Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Νηστέψετε από την ΑΙΡΕΣΗ και την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ.



Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας


Σεβαστοί Πατέρες νηστέψετε πραγματικά και οδηγείστε Θεοφόρα το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Ματώστε τα γόνατα σας με γονυκλισίες ψυχής.


Τα 24 ώρα αυτής της Μεγάλης Σαρακοστής είναι κρίσιμα για όλο τον κόσμο.
Νηστέψετε από την ΑΙΡΕΣΗ και την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ για να έχουμε ελπίδα να σωθούμε σαν Ελληνικό Έθνος και ως ανθρωπότητα.


Οι κοσμοπολίτες-οικουμενικοί Έλληνες στην πλειοψηφία τους όπου γης δεν υποφέρουν από αρρωστημένο Εθνικισμό αλλά φέρουν πνευματικόν γενετικόν υλικόν διδασκάλου.
«Ναὶ ὁ Ἕλλην ἐγεννήθη κατὰ θείαν πρόνοιαν διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος·

τοῦτο τὸ ἔργον ἐκληρώθη αὐτῷ·
αὕτη ἦν ἡ ἀποστολὴ αὐτοῦ· αὕτη ἡ κλῆσις αὐτοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσιν· μαρτύριον ἡ ἐθνικὴ αὐτοῦ ἱστορία·
μαρτύριον ἡ φιλοσοφία αὐτοῦ· μαρτύριον ἡ κλίσις αὐτοῦ· μαρτύριον αἱ εὐγενεῖς αὐτοῦ διαθέσεις·
μαρτύριον ἡ παγκόσμιος ἱστορία· μαρτύριον ἡ μακροβιότης αὐτοῦ, ἐξ ἣς δυνάμεθα ἀδιστάκτως νὰ συμπεράνωμεν καὶ τὴν αἰωνιότητα αὐτοῦ, διὰ τὸ αἰώνιον ἔργον τοῦ Χριστιανισμοῦ μεθ᾿ οὗ συνεδέθη ὁ Ἑλληνισμός·

διότι ἐνῷ ὅλα τὰ ἔθνη τὰ ἐμφανισθέντα ἐπὶ τῆς παγκοσμίου σκηνῆς ἦλθον καὶ παρῆλθον, μόνον τὸ Ἑλληνικὸν ἔμεινε ὡς πρόσωπον δρῶν ἐπὶ τῆς παγκοσμίου σκηνῆς καθ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνας· καὶ τοῦτο, διότι ἡ ἀνθρωπότης δεῖται αἰωνίων διδασκάλων· μαρτύριον τέλος ἡ ἐκλογὴ αὐτοῦ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ὑπὸ τῆς θείας προνοίας»

Ἅγιος Νεκτάριος


ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ


(κείμενο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου γιὰ τὸν κοσμοϊστορικὸ ῥόλο τῶν Ἑλλήνων, ἰδίως ἐν σχέσει μὲ τὴν διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου)


Με πίστη και ελπίδα


Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας


ΠΗΓΗ

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Η «Ορθόδοξη Αλήθεια» εξαπατά!



ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
«Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ»

Θεσσαλονίκη 23/2/2017

Στο φύλλο της εφημερίδας «Ο.Α.» (22/02.2017, σ. 8) αναφέρεται ότι «Σε κλίμα κατάνυξης έγινε στη Ροτόντα η πρώτη λειτουργία». Γράφει επίσης ότι ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δήλωσε «ότι είχε αρκετό κόσμο».

Η πρώτη λειτουργία για το 2017 έγινε στον Ι. Ναό των Ασωμάτων Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα), την Κυριακή 22 Ιανουαρίου ενώπιον ισχνότατου εκκλησιάσματος. Την περασμένη Κυριακή έγινε η δεύτερη λειτουργία στην οποία συμμετείχαν 120 περίπου πιστοί και έψαλλαν δύο νεαροί ερασιτέχνες ψάλτες! Όπως είναι γνωστό ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης επεσκέφθη για τελευταίαφορά την «Ροτόντα» την 18ην Δεκεμβρίου 2015, όταν έγινε η τελετή παράδοσης του «μνημείου» σε δημόσια χρήση, μετά το τέλος των εργασιών αποκατάστασης των ζημιών από τον σεισμό του 1978! Τότε μάλιστα δήλωσε ο αλήστου μνήμης Υπουργός «Πολιτισμού» Μπαλτάς, καθηγητής του άθεου Τσίπρα στο Πολυτεχνείο, ότι η «Ροτόντα» είναι μνημείο πολυπολιτισμικό. Δεν είναι θρησκευτικός ναός. Δεν υπέγραψα ποτέ καμία απόφαση για την τοποθέτηση σταυρού στη Ροτόντα!

Το 2016 έγιναν 13 λειτουργίες, δύο έγιναν τον Νοέμβριο, 3 για την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου και 9 για την εορτήν των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ. Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης απαξίωσε ακόμη και να χοροστατήσει. Με μεγάλη όμως χαρά και προθυμία ελειτούργησε στις 6 Δεκεμβρίου στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι Θεσσαλονίκης! Και εφέτος έλαμψε επίσης με την απουσία του στις 2 λειτουργίες που έγιναν στην «Ροτόντα».

Οι ελέγχοντες την «Ροτόντα», ακολουθώντας το περσινό πρόγραμμα, προτού να παραχωρήσουν «το μνημείο» για λειτουργία, το είχαν παραχωρήσει (18 Ιανουαρίου) στο Κέντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για συναυλία μελοποιημένης ποίησης «Μόνο για αγάπη» (ποιήματα Καρυωτάκη και Λαπαθιώτη). Βεβαίως ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν ηνωχλήθει ούτε έλαβε υπόψη τους Ιερούς Κανόνες (ΚΔ΄, Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ΠΣΤ΄, Ζ΄ Πενθέκτης, ΚΒ΄ Λαοδικείας και ΜΒ΄ Καλχηδόνος) που καταδικάζουν όσους περιφρονούν την ιερότητα των ναών και τους μετατρέπουν χώρους πολιτιστικών εκδηλώσεων.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
«Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ»
ΜΑΡΚΟΥ του ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ 1,
600-66 ΜΕΘΩΝΗ - ΠΙΕΡΙΑΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΕΛΛΑΣ


Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Η απαντητική επιστολή στον Μητροπολ. Θεσσαλονίκης Άνθιμο [ΒΙΝΤΕΟ 2017]



Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Η απαντητική επιστολή στον Μητροπολ. Θεσσαλονίκης Άνθιμο [ΒΙΝΤΕΟ 2017]


Ομιλία του π. Θεοδώρου Ζήση που εκφωνήθηκε την Κυριακή 5-02-2017, στο "Αρχονταρίκι" του Ι.Ν. αγ. Αντωνίου Θεσσαλονίκης.

Δεσποτάδες : Ηλίθιοι ή Θεομπαίχτες και προδότες;;; Αμείλικτα ερωτήματα για όσα συμβαίνουν.



Κάνουμε το χρέος μας ως άνθρωποι χριστιανοί και τίποτα παραπάνω και χαρακτηριζόμαστε γραφικοί, δογματικοί, φονταμενταλιστές και άλλες αστειότητες.

Δεν κατάλαβαν ποτέ οι βλάσφημοι επικριτές και υποκριτές ότι η αγάπη που τάχα επικαλούνται αν δεν υπάρχει στην καρδιά εν αληθεία δεν είναι αγάπη διότι αφήνεις τον συνάνθρωπο στο σκότος, δηλαδή στην απώλεια.

Ας παρουσιάσουν μια ρήση Θεοφόρου Πατέρα που να συμφωνεί με τις μεταπατερικές ανοησίες τους.

Αν αγαπώ πραγματικά, λέω στον συνάνθρωπό μου που νοσεί από την πτώση πού πραγματικά πάσχει. Δεν συμπροσεύχομαι μαζί του για να τον παραμυθιάζω ότι δήθεν με τις πλάνες αιώνων, που κουβαλά έναν ανύπαρκτο Χριστό, θα σωθεί.

Άρα οι άνθρωποι αυτοί καί δεν πιστεύουν καί προωθούν δαιμονικά σχέδια. Ή ηλίθιοι είναι λοιπόν ή διαπλεκόμενοι. Σε κάθε περίπτωση, ακατάλληλοι ποιμένες.

Είναι τόσο απλό! Το εξοργιστικό με αυτούς είναι ότι με το «Προς τον λαό» λένε ψέματα στον κόσμο ενώ μια απλή ανάγνωση των κειμένων της ψευδοσυνόδου άλλα λέει.

Είναι φανερό ότι μεταξύ τους, στα υψηλά κλιμάκια την έχουν κάνει την «ένωση» δαιμονικά μέσα στο ΠΣΕ και αλλού και ο καημός τους είναι τώρα πώς θα την περάσουν ανώδυνα προς τα κάτω. Δεν τους βγαίνει όμως. Στην Αγγλία πρόσφατα έκαναν κοινό φωτισμό - αγιασμό των υδάτων με αγγλικανούς. Ποιούς κοροϊδεύουν;

Και να ‘ταν μόνο αυτά; Τους αντιδρώντες γιατί τους διώκουν; Γιατί βιάζουν συνειδήσεις και εξωθούν τα πράγματα στα άκρα; Δεν τους «κόβει» ότι το αντίθετο αποτέλεσμα θα φέρουν;

Ακολουθεί το πλήρες επικό πραγματικά κείμενο του συναδέλφου Απόστολου Σαραντίδη, με αμείλικτα ερωτήματα :

Στα όρια του εγκλήματος
ή έγκλημα προμελετημένο με ενδεχόμενο δόλο; 

του Απόστολου Σαραντίδη*

Λυπούμεθα που σήμερα θα γράψουμε με όσο μας παίρνει γλώσσα σκληρή αλλά έχουμε να κάνουμε πλέον σύμφωνα με δημοσιεύματα και διαπιστώσεις, με εγκληματική οργάνωση με αρχηγό από την Πόλη, σε συνεργασία με μυστικές σιωνομασωνικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, που τους προστάτευαν φανερά στο Κολυμπάρι. (C.I.A.).

Δεύτερος τη τάξει ο από Αυστραλίας που «έφαγε» προ πολλών ετών των αείμνηστο Σωτηρόπουλο διά του Φαναρίου. Θέλουν πάση θυσία να περάσουν τα νεοεποχίτικα σχέδια. Ντροπή τους! Αδώς!

Το μεγαλύτερο θύμα για την ώρα, είναι ο πρώην Πατριάρχης Ιεροσολύμων αντιοικουμενιστής Ειρηναίος που τον καθαίρεσε πριν από χρόνια ο Βαρθολομαίος με κατηγορίες που τις είπαν στημένες και για τις οποίες πρόσφατα αθωώθηκε τελεσίδικα από τα ισραηλινά δικαστήρια. Ο νυν Θεόφιλος κατά πληροφορίες, τον έχει σε κατ’ οίκον περιορισμό. Μέχρι και το φαγητό, του το δίνουν από ένα παραθυράκι. Πρόσφατα ακούστηκε ότι και τα χαλασμένα δόντια του τα βγάζει ο ίδιος με σχοινί δεμένο στην πόρτα. Κανένας χρόνια τώρα δεν μιλάει για το άγος αυτό. Χτισμένος εκεί κάτω. Ξυπνάμε; Αν είναι αλήθεια, είναι εγκληματίες. Αν όχι, ας αποδείξουν το αντίθετο.

Αμαρτωλοί, ναι. Αιρετικοί, όχι. Δεν το αντέχει η συνείδησή μας τώρα που ψάχνουμε και μάθαμε.
Το περισσότερο ποίμνιο κοιμάται ύπνον βαθύ. Πολλοί, όσο χρόνο ζήσαμε δεν θα τον ζήσουμε.
Πώς μπορούμε να βλέπουμε εγκλήματα και να μην ομιλούμε; Πλέον φωνάζουμε: «Διακοπή κάθε κοινωνίας με την παναίρεση». Προσοχή όμως στις σχισματικές παρασυναγωγές. Ο αγώνας, εντός της Εκκλησίας με κανονικούς αλλά ορθόδοξους ποιμένες.

Με λόγια απλά και έξω απ’ τα δόντια:

. Οι νυν ελληνόφωνοι Πατριάρχες δεν είναι ορθόδοξοι.
. Οι νυν προκαθήμενοι δεν είναι ορθόδοξοι.
. Ο αρχιεπίσκοπος με την ελλαδική Ιεραρχία πλην ελαχίστων δεν είναι ορθόδοξοι.
. Η πλειοψηφία του Αγίου Όρους δεν είναι ορθόδοξη.
. Οι περισσότεροι ιερείς μας είναι ορθόδοξοι αλλά ανενημέρωτοι και οι ενημερωμένοι φοβισμένοι.

