Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Την Κυριακή 1 /10/2017, 6 μμ, ο π.Μωυσής θα μιλήσει στην Περαία Θεσσαλονίκης, οδός Ρωμανού 9 στην αίθουσα ( Σύλλογος φίλων Θερμαϊκού " Απόλλων "). Κείμενο π.Μωυσή.


Την Κυριακή 1 /10/2017, στις 6 μμ,
ο π.Μωυσής (διωγμένος από το μοναστήρι του στην Πρέβεζα)

θα μιλήσει στην Περαία Θεσσαλονίκης, οδός Ρωμανού 9 
στην αίθουσα Σύλλογος φίλων Θερμαϊκού " Απόλλων ". 

ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ! ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΣΟΥ ΧΑΝΕΤΕ!

ΜΩΥΣΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΚ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μεταθέσω τα βουνά που μου κλείνουν το δρόμο παρά μόνο, ότι είναι δική μου ευθύνη το αδιέξοδο. Το να πιστεύω ότι ανέβηκα στον σταυρό και δεν με ανέβασαν άλλοι. Το να αναλαμβάνω την αιτία της συμφοράς μου, το να ομολογώ την αμαρτία μου.

Όπως έγινε με τον ληστή, των εκ δεξιών του Χριστού. Δέστε και οι δύο κατάκριτοι. Ο ένας βλασφημεί και ο άλλος μετανοεί. Ήταν ελεύθεροι να επιλέξουν και ο Κύριος περίμενε έως το τελευταίο λεπτό. Χωρίς έργα μετανοίας ο εκ δεξιών ανοίγει τον παράδεισο. Η αναγνώριση της ενοχής του ήταν αρκετή για τον Ιησού.

Τρία χρόνια μαθητής του Χριστού ο Ιούδας και την αγάπη του λυτρωτού του, δεν την ένοιωσε και απολέσθηκε, αφού δεν μετανόησε. Τρεις φορές αρνήθηκε τον Κύριο ο Πέτρος, τα δάκρυα της μετανοίας όμως συγκίνησαν τον Ιησού και απεκατεστάθη.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό από τον άνθρωπο που αναγνωρίζει την αμαρτία του. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό από τον άνθρωπο που νιώθει ανάξιος να εισακουσθεί και να βρει έλεος και γι΄ αυτό βρίσκει.

Πως καταντήσαμε έτσι αδέρφια μου, να επιρρίπτουμε όλοι στους άλλους τις ευθύνες για την σημερινή δουλεία που υφιστάμεθα. Γι΄ όλα φταίνε οι εκάστοτε πολιτικοί ηγέτες. Ποιοι τους ανέδειξαν, όμως; Και ποιους σταύρωσαν και σταυρώνουν αυτοί; Εσάς που τους ψηφίσατε. Και εσείς επιμένετε να αναζητάτε την σωτηρία από ‘’αντίχριστους και μισέλληνες σωτήρες’’.

Αφού για όλα φταίνε οι άλλοι, άραγε, όλοι είμαστε ανένοχοι. Τι τρέλα μας έχει πιάσει; Με αυτό το σκεπτικισμό δεν θα ελευθερωθούμε ποτέ. Βρισκόμαστε πάνω στο σταυρό σαν τον ληστή των εξ΄ αριστερών.


Και δεν θα βρεθεί κάποιος να μας κατεβάσει από τον σταυρό, αν δεν προλάβουμε, όσο αναπνέουμε ακόμα, να κραυγάσουμε στον σταυρωθέντα Ιησού: «Συγχώρεσέ μας Κύριε».

Η ζωή μας παίζετε κορώνα γράμμα και εσείς ασχολείστε ακόμα με αυτούς που δεν υπάρχουν. Ναι! δεν υπάρχουν, αφού απέρριψαν την ΖΩΗ και νομίζουν ότι ζουν.

Επιστρέψτε στον εαυτό σας, γιατί εκεί μέσα είναι κρυμμένο το μυστικό της ευτυχίας που ψάχνετε σε λάθους δρόμους, σε σκοτεινά μονοπάτια, που μόνο σε γκρεμούς οδηγούν.

Ο πατρικότατος Χριστός είναι εδώ! Στα σκοτάδια μας, στις φυλακές μας, στα αδιέξοδα, στη
ζωή και στο θάνατο! Αν δεν τον βλέπετε είναι γιατί δεν μετανοείτε.

Στη ζωή όλων μας έρχονται ώρες που όλες οι πόρτες κλείνουν, όλα τα φώτα σβήνουν. Όμως Αυτός είναι πάντα εδώ, κλεισμένος μέσα στην άδυτα της ψυχής μας, γιατί η ψυχή μας είναι Αυτός. Είναι δική Του. Και εσείς αυτό δεν το σκεφτήκατε ποτέ. Και τρέχετε έξω, σ΄ όλο τον κόσμο να βρείτε την χαρά, και η Σταυρωμένη χαρά αγωνιά, και περιμένει.

Ακόμα ζει ανάμεσά μας, κάποιος αρκετά πιστός αδελφός, που μέσα στο καμίνι των προσωπικών του συμφορών, μόλις που κατάφερε νοερά να φωνάξει στον Χριστό: «Είναι δυνατόν να ακούγεται η φωνή μου, αποκλείεται να ακούγεται η φωνή μου στη βρώμικη κατάσταση που είμαι, το πολύ-πολύ κάποιος άγγελος να σου τη μεταφέρει κάποια στιγμή αφού είσαι άχρονος». Αμέσως χτύπησε το κινητό με κάποιο μήνυμα. Ο αποστολέας άγνωστος, το μήνυμα ξεκάθαρο, και μάλιστα υπογεγραμμένο: «Πως είναι δυνατόν Εγώ που έφτιαξα το αυτί σου, να μην μπορώ να ακούσω την φωνή σου - ΘΕΟΣ».

Στην αρχή της προσευχής δειλά-δειλά, με αίσθημα ενοχής, παλεύουμε με τον χειρότερο εχθρό: τον εαυτό μας, το ράθυμο και απρόθυμο να αναζητήσει τον Θεό του. Δοκιμαζόμαστε κάθε στιγμή στην αγάπη Του. Μέσα από την έμπρακτη μετάνοια της νύκτας, να αναζητήσουμε να μας αποκαλύψει ο Κύριος πόσο πολύ τον πικραίνουμε κάθε στιγμή, πόσο πολύ αμαρτάνουμε όλη την ημέρα, σε όλη τη ζωή μας. Η ανάγκη να συγχωρεθούμε, η αναζήτηση του ελέους, μέσα από αυτή την πάλη με τον εαυτό μας, θα μας οδηγήσει, στην αγάπη Του και σιγά σιγά σε αναστεναγμούς ευχαριστίας και δοξολογίας, αφού θα έχουμε νιώσει την άφεση.

Όλα τα άκουσε, όλα τα δέχτηκε και ανταποδίδει. Εκεί είναι ο παράδεισος, εκεί, στη ημισκότεινη γωνιά του κελιού μας, που αναζητάμε τον Πατέρα μας. Εκεί που τα δάκρυα του πόνου και της συμφοράς Αυτός τα μετατρέπει σε δάκρυα, ανεκλάλητης χαράς και παρηγοριάς.

Η κατάστασή μας εκπέμπει S.O.S. Είτε το πιστεύουμε είτε όχι, δεν υπάρχει κανείς που να το ακούει. Στηριχθήκατε σε ανθρωπίνους και υλικούς παράγοντες και παραθεωρήσατε τον Πανταχού Παρών. Τώρα μόνο Αυτός μας έμεινε και μόνο Αυτός θα ακούσει το σήμα.

Οι ‘’αντίχριστοι και οι μισέλληνες σωτήρες’’ είναι έτοιμοι να μας ρίξουν στον γκρεμό. Μα εμείς, έστω και την τελευταία στιγμή να φωνάξουμε τον Πατέρα μας, που οι γείτονες μας δεν τον γνωρίζουν, για να μας λυτρώσει από αυτούς και το κακό μας παρελθόν.

Όταν έχετε μεγάλη ανάγκη, τρέχετε σαν παλαβοί και μπορεί να μπείτε και σε λάθος πόρτα. Μην ξεχνάτε όμως ότι η πόρτα του Ουρανίου Πατρός γράφει πάνω στο πρέκι της: ‘’Σας αγαπώ’’ όλους πέρα ως πέρα.

Μετανοήστε όλοι και μπείτε όλοι χωρίς διάκριση μέσα. Πηγαίνετε σε άλλη πόρτα να το βρείτε αυτό! Οι άλλοι σας αγαπούν με ψεύτικη αγάπη αλλά και με πολλή διάκριση. Γιατί η αγάπη τους προς εσάς είναι υλική και σ΄ αυτές τις λάθος πόρτες , την αγάπη την πληρώνετε. Αλλά στην πόρτα του Θεού, την αγάπη την παίρνεις δωρεάν και με πολλά δώρα από τον ίδιο τον Θεό, προς τον αγαπητό πιστό που μπαίνει μέσα.

