ΑΛΛΟΙΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΚΟΛΑΖΕΣΘΑΙ
ΑΙΩΝΙΩΣ» (Διονυσίου Ιερομ.του ρήτορος)
Όπως μας διηγείται αδελφός:
ΑΙΩΝΙΩΣ» (Διονυσίου Ιερομ.του ρήτορος)
Ψυχωφελές περιστατικό, σχετικά πρόσφατο.
Όπως μας διηγείται αδελφός:
«Ένας γνωστός μου εισέρχεται σε κάποιο χώρο.Ξάφνου ακούει από τον διευθυντή να λέει κάπως δυνατά: «Δόξα τω Θεώ!»
Αισθάνθηκε μεγάλη χαρά, όπως μου είπε ,όταν άκουσε σε τέτοιο χώρο, τέτοια λόγια …που δεν περίμενε να ακούσει! Αμέσως όμως, ακούει και μια φωνή μέσα του να του λέει:
«Άνοιξε τις Γραφές που είναι «Μαργαρίται» και κατανόησε τι σημαίνει πλάνη και τι πώρωση καρδίας και κράτα κρατούμενα για όλους και πρώτα για τον εαυτό σου. Μη βγάζεις συμπεράσματα από τα φαινόμενα, αλλά εξέταζε τα νοητά!»
Ξαφνιάστηκε ο άνθρωπος, τα παράτησε όλα και έτρεξε ,πήρε το «θησαυροφυλάκιο» και διάβασε το εξής:
«Εγώ,αδελφοί, αναγινώσκων τα Βιβλία ευρίσκω θαύματα, όσα έδειξεν ο Θεός, ίνα παιδεύση τους ανθρώπους τους κακοτρόπους και κακογνώμονας, πλην είναι σκοτεινά, και δεν δύνανται οι αμαθείς να τα καταλάβωσι, και έκαμα κόπον και εξήγησα μερικά και θαυμαστά εις ωφέλειαν των ευρισκομένων. Ακούσατε λοιπόν εκδίκησιν όπου κάμνει ο Πανάγαθος Θεός εις εκείνους όπου έκαμαν κακόν εις τους ευεργέτας τους.
Ένας κλέπτης και φονεύς,ένα καιρόν υπάγει και πίπτει εις ένα καστρότειχον παλαιόν να κοιμηθή εις τον ίσκιον. Και εφάνη εις τον ύπνον του, ότι κάποιος του ελάλησε και του είπε, σήκω απ’αυτού και παραμέρισε, διότι πίπτει να σε πλακώση.
Εκείνος όταν ήκουσεν, εσηκώθη και έφυγε, και παρευθύς έπεσεν το καστρότειχον. Και αυτός ο αιμοπότης έβαλεν εις τον νουν του,ότι καλά κάμνει, επειδή από τον κίνδυνον τον εγλύτωσεν ο Θεός, και ότι δεν τον μισεί δια τα έργα του και τους φόνους του.
Επήρε λοιπόν θυμίαμα και κηρόν,και φθάνοντας εις την εκκλησίαν λέγει:
Ευχαριστώ σοι,Κύριε,ότι με εγλύτωσες από τον κίνδυνον.Και δεν ήξευρεν ο τρισάθλιος,ότι άλλο βούλεται ο Θεός.
Επήγεν εις το οσπήτιόν του,και τρώγων και πίνων καλά,έπεσε να κοιμηθή και εκεί όπου εκοιμάτο,εφάνη πάλιν εκείνος όπου τον εγλύτωσεν από το τειχίον,και του λέγει: Και τι μου έφερες το θυμίαμα και το κερί; ή βάνεις εις τον νουν σου,ότι μου αρέσουν τα έργα σου τα παμπόνηρα; Ήξευρε ότι δια τούτο σε ελευθέρωσα από τον κίνδυνον εκείνον,δια να μη αποθάνης αναπαυτικά,και δεν σε ιδή τις,αλλά βούλομαι να σε βάλω εις το σουβλί,δια να σε ιδούν οι άνθρωποι όπου ευρεθούν εκεί.
Και εκείνος ωσάν είδε το όραμα εσηκώθη τρομασμένος,και βλέπει έξω και εστέκοντο τινές να τον πιάσουν,και αυτή τη ώρα τον έφερον δεμένον εις τον κριτήν, απεφάσισεν η κρίσις να τον βάλουν εις το σουβλί,μέσα εις την αγοράν,δια να τον ιδούν μικροί και μεγάλοι.
Ούτω ανταπέδωκεν ο Θεός εις εκείνον τον φονέα.Και τούτο το κάμνει ο Θεός πολλαίς φοραίς, δια να παιδεύση τους κακοτρόπους,και να έχουν εκείνοι όπου παιδεύονται, ολιγότερην κόλασιν.
Διότι εκείνοι όπου δεν παιδεύονται εδώ, αλλοίμονον εις αυτούς ότι θέλουν κολάζεσθαι αιωνίως.»
Στο τέλος, ο αδελφός ευχαρίστησε τον Θεό που του αποκάλυψε να διακρίνει μερικώς!
Εάν τώρα το εγκολπώθηκε ή όχι είναι δικό του θέμα.
Ο καλός Θεός έκανε και πάλι αυτό που κάνει πάντα, εις πάντας και κανενός τη θέληση δε βιάζει.»