Οι αντιδρώντες από το μικρό ποίμνιο, ευτυχώς είναι πολλοί. Αρχή των εσχάτων. Γρηγορείτε.
Κάποια ξεμωραμένα αντίχριστα μυαλά που παριστάνουν αγιόμορφες διοικητικές μορφές επικαλούνται μέχρι και διαδικτυακά επώνυμα σχόλια αναγνωστών για να εδραιώσουν κατηγορίες φαιδρές και ανυπόστατες, οι γελοιοδέστατοι! Μοιράζουν πνευματικά παράσημα για ορθοδόξους και την κόλαση για τους εαυτούς τους. Μέχρι να βγει η ψυχή όλων υπάρχει καιρός. Κατόπιν, Παράδεισος ή Εωσφόρος. «Όρσε ποιμένες που θα μας προφυλάξουν από τους λύκους!» θα φώναζε ο απλός λαός. Το ζούμε και αυτό.

Κάνουμε το χρέος μας ως άνθρωποι χριστιανοί και τίποτα παραπάνω και χαρακτηριζόμαστε γραφικοί, δογματικοί, φονταμενταλιστές και άλλες αστειότητες.

Δεν κατάλαβαν ποτέ οι βλάσφημοι επικριτές και υποκριτές ότι η αγάπη που τάχα επικαλούνται αν δεν υπάρχει στην καρδιά εν αληθεία δεν είναι αγάπη διότι αφήνεις τον συνάνθρωπο στο σκότος, δηλαδή στην απώλεια. Ας παρουσιάσουν μια ρήση Θεοφόρου Πατέρα που να συμφωνεί με τις μεταπατερικές ανοησίες τους.
Αν αγαπώ πραγματικά, λέω στον συνάνθρωπό μου που νοσεί από την πτώση πού πραγματικά πάσχει. Δεν συμπροσεύχομαι μαζί του για να τον παραμυθιάζω
ότι δήθεν με τις πλάνες αιώνων, που κουβαλά έναν ανύπαρκτο Χριστό, θα σωθεί.
Τόσο απλό είναι αλλά μας βγάζουν τρελούς. Τρελός ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης για παράδειγμα; Ή ο πατέρας Νικόλαος Μανώλης που αποφάσισε να σηκώσει μοναχικά τον Σταυρό του ή ο πατέρας Παϊσιος Παπαδόπουλος και πόσοι άλλοι που η χάρις του Θεού οικονόμησε και θα οικονομήσει προς Δόξαν Του και Σωτηρία ημών των δύστυχων;

Δεν καταλαβαίνουν οι θεομπαίχτες ότι αναγνωρίζοντας εκκλησιαστικότητα στους καταδικασμένους αιρετικούς, με έγκυρα δήθεν Μυστήρια συμπροσευχόμενοι μαζί τους αλλά και συνοδικά τάχα, στην Κρήτη, δεν τους βοηθούν στη Σωτηρία αλλά κοροϊδεύουν καί τους εαυτούς τους καί εκείνους; Άρα οι άνθρωποι αυτοί καί δεν πιστεύουν καί προωθούν δαιμονικά σχέδια.
Ή ηλίθιοι είναι λοιπόν ή διαπλεκόμενοι. Σε κάθε περίπτωση, ακατάλληλοι ποιμένες.
Είναι τόσο απλό! Το εξοργιστικό με αυτούς είναι ότι με το «Προς τον λαό» λένε ψέματα στον κόσμο ενώ μια απλή ανάγνωση των κειμένων της ψευδοσυνόδου άλλα λέει. Το ίδιο και η πρακτική τους με συμπροσευχές και κρυφή κοινωνία. Είναι φανερό ότι μεταξύ τους, στα υψηλά κλιμάκια την έχουν κάνει την «ένωση» δαιμονικά μέσα στο ΠΣΕ και αλλού και ο καημός τους είναι τώρα πώς θα την περάσουν ανώδυνα προς τα κάτω. Δεν τους βγαίνει όμως. Στην Αγγλία πρόσφατα έκαναν κοινό φωτισμό - αγιασμό των υδάτων με αγγλικανούς. Ποιούς κοροϊδεύουν; Και να ‘ταν μόνο αυτά; Τους αντιδρώντες γιατί τους διώκουν; Γιατί βιάζουν συνειδήσεις και εξωθούν τα πράγματα στα άκρα; Δεν τους «κόβει» ότι το αντίθετο αποτέλεσμα θα φέρουν;

Για όσους επισκόπους ενστερνίζονται δημόσια τις αποφάσεις της Κολυμπάριας ψευδοσυνόδου, κηρύσσεται πλέον αίρεση «γυμνή τη κεφαλή» και ο κάθε ιερέας που το αντέχει, την κατάλληλη στιγμή δι’ Αγίου Πνεύματος, διότι για όλους δεν είναι το ίδιο, να εκτοξεύει την πνευματική τορπίλη που διαθέτει, δηλαδή διακοπή μνημοσύνου προ συνοδικής καταδίκης. Να σταματά να κοινωνεί με την αίρεση.

Τα «παπαγαλάκια» τώρα, βγαίνουν και λένε ότι αν δεν έχεις κοινωνία με τον επίσκοπό σου βγαίνεις εκτός Εκκλησίας. Αυτό όμως είναι παπισμός. Αν υψώνεις τείχος στην αίρεση και δεν κοινωνείς με τον αιρετικό, μένεις εντός. Λένε ακόμη, ότι οι ιεροί κανόνες το απαγορεύουν. Ψέμα. Οι κανόνες απαγορεύουν την κατάκριση επισκόπου. Τη διακοπή κοινωνίας λόγω αίρεσης την επαινούν και μάλιστα προ συνοδικής καταδίκης. Το θέμα λοιπόν τίθεται μόνο στο ποιός και αν είναι αιρετικός.

Αν η διακοπή μνημοσύνου συνεχίζονταν, τότε που διέκοψε το Άγιο Όρος για τον Αθηναγόρα αλλά και ο Ελευθερουπόλεως μαζί με τον Καντιώτη και τον Παραμυθίας, τα πράγματα δεν θα έφθαναν στο σημερινό χάλι. Θα υπήρχε φραγμός. Και ο Αθηναγόρας μπροστά στον Βαρθολομαίο ήταν «αγγελούδι». Αλήθεια, εκείνοι που διέκοψαν το μνημόσυνο βγήκαν τότε εκτός Εκκλησίας; Ας είμεθα σοβαροί! Αντί να λένε βλακείες, να μετανοήσουν όσο είναι νωρίς.

Υπάρχει και η άποψη ότι αφού και από ανάξιο λειτουργό τα Μυστήρια είναι έγκυρα, μνημονεύουμε και διαμαρτυρόμαστε έντονα λόγω Οικουμενισμού άχρι καιρού μέχρι να καταδικαστούν από ορθόδοξη σύνοδο. Να ρωτήσουμε: επίσκοπο που κηρύσσει πλάνες Ιεχωβάδων θα τον μνημόνευαν άχρι καιρού; Άρα πιστεύουν έστω ασυνείδητα ότι η αίρεση αυτή είναι μικρή ενώ οι άλλες μεγάλες. Αυτό είναι πλάνη. Δεν υπάρχουν μεγάλες και μικρές αιρέσεις παρά μόνο αιρέσεις και παναιρέσεις. Και οι ψυχές που στο εξής θα χάνονται άχρι καιρού; Να σταματήσει επιτέλους η βλακεία.

Η μάνα μου έλεγε όταν επιχειρούνταν κάτι πολύ δύσκολο: «Αυτό, θέλει πισινό από κρανιά!». Όποιος το αντέχει να ομολογεί και να μαρτυρεί, να το κάνει για να ενθαρρύνονται και οι υπόλοιποι. Δεν πάει άλλο! Ο λαγός να κάθεται στη φωλιά του αλλά να μην επικρίνει τον μάρτυρα. Ας προσεύχεται. Καλό είναι κι αυτό. Δεν μπορούμε να περιμένουμε 150 χρόνια και να ξαναζήσουμε το χάλι της Εικονομαχίας. Αυτό θέλουμε; Εδώ και τώρα, λοιπόν.

*Ο Α.Σαραντίδης είναι δάσκαλος στην Καβάλα και πολιτικός επιστήμων

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η "ΟΡΘΟΔΟΞΗ" ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΡΗΤΗΣ (ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΓΙΝΕ Η "ΑΓΙΑ" ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ) ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ!



Πως μετά να μην τους αναγνωρίσουν ως "Εκκλησίες";

Στην επίσημη ιστοσελίδα της "Ορθοδόξου" Ακαδημίας Κρήτης διαβάζουμε τα εξής: "Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν το 1965 με την οικονομική βοήθεια που πρόσφερε η Evangelische Zentralstelle fur Entwicklungshilfe / Bonn, μια Υπηρεσία της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας, που θέλησε με τη συνδρομή αυτή να δοθεί ένα σημάδι μετάνοιας και καταλλαγής σε έναν τόπο έντονα δεμένο με τη Μάχη της Κρήτης (1941) και με βαρύτατες θυσίες για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια".
Μόνο που οι Προτεστάντες γι' αυτό το "σημάδι μετανοίας" φρόντισαν να μιλούν συχνά, κατά την προσφιλή τακτική τους να διαφημίζουν τα έργα τους.

Έτσι ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, στο βιβλίο "Αλλήλοις αποκαλυπτόμενοι - αποκαλύπτοντες", το οποίο μόλις κυκλοφόρησε, γράφει τα εξής σημαντικά, σε υποσημείωση επιστολής του (14-2-1974) προς τον π. Θεοδώρητο Μαύρο (η υποσημείωση μπήκε στο τέλος της εξής προτάσεως: "ὁ Εἰρηναῖος [σ. ημ. τότε Μητροπολίτης Γερμανίας] μᾶς ἐπώλησεν εἰς τοὺς Εὐαγγελικοὺς διὰ τὰ χρήματα, ποὺ παίρνει"):

"Σὲ ἱερατικὴ σύναξη τῶν Ἑλλήνων (ὀρθοδόξων) κληρικῶν (1975) ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς προτεσταντικῆς Innere Mission Dr. Schober δὲν παρέλειψε νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει τὴν γενναιόδωρη οἰκονομικὴ συμβολή τους στὴν ἀνέγερση τῆς «Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας» στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης!".
Υπήρχε λοιπόν περίπτωση στο Κολυμπάρι, να ονομάσουν, ως όφειλαν, αιρετικούς τους Προτεστάντες και να καταδικάσουν τις αιρέσεις τους;

Οι καταστροφικές συνέπειες για την ορθοδοξία της «Αγίας και μεγάλης συνόδου» της Κρήτης (βίντεο)

makris-stulianos-sunodos.jpg

Την τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2017 στην αίθουσα «Αγαθός λόγος», της Εφημερίδας «Στύλος της Ορθοδοξίας», πραγματοποιήθηκε επίκαιρη και αποκαλυπτική ενημέρωση από το Δημοσιογράφο και θεολόγο, εκδότη της Εφημερίδας «Στύλος της Ορθοδοξίας”, κύριο Διονύση Μακρή.

Θέμα: "Οι καταστροφικές συνέπειες για την ορθοδοξία της «Αγίας και μεγάλης συνόδου» της Κρήτης"

Καλεσμένος και ομιλητής ήταν ο αρχιμανδρίτης πατήρ Παύλος Δημητρακόπουλος (Υπεύθυνος του γραφείου αιρέσεως της ιεράς μητροπόλεως Πειραιώς).
Η συνάντηση διήρκεσε 2 ώρες και 18 λεπτά,και κατά τη διάρκεια της ομιλίας έγινε ωφέλιμος και εποικοδομητικός διάλογος.


Στα όρια εγκλήματος ή έγκλημα προμελετημένο με ενδεχόμενο δόλο;



"... Αμαρτωλοί, ναι. Αιρετικοί, όχι. Δεν το αντέχει η συνείδησή μας τώρα που ψάχνουμε και μάθαμε. Το περισσότερο ποίμνιο κοιμάται ύπνον βαθύ. Πολλοί, όσο χρόνο ζήσαμε δεν θα τον ζήσουμε. Πώς μπορούμε να βλέπουμε εγκλήματα και να μην ομιλούμε; Πλέον φωνάζουμε: «Διακοπή κάθε κοινωνίας με την παναίρεση ..»