Γι΄ αυτό αδέρφια μου, προσέξτε! Στις ώρες, στις ημέρες, στον χρόνο που έρχεται. Να μην είστε ορφανοί από Πατέρα. Και εάν κάπου τον χάσετε, βρείτε τον γρήγορα. Πάντοτε σας περιμένει. Τα μάτια Του είναι στραμμένα προς την πόρτα και το παράθυρο. Θυμηθείτε το άσωτο υιό για να καταλάβετε.

Αυτοί που μας κυβερνάνε, και ακυβέρνητοι είμαστε, είναι η προσωποποίηση του μίσους. Αν υπήρχαν χειρότεροι, αυτοί θα μας άξιζαν. Θερίζουμε ανάλογα με τον καρπό που σπείραμε.

Χάθηκαν οι ηγέτες, οι ποιμένες, οι ήρωες, οι μανάδες, οι σύζυγοι, τα Ελληνόπουλα. Δεν υπάρχουν πια ιδανικά. Κανείς δεν βγαίνει μπροστά, κανείς δεν έχει την διάθεση να θυσιαστεί. Λυπήσου μας Θεέ μου! Το Έθνος σου χάνεται!

Πως καταντήσαμε, αλλά και πως μας κατάντησαν.

Για άλλη μια φορά η Μητέρα μας η Παναγία έχει απλώσει το μαφόριο της πάνω από την Ελλάδα. Είναι η Αρχόντισσα που συνδέει γη και ουρανό. Είναι η Μάνα που δεν ξεχνάει τα παιδιά της. Με τις παρακλήσεις της πάλι πήγανε τα γεγονότα πίσω. Αλλά πόσο άραγε ακόμα; Μας χαρίζετε πολύτιμος χρόνος. Αξιοποιήστε το παιδιά μου!

Στην κολόνα που δέσανε τον Κύριο μας οι Ρωμαίοι, που τώρα υπάρχει μόνο η βάση της, κάποιοι ευλαβείς χριστιανοί, βάζοντας το αυτί τους κοντά, ακούνε τα μαστιγώματα να σφυρίζουν και να πέφτουν πάνω στην ευαίσθητη σάρκα του Κυρίου μας. Ακούγονται οι βαθιοί αναστεναγμοί Του από τους πόνους Του. Ακούγονται οι βρισιές των Ρωμαίων στρατιωτών και τα γρονθοκοπήματα που δεχόταν στο πρόσωπο και στο κεφάλι.

Τα μαστίγια των Ρωμαίων, από βούνευρα, με τρίγκιστρα και αστεράκια πάνω τους, ξέσκιζαν τις σάρκες Του, που πέφτανε ενίοτε κατά γης. Σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, οι στρατιώτες που τον μαστιγώνανε και αλλάζανε κάθε 15 λεπτά γιατί κουράζονταν, ήταν εξήντα τον αριθμό. Είχε καταντήσει όλος μια πληγή. Και όμως δεν γόγγυσε, τα υπέμεινε όλα με καρτερία.

Μας άφησε Ιερή Παρακαταθήκη, τι σημαίνει αληθινή αγάπη. Να μη κρατάς τίποτα για τον εαυτό σου. Την θυσία.

Κανένας θνητός μετά από τέτοια βασανιστήρια, δεν θα μπορούσε να σηκώσει στο διαλυμένο του σώμα 8 μέτρα σταυρό. Και όμως, και όμως και αυτό ακόμα ποθούσε ο Θεός μας να το περάσει. Άλλος στη θέση Του θα είχε πάθει ανακοπή. Εκεί μόνο άφησε τη Θεότητα Του να επέμβει στην ανθρώπινη φύση Του, δηλαδή, στο να παρατείνει το χρόνο των βασανιστηρίων Του.

Η απανθρωπιά μας κατάντησε τον ωραιότερο άνθρωπο που πέρασε πάνω στη γη, όλον μια πληγή, που πάνω στο Σταυρό, δεν είχε μορφή ανθρώπου.

Του πρόσφεραν χολή με ξύδι πριν τη σταύρωση, ως ναρκωτικό, για να υποφέρει τους πόνους. Δεν το δέχτηκε, γιατί η αγάπη Του για μας τον έκανε να ποθεί και άλλο πόνο. Ζήτησε νερό, αφού το σώμα του είχε στραγγίσει από νερό. Γυμνά τα κόκαλά Του, μετριόταν. Του δώσανε ξύδι, που έχει τις αντίθετες ιδιότητες από το νερό. Και όμως το ήπιε και αυτό το ‘’ποτήρι’’. Γιατί πάνω απ΄ όλα ο Κύριος μας διψούσε τη σωτηρία μας.

Ο παράξενος ιδρώτας, ως πηχτοί κόκκοι αίματος, στον κήπο της Γεσθημανής, δεν ήταν τόσο για την αγωνία Του που έβλεπε ως Θεός ότι πάνω στο σταυρό θα σήκωνε όλες τις αμαρτίες των ανθρώπων ανά τους αιώνες, αλλά ο πόνος Του γιατί ήξερε ότι τα παιδιά Του ακόμα και μετά από μια τέτοια θυσία δεν θα μετανοούσαν και θα χανόντουσαν τα περισσότερα.

Παράπονο από το στόμα Του δεν βγήκε, παρά μόνο ένα την στιγμή που ήταν ακόμα επάνω στον Σταυρό. Όλοι οι περαστικοί τον κορόιδευαν, ως να ήταν ο χειρότερος κακούργος, ενώ κουνάγανε εμπαικτικά το κεφάλι τους. Αλλοίμονο σε σένα που έλεγες ότι θα σώσεις τον κόσμο, δεν μπόρεσες ούτε τον εαυτό σου να σώσεις, του έλεγαν. Έτσι σκέφτονταν οι ανόητοι. Πόνεσε η ευαίσθητη ψυχή του Κυρίου μας, γιατί δε βρέθηκε ούτε ένας να τον παρηγορήσει κάτω από το Σταυρό, Ψ.68,20-22. Ένα άφωνο παράπονο.

Δεν ζήτησε τίποτα άλλο από εμάς και δεν ζητάει και τώρα τίποτα για τον εαυτό Του, γιατί είναι ανενδεής, αυτάρκης. Ένα όμως περιμένει και σήμερα που τον ξανασταυρώνουμε με τις άπειρες αμαρτίες μας. Την ευγνωμοσύνη μας για τις τόσες θυσίες Του.

Αχ! Αδερφοί μου, η καρδιά μας έγινε σαν από πέτρα, η αμαρτία τύφλωσε τη συνείδησή μας και χάσαμε το πραγματικό Φως μας. Ας επιστρέψουμε στην στοργική αγκαλιά Του. Είναι πάντοτε ανοικτή και για τον χειρότερο αμαρτωλό.

Να είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε αυτή την αγάπη Του.

Κάποιοι από εσάς που διαβάζετε τούτες τις γραμμές, ίσως χρειαστεί να θυσιαστείτε γι΄ Αυτόν αύριο, ο καιρός πλησιάζει. Όταν θα ξεσπάσει ο τυφώνας, θα θυμηθείτε τούτα τα λόγια.

Σας αγαπώ παιδιά μου με την αγάπη που μου χαρίζει Αυτός.

Ζω ανάμεσά σας και είμαι έτοιμος να σας βοηθήσω, στο πρόσωπό σας βλέπω το Θεό μου, είναι χρέος μου. Γι΄ αυτό σας προετοιμάζω και αφυπνίζω τον χαμένο εαυτό σας. Γιατί έτσι θέλει Εκείνος.

Ο δούλος του Θεού, αλλά και δικός σας, 
Μωυσής μοναχός.

Παραβίαση του αβάτου του Αγίου Όρους και των Ιερών Μονών από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Τί κάνουν οι Αγιορείτες;


Τὸ νομοσχέδιο περὶ «Νομικῆς ἀναγνώρισης τῆς ταυτότητας φύλου» δημιουργεῖ οὐσιαστικὰ τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν παραβίαση τοῦ ἀβάτου τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ τῶν Ἱερῶν Μονῶν. 

Ἐὰν π.χ. μία γυναίκα θελήσει νὰ εἰσέλθει στὸ Ἅγιον Ὅρος, μπορεῖ πολὺ εὔκολα μὲ μία ἁπλὴ – καὶ ἀργότερα ἀναστρέψιμη – «διόρθωση» φύλου νὰ παραβιάσει αὐτὸν τὸν ὑπερχιλιετὴ ἱερὸ θεσμό τοῦ ἀβάτου.

Είναι δυνατόν;Και όμως!!!!!
Διαβάστε το σχέδιο Νόμου και φρίξτε.
Μπορεί ο οποιοσδήποτε να αλλάξει την
ταυτότητα του φύλου του με απλή δήλωση και να τροποποιήσει όλα τα υπόλοιπα έγγραφά του
(Διαβατήρια,ταυτότητες κλπ με το παλιό του βιολογικό όνομα και φύλο).


