Άνθρωπος αληθινός
«Διότι άνθρωπος αληθινός είναι μόνον εκείνος που πιστεύει με ακρίβεια τα δόγματα της πίστεως» (MG 55,462).
Στην αναζήτηση του αληθινού ανθρώπου το πλέον χρήσιμο εργαλείο είναι η έννοια της αγάπης. Ο καρδιακός λόγος μας γι’ αυτήν ας γίνει ο αργαλειός που θα υφάνει τις λίγες σκέψεις μας με τις πολλές μαρτυρίες αγίων ανδρών σε έναν μανδύα τιμής κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του π. Θεοδώρου Ζήση, χάρη στη χαρά που μας έδωσε λόγω του ότι «Κάνει ό,τι αρέσει το αγαπημένο» (MG 49,32), δηλαδή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό της αγάπης είναι η «αγρυπνία»! Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει πως «η αγάπη αγρυπνεί για όλους» (MG 51,281), και πως «και μόνη η πληροφορία ότι μας αγαπάει κάποιος εγείρει στην ψυχή μας αισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης» (MG 55,160). Πράγματι, η πληροφορία της παύσης του μνημοσύνου προς τον μητροπολίτη του, του οποίου το όνομα πλέον θα παρασιωπείται (άχρι καιρού) κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, απέδειξε τη διπλή αγάπη του πατρός Θεόδωρου προς τον Θεό και προς τον άνθρωπο, προς τα δόγματα της πίστεως αλλά και προς τους «αγίους»!
Δεν θα ήταν παράδοξο να πούμε ότι και ο π. Θεόδωρος άνοιξε την αγκαλιά του, άπλωσε τα δυο του χέρια για να γεφυρώσει το μέγα χάσμα που άνοιξε η αγαπολογία των οικουμενιστών μεταξύ των Αγίων και των «αγίων»!
Για την αγάπη των Αγίων!
Πράγματι η αληθινή αγάπη του πατρός Θεόδωρου (και των συν αυτώ) που εκφράστηκε με την παύση της μνημόνευσης του οικείου μητροπολίτη του,
α) θα προλάβει τις πτώσεις πολλών Αγίων αδελφών μας, θα γίνει το χέρι βοηθείας προς όλους όσους παραμελούν την σωτηρία τους και θα φροντίσει ως άλλη θεραπαινίδα «τα διεστραμμένα και άρρωστα μέλη του σώματος της Εκκλησίας «[που θα πρέπει] να τα διορθώνουμε και να τα θεραπεύουμε» (MG 54, 623),
β) θα ανοίξει την πόρτα του αληθινού διαλόγου με τους αιρετικούς. Μία πόρτα που πριν από την εφαρμογή του 15ου Ιερού Κανόνα ήταν κλειστή λόγω έλλειψης βιωματικής αγάπης.
Οι αιρετικοί έπαψαν να συζητούν με αληθινούς ανθρώπους, τα ώτα τους 104 χρόνια έπαψαν να ακούν την αληθινή ΑΒ της αγάπης, της γλώσσα εκείνης που «ως όπλο κατά αυτών δεν χτυπάει για να τους ρίξει κάτω αλλά για να τους σώσει» [1] και
γ) θα ανοίξει την πόρτα του αληθινού διαλόγου με τους αδελφούς μας που διαφωνούν μαζί μας στις αλήθειες της πίστεως! Αυτούς – τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος - «να τους θεωρούμε σαν ξένους και βαρβάρους. Γιατί άνθρωπος αληθινός είναι μόνον εκείνος που πιστεύει με ακρίβεια τα δόγματα της πίστεως (MG 55,462).
Άξιος πάτερ Θεόδωρε, άξιος, άξιος, άξιος!
