αφαιρεί από την άμπελο προς ενδυνάμωση των υπολοίπων,υπονοώντας πως δεν πρέπει να συνυπάρχουν με τα καρποφόρα.Ως εκ τούτου καθίστανται δύσκολη έως αδύνατη η επαναπροσκόλλησή τους. Αυτό εννοεί λέγοντας «μείνετε ενωμένοι μαζί μου για να μείνα και εγώ μαζί σας»,καθότι από εμάς εξαρτάται τούτο (η ένωσις) όπως και η διάθεση καρποφορίας και χάρη λαμβάνουμε από την ρίζα.Η καρποφορία δε,εξαρτάται από την ιδιαίτερη φροντίδα(την παίδευση) εκ του Πατρός που είναι και η αιτία της πλούσιας παραγωγής αρετών,πράγμα που όπως μας λέει αλλού πρέπει να το επιδιώκουμε διηνεκώς, καλοπροαίρετα ,χωρίς αναζήτηση ανταλλάγματος.Βλέπουμε ότι τα μη φέροντα καρπό γίνονται εμπόδιο στην μέγιστη παραγωγή των καρποφόρων!Αντιλαμβανόμαστε εκ τούτο ότι τα φέροντα καρπόν δεν έχουν τίποτα να «ζηλέψουν» και να επιζητήσουν από τα άκαρπα.Πόσο μάλλον από τα ξηραμένα,αυτεξουσίως αποκομμένα! Χαίρουν δε και ιδιαίτερης φροντίδας εκ του αμπελουργού.
Ας προσέξουμε και το άλλο του Χρυσοστόμου,ότι τα μη καρποφόρα θα χάσουν και τα ελάχιστα, ακόμα και το προνόμιο της προσκόλλησής τους επί της αμπέλου.
Επίσης τα καρποφόρα μας λέει να είναι προσκολλημένα πάντα στην άμπελον,διότι το καλόν ως μεταβλητό,μπορεί με τη ραθυμία να εκπέσει και τότε,καίτοι καρποφορούν καταλήγουν μακράν της ζωής που μας χαρίζει η ρίζα,ακόμα κι αν βρίσκονται εν ζωή.Είναι όπως μας έχει πει-δυστυχώς- «ζωντανοί –νεκροί», «αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους πεθαμένους»,που ωρισμένως θα πεθάνουν και σωματικά.
Μήπως ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης λέει κάτι διαφορετικό;
«Το μνημόσυνο του αιρετικού επισκόπου είναι μόλυνση της Πίστεως. Άλλοι έγιναν αιρετικοί και χάθηκαν (αποκόπηκαν μόνοι τους και ξεράθηκαν),άλλοι παρέμειναν Ορθόδοξοι αλλά χάθηκαν γιατί είχαν εκκλησιαστική επι-κοινωνία με αιρετικούς…» ,μη δυνάμενοι να αντιληφθούν ότι μαζί με τους αιρετικούς θεάρεστα έργα αρετής δεν μπορείς να καλλιεργήσεις.Παρόλα ταύτα κάποιοι επιμένουν να μιμούνται την Πίστη (αφού μνημονεύουν)και τις ιδιότητες των ακάρπων κλημάτων και όχι μόνο,αφού ,και με τα ξερά ανακατεύονται αυτά που έχουν αποκοπεί ήδη αυτεξουσίως από την άμπελον.
«Εκείνος που επιμένει εις την αμαρτία κατάγεται από τον διάβολον» (Α’Ιωάν.Γ’8.) και δεν αναμένεται σύνοδος να το επιβεβαιώσει διότι το είπεν και το βεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος,απλά η τυχόν συσταθείσα σύνοδος θα εκτελέσει την απόφαση του Κυρίου,όπως και την προσταγή των Αποστόλων και όλων των Αγίων που συμφωνούν καθ’όλα με τον Κύριο που τα προείπε «Αυτός δε που κηρύττει αίρεση ή είναι ψευδοδιδάσκαλος,είναι ο αντίχριστος εν τω κόσμω που προπαρασκευάζει ή προπαρασκεύασε ήδη την προσωπική του έλευση.»(Α’Ιωαν.Δ’3) και το βεβαιώνει πάλι ο ίδιος ο Κύριος.