του Απόστολου Σαραντίδη*
Λυπούμεθα που σήμερα θα γράψουμε με όσο μας παίρνει γλώσσα σκληρή αλλά έχουμε να κάνουμε πλέον σύμφωνα με δημοσιεύματα και διαπιστώσεις, με δόλια εγκληματική οργάνωση με αρχηγό από την Πόλη, σε συνεργασία με μυστικές σιωνομασωνικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, που τους προστάτευαν φανερά στο Κολυμπάρι. (C.I.A.). Δεύτερος τη τάξει ο από Αυστραλίας που «έφαγε» προ πολλών ετών των αείμνηστο Σωτηρόπουλο διά του Φαναρίου. Θέλουν πάση θυσία να περάσουν τα νεοεποχίτικα σχέδια. Ντροπή τους! Αιδώς!

Το μεγαλύτερο θύμα για την ώρα, είναι ο πρώην και νόμιμος Πατριάρχης Ιεροσολύμων αντιοικουμενιστής Ειρηναίος που τον καθαίρεσε πριν από χρόνια ο Βαρθολομαίος με κατηγορίες που τις είπαν στημένες και για τις οποίες πρόσφατα αθωώθηκε τελεσίδικα από τα ισραηλινά δικαστήρια. Ο νυν αντικανονικός και παράνομος Θεόφιλος κατά πληροφορίες, τον έχει σε κατ’ οίκον περιορισμό. Μέχρι και το φαγητό, του το δίνουν από ένα παραθυράκι. Πρόσφατα ακούστηκε ότι και τα χαλασμένα δόντια του τα βγάζει ο ίδιος με σχοινί δεμένο στην πόρτα. Κανένας χρόνια τώρα δεν μιλάει για το άγος αυτό. Χτισμένος εκεί κάτω. Ξυπνάμε; Αν είναι αλήθεια, είναι εγκληματίες. Αν όχι, ας αποδείξουν το αντίθετο.

Αμαρτωλοί, ναι. Αιρετικοί, όχι. Δεν το αντέχει η συνείδησή μας τώρα που ψάχνουμε και μάθαμε. Το περισσότερο ποίμνιο κοιμάται ύπνον βαθύ. Πολλοί, όσο χρόνο ζήσαμε δεν θα τον ζήσουμε. Πώς μπορούμε να βλέπουμε εγκλήματα και να μην ομιλούμε; Πλέον φωνάζουμε: «Διακοπή κάθε κοινωνίας με την παναίρεση». Προσοχή όμως στις σχισματικές παρασυναγωγές. Ο αγώνας, εντός της Εκκλησίας με κανονικούς αλλά ορθόδοξους ποιμένες.

Με λόγια απλά και έξω απ’ τα δόντια: Οι νυν ελληνόφωνοι Πατριάρχες δεν είναι ορθόδοξοι. Οι νυν προκαθήμενοι δεν είναι ορθόδοξοι. Ο αρχιεπίσκοπος με την ελλαδική Ιεραρχία πλην ελαχίστων δεν είναι ορθόδοξοι. Η πλειοψηφία του Αγίου Όρους δεν είναι ορθόδοξη. Οι περισσότεροι ιερείς μας είναι ορθόδοξοι αλλά ανενημέρωτοι και οι ενημερωμένοι φοβισμένοι. Οι αντιδρώντες από το μικρό ποίμνιο, ευτυχώς είναι πολλοί. Αρχή των εσχάτων. Γρηγορείτε.

Κάποια ξεμωραμένα αντίχριστα μυαλά που παριστάνουν αγιόμορφες διοικητικές μορφές επικαλούνται μέχρι και διαδικτυακά επώνυμα σχόλια αναγνωστών για να εδραιώσουν κατηγορίες φαιδρές και ανυπόστατες, οι γελοιοδέστατοι! Μοιράζουν πνευματικά παράσημα για ορθοδόξους και την κόλαση για τους εαυτούς τους. Μέχρι να βγει η ψυχή όλων υπάρχει καιρός. Κατόπιν, Παράδεισος ή Εωσφόρος. «Όρσε ποιμένες που θα μας προφυλάξουν από τους λύκους!» θα φώναζε ο απλός λαός. Το ζούμε και αυτό.

Κάνουμε το χρέος μας ως άνθρωποι χριστιανοί και τίποτα παραπάνω και χαρακτηριζόμαστε γραφικοί, δογματικοί, φονταμενταλιστές και άλλες αστειότητες. Δεν κατάλαβαν ποτέ οι βλάσφημοι επικριτές και υποκριτές ότι η αγάπη που τάχα επικαλούνται αν δεν υπάρχει στην καρδιά εν αληθεία δεν είναι αγάπη διότι αφήνεις τον συνάνθρωπο στο σκότος, δηλαδή στην απώλεια. Ας παρουσιάσουν μια ρήση Θεοφόρου Πατέρα που να συμφωνεί με τις μεταπατερικές ανοησίες τους. Αν αγαπώ πραγματικά, λέω στον συνάνθρωπό μου που νοσεί από την πτώση πού πραγματικά πάσχει. Δεν συμπροσεύχομαι μαζί του για να τον παραμυθιάζω ότι δήθεν με τις πλάνες αιώνων, που κουβαλά έναν ανύπαρκτο Χριστό, θα σωθεί. Τόσο απλό είναι αλλά μας βγάζουν τρελούς. Τρελός ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης για παράδειγμα; Ή ο πατέρας Νικόλαος Μανώλης που αποφάσισε να σηκώσει μοναχικά τον Σταυρό του ή ο πατέρας Παϊσιος Παπαδόπουλος και πόσοι άλλοι που η χάρις του Θεού οικονόμησε και θα οικονομήσει προς Δόξαν Του και Σωτηρία ημών των δύστυχων;

Δεν καταλαβαίνουν οι θεομπαίχτες ότι αναγνωρίζοντας εκκλησιαστικότητα στους καταδικασμένους αιρετικούς, με έγκυρα δήθεν Μυστήρια συμπροσευχόμενοι μαζί τους αλλά και συνοδικά τάχα, στην Κρήτη, δεν τους βοηθούν στη Σωτηρία αλλά κοροϊδεύουν καί τους εαυτούς τους καί εκείνους; Άρα οι άνθρωποι αυτοί καί δεν πιστεύουν καί προωθούν δαιμονικά σχέδια. Ή ηλίθιοι είναι λοιπόν ή διαπλεκόμενοι. Σε κάθε περίπτωση, ακατάλληλοι ποιμένες. Είναι τόσο απλό! Το εξοργιστικό με αυτούς είναι ότι με το «Προς τον λαό» λένε ψέματα στον κόσμο ενώ μια απλή ανάγνωση των κειμένων της ψευδοσυνόδου άλλα λέει. Το ίδιο και η πρακτική τους με συμπροσευχές και κρυφή κοινωνία. Είναι φανερό ότι μεταξύ τους, στα υψηλά κλιμάκια την έχουν κάνει την «ένωση» δαιμονικά μέσα στο ΠΣΕ και αλλού και ο καημός τους είναι τώρα πώς θα την περάσουν ανώδυνα προς τα κάτω. Δεν τους βγαίνει όμως. Στην Αγγλία πρόσφατα έκαναν κοινό φωτισμό - αγιασμό των υδάτων με αγγλικανούς. Ποιούς κοροϊδεύουν; Και να ‘ταν μόνο αυτά; Τους αντιδρώντες γιατί τους διώκουν; Γιατί βιάζουν συνειδήσεις και εξωθούν τα πράγματα στα άκρα; Δεν τους «κόβει» ότι το αντίθετο αποτέλεσμα θα φέρουν;

Για όσους επισκόπους ενστερνίζονται δημόσια τις αποφάσεις της Κολυμπάριας ψευδοσυνόδου, κηρύσσεται πλέον αίρεση «γυμνή τη κεφαλή» και ο κάθε ιερέας που το αντέχει, την κατάλληλη στιγμή δι’ Αγίου Πνεύματος, διότι για όλους δεν είναι το ίδιο, να εκτοξεύει την πνευματική τορπίλη που διαθέτει, δηλαδή διακοπή μνημοσύνου προ συνοδικής καταδίκης. Να σταματά να κοινωνεί με την αίρεση.

Τα «παπαγαλάκια» τώρα, βγαίνουν και λένε ότι αν δεν έχεις κοινωνία με τον επίσκοπό σου βγαίνεις εκτός Εκκλησίας. Αυτό όμως είναι παπισμός. Αν υψώνεις τείχος στην αίρεση και δεν κοινωνείς με τον αιρετικό, μένεις εντός. Λένε ακόμη, ότι οι ιεροί κανόνες το απαγορεύουν. Ψέμα. Οι κανόνες απαγορεύουν την κατάκριση επισκόπου. Τη διακοπή κοινωνίας λόγω αίρεσης την επαινούν και μάλιστα προ συνοδικής καταδίκης. Το θέμα λοιπόν τίθεται μόνο στο ποιός και αν είναι αιρετικός.

Αν η διακοπή μνημοσύνου συνεχίζονταν, τότε που διέκοψε το Άγιο Όρος για τον Αθηναγόρα αλλά και ο Ελευθερουπόλεως μαζί με τον Καντιώτη και τον Παραμυθίας, τα πράγματα δεν θα έφθαναν στο σημερινό χάλι. Θα υπήρχε φραγμός. Και ο Αθηναγόρας μπροστά στον Βαρθολομαίο ήταν «αγγελούδι». Αλήθεια, εκείνοι που διέκοψαν το μνημόσυνο βγήκαν τότε εκτός Εκκλησίας; Ας είμεθα σοβαροί! Αντί να λένε βλακείες, να μετανοήσουν όσο είναι νωρίς.

Υπάρχει και η άποψη ότι αφού και από ανάξιο λειτουργό τα Μυστήρια είναι έγκυρα, μνημονεύουμε και διαμαρτυρόμαστε έντονα λόγω Οικουμενισμού άχρι καιρού μέχρι να καταδικαστούν από ορθόδοξη σύνοδο. Να ρωτήσουμε: επίσκοπο που κηρύσσει πλάνες Ιεχωβάδων θα τον μνημόνευαν άχρι καιρού; Άρα πιστεύουν έστω ασυνείδητα ότι η αίρεση αυτή είναι μικρή ενώ οι άλλες μεγάλες. Αυτό είναι πλάνη. Δεν υπάρχουν μεγάλες και μικρές αιρέσεις παρά μόνο αιρέσεις και παναιρέσεις. Και οι ψυχές που στο εξής θα χάνονται άχρι καιρού; Να σταματήσει επιτέλους η βλακεία.

Η μάνα μου έλεγε όταν επιχειρούνταν κάτι πολύ δύσκολο: «Αυτό, θέλει πισινό από κρανιά!». Όποιος το αντέχει να ομολογεί και να μαρτυρεί, να το κάνει για να ενθαρρύνονται και οι υπόλοιποι. Δεν πάει άλλο! Ο λαγός να κάθεται στη φωλιά του αλλά να μην επικρίνει τον μάρτυρα. Ας προσεύχεται. Καλό είναι κι αυτό. Δεν μπορούμε να περιμένουμε 150 χρόνια και να ξαναζήσουμε το χάλι της Εικονομαχίας. Αυτό θέλουμε; Εδώ και τώρα, λοιπόν.
*Ο Α.Σαραντίδης είναι δάσκαλος στην Καβάλα και πολιτικός επιστήμων

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Ο Βαρθολομαίος κάνει συνεχώς βήματα προς την Ένωση, αλλά Ποιμένες και αντι-Οικουμενιστές σφυρίζουν αδιάφορα!




«Ο Πέτρος ζεί μέσα στόν Πάπα Φραγκίσκο», ομολογούν οι παπικοί εν έτει 2017!

