Πρόγραμμα Διορθόδοξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης

Πρόγραμμα διορθόδοξης επιστημονικής ημερίδας .pdf by katihisis on Scribd

ΠΗΓΗ

...«Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι ιερείς κάθονται προσοχή στον Επίσκοπο»!

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης:

Συνέντευξη με τον κ. Κοντογουλίδη

στα FM100 [mp3...

ΠΗΓΗ

"οίδα σου τα έργα, ότι ούτε ψυχρός ει ούτε ζεστός". Σχόλια ενόψει της «Διορθόξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού & της “Συνόδου” της Κρήτης» στο Ωραιόκαστρο.

Απολύτως εύλογη και αυτή η επιστολή, που δημοσιεύουμε σήμερα. Την παραθέτουμε (σχετικές προηγούμενες αναφορές μας εδώ και εδώ).

Όπως βλέπετε μεταφέρουμε -χωρίς καμία λογοκρισία- τις ανησυχίες των πιστών:
Από τη μια ο "λύκος", η αίρεση του Οικουμενισμού,
που καταπίνει ένα ένα τα πρόβατα και απειλεί και εκβιάζει και δεν χορταίνει, 

κι από την άλλη τα εύλογα ερωτηματικά των πιστών :

.μήπως τελικά κυριαρχήσει "ο φόβος" και δεν σταθούμε στο ύψος της πατερικής προσταγής.
.Μήπως τελικά η "διακοπή μνημόνευσης"(=αποτείχιση ως εκκλησιαστική ορολογία), μετατραπεί σε μια απλή έκφραση διαμαρτυρίας που αργά ή γρήγορα θα ξεφουσκώσει,
.ενώ η αίρεση του οικουμενισμού -ειδικά μετά την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης και την επικύρωση της από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος- έχει επίσημα επιβληθεί;

Εύλογες λοιπόν οι ανησυχίες των πιστών.
Όταν επί δεκαετίες "χτίζεται" ένας πιστός - φυτό, πως ξαφνικά να του ζητήσεις να αντιδράσει;
Πως να του εξηγήσεις ότι αυτός που φοράει ράσο ή φέρει εγκόλπιο, δεν είναι ποιμένας αλλά "λύκος". Πως να τους εξηγήσεις ότι ένα σωρό αιρετικοί ήταν επίσκοποι και πατριάρχες και ότι κάποιοι Άγιοι στην εκκλησιαστική μας ιστορία, διέκοψαν κάθε κοινωνία μαζί τους για να κρατήσουν αγνή και αμόλυντη την εκκλησία..

Το ίδιο υποτονικό(υπνωτικό) φρόνημα καθιερώθηκε και στους ιερωμένους μας.
Για τους πολλούς, για τους χιλιάδες ιερωμένους-δημοσίους υπαλλήλους, δεν είναι καιρός για "παλληκαριές".
Γιατί να ρισκάρουν τον μισθό, την ασφάλεια τους, το εφάπαξ που θα πάρουν, την σύνταξη, τα "τυχερά"..., ωωωω τα τυχερά!

Δημοσιεύουμε την παρούσα επιστολή προβληματισμού, με την ευχή -δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλουμε- οι διοργανωτές να σταθούν σταθεροί στο χρέος τους απέναντι στην ορθόδοξη αλήθεια και να μην την αλλοιώσουν για χάρη της "οικονομίας".

Κατά τα άλλα ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ πολύ καλά ποιος είναι ο εχθρός.

Γνωρίζουμε πόσο συστηματικά, πονηρά και ύπουλα μεθοδεύει τις κινήσεις του και ΔΙΩΚΕΙ όσους ελάχιστους αντιστέκονται (όπως πάντα οι πολλοί θα σκύβουν το κεφάλι και θα "νίπτουν τας χείρας τους"). 

Είναι λυπηρό, πρόσωπα που μεγάλωσαν δίπλα σε ευλαβείς πατέρες, πρόσωπα που συντονιζόταν σε κοινές εκδηλώσεις και συλλαλητήρια, τώρα να μαθαίνουν τα νέα (απαγόρευση τέλεσης μυστηρίων, ακολουθιών κλπ, εκδίωξη από τους ναούς τους) και να σιωπούν.

Που είναι τα ορθόδοξα σωματεία της Θεσσαλονίκης; (Μαθαίνουμε ετοιμάζουν άλλη εκδήλωση, σε συνεργασία με την μητρόπολη Θεσσαλονίκης!!!).
Όταν δεν μπορούμε να κλάψουμε για μια μεγάλη αμαρτία, κλαίμε για μια μικρή. Αντί να ασχοληθούν με τον Οικουμενισμό, και με την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης,
ετοιμάζονται να μιλήσουν γενικά και αόριστα ..ξέρετε .. για τα θρησκευτικά, για την προώθηση της "διαφορετικότητας" στα σχολεία κλπ!

Οι δεσποτάδες ξέρουν πολύ καλά ότι με μια σικέ εκδηλωσούλα και με καμιά άφιξη λειψάνων, μια χαρά ξανακοιμούνται οι πιστοί.
Βαρύτατη ευθύνη όμως φέρουν όσοι συμμετέχουν στις καλοστημένες αυτές φιέστες. Δείτε μια τέτοια, εδώ.

Όσοι πιστοί αδέρφια,
Εμείς καλούμαστε σήμερα να διαφυλάξουμε την ορθοδοξία. Εσύ, εγώ, ο καθένας μας.

Ήρθε η ώρα να πολεμήσουμε 

η ημερίδα αυτή αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία.

Μια πρόσφατη συνέντευξη του γέροντος Γέρων Σάββα του Λαυριώτη, απαντάει σχετικά με τα άφθονα ερωτήματα - αγωνίες των πιστών:

BINTEO

https://youtu.be/U9hFLtmhr1c

το βίντεο είδαμε εδώ

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

ΥΓ. Μέχρι και την ημέρα της εκδήλωσης (Τρίτη 4/4/2017), διακόπτουμε την δημοσίευση νέων αναρτήσεων για να προβάλλεται-διαφημίζεται- η εκδήλωση στις ροές των φιλικών μας ιστολογίων.

«Τάδε λέγει ὁ ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ·
οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός·
ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἤ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός,
μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.».
(Αποκάλυψις Ιωάννου γ´, 14-16)

✱ ✱ ✱ 

Μετά την –πέραν πάσης αμφιβολίας– ληστρικής εν Κολυμπαρίω ψευδο-“συνόδου” της Κρήτης και των τραγικών και άκρως αιρετικών αποφάσεων αυτής, οι «κόκκινες γραμμές» που κάποιοι έθεταν ως όρια έχουν ξεπεραστεί και πια βαδίζουμε [και] επίσημα στους δρόμους της αίρεσης και της λεγομένης «Νεωτερίζουσας “εκκλησίας”».

Ο λόγος αυτής της Σύναξης (Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της “Συνόδου” της Κρήτης) εξαρχής είχε ως βάση και σκοπό να τονίσει την άμεση και επιβεβλημένη –εκ των πραγμάτων– Διακοπή Μνημοσύνου και Εκκλησιαστικής Κοινωνίας από τους οικουμενιστές και τους
οικουμενίζοντες και η από κοινού συμπόρευση των αποτειχισμένων αδελφών.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ουδεμία έκπτωση και υποχώρηση· δεν μπορεί να συζητιούνται τα αυτονόητα και να δημιουργείται σύγχυση. Ο λόγος και τα έργα μας πρέπει να συνάδουν, ακολουθώντας πιστά τις Εντολές της Εκκλησίας και του Κυρίου.

Δεν χωράνε προσωπικές γνώμες και ερμηνείες, ούτε υποχωρήσεις στα θέματα της Πίστεως. Από εδώ και πέρα το όποιο είδος οικονομίας καταντά ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ. Δεν γίνεται να υπάρχουν διπλωματικές τακτικές και ανοχές σε θέματα Πίστεως.
Κι όπως ο Απ. Παύλος αντέστην κατά πρόσωπο στον Απ. Πέτρο, καταδεικνύοντας εν προκειμένω το λάθος που είχε ο δεύτερος (Γαλ. β´, 11-14), έτσι και εσείς πατέρες και αδελφοί σταματήστε να «Νικολαΐζετε» [κατά παράφραση του «Ιουδαΐζετε»], παραχαράσσοντας την των πραγμάτων διαχρονική Αλήθεια στο θέμα της Διακοπής Εκκλησιαστικής Κοινωνίας των απλών πιστών λαϊκών από τους οικουμενιστές και τους αιρετίζοντες, και ακολουθήστε απαρεγκλίτως πιστά τα παραδεδομένα κατά την τάξη και γραμμή που χάραξαν με την Ομολογία τους οι εν Αγίω Πνεύματι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες και επισφράγισαν με το αίμα τους, διότι στα της Πίστεως ου χωρεί συγκατάβασις όπως οι ίδιοι μας επιβεβαιώνουν. Όπου ο Κύριος βάζει τελεία, εμείς δεν επιτρέπετε σε καμία των περιπτώσεων να βάζουμε κόμμα.

Ας μη μπερδεύουμε με διγλωσσίες τον κόσμο και ας μην κοιμίζουμε τους αδελφούς μας αφήνοντάς τους να έχουν κοινωνία με τους αιρετικούς οικουμενιστές και τους αιρετίζοντες (ανεχόμενοι την αίρεση).
Δεν πρέπει να πέφτουμε στις παγίδες που
στήνει ο Πονηρός Αντίδικος ούτως ώστε να χτυπήσει και να ακυρώσει τον αγώνα μας. Ούτε ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ, ούτε ΔΙΑΛΟΓΟ, ούτε ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ θα πρέπει να καταδεχτούμε διότι μετά θα έλθει η ΑΝΑΤΡΟΠΗ μας από τον Βύθιο Δράκοντα…

Θα πρέπει να μείνουμε μακριά από την «Νεωτερίζουσα “εκκλησία”». Ο μόνος τρόπος και ασφαλής δρόμος είναι η Αποτείχιση. Τούτο πρακτικά σημαίνει, πως οι πιστοί λαϊκοί διακόπτουν την επικοινωνία με τον Επίσκοπό τους, δεν συμπράττουν, δεν εκκλησιάζονται στους Ναούς που είναι παρών ή μνημονεύεται από τους ιερείς που τελούν τη Θεία Λειτουργία, δεν δέχονται δηλαδή να τελέσει αυτός τα αγιαστικά μυστήρια της Εκκλησίας μας ή να μνημονευθεί το όνομά του στα μυστήρια ή τις ακολουθίες.