Η δε σύνοδος θα αποδώσει τα φρικτά επιτίμια για την τάξη της εκκλησίας και την διγματική ακρίβεια,στα οποία επιτίμια υπόκειται όποιος παραβαίνει τους νόμους και τους κανόνες της δεύτερης διαθήκης (Πηδάλιο)( Αγ.Νικοδ.αγιορ.).
Εως ότου όμως γίνει σύνοδος, οι παραβαίνοντες τον νόμο δεν είναι αθώοι.Υπάρχει τεράστια διαφορά της αμαρτίας περί βίου από την αμαρτία της αίρεσης, που θεωρείται η έστω και μικρή δογματική απόκλιση από την διδασκαλία του Ιησού Χριστού μας.Αλλιώς το «φεύξονται των αλλοτρίων την φωνήν» κανένα νόημα δεν θα είχε. Με μόνη διαφορά ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τη φωνή των αλλοτρίων και για να γίνει τούτο «πρέπει να ερευνούμε τις γραφές και τα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων και να τα συγκρίνουμε ως σε καθρέφτη με τη διδασκαλία του Αγίου και απαθή διδασκάλου μας που μας χάρισε ο θεός μετά από επίμονη παράκλησή μας και δάκρυα.» (Αγ.Συμεών ο νέος Θεολόγος,Δ’ Φιλοκ.κεφ.33,σελ.18).
Ο δε Ιερός Χρυσόστομος λέει :
«Δειλήν και άναδρον την κάμνει την ψυχήν η αμάθεια,όπως πάλιν βέβαια μεγάλην και υψηλήν η άσκησις δια των ουρανίων δογμάτων,διότι,εάν δεν τύχει καμιάς φροντίδος,είναι δειλή όχι κατά φύσιν,αλλά κατά προαίρεσιν,όταν δηλαδή ιδώ τον ανδρείον,άλλοτε μεν τολμηρόν άλλοτε δε δειλόν,λέγω τότε ότι το πάθος δεν είναι εκ φύσεως ,διότι τα της φύσεως είναι αμετάβλητα.Πάλιν,όταν ιδώ τους σήμερον δειλούς αμέσως να γίνονται τολμηροί,σχηματίζω πάλιν την ιδίαν γνώμην,αποδίδων το παν εις την προαίρεσιν.Διότι και οι μαθηταί ήσαν πάρα πολύ δειλοί πριν μάθουν εκείνα που έπρεπε και αξιωθούν της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος,ύστερα όμως έγιναν πιο θαρραλέοι και από τα λεοντάρια.»(Ομιλία ΟΣΤ’ ΕΠΕ σελ.457)
.Στον κοσμικό νόμο κάποιος θεωρείται αθώος έως την καταδικαστική απόφαση που ακόμα και αν στο μεταξύ μετανοήσει υποχρεούται να εκτείσει την ποινή,και που απαλλάσσεται αν εκτείσει την ποινή ακόμα και αν δεν μετανοήσει.
.Στον πνευματικό όμως νόμο συμβαίνουν τα εντελώς αντίθετα.Αμαρτάνουμε και με τη σκέψη και λογίζεται το πράγμα ότι διαπράξαμε το έγκλημα κατά το ήμισυ,οι συνθήκες λείπουν για να ολοκληρωθεί.Για τις οποίες συνθήκες,θα ασχοληθεί ο αντίδικος να μας τις εξασφαλίσει όταν εμείς οι ίδιοι έχουμε ήδη συγκατατεθεί στην αμαρτία.
Εάν όμως μετανοήσουμε καρδιακά όχι μόνο δεν εκτείνουμε ποινή αλλά και στεφάνι λαμβάνουμε,ένδυμα,υποδήματα και δακτυλίδιον.Αυτά μας λέει ο Κύριος .
Εάν όμως δεν μετανοήσουμε και σύνοδος να μας αθωώσει,η τσιμπήδα του νόμου του Θεού μας έχει ήδη αρπάξει,η δε τιμωρία φρικτή και ασυγκρίτως μεγαλύτερη από την αυστηρότερη ποινή κοσμικής νομοθεσίας,καθότι και το σώμα και την ψυχή αιωνίως κολάζει.
ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ;
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ,ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΡΡΟΑ;(Φιλ.Β’τόμ.σελ.301)
Αγαπητοί μου αδελφοί,είναι βαριές βλασφημίες όταν κάποιοι λένε-μαζί και αυτοί που τους αποδέχονται,μιμούμενοι την Πίστη τους,αφού τους μνημονεύουν -ότι οι «Άγιοι υπήρξαν θύματα του αρχεκάκου όφεως» γιατί συνέταξαν τους Κανόνες που τους ονομάζουν οι άθεοι «τείχη του αίσχους».Δηλαδή και οι Απόστολοι οι ίδιοι οι μαθητές του Θεού που πρώτοι συνέταξαν τους Κανόνες της Εκκλησίας μας ,ήταν και αυτοί θύματα του αρχεκάκου όφεως;
Ντροπή τους !Δεν ξέρουν τι λένε !
«Φίδια,γεννήματα οχιών,γεμάτοι κακίαν και θανατηφόρον δηλητήριον,το οποίον εκληρονομήσατε και από τους προγόνους σας,πως είναι δυνατόν να φύγετε από την καταδίκην ,που θα σας ρίψη εις την γέενναν;
Δι’αυτό ιδού εγώ κάνω την τελευταίαν προσπάθειαν να σας σώσω και σας αποστέλλω προφήτας και σοφούς και γραμματείς,τους αποστόλους μου δηλαδή και τους διαδόχους των που θα είναι φωτισμένοι και σοφισμένοι από το Άγιον Πνεύμα και την διδασκαλίαν μου.» (Ματθ.κγ’33-34)
Πως τολμούν να βλασφημούν όλους αυτούς που μας έστειλε για τη σωτηρία μας θεωρώντας τους θύματα του αρχεκάκου όφεως;Οι ίδιοι αυτοαποκαλύπτονται σε ποια παράταξη ανήκουν και ποιανών τέκνα είναι.
Γι’αυτό ο Κύριος τους ονομάζει τέκνα εχίδνων και ο Απόστολος διεστραμμένους και τέκνα διαβόλου.
Είναι υπόδικοι, «κρατούνται» έως ότου γίνει δίκη.
Έχουν ομολογήσει τα εγκλήματά τους,καταγράφοντάς τα και υπογράφοντάς τα μάλιστα,επιμένοντας στο πείσμα τους αμετανόητοι.Απομένει η προβλεπόμενη δίκη,πότε θα γίνει,αν γίνει.Οι ίδιοι ίσως δεν αντιλαμβάνονται την πλάνη που τους οδήγησε στην παναίρεση,καθώς και τη σκότιση του νου εκ των ΑΝΩ.Ίσως όμως και να αντιλαμβάνονται πλήρως αυτά που πράττουν αφού τα προσπαθούν εδώ και 100 χρόνια.Δεν είναι η περίπτωση του να διίστανται οι απόψεις περί κάποιου εκκλησιαστικού ζητήματος αλλά τα φρονήματά τους αντιβαίνουν ολοφάνερα καθ’όλα έναντι των Αγίων Γραφών.Είναι πέρα για πέρα αδικαιολόγητοι μετά την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης. Είναι καταδικασμένοι από τον ΝΟΜΟ.Απομένει(εκκρεμεί) η εκτέλεση της απόφασης.
Από αυτούς θα ζητήσω πνευματική καθοδήγηση ή άδεια για το που θα εκκλησιαστώ;Ή μήπως θα κοινωνήσω από κοινό ποτήριον με ακοινώνητους μη έχοντες μυστήρια,και από χέρια εν δυνάμει αφορισμένα που συμπροσεύχονται με αιρετικούς,(Κανών ΜΕ’Αγ.Αποστ.,σελ.50) και (Κανών Ι’Αγ.Αποστ.,σελ.13),που είναι σαν να κοινωνώ από λαϊκούς (Κανών Α’Μεγ.Βασιλ.,σελ.589),και όχι μόνο αλλά σαν να κοινωνώ από όργανα διαβόλου,αφού τίποτα από αυτά των Κανόνων και της διδαχής του Κυρίου δεν τηρούν στην πράξη.Είναι «κατά την Πίστιν και τα δόγματα χωρισμένοι από τους Ορθοδόξους και παντελώς απομεμακρυσμένοι (3.)(Κανών Α’Μεγ.βασιλ.,σελ.588).