H «NEA ΟΥΝΙΑ»: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ Β΄ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ


Ο κυρός Αθηναγόρας ήτο σαφής, είχε βάλει στόχον το κοινόν ποτήριον. Ο κυρός Δημήτριος ήρχισε τους ελιγμούς καί επεδόθη είς συμπροσευχάς. Ο νύν Πατριάρχης, πού αποπειράται να οδηγήση την εκκλησίαν και πώς θα τήν φθάση έως εκεί;

Διατί ο Πατριάρχης δέχεται τους Ουνίτας;

Προ διμήνου ο Πατριάρχης υπεδέχθη επισήμως «Επισκόπους» των Ουνιτών, τους έδωσε δώρα και συνέφαγε μαζί τους! Το γεγονός αναφέρει η εφημερίς «Καθολική» της 31ης Δεκεμβρίου 2016:

«Το πρωί της 16ης Δεκεμβρίου, ο Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος δέχθηκε στο Φανάρι τον νέο επίσκοπο του Αποστολικού Βικαριάτου Κωνσταντινουπόλεως Σεβασμιώτατο Ruben Tierrablanca Gonzalez, και τον Γρατιανουπόλεως Δημήτριο, τέως ΑποστολικόΈξαρχο των Ελληνορρύθμων Ελλάδος, οι οποίοι ευχήθηκαν στον Παναγιώτατο υγεία και μακροημέρευση για τα 25 χρόνια της πατριαρχικής του διακονίας, και προς τους οποίους προσέφερε το αναμνηστικό μετάλλιο της επετείου. Ο Πατριάρχης τους κάλεσε και στην πατριαρχική τράπεζα. Ο νέος Αποστολικός Βικάριος είναι και Αποστολικός Τοποτηρητής των Ελληνορρύθμων Καθολικών Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι σήμερα αριθμούν αρκετές δεκάδες Ελληνορρύθμων μεταναστών από την Ουκρανία και τα Σλαβικά κράτη…».

Πρόκειται περί αγαθής φιλοξενίας; Ο ένας εκ των δύο είναι μάλιστα και επικεφαλής εκείνων που έρχονται από την Ουκρανίαν, μίαν χώραν εις την οποίαν υποφέρει η Ορθοδοξία από την Ουνίαν δι’ όσους γνωρίζουν την κατάστασιν. Χωρεί εις κρίσιμα ζητήματα ευγένεια; Έστω και από ηθική αναστολήν δεν θα έπρεπε να τους δεχθή. Τι είναι εκείνο όμως που αξιολογεί υπεράνω του πολέμου;

Διατί ο Πατριάρχης τονίζει την «τριαδικήν αγάπην»;

Ο Πατριάρχης μετά από πρόσκλησιν επεσκέφθη τον παρελθόντα Δεκέμβριον το Μπάρι κατά την εορτήν του Αγίου Νικολάου και εξεφώνησε διάλεξιν. Εις την διάλεξιν αυτήν αντί της δογματικής ακριβείας προετάχθη η γνωστή ψευδοθεολογία της αγαπολογίας: Η αγάπη δεν είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αλλά ανθρώπινον μέσον, που οδηγεί δια του διαλόγου εις την ενότητα! Ακόμη και με τους Ουνίτας; Δι’ αυτό ήρχισεν ο «διάλογος της αγάπης»; Παραθέτομεν εις κρίσιν κάθε πιστού αποσπάσματα από τον λόγον του Πατριάρχου, όπως τον κατέγραψεν εις άρθρον του ο κ. Stefania Falasca δια την εφημερίδα lastampa.it της 5ης Δεκεμβρίου 2016 (εις μετάφρασιν):


«Η οικουμενική σημασία της επίσκεψης Βαρθολομαίου υπογραμμίζεται από την πεποίθηση ότι κάθε τοπική Εκκλησία πρέπει να δεσμευτεί στον Οικουμενισμό… Η «ουσιαστική αναγνώριση», της μητρόπολης του Μπάρι προς τον Βαρθολομαίο, επαναλήφθηκε στο μήνυμα του Φραγκίσκου ως «ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του στην προώθηση όλο και στενώτερης κοινωνίας μεταξύ όλων των ακολούθων του Χριστού».
Ο Πατριάρχης εξέφρασε την ικανοποίησή του γι’ αυτό το σημάδι ως «προφητικό της ενότητας όλων των Αγίων Εκκλησιών του Θεού», υπογραμμίζοντας το θεολογικό ταξίδι «μεταξύ των Εκκλησιών μας και της αγάπης, του σεβασμού και της συνεργασίας»…

Στη διάλεξή του, η οποία ήταν πλήρως εναρμονισμένη με τα μηνύματα του Φραγκίσκου, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εξήγησε την έννοια της κοινωνίας ως έκφρασης της αγάπης της Τριαδικής σχέσης, αναφέροντας τις Γραφές: «Κοινωνία είναι μία κοινή μετοχή στη χάρη, την αγάπη και την κοινωνία της ζωής του Θεού, η οποία καθίσταται η κατ’ εξοχήν εμπειρία, «να βρίσκεσαι σε σχέση». Αυτό σημαίνει μετοχή στη θεία φύση, μέσω της χάριτος που χορηγείται σε μας από τον Θεό σε όλες τις πτυχές της χριστιανικής ζωής. Σημαίνει να μοιράζεσαι την πίστη, να μοιράζεσαι την πνευματικότητα, να προσεύχεται ο ένας για τον άλλον, σημαίνει να πραγματοποιούμε αυτή την κοινωνία με συγκεκριμένο τρόπο στη ζωή μας, να την ασκούμε. 

Έτσι, αν έχουμε καταλλαγεί με τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού, αν είμαστε οικείοι Του, εξήγησε ο Βαρθολομαίος, «αντιλαμβανόμαστε τους αδελφούς και τις αδελφές μας ως ανθρώπους που ανήκουν σε εμάς, που μοιράζονται τη τριαδική καταγωγή μας και πορευόμαστε προς τον ίδιο προορισμό που είναι ο Χριστός, ο οποίος εμπερικλείει τα πάντα». «Η τριαδική αγάπη, μας μετατρέπει σε ανθρώπους που σχετίζονται ο ένας με τον άλλο, κοινωνούντα υποκείμενα, συμφυή σε διάλογο, ικανά να αναπτύσσουν σχέση αγάπης, η οποία μεταμορφώνει το εγώ μας, μας κάνει ικανούς να ενεργήσουμε και να σκεφτόμαστε ότι η ειρήνη προέρχεται από το διάλογο και ο διάλογος οδηγεί στην ενότητα»…
Ο Αρχιεπίσκοπος του Μπάρι Francesco Carucci περιέγραψε την ιστορική επίσκεψη του Πατριάρχη στο Μπάρι ως «ένα σημαντικό βήμα στην πορεία που φέρνει Καθολικούς και Ορθοδόξους πιστούς πιο κοντά…».


Πάπας: τώρα ενότητα εις το μέλλον και το Πρωτείον!

Ποία είναι η «πλήρης εναρμόνιση»; Το επίσημον μήνυμα του Πάπα προς το Φανάρι κατά την εορτήν του Αγ. Αποστόλου Ανδρέου αποκαλύπτει την άτυπον συμφωνίαν με τον Πατριάρχην δια το σχέδιον του οικουμενισμού: έργα αγάπης εις την αρχήν, «πρωτεί­ον» εις το τέλος. Αναγνώσατε προσεκτικά το ακόλουθον τμήμα από άρθρον της εφημερίδος «Καθολική» της 30ης Νοεμβρίου 2016:

«Η ανταλλαγή αντιπροσωπιών ανάμεσα στη Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη, επ’ ευκαιρία των αντίστοιχων εορταστικών ημερών που τιμούν τους αποστόλους Πέτρο και Ανδρέα, είναι ορατό σημείο των βαθιών δεσμών που ήδη μας ενώνουν», είπε ο πάπας Φραγκίσκος στις 30 Νοεμβρίου στο μήνυμά του προς τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, Βαρθολομαίο Α’. «Είναι μία έκφραση της επιθυμίας μας για βαθύτερη κοινωνία, μέχρι εκείνη την ημέρα που, Θεού θέλοντας, θα γίνουμε μάρτυρες της αγάπης του ενός για τον άλλον, συμμετέχοντας στην ίδια ευχαριστιακή τράπεζα… η ισχυρή δέσμευση για την επανεγκαθίδρυση της ενότητας των χριστιανών» που επιβεβαιώθηκε κατά την Πανορθόδοξη Σύνοδο τον Ιούνιο, «είναι για τους καθολικούς πηγή αληθινής ενθάρρυνσης».

Υπενθύμισε ότι ο Βαρθολομαίος «είχε πάντοτε επίγνωση των υπαρχουσών δυσκολιών για ενότητα και ποτέ δεν κουράστηκε να υποστηρίζει πρωτοβουλίες που ενθαρρύνουν τη συνάντηση και τον διάλογο», αλλά προσέθεσε ότι «η ιστορία των σχέσεων μεταξύ των χριστιανών, ωστόσο, δυστυχώς σημαδεύτηκε από συγκρούσεις που έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη των πιστών. Για το λόγο αυτό, ορισμένοι προσκολλώνται σε συμπεριφορές του παρελθόντος». 

Ο Πάπας τόνισε ότι «μόνο η προσευχή, οι κοινές αγαθοεργίες και ο διάλογος μπορούν να μας δώσουν τη δυνατότητα να υπερβούμε τη διαίρεση και να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον». Εσημείωσεν ότι μέσω του διαλόγου, «κατά τις τελευταίες δεκαετίες, Καθολικοί και Ορθόδοξοι άρχισαν  να αγνωρίζουν ο ένας τον άλλον ως αδελφούς και να εκτιμούν ο ένας τα χαρίσματα του άλλου, και μαζί κήρυξαν το Ευαγγέλιο, υπηρέτησαν την ανθρωπότητα και το σκοπό της ειρήνης, προώθησαν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και την ανεκτίμητη αξία της οικογένειας και φρόντισαν για όσους βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη, καθώς και τη Δημιουργία, το κοινό μας σπίτι».

Ο πάπας Φραγκίσκος, έπειτα, επεσήμανεν ειδικότερα το έργον της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών Εκκλησιών. Όσον αφορά το έγγραφόν τους του Σεπτεμβρίου δια την συνοδικότητα και το πρωτείον κατά την πρώτην χιλιετίαν, είπεν ότι «παρόλο που παραμένουν πολλά ερωτήματα, αυτός ο κοινός στοχασμός… μπορεί να προσφέρει κοινά θεμέλια για την διάκριση τρόπων, με τους οποίους το πρωτείο μπορεί να ασκηθεί στην Εκκλησία, όταν όλοι οι χριστιανοί της Ανατολής και της Δύσης τελικά συμφιλιωθούν».

Κανονικά γίνεται το αντίστροφον: λύεται το δογματικόν πρόβλημα (το «Πρωτείον») και ακολουθούν τα έργα αγάπης καρπός της κοινής πίστεως. Όμως βλέπομεν ότι ο Πατριάρχης εις την διάλεξίν του ωμίλησε δια την αγάπην, την οποίαν θεμελιώνει εις την τριαδολογίαν. Η τριαδολογία βεβαίως του Πατριάρχου στηρίζεται εις την τριαδολογίαν του Σεβ. Περγάμου, εξ ου και η επιμονή εις το «να βρίσκεσαι σε σχέση». Αυτή η τριαδολογία προβλέπει όμως κακοδόξως «Πρωτείον» εις τον Πατέρα. Διατί τόση επιμονή; Διότι το «Πρωτείον» είναι θεμελιώδες εις τους Παπικούς, αλλά όχι εις τους Ορθοδόξους.


Το «Πρωτείον» σήμερα

Υπάρχει η διάχυτος ψευδαίσθησις εις τους Ορθοδόξους ότι ο Παπισμός δεν είναι όπως εις τον Μεσαίωνα και ότι μετά την Β Βατικανὴν έχει εκδημοκρατισθή και έχει υποχωρήσει από τας αξιώσεις του «Πρωτείου». Παραθέτομεν πολύ προσφάτους απόψεις -όχι τυχαίων- θεολόγων μετά την πρόσφατον κίνησιν τεσσάρων καρδιναλίων να απαιτήσουν διασαφηνίσεις δια την εγκύκλιον του Πάπα Φραγκίσκου «Amoris Laetitia». Ο Rodrigo Guerra Lopez, μέλος Ποντιφικικού Συμβουλίου, έγραψεν άρθρον εις την ιστοσελίδα Vatican Insider της 19ης Δεκεμβρίου 2016, μεταξύ των οποίων αναφέρει (εις μετάφρασιν):

«Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς επέλεξε τον Πέτρο –ένα φτωχό ψαρά– για να μας καθοδηγήσει. Δεν ήταν θεολόγος η λόγιος. Ήξερε για δίχτυα και για ψάρια. Δεν παρεκάμφθη η ευθραυστότητά του και η αγένεια, για να γίνει ο βράχος που θα στηρίξει την Εκκλησία. Αλλά μέσω αυτών ο Θεός αποφάσισε να μας διδάξει και να μας εκπλήξει όλους… Τι μπορώ εγώ, ένα λαϊκό μέλος των πιστών –αμαρτωλό και αγνώμον– να σκεφτώ, όταν βλέπω τέσσερεις σημαντικούς καρδιναλίους της Εκκλησίας να αμφισβητούν τον Πάπα ως προς την καθιερωμένη εξουσία του…; Ο Καρδινάλιος Burke επιβεβαίωσε ότι, αν ο Φραγκίσκος δεν ανταποκριθεί στις ερωτήσεις τους, θα είναι έτοιμοι να ασκήσουν «επίσημη πράξη διόρθωσης» στον διάδοχο του Πέτρου… Είθε ο Θεός με το διάλογο και τις καλές προθέσεις, με κοινή προσευχή και ειλικρινή εναγκαλισμό, να μπορούμε όλοι να πορευθούμε με το διάδοχο του Πέτρου και με τους επισκόπους που είναι σε κοινωνία μαζί του».