Συνεπώς, οι αποτειχισμένοι πρέπει να απέχουν από εκκλησιαστικές πράξεις και μυστήρια που τελούνται από επισκόπους και όσους ιερωμένους τους μνημονεύουν· και (για να παραμένουν στην Ορθόδοξη Αλήθεια και Πίστη) αναζητούν ιερείς που δεν θα μνημονεύουν αιρετικούς ή αιρετίζοντες επισκόπους, ώστε αυτοί να τελούν τα διάφορα μυστήρια· αν δεν τους βρίσκουν ή ο τόπος όπου λειτουργούν βρίσκεται μακριά, αρκούνται να εφαρμόζουν την Παράδοση των Αγίων, όπως στο παρακάτω κείμενο εκφράζει ο Άγιος Αθανάσιος:
«Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας… σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ’ αὐτῶν ἐμβληθῆναι… εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» (Μ. Ἀθανασίου, Ἐκ τοῦ κατὰ αἱρέσεων, P.G. 35, 33 καὶ ΒΕΠΕΣ 33, 199).
Και ο Μ. Βασίλειος διασαφίζει «Οἵτινες τὴν ὑγιῆ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιοῦντες ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσιν, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν».

Ο Κύριος προστάζει· «ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσετε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε» (Αποκ. ιη´ 4).

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΤΡΙΑΔΙΚΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ ΣΟΙ. 

Νικόλαος Ζώτος

ΠΗΓΗ

“Αδελφός” ο Βαρθολομαίος για τον Πάπα, “αδέλφια” και οι μουσουλμάνοι… Είπατε κάτι για πανθρησκεία;

Του Μανώλη Κείου

Βήμα βήμα ανοίγει ο φρικαλέος δρόμος για την εγκαθίδρυση της πανθρησκείας! Βασικός πυλώνας της ο μισητός οικουμενισμός και εμείς οι Ορθόδοξοι το γνωρίζουμε με την αγαπολογία των κκ Βαρθολομαίου και Φραγκίσκου. Μέγιστο στήριγμά της όμως και οι διαθρησκειακές γέφυρες…

Ο Πάπας έχει φτάσει να τα ισοπεδώνει όλα στο βωμό της πανθρησκείας και χθες μιλώντας σε διαθρησκειακή ιρακινή ομάδα είπε πως έχουμε τον: «Αβραάμ κοινό μας πατέρα».
Συγκεκριμένα ο κ. Φραγκίσκος την Τετάρτη χαιρέτησε τα μέλη της αντιπροσωπείας από τα ιρακινά εποπτικά συμβούλια και το Ποντιφικό Συμβούλιο για το Διαθρησκευτικό Διάλογο.

«Η επίσκεψή σας είναι ένας αληθινός αδελφικός πλούτος, και είναι, ως εκ τούτου, ένας δρόμος προς την ειρήνη μεταξύ όλων, την ειρήνη στην καρδιά, στην οικογένεια, στη χώρα σας, και στον κόσμο,»είπε ο Πάπας.
Τα ιρακινά εποπτικά συμβούλια αποτελούνται από σιίτες και σουνίτες, καθώς και Χριστιανούς, Yazidis και Σαβαίους, και αποτελούν μέρος μιας Μόνιμης Επιτροπής για τον διαθρησκευτικό διάλογο.

Ο Πάπας είπε πως η έκφραση του διαλόγου και της αλληλεγγύης είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη. «Είμαστε όλοι αδέλφια, και όπου υπάρχει αδελφότητα, υπάρχει ειρήνη. Είμαστε όλοι γιοι του Θεού» και συμπλήρωσε
«Έχουμε κοινό πατέρα στη Γη τον Αβραάμ.Και μετά από τον Αβραάμ, όλοι προερχόμαστε μαζί, μέχρι σήμερα.»

«Είμαστε αδέλφια, και ως αδέλφια, είμαστε όλοι διαφορετικοί και όλοι ίδιοι, όπως τα δάχτυλα σε ένα χέρι: υπάρχουν πέντε δάχτυλα, όλα είναι δάχτυλα, αλλά όλα είναι διαφορετικά.» κατέληξε…

ΠΗΓΗ

Ντοκουμέντο 3ο Ιστολόγιον Κατάνυξις: Διάλογος Ορθοδόξων και Παπικών σήμερα στο Μπάρι.

Έρευνα Ιστολόγιον Κατάνυξις

Σήμερα με 3 διαφορετικές αναρτήσεις, θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε, τον προβληματικό χαρακτήρα των οικουμενιστικών διαλόγων της διοικούσης Εκκλησίας. Αφορμή της έρευνάς αυτής, στάθηκε άλλη μια πρωτοβουλία για "διάλογο", στην οποία συμμετέχει ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κκ. Χρυσόστομος.

Η πρωτοφανής στα ιστορικά χρονικά της Εκκλησίας πρακτική της παρουσίας αιρετικών στη σύνοδο, ως παρατηρητών, παρήγαγε κάποιες θέσεις, συνεντεύξεις και απόψεις, οι οποίες απηχούν τις θέσεις των Παπικών, σχετικά με το θέμα του σημερινού "διαλόγου" στο Μπάρι της Ιταλίας.

Συνεχίζουμε με την 3η και τελευταία ανάρτηση με τον κ. Marco Mancini, αρθρογράφο που κάλυψε τον περασμένο Ιανουάριο την ομιλία του Ποντίφηκα στην Διευνή Μικτή Επιτροπή επί του Θεολογικού Διαλόγου μετξύ Παπικών και Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η ένωση προ των Πυλών της Ορθοδοξίας!

Προειδοποίηση των συντακτών του Ιστολογίου: Οι απόψεις που ακούγονται θα σας "ταράξουν" Σαρακοστιάτικα και ζητούμε συγγνώμη προκαταβολικά για το σκανδαλισμό. (Τα bold γράμματα αποτελούν δικές μας επισημάνσεις)

O πάπας υποδέχεται την Διεθνή Μικτή Επιτροπή επί του Θεολογικού Διαλόγου ανάμεσα στην καθολική εκκλησία και τις Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Του Marco Mancini

Πόλη του Βατικανού, 27.01.2017 / 12:27 AM (ACI Stampa).-
“Τρέφω την ελπίδα ότι το έργο σας θα μπορέσει να υποδείξει αξιόλογους δρόμους στο μονοπάτι μας, διευκολύνοντας το δρόμο προς εκείνη την μέρα που αναμένουμε και θα έχουμε την χάρη να γιορτάζουμε την Θυσία του Κυρίου στο ίδιο θυσιαστήριο, σαν σημάδι της εκκλησιαστικής κοινωνίας, πλήρως αποκατεστημένης.» Έτσι ο πάπας Φραγκίσκος στις 27/1 ευχαρίστησε τα μέλη της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής επί του Θεολογικού Διαλόγου ανάμεσα στην καθολική εκκλησία και τις Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Ο πάπας υπενθύμισε τα βασανιστήρια των Ανατολικών Εκκλησιών, οι οποίες έχουν καθημερινά τεθεί σε δοκιμασία από τη βία του φονταμενταλισμού. «Έχουμε επίγνωση – εξήγησε ο ποντίφικας – ότι καταστάσεις τόσο τραγικών βασανιστηρίων έχουν ρίζες στο πλαίσιο της φτώχειας, της ανισότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, επίσης, οφείλονται στην αστάθεια που δημιουργείται από κατεστημένα συμφέροντα, συχνά εξωτερικά, και στις προηγούμενες συγκρούσεις, οι οποίες έχουν προκαλέσει κακές συνθήκες διαβίωσης, πολιτιστικές και πνευματικές ερήμους στις οποίες είναι εύκολο να χειραγωγήσεις και να υποκινήσεις το μίσος».

Σαν Εκκλησίες – πρόσθεσε - «είμαστε υποχρεωμένοι να προσφέρουμε σε ένα πληγωμένο και διχασμένο κόσμο» την ειρήνη. «Εγώ ενώνομαι μαζί σας στην προσευχή, ζητώντας να δοθεί τέλος στις συγκρούσεις και ζητώντας την εγγύτητα του Θεού για τους πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο, ειδικά για τα παιδιά, τους αρρώστους και τους ηλικιωμένους. Με ιδιαίτερο τρόπο έχω στην καρδιά τους επισκόπους, ιερείς, τους αφιερωμένους και τους πιστούς, θύματα απαγωγής, και όλους εκείνους που έχουν κρατηθεί όμηροι ή σκλάβοι».
Οι μάρτυρες μας – είπε ο πάπας – έχουν φτάσει στην ένωση… Και εμείς τι περιμένουμε;

Ο Φραγκίσκος μετέπειτα υπενθύμισε ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε: Αυτός είναι η ειρήνη μας και η συμφιλίωση μας. Ως μαθητές του, καλούμαστε να καταθέσουμε οπουδήποτε, με χριστιανικό σθένος, την ταπεινή αγάπη του που συμφιλιώνει τον άνθρωπο όλων των εποχών”.

Για τη βία που σπέρνει το θάνατο. Οι Χριστιανοί πρέπει να απαντήσουν με το Ευαγγέλιο ότι «χωρίς να προσφερόμαστε στη λογική της δύναμης, πρέπει να αναδυθούν τα φρούτα της ζωής, ακόμη και από την άγονη γη και να έλθει αυγή ελπίδας μετά τις νύχτες τρόμου». Ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού - πρόσθεσε ο πάπας Bergoglio - «είναι το σημείο αναφοράς για το ταξίδι μας προς την πλήρη ενότητα».

Οι πολλοί χριστιανοί μάρτυρες είναι ένα παράδειγμα της ενότητας: σε διάφορες εκκλησίες σήμερα «είναι ήδη στον Χριστό ένα μόνο πράγμα: τα ονόματά τους είναι γραμμένα στο ένα και αδιαίρετο μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας του Θεού. Η ζωή τους μας καλεί σε κοινωνία, να περπατήσουμε πιο γρήγορα στο δρόμο προς την πλήρη ενότητα». Όπως οι πρώτες χριστιανικές κοινότητες, - κατέληξε - «το αίμα των μαρτύρων ήταν ο σπόρος των νέων Χριστιανών, έτσι και σήμερα το αίμα τόσων μαρτύρων είναι ο σπόρος της ενότητας μεταξύ των πιστών, ένα σημάδι και το όργανο μιας μελλοντικής στην ιερή κοινωνία και την ειρήνη»

ΠΗΓΗ

Ντοκουμέντο 2ο Ιστολόγιον Κατάνυξις: Διάλογος Ορθοδόξων και Παπικών σήμερα στο Μπάρι.