Μα και να δεχθούμε ότι πρέπει κανονικώς να συσταθεί σύνοδος για να τους καταδικάσει οριστικά γιατί ο 15ος κανών τους κατονομάζει ΨΕΥΔεπισκόπους και μάλιστα πριν να γίνει σύνοδος; Γιατί δίνει όπως και ο ΛΑ’(31ος) Αποστολικός ιδιαίτερη τιμή και έπαινο σε όσους κατέγνωσαν αυτούς και διέκοψαν κοινωνία μαζί τους,απομακρυνόμενοι-αποτειχιζόμενοι προ συνοδικής αποφάσεως;
Ακόμα και σε αναμονή σύστασης συνόδου για τελεσίδικη απόφαση και εκτέλεση καταδίκης των αποστατούντων ιεραρχών,θα αναπαυόμουν να κοινωνήσω από ιερείς που μόνο η συνοδική απόφαση απομένει για να χαρακτηριστούν και επισήμως αιρετικοί, αφορισμένοι και απόβλητοι της ιεροσύνης,τη στιγμή μάλιστα που γνωρίζω πολύ καλά τον κολοφόνα της προδοσίας τους μετά την ΨΕΥΔΟσύνοδο της Κρήτης ή θα τους «σημάδευα και θα έφευγα μακράν από αυτούς» (Ρωμ.ΙΣΤ’17)όπως με παρακαλάει ο θείος Παύλος;
Τα δε της ιεροσύνης τους είναι δεδομένο ότι τα έχει αναλάβει ο Κύριος.
«Εκείνος που επιμένει εις την αμαρτίαν κατάγεται από τον διάβολον…»(Ο Μαθητής της Αγάπης, Α’Ιωαν.γ’ 8.),και δεν αναμένεται σύνοδος να το βεβαιώσει αλλά το είπεν ο Κύριος.
Δεν έχουν παρεκκλίνει σε ένα δόγμα, αλλά έχουν καταλύσει όλους τους Νόμους.Διευκολύνουν τον ερχομό του αντιχρίστου,διαφημίζουν κιόλας την πανθρησκεία την οποία ψήφισαν στην ΨΕΥΔΟσύνοδο Κρήτης.Αποδέχθηκαν όλες τις μέχρι σήμερα καταδικασμένες αιρέσεις εκ των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων,ονομάζοντάς τες «εκκλησίες».Συγκέντρωσαν τον κολοφόνα όλων των καταδικαστικών προσταγών του Πηδαλίου.Όσοι υπέγραψαν στην ΨΕΥΔΟσύνοδο και όσοι είναι υποστηρικτές αυτής είναι παντελώς ξένοι της Ορθοδόξου,Μίας Αγίας,Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Ιησού Χριστού μας.
«Είναι αυτοκατάκριτοι» (Τιτ.Γ’11),αφού οι ίδιοι σύστησαν «σύνοδο» για να δηλώσουν υπογράφοντας τα παναιρετικά φρονήματά τους.
Η ΜΑΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ακούμε ότι πρέπει να δοθεί η μάχη μέσα στην Εκκλησία και όχι να φεύγουμε.Ναι,σωστό είναι αυτό, αλλά να διευκρινιστεί ποια είναι η Εκκλησία .Διότι μέσα σε έναν χώρο που λέγεται ευλογημένος ναός λατρείας των Ορθοδόξων Χριστιανών δεν μπορεί να συμπροσεύχονται Ορθόδοξοι με άλλους μη έχοντες κοινή Πίστη,όπως και με άτομα που κηρύττουν αλλότρια του Ευαγγελίου,αιρέσεις.Αυτό ακριβώς προστάζουν οι Άγιοι Απόστολοι δια του ΜΕ’κανόνα (σελ.50),ότι δηλ.είναι ασυγχώρητο στους Ορθοδόξους να διαπραγματεύονται την Πίστη τους,να συμπροσεύχονται και να συλλειτουργούν σε χώρο λατρείας του Θεού μαζί με αιρετικούς.
Οι παραβαίνοντες δε,τους Κανόνες του Πηδαλίου φρικτά επιτίμια υπόκεινται.Αφορισμό και καθαίρεση.