Επειδή δεν κατεπαύθησαν αι φωναί των Καρδιναλίων νέον δημοσίευμα ανηρτήθη από τον Stephen Walford εις την ιστοσελίδα lastampa.it της 7ης Φεβρουαρίου 2017, τμήμα του οποίου δημοσιεύομεν εις μετάφρασιν:

«Υπάρχει ένα μικρό αλλά πολύ σημαντικό εδάφιο στην Αγία Γραφή, που είναι η βάση για το χάρισμα του Πάπα. Ο Ιησούς είπε στον Πέτρο: «εγώ εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου» (Λκ 22,32). Με αυτά τα λόγια, ανακαλύπτουμε μία μοναδική αποστολή που δόθηκε μόνο στον Πέτρο, και όχι στους άλλους Αποστόλους. Ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β τὴν περιέγραψε ως το «χάρισμα της ειδικής βοήθειας» και εξηγεί περαιτέρω: «Αυτό σημαίνει τη συνεχή βοήθεια του Αγίου Πνεύματος σε όλη την άσκηση της διδακτικής αποστολής, η οποία προορίζεται να εξηγήσει την αποκεκαλυμμένη αλήθεια και τις συνέπειές της στη ζωή του ανθρώπου. Για το λόγο αυτό, η Β Σύνοδος του Βατικανού αναφέρει ότι όλη η διδασκαλία του Πάπα πρέπει να ακουστεί και να γίνει αποδεκτή, ακόμη και όταν δεν δίνεται από καθέδρας »…

Ο Πάπας Βενέδικτος XVI (δηλ. ο τέως Πάπας που είναι ακόμη εν ζωή) επιβεβαίωσε ακριβώς την ίδια ερμηνεία, όπως οι προκάτοχοί του, σε μία ομιλία για την εορτή του Αγίου Πέτρου και Παύλου: «Η προσευχή του Ιησού» (Λκ 22,32) είναι ταυτόχρονα μία υπόσχεση και ένα καθήκον. Η προσ­ευχή του Ιησού διαφυλάσσει την πίστη του Πέτρου, την πίστη την οποία ομολόγησε στην Καισάρεια του Φιλίππου: «Συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Μτ 16,16). Και έτσι, ποτέ δεν άφησε να σιγήσει αυτή η πίστη. Την ενίσχυσε ξανά και ξανά, ακόμη και στη δοκιμασία του σταυρού και σε όλες τις αντιφάσεις του κόσμου: αυτό είναι το καθήκον του Πέτρου.

 Ως εκ τούτου, το θέμα είναι ότι ο Κύριος δεν προσεύχεται μόνο για την προσωπική πίστη του Πέτρου, αλλά και για την πίστη του ως λειτούργημα προς τους άλλους. Αυτό είναι ακριβώς εκείνο το οποίο εννοεί με τη φράση: «και συ ποτε επιστρέψας στήριξον τους αδελφούς σου» (Λκ 22,32)…
Εν κατακλείδι, θα πρέπει να επιστρέψουμε στην δήλωση του Πάπα Πίου ΧΙΙ: «Οποιοδήποτε και αν είναι το όνομα, το πρόσωπο, η ανθρώπινη καταγωγή του κάθε Πάπα, πάντοτε ζει μέσα σε αυτόν ο Πέτρος. Είναι ο Πέτρος εκείνος ο οποίος διοικεί και κυβερνά». 

Ως εκ τούτου, ο Πέτρος ζει μέσα στον Πάπα Φραγκίσκο και είναι βέβαιο, ότι όταν ο Ιησούς είπε στον Πέτρο «εγώ εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου», είδε κάθε Πάπα έως τα έσχατα. Είπε αυτά τα λόγια στον Jorge Mario Bergoglio (δηλ. στον Πάπα Φραγκίσκο). Όσοι έχουν αμφισβητήσει τον Άγιο Πατέρα –ειδικά εκεί­νοι οι οποίοι συνεχώς βάλλουν εναντίον του με ένα τρόπο που ευτελίζει την χειροτονία τους– πρέπει τώρα να θέσουν στον εαυτό τους το ερώτημα: 

Πρόκειται για έλλειψη εμπιστοσύνης όχι στον Πάπα, αλλά στην πραγματικότητα στην προσευχή του Ιησού: «εγώ εδεήθην περί σου»; Αν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε στην κατοχή μας την Παράδοση, ότι θα την υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, τότε θα πρέπει να αποδεχθούμε να υπερασπιζόμαστε τον Πάπα Φραγκίσκο και το αξίωμά του, επίσης. Δεν υπάρχει άλλη διαθέσιμη ερμηνεία, οι Πάπες μίλησαν».

Συμπέρασμα

Οι Παπικοί δεν έχουν μετακινηθή εις το ελάχιστον εις τα θέματα του «Πρωτείου». Εις τον νυν Πάπα «ζει εντός του ο Απ. Πέτρος»! Παρ’ όλα αυτά ο Πατριάρχης συνεχίζει εις την γραμμήν του δήθεν «διαλόγου της αγάπης», ο οποίος έχει ως σκοπόν να καταστή μοναδικόν κριτήριον η συμφιλίωσις, ως πεμπτουσία του δόγματος! Αν αυτό συμβή, τότε η αποδοχή του «Πρωτείου» θα είναι απλή υπόθεσις, διότι αυτό δεν θα είναι σπουδαιότερον πλέον από την συμφιλίωσιν. Ιδού διατί δέχεται τους Ουνίτας ο Πατριάρχης. Δεν πρόκειται δια ευγένειαν, αλλά δια μήνυμα. Ποίο είναι αυτό; Πρώτον, ότι η αγάπη είναι σπουδαιοτέρα από το «Πρωτεί­ον»! Δεύτερον, ότι δυνάμεθα να παραμείνωμεν Ορθόδοξοι έχοντες «Πρωτείον»! Τρίτον, ότι είναι δυνατή η καθιέρωσις «Πρωτείου» και εις την Ανατολήν!

Αυτή θα ήτο δυνατόν να αποκληθή ως «νέα Ουνία»: μία Ορθοδοξία που να αποδέχεται το «Πρωτείον» πρωτίστως εις τα εσωτερικά της. Ενώ η Ουνία ήρχιζεν από την αποδοχήν του δόγματος και κατέληγεν εις την ουδετερότητα δια την παράδοσιν (δηλ. δύνασαι να ανήκεις εις την ανατολικήν παράδοσιν αρκεί να αποδέχεσαι το «Πρωτείον»), η «νέα Ουνία» αρχίζει από την προτεραιότητα εις την -χαλκευμένην βεβαίως- παράδοσιν (δηλ. θα δυνηθής να αποδεχθής το «Πρωτείον», αν εις την ιδικήν σου παράδοσιν την ανατολικήν το έχης ήδη αποδεχθή) και ιδιαιτέρως της «αγάπης», η οποία ανάγεται εις την Ζηζιούλειον τριαδολογίαν, η οποία προϋποθέτει το «Πρωτείον» του Πατρός!

Ωραία ομολογία και ωραίοι Διάλογοι! Ξεπουλάνε την πίστη τους για να συμμετέχουν στους Διαλόγους!!!


«ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΠΑΤΡ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΟΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ»
ΟΛΑ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΑΖΙ!
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΦΟΡΕΣΑΝ ΤΟΥΡΠΑΝΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΜΠΟΥΡΚΑ;


   ΜΗΠΩΣ ΕΦΘΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΣΕ Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ;


Την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου το βράδυ οι Μητροπολίτες Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος και Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος μετέβησαν στο Ιράν για να συμμετάσχουν ως μέλη της επταμελούς ελληνικής αντιπροσωπείας στον 6ο Γύρο Κοινών Συνεδριάσεων του Διεθνούς Κέντρου Διαθρησκειακού Διαλόγου με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία που διεξάγεται στις 20 και 21 Φεβρουαρίου στο κτιριακό συγκρότημα «Ιμάμ Χομεϊνί» του Οργανισμού Ισλαμικού Πολιτισμού και Σχέσεων (I.C.R.O.) στην Τεχεράνη.

Το θέμα του Συνεδρίου είναι «Θρησκευτικός ορθολογισμός, λύση για την αντιμετώπιση της βίας και του εξτρεμισμού». Το Συνέδριο ξεκίνησε τις εργασίες του το μεσημέρι της Δευτέρας 20 Φεβρουαρίου και ο Μητροπολίτης κ. Άνθιμος εξεφώνησε πρώτος εκ μέρους της ελληνικής αντιπροσωπείας την ομιλία του με τίτλο «Ισλάμ και Ορθόδοξος Χριστιανισμός».

Την επταμελή ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούν, εκτός του κ. Άνθιμου, οι: • Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος • Ελλογ. κ. Ισμήνη Κριάρη, Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών • Ελλογ. κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. • Ελλογ. κ. Απόστολος Νικολαΐδης, Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. • Ελλογ. κ. Μιχάλης Μαριόρας, Επικ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. • Ελλογ. κ. Νίκη Παπαγεωργίου, Αναπλ. Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Α.Π.Θ. Η ελληνική αντιπροσωπεία προσεκλήθη από το Διεθνὲς Κέντρο Διαθρησκειακού Διαλόγου (International Center for Interreligious Dialogue-C.I.D.) της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν και εκτός της Τεχεράνης θα επισκεφθούν τις πόλεις Κομ και Ισφαχάν όπου θα έχουν συναντήσεις με καθηγητές Θεολογικών Πανεπιστημίων του Ιράν.

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

Ορθόδοξε λαέ, μέμνησο του Κολυμπαρίου!




από το σπιτάκι της Μέλιας

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Ο τίτλος του παρόντος άρθρου θυμίζει την αρχαία φράση, την οποία έλεγε καθημερινά ο υπηρέτης στον Πέρση βασιλιά Δαρείο, υπενθυμίζοντας του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, γιατί συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων: «Δέσποτα, μέμνησο των Αθηναίων!», του έλεγε κάθε πρωί που άνοιγε τα μάτια του.

Ναι, είναι δανεισμένο το «μέμνησο» από τη φράση εκείνη. Μόνο που γράφεται εδώ, όχι για να εγείρει αισθήματα εκδίκησης ή αντιπάθειας σε πρόσωπα, όπως αυτή του Δαρείου προς τους Αθηναίους, αλλά για να στηθεί ως μια μικρή ασπίδα αντίστασης στην καταστροφική προσπάθεια μεταπατεροποίησης της Παράδοσης της Εκκλησίας μας.

Να βοηθήσει στο κατά δύναμη, ώστε η σύνοδος του Κολυμπαρίου να εντυπωθεί και να παραμείνει στη θύμηση και στη συνείδηση του λαού, ως το θλιβερό εκκλησιαστικό γεγονός, το οποίο κατέστη επισήμως έρεισμα και εφαλτήριο διάδοσης και εδραίωσης της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Ακόμη δε, ότι η σύνοδος αυτή πραγματοποιήθηκε, για να γίνει η δικλείδα ασφαλείας, που έρχεται να κλειδώσει, να επιβεβαιώσει, να εγκρίνει και να διασφαλίσει την «κανονικότητα» των μέχρι τούδε αλλά και πασών των διαπραχθέντων και διαπραχθησομένων οικουμενιστικών αυθαιρεσιών.