Αυτό πλέον γίνεται,σε λίγες ημέρες ΝΟΜΟΣ του Ελληνικού Κράτους.
Θα μπορεί π.χ. εκείνος που αισθάνεται γυναίκα ή εκείνη που αισθάνεται άνδρας να αλλάζει το όνομά του/της,να διορθώνει το φύλο του/της και εάν πρόκειται για γυναίκα που δηλώνει άνδρας, θα εισέρχεται στο Άγιον΄Ορος ...."και με τον Νόμο"!!!!!!






Επίσης, θα προσέρχονται για τέλεση γάμου δύο άτομα του ιδίου βιολογικού φύλου, εκ των οποίων το ένα έκανε αλλαγή ταυτότητας φύλου και ΟΥΔΕΙΣ θα μπορεί να του το αρνηθεί. Αν το κάνει θα πάει κατηγορούμενος για παράβαση καθήκοντος.ΌΛΑ αυτά ΚΑΙ με τον Νόμο. Θα ψηφισθεί από ΄Ελληνες Βουλευτές που ΔΗΛΩΝΟΥΝ (αισθάνονται άραγε) ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ;
Και η αντίδραση της Ορθοδόξου Εκκλησίας ποία; Αρκεί η σποραδική αντίδραση Χριστιανικών σωματείων και μεμονωμένων ομάδων ή φυσικών προσώπων.
Είναι ενδιαφέρον και η θέση των βουλευτών που "Δηλώνουν" και υπερασπίζονται τα δίκαι της Εκκλησίας μας και της Ορθοδοξίας μας 

=============================================

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΦΡΙΞΕΤΕ: ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Το βλάσφημο και αισχρό νομοθετικό τερατούργημαΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Αλλαγή-"διόρθωση" φύλου με μιααπλή δήλωση στο δικαστήριο!

Aλλαγή φύλου με μια απλή δήλωση στο δικαστήριο! Αυτό προβλέπει το νέο νομοσχέδιο της .... προοδευτικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου. Ακόμη κι αν με βάση το φυσικό εκ γενετής φύλο κάποιος δείχνει εξωτερικά άνδρας θα μπορεί πλέον να δηλώνει "γυναίκα" ή "κάτι ενδιάμεσο" εφόσον έτσι αισθάνεται και θα έχει δικαίωμα να αλλάζει το όνομά του από αρσενικό σε θηλυκό ή ... "κάτι ενδιάμεσο (;)"! Επίσης μια εκ γενετής γυναίκα με όλα τα φυσικά χαρακτηριστικά της γυναίκας, εφόσον .... αισθάνεται "άνδρας" ή "κάτι ενδιάμεσο" θα μπορεί να δηλώνει ότι είναι "άνδρας" ή "κάτι ενδιάμεσο" και να προσαρμόζει αντίστοιχα και το ονοματεπώνυμο! Όλα αυτά, έτσι απλά!

Γενικότερα, οποιοσδήποτε κρίνει ότι το φύλο με το οποίο γεννήθηκε δεν τον ... εκφράζει και δεν συνάδει μετο φύλο το οποίο αισθάνεται εκείνος ότι είναι μπορεί πλέον να ζητά από την Ελληνική Δικαιοσύνη απόφασημε την οποία θα .... "διορθώνεται" το φύλο του! Μόνο οι έγγαμοι δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή σύμφωναμε το νομοσχέδιο (πάλι καλά, αν και δίδονται και σ' αυτούς κίνητρα να χωρίσουν για να αλλάξουν φύλο!).
Το πιο τραγικό από όλα όμως είναι ότι η αλλαγή φύλου επιτρέπεται και σε ανήλικους που έχουν κλείσει τα 17 έτη της ηλικίας τους, εφόσον βεβαίως υπάρχει και η συναίνεση των γονέων τους. Τίθεται δηλαδή ελάχιστο όριο ηλικίας τα 17 έτη, διότι οι 17άρηδες - σύμφωνα με την ... "προοδευτική" κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ - θεωρούνται ... ώριμοι να αποφασίσουν να αλλάξουν φύλο όπως ακριβώς θεωρούνται ώριμοι και να ψηφίζουν!

Το νομοσχέδιο αυτό είναι βέβαιο ότι θα το ψηφίσουν και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ και η ΝΔ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το ΚΚΕ. Ενδεχομένως θα το ψηφίσει και η Ένωση Κεντρώων.

Όλα αυτά δείχνουν πόσο μακρυά από τον Θεό και τον Λόγο του, Ιησού Χριστό, έχει ξεφύγει το ελληνικό (;) πολιτικό σύστημα και πόσο αντίθετα προς το θέλημά Του νομοθετούν όλοι τους. Διότι είναι ύβρις και βλασφημία απέναντι στον Θεό να θεωρεί ο άνθρωπος ότι ήταν λάθος να γεννηθεί άνδρας ή γυναίκα κι ότι αυτός μπορεί να ... διορθώσει αυτό που καθόρισε γι' αυτόν η φύση, με εντολή του Θεού Δημιουργού.

Σημειώνεται ότι με το ισχύον σήμερα νομοθετικό καθεστώς, η νομική διαδικασία της "διόρθωσης"-αλλαγής φύλου προϋποθέτει παρακολούθηση από ψυχολόγο και χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου. Τώρα πλέον όλα αυτά καταργούνται και αρκεί μια απλή δήλωση στο αρμόδιο δικαστήριο. Και η όλη διαδικασία θα γίνεται με άκρα μυστικότητα.

Με το νομοσχέδιο, επιτρέπεται, επίσης, η ... νομική επαναφορά στο προηγούμενο φυσικό (εκ γενετής) φύλο με δεύτερη δήλωση διόρθωσης φύλου και με δεύτερη "επανορθωτική" δικαστική απόφαση (πάλι καλά, διότι έτσι δίδεται ένα περιθώριο μετάνοιας). Από κει και πέρα όμως δεν επιτρέπεται ξανά αλλαγή φύλου.

Μια ακόμα Σύναξη στην «επίγεια» κατακόμβη των αποτειχισμένων της Πελοποννήσου!


Μᾶς ἐστάλη

Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκε στην Κόρινθο μία ακόμα σύναξη πολυπληθής, στην«ἐπίγεια» κατακόμβη των αποτειχισμένων του Ν. Κορινθίας και βορείας Πελοποννήσου.
Στην σύναξη μίλησε αγιορείτης μοναχός που διώκεται για θέματα πίστεως, ο οποίος αψήφησε την απαράδεκτη απαγόρευση εκ μέρους της Ι. Συνόδου της Ελλάδος (αλλά και του τοπικού Επισκόπου) να ομιλούν μοναχοί από το Άγιον Όρος στο ποίμνιο της
Ελλάδος για θέματα Πίστεως και Ομολογίας.


Βλέπετε οι Επίσκοποι προστατεύουν τους Οικουμενιστές (όταν δεν είναι οι ίδιοι Οικουμενιστές) αποφεύγουν δε να ενημερώνουν τους πιστούς για την παναίρεση και το χειρότερο διαστρεβλώνουν την πίστη, και (όπως συμβαίνει μὲ τον μητροπολίτη Κορίνθου) διώκουν, λοιδορούν και υβρίζουν τους πιστούς!

Ο μοναχός ενημέρωσε το ποίμνιο για την σημασία της σταθερότητας της πίστεως και της εφαρμογή της αγιοπατερικής διδασκαλίας σε καιρό αιρέσεως (βλέπε Οικουμενισμός) και απάντησε στα ερωτήματά τους.

Όσο συνεχίζουν οι Οικουμενιστές να κηρύττουν την αίρεση, τόσο θα συνεχίζουν και οι πιστοί Χριστιανοί να κηρύττουν την ορθόδοξη διδασκαλία της Εκκλησίας, να εναντιώνονται στην αίρεση και να απομακρύνονται δια της αποτειχίσεως από τους συγχρόνους ψευδοποιμένες!
Ο λόγος του Θεού «ου δέδεται».

Άλλο ένα ωραίο" χαρτοπολεμικό άρθρο! Αλλά ο Πειραιώς και οι άνθρωποί του, ας μας εξηγήσουν τι σημαίνει: υποκριτής και ξεδιάντροπος!


Είναι τραγικό
η Εκκλησία
να μην έχει καταδικάσει
όλες αυτές τις
αιρετίζουσες
και βλάσφημες
διακηρύξεις
του Οικουμενικού
Πατριάρχη

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ


Έχουμε ήδη και άλλες φορές στο παρελθόν ασχοληθεί με τους Διαθρησκειακούς Διαλόγους και Συνέδρια σε άρθρα και μελέτες μας, όπου τονίσαμε ότι η διοργάνωση των εν λόγω Συνεδρίων και Διαλόγων, εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού.

Επισημάναμε ακόμη ότι ο Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός Οικουμενισμός αποτελεί το ένα από τα τρία σκέλη ενός γενικότερου παγκοσμίου κινήματος, που έχει σαν μοναδικό σκοπότην δημιουργία μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων, δηλαδή την πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και θρησκευτική ενοποίηση όλων των λαών της γης με τελικό στόχο την απόλυτη κυριαρχία του πάνω σ’ όλο τον πλανήτη, σ’ όλη την οικουμένη. Η όλη διαδικασία αυτής της σταδιακής μεταβολής λέγεται και παγκοσμιοποίηση. Στην επίτευξη των στόχων που αφορούν την θρησκευτική ενοποίηση της ανθρωπότητας εντάσσονται, παράλληλα με τα Συνέδρια και τις Συναντήσεις, και η ίδρυση και λειτουργία ενός πλήθους άλλων θρησκευτικών ομοσπονδιών και φόρουμ, όπως το «Παγκόσμιο Κοινοβούλιο Θρησκειών του κόσμου», το «Παγκόσμιο Βήμα Θρησκειών και Πολιτισμών», κ.α.

Τα εν λόγω Συνέδρια προωθούνται από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, διότι θεωρούνται ως δήθεν αναγκαιότητα για την αντιμετώπιση όχι μόνον του θρησκευτικού και ιδιαίτερα του ισλαμικού φανατισμού, αλλά και άλλων ποικίλων κοινωνικών προβλημάτων που μαστίζουν την ανθρωπότητα, για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών. Στην πραγματικότητα όμως εξυπηρετούν και προωθούν τα σκοτεινά σχέδια της «Νέας Εποχής», την ομογενοποίηση όλων των θρησκειών και την διαμόρφωση μιας νέας παγκόσμιας θρησκευτικής συνειδήσεως, η οποία οφείλει να γίνει κτήμα όλων των λαών της γης, προκειμένου έτσι να οικοδομηθεί ένα νέο θρησκευτικό μόρφωμα: Η πανθρησκεία του Αντιχρίστου. Αυτή δε η Πανθρησκεία παρουσιάζει δύο βασικά χαρακτηριστικά που αποτελούν και την ουσία της: α) Πλήρης αμφισβήτηση της μοναδικότητας και αποκλειστικότητας του Ιησού Χριστού στη σωτηρία μας, και β) Οραματισμό ενός νέου «Μεσσία», που θα φέρει καινούργια παγκόσμια γνώση και ευτυχία, καταργώντας κάθε αποκλειστικότητα πίστεως.


Στα συνέδρια αυτά καλλιεργείται επίσης η αντίληψη, ότι όλες οι θρησκείες πιστεύουν στον ίδιο Θεό, με διαφορετικά ονόματα. Παράλληλα, για να γίνει ακόμη πιο αισθητή και χειροπιαστή, σε λαϊκό επίπεδο, η κυοφορούμενη νέα παγκόσμια θρησκευτική συνείδηση, άρχισαν να ανοικοδομούνται σε διάφορες χώρες της γης διαθρησκειακοί ναοί, όπως αυτός του Βερολίνου, ο οποίος διαθέτει «διαμερίσματα» για προσευχή, Χριστιανών, Μουσουλμάνων και Ιουδαίων!

Το τραγικό σ’ όλη αυτή την ιστορία είναι το γεγονός, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας θεωρείται ως θρησκευτικό και πολιτιστικό μέγεθος, ως μια από τις πολλές θρησκείες του κόσμου. Θεωρείται συνυπεύθυνη για το φαινόμενο της θρησκευτικής βίας και επιστρατεύεται μαζί με τις άλλες θρησκείες για να συμμετάσχει σε Διαθρησκειακούς Διαλόγους και Συνέδρια, με σκοπό να υπηρετήσει εγκόσμιους ρόλους, να συμβάλλει και αυτή στην καταστολή του θρησκευτικού φανατισμού, στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών και εν τέλει, ουσιαστικά, στην πραγματοποίηση του πανθρησκειακού οράματος.

Παράλληλα οι πρωτοπόροι των Διαλόγων προωθούν την διοργάνωση Συνδιασκέψεων, στις οποίες προσπαθούν να διερευνήσουν τη φύση και την ιστορία των Διαθρησκειακών Συναντήσεων. Μια τέτοια διεθνής Συνδιάσκεψη πραγματοποιήθηκε στην «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου» στις 15-16 Σεπτεμβρίου 2017. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία:«Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου σε συνεργασία με το Τμήμα Θεολογίας και Θρησκευτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Exeter (Ηνωμένο Βασίλειο) διοργανώνουν στις 15-16 Σεπτεμβρίου 2017 διεθνή συνδιάσκεψη με θέμα ‘Ορθοδοξία και διαθρησκειακός διάλογος στην εποχή της εκκοσμίκευσης’. Η συνδιάσκεψη θα διερευνήσει τη φύση και την ιστορία των διαθρησκειακών συναντήσεων από ορθόδοξη χριστιανική προοπτική. Επίσης, θα εξετάσει τις ποικίλες χριστιανικές θεολογίες για τις θρησκείες, (συμπεριλαμβανομένου και του σχετικά νέου κλάδου της ‘συγκριτικής θεολογίας’), καθώς και τις επί μέρους πρακτικές του διαθρησκειακού διαλόγου, με ιδιαίτερη έμφαση στη θέση του τελευταίου στη δημόσια σφαίρα κατά την περίοδο μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, (Κρήτη, Ιούνιος 2016)» (Ιστ.
ἐδῶ).

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνέχεια της ανακοίνωσης: «Ένα κλασικό ερώτημα που απασχολεί τους χριστιανούς όλων των παραδόσεων είναι, εάν οι πιστοί των άλλων θρησκειών δύνανται να ‘σωθούν’ ή, γενικότερα, αν υπάρχουν άλλες θρησκευτικές παραδόσεις που θα μπορούσαν να προσφέρουν απολύτρωση πέρα από την πίστη στον Ιησού Χριστό. Η συνδιάσκεψη έχει σκοπό να προσπελάσει με κριτικό πνεύμα και από μια ορθόδοξη σκοπιά, με έμφαση στην πατερική διδασκαλία, όλα τα κυρίαρχα ‘μοντέλα’ θεολογίας των θρησκειών, τα οποία συζητούν τη λύτρωση στο πλαίσιο των άλλων θρησκειών, όπως λ.χ. το μοντέλο του αποκλεισμού, το περιληπτικό, του πλουραλισμού, κ.ά., τις μεταφιλελεύθερες κριτικές των μοντέλων αυτών, όπως και τη σύγχρονη στροφή προς τη ‘συγκριτική θεολογία’, μακριά από τα αφηρημένα θέματα της σωτηριολογίας, προς μια προσεκτική μελέτη, από την πλευρά των χριστιανών θεολόγων, των κειμένων και των τελετουργιών των άλλων θρησκευτικών παραδόσεων».

Από τη μελέτη της ιστορίας των μέχρι σήμερα Διαθρησκειακών Συναντήσεων και Διαλόγων, διαπιστώνουμε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχθηκε δυστυχώς να συμμετάσχει σ’ αυτούς, ωσάν και αυτή να αποτελεί μια θρησκεία όπως όλες οι άλλες θρησκείες του κόσμου. Δεν γνωρίζουμε, αν η επισήμανσή μας αυτή, την οποία θεωρούμε πολύ ουσιαστική,ειπώθηκε στη συνδιάσκεψη, διότι δεν έχουν δημοσιευθεί οι σχετικές εισηγήσεις και τα πορίσματα. Πιστεύουμε ακράδαντα, ότι η Εκκλησία μας είναι ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο να συμφύρεται και να εξομοιώνεται με τις άλλες θρησκείες και να επιστρατεύεται, για να υπηρετήσει εγκόσμιες σκοπιμότητες, διότι δεν είναι καν θρησκεία αλλά καινή κτίσις: «Ει τις εν Χριστώ καινή κτίσις» (Β΄Κορ.5,17). Είναι το Σώμα του Χριστού, όπως τονίζει ο Απόστολος Παύλος: «Υμείς δε εστε Σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α΄Κορ.12,27) και όχι θρησκεία, ανάλογη με εκείνες του κόσμου.

Πέραν τούτου, προκύπτει επίσης και ένα άλλο μεγάλο και ουσιαστικό ζήτημα: Επιτρέπεται ορθόδοξοι ακαδημαϊκοί διδάσκαλοι και καθηγητές Θεολογικών Σχολών, να προβληματίζονται ως προς το ερώτημα: «εάν οι πιστοί των άλλων θρησκειών δύνανται να ‘σωθούν’ ή, γενικότερα, αν υπάρχουν άλλες θρησκευτικές παραδόσεις που θα μπορούσαν να προσφέρουν απολύτρωση πέρα από την πίστη στον Ιησού Χριστό»; Είναι δυνατόν να τίθεται προς συζήτηση το παρά πάνω ερώτημα σε ορθόδοξο επιστημονικό συνέδριο, του οποίου η απάντηση έχει δοθεί άπαξ διά παντός μέσα από τον θεόπνευστο λόγο της αγίας Γραφής; Δε διάβασαν ποτέ τον λόγο του Κυρίου: «εγώ ειμι η θύρα· δι εμού εάν τις εισέλθῃ, σωθήσεται» (Ιω.10,9); Δεν είπε ο Χριστός: «εγώ ειμί η οδὸς καὶ η αλήθεια καὶ η ζωή· ουδεὶς έρχεται πρὸς τὸν πατέρα ειμή δι᾿εμού» (Ιω. 14,6); Δε διάβασαν ποτέ τον θεόπνευστο λόγο του αποστόλου Πέτρου, απολογουμένου ενώπιον των Ιουδαίων, ότι:«ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία ούτε γαρ όνομα εστίν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθήναι ημάς» (Πραξ.4,12); Μπορούμε να συζητούμε θέματα, στα οποία δεν χωράει συζήτηση; Αν οι θρησκείες του κόσμου προσφέρουν σωτηρία, τότε δεν θα ήταν περιττή η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου; Πως είναι δυνατόν να σωθεί ένας οπαδός οποιασδήποτε θρησκείας, χωρίς να αναγεννηθεί «δι’ ύδατος και πνεύματος» (Ιωάν.3,7) και χωρίς την ένωσή του με το Χριστό; Πως είναι δυνατόν να σωθεί κάποιος, που δεν κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, αφού, κατά την διαβεβαίωσή Του: «αμήν, αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωάν.6,53-54); Αφήνει ο Χριστός κανένα περιθώριο σωτηρίας έξω από τα όρια της Εκκλησίας Του και χωρίς την ένωση μαζί Του, μέσω του παναγίου Σώματος και Αίματός Του; Ασφαλώς όχι!


Βέβαια στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε, ότι δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός, ότι πολλοί σύγχρονοι θεολόγοι και ακαδημαϊκοί διδάσκαλοι κάθονται και προβληματίζονται πάνω σε ερωτήματα, στα οποία η Εκκλησία μας έχει δώσει οριστική και τελεσίδικη απάντηση εδώ και 20 αιώνες. Δεν χρειάζεται να προβληματίζονται τα μέλη της Συνδιασκέψεως του Βόλου να δώσουν απάντηση, διότι την απάντηση την έχουν δώσει ήδη σήμερα κορυφαίοι εκκλησιαστικοί Ηγέτες και Πατριάρχες. Και ξέρετε ποια είναι η απάντησή τους; Δεν είναι η απάντηση, που μας δίνει η Εκκλησία με τον θεόπνευστο λόγο της, αλλά η ακριβώς αντίθετη. Σήμερα υπάρχουν δυστυχώς Προκαθήμενοι Εκκλησιών και Πατριάρχες, οι οποίοι έφθασαν στο σημείο να διακηρύσσουν δημοσίως, ότι υπάρχει σωτηρία και στις άλλες θρησκείες και αυτό ακριβώς είναι το όντως εκπληκτικό, αλλά συγχρόνως και το εξόχως τραγικό. Τρανταχτό παράδειγμα ο Παν. Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος για λόγους πολιτικής, διεκήρυξε ότι «Όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας»1 και ότι «Το Κοράνιο, [που αντιγράφει τον Άρειο κηρύσσοντα, ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός έγινε από λάσπη, (!!!), όπως; Ο Αδάμ, (Σούρα 18, στ.65)], (και οι Γραφές των άλλων θρησκειών) είναι ‘ίσο με την Αγία Γραφή και ιερό όπως αυτή’»;2 Το δε ακόμη τραγικότερο ξέρετε ποιο είναι; Το γεγονός ότι σήμερα έχει, σε τέτοιο βαθμό, αδρανήσει και παραλύσει το Συνοδικό Σύστημα της Εκκλησίας μας, σε παγκόσμιο επίπεδο, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα να συγκροτηθεί ούτε μία Τοπική, έστω, Σύνοδος, η οποία να καταδικάσει όλες αυτές τις αιρετίζουσες και βλάσφημες διακηρύξεις!

Ορισμένοι θεολόγοι, προκειμένου να στηρίξουν τον ισχυρισμό τους, ότι υπάρχει σωτηρία και εκτός της Εκκλησίας, στους αιρετικούς και στους αλλοθρήσκους, έπλασαν μια καινοφανή θεωρία, εντελώς αμάρτυρη και αστήρικτη στην Εκκλησία, την λεγομένη «Οικονομία του Αγίου Πνεύματος». Σύμφωνα μ’ αυτήν το άγιο Πνεύμα δεν δεσμεύεται να σώσει τον άνθρωπο και εκτός της Εκκλησίας. Δικαιολογούν αυτό τον ισχυρισμό τους επικαλούμενοι τον λόγο του Κυρίου «το πνεύμα όπου θέλει πνει», (Ιω.3,8), τον οποίο όμως διαστρέφουν, διότι εδώ ο Κύριος σαφέστατα δεν ομιλεί περί του Αγίου Πνεύματος, αλλά περί του ανέμου! Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί στους εκτός της Εκκλησίας όχι ερήμην του απολυτρωτικού έργου του Χριστού, αλλά με σκοπό να τους οδηγήσει στην πίστη στο Χριστό και να τους καταστήσει μέλη της Εκκλησίας, αφού όπως μας βεβαιώνει ο Κύριος, ομιλώντας περί του Παρακλήτου: «εκείνος, [ο Παράκλητος] εμὲ δοξάσει, ότι εκ τού εμού λήψεται και αναγγελεί υμίν» (Ιω.16,14). Κλασικό παράδειγμα η περίπτωση του εθνικούΚορνηλίου, (βλ. Πράξεις κεφ. 10), ο οποίος κατηχούμενος από τον απόστολο Πέτρο, λαμβάνει το Πνεύμα το άγιο και στη συνέχεια βαπτίζεται και γίνεται μέλος της Εκκλησίας.

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας θεολογούν επί τη βάσει της θείας Αποκαλύψεως και μας βεβαιώνουν, ότι μόνον εν Χριστώ και διά της Εκκλησίας υπάρχει σωτηρία. Τώρα, το τι θα κάνει ο Θεός με όσους δεν μπόρεσαν, για αντικειμενικούς λόγους και παρά την θέλησή τους, να γίνουν μέλη της Εκκλησίας, διά του αγίου Βαπτίσματος, αυτό είναι ένα μυστήριο, το οποίο δεν μας αποκάλυψε ο Θεός. Μεγάλοι δογματολόγοι της Εκκλησίας μας, όπως, ο μακαριστός Π. Τρεμπέλας, ο αείμνηστος π. Ι. Ρωμανίδης κ.α. αναφέρουν, ότι η σωτηρία των εκτός της Εκκλησίας είναι ένα ερώτημα, στο οποίο δεν μας απαντά ο θεόπνευστος λόγος της αγίας Γραφής. Οι άγιοι Πατέρες τρομάζουν ακόμα και μπροστά στο θάνατο των αβαπτίστων νηπίων, τέκνα πιστών γονέων της Εκκλησίας, για την μετά θάνατον τύχη τους, πόσο μάλλον για τους οπαδούς των διαφόρων θρησκειών! Δεν θα πρέπει επομένως να πολυπραγμονούμε και να επιχειρούμε να δώσουμε δικές μας απαντήσεις πάνω σε θέματα, στα οποία ο λόγος του Θεού σιωπά.

Περαίνοντας, εκφράζουμε την πικρία και την ανησυχία μας για την εισβολή στο χώρο της σύγχρονης ορθόδοξης διανόησης των πλέον ακραίων σχολαστικών σχημάτων της δυτικής «χριστιανοσύνης». Οι ενασχολήσεις και το χειρότερο η διατύπωση νεοφανών «θεολογικών» δοξασιών, όπως η «σωτηρία των εκτός της Εκκλησίας», αποτελούν μια λίαν επικίνδυνη κατάσταση στο χώρο της Ορθοδόξου πίστεώς μας. Στόχος των δοξασιών αυτών είναι να «απαλύνουν» τις κραυγαλέες πλάνες των αιρετικών και αλλοθρήσκων και να«γεφυρώσουν» το απύθμενο χάσμα που υπάρχει μεταξύ της Εκκλησίας του Χριστού και των θρησκειών του κόσμου, με απώτερο στόχο την συνένωση των θρησκειών και τη δημιουργία της Πανθρησκείας. Να αμβλύνουν το Ορθόδοξο αισθητήριο, το οποίο βάζει στεγανά πλαίσια στη σχέση μας με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους. Καλούμε λοιπόν τους πιστούς μας, να μην δίνουν προσοχή στα μηνύματα που θέλουν να «περάσουν» σ’ αυτούς οι Διαθρησκειακές Συναντήσεις, με τα ωραιοποιημένα συνθήματα της ειρήνης, της συναδέλφωσης των ανθρώπων και της αλληλεγγύης. Την πραγματική και μόνιμη ειρήνη και συναδέλφωση των ανθρώπων και των λαών τη δίνει μόνον ο Χριστός, η ένσαρκη ειρήνη και αγάπη και όχι τα ετερόκλητα θρησκευτικά σχήματα του πτωτικού κόσμου!