Αυτά καταγράφηκαν από Αγίους Θεόπτες Πατέρες και μάλιστα από τους μαθητές του ίδιου του Θεού με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος για τη Σωτηρία μας και είναι απαρασάλευτα.Δεν μας ενώνει ο ναός-τα ντουβάρια,αλλά η ΚΟΙΝΗ-ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ!!
Αυτή είναι η Εκκλησία του Χριστού καθώς και τα μέλη που την αποτελούν.Μην απατάσθε!!
Μέσα σ’αυτήν την Εκκλησία να δίνεται ο αγώνας με τον τρόπο που μας συμβουλεύουν οι Άγιοί μας «βαστάζοντας οι δυνατοί τα ασθενήματα των αδυνάτων».Σε αυτό το θεραπευτήριο που λέγεται Ευλογημένη-στρατευομένη Εκκλησία θα σωθούμε,με ταπείνωση.Όποιος δε,επιμένει πως είναι θεραπευμένος,ότι έχει το αλάθητο και τολμάει επιπλέον να αλλάζει τα απαρασάλευτα, αυτός ΝΟΣΕΙ ΒΑΡΙΑ και πρέπει να φεύγεις μακράν αυτού,αφού επιμένει αμετανόητος στο πείσμα του.
ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΡΑΣΑΛΕΥΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΩΝ ΕΚ ΤΩΝ «ΣΟΦΩΝ» ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.
Ό,τι ο Θεός οικοδόμησε δια έργου και λόγου και δια του Αγίου Πνεύματος μέσω των Αγίων,ως απαρασάλευτο έως ότου έλθει,ο οιοσδήποτε αντίθετος,όργανο του διαβόλου θέλει να το αποδομήσει.
Ω! του θράσσους των αντιχρίστων-ασεβών!
*Κατέλυσαν την μοναδικότητα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Παντοκράτορος Θεού,τοποθετώντας την μαζί με 347 αιρέσεις-δήθεν «εκκλησίες».
* Έγιναν μέλη του Π.Σ.Ε. και απαιτούν να τους ακολουθήσει και το χριστεπώνυμο πλήρωμα.
*Απέδωσαν εγκυρότητα στα μυστήρια των αντιχρίστων –αιρετικών με αποφάσεις υπογεγραμμένες,παρά τις προσταγές του Θεού,των Αποστόλων και όλων των Αγίων.
Η διοικούσα εκκλησία κόπτεται για το κοινό ποτήριο μετά των αιρετικών,με την πρόφαση «σχίσματα και φατρίες είναι έργο του πονηρού που μας θέλει μακριά από το κοινό ποτήριο» (Λόγος αρχ.Ιερωνύμου .25 Μαΐου 2016).
*Ακύρωσαν την ευλογημένη μέχρι τώρα συνοδικότητα των Αγίων Αποστόλων και Θεοφόρων Πατέρων αντικαθιστώντας την με «την γνώμη των πλειόνων»,επικαλούμενοι οι αθεόφοβοι «την εν Χριστώ αγάπη»: «Θα σας παρακαλούσα να κινηθούμε μέσα στο πνεύμα της εν Χριστώ αγάπης και του σεβασμού προς κάθε διαφορετική άποψη έχοντας κυρίαρχη θέση την γνώμην των πλειόνων. Έχουμε χρέος να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις,έστω και κατά πλειοψηφία» (Λόγος αρχ.Ιερωνύμου, του μοναδικού στην εκκλησιαστική ιστορία,του καταλύοντος όλους τους κανόνες της εκκλησίας μας).
*Για να τα κάνουν όμως όλα αυτά έπρεπε πρωτίστως να καταλύσουν τους απαρασάλευτους κανόνες της αγιασμένης εκκλησίας μας,ονομάζοντάς τους «τείχος του αίσχους».
Οι αναίσχυντοι-αντίχριστοι ονομάζουν αίσχος τους κανόνες των Αποστόλων που τάχα τους τιμούν και τους γιορτάζουν για να εξαπατούν το ποίμνιο.Χάραξαν διαφορετική ρότα από την πεπατημένη οδό των Αγίων που είναι η μοναδική για την σωτηρία της ψυχής.Μόνοι αποκόπηκαν από την άμπελο,κανείς δεν τους εξανάγκασε,απλώς πίστεψαν στη δόξα και τον χρυσό και όχι στον Χριστό.
Ποιος ποίμανε τα 99,ασφαλή εντός της μάνδρας,για τα οποία μικρότερη χαρά εγένετο;
Ποιος έκανε τους 99 δικαίους Θεάρεστους και στάθηκε ιδιαίτερα στον ένα άδικο και πλανεμένο τον οποίον αν επαναφέρεις θα συναροιθμισθείς φίλος Του;
Αν όλοι είμασταν σαν τους 99 δικαίους ή τα 99 εντός της μάνδρας δενα θα χρειαζόμασταν σταλμένους ποιμένες.Για τους αδίκους και απολωλώς χαμένους έχυσε το αίμα Του εκουσίως και άφησε πίσω Του ποιμένες κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση ΑΥΤΟΥ.
«Δια αυτό ιδού εγώ κάνω την τελευταίαν προσπάθειαν να σας σώσω …»(Ματθ.ΚΓ’34)
Ο καθένας ας αναλογισθεί την θέση του.
Ο λόγος όχι για τους αμετανόητους που συνηδειτά οδηγούν το ποίμνιο στις αιρέσεις και τελικά στον αντίχριστο,μέσω πανθρησκείας αλλά γι’αυτούς που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι οι ιεράρχες τους τους πρόδωσαν ή το πιθανότερο ότι «….δεν ήσαν πράγματι από ημάς,δεν ήσαν ποτέ μέλη γνήσια της εκκλησίας…»(Α’Ιωάν.β’)
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ «ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ» ΜΑΣ.ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ.
Προς επιβεβαίωση του πόσο κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς καθώς και της απροκάλυπτης «γυμνή τη κεφαλή» βλάσφημης και υποκριτικής τακτικής τους,ως παναιρετικοί -βεβαίως-τώρα μετά την ΨΕΥΔΟσύνοδο,σας παραθέτει η αναξιότητά μου, ελάχιστα ως απόδειξη!
Λίγο πριν τη Μεγ.εβδομάδα του Αγίου Πάσχα 2018 μοίρασαν ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ «καινές διαθήκες»στα γυμνάσια οι οποίες είναι ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΕΣ - άκρως βλάσφημες.
Στη σελ.10
«Η γέννηση του Ιησού Χριστού(ΛΚ’2,1-7)
18.Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε ως εξής:η μητέρα Του η Μαρία,αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ. Προτού όμως συνευρεθούν,έμεινε έγκυος με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.»
Τέλος πια γι’αυτούς η παναμώμητος,η αειπάρθενος,η αμόλυντη,η άσπιλη γλυκιά μας Παναγία.
Αλλού στη σελ.471 «πιο σπουδαία είναι η αγάπη από την Πίστη».
Ενώ γνωρίζουμε ότι «μετά φόβου Θεού,Πίστεως και αγάπης προσέλθετε».Επίσης, «στα μέτρα Πίστης του Πέτρου,της επαναφοράς της ελπίδας του Ιακώβου και της αγάπης του Ιωάννου,μεταμορφώνεται εις όρος υψηλόν ο Κύριος…»(Δ’Φιλ.3η εκατοντ. Όσιος Νικήτας Στηθάτος κεφ.52,σελ.124)
Διότι ο έχων ορθή Πίστη θα έχει και ορθή αγάπη,ενώ δεν συμβαίνει το αντίθετο!
Οι βλασφημίες τους, σταματημό δεν έχουν…στο βιβλιαράκι αυτό που μοιράστηκε με την έγκριση και την ευλογία της αρχιεπισκοπής Αθηνών και Φαναρίου!
Να προσέχουμε τους θησαυρούς μας και να φύγουμε μακράν από τους διεστραμμένους αιρετικούς.
ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Εάν πέντε ιερείς στο λεκανοπέδιο των Αθηνών έπρατταν τα δέοντα,ειδικά μετά την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο της Κρήτης θα είχαν αλλάξει τα πάντα!Ως προς τι θα είχαν αλλάξει;Όχι βεβαίως ως προς την αλλαγή των προφητειών και του Θείου σχεδίου,μη γένοιτο!Αλλά ως προς το υπερβάλλον πλήθος των απολεσθέντων ψυχών των οποίων τα αίτια θα ζητηθούν από τους υπεύθυνους.Την δε αυταπάρνηση και ομολογία ο Κύριος μας τη δίδαξε όχι να την επιδεικνύουμε κατά το δοκούν εκάστου,αλλά παντού και πάντα. Η διοικούσα εκκλησία στερούμενη Ορθόδοξο Πνευματικό φρόνημα θα άλλαζε άποψη,όπως έκανε με το Μακεδονικό επηρεαζόμενη από το κοσμικό φρόνημα που την κατέχει. Μα κι αν δεν άλλαζε, φοβούμενη μιας και έχει υπογράψει και έχει εκτεθεί το ποίμνιο θα αντιλαμβανόταν ευκολότερα την διολήσθη στην οποία έχει πέσει και δεν θα την ακολουθούσε στον όλεθρο.