Είναι πολύ σοβαρή και αξιοθρήνητη η κατάσταση. Δεν ξέρουμε, μετά από αυτήν τη σύνοδο, πόσο γρήγορα θα εξελιχθούν τα γεγονότα και ποιος θα είναι ο πνευματικός της αντίκτυπος. Με πείσμα και αγωνία πολλή, αλλά και με μεθόδους ξένες προς το πνεύμα της Εκκλησίας του Χριστού, σπεύδουν οι «μηχανικοί» της συνόδου του Κολυμπαρίου να την «εγκαταστήσουν», διά του ετσιθελισμού, στη συνείδηση των πιστών. Άκοντος εκόντος του πληρώματος, πλέον, όλα τα εκκλησιαστικά πράγματα έχουν και θα συνεχίσουν να έχουν ως βάση σχεδιασμού, ερμηνείας και εκτέλεσής τους τις αποφάσεις αυτής της συνόδου. Μ` ένα λόγο χαράχτηκε νέα πορεία της Εκκλησίας, σύμφωνη με το γενικότερο κλίμα της ομογενοποίησης των πάντων, κάτω από το δαιμονικό πνεύμα της πανθρησκείας και ισχυρό ρεύμα της παγκοσμιοποίησης.

Αν λοιπόν αρχίσει να περνά στη λήθη η σύνοδος, σημαίνει πως δεν θεωρείται μόλυσμα, πως είναι ακίνδυνη για την εξάπλωση πνευματικού λοιμού. Άρα δεν ενοχλεί την εκκλησιαστική συνείδηση και συνεπώς κατατάσσεται στο ίδιο επίπεδο με όλες τις προηγούμενες Συνόδους.




Για να έχει όμως το δικαίωμα της λησμονιάς η σύνοδος αυτή από τις καρδιές, οι οποίες σέβονται τους αγίους και την παρακαταθήκη τους, πρέπει να διαγραφεί οριστικά από την εκκλησιαστική ιστορία, χωρίς να μείνει κανένα ίχνος από τους βέβηλους και σεσοφισμένους μύθους της. Να ακυρωθούν οι αποφάσεις της, όπως οι κανόνες ορίζουν, για να ξανάρθει η ηρεμία στη ζωή της Εκκλησίας και να εξαλειφθεί μια από τις σοβαρές αιτίες των πολλών και μεγάλων κακών που συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν στην πατρίδα μας.

Μην αμφιβάλλουμε πως οι προτεσταντικής προέλευσης ηθικοπνευματικές εκτροπές, που διαβρώνουν σήμερα στον τόπο μας το πατροπαράδοτο ήθος, χτυπώντας ασεβώς τους ευαίσθητους και ιερούς χώρους, βλέπε παιδεία, είναι απόρροια του πνεύματος της συνόδου του Κολυμπαρίου. Διότι, δεν έχουν τόση σημασία οι θεολογικές αναλύσεις των αποφάσεών της, όσο αυτό που κρύβεται πίσω απ` αυτές και ο σκοπός που επιδιώκεται. Όσοι παρακολουθούν με αγωνία και ακόμη περισσότερο όσοι αντιστέκονται, αγωνιζόμενοι κατά του νέου αυτού αντιρωμαίικου καθεστώτος, ξέρουν πολύ καλά πως υπάρχει σχέση των δύο αυτών πραγμάτων.

Κι επειδή η Εκκλησία είναι θείο καθίδρυμα και λειτουργεί όχι μόνο μέσα το χρόνο και μέσα στον κόσμο, αλλά και εις τους ουρανούς και εις τους αιώνας των αιώνων, όσοι ζούμε στις ημέρες αυτές, κατά τις οποίες διαπράττεται η παρανομία και βιώνουμε ζωντανό τον πειρασμό, αν δεν σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, θα δώσουμε λόγο στο Θεό. Διότι θα παραδώσουμε αμαχητί στις επόμενες γενιές ένα πνευματικό έκτρωμα, ένα δηλητήριο με ψεύτικο φαρμακευτικό – θεραπευτικό επικάλυμμα, το οποίο ύπουλα και κρυφά, αλλά σταθερά, θα οδηγεί τις ψυχές στην απώλεια.

Γι` αυτό, πάση θυσία, πρέπει να παραμείνει αναμμένη και ζωντανή η μνήμη της ως μέγα πνευματικό έλλειμμα, που προκαλεί πόνο στην ψυχή και συνεπώς και ως θέμα διαρκούς ετοιμότητας και προσευχής. Διότι με τον τρόπο που προωθείται η επιβολή των αποφάσεών της, μόνο το χέρι του Θεού μπορεί να την ανακόψει.

Παρόλα αυτά και τόσα άλλα, που υπερβαίνουν τις δυνάμεις του ανθρώπου και διαφεύγουν της αντίληψής του:

Λαέ του Θεού, μην ξεχνάς το Κολυμπάρι!

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος


Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

AYΤΑ ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ!!!




ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ» ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥΜΕ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ!!!

ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΔΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟΥΣ ΧΟΡΟΥΣ! 

AYΤΑ ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ!!!!

ΟΙ ΑΓΓΛΙΚΑΝΟΙ –Οἱ ἀδελφὲς ἐκκλησίες τοῦ Βαρθολομαίου καὶ τῶν οἰκουμενιστῶν, μὲ καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις μέσα στοὺς ναούς τους γιορτάζουν τὶς ἀποκριές! Στὸ διαδίκτυο ὑπάρχει πλούσιο φωτογραφικὸ ὑλικό!!!!

ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ δὲν πέφτουν παρακάτω· Καρδινάλιος δίνει ὄστια σὲ καρναβάλι καὶ ὁ πάπας Φραγκίσκος μιμεῖται τοὺς κλόουν. Δέστε φωτογραφίες.
Ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης ποὺ δέχεται τοὺς αἱρετικοὺς ὡς ἐκκλησίες δίνει τὴν ἄδεια στὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο νὰ στείλῃ ἀντιπροσώπους ἱερεῖς, γιὰ νὰ τιμήσουν τοὺς ἀποκριάτικους χορούς! Αὐτὴ τὴν σατανικὴ ἕνωση ἐπιδιώκουν οἱ ἀθεόφοβοι!!!

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Ο ΜΑΣΟΝΙΣΜΟΣ ΕΙΣΧΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ


Η Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο κήρυκες και πρεσβευτές της Πανθρησκείας


Το “για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία” που αναφωνούσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, έγινε σύμψυχος παιάνας ξεσηκωμού των υπόδουλων Ελλήνων κατά την Επανάσταση του Γένους το 1821!

Στις 24 Φεβρουαρίου 1821, ο Δημήτριος Υψηλάντης κυκλοφόρησε προκήρυξη που είχε τίτλο: “Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος”. Την ίδια ημέρα υπέβαλε την παραίτησή του στον Τσάρο από τον ρωσικό στρατό!

Στην Επανάσταση του Γένους το 1821, αλλά και σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες και πολέμους του Έθνους μας, η Εκκλησία ήταν πάντα μπροστά. Επίσκοποι, ιερείς, απλοί μοναχοί, όλοι πάντα έδιναν βροντερό παρόν!!

Όλοι ήσαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι! ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ! ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ!!

Στους χρόνους της ειρήνης, ο κύριος σκοπός της Εκκλησίας είναι η Σωτηρία της ψυχής των πιστών! Μέσω του κηρύγματος προσεγγίζεται ο πιστός του Χριστού λαός για την ουσιαστικότερη επαφή με την Εκκλησία!!

Στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε, ανταποκρίνονται σε αυτό το Ορθόδοξο κήρυγμα πολλοί από τους Ιεράρχες μας;;;

Διεθνές Χριστιανικό Τάγμα του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου!!
Σε αυτή την ταλαιπωρημένη ζωή μας, η αμάθεια σε σκοτώνει, αλλά δυστυχώς και η πολύ γνώση μπορεί να σε σκοτώσει.

Γιατί σας τα λέω αυτά;;;

Πιστεύω θα καταλάβετε διαβάζοντας παρακάτω τα όσα μας εκμυστηρεύθηκε η υψηλότατης διαβάθμισης των πληροφοριών πηγή μας και εάν δεν τρελαθείτε τώρα, ίσως τη γλυτώσατε:

«Υπάρχει ένα “Διεθνές Χριστιανικό Τάγμα Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου” που είναι υπό την αιγίδα και την πνευματική προστασία του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας. Η έδρα του είναι στη Φιλανδία με παραρτήματα σε διάφορες χώρες καθώς και στη χώρα μας! Στην Πατρίδα μας διαθέτει μέλη – στελέχη σε υψηλές θέσεις του ελληνικού κράτους! Το Προεδρείο του εδρεύει στη Βιέννη και ο Πρόεδρός του είναι Άγγλος και αναφέρεται ως “Πρίγκιπας”! Ο δεύτερος βαθμός ονομάζεται “Μπαρών” και αποδίδεται κυρίως σε Φιλανδό! Το παράρτημα της Αγγλίας το χρηματοδοτεί το οικονομικό κατεστημένο αυτής της χώρας!

Παράρτημα του “Τάγματος” έχει ιδρυθεί στη Ρωσία, όπου έχει στρατολογηθεί ως μέλος και ο Εθνικιστής Ρώσος Βλαντίμιρ Ζιρινόφσκι, αλλά και στην Αλβανία όπου τον έλεγχο τον έχει η Αγγλική Υπηρεσία Πληροφοριών, αφού μέσω του “Τάγματος” έχει διεισδύσει στις Αλβανικές Μυστικές Υπηρεσίες καθώς και στο παρατραπεζικό σύστημα της γείτονας χώρας! Επίσης το “Τάγμα” συνεργάζεται με την Καθολική Εκκλησία»!

Μασονικοί Τύποι κατά την μύηση νέων μελών!!
Συνεχίζοντας η υψηλής διαβάθμισης πληροφοριών πηγή μας, μας αναφέρει:

«…κατά την μύηση των νέων μελών του το “Τάγμα” χρησιμοποιεί Μασονικούς Τύπους. Το παράρτημά του στην Ελλάδα βρίσκεται επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας…, ενώ του “Μπαρών” η διαμονή στην Ελλάδα βρίσκεται επί της οδού Δεληγιάννη… στη Γλυφάδα! Του δε “Καγκελάριου” του ελληνικού παραρτήματος ο τόπος διαμονής είναι στην οδό Δασκαλογιαννάκη… στη Γλυφάδα»!!

Το βιβλιαράκι Ευαγγέλιο του “Τάγματος”!!


Σε αυτό το βιβλιαράκι αναφέρονται όλες οι διαδικασίες της τελετουργικής συνευρέσεως όλων των Αξιωματούχων του “Τάγματος”!

Που λαμβάνουν μέρος, όπως αναφέρεται στην 3η σελίδα, με τη σειρά εισόδου τους στην αίθουσα:

Των επιτίμων Αξιωματούχων και των επιτίμων Ιπποτών και Αρχοντισσών του Τάγματος!

Των Ταξιαρχών!

Του Αναπληρωτή Έξαρχου!

Του Έξαρχου!

Του Προέδρου της Ακαδημίας Pedekos!

Του Γενικού Γραμματέως του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων (Κοινοβούλιο του Τάγματος)!

Του Προέδρου του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων!

Του Αντικαγκελαρίου!

Του Καγκελαρίου!

Του Μεγάλου Μαγίστρου!

Των Εκπροσώπων των Εκκλησιαστικών Αρχών!

Της Α.Θ. Μακαριότητας του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Πνευματικού Προστάτη του Τάγματος ή του Εκπροσώπου Αυτού!


Αυτή η μάζωξη γίνεται για το “τυπικό της τελετής ορκωμοσίας, αναγορεύσεως, περικοσμήσεως, περιενδύσεως και επιψαύσεως δια ξίφους των νέων ιπποτών προς επίσημο εισδοχή των εις τις τάξεις του Διεθνούς Χριστιανικού Τάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου!!

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών…

Σε αυτήν τη σύναξη που αναφερόμαστε, συμμετείχε ο Μακαριστός Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Παρθένιος Γ΄. Ο οποίος διετέλεσε Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κατά τα έτη 1987 – 1996 (ορκίσθηκε 23 Φεβρουαρίου 1987). Διετέλεσε Πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών! Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (World Council of Churches – ΠΣΕ) είναι μια οικουμενική χριστιανική οργάνωση. Αποτελεί κοινωνία 340 εκκλησιών από τις οποίες οι 157 είναι μέλη του, σε περισσότερες από 100 χώρες. Ιδρύθηκε στις 23 Αυγούστου 1948 και στα ιδρυτικά μέλη του συμπεριλαμβάνονταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, η Εκκλησία της Ελλάδος και η Εκκλησία της Κύπρου. Σήμερα συγκεντρώνει τις περισσότερε Ορθόδοξες και έναν αριθμό Προτεσταντικών εκκλησιών, όπως την Αγγλικανική Εκκλησία, πολλές Λουθηρανικές, Μεθοδικές, Μεταρρυθμισμένες, μερικές Βαπτιστικές και Πεντηκοστιανές Εκκλησίες!