Έρευνα Ιστολόγιον Κατάνυξις

Σήμερα με 3 διαφορετικές αναρτήσεις, θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε, τον προβληματικό χαρακτήρα των οικουμενιστικών διαλόγων της διοικούσης Εκκλησίας. Αφορμή της έρευνάς αυτής, στάθηκε άλλη μια πρωτοβουλία για "διάλογο", στην οποία συμμετέχει ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κκ. Χρυσόστομος.

Η πρωτοφανής στα ιστορικά χρονικά της Εκκλησίας πρακτική της παρουσίας αιρετικών στη σύνοδο, ως παρατηρητών, παρήγαγε κάποιες θέσεις, συνεντεύξεις και απόψεις, οι οποίες απηχούν τις θέσεις των Παπικών, σχετικά με το θέμα του σημερινού "διαλόγου" στο Μπάρι της Ιταλίας.

Συνεχίζουμε με τον Prof. Alberto Melloni, συνέντευξη στην "Απογευματική Κων/πολης, 29 Ιουνίου 2016". Επιμέλεια: Νίκος Τζωίτης (τον συναντήσαμε και στο πρώτο Ντοκουμέντο!). Απόδοση στην ελληνική: Δημήτρης Κεραμιδάς

Προειδοποίηση των συντακτών του Ιστολογίου: Οι απόψεις που ακούγονται θα σας "ταράξουν" Σαρακοστιάτικα και ζητούμε συγγνώμη προκαταβολικά για το σκανδαλισμό. (Τα bold γράμματα αποτελούν δικές μας επισημάνσεις)


Prof. Alberto Melloni,
"Απογευματική Κων/πολης, 29 Ιουνίου 2016"
Επιμέλεια: Νίκος Τζωίτης
Απόδοση στην ελληνική: Δημήτρης Κεραμιδάς

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» της Ορθόδοξης Εκκλησίας ολοκληρώθηκε στο Κολυμπάρι. Μέσα σε οκτώ ημέρες εργασιών βιώθηκαν όλες τις τυπικές εμπειρίες της ιστορίας των Συνόδων: αμφιβολίες αλλά και ζυμώσεις, εκπλήξεις αλλά και συμβιβασμοί, συγκρούσεις, όπως η κρίση και το αδιέξοδο μεταξύ Πέμπτης και Παρασκευής που έφεραν τη Σύνοδο ένα βήμα πριν από την αποτυχία.

Δεν ήταν στην πραγματικότητα η απουσία ή οι θέσεις των τεσσάρων Εκκλησιών (μεταξύ αυτών και της Μόσχας) που έθεσαν σε κίνδυνο τη Σύνοδο. Ήταν η επιμονή μιας ζηλωτικής παράταξης της ελλαδικής Εκκλησίας η οποία ζήτησε να μην αποκαλούνται ως «Εκκλησίες» οι υπόλοιπες Εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης και της Καθολικής. Για κάποια στιγμή φάνηκε πως η Σύνοδος ήταν καταδικασμένη να υποκύψει σ’ αυτή την απαίτηση ή και να ομολογήσει την αποτυχία της.

Σ’ αυτήν την περίπτωση, η Σύνοδος θα έκανε ένα μεγάλο δώρο στη Ρωσική Εκκλησία, η οποία πάντοτε αναγνώριζε την εκκλησιαστική φύση του Καθολικισμού και θα είχε το προβάδισμα στο διάλογο με τη Ρώμη.

Στην αίθουσα παρενέβη ο ίδιος ο Μητροπολίτης Ιωάννης Ζηζιούλας για να ενθυμίσει πως από τον 11ο έως τον 20ο αιώνα, ακόμη και στις πιο έντονες διαφωνίες, η Ορθοδοξία δεν αρνήθηκε ποτέ στη Ρώμη τον τίτλο της Εκκλησίας. Και τη νύχτα μεταξύ Παρασκευής και Σαββάτου ήρθε η συμφιλιωτική λύση της συνοδικής Εγκυκλίου, που συνοψίζει όλα τα έγγραφα. Αναγνωρίζει την «ιστορική ονομασία» των «χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών», που στην επίσημη μετάφραση του κειμένου στα αγγλικά, στα γαλλικά και τα ρωσικά αποκαλούνται «μη ορθόδοξες» (στα ελληνικά «ετερόδοξες») και δεσμεύει το σύνολο της Ορθοδοξίας στον διάλογο. Κάτι που δεν ήταν δεδομένο.

Μια σύντομη έκδοση της Εγκυκλίου θα διαβαστεί (διαβάστηκε) στη συντετμημένη μορφή της κατά τη διάρκεια της λειτουργίας επί τη λήξει της Συνόδου, όπου και θα δημοσιευθούν οι συνοδικές αποφάσεις. Στη συνέχεια, τα κείμενα αυτά θα σταλθούν στις Εκκλησίες, παρούσες και απούσες, για την αποδοχή τους.

Ως εκ τούτου, η Σύνοδος κλείνει με μια ισορροπία βασισμένη σε τρία θεμέλια: τα έγγραφα, την αίθουσα και το ίδιο το «γεγονός» της Συνόδου.

Τα κείμενα, μολονότι ορθά και προϊόντα συζητήσεων, παρέμειναν ως είχαν από τη λήξη της Σύναξης των Προκαθημένων: κείμενα συμβιβαστικά, μερικές φορές απογοητευτικά, αν και εμπεριέχουν πατερική θεολογία. Λίγες παράγραφοι –όπως εκείνη της Εγκύκλιου που αναφέρεται στους πρόσφυγες ως ένα εσχατολογικό σημείο, υπενθυμίζοντας την τελική κρίση του Ευαγγελίου του Ματθαίου, ή την σχετική με τη συνοδική φύση Εκκλησίας, έχουν μια θεολογική σφραγίδα ικανή να μιλήσει σε όλους. Όμως δεν υπάρχουν σε αυτά εξαναγκασμοί συντηρητικής υφής, όπως υπήρχε στην αρχή ο φόβος ότι θα συμβεί. Και δεν είναι λίγο.

Η εμπειρία στην συνοδική αίθουσα μπορεί ν’ αξιολογηθεί πιο θετικά. Οι ορθόδοξοι μητροπολίτες, όπως κάθε επίσκοπος, είχαν ανάγκη χρόνου για να μάθουν ν’ ακούν ο ένας τον άλλον, να αντιπαρατεθούν, ν’ ασκήσουν ειρωνεία, να κατανοηθούν. Οκτώ ημέρες, που ξεκίνησαν μετά από μια δίωρη λειτουργία, απέδειξαν πως η διαδικασία της αμοιβαίας κατανόησης και της πραγματικής αδελφοσύνης είναι δυνατή και γόνιμη, αν και σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν μπορούν να γίνουν πολλά: ήταν αρκετό, ωστόσο, για να διαλευκάνουν «κλισέ». Και δεν είναι λίγο.

Τέλος, η Σύνοδος ήταν, τελικά, μια επιτυχία. Μια επιτυχία του Ιωάννη Ζηζιούλα, γηραιού θεολόγου που είχε ξεκινήσει να την ζητάει όταν ο καρδινάλιος Μαρτίνι ζητούσε τη σύγκλιση μια Συνόδου για την Καθολική Εκκλησία. Σε αντίθεση με τον τότε Αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου (ο Ζηζιούλας) εισακούστηκε.Ήταν, επίσης, μια επιτυχία του Εμμανουήλ Αδαμάκη, ο οποίος χειρίστηκε τις συζητήσεις για το περιεχόμενο της Εγκυκλίου.

Μα πάνω απ’ όλα ήταν μια επιτυχία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος απέδειξε ότι το λειτούργημα του πρωτείου της Κωνσταντινούπολης μπορεί να ασκηθεί δίδοντας φωνή σε όλους, εν τη ομοφωνία όλων των χριστιανικών Εκκλησιών –αυτό επικαλέστηκε ο πατριάρχης με επίμονο τρόπο στην καταληκτική του ομιλία.

Η Σύνοδος κλείνει ανοίγοντας νέες προκλήσεις: η πρώτη απ’ αυτές αφορά τις απουσίες. Η απουσία κάποιων Εκκλησιών δεν εμπόδισε ούτε ακύρωσε τη Σύνοδο: αλλά η απουσία δεν θα πρέπει τώρα ν’ αφεθεί να εδραιωθεί. Η πνευματικότητα, η θεολογία, η προσευχή της ρωσική Εκκλησίας είναι ζωτικής σημασίας για το σύνολο του Χριστιανισμού: και όπως δεν μπορεί να υπάρχει Ορθοδοξία άνευ της Ρωσίας, έτσι δεν μπορεί να υπάρχει μια Ρωσία ξένη και αδιάφορη για την τύχη της ορθοδοξίας. Το ίδιο ισχύει και για τη Βουλγαρία, τη Γεωργία και την Αντιόχεια. Η συνοδική οδός αποδεικνύεται, για μία ακόμη φορά, ότι είναι αυτή που μπορεί να φέρει κοινωνία εκεί όπου φαίνεται αδύνατο να επιτευχθεί.

ΠΗΓΗ

Επίσκεψη με νόημα στελεχών της Ι.Μ. Πειραιώς στον Οικουμενικό Πατριάρχη

Μια ιδιαίτερη επίσκεψη δέχθηκε χθες ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Φανάρι.

Τα στελέχη της Μητρόπολης Πειραιώς, Κωνσταντίνος Δαντίλης (Γενικός Διευθυντής του Ραδιοφώνου της Μητρόπολης) και Λυκούργος Μαρκούδης (Διευθυντής Προγράμματος του Ραδιοφώνου της Μητρόπολης), έγιναν δεκτοί από τον Παναγιώτατο κομίζοντας και ένα δώρο εκ μέρους του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ για τα 25 έτη Πατριαρχίας του Παναγιωτάτου.

Η συνάντηση αυτή έχει ιδιαίτερη αξία καθώς το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την Πανορθόδοξη Σύνοδο .

ΠΗΓΗ

Ντοκουμέντο 1ο Ιστολόγιον Κατάνυξις: Διάλογος Ορθοδόξων και Παπικών σήμερα στο Μπάρι. Τι θα ακούσουμε;

Έρευνα Ιστολόγιον Κατάνυξις

Σήμερα με 3 διαφορετικές αναρτήσεις, θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε, τον προβληματικό χαρακτήρα των οικουμενιστικών διαλόγων της διοικούσης Εκκλησίας. Αφορμή της έρευνάς αυτής, στάθηκε άλλη μια πρωτοβουλία για "διάλογο", στην οποία συμμετέχει ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κκ. Χρυσόστομος.

Η πρωτοφανής στα ιστορικά χρονικά της Εκκλησίας πρακτική της παρουσίας αιρετικών στη σύνοδο, ως παρατηρητών, παρήγαγε κάποιες θέσεις, συνεντεύξεις και απόψεις, οι οποίες απηχούν τις θέσεις των Παπικών, σχετικά με το θέμα του σημερινού "διαλόγου" στο Μπάρι της Ιταλίας.

Ξεκινάμε με τον κ. Νίκο Τζωΐτη, αναλυτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και στενό συνεργάτη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Η συνέντευξη δόθηκε στο radiovaticana στην κα Francesca Sabatinelli.

Προειδοποίηση των συντακτών του Ιστολογίου: Οι απόψεις που ακούγονται θα σας "ταράξουν" Σαρακοστιάτικα και ζητούμε συγγνώμη προκαταβολικά για το σκανδαλισμό.

Για τον Νίκο Τζωΐτη, αναλυτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και στενό συνεργάτη του Βαρθολομαίου, οι πραγματικές δυσκολίες δεν είναι η αντανάκλαση των διαφορών σε θέματα θεολογικά, όπως επιβεβαιώνει στο μικρόφωνο στην Francesca Sabatinelli:

“.. Αδυναμία σε θέματα πίστης όχι. Σίγουρα όχι, καθότι υπάρχει μια κοινωνία πίστης. Ωστόσο, η Ορθόδοξη εκκλησία πρέπει να δείξει ότι έχει τελειώσει η πρώτη χιλιετία, στην οποία ήταν αυτοκράτειρα στο να αποφασίζει πότε να συγκαλεί ένα Οικουμενικό Συμβούλιο. Στην δεύτερη χιλιετία οι Ανατολικές Εκκλησίες είχαν διαχωριστεί και στο 2000 έχουν ξανασυναντηθεί. Τώρα, στην τρίτη χιλιετία υπάρχουν θέματα ποιο σημαντικά, όπως το να δώσουν απαντήσεις παραδείγματος χάριν στην κρίση που υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Δεν είναι ένα ζήτημα, όπως θα φάνταζε, δογματικό αλλά μια τοποθέτηση, η έκφραση της δικής της γνώμης. Φυσικά, αυτό μας θλίβει μα δεν μας ανησυχεί, καθότι δυστυχώς αναλαμβάνει η πολιτική και όχι η χριστιανική άποψη. Κατά τη γνώμη μου, απουσιάζει λίγο η σεμνότητα. Σήμερα, πράγματι, θα έλεγε ο Παύλος ότι δεν χρειάζεται απλά να γνωρίζουμε γλώσσες, καθότι είναι το πνεύμα αυτό που ανανεώνει. Μπορείς να γνωρίζεις γλώσσες, να φέρεις τίτλους, αλλά να αν δεν διαθέτεις φιλανθρωπία και ταπεινοφροσύνη, είσαι απολύτως τίποτα ..”

Ερώτηση – Ποιο είναι πραγματικά το κύριο πρόβλημα, επί του παρόντος μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, πέρα από τις διπλωματικές διαφορές;
Απάντηση – Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι πολύ δεμένη με την παράδοση. Σκέφτομαι αυτή την στιγμή τον μεγάλο θεολόγο Ιωάννη Ζηζιούλα, ο οποίος έλεγε ότι η παράδοση είναι η αλήθεια θα έπρεπε να έχει την δυναμική της αλήθειας και όπως κάθε τέτοια εποχή θα πρέπει να σχηματοποιήσουμε την παράδοση της και να μην είναι παγιδευμένη στις παραδόσεις του παρελθόντος. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ορθόδοξης εκκλησίας: πρέπει να ξεφύγουμε από τις φοβίες και τα ζητήματα του παρελθόντος. Δεν ξεχνάμε ότι οι Μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας, της ενωμένης, τους οποίους τους σέβονται όλοι, είχαν το θάρρος να έρχονται αντιμέτωποι με τον σύγχρονο τους κόσμο. Έτσι θα έπρεπε να πράττει και η Ορθόδοξη εκκλησία.

Ερώτηση – Από αυτή την Σύνοδο θα εξέλθει μια ανανεωμένη σχέση με την καθολική εκκλησία;
Απάντηση – Σίγουρα. Παραθέτω λόγια του Βαρθολομαίου, όταν ήταν στην Ρώμη, το 2004, ορισμένοι νέοι τον ρώτησαν: «Αγιώτατε, πότε θα γίνει εντέλει αυτή η ένωση ανάμεσα σε καθολικούς και ορθοδόξους;» και εκείνος απαντάει « είναι ένας δρόμος ήδη δίχως επιστροφή. Θυμηθείτε ένα πράγμα όμως στο 2004 ήταν πολύ προφητικό, θα είστε εσείς οι νέοι που θα ωθήσετε να επιτυχανύνει ο χρόνος».

Προσευχόμαστε όλοι, επειδή ο σύγχρονος κόσμος περιμένει την εκκλησία, ακόμη και με τις διαφορετικές ομολογίες, να δώσει μια μοναδική απάντηση. Μόνο μία Εκκλησία ενωμένη, κατά την γνώμη μου, θα δώσει απάντηση στα προβλήματα που διαπερνούν ήδη τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο οικονομικά, αλλά όχι πνευματικά.

18/06/2016

http://it.radiovaticana.va/news/2016/06/18/creta,_vigilia_dellapertura_del_sinodo_panortodosso/1238195

Διαβάστε επίσης: Συνάντηση Ορθοδόξων και Παπικών στο Μπάρι της Ιταλίας με θέμα τη Σύνοδο της Κρήτης

ΠΗΓΗ

Το trailer της Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού & της ''Συνόδου'' της Κρήτης

Παρακολουθείστε το Τρέιλερ της Διορθόδοξης Επιστημονικής Ημερίδος για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της "Συνόδου" της Κρήτης

ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ-Afissa.pdf by katihisis on Scribd

ΠΗΓΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της ''Συνόδου'' της Κρήτης .!

Afissa.pdf by katihisis on Scribd

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Αποτείχιση από την αίρεση όχι από την Εκκλησία [BINTEO - 2017]

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Αποτείχιση από την αίρεση όχι από την Εκκλησία [BINTEO - 2017]

Ομιλία του π. Θεοδώρου Ζήση που εκφωνήθηκε την Κυριακή 26-02-2017, στο "Αρχονταρίκι" του Ι.Ν. αγ. Αντωνίου Θεσσαλονίκης.

Δείτε σχετικά: -Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Αποτείχιση από την αίρεση - όχι από την Εκκλησία

ΠΗΓΗ

Η Διακοπή Μνημοσύνου είναι "υπακοή στους Κανόνες και στην παράδοση της Εκκλησίας"!

«Καλούμαστε να μιμηθούμε τους Αγίους μας και να συστρατευθούμε με τους πατέρες, μοναχούς και ιερείς, που αποτειχίστηκαν και την υπερασπίζονται διωκόμενοι»!

Λέγεται, πως μετά την άλωση της Κων/πόλεως, ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, είδε σε κάποιο τοίχο του παλατιού να εμφανίζεται μια παλάμη με πέντε ανοιχτά δάκτυλα.

Κανείς δεν μπόρεσε να ερμηνεύσει τί σήμαινε αυτό, μέχρι που ο Άγιος Γεννάδιος Σχολάριος, μετά από νηστεία και προσευχή 7 ημερών, του μετέφερε αυτό που του αποκάλυψε ο Θεός, ότι δηλαδή “αν βρίσκονταν πέντε αληθινοί Χριστιανοί μέσα στην Πόλη εσύ δεν θα την καταλάμβανες ποτέ”.
Ούτε πέντε αληθινοί Χριστιανοί δεν βρέθηκαν ώστε ο Θεός να μην εγκαταλείψει την πόλη από την προστασία Του! (ο Άγιος Γεννάδιος ήταν αυτός που με τους επίμονους αγώνες του κατέστησε ανεφάρμοστο στην πράξη τον ενωτικό όρο της συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας όπου μόνος ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός αντιπαρατάχθηκε κατά των δυτικών).

Σήμερα, μετά από έναν αιώνα συνεχούς και προσχεδιασμένης προσπάθειας άλωσης του ορθοδόξου φρονήματος και μετά την σύνοδο της Κρήτης όπου επικυρώθηκε αυτή η προσπάθεια, βρίσκονται πάλι λίγοι, μετρημένοι Χριστιανοί (μοναχοί και κληρικοί) που ορθώνουν ανάστημα απέναντι στον οικουμενισμό,διακόπτοντας την μνημόνευση του Πατριάρχου ή των Επισκόπων σύμφωνα πάντα με τα όσα ορίζουν οι κανόνες της Εκκλησίας, αντιστεκόμενοι στην αίρεση και αντιδρώντας στις κακοδοξίες των αιρετικώς φρονούντων.

Αυτοί είναι οι καλοί ποιμένες, που σε καιρό αιρέσεως δεν σιωπούν και στηρίζουν το ποίμνιο της Εκκλησίας με την προσευχή τους, τα λόγια, τα έργα τους και την φυσική τους παρουσία, ακολουθώντας τον λόγο του Κυρίου “εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός. ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων”.

Φυσικό επακόλουθο η δίωξή τους. Αυτοί που ομολογούν πίστη στον Τριαδικό μας Θεό εκδιώκονται χωρίς δίκη και χωρίς απολογία. Βρισκόμαστε μάρτυρες του γεγονότος να εκδιώκονται και να τιμωρούνται οι αντιδρώντες στην αίρεση του οικουμενισμού και όχι οι υπαίτιοι. Τα φιλενωτικά, αγαπητικά και φιλειρηνικά αισθήματα των διοικούντων την Εκκλησία, εξαντλήθησαν ως προς τις άλλες ομολογίες-αιρέσεις και παρέμειναν μόνο συκοφαντίες και κατηγορίες ως προς αυτούς που αφυπνίζουν τον ανενημέρωτο λαό. Το ποίμνιο της Εκκλησίας μη γνωρίζοντας πως σε θέματα πίστεως η υπακοή πρέπει να γίνεται μόνο στον Θεό και όχι στους ανθρώπους, ελέγχεται από φόβους ανυπακοής προς τον πνευματικό και φοβίες μην τυχόν και βρεθεί σε σχίσμα και εκτός Εκκλησίας .