Αδελφοί,
Ο χρυσός κανόνας της αγάπης, καθιστά και αυτήν ακόμη την αγάπη, ταπεινή προσκυνήτρια πρώτα απ’ όλα των Ιερών Κανόνων κι έπειτα και όλων των «αγίων»! Πάλι ο ιερός πατήρ Ιωάννης θα μας πει: «Να απλώνουμε χέρι βοηθείας και στον κοσμικό άνθρωπο, που βρίσκεται σε δύσκολη θέση, γιατί είναι αδελφός μας και άγιος» (MG 63,87). «Κατάπληξη προκαλεί η γνώμη αυτή του Χρυσ., ότι ο άνθρωπος με το κοσμικό φρόνημα είναι άγιος. Ακολουθώντας τη διδασκαλία του Απ. Παύλου (Α’ Κορ. Ζ’ 14), υποστηρίζει [ο Χρυσόστομος] ότι ο άπιστος σύζυγος αγιάζεται δια της ενώσεώς του με την πιστή γυναίκα του, μπορεί όμως να είναι και άγιος στη ζωή. Πάντως ο άγιος Ιεράρχης πιστεύει ότι «άγιος εστι και ούτος και αδελφός». Πράγματι, ως εικόνες Θεού, «δυνάμει» είμαστε όλοι άγιοι, αφού έχουμε όλοι τη δυνατότητα να γίνουμε άγιοι» [1].
Εμπρός λοιπόν αδελφοί, ας ρίξουμε τα δίχτυα από τη δεξιά πλευρά του πλοίου ή καλύτερα όλοι εμείς που στεκόμαστε πάνω στα τείχη και πολεμούμε την αίρεση που κολάζει, δηλ. τον Οικουμενισμό, ας δώσουμε χέρι βοηθείας και ας βγάλουμε από τη νύχτα της λήθης και της άγνοιας το 98% των αδελφών μας των «αποτειχισμένων» που έχουν όχι ένα και δύο χρόνια να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν - λόγω των κακών επισκόπων μας - αλλά πολλά.
Εις πολλά έτη π. Θεόδωρε
Μετά τιμής
Το Δ.Σ.
Πτολεμαΐδα 6 Μαρτίου 2017
Μνήμη Ευρέσεως Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων υπό της Αγίας Ελένης
[1] "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ", ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Δ. ΧΑΡΩΝΗ, ΑΘΗΝΑ 1993, Σελ. 33-35
Άξιος πάτερ Θεόδωρε, άξιος, άξιος, άξιος!
Αδελφοί,
Ο χρυσός κανόνας της αγάπης, καθιστά και αυτήν ακόμη την αγάπη, ταπεινή προσκυνήτρια πρώτα απ’ όλα των Ιερών Κανόνων κι έπειτα και όλων των «αγίων»! Πάλι ο ιερός πατήρ Ιωάννης θα μας πει: «Να απλώνουμε χέρι βοηθείας και στον κοσμικό άνθρωπο, που βρίσκεται σε δύσκολη θέση, γιατί είναι αδελφός μας και άγιος» (MG 63,87). «Κατάπληξη προκαλεί η γνώμη αυτή του Χρυσ., ότι ο άνθρωπος με το κοσμικό φρόνημα είναι άγιος. Ακολουθώντας τη διδασκαλία του Απ. Παύλου (Α’ Κορ. Ζ’ 14), υποστηρίζει [ο Χρυσόστομος] ότι ο άπιστος σύζυγος αγιάζεται δια της ενώσεώς του με την πιστή γυναίκα του, μπορεί όμως να είναι και άγιος στη ζωή. Πάντως ο άγιος Ιεράρχης πιστεύει ότι «άγιος εστι και ούτος και αδελφός». Πράγματι, ως εικόνες Θεού, «δυνάμει» είμαστε όλοι άγιοι, αφού έχουμε όλοι τη δυνατότητα να γίνουμε άγιοι» [1].
Εμπρός λοιπόν αδελφοί, ας ρίξουμε τα δίχτυα από τη δεξιά πλευρά του πλοίου ή καλύτερα όλοι εμείς που στεκόμαστε πάνω στα τείχη και πολεμούμε την αίρεση που κολάζει, δηλ. τον Οικουμενισμό, ας δώσουμε χέρι βοηθείας και ας βγάλουμε από τη νύχτα της λήθης και της άγνοιας το 98% των αδελφών μας των «αποτειχισμένων» που έχουν όχι ένα και δύο χρόνια να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν - λόγω των κακών επισκόπων μας - αλλά πολλά.
Εις πολλά έτη π. Θεόδωρε
Μετά τιμής
Το Δ.Σ.
Πτολεμαΐδα 6 Μαρτίου 2017
Μνήμη Ευρέσεως Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων υπό της Αγίας Ελένης
[1] "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ", ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Δ. ΧΑΡΩΝΗ, ΑΘΗΝΑ 1993, Σελ. 33-35