Επίσης, συμμετέχουν Παλαιοκαθολικές καθώς και ένα ευρύ φάσμα ενωμένων και ανεξάρτητων εκκλησιών. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αν και δεν είναι εκκλησία -μέλος, συνεργάζεται στενά με το ΠΣΕ, στο οποίο αποστέλλει παρατηρητές και εκπροσώπους. Από την Ελλάδα, εκτός από την Εκκλησία της Ελλάδος, στο ΠΣΕ συμμετέχει και η Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία.

Το ανώτατο διοικητικό σώμα του Συμβουλίου είναι η Γενική Συνέλευση, η οποία συνέρχεται ανά μερικά χρόνια. Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου είναι από το 2010 ο Όλαβ Φίξε Τβάιτ, από την Εκκλησία της Νορβηγίας η οποία συγκαταλέγεται στις Λουθηρανικές εκκλησίες (Βικιπαίδεια)!!

Ωστόσο, όλοι εκείνοι οι Μεγάλοι Έλληνες που διατράνωσαν την Πίστη τους στην Ορθοδοξία, είναι δυνατόν να αντιληφτούν όλα τα παραπάνω;;; Ας διαβάσουμε την άποψη όπως την καταθέτει ένας από τους πολλούς που θεωρούν ότι δεν μπορεί ποτέ να συμβαδίζει με την Ορθοδοξία, η Μασονία και ας αντιληφθούμε ποιοι ηγούνται της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου σήμερα, κήρυκες και πρεσβευτές της Πανθρησκείας!!

Η Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Τεκτονισμός (του πρωτ. Π. Βασιλείου Α. Γεωργόπουλου, Λέκτορος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Βασική τακτική διαφόρων ομάδων, κινήσεων, οργανώσεων κ.α. όπου ο χαρακτήρας τους, οι διδασκαλίες και οι πρακτικές είναι απολύτως ασυμβίβαστες με την ορθόδοξη πίστη μας, είναι η προσπάθεια χειραγώγησης των ανθρώπων μέσω της παραπληροφόρησης. Τακτική η οποία κατ’ εξοχήν χρησιμοποιείται από τον Τεκτονισμό ή Μασονία. Μόνιμη επωδός των διαφόρων Τεκτόνων αποτελεί ο ισχυρισμός, ότι αποτελούν απλώς φιλοσοφική οργάνωση που αποβλέπει στην αναζήτηση της αλήθειας, στην κοινωνική και ατομική πρόοδο χωρίς να έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα. Άποψη που προσπαθούν να τη διαδώσουν με κάθε πρόσφορο μέσο και σε κάθε ευκαιρία. Θεωρούν μάλιστα ότι μπορεί κάποιος να είναι ταυτοχρόνως και χριστιανός και Τέκτονας. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν κάποιος να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και ταυτοχρόνως να είναι και Μασόνος;
Για την Ορθόδοξη πίστη μας κάτι τέτοιο είναι όχι μόνον αδύνατο αλλά και αδιανόητο. Εν προκειμένω είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι η Εκκλησία μας (διαχρονικά) έχει κατ’ επανάληψη τοποθετηθεί για τον Τεκτονισμό κατά τρόπο σαφή, υπεύθυνο και συγκεκριμένο…

Την επόμενη Κυριακή…
Θα δημοσιεύσουμε το “ερωτηματολόγιο εγγραφής μέλους” στο “Διεθνές Χριστιανικό Τάγμα του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου”, καθώς και την ομιλία του Μεγάλου Μαγίστρου του “Τάγματος”, που εκφωνήθηκε σε συνεδρία του “Τάγματος” στο Καστέλι (Κίσσαμος) της Κρήτης, στις 27 Σεπτεμβρίου 1987!!


Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”

egerssi@otenet.gr

www.apostoloupanos.gr

ΠΗΓΗ

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

«Όλοι οι Άγιοι είναι µακάριοι, αλλά όσοι µαρτυρήσουν τον καιρό του Αντιχρίστου θα είναι τρισµακάριοι»



Ο Πόλεμος Του Αντιχρίστου Εναντίων Των Χριστιανών

Θα είναι ο Αντίχριστος σκληρός και άσπλαχνος, όλους θα τους καταστρέφει και ιδιαίτερα θα πολεµήσει τους Χριστιανούς (Κύριλλος Ιεροσολύµων).

Θα αποστείλει στα βουνά, στις σπηλιές και στις τρύπες της γης τους δαίµονές του για να βρουν αυτούς που δεν ήθελαν να πάρουν τη σφραγίδα και κρύφτηκαν και ευθύς θα τους συλλάβουν και θα τους ρίξουν στη φυλακή . Αν θέλουν να σφραγισθούν έχει καλώς αν όµως δε θελήσουν, θα βασανιστούν µε πρωτόγνωρα και φοβερά βασανιστήρια, που µόνο στο άκουσµά τους κανείς, τροµάζει και τρέµει. Εκείνοι που θα νικήσουν τότε τον Αντίχριστο θα’ ναι µακάριο ι αυτοί µάλιστα θα τιµηθούν περισσότερο και από τους µεγάλους Ά γιους Μάρτυρες. Επειδή, οι παλιοί Μάρτυρες κέρδισαν αυτούς που υπηρετούσαν το διάβολο, ενώ οι έσχατοι Μάρτυρες θα νικήσουν τον ίδιο τον Αντίχριστο (Άγιος Ιππόλυτος Ρώµης).

Όσοι πιστοί χριστιανοί βρεθούν εκείνη την εποχή, θα κλαίνε και θα θρηνούν µε µεγάλους στεναγµούς προς τον Άγιο Θεό για να γλιτώσουν απ’ το Δράκοντα. Βίαια θα καταφεύγουν στις ερήµους και θα προσπαθούν να κρυφτούν στα βουνά και στα σπήλαια γεµάτοι από φόβο. Αφού ρίχνουν στάχτη και χώµα στα κεφάλια τους, θα ικετεύουν τον Κύριο συνέχεια δείχνοντας µεγάλη ταπείνωση. Και ο Άγιος Θεός µε τη χάρη του θα τους οδηγήσει σε ορισµένα µέρη και αυτοί θα µπορέσουν να σωθούν κρυµµένοι στις σπηλιές, χωρίς να βλέπουν τα θαύµατα και τις φοβερές πράξεις του Α ντιχρίστου (Οσιος Εφραίµ ο Σύρος).

Όποιος δεν εξαπατηθεί και δεν πιστέψει στον Αντίχριστο, θα αναδειχθεί εκλεκτό ς και άξιος φίλος τους Χριστού. Όλοι οι Άγιοι είναι µακάριοι, αλλά όσοι µαρτυρήσουν τον καιρό του Αντιχρίστου θα είναι τρισµακάριοι (Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός).

Εκτός από το Ναό του Σολοµώντος θα κυριαρχήσει και στις Εκκλησίες, δηλαδή και στις Μητροπόλεις, Αρχιεπισκοπές και Πατριαρχεία (Ανδρέας Καισαρείας).

Θα πολεµούν οι Επίσκοποι και οι Κληρικοί µεταξύ τους (Κύριλλος Ιεροσολύµων).

Ο Αντίχριστος δε θα µπορέσει να κάνει κακό στους Χριστιανούς που είναι στενά ενωµένοι µε τον Χριστό και είναι πνευµατικά υγιείς (Γρηγόριος ο Θεολόγος).

Την εποχή του διωγµού των χριστιανών, επειδή θα υπάρχει έλλειψη στην τροφή των πιστών που διώκονται, ο Κύριος θα τους θρέψει δια του Αγίου Πνεύµατος (Μέγας Αθανάσιος).

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Aπάντησι στους κατήγορους των IEΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ

Αποτέλεσμα εικόνας

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τον περασμένο Ἰούλιο, ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς μνήμης τῶν Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκ. Συνόδου ἀνοίξαμε ἕνα θέμα. Ἡ μνήμη τώρα τῶν Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκ. Συνόδου καὶ τὸ πνεῦμα ὑποτιμήσεως τόσο τῶν ἁ­γί­ων πατέρων («μεταπατερικὴ» θεολογία) ὅσο καὶ τῶν ἱερῶν κανόνων («κωδικοποίηση»), μᾶς δίνουν πάλι τὴν εὐκαιρία νὰ συνεχίσουμε.

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, ἐγκύψῃ κανεὶς στὴ μελέτη τῶν ἱερῶν κανόνων ὅπως τοὺς ἑρ­μηνεύουν σοφοὶ κανονολόγοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἐὰν πρὸ παντὸς πιστεύῃ ὅτι οἱ ἱεροὶ κανόνες εἶνε ἀποφάσεις ὄχι ἑνὸς ὑ­πουργικοῦ συμβουλίου ἢ κάποιας βου­λῆς ἀλλὰ ἱερῶν ἀνδρῶν ποὺ συνέρχονται καὶ συσκέπτονται ἐν ἁγίῳ Πνεύματι, τότε θὰ τοὺς βλέπῃ μὲ διαφορετικὸ βλέμμα. Θὰ βλέπῃ τὸ βάθος τῆς πατερικῆς σκέψεως καὶ ὄχι τὴν ἐ­πιφάνεια, τὸ πνεῦμα καὶ ὄχι τὸ γράμμα. «Τὸ γράμμα ἀποκτέννει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ» (Β΄ Κορ. 3,6). Ἡ οὐσία, ποὺ περικλείεται στὰ σχήματα τῶν ἱερῶν κανόνων, ἔχει αἰώνια ἀξία.

Μερικοί, γιὰ νὰ ἐξευτελίσουν καὶ διακωμῳ­δήσουν τοὺς ἱεροὺς κανόνες, ἀναφέρονται σὲ μερικοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θίγουν διάφορα ζητήμα­τα ἠθικῆς τάξεως καὶ ὠχυρωμένοι πίσω ἀπὸ τὸ γράμμα τους ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ κανό­νες δὲν ἔχουν πλέον θέσι στὴ σύγχρονη ζωή.

* * *
Ἐμεῖς τοὺς ἀπαντοῦμε τὰ ἑξῆς.

1.
Λένε ὅτι οἱ κανόνες, ἀφοῦ θεσπίσθηκαν πρὸ 1.200 – 1.600 ἐτῶν, εἶνε παμπάλαιοι.Λησμο­νοῦν ὅμως ὅτι μερικὰ πράγματα δὲν παλιώνουν. Παράδειγμα ὁ ἥλιος, ποὺ παρὰ τὴν ἡλικία του εἶνε γιὰ ὅλους ἀπολύτως ἀπαραίτητος. Μπορεῖ νὰ καταργηθῇ ὁ ἥλιος;
Ἀλλ᾽ ὅ,τι εἶνε γιὰ τὸ ὑλικὸ σύμπαν ὁ ἥλιος, εἶνε γιὰ τὸ πνευματικὸ σύμπαν ὁ ἠθικὸς νόμος, τὰ ἀθάνατα ῥήματα τοῦ Ναζωραίου στὸ Εὐαγγέλιο· εἶνε τὸ φῶς, πρὸς τὸ ὁποῖο σπεύδουν οἱ ψυχὲς ποὺ ζητοῦν τὴν ἀλήθεια. «Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός, διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς» φωνάζει ὁ προφήτης Ἠσαΐας (26,9). Ὅσοι αἰῶνες κι ἂν περάσουν καὶ ὅσες μεταβολὲς κι ἂν γίνουν, ὁ εὐαγγελικὸς νόμος θὰ ἐξακολου­θῇ νὰ ἰσχύῃ. Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως ἔ­λεγε ὁ Τερτυλλιανός, εἶνε φύσει χριστιανική.

Καὶ οἱ ἱεροὶ κανόνες εἶνε οἱ ἀκτῖνες τοῦ πνευματικοῦ ἡλίου, ποὺ κατεβαίνουν μέχρι τὶς λεπτομέρειες τῆς ζωῆς μας πρὸς καθαγι­ασμὸν καὶ διαθλῶνται στὰ χρώματα τῶν ποικίλων ἀρετῶν. Φωτεινὲς ἀκτῖνες οἱ ἱεροὶ κανό­νες, ἀπαύγασμα τοῦ ἥλιου τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁποιονδήποτε κανόνα καὶ ἂν ἐξετάσῃς, θὰ δῇς ὅτι δὲν εἶνε αὐθύπαρκτος ἀλλὰ στηρίζεται σὲ κάποιο θεόπνευστο λόγο τῆς ἁγίας Γρα­φῆς, τὸν ὁποῖο θέλει νὰ ἐφαρμόσῃ σὲ ὡρισμέ­νη περίπτωσι τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.

Ὁ ἥλιος δὲν μεταβάλλεται· καὶ ἡ ἠθικὴ τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως ἐκφράζεται στοὺς ἱεροὺς κανόνες, δὲν μεταβάλλεται. Παραμένει ἡ ἴδια, ὅσες χιλιάδες χρόνια κι ἂν περάσουν. Τὸ εἶπε ὁ Κύριος· «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσον­ται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35).

2. Οἱ ἱεροὶ κανόνες, λένε, εἶνε ὄχι μόνο παμ­πάλαιοι ἀλλὰ καὶ ἀνεφάρμοστοι.
Ἀνεφάρμοστη λοιπὸν ἡ χριστιανικὴ ἠθικὴ ποὺ εἰσηγοῦν­ται οἱ κανόνες; ἀνεφάρμοστη ἡ νηστεία, ὁ τακτικὸς ἐκκλησισμός, ἡ ἐξομολόγησις, ἡ παρθενικὴ ζωή, ἡ μονογαμία καὶ τὸ ἰσόβιο τοῦ γά­μου, ἡ ἀφιλαργυρία καὶ ἡ ἀκτημοσύνη;… Ὄχι! Ἐφ᾽ ὅσον καὶ ἕνας ἄνθρωπος πάνω στὴ γῆ θὰ ἐφαρμόζῃ στὴ ζωή του τὶς ἐντολὲς τοῦ ἠθικοῦ νόμου, φτάνει αὐτὸς γιὰ ν᾽ ἀποδείξῃ ὅτι ἡ χριστιανικὴ ἠθικὴ δὲν εἶνε ἀνεφάρμοστη. Γιατὶ
ὅσα πράττει ἕνας, μποροῦν νὰ πράξουν καὶ οἱ πολλοί, ἀφοῦ εἶνε τῆς ἴδιας φύσε­ως. Ἂν τώρα πολλοὶ δὲν θέλουν νὰ συμμορφωθοῦν μὲ τὰ παραγγέλματα τῶν ἱερῶν κανό­νων, αἰτία δὲν εἶνε οἱ κανόνες ἀλλὰ ἡ θέλησί τους ποὺ δὲν ὑποτάσσεται στὸ θεῖο θέλημα. Ὑπάρχουν φάρμακα γιὰ ῥιζικὴ θεραπεία· ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄρρωστος παρὰ τὶς συστάσεις τοῦ γιατροῦ δὲν θέλῃ νὰ τὰ πάρῃ καὶ πεθαίνῃ, αἴτιος τοῦ θανάτου δὲν εἶνε ὁ γιατρὸς ἀλλὰ ὁ ἄρρωστος.

Δὲν συμφωνοῦμε μ᾽ ἐκείνους ποὺ λένε ὅτι, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία ἐξελίσσεται καὶ ἀλλάζει, πρέπει καὶ ἡ Ἐκκλησία χάριν τῶν πολλῶν νὰ συμμορφωθῇ μὲ τὶς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν καὶ νὰ καταργήσῃ τοὺς ἱεροὺς κανόνες. Ἂς ἀκού­σουν τὰ αἰώνια λόγια ποὺ εἶπε ὁ Κύριος· «Εἰσ­έλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾽ αὐτῆς. τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!» (Ματθ. 7,13-14).
Ἂν ἀρχίσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ νὰ παρα­κολουθῇ τὸ ῥεῦμα τοῦ κόσμου, θὰ γίνῃ ἀγνώ­ρι­­στη. 

Ἂν π.χ. αὔριο ὁ κόσμος νομιμοποιήσῃ τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ ἀναγνωρίσῃ τὸ γάμο τῶν ὁ­μοφυλοφίλων, τί, πρέπει καὶ ἡ Ἐκκλησία μὲ τοὺς ἱερεῖς της νὰ ἐπευλογήσῃ τὸν καταραμέ­νο αὐτὸ δεσμό; Κι ἂν ἀκόμη ὅλη ἡ κοινωνία καταντήσῃ Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ οἱ πιστοὶ μείνουν λίγοι, ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ ὑποχωρήσῃ. Θὰ παραμείνῃ στὶς θέσεις της ἀνυποχώρητη. Θὰ μείνῃ δηλαδὴ ἀσυγχρόνιστη σὲ ζητήματα ἀρχῶν ἠθικῆς· καὶ δείχνοντας σταθερὰ τὸν κατάστερο οὐρανὸ τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν θὰ προσ­φέρῃ τὴν ὑψίστη ὑπηρεσία στὴν ἀνθρωπότητα ποὺ κινδυνεύῃ νὰ ταφῇ στὴ διαφθορά.

3. Ὑπάρχουν ὅμως, μᾶς λένε, καὶ μερικοὶ κα­νόνες ποὺ ἔχουν περιστατικὸ χαρακτῆρα, για­τὶ ἀναφέρονται σὲ ζητήματα ποὺ τάραξαν κάποτε τὴν Ἐκκλησία… 
Ἀλλὰ ἐπειδὴ ὡρισμένες αἱρετικὲς διδασκαλίες καὶ πλάνες, γιὰ τὶς ὁ­ποῖες ἐλήφθησαν εἰδικὰ μέτρα καὶ συνεστήθη­σαν εἰδικὰ φάρμακα, ἐξέλιπαν, τὰ εἰδικὰ ἐκεῖ­να φάρμακα χάνουν τὴν ἀξία τους; Ὄχι. Θὰ φυλα­χθοῦν στὸ φαρμακεῖο τῆς Ἐκκλησίας καί, ἄν τυχὸν παρουσιασθοῦν παρόμοιες περιπτώσεις ψυχικῶν ἀσθενειῶν, θὰ τεθοῦν καὶ πάλι σὲ χρῆ­σι. Ἀλλὰ τὸ σπουδαιότερο ἐδῶ εἶνε τὸ ἑξῆς· ποιός εἶνε ἐκεῖνος ποὺ θὰ χαρακτηρίσῃ ἕνα κανόνα ὡς περιστατικὸ ἢ θὰ θεσπίσῃ νέους κανόνες ποὺ πάντως δὲν θὰ εἶνε ἀντίθετοι μὲ τὸ πνεῦμα τῶν προγενεστέρων ἱερῶν κανόνων; Ὄχι βέβαια ὁ ἄλφα ἢ ὁ βῆτα ὀρθολογιστὴς ἢ ἄπιστος, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ σὲ ἅ­γιες τοπικὲς ἢ οἰκουμενικὲς Συνόδους.

4. Φοβοῦνται τέλος οἱ κατήγοροι ὅτι ἡ ἀναγνώρισις τοῦ κύρους τῶν κανόνων θὰ ἐνισχύ­σῃ τοὺς «ζηλωτὰς» νὰ ἐπιβάλουν μία κοινωνία μασαιωνική. Μπράβο τους, διέγνωσαν τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχει ὁ τόπος μας! Ἀλλὰ οἱ «ζηλωταί», γιὰ τοὺς ὁποίους μιλοῦν τόσο περιφρονητικά, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πίστι τους στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, κανένα ἄλλο ὅπλο δὲν ἔχουν. Οὔτε τάνκς οὔτε ἀεροπλάνα γιὰ ν᾽ ἀνατρέψουν καθεστῶτα. Τέτοια ὅπλα ἄλλοι διαθέτουν. Οἱ πιστοὶ δὲν γίνονται βίαιοι ἀνατροπεῖς. Μάρτυρες καὶ ὁμολογηταὶ ναί, ἀνατροπεῖς διὰ τῆς βίας ὄχι. 
Ὅσες φορὲς ἐμφανίσθηκαν οἱ σπάνιοι αὐτοὶ ἄνδρες ποὺ ποθοῦν τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ, διώχθηκαν, ἐξευτελίσθηκαν, ἐξουδενώ­θηκαν καὶ βρῆκαν μαρτυρικὸ θάνατο ἀπὸ τὰ ὄργανα τοῦ καίσαρος. Ὁ κόσμος θέλει ἕνα χριστιανισμὸ μέτριο καὶ χλιαρό. Ὄχι, κύριοι! Ὁ Χριστιανισμὸς ἔχει ὑψηλοὺς στόχους. Μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἱερῶν κανόνων, ἡ κοινωνία μας θὰ γίνῃ κράτος Θεοῦ, ἀληθινὴ ἀ­ποικία ἀγγέλων· ἐνῷ μὲ τὴν καταπάτησι καὶ περιφρόνησί τους κινδυνεύει νὰ γίνῃ κοινωνία ἀμοραλιστῶν, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν προφητεία τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ θὰ ζοῦν σὰν ἀ­χαλίνωτα ζῷα κι ἀκόμη χειρότερα.
* * *
Οἱ ἱεροὶ κανόνες, ἀγαπητοί μου, εἶνε φωτει­νοὶ δεῖκτες στὴν πορεία πρὸς τὰ ἄνω. Εἶνε χα­λινάρια στὶς κτηνώδεις ὀρέξεις τοῦ ἀνθρώπου. Εἶνε πηδάλιο σὲ ἄγρια θάλασσα. Εἶνε, γιὰ νὰ φέρουμε ἁγιογραφικὴ εἰκόνα, ὁ φράχτης ποὺ ἔβαλε ὁ Κύριος γύρω ἀπὸ τὸ θεοφύτευτο Ἀμ­πέλι του (Ματθ. 21,33. Μᾶρκ. 12,1), γιὰ νὰ μὴν εἰσβάλλουν σ᾽ αὐ­τὸ ἄγρια ζῷα, ἀλεποῦδες καὶ «μονιοί» (δηλα­δὴ ἀγριόχοιροι· Ψαλμ. 79,13), καὶ τρῶνε τοὺς καρποὺς καὶ ξεπατώνουν τὶς ῥίζες. Οἱ ἱεροὶ κανόνες ἢ νόμοι τῆς Ἐκκλησίας εἶνε, γιὰ νὰ θυμηθοῦμε καὶ τὴν προγονική μας σοφία, σὰν τὰ ἰσχυρὰ τείχη τῶν πόλεων, ἐπάνω στὰ ὁποῖα στέκον­ται οἱ γενναῖοι ὑπερασπισταὶ καὶ ἀποκρούουν τὶς ἐπιθέσεις τῶν βαρβάρων. Χωρὶς τείχη οἱ ἀρχαῖες πόλεις ἦταν εὐάλωτες· ἀλλὰ καὶ χω­ρὶς σταθεροὺς νόμους οἱ κοινωνίες πέφτουν καὶ διαλύονται. 

Καὶ ποιοί ἄλλοι νόμοι εἶνε φωτεινότεροι, ὡραιότεροι, εὐεργετικώτεροι, τελειότεροι ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῶν ἁγί­ων οἰκουμενικῶν καὶ τοπικῶν Συνόδων;
Νά, ἀγαπητοί μου, ἡ ῥιζικὴ ἀντίθεσι καὶ διαφωνία μας μὲ τοὺς περιφρονητὰς τῶν ἱερῶν κανόνων. Δὲν ἀγωνιζόμεθα γιὰ κάποιες ἐπουσιώδεις λεπτομέρειες, ἀλλὰ γιὰ ἱεροὺς κανόνες. Καὶ δηλώνουμε, ὅτι γιὰ τὸ κῦρος τῶν ἱε­ρῶν κανόνων θ᾽ ἀγωνισθοῦμε μέχρι τέλους. Στ᾽ αὐτιά μας ἠχοῦν τὰ λόγια τοῦ ἀρχαίου φιλοσόφου Ἡρακλείτου· «Μάχεσθαι δεῖ τὸν δῆ­μον ὑπὲρ τοῦ νόμου ὅκωσπερ τείχεος»· πρέπει ὁ λαὸς νὰ ὑπερασπίζεται τοὺς νόμους ὅ­πως ὑπερασπίζεται τὸ τεῖχος τῆς πόλεώς του.
(†) ἐπίσκοπος Αυγουστίνος