Γιατί πρώτοι «είδαν» οι Ποιμένες;;
Σας μεταφέρει ταπεινά με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον
Ο Γεώργιος Φλώρος
Αισθάνθηκε μεγάλη χαρά, όπως μου είπε ,όταν άκουσε σε τέτοιο χώρο, τέτοια λόγια …που δεν περίμενε να ακούσει! Αμέσως όμως, ακούει και μια φωνή μέσα του να του λέει:
«Άνοιξε τις Γραφές που είναι «Μαργαρίται» και κατανόησε τι σημαίνει πλάνη και τι πώρωση καρδίας και κράτα κρατούμενα για όλους και πρώτα για τον εαυτό σου. Μη βγάζεις συμπεράσματα από τα φαινόμενα, αλλά εξέταζε τα νοητά!»
Ξαφνιάστηκε ο άνθρωπος, τα παράτησε όλα και έτρεξε ,πήρε το «θησαυροφυλάκιο» και διάβασε το εξής:
«Εγώ,αδελφοί, αναγινώσκων τα Βιβλία ευρίσκω θαύματα, όσα έδειξεν ο Θεός, ίνα παιδεύση τους ανθρώπους τους κακοτρόπους και κακογνώμονας, πλην είναι σκοτεινά, και δεν δύνανται οι αμαθείς να τα καταλάβωσι, και έκαμα κόπον και εξήγησα μερικά και θαυμαστά εις ωφέλειαν των ευρισκομένων. Ακούσατε λοιπόν εκδίκησιν όπου κάμνει ο Πανάγαθος Θεός εις εκείνους όπου έκαμαν κακόν εις τους ευεργέτας τους.
Ένας κλέπτης και φονεύς,ένα καιρόν υπάγει και πίπτει εις ένα καστρότειχον παλαιόν να κοιμηθή εις τον ίσκιον. Και εφάνη εις τον ύπνον του, ότι κάποιος του ελάλησε και του είπε, σήκω απ’αυτού και παραμέρισε, διότι πίπτει να σε πλακώση.
Εκείνος όταν ήκουσεν, εσηκώθη και έφυγε, και παρευθύς έπεσεν το καστρότειχον. Και αυτός ο αιμοπότης έβαλεν εις τον νουν του,ότι καλά κάμνει, επειδή από τον κίνδυνον τον εγλύτωσεν ο Θεός, και ότι δεν τον μισεί δια τα έργα του και τους φόνους του.
Επήρε λοιπόν θυμίαμα και κηρόν,και φθάνοντας εις την εκκλησίαν λέγει:
Ευχαριστώ σοι,Κύριε,ότι με εγλύτωσες από τον κίνδυνον.Και δεν ήξευρεν ο τρισάθλιος,ότι άλλο βούλεται ο Θεός.
Επήγεν εις το οσπήτιόν του,και τρώγων και πίνων καλά,έπεσε να κοιμηθή και εκεί όπου εκοιμάτο,εφάνη πάλιν εκείνος όπου τον εγλύτωσεν από το τειχίον,και του λέγει: Και τι μου έφερες το θυμίαμα και το κερί; ή βάνεις εις τον νουν σου,ότι μου αρέσουν τα έργα σου τα παμπόνηρα; Ήξευρε ότι δια τούτο σε ελευθέρωσα από τον κίνδυνον εκείνον,δια να μη αποθάνης αναπαυτικά,και δεν σε ιδή τις,αλλά βούλομαι να σε βάλω εις το σουβλί,δια να σε ιδούν οι άνθρωποι όπου ευρεθούν εκεί.
Και εκείνος ωσάν είδε το όραμα εσηκώθη τρομασμένος,και βλέπει έξω και εστέκοντο τινές να τον πιάσουν,και αυτή τη ώρα τον έφερον δεμένον εις τον κριτήν, απεφάσισεν η κρίσις να τον βάλουν εις το σουβλί,μέσα εις την αγοράν,δια να τον ιδούν μικροί και μεγάλοι.
Ούτω ανταπέδωκεν ο Θεός εις εκείνον τον φονέα.Και τούτο το κάμνει ο Θεός πολλαίς φοραίς, δια να παιδεύση τους κακοτρόπους,και να έχουν εκείνοι όπου παιδεύονται, ολιγότερην κόλασιν.
Διότι εκείνοι όπου δεν παιδεύονται εδώ, αλλοίμονον εις αυτούς ότι θέλουν κολάζεσθαι αιωνίως.»
Στο τέλος, ο αδελφός ευχαρίστησε τον Θεό που του αποκάλυψε να διακρίνει μερικώς!
Εάν τώρα το εγκολπώθηκε ή όχι είναι δικό του θέμα.
Ο καλός Θεός έκανε και πάλι αυτό που κάνει πάντα, εις πάντας και κανενός τη θέληση δε βιάζει.»
ᾨδὴ α'
Χριστὸς γεννᾶται· δοξάσατε.
Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν· ἀπαντήσατε.
Χριστὸς ἐπὶ γῆς· ὑψώθητε.
ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνῃ,
ἀνυμνήσατε λαοί· ὅτι δεδόξασται.
Γιατί πρώτοι «είδαν» οι Ποιμένες;;
Σας μεταφέρει ταπεινά με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον
Ο Γεώργιος Φλώρος
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ