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

1Ἐπίσκεψις 603, 15 καί 523 (Γενεύη 1995) 12 και 511 (30-11-1994) και 494 (Γενεύη 1994) 23, Ὀρθόδοξος Τύπος 11-9-2009, Ἀδέσμευτος Τύπος (Μήτση) 21-9-2004
2Ἀντιφώνηση πρὸς τὸν πρόεδρο τοῦ Ἰρὰν Mohamend Khatami στὶς 13-1-2002. Ἐπισκεψις 606, 2, Ὀρθόδοξος Τύπος 15-3-2002.


Οι Παπικοί, η Μασωνία και ο Οικουμενισμός στην "Ευαγγελική Σάλπιγγα" του 1737!


Κατά την πρόσφατη εορτή του Γενεσίου της Κυρίας Θεοτόκου, διαβάζοντας το Συναξαριστή του Μ. Λαγγή (Τόμος Θ’, έκδ. Πέμπτη, Αθήναι 1997, σελ.194), ανακαλύψαμε ένα υπέροχο Πανηγυρικό κείμενο τιτλοφορούμενο «Λόγος εις το Γενέσιον της ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ», ο οποίος όπως μας πληροφορεί ο Συναξαριστής, δημοσιεύτηκε στην «Ευαγγελική Σάλπιγγα», το αριστουργηματικό θεολογικό περιοδικό που ίδρυσε ο Άγιος Μακάριος Καλογεράς ο Πάτμιος! Ψάχνοντας περαιτέρω, ανακαλύψαμε ότι υπάρχει και σε ψηφιακή μορφή εδώ (από αναδημοσίευση σε θεολογικό περιοδικό του 1929) ενώ αρχικώς εκδόθηκε στην Ευαγγελική Σάλπιγγα τη χρονιά που εκοιμήθη ο Άγιος Μακάριος (1737), συνεπώς δεν αποκλείεται να είναι έργο της γραφίδας του ιδίου του μεγάλου Αγίου Εθνοδιδασκάλου καθώς είναι γνωστό ότι εργαζόταν ακατάπαυστα μέχρι τέλος! Άλλωστε, το γεγονός ότι υπήρξαν και επανεκδόσεις μετά την εκδημία του Αγίου (όπως στην ως άνω εικόνα), αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι μάλλον ο Άγιος Μακάριος είναι ο συγγραφέας του υπέροχου αυτού λόγου!



Εκείνο το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το ότι ο συγγραφέας του άρθρου μιλάει σε αυτό το μνημειώδες κείμενο και για τα «σκοτεινά εφευρέματα» των Λατίνων οι οποίοι «δεν είναι της Ορθοδόξου γνώμης» και «παρερμηνεύουσι με τους σχολαστικούς τα της γραφής... άπαξ εκτραπέντες της αληθείας και ως εν σκότει περιπατούντες» ενώ «και εις αυτήν την Θεότητα βλασφημούσι»!

Επίσης, αναφέρεται στους Μασώνους (τους οποίους αποκαλεί «φαρμασώνους» όπως συνηθιζόταν τότε) για τους οποίους λέει ότι «ολίγοι γαρ οίδασι τα βάθη της μιαρίας αυτών», αλλά και σε πρώιμες μορφές Οικουμενισμού τον οποίο συνδέει με τους Λατίνους Παπικούς αλλά και τη Μασωνία!

Παρακάτω παραθέτουμε αποσπάσματα από το εν λόγω κείμενο.







ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Αποκλειστικό :Ανοικτή επιστολή πρός τον καλούμενον επίσκοπον Ηλείας κ. Γερμανό .



Ὁ μητροπολίτης Ἠλείας Γερμανός



Η Γερόντισσα Μελάνη σπάει την σιωπή της και με ένα ομολογιακό γράμμα καταπέλτη(ανοικτή επιστολή προς τον καλούμενο επίσκοπο Ηλείας, κ. Γερμανό), εν συντομία παρουσιάζει τα γεγονότα, πως εξελίχθησαν,τον θέτει τον επίσκοπο πρώτο ευθυνών του,ομολογεί για ποιό λόγο διώχθηκε από το Μοναστήριον της Μεταμορφώσεως Του Σωτήρως της Περιοχή Βουλιαγμένης,Πύργου Ηλίας, και καταρρίπτει όσα συκοφαντικά και ψευδή ανακοίνωσε ο Γερμανός εις βάρος της.


Ένα μικρό αλλά μεστό κείμενο, το οποίο αποδυκνύει το ομολογιακό της φρόνημα και την προδοσία των επισκόπων.


Αποτέλεσμα εικόνας για συναξη ορθοδοξων κρητων



Κι εμείς ως ¨ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ¨,υποστηρίζουμε κάθε μοναχό και μοναχή που διώκεται για την αμώμητον πίστη μας και θα είμαστε κοντά τους με όλες μας τις δυνάμεις.


Είθε το παράδειγμά της να το μιμηθούν και οι (άντρες) ιερείς που δεν αποτειχίζοντε από την αίρεση.


Ανοικτή επιστολή πρός τον καλούμενον επίσκοπον Ηλείας κ. Γερμανό .


Πέρασε ένας μήνας αδιανόητης ταλαιπωρίας μετά την παράνομη εκ μέρους σας δίωξη μας από την Ιερά Μονή μας,χωρίς καμμία θεολογική παράβαση των Ιερών κανόνων ,χωρίς να απολογηθούμε,χωρίς καταδικαστική απόφαση εις βάρος μας,επειδή δεν δεχόμαστε ως Ορθόδοξη την σύνοδο (βλάσφημη παρασυναγωγή) της Κρήτης.Σας διαβεβαιώνουμε ότι κανείς από τους ιερείς ,μοναχούς και μοναχές δεν δέχεται την ψευδοσύνοδο και το θέμα αυτό αποτελεί για την Ορθοδοξία καζάνι που βράζει.

Μας παραδώσατε αυτόν τον ιερό τόπο ,τον οποίο συν Θεώ μετατρέψαμε σε μικρό επίγειο παράδεισο.Εργαστηκαμε με πολύ ζήλο,με πνευματική εργασία με σωματική εργασία και με τη συνδρομή ευσεβών δωρητών,οι οποίοι επιθυμούσαν να παραμείνει ο τόπος αυτός μία Ορθοδοξη πνευματική όαση ,τόπος λατρείας του Τριαδικού Θεού και πνευματικής ενισχύσεως των Ορθοδόξων πιστών.

Διαδώσατε ότι αποδείχθηκα ανάξια της εμπιστοσύνης σας.

Εγκαταβιώνω στη Μητρόπολη σας 34 ολόκληρα χρόνια και με γνωρίζετε πολύ καλά,όπως και οι Χριστιανοί της Μητροπόλεως σας.

Επί τόσα χρόνια ,μας γνωρίζουν ακόμα και οι λίθοι αυτού του τόπου,αίφνης γίναμε ανάξιαι της εμπιστοσύνης σας!
Πως επί τόσα έτη σας τιμάμε ως Επίσκοπό μας και τώρα ξαφνικά εξαπολύσατε διωγμό?

Σας απαντώ ότι τους επισκόπους μας τους τιμάμε και τους υπακούομε ,εφόσον αυτοί υπακούουν εις τους Ιερούς Κανόνες.Οταν αυτοί καταφρονούν τους Ιερούς κανόνες,τότε δεν δυνάμεθα να τους κάνομε υπακοή,εφόσον "εχθροί του Θεού και οι κοινωνούντες με αιρετικούς κατά τον αγ.Ι.Χρυσόστομο.

Δημοσιεύσατε μία επιστολή-απάντηση σας,σε δική μου επιστολή το 2015 ,στην οποία σας ζητούσα το αυτονόητο,δηλ. να έχουμε έναν ιερέα για τις ανάγκες της λατρευτικής μας ζωής.Δεν ζητήσαμε χρήματα ,παρά μόνο να έχουμε την δυνατότητα να λειτουργούμε τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές και μας απαντήσατε με τρόπο ,ο οποίος δεν σας τιμά και εκτίθεστε ενώπιον του Ορθοδόξου πληρώματος.Δεν έχει δε ουδεμία σχέση με τον λόγο της αποτειχίσεως μας από την παναίρεση του Οικουμενισμού.

Ουδέποτε επί τόσα έτη σας προσέβαλα ως Επίσκοπον μου,αλλ αντιθέτως πάντοτε σας τιμούσα και έτρεφα σεβασμό προς το πρόσωπο σας,το γνωρίζετε αυτό.Ομως η υπακοή μου προς τον Θεο είναι υπεράνω της υπακοής μου προς τον Επίσκοπο,όπως ενετέλλονται οι Αγιοι Πατέρες.Αυτό αποτελεί θέμα σωτηριολογικό.

Απορούμε πως δεν σας ήλεγξε η συνείδηση,και προέβητε σε αυτή την φοβερή πράξη δίωξης των μοναζουσών,επειδή θέλουμε να διαφυλάξουμε στο ακέραιο την Αγιαν Ορθόδοξη Πιστη μας όπως μας πaρεδόθη από τους Αγίους Πατερες μας αναλλοίωτη και ανόθευτη.