Μια απλή ανάγνωση των βίων των Αγίων Ομολογητών, αποδεικνύει την έμπρακτη αποτείχιση τόσο αυτών όσο και του λαού που σε καιρό αιρέσεων απομακρύνονταν από τους ναούς και τους αιρετικούς επισκόπους κάνοντας υπακοή στους Ιερούς μας κανόνες και στην παράδοση της Εκκλησίας. Ήξεραν ότι όχι μόνο δεν δημιουργούσαν σχίσμα, αλλά λύτρωναν την Εκκλησία απ’ αυτό.

Άν πίστευαν ότι βρισκόταν εκτός Εκκλησίας θα δέχονταν να υποστούν διωγμούς, φυλακίσεις, αφορισμούς και καθαιρέσεις; Ήταν πεπεισμένοι ότι αυτοί διαφύλασσαν την καθαρότητα της Εκκλησίας από κάθε κακοδοξία και καινοτομία. Ξεχνούμε, λοιπόν, την ομολογία των Αγίων μας χωρίς καν να αναρωτιόμαστε γιατί σήμερα τους εορτάζουμε και τους τιμούμε;

Η Ιστορία της Εκκλησίας μας, μας διδάσκει πως οι μη κοινωνούντες των κακοδόξων αποτελούν το υγιές μέρος αυτής και πως επιβάλλεται η απομάκρυνσή τους μέχρι να αναλάμψει η Ορθοδοξία (να πραγματοποιηθεί νέα Σύνοδος που θα ακυρώνει την ληστρική). Η απομάκρυνση αυτή είναι θέμα σωτηρίας κι έχει ως σκοπό να κρατήσει αμόλυντο το σώμα του Χριστού από τις κακοδοξίες των αιρέσεων. Στα χρόνια της απολύτου συγχύσεως, όπου η πλειονότης κληρικών και πιστών δεν μπορεί καν ν’ αντιληφθεί την υπονόμευση της πίστεώς μας, καλούμαστε να μιμηθούμε τους Αγίους μας και να συστρατευθούμε με τους πατέρες, μοναχούς και ιερείς, που την υπερασπίζονται διωκόμενοι και χλευαζόμενοι από την διοίκηση της Εκκλησίας.

Άς μην μείνουν, λοιπόν, πέντε οι αληθινοί Χριστιανοί που θα υπερασπίζονται την ορθοδοξία και ας μην αφεθούμε στην απραγία μας υπακούοντας στον Κύριό μας Ιησού Χριστό που μας καλεί σε πνευματική αφύπνιση λέγοντάς μας “υποκριταί, το πρόσωπο του ουρανού και της γης οίδατε δοκιμάζειν, το δε καιρόν τούτο πώς ου δοκιμάζετε;”

ΠΗΓΗ

Κρύος ιδρώτας έχει λούσει τους Ιεράρχες με τις διακοπές μνημονεύσεων! Θα πάρει θέση η Διαρκής Ιερά Σύνοδος;

Του Άγγελου Ρούσσου

Πριν από μια εβδομάδα γράφαμε πως ολοένα και περισσότεροι Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας έχουν θορυβηθεί με τις διακοπές μνημονεύσεων από πλευράς αρκετών πλέον ιερέων και πως το σήριαλ αυτό κατά πως φαίνεται θα έχει πολλά επεισόδια και απρόβλεπτες εξελίξεις.

Στους προηγούμενους Χαιρετισμούς λοιπόν ήταν ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος αυτός που μίλησε ενάντια στους “ζηλωτές”.

Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο:

Χθες Κυριακή στον Πανίερο Ναό της Ευαγγελιστρίας Τήνου ενώπιον του Μητροπολίτου Σύρου Δωρόθεου ο Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Ιερώνυμος Νικολόπουλος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε “στον κίνδυνο αυτονόμησης του Χριστιανού από την Εκκλησία και της πεποίθησης στις δυνάμεις του εαυτού του, χωρίς την αναφορά του, για ό,τι πράττει στο όνομα του Ιησού Χριστού”. Συμπλήρωσε δε ότι “η Εκκλησία μας με την Επισκοποκεντρική διδασκαλία των Πατέρων της διδάσκει τους πιστούς για την υπακοή, με την έννοια του σεβασμού εν αγάπη, προς το πρόσωπο του Επισκόπου”.

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ουκ ολίγοι Ιεράρχες έχουν αναφερθεί στο θέμα.

Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας σε πρόσφατο κήρυγμά του είχε πει: «Την ευθύνη των εκκλησιαστικών ζητημάτων την έχουν οι στρατηγοί της εκκλησίας, δηλαδή οι επίσκοποί της και όχι οι απλοί στρατιώτες».

Ο Μητροπολίτης Μαντινείας την περασμένη Κυριακή από την Λαμία έστειλε και εκείνος μήνυμα.

Ο Μητροπολίτης Κορίνθου πήγε ένα βήμα παραπέρα χαρακτηρίζοντας “αίρεση” την ανυπακοή στον Επίσκοπο.

Για λίγο μάλιστα οι Ιεράρχες πανηγύρισαν με την μεταστροφή του Κρητικού ιερέα, π. Εμμανουήλ Σαρρή, και την επιστροφή στην μνημόνευση του Επισκόπου του.

Μάλιστα ο άμεσα ενδιαφερόμενος Μητροπολίτης Ρεθύμνου κ. Ευγένιος, χθες το απόγευμα χοροστάτησε κατά τον Κατανυκτικό Εσπερινό στον Ιερό Ναό της Παναγίας Ελευθερωτρίας Άνω Καλλιθέας Ρεθύμνου, όπου διακονεί ο π. Εμμανουήλ Σαρρής.

Αρχές του άλλου μήνα όπως κάθε μήνα θα διεξαχθεί η νέα συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Θα πάρει θέση περί όλων αυτών των ηχηρών εξελίξεων η επίσημη Εκκλησία ή και σε αυτό το θύμα να νίπτει τας χείρας της;;;

http://www.pentapostagma.gr/2017/03/κρύος-ιδρώτας-έχει-λούσει-τους-ιεράρχ.html

ΠΗΓΗ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΑΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΑΣ!!!ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ!!![ΒΙΝΤΕΟ]

Ο καιρός ήρθε όπου έχουμε μεγάλη ανάγκη από απολογητές. Πρέπει θαρραλέα να διαφυλάξουμε τις αλήθειες του Χριστού. Αν δεν υπερασπιστούμε την πίστη μας, οι άνθρωποι δεν θα γνωρίζουν τον Ιησού Χριστό, πολλοί από αυτούς θα πορεύονται προς την κόλαση ενώ όλο και περισσότερες ψευδείς διδασκαλίες θα εισέρχονται στον Χριστιανισμό.

Είναι επίσης θλιβερό όταν πολλοί υποτιθέμενοι χριστιανοί περιμένουν απλώς απαρατήρητοι επιτρέποντας τη διάδοση όλων αυτών των ψευδών διδασκαλιών, μερικοί μάλιστα το επιδοκιμάζουν.

Όταν πραγματικοί χριστιανοί προσπαθούν να ξεσκεπάσουν θρησκευτικούς ηγέτες, άλλοι υποτιθέμενοι χριστιανοί τους επιτάσσουν να σταματήσουν να κρίνουν. Έτσι αφήνουν να αλλοιωθεί η πίστη τους και τελικώς να διαλυθεί ο Χριστιανισμός πορευόμενοι προς την πανθρησκεία με αποτέλεσμα οι απόγονοι τους να μην γνωρίσουν καν ότι κάποτε υπήρξε ο Χριστός.

Μέσα από το θάνατο οφείλουμε να υπερασπιστούμε το Λόγο του Χριστού. Τι απέγιναν άραγε οι άνθρωποι που ενδιαφέρονταν για τη διατήρηση της πίστεως; Τι απέγιναν οι Χριστιανοί οι οποίοι αγωνίζονταν για τον Χριστό, επειδή Αυτός είναι τα πάντα σε αυτήν και στην άλλη ζωή; Γι αυτό πρέπει να μελετάμε τις Γραφές ώστε να μεταδίδουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου, να αντικρούουμε τις ψευδείς διδασκαλίες και να ξεσκεπάσουμε το κακό.

Ιου. 1,3 Αγαπητοί, μολονότι ησθανόμην μεγάλον πόθον και ενδιαφέρον να σας γράψω δια την σωτηρίαν, την οποίαν εις όλους μας χαρίζει ο Χριστός, ευρέθηκα και εις την ανάγκην από αυτά ταύτα τα πράγματα να σας γράψω, δια να σας παρακαλέσω και σας προτρέψω να αγωνίζεσθε με δύναμιν και επιμονήν υπέρ της πίστεως, η οποία άπαξ δια παντός έχει παραδοθή στους Χριστιανούς.

Β Πε. 2,1 Εκτός όμως των αληθινών προφητών ανεφάνησαν και ψευδοπροφήται στον ιουδαϊκόν λαόν, όπως άλλωστε και μεταξύ σας θα παρουσιασθούν ψευδοδιδάσκαλοι, οι οποίοι με πολλήν επιτηδειότητα και πανουργίαν θα προσπαθήσουν να εισαγάγουν και διαδώσουν ολεθρίας αιρέσεις. Θα αρνούνται δε και θα παραμερίζουν αυτόν τον Κυριον και Δεσπότην, που τους εξηγόρασεν από την αιωνίαν καταδίκην με το αίμα του, και θα επισύρουν εναντίον του εαυτού των ταχείαν καταστροφήν.

Α Πε. 3,15 Τον Κυριον δε και Θεόν δοξάσατε και λατρεύσατέ τον ως άγιον μέσα στις καρδιές σας. Να είσθε δε πάντοτε έτοιμοι, δια να απολογήσθε υπέρ της αληθείας εις καθένα, που σας ζητεί απόδειξιν δι’ αυτά, που πιστεύετε και ελπίζετε να απολαύσετε εκ μέρους του Θεού, χωρίς να φανατίζεσθε και να εξάπτεσθε. (Ο φανατισμός και η οργή εκθέτει εις τα μάτια των εχθρών της πίστεως και σας τους ιδίους και την αλήθειαν του Ευαγγελίου).

