Κυριακή 7 Απριλίου 2019

«ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ …. ………..ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ.»(1ο μέρος από τα 4)


(1ο μέρος από τα 4)

Σε διαφορετική περίπτωση….. 

«Ος αν εσθίη τον Άρτον , ή το Ποτήριον του Κυρίου , πίνη αναξίως, ένοχος έσται του Σώματος και Αίματος του Κυρίου…

Ούτω και όποιος ιερουργεί ,και μεταλαμβάνει αναξίως, τίποτε απ’εκείνο δεν μετέχει …Ο Ησαΐας λέγει, πως ουδέ τα Σεραφίμ δεν ετόλμησαν χωρίς Λαβίδα να πιάσουν τον άνθρακα..

Και ο Συμεών ο Θεοδόχος μίαν φοράν μόνον το είδε, και τον έπιασε».

Πώς τολμούμε επομένως, αναξίως αυτόν τον άνθρακα να τον βάζουμε στα σπλάχνα μας πιστεύοντας ότι θα μας φωτίσει, αγνοώντας του Ι.Χρυς. :

«..κατάραν αντί ευλογίας παίρνομεν και σκότος κερδίζομεν αντί φωτός, και κατάκρισιν και κόλασιν απέραντον, αντί ευλογίας και μακαριότητος;»

« ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 

Ο ΚΑΙΡΟΣ της Κοινωνίας είναι, ουχί η εορτή και πανήγυρις, αλλ’ η κάθαρσις του συνειδότος, και ο βίος ο ακατηγόρητος, και καθώς εκείνος όπου δεν έχει εις τον εαυτόν του κανένα εμπόδιον αμαρτίας, ημπορεί να μεταλαμβάνη και καθ’ημέραν, ούτως και όποιος πίπτει εις αμαρτίας, και δεν μετανοεί, ουδέ εις εορτήν δεν μπορεί να μεταλάβει. Διότι δεν μας ελαφρώνει τούτο από αμαρτήματα, εάν μεταλαμβάνωμεν μίαν φοράν τον χρόνον αναξίως, αλλά μάλιστα από τούτο χειρότερα μας καταδικάζει, ότι μίαν φοράν μεταλαμβάνομεν και ουδέ τότε καθαρώς. Δια τoύτο σας παρακαλώ όλους, να μη έρχεσθε εις τα Θεία Μυστήρια, δια την αφορμήν της εορτής. Αλλ’ εάν ποτέ θέλετε να μεταλάβετε, πρέπει να καθαρίζεσθε πολλαίς ημέραις προτήτερα διά μετανοίας, και ευχής, και ελεημοσύνης, και της περί τα πνευματικά σχολής ,και να μη επιστρέφεται πάλιν εις τα πρώτα, ωσάν ο σκύλος εις το ξέρασμα, διότι αύτη η Τράπεζα του Κυρίου είναι γεμάτη πύρ πνευματικόν. Και καθώς η βρύσες φυσικώς αναβλύζουν το νερόν ,ούτω και αύτη έχει φλόγα τινά άρρητον. Λοιπόν εάν βαστάς καλάμην, ξύλα, χόρτον, μη πλησιάσης, διά να μη ανάψης χειρότερα, και κατακαύσης την μεταλαμβάνουσαν ψυχήν.»

(Ιωαν.Χρυς.λόγος τριακοστός τέταρτος, παραινετικός εις την είσοδον της Αγίας Τεσσαρακοστής)

Διηγείται κάποιος αδελφός:

«Είπε γέροντας…

-Παιδί μου έχεις εξομολογηθεί;

-Ναι, πάτερ.

-Τα έχεις πει όλα; («κόκαλο η ψυχή»).

-Πάτερ, πήγα με λίστα. Όλα τα είπα… μα ήταν τόσα πολλά που σίγουρα θα έχω ξεχάσει και άλλα.

-Παιδί μου, να προσπαθείς …να θυμηθείς και τα άλλα, να τα μισήσεις, να τα αποστραφείς, όσο μικρά κι αν είναι.

Να μην τα ξανακάνεις, ΝΑ ΤΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙΣ!

Πολύ ωφελήθηκε η ψυχή με αυτήν την συμβουλή. Μπήκε σε διαδικασία να θυμηθεί ανεξομολόγητες, παλιές αμαρτίες. Όχι ,βέβαια ,με αρρωστημένη εμμονή, αλλά με εγρήγορση και ζήλο.

Το καλό που προκύπτει από αυτό, είναι ότι η ψυχή που είχε ενδιαφέρον θυμήθηκε κάποιες αμαρτίες τις οποίες εξομολογήθηκε, ΕΣΒΗΣΑΝ!

Το θαυμάσιο όμως είναι, ότι ενώ βρίσκεται σε διαρκές ψάξιμο, έστω και «αμμούδας» δεν αμαρτάνει τουλάχιστον εκουσίως σε μεγάλα, προσέχει και τα μικρά.

Ο γέροντας που συμβούλεψε την ψυχή είναι Άγιος;

Έπεσε ο δυστυχής σε πολύ χειρότερα και αποδεικνύει του Χρυσοστόμου: «Το καλόν δεν είναι αμετάβλητον.»

Ευχόμαστε να μετανοήσει.» 