Πως δεν φοβάσθε την φρικτή απολογία επί του φοβερού Βήματος! Την βάναυση αυτή ενέργειά σας να διώξετε τις δύο μοναχές από την μονή με ιερείς και ασφαλίτες αστυνομικούς θα την ζήλευε και ο βάρβαρος βαυαρός Οθων,ο οποίος ,αιρετικός ων,με παρόμοιο τρόπο εξεδίωξε τους μοναχούς και τις μοναχές απο τα μοναστήρια τους μέσω των επισκόπων που ενέδωσαν στην προδοσία της Πίστεως. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.Αναθρέψατε ένα λαό αδιάφορο περί την πίστη για να τον χειραγωγείτε χωρίς να αντιδρά.

Να γνωρίζετε ότι έχετε κρατήσει μόνο τα κτίρια.Η Χάρις του Θεού και ο φύλακας Άγγελος του Ναού έχουν αναχωρήσει από αυτόν τον τόπο.Ο αείμνηστος σύγχρονος Άγιος π.Ιουστίνος Πόποβιτς έγραφε "κριτήριον Ορθοδοξίας η στάσις μας έναντι του μοναχισμού."

Επομένως Επίσκοπος ο οποίος διώκει αντικανονικώς μοναχούς απο τις μονές τους ,μόνο Ορθόδοξος δεν μπορεί να είναι.

Μετά την αναχώρηση μας απο την Μονή εισέβαλαν μέσα ως λύκοι αφρίζοντες και θριαμβολογούντες ότι επιτέλους δικαιώθηκαν,(προεξάρχοντος του περιβοήτου εφημεριου τους) οι κάτοικοι του πλησιέστερου Βουλιαγμένου πνευματικά χωριού,(Χωριό Βουλιαγμένη) για να πάρουν ο΄τι απέμεινε τρώγοντας πίνοντας,γελώντας άσεμνα.Και αφού ωλοκλήρωσαν την βεβήλωση του Ιερού τόπου,έφυγαν αφήνοντας έξω απο την Πύλη ρυπαρά προσωπικά τους αντικείμενα.Τι να πει κανείς!Μόνο οίκτο αισθανόμαστε για τους ταλαίπωρους κατοίκους του χωριού.Είθε να τους φωτίσει ο Θεός και να τους δώσει μετάνοια..Για την έκρυθμη αυτή κατάσταση φέρετε ως Επίσκοπος μεγάλη ευθύνη ενώπιον του Θεού.

Τελειώνοντας παρακαλώ πολύ να μου επιστραφούν δύο εικόνες ο Αγ.Αντώνιος και ο Αγ.Αθανάσιος.Τις κλείδωσαν στο Ναό και δεν μου επέτρεψαν να τις πάρω.Είναι αγιογραφημένες απο το ευλογημένο χέρι του προπάππου μου με νηστεία και προσευχή.

Αποτελούν οικογενειακά μου κειμήλια.



Σας ευχαριστώ.  
Γερόντισσα Mελάνη μετά της Συνοδίας 



ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Οι Επίσκοποί μας είναι Άπιστοι .


Πολύ βαριά κουβέντα! --Είναι όμως;

Οι Επίσκοποί μας
είναι Άπιστοι

Ιωάννης Μακαρούνης


Πολύ βαριά κουβέντα! Είναι; 


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ» (Τίτ. γ΄ 10), και συνεχίζει τους διαθρησκειακούς διαλόγους;Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις» (Ματθ. ιβ΄ 31), και απορρίπτει όσα μας αποκάλυψε το Άγιον Πνεύμα δια των Αγίων Πατέρων (Ιερά Παράδοση); Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός
που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου» (Ματθ. ε΄ 18), και κηρύττει οτι όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας, παρά το «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι᾿ ἐμοῦ» (Ιω. ιδ΄ 6); Δεν λέγεται άπιστος;



Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ὁ μὴ ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι» (Ματθ. ιβ΄ 30), και κηρύττει οτι όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας; Δεν λέγεται άπιστος;


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ε΄ 19), και κηρύττει οτι επιτρέπονται οι συμπροσευχές με αιρετικούς; Δεν λέγεται άπιστος;


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾿ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. α΄ 9), και κηρύττει οτι η υπακοή στον Επίσκοπο είναι ανώτερη απο την διαφύλαξη της Πίστεως; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ» (Ματθ. ι΄ 28), και μπροστά στις απειλές προδίδει την Πίστη; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει οτι η Ιερά Παράδοση: «οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον... ἀλλὰ δι᾿ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Τίτ. α΄ 11-12), και την απορρίπτει επιλεκτικά; Δεν λέγεται άπιστος;



Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ» (Β΄ Κορ. στ΄ 15), και αναγνωρίζει Ιερωσύνη και Μυστήριο στις αιρέσεις, ανταλλάσσει δώρα εκατέρωθεν, κάνει συμπροσευχές, κοκ; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ότι το βάπτισμα των αιρετικών είναι Σατανικό(ΜΣΤ΄ Ιερός Αποστολικός Κανών) και αναγνωρίζει Βάπτισμα στους αιρετικούς; Δεν λέγεται άπιστος;



Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στις Αγιοπνευματικές αποφάσεις δεκάδων Ιερών Συνόδων, και στους Αγιοπνευματικούς λόγους δεκάδων Αγίων Πατέρων, οτι οι Παπικοί είναι αίρεση; Δεν λέγεται άπιστος;


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στις Αγιοπνευματικές αποφάσεις Ιερών Συνόδων, και στους Αγιοπνευματικούς λόγους δεκάδων Αγίων Πατέρων, οτι οι Μονοφυσίτες είναι αίρεση; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου οτι: «Ὅταν δὲ πάντες ὁμοίως πιστεύωμεν, τότε ἑνότης (Εκκλησία) ἐστίν», και κηρύττει οτι «όπου Επίσκοπος εκεί και Εκκλησία»; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός
που δεν πιστεύει στον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά οτι «Οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τῆς ἀληθείας εἰσί καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί», και κηρύττει οτι Εκκλησία δεν είναι η Πίστη αλλά ο 
Επίσκοπος; Δεν λέγεται άπιστος;

 
Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως» (Εφ. δ΄ 13), και κηρύττει οτι δεν είναι η Πίστη ενότητα (Εκκλησία) αλλά ο Επίσκοπος; Δεν λέγεται άπιστος;


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν»; (Α΄ Τιμ. β΄ 4), και κηρύττει οτι η αγάπη σώζει και τον Βουδιστή, και όχι η Αλήθεια (ακρίβεια Πίστεως); Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Αθανασίου του Μέγα οτι «ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρό πάντων χρή αὐτῷ τήν καθολικήν κρατῆσαι πίστιν, ἥν εἰ μή τις σώαν καί ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τόν αἰῶνα ἀπολεῖται», και κηρύττει οτι η αγάπη είναι υπεράνω της Πίστεως και ότι η αγάπη σώζει από μόνη της; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός
που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε» (Ματθ. κγ΄ 8), και προσπαθεί να εισαγάγει Επισκοπικά Πρωτεία και Αλάθητα στην Εκκλησία; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά ότι: «η σιωπή είναι τρίτο είδος αθεΐας», και απειλεί το ποίμνιό του να μην μιλούν για την Παναίρεση του Οικουμενισμού; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, ο οποίος και αυτός κατέγνωσε την Παναίρεση του Οικουμενισμού,και ανταυτού κηρύττει ότι δεν υπάρχει τέτοια αίρεση; Δεν λέγεται άπιστος;

 
Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ότι το «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» «περὶ βίου ἐστὶν, οὐ περὶ πίστεως»,και έτσι προσπαθεί να ξεγελάσει το ποίμνιο ώστε να μην ελέγχει τους αιρετικούς Επισκόπους και να αποδεχθεί την αίρεση; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε΄ 29), και ζητά την αδιαμφισβήτητη και αδιάκριτη υπακοή του ποιμνίου σε αυτόν, ακόμη και όταν κηρύττει αίρεση; Δεν λέγεται άπιστος;

 

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ Θεοῦ [...] περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς» (Β΄ Κορ. α΄ 12), και φοβερίζει, και απειλεί τους ομολογητές αδελφούς του αντί να συνδιαλέγεται με αυτούς; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στις εντολές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς» (Ιω. ε΄ 39)και «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς»(Ιω. η΄ 32), και αντ΄ αυτού λέει στο ποίμνιο να μην ασχολείται με τα της Πίστεως; Δεν λέγεται άπιστος; 


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἰκῆ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ῥακά, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ μωρέ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός»(Ματθ. ε΄ 22), και αντ΄ αυτού αποκαλεί τους ομολογητές αδελφούς του «ού κατ΄ επίγνωσιν ζηλωτές», «πλανεμένους», «υπερηφάνους», κοκ; Δεν λέγεται άπιστος;

 
Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στις εντολές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ» (Α΄ Κορ. α΄ 10) και «κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾿ ἐπιστολῆς ἡμῶν» (Β΄ Θεσ. β΄ 15), και αντ΄ αυτού εισαγάγει ενα σωρό καινοτομίες στην Εκκλησία; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Νεκταρίου ότι: «Η Ιερά Παράδοση, αποτελεί πηγή των αληθειών της χριστιανικής θρησκείας ισότιμη "τω θείω γραπτώ λόγω"», και αντ΄ αυτού απορρίπτει κατά το δοκούν τους Ιερούς Κανόνες; Δεν λέγεται άπιστος;