Β Κορ. 10,5 Και αυτά τα οχυρά, που κρημνίζομεν, είναι τα σοφίσματα και κάθε έπαρσις, και υψηλοφροσύνη, που υψώνεται αλαζονικά, δια να εμποδίζη τους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Θεόν. Επί πλέον δε με τα πνευματικά μας όπλα ελκύομεν κάθε καλοπροαίρετον καρδίαν και σαν αιχμάλωτον την παραδίδομεν εις την υπακοήν του Χριστού.

Ψαλ. 93,16 Ποιός θα σηκωθή και θα αναλάβη την υπεράσπισίν μου εναντίον εκείνων, οι οποίοι σκέπτονται και θέλουν πονηρά κατ’ εμού; Μονον ο Θεός. Ποιός θα είναι ο συμπαραστάτης και βοηθός μου εναντίον των ανθρώπων, που εργάζονται την παρανομίαν;

Τιτ. 1,9 να κρατή καλά και να μένη προσηλωμένος στον αξιόπιστον λόγον, τον σύμφωνον με την διδαχήν του Κυρίου και των Αποστόλων, δια να είναι έτσι ικανός και δυνατός να νουθετή, να προτρέπη σύμφωνα με την ορθήν και αγίαν διδασκαλίαν, ακόμη δε και να αποστομώνη τους αντιλέγοντας, αποδεικνύων ανυπόστατα τα λόγια των.

Β Τιμ. 4,2 κήρυξε τον λόγον του Θεού• συμπαράστεκε και επίβλεπε με αγάπην και προσοχήν τους πιστούς όχι μόνο εις ευκαιρίας καταλλήλους, αλλά και εις περιστάσεις που φαίνονται απρόσφοροι, ελέγξε, επίπληξε, παρηγόρησε και ενίσχυσε με κάθε μακροθυμίαν και κατάληλον διδασκαλίαν.

Φιλιπ. 1,16 Αλλοι, μεν, λοιπόν, από φατριασμόν και ιδιοτέλειαν κηρύττουν τον Χριστόν, όχι από αγνά και ειλικρινή ελατήρια, αλλά διότι νομίζουν ότι έτσι θα προσθέσουν μεγαλυτέραν θλίψιν εις την φυλάκισίν μου.

Εφ. 5,11 και να μη συμμετέχετε εις τα έργα του σκότους, που είναι άκαρπα και επιβλαβή. Ούτε καν και να τα ανέχεσθε, αλλά μάλλον να τα ελέγχετε και να τα παρουσιάζετε εις τα μάτια όλων επιβλαβή και ολέθρια.

Ψαλ. 118,41 Είθε να έλθη εις εμέ, Κυριε, το έλεός σου και δι’ αυτού να σωθώ σύμφωνα με τον ιδικόν σου λόγον και την υπόσχεσίν σου.

Ψαλ. 118,42 Και τότε θα είμαι εις θέσιν να δίδω απάντησιν εις εκείνους, οι οποίοι με εμπαίζουν και με υβρίζουν, διότι θα έχω στηρίξει τας ελπίδας μου εις την αξιοπιστίαν των λόγων σου.

Β Τιμ. 3,16 Ολη η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστος, έχει γραφή με την έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος. Και επομένως είναι ωφέλιμη, δια να αποκαλύπτη και διδάσκη την αλήθειαν του Θεού, δια να φανερώνη και ελέγχη την πλάνην και την κακίαν, δια να διορθώνη και ανορθώνη τους παρεκτρεπομένους, δια να μορφώνη τους καλοπροαιρέτους εις κάθε αρετήν,

Β Τιμ. 3,17 ώστε να είναι έτσι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος και ακέραιος, συγκροτημένος και ικανός δια κάθε καλόν έργον.

Β Τιμ. 2,15 Προσπάθησε με ζήλον και δραστηριότητα να αναδείξης και να παραστήσης τον εαυτόν σου ενώπιον του Θεού άμεμπτον και τέλειον, εργάτην που δεν φοβάται μήπως εντροπιασθή δι’ αμέλειαν η ατέλειαν του έργου του, και ο οποίος ακολουθεί τον ορθόν δρόμον στο κήρυγμα της αληθείας του Ευαγγελίου.

Ματθ. 5,11 Μακάριοι είσθε, όταν σας εμπαίξουν και σας υβρίσουν οι άνθρωποι, και σας διώξουν και, ψευδόμενοι, είπουν παντός είδους κακολογίας και κατηγορίας ενάντιον σας, επειδή πιστεύετε εις εμέ.

Ματθ. 5,12 Χαίρετε και γεμίστε από αγαλλίασιν, διότι η ανταμοιβή σας στους ουρανούς θα είναι μεγάλη και ανυπολόγιστος• έτσι κατεδίωξαν και τους προφήτας τους οποίους ο Θεός είχε στείλει ενωρίτερα από σας, και οι οποίοι, δια τους διωγμούς που υπέστησαν, είναι μακάριοι.

Α Πε. 4,16 Εάν όμως διώκεται και πάσχη ως Χριστιανός, ας μη εντρέπεται. Εξ αντιθέτου ας δοξάζη τον Θεόν εις τας περιστάσεις αυτάς.

Πραξ. 17,2 Ο Παύλος, καθώς εσυνήθιζε, εισήλθε εις την συναγωγήν προς τους Ιουδαίους και επί τρία κατά συνέχειαν Σαββατα συνωμιλούσε με αυτούς, έφερε χωρία και θέματα από τας Γραφάς,

Πραξ. 17,3 τα ερμήνευε και παρέθετε από αυτά μαρτυρίας, δια να πιστοποιηθή έτσι από τα ιερά κείμενα η αλήθεια ότι έπρεπε, σύμφωνα με το πάνσοφον σχέδιον του Θεού, να πάθη ο Χριστός και ν’ αναστηθή εκ νεκρών και ότι “αυτός είναι ο Μεσσίας, ο Ιησούς, τον οποίον εγώ κηρύττω εις σας”.

Α Πε. 2,9 Σεις όμως είσθε “γένος εκλεκτόν, ιερατείον με βασιλικήν την καταγωγήν, έθνος άγιον, καθιερωμένον στον Θεόν, ξεχωριστός λαός μέσα εις την οικουμένην, ιδιαίτερον κτήμα και περιουσία του απείρου Θεού”, δια να διαλαλήτε με τα λόγια και το παράδειγμά σας τας αρετάς εκείνου, ο οποίος σας εκάλεσεν από το σκοτάδι της πλάνης και της αμαρτίας στο λαμπρόν και αξιοθαύμαστον πνευματικόν του φως.

Γαλ. 5,1 Σταθήτε, λοιπόν, και μένετε στερεοί και ακλόνητοι εις την ελευθερίαν, με την οποίαν ο Χριστός μας ηλευθέρωσε και μη βάζετε πάλιν τον εαυτόν σας κάτω από τον ζυγόν της δουλείας των τυπικών διατάξεων του Νομου.

Γαλ. 6,18 Αδελφοί, η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είθε να είναι πάντοτε με το πνεύμα σας και να σας ενισχύη συνεχώς εις την πνευματικήν σας ζωήν και πρόοδον. Αμήν.

Πραξ. 17,4 Και μερικοί από αυτούς επείσθησαν και ηκολούθησαν, ως μαθηταί πλέον του Χριστού, τον Παύλον και τον Σιλαν, όπως επίσης και από τους προσηλύτους Ελληνας πολύ πλήθος επίστευσε και πολλαί γυναίκες από την ανωτέραν τάξιν.

Φιλιπ. 1,7 Και είναι δι’ εμέ ορθόν και δίκαιον να έχω αυτό το καλόν φρόνημα δι’ όλους σας, επειδή τρέφω προς σας πολλήν αγάπην και σας έχω μέσα εις την καρδία μου. Διότι σεις και εις τα δεσμά της φυλακής μου και εις την απολογίαν μου ενώπιον των δικαστών και εις την επιβεβαίωσιν του Ευαγγελικού μου κηρύγματος με τον βίον μου γενικώς και ειδικώτερον με την υπομονήν εις τας σημερινάς θλίψεις μου, είσθε όλοι συμμέτοχοι μαζή μου στο Ευαγγέλιον και εις την χάριν του Θεού, που με ενισχύει.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ

nikosxeiladakis.gr

πηγη

ΠΗΓΗ

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΣΕΡΒΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

ΠΗΓΗ

H 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή Πανηγυρικός λόγος Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να αλλοιώσει τις αξίες που τα 400 χρόνια σκλαβιάς δεν κατάφεραν να τις εξαφανίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων !Γράφει: Γεωρ. Νεφέλης ΕΙΚΟΝΕΣ

Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή. Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον Ευαγγελισμό της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό.

Εν όψει της Εθνικής μας Παλινεγγεσίας.

Αιωνία η μνήμη ΠΆΝΤΩΝ των υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, ηρωϊκώς πεσόντων, πάλαι τε και επ` εσχάτων (λαϊκών και κληρικών)

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου μας αποκαλύπτει το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για την ενανθρώπισή του και την σωτηρία του ανθρώπου που υποδουλώθηκε στην αμαρτία. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει στην Παναγία μας το σωτηριώδες μήνυμα, το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. Κι έτσι όλες οι προφητείες βρίσκουν την εκπλήρωσή τους.
Ο άσαρκος θεός παίρνει σάρκα, ο άϋλος ενώνεται με την ύλη. Ο άχρονος αποκτά αρχή. Ο ήλιος αγγίζει τη γη.
« Ὀ Ὑιός τοῦ Θεοῦ, Ὑιός τῆς Παρθένου γίνεται »
Ο Θεός ταπεινώνεται από άκρα αγάπη, με σκοπό να υψώσει και να ενώσει κοντά Του τον άνθρωπο, τον οποίο δημιούργησε.

  Δεύτερη γιορτή είναι ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ, η έναρξη του επαναστικού αγώνα του 1821, η Εποποιία της εθνεγερσίας του γένους μας μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς.
Η 25η Μαρτίου είναι το ξημέρωμα μιας μακρόχρονης νύχτας, είναι η Ανάσταση μετά το Γολγοθά και τη Σταύρωση της φυλής μας που ξεκίνησε στις 29 Μαϊου 1453. Εκείνη την αποφράδα ημέρα που κυριεύτηκε η Κων\πολη από τους Τούρκους, καταλύθηκαν και οι ιδέες του πνεύματος, της πίστης, της αλήθειας και της λευτεριάς. Οι ελπίδες όμως και τα όνειρα των υπόδουλων Ελλήνων, παρά τις αναρίθμητες ταπεινώσεις και τα μαρτύρια, κρυφοζούν. Γίνονται προσμονή και τραγούδι. Ο φλογερός λόγος του Ρήγα και των διδασκάλων του Γένους προετοιμάζει τις ψυχές. Η Εκκλησία γίνεται η Κιβωτός που γλύκανε τον πόνο του Έλληνα, διέσωσε τη γλώσσα του, την πίστη, την ταυτότητά του.

Η 25η Μαρτίου είναι η μεγαλύτερη μέρα του σύγχρονου Ελληνισμού. Μας θυμίζει ποιοι είμαστε, ποιος είναι ο προορισμός μας, ως έθνος, ως λαός και ως άτομα. Ξαναζωντανεύει στη συνείδησή μας τις προαιώνιες αξίες του Ελληνισμού. Με τις δύο εκείνες μεγάλες σε νόημα λέξεις «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», οι απλοί και αγράμματοι πολεμιστές του 1821 προβάλλουν ως αιώνια πρότυπα για τους νεότερους.
Πού οφείλεται λοιπόν το θαύμα που επιτέλεσαν;

Βασικός συντελεστής αυτού του θαύματος είναι η αποφασιστικότητα και η πίστη τους. Μέσα στην ψυχή των Ελλήνων υπήρχε ζωντανή η αίσθηση ότι η ελευθερία θέλει θυσίες για ν’ αποκτηθεί. Έτσι βάδιζαν συνειδητά προς το θάνατο.

Κωνσταντίνος Κανάρης
Pώτησαν κάποτε τον πυρπολητή Κανάρη, εκείνο το σεμνό ήρωα του ΄21, που ΄γινε κατόπιν ναύαρχος, υπουργός και πρωθυπουργός.
- Πως τον έκανες αυτόν τον άθλο Ναύαρχε;
«Καὶ ὁ γενναῖος Ψαριανὸς ἀπάντησε: «ΜΕΤΑΛΑΒΑ τὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ στὰ Ψαρά, ἀσπάστηκα καὶ ἀποχαιρέτισα τὴ γυναίκα μου καὶ εἶπα ἀποφασιστικὰ θα κάνω τὸ χρέος μου:
«Απόψε Κωσταντή θα πεθάνεις για την Ελλάδα»!
Σ ΄αυτό το ¨απόψε θα πεθάνεις¨ βρισκόταν η ηθική δύναμή του.
Κανένα αντάλλαγμα δεν ήταν ικανό να τους δελεάσει, ώστε ν’ αλλαξοπιστήσουν, ή να προδώσουν την πίστη και την πατρίδα τους.

Η ΘΥΣΊΑ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ
Η γενναία στάση του Αθανασίου Διάκου στην Αλαμάνα, κοντά στις Θερμοπύλες, και η μαρτυρική θυσία του, αναβίωσε το ηρωικό «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα το 480 π.Χ απέναντι στους Πέρσες..

Τον Διάκο τον θέλουν ζωντανό…και τον συλλαμβάνουν.
Κάποιοι απ’ τον συγκεντρωμένο κόσμο του είπαν τότε να τουρκέψει για να σώσει το τομάρι του. Ο Διάκος γυρίζοντας προς αυτούς, απαντά:
«Εγώ Γραικός εγεννήθηκα Γραικός θε ν’ αποθάνω»
Δεν υπάρχει ούτε φιλοδοξία ούτε κάποιο υλικό αγαθό που να τοποθετείται πιο πάνω από την Ελλάδα.

Μάρκος Μπότσαρης O Μ. Μπότσαρης ήταν από τους λίγους αγωνιστές της Ελευθερίας που προτιμούσαν το κοινό συμφέρον από το προσωπικό όφελος. Για την ανδρεία που έδειξε στις μάχες κατά του Χουρσίτ Πασά και στην υπεράσπιση του Μεσολογγίου κατά την πρώτη πολιορκία, η προσωρινή κυβέρνηση του έστειλε δίπλωμα Στρατηγού.

Η τιμητική αυτή διάκριση προκάλεσε τη ζήλια των άλλων οπλαρχηγών και ακούστηκαν παράπονα εναντίον του. Τότε ο Μάρκος, πήρε το δίπλωμα, το ‘σκισε σε μικρά κομμάτια μπροστά τους και, σκορπίζοντάς τα στον αέρα , είπε :
- Αύριο θα ξαναγίνει πόλεμος. Κι όποιος σταθεί άξιος , παίρνει το δίπλωμα στη μάχη.

Ο ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΟΣ
Σε μνημειώδη ομιλία του στην Ακαδημία Ιασίου, της οποίας ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου, ανέφερε προφητικά γι’ αυτόν ότι: «ο αγωνιστής την ελευθερία ή την κερδίζει μαχόμενος ή την καθαγιάζει πεθαίνοντας» Ο ήρωας αυτός καταγόμενος από το Λιβάδι Ελασσώνος θυσιάστηκε στη μονή Σέκκου όπου ανατινάχτηκε με τα παληκάρια του μετά από αντίσταση 15 ημερών, αφού τους τελείωσαν οι προμήθειες, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Τούρκους.

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς Ο Τουρκοφάγος
Ύστερα από τη μάχη στα Δερβενάκια, ο Νικηταράς, έστειλε στη γυναίκα του ένα καλοτυλιγμένο πακετάκι.
Όλοι νόμισαν ότι θα είχε κανένα διαμαντένιο κόσμημα, από αυτά που έπεσαν στα χέρια των παλικαριών, από τους θησαυρούς του Δράμαλη . Γι’ αυτό έτρεξαν όλοι να το περιεργαστούν.

Καθώς όμως η σύζυγός του, Αγγελίνα (κόρη του πρωτοκλέφτη του Μοριά του θρυλικού Ζαχαριά ) άνοιξε το δέμα, βρήκε μια ξύλινη ταμπακέρα κι ένα σημείωμα που έγραφε:

«…Τα παλικάρια μου, μου πρόσφεραν τούτη την ταμπακέρα κι ένα σπαθί στολισμένο με πολύτιμα πετράδια. Το σπαθί το χάρισα στη διοίκηση της Ύδρας, για να χρησιμεύσει στο αρμάτωμα του στόλου που τόσο χρειάζεται στην Πατρίδα. Την ταμπακέρα τη στέλνω σε σένα που μου είσαι το πιο αγαπημένο πρόσωπο που έχω στον κόσμο ύστερα από την Πατρίδα….» Ωστόσο ο Νικηταράς πέθανε το 1849 τυφλός και πάμπτωχος Ζητιανεύοντας στον Πειραιά.

Ένας άλλος παράγοντας που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην επιτυχία της Επανάστασης ήταν η ομόνοια των αγωνιστών. Η κοινή συνείδηση για την αναγκαιότητα του αγώνα οδηγούσε σε ταύτιση ιδεών, σκέψεων, επιθυμιών. Δεν υπήρχαν προφάσεις, αρνήσεις ή δικαιολογίες, αλλά μόνο
Αυτοθυσία και Ηρωισμός. Την ΟΜΟΘΥΜΙΑ αυτή παρουσίασε παραστατικά ο Κολοκοτρώνης μιλώντας σε μαθητές στην Πνύκα στις 7 Οκτωβρίου 1838. Ὁ λόγος του αποτελεί πνευματικὴ παρακαταθήκη προς τη νέα γενιά του Έθνους.

Ο Λόγος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα Παιδιά μου!
Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι ἤμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομεν ἅρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε, "ποῦ πάτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιτοκάραβα βατσέλα", ἀλλά, ὡς μία βροχή, ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς Ἐλευθερίας μας... καὶ ὅλοι, καὶ οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ πεπαιδευμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι συμφωνήσαμεν σ' αὐτὸ τὸ σκοπὸ καὶ κάναμεν τὴν ἐπανάσταση.

Εἰς τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοιαν καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι... Ὁ ἕνας πήγαινε στὸν πόλεμο, ὁ ἀδελφός του ἔφερνε ξύλα, ἡ γυναίκα του ἐζύμωνε, τὸ παιδὶ τοῦ ἐκουβαλοῦσε ψωμὶ καὶ μπαρουτόβολα στὸ στρατόπεδο καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δύο χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμεν καὶ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολη...

Τόσο τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁπού ἄκουαν Ἕλληνα καὶ φεύγαν χίλια μίλια μακριά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρὸς κι ἕνα καράβι μιὰ ἁρμάδα. Ἀλλὰ δὲν ἐβάσταξε. Ἦλθαν μερικοὶ καὶ ἠθέλησαν νὰ γένουν μπαρμπέρηδες εἰς τοῦ κασίδη τὸ κεφάλι. Μᾶς πονοῦσε τὸ μπαρμπέρισμά τους μὰ τί νὰ κάνουμε; Εἴχαμε κι αὐτουνῶν τὴν ἀνάγκη.

Ἀπὸ τότε ἤρχισεν ἡ διχόνοια καὶ ἐχάθη ἡ πρώτη προθυμία καὶ ὁμόνοια. Πρέπει νὰ φυλάξετε τὴν πίστη σας καὶ νὰ τὴ στερεώσετε, διότι ὅταν ἐπιάσαμε τὰ ἅρματα, εἴπαμε πρῶτα ὑπὲρ Πίστεως κι ὕστερα ὑπὲρ Πατρίδος..

Εἰς ἐσᾶς μένει νὰ ἰσάσετε καὶ νὰ στολίσετε τὸν τόπο ὅπου ἡμεῖς ἐλευθερώσαμε καὶ διὰ νὰ γίνει τοῦτο, πρέπει νὰ ἔχετε ὡς θεμέλια τῆς Πολιτείας τὴν ὁμόνοια, τὴν θρησκεία, τὴν καλλιέργεια καὶ τὴν φρόνιμον ἐλευθερία.