Όταν ο άνθρωπος δεν «χρωστά», η συνείδηση δεν έχει κάτι να ελέγξει. Έτσι η ψυχή χαίρεται ακόμα και αν οι συνθήκες (πέριξ) είναι αντίξοες. Όταν όμως η ψυχή πλησιάζει στη Θεία Κοινωνία απροετοίμαστη και ανάξια, πιστεύοντας ότι θα ενωθεί με όλο το Σώμα και όλο το Αίμα του Παντοδύναμου Ιησού Χριστού, τότε σκοτίζεται, τίποτα δεν μετέχει του Μυστηρίου. Ως ανάξια φεύγει χωρίς έλεος, διότι το φως δεν μπορεί να αναμειχθεί με το σκότος.

Η αμαρτία που με θράσος επιθυμεί ένωση με τον Αναμάρτητο θα κατακαεί!

Η ΑΜΕΤΑΝΟΗΣΙΑ ΜΑΣ ΠΡΩΤΑ,ΟΙ ΑΝΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΞΙΑ,ΜΕ ΘΡΑΣΟΣ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ,ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΡΗΜΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Έπεται η οίηση, η πλάνη, η αίρεση και τέλος η αλαζονεία που τολμάει να μετακινήσει ακόμα και αυτά που είναι απαρασάλευτα. Μετά, δεν υπάρχει μετά! Μόνο με θαύμα!

Αν στα περί βίου αμαρτήματα, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, πόσο μάλλον προσεκτικοί πρέπει να είμαστε στα περί Πίστεως;

Αφού μας λέει η Γραφή: «…μόνο δια της Πίστεως δίδονται αι ευλογίαι» και πάλι: «…Ο δίκαιος θα ζήση και θα σωθή δια της Πίστεως.»(Γαλατ.Γ’10,11)

Εν κατακλείδι, πρώτα η Πίστη και μετά όλα τ’άλλα!!

Αδελφοί μου, ξέρουμε πολύ καλά ότι ενώθηκαν με τις αιρέσεις ονομάζοντάς τες «εκκλησίες».

Ξέρουμε επίσης, πολύ καλά ότι δέχθηκαν και ψήφισαν, εμμέσως πλην σαφώς, την Πανθρησκεία στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης, και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο θέμα:

«Η Αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον», και ας λένε οι «παπαγάλοι» ό,τι θέλουν.

Ερευνήστε το, προς ιδίαν άποψη.

Επίσης ,γνωρίζουμε πολύ καλά, διότι οι ίδιοι οι «ιεράρχες» το λένε «γυμνή τη κεφαλή», ότι πρέπει να πάμε στο κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς ,αποδίδοντάς τους μάλιστα μυστήρια, με πρόσχημα …την «αγάπη».

Τέλος, όταν τους βλέπουμε με τα ίδιά μας τα μάτια να συμπροσεύχονται με αιρετικούς και αλλόθρησκους… τι άλλο θέλουμε ως απόδειξη;

Νομίζουμε αλήθεια ότι κοινωνούμε αξίως, από τα «ματωμένα» χέρια εκείνων που την προηγούμενη μέρα υπέγραψαν την ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ και που από το στόμα τους ρέουν ασταμάτητα βλασφημίες;

Εάν τώρα έχουμε άγνοια όλων αυτών, κρίνουμε επουσιώδες το θέμα, ή πρέπει να σπεύσουμε τάχιστα να ενημερωθούμε, καθότι μας λέει ότι:

«Η άγνοια δεν δικαιολογείται»;

«…Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ,…»

Αν μετά από 30 έτη Θείας Κοινωνίας ,δεν είδαμε τίποτα από το Φως το Αληθινό και δεν λάβαμε ούτε ίχνος Πνεύματος από τον ουρανό και το σπουδαιότερο (ως προϋπόθεση), αν δεν βρήκαμε την Πίστη την Αληθινή, τότε ας ψάξουμε βαθιά μέσα μας γιατί, μετά βεβαιότητας κάτι δεν κάνουμε σωστά!

Στο : «Μετά Φόβου Θεού ,Πίστεως και Αγάπης προσέλθετε», αναφέρονται κατά σειρά οι δύο πρώτες Εντολές του Θεού στις οποίες κρέμεται όλος ο Νόμος, δηλ. όλες οι Εντολές.

Συνεπώς, πρώτα πηγαίνει η Πίστη, ακολουθεί η Αγάπη και έπονται οι υπόλοιπες. Την δε οικοδόμηση της Πίστης, την βοηθάει πολύ, ο Φόβος του Θεού.

Μη ξεχνάμε να εξετάζουμε τους λόγους που ακούμε, αν είναι από του Θεού, για να μείνει έστω και κάτι ψυχωφελές στο τέλος!

Τέκνα του Θεού, στρατιώτες του Χριστού συντρίψτε τον εχθρό και τα όργανά του. Όσο μεγαλώνει η μάχη, τόσο μεγαλώνει και ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας.

«Εἰ ὁ Θεὸς μεθ᾿ ἡμῶν, οὐδεὶς καθ᾿ ἡμῶν»!!


Στο 2ο μέρος «ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ»

Στο 3ο μέρος «ΠΙΣΤΕΩΣ»

Και στο 4ο «…και ΑΓΑΠΗΣ προσέλθετε».


Καλό και ευλογημένο υπόλοιπο Σαρακοστής, καλή μετάνοια και ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ!


Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος




ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