 
Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ότι και μόνο η συμπροσευχή με τους αιρετικούς απαγορεύεται (ΜΕ΄ Ιερός Αποστολικός Κανών), και αντ΄ αυτού τελεί συμπροσευχές; Δεν λέγεται άπιστος;

 

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή οτι απαγορεύεται να μπαίνει αιρετικός σε Ιερό Ναό (ΣΤ΄ Ιερός Κανών της εν Λαοδικεία Ιεράς Συνόδου), και αντ΄ αυτού πλέον κάθε Μητροπολιτικός Ναός έχει αιρετικούς στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής; Δεν λέγεται άπιστος;

 

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή ότι απαγορεύεται Χριστιανός να δέχεται ευλογία (πχ Μύρωμα)από αιρετικό, διότι αποτελεί μόλυνση (ΛΒ΄ Ιερός Κανών της εν Λαοδικεία Ιεράς Συνόδου), και κάνει το αντίθετο, όπως ο Μητ. Γερμανίας Αυγουστίνος που «μυρώθηκε» από Παπικό; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός
που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή ότι απαγορεύεται Χριστιανός να δέχεται θρησκευτικά δώρα από αιρετικούς (ΛΖ΄ Ιερός Κανών της εν Λαοδικεία Ιεράς Συνόδου), και ανταλλάσσει συνεχώς εικόνες, σταυρούς και άλλα, με τους αιρετικούς; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου ότι δεν υπάρχει Βάπτισμα στους αιρετικούς, και ότι πρέπει να βαπτίζονται για να γίνουν αποδεκτοί (Α΄ Ιερός Κανών), και αντ' αυτού αναγνωρίζει Βάπτισμα στους αιρετικούς;Δεν λέγεται άπιστος;


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου ότι πρέπει να τηρείται η ακρίβεια και όχι η οικονομία (ΜΖ΄ Ιερός Κανών), και αντ’ αυτού εφαρμόζουν αυθαίρετα και ασύδοτα μια αφηρημένη έννοια της οικονομίας; Δεν λέγεται άπιστος;
 

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή ότι για να γίνει αποδεκτός ένας αιρετικός πρέπει να υπογράψει Λιβέλλους αναθεματίζοντας τις πλάνες του,να κατηχηθεί αρκετό καιρό και να βαπτιστεί (Ζ΄ Ιερός Κανών της Β΄ εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενικής Συνόδου), και αντ΄ αυτού αποδέχεται μέχρι και τους αιρετικούς Μονοφυσίτες ως Ορθοδόξους, χωρίς ποτέ αυτοί να αποκηρύξουν τις αιρετικές πλάνες των; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική πρακτική των Αγίων Αποστόλων οι οποίοι «Τοσαύτην οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτῶν ἔσχον εὐλάβειαν πρὸς τὸ μηδὲ μέχρι λόγου κοινωνεῖν τινι τῶν παραχαρασσόντων τὴν ἀλήθειαν», και συνεχίζει τους διαλόγους με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους; Δεν λέγεται άπιστος;


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή οτι είναι άξιος επαίνων όποιος αποτειχίζεται για λόγους Πίστεως ακόμη και «πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως» (ΙΕ΄ Ιερός Κανών της ΑΒ΄ εν Κωνσταντινουπόλει Ιεράς Συνόδου), και δεν αναγνωρίζει την αγία αποτείχιση; Δεν λέγεται άπιστος;

 
Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει οτι η Μεταβολή των Τιμίων Δώρων τελείται χάρις την επίκληση της Αγίας Τριάδος («...παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· κατάπεμψον τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα...»), και κηρύττει ότι χωρίς την μνημόνευση του Επισκόπου δεν είναι έγκυρο το Μυστήριο; Δεν λέγεται άπιστος; Με άλλα λόγια, πώς λέγεται αυτός που πιστεύει οτι ο Επίσκοπος τελεί την Μεταβολή των Τιμίων Δώρων, και όχι η Αγία Τριάς; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει οτι κάθε προσευχή έχει Χάρη επειδή τελείται «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», και όχι «είς το όνομα του οικείου Επισκόπου»; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός
που δεν πιστεύει στο δικαίωμα της αποτειχίσεως για λόγους Πίστεως, και με την στάση του αυτή κηρύττει οτι και οι τόσοι και τόσοι Άγιοι Πατέρες κακώς αποτειχίσθησαν απο τους αιρετικούς των Επισκόπους και δεν απεδέχθησαν την αίρεση; Δεν λέγεται άπιστος;

 

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει οτι όσο δεν αποτειχίζεται από τις ανήκουστες βλασφημίες του Μητ. Αυστραλίας Στυλιανού και συγκοινωνεί με αυτόν, τις κηρύττει και ο ίδιος; Δεν λέγεται άπιστος;


Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει τα παραδομένα της Πίστεως, δεν καταγγέλει τις βλάσφημες αιρεσιολογίες των Γιανναρά, Ζηζιούλα, Μανουσάκη, Βαρθολομαίου, κ.α., και διατηρεί κοινωνία με αυτούς που βλασφημούν την Πίστη και τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό; Δεν λέγεται άπιστος;

 

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει τα παραδομένα της Πίστεως, δεν καταγγέλει τις βλάσφημες αιρεσιολογίες της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου, και διατηρεί κοινωνία με αυτούς που τις αποδέχονται; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται» (Ματθ. ιη΄ 7), και κατασκανδαλίζει με τους λόγους και τις πράξεις του το ποίμνιο; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός
που δεν πιστεύει στην εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος» (Πράξ. κ΄ 28), και οδηγεί το ποίμνιο στην αίρεση και την απώλεια; Δεν λέγεται άπιστος;

Πώς λέγεται αυτός που δεν πιστεύει στην Αγιοπνευματική εντολή περί των εισαγόντων τω σχίσματι οτι «Οὐδὲ μαρτυρίου αἷμα ταύτην δύνασθαι ἐξαλείφειν τὴν ἁμαρτίαν», και εισάγει σχίσματα στην Εκκλησία με την ανοχή του στην αίρεση; Δεν λέγεται άπιστος;


Εκτός και εάν αρχίσουμε να λέμε πιστό εκείνον που δεν πιστεύει, άπιστο εκείνον που πιστεύει, ψεύτη εκείνον που λέει την αλήθεια, Χριστιανό εκείνον που είναι αιρετικός, μαύρο εκείνο που είναι άσπρο, κοκ.

Θα ήθελα τέλος, να απευθύνω μια ερώτηση πρός τους ευσεβείς αδελφούς μας Επισκόπους.

Εφόσον αδελφοί μας πιστεύετε οτι ορθοτομείτε τον λόγο της του Χριστού Αληθείας και βρίσκεστε εντός Εκκλησίας (Πίστεως), τότε θα σας είναι εξαιρετικά εύκολο και ευχάριστο να ακολουθήσετε το παράδειγμα του κορυφαίου Αγίου Αποστόλου Παύλου. Δηλαδή για να το θέσουμε πιο σωστά, να τηρήσετε τον λόγο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τον οποίο ακούσαμε δια στόματος Παύλου. Να βγείτε την επόμενη Κυριακή απο Ιερού Βήματος και να κάνετε κήρυγμα στους αδελφούς σας, επαναλαμβάνοντας το «εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾿ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Να προτρέψετε δηλαδή το ποίμνιό σας να αποτειχιστεί απο εσάς, εάν σας συλλάβει να κηρύτετε διαφορετικά από τα παραδομένα της Πίστεως (Αγία Γραφή, Ιερά Παράδοση, Ιερούς Κανόνες, Αγίους Πατέρες, κοκ).

Αυτό προέτρεψε ο Άγιος Απόστολος Παύλος, τόσο το ποίμνιό του, όσο και το ποίμνιο διαχρονικά. Και για να το συντάξουμε πιο σωστά, αυτό προέτρεψε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός το ποίμνιο διαχρονικά. Εφόσον διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας ότι έχετε την ίδια Πίστη με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και είστε εντός Εκκλησίας, τότε δεν θα έχετε κανένα κώλυμα να το επαναλάβετε και εσείς. Ίσα ίσα που θα σας αναπαύσει και θα σας γαληνεύσει μια ομολογία Πίστεως. Έτσι δεν είναι;

Φαντάζομαι ότι είναι αδιανόητο για κάποιον αδελφό να αποφύγει την ευχάριστη αυτή ομολογία με διάφορες δικαιολογίες του τύπου:

«… τα διαπιστευτήριά μου τα γνωρίζει ο κόσμος (ή ο Θεός)...»

«… δεν θα απολογηθώ στον κάθε ακατήχητο, πλανεμένο...»
«… ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου...»
κοκ
Μετά φόβου Θεού,
ο αμαρτωλός,
Ιωάννης Μακαρούνης