Η 25η Μαρτίου ενσαρκώνει όλο το μεγαλείο και τα ιδανικά της φυλής μας. Από τη μάχη στο Δραγατσάνι τον Ιούνιο του 1821 με τον Αλέξ. Υψηλάντη, ως την τελευταία μάχη στην Πέτρα της Βοιωτίας με τον αδελφό του Δημήτριο Υψηλάντη και ως τον κυβερνήτη εθνομάρτυρα Ι. Καποδίστρια, φανερώθηκαν όλες οι αρετές του γένους, αλλά και τα ελαττώματά του. Γι’ αυτό η βαθύτερη αξία του οκτάχρονου επαναστατικού αγώνα είναι ο παραδειγματισμός μας. Δεν πρέπει να παραλείψουμε το παράδειγμα του Γεωργίου Καραϊσκάκη που ακόμα και την ώρα που ξεψυχούσε έλεγε:

Τα τελευταία λόγια του Γεωργίου Καραϊσκάκη
Εἰς ὅλους ὅσοι τὸν ἐπεριστοίχιζαν νὰ τὸν συγχωρήσουν, καὶ ἔπειτα ἔκαμε τὴν διαθήκην του. Εἰς τὰ τελευταῖα φώναξε κοντά του τοὺς δύο ἀγαπημένους συμπολεμιστάς του, τὸν Γαρδικιώτην Γρίβαν καὶ τὸν Χατζηπέτρον καὶ εἶπεν:
—Ἐλᾶτε τώρα νὰ σᾶς ἀσπασθῶ.
Καὶ ὅταν εἶδεν ὅτι οἱ γενναῖοι ἐκεῖνοι ἄνδρες ἔκλαιαν, ἐπροσπάθησεν ὁ ἴδιος νὰ τοὺς παρηγόρησῃ καὶ τοὺς παρήγγειλε νὰ φροντίσουν διὰ τὴν ἀπελευθέρωσίν της Ἀκροπόλεως.
—Προ πάντων ἐσεῖς οἱ παλαιοὶ συναγωνισταί μου, εἶπε, νὰ μὴν ντροπιασθῆτε.
Κατὰ τὰ ἐξημερώματα ἀπέθανε — ἀπέθανε τὴν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς του.

Ιωάννης Καποδίστριας: Ο ασκητής πολιτικός
Ὅταν ἔφτασε στήν Ἑλλάδα ὡς κυβερνήτης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους προσφέρθηκαν νά τοῦ δώσουν ἀνάλογο οἴκημα ὡς κατοικία. Ὁ Καποδίστριας δέν τό δέχτηκε. Ἤθελε νά ζεῖ ἁπλά συμμεριζόμενος τήν κατάσταση ποῦ ἐπικρατοῦσε τότε στή χώρα. Μέ δικά του ἔξοδα διόρθωσαν ἁπλές οἰκίες στήν Αἴγινα καί στόν Πόρο, «χωρίς καμιάν ἐπιβάρυνση τῶν ἰδιοκτητῶν». καί ἐπίπλωσε τό σπίτι ποῦ ἔμενε μέ «σιδηρᾶν κλίνην καί ξύλινον τραπέζιον». Γί΄ αὐτό ὁ ἀντικαποδιστριακός Γερμανός ἱστορικός Μέντελσον-Μπαρτόλντ, ὅταν ἐπισκέφτηκε τόν Καποδίστρια ἔγραψε: «Ὁ μόνος στολισμός τοῦ κυβερνητικοῦ… «μεγάρου» εἶναι ὁ λαμπρός ἥλιος τῆς Ἑλλάδας καί ἡ λατρεία τῶν Ἑλλήνων, μέ τήν ὁποία δικαίως τόν περιβάλλουν».

Τό Πανελλήνιο καί ἡ Γερουσία δύο φορές ψήφισαν τόν μισθό ποῦ ἔπρεπε νά δίνεται στόν Κυβερνήτη. Καί τίς δύο φορές ὁ Καποδίστριας ἀρνήθηκε νά δεχθεῖ μισθό.

«…Εἶμαι εὐτυχής διότι ἠδυνήθην νά προσφέρω… διά τήν ἐθνικήν ἀνεξαρτησίαν καί ἐλευθερίαν» έλεγε…

Ωστόσο ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας, δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο την πρώτη πρωτεύουσα του ελεύθερου κράτους, το κυριακάτικο πρωινό της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 στις 6.45′ περίπου, μπροστά στην πόρτα του ναού του Αγίου Σπυρίδω­νος.
Τέλος ο στρατηγός Μακρυγιάννης καταγγέλλει το ρόλο των κακόβουλων ξένων που εμφύσησαν στους Έλληνες τη διχόνοια και τον κομματισμό και προσπάθησαν να μας υποτάξουν με τα δάνειά τους. 

Επιστολή του Ιωάννου Μακρυγιάννη προς τους Νέους»
Αγαπητά μου Παιδιά,
Μαζί με πολλούς άλλους άξιους και γενναίγους Έλληνες πολεμήσαμε και λευτερώσαμε τούτο τον τόπο που πατάτε εσείς, και να στοχάζεστε πως τον λευτερώσαμε για σας που γεννηθήκατε σε πατρίδα ελεύθερη, γιατί εμείς λίγο την απολάψαμε, ότι, μόλις εδιώξαμε τους Τούρκους, αρχίσαμε να τρώμε ο ένας τον άλλον κι έτσι μας βρήκαν διαιρεμένους οι Μπαυαροί και μας τζαλαπάτησαν. 

…..Θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέομεν και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Εμείς το χρέος, το κατά δύναμιν, επράξαμεν. Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την Πατρίδα. Μας γέμισαν φατρία και διχόνοιαν. 

…..Και χωρίζουν τον κόσμον σε πατριώτες και αντιπατριώτες. ….Ρωμαίικον δεν φτιάχνεται χωρίς ούλλοι να θυσιάσουν αρετήν και πατριωτισμόν…. ’’Τους κατάτρεξαν οι Ευρωπαίοι τους δυστυχείς Έλληνες. Εις τις πρώτες χρονιές εφοδίαζαν τα κάστρα των Τούρκων, τους κατάτρεχαν και τους κατατρέχουν ολοένα, διά να μην υπάρξουν. Η Αγγλία τους θέλει να τους κάμει Άγγλους με την δικαιοσύνη την αγγλική, καθώς οι Μαλτέζοι ξυπόλυτους και νηστικούς, οι Γάλλοι Γάλλους, οι Ρούσοι Ρούσους, κι ο Μέτερνικ της Αούστριας Αουστριακούς –κι όποιος τους φάγει από τους τέσσερους ’’Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τά τσογλάνια τοῦ τρισκατάρατου του Πάπα... Και συνεχίζει ο Μακρυγιάννης: ’’…ο Ντώκινς, μας θέλει Άγγλους, ο Ρουγάν Γάλλους, ο Κατακάζης Ρούσους και δεν αφήσετε κανένα Έλληνα. Πήρε ο καθείς σας το μερίδιό του και μας καταντήσετε μπαλαρίνες σας… Τέτοια ηθική έχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσετε και εμάς τους δυστυχείς’’.

’’Τα δάνεια εμείς δώσαμε υπόσκεση ότι τα δανειστήκαμεν και η Μπαυαρία τα ρούφηξε με τον Αρμασπέρη και συντροφιά’’ Για τα δάνεια εμείς δώσαμε υπόσχεση, αλλά τα ρούφηξε όλα η Μπαυαρία. Εμείς βάλαμε την υπογραφή μας ότι τα χρεωθήκαμε, αλλά αντί να τα καρπωθούν οι αγωνιστές μας, οι χήρες και τα ορφανά, τα έβαλε χέρι ο Άρμανσμπεργκ μαζί με τους ελληνόγλωσσους συντρόφους του και τα έκαναν καταθέσεις στο Μόναχο!
’’Οι Βαυαροί πρώτοι μας έδωκαν το παράδειγμα της καταχρήσεως, του σφετερισμού και της σπατάλης των δημοσίων’’, βεβαιώνει ο Π. Χαλκιόπουλος.(1)

’’Ωκοδόμησαν στιλπνάς περί το Μόναχον επαύλεις, ενώ οι αγωνισταί απέθνησκον επί της ψάθης’’, γράφει ο Αν. Γούδας.(2)

Και ο Γ. Κρέμος συμπληρώνει: ’’Οι πλείστοι εκ πτωχών πλούσιοι εγένοντο. Το πάγαιναν γαϊτάνι οι Βαβαρέζοι, τρώγανε, πίνανε και πλερώναμε εμείς οι φτωχοί, μα χουβαρντάδες’’.(3)

Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι’ αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα
Γιάννης Μακρυγιάννης

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στο σημερινό κόσμο της απαισιοδοξίας, του παραλογισμού και της αυξανόμενης βίας, στην εποχή που ο ηρωισμός ,η αυτοθυσία και τα ιδανικά είναι έννοιες αμφισβητούμενες και συχνά άγνωστες, είναι ανάγκη να επιστρέψουμε στις αξίες που για αιώνες εξέθρεψαν Αγίους και ΄Ηρωες. Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να αλλοιώσει τις αξίες που τα 400 χρόνια τουρκικής σκλαβιάς δεν κατάφεραν να τις εξαφανίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων. Οφείλουμε να τις υπερασπιζόμαστε με κάθε κόστος. Ας μην επιτρέψουμε στην παγκοσμιοποιημένη εποχή μας να μας επιβάλλει την ισοπέδωση των πάντων. Ας μας εμπνέει πάντα το παράδειγμά τους, το θάρρος και η αισιοδοξία τους, η φιλοπατρία και η πίστη τους, η αποφασιστικότητα του Κανάρη, η αίσθηση του χρέους του Καραϊσκάκη, η περιφρόνηση των υλικών αγαθών όπως μας δίδαξε ο Νικηταράς, ο Καποδίστριας, αλλά και η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Εμμανουήλ Παπάς και άλλοι αγωνιστές που έδωσαν τα πάντα και πέθαναν φτωχοί. Ας αφήσουμε τον ατομισμό, την αυτοπροβολή, τον ανταγωνισμό κι ας επαναπροσδιορίσουμε την πορεία μας. 

Ας επιστρέψουμε στις ρίζες μας, στα ιδεώδη του πολιτισμού που επηρέασε όλη την οικουμένη. Ας γίνουμε θεματοφύλακες των μοναδικών πνευματικών αξιών ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, όπως εκφράζονται μέσα από τη γλώσσα μας, την αληθινή πίστη μας, την παιδεία μας. Η προγονική αρετή ας καθοδηγεί την πορεία μας για ένα καλύτερο μέλλον. Ας ακολουθήσουμε τα βήματα των ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΙΣ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ 

ΖΗΤΩ Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821!!!! 

ΠΗΓΗ