Ας αναλογισθούν οι έχοντες την ευθύνη.
Οι χριστιανοί δε,εσκεμμένα κρατήθηκαν ακατήχητοι,εξαπατήθηκαν με την εκκοσμίκευση και αδρανούν πνευματικά.
Αδελφοί μου,ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Μάθετε τι είναι ο οικουμενισμός, τι είναι το Π.Σ.Ε. που καμιά δουλειά δεν έχει μέσα σ’αυτό η Εκκλησία του Χριστού και που αποτελεί έναν από τους πολλούς εβραιο-μασονικούς,αντίχριστους οργανισμούς.
Μάθετε αυτά που ψήφισαν στη ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης και που μέσω των διωγμών ξεκίνησαν ήδη την εφαρμογή τους.
Μάθετε τον τρόπο διεξαγωγής της ΨΕΥΔΟ-συνόδου που δια εκβιασμών και απειλών καταλύθηκε και η συνοδικότητα που δεν επιτρέπεται ακόμα και σε απλή τοπική σύνοδο (μη οικουμενική).
Μάθετε τις βλασφημίες του Βαρθολομαίου και του Ιερώνυμου που προκλητικά εμπαίζει κιόλας τους ευλαβείς ιερείς,οδηγώντας τους τάχα σε διαμαρτυρίες και πορείες για τα θρησκευτικά,ενώ ο ίδιος επιτρέπει να μοιράζονται ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ «ΚΑΙΝΕΣ ΔΙΑΘΗΚΕΣ»,στα γυμνάσια!!Ο ίδιος υποστηρίζει το Π.Σ.Ε. και την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης επιμένοντας με εμμονή στο ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ!!
Μάθετε τους κανόνες της αγιασμένης Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και την διδαχή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού από Ορθόδοξη Καινή Διαθήκη!!
Το θέμα είναι περί ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ ή ΑΙΩΝΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!!
Μετά κατεγνωσμένα,με αποδείξεις,καταδικάστε στη συνείδησή σας και στην πράξη την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης ως ΠΑΝαιρετική!
Καταδικάστε όλους αυτούς που υπέγραψαν,καθώς και τους υποστηρικτές της ΨΕΥΔΟ-συνόδου ως ΠΡΟΔΟΤΕΣ της Πίστης και ως ΠΑΝαιρετικούς αφού δεν μετανοούν αλλά επιμένουν πεισματικά στην αίρεση. Η καταδίκη που εμείς μπορούμε να αποδώσουμε –ως αρμόδιοι και υπόχρεοι- είναι η εφαρμογή της παράκλησης του Αποστ.Παύλου: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί….σημαδέψατέ τους και φύγετε μακράν από αυτούς» (Ρωμ.ΙΣΤ’ 17),όποιοι και αν είναι.
Όστις θέλει φυσικά ακολουθεί τον Ευαγγελικό τρόπο ζωής εκτελώντας τις Εντολές του Κυρίου.
Εύχομαι από καρδιάς να αντιληφθούν οι Ορθόδοξοι και να απομακρυνθούν από τους «ασεβείς (τους) μη έχοντες Ιερόν και Όσιον» (Β’Τιμόθ.2.)
Αδελφοί μου,ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ,ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ και ΤΗΣ Ν.Τ.Π. που προπαρασκεύαζαν επί έτη και ετοίμασαν πλέον τον ερχομό του ΑΝΤΙχριστου.
Με πόνο και θλίψη για το κατάντημα της Διοικούσας εκκλησίας και με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον για τους ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ-ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.
«Δόξα τω Θεώ Πάντων ένεκεν!» (Αγ.Χρυσοστ.)
Γεώργιος Φλώρος
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ
