Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος δεν μπόρεσε να πει το μεγάλο «ΟΧΙ»!

Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος δεν μπόρεσε να πει το μεγάλο «ΟΧΙ»!

Του Βασιλείου Π. Κερμενιώτη

Αφορμή γι’ αυτήν την παρέμβαση-άρθρο μου αποτελεί μία πολύ αξιόλογη ανάρτηση του ιστολογίου «Αβέρωφ»1 που σχολίασε το ρεπορτάζ του εορτασμού της επετείου του «ΟΧΙ» στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος της Φλώρινας. Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες2, στα μπροστινά καθίσματα του Ναού, αλλά και στη δοξολογία εκτός Ναού στέκεται ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ της Φλώρινας που ψήφισε το πρόσφατο νομοσχέδιο «αλλαγής φύλου». Το εύλογο ερώτημα που αναδύεται είναι το εξής: Θα επέτρεπε ποτέ ο πατήρ Αυγουστίνος να εισέλθουν στο Ναό του Θεού πολιτικοί που ψηφίζουν αντίχριστα νομοσχέδια; Ασφαλώς όχι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ούτε φωτογραφιστές να δουν τις εκκλησιές της Φλώρινας. Για τον π. Θεόκλητο όμως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Τόσα μνημόνια και τόσοι αντίχριστοι νόμοι έχουν ψηφιστεί και ο δεσπότης μας δεν έχει αντιδράσει! Οι πολιτικοί που ποδοπατούν τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας έχουν πάντα θέση δίπλα στον κ. Πασσαλή!

Δυστυχώς, στα 17 χρόνια της αρχιερατείας του ο Μητροπολίτης μας δεν μπόρεσε να πει ποτέ ένα μεγάλο ΟΧΙ:

- Δεν μπόρεσε να πει ΟΧΙ στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο που προδίδει την Ορθοδοξία. Αντίθετα, τον επαινεί!

- Δεν μπόρεσε να πει ΟΧΙ στον Οικουμενιστή Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο που έχει αγαστή συνεργασία με την εκκλησιομάχο Κυβέρνηση (γι’ αυτό και κάποιες εφημερίδες τον ονομάζουν «Συριζώνυμο»).

- Δεν μπόρεσε να πει ΟΧΙ στη μετάλλαξη του μαθήματος των θρησκευτικών που έχει γίνει οικουμενιστικό και δηλητηριάζει, πνευματικά, τα παιδιά μας.

- Δεν μπόρεσε να πει ΟΧΙ στη ληστρική ψευδοσύνοδο της Κρήτης που νομιμοποίησε τον Οικουμενισμό και εισήγαγε στο Σώμα της Εκκλησίας μας την αίρεση. Αντίθετα, την έχει εγκωμιάσει!

- Δεν μπόρεσε να πει ΟΧΙ στον πρώην πρωτοσύγκελο Ιουστίνο Μπαρδάκα που για 15 ολόκληρα χρόνια έκανε φιλίες και δημόσιες σχέσεις με τους “ισχυρούς της ημέρας”, τους αιρετικούς Οικουμενιστές και μας τους κουβαλούσε, “τρεις την ώρα”, στη Φλώρινα!

Δυστυχώς, εν γένει, ο π. Θεόκλητος, ποτέ δεν κατόρθωσε να ορθώσει το ανάστημά του και να πει ένα ηρωικό «ΟΧΙ» στις «ύαινες» που κατατρώγουν τις σάρκες της Πατρίδας και της Θρησκείας μας! Κι όχι μόνο δεν είπε ποτέ ΟΧΙ σ’ όλους αυτούς, αλλά ―φρίξον ήλιε! ― καταδιώκει τους γενναίους μοναχούς των δύο ηρωικών Μονών της Μητρόπολης που είπαν ΟΧΙ στο τέρας του Οικουμενισμού! Μάλιστα, πρόσφατα τούς έκανε και περικοπή μισθών! Δυστυχώς, ο μητροπολίτης Θεόκλητος αποδείχτηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Ακολουθεί το εξαιρετικό άρθρο από το ιστολόγιο «Αβέρωφ»:

«Το ΟΧΙ του ’40, τα ναι του σήμερα – ψευδοποιμένες και πολιτικάντηδες.
Tο ηρωικό ‘ΟΧΙ’ του ’40, πόσα φτηνά ‘ναι’ θα ξεπλύνει ακόμη;
Ιδού ένα παράδειγμα πως διαφθείρεται ο λαός από τις ηγεσίες του.

Μαθαίνουμε από το romfea.gr ότι το Σάββατο της 28ης Οκτωβρίου τελέστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας Θεία Λειτουργία και Πανηγυρική Δοξολογία προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας Θεόκλητου για την Επέτειο του ΟΧΙ. Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της περιοχής και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Σέλτσας βρέθηκαν στον Ιερό Ναό και στις εκδηλώσεις που ακολούθησαν.

Ο Σέλτσας ψήφισε στο νομοσχέδιο αλλαγής φύλου (το λένε ‘αναγνώριση ταυτότητας φύλου’) ‘ναι’ επί της αρχής και ‘ναι’ στο άρθρο 3. Δύο ‘ναι’ που χρειάζονταν επειγόντως ‘σουλούπωμα’ με εικονικό εκκλησιασμό, και μάλιστα την ημέρα που ο λαός εορτάζει το τελευταίο αντρίκιο ΟΧΙ σε ξένο κατακτητή που άκουσε από στόμα ηγέτη εδώ και κοντά 80 –ΟΓΔΟΝΤΑ– χρόνια!!

Καμαρωτός-καμαρωτός χωρίς ίχνος ντροπής ο Σέλτσας μέσα τον Ιερό Ναό [φωτογραφίες στην πηγή] ενώ στους εξωτερικούς χώρους φρόντιζε να βρίσκεται κοντά στον Μητροπολίτη για τον απαραίτητο ..’δημόσιο εξαγνισμό’. Τι θα έκανε στη θέση του Μητροπολίτη Θεοκλήτου ο π. Αυγουστίνος εάν ζούσε; Θα ανεχόταν τον συριζαίο μέσα στον Ναό; Θα περιφερόταν μαζί του στους προαύλιους χώρους για να τον ‘διαφημίσει’ στο ποίμνιό του και να αθωώσει στην συνείδησή τους τις πράξεις του;

Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος όμως επειδή δεν είναι ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης είπε και αυτός το δικό του ‘ναι’ και δεν έβγαλε άχνα. Τους ακριβείς λόγους που είπε αυτό το ‘ναι’ εκείνος τους γνωρίζει. Εμείς μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε έχοντας πάντα ως γνώμονα την σοφή λαϊκή παροιμία, ‘το να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυό το πρόσωπο’.

Είναι περισσότερο από ξεκάθαρο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ‘ποιμένων’ μας δεν θέλουν να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά αλλιώς θα μιμούνταν πρώτα-πρώτα τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Δυστυχώς όμως αφήσαν τους Αγίους και μιμούνται τους κοσμικούς άρχοντες. Η ψευδοσύνοδος, το νέο μάθημα των Θρησκευτικών, είναι όλα συμπτώματα. Η ασθένεια είναι αλλού και τραβάει χρόνια. Και δυστυχώς αυτού του είδους η βρώμικη ‘συνδιαλλαγή’ μεταξύ ‘ποιμένων’ και πολιτικάντηδων δεν έχει γίνει δεύτερη φύση μόνο σε αυτούς που την κάνουν αλλά και σε αυτούς που την βλέπουν, στο ίδιο το ακατήχητο και κοιμισμένο ποίμνιο το οποίο έχει εκπαιδευτεί δυστυχώς να συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα.

Δεν μπορεί κύριοι η Εκκλησία να σιωπά μπροστά σε ανθρώπους οι οποίοι αμετανόητα διαφθείρουν τον λαό με αντίχριστα νομοσχέδια. Δεν είναι αυτοί το ίδιο με έναν άνθρωπο, όποιος κι αν είναι αυτός, που έρχεται να ακουμπήσει την αμαρτωλή ψυχή του στην Εκκλησία.

Οι οικονομικοί απατεώνες έχουν βρει τρόπο να ξεπλένουν το μαύρο χρήμα τους σε ‘φιλανθρωπίες’. Κάτι ανάλογο κάνουν και οι πολιτικάντηδες κάθε φορά που ψηφίζουν μισητά από όλους, ανθελληνικά νομοσχέδια. … Έχουν βρει και αυτοί τα ‘πλυντήριά’ τους. Και κάπως έτσι γυρίζει χρόνια ο σκουριασμένος τροχός που μας έφερε στο σημερινό τέλμα. Ναι λοιπόν, όλοι μας φταίμε στο μέτρο που μας αναλογεί αλλά το ψάρι κύριοι βρωμάει απ’ το κεφάλι.

Στο βιβλίο γλώσσας της Ε’ Δημοτικού περιέχεται κείμενο με τον τίτλο: «Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο» και υπότιτλο «και εμείς πήγαμε στο υπόγειο». Τελικά κατάλαβα ότι τέτοιου είδους κείμενα δεν αποσκοπούν μονάχα στο να καλλιεργήσουν φόβο και ηττοπάθεια στα παιδιά, και να τα αποκόψουν εντελώς από το ένδοξο παρελθόν των προγόνων μας. Θέλουν να κάνουν τα παιδιά να μοιάσουν ακριβώς με τους σημερινούς μας ‘ηγέτες’.

Την 28η Οκτωβρίου του 2017 ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Σέλτσας μας είπαν και οι δυο μαζί στερεοφωνικά:

«Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο»

«και εμείς οι δυό πήγαμε στο υπόγειο»3. 

Πτολεμαΐδα 30/10/2017 

Βασίλης Κερμενιώτης 

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1. «ΑΒΕΡΩΦ-Διαδικτυακό Θωρηκτό»: «Το ΟΧΙ του ’40, τα ναι του σήμερα – ψευδοποιμένες και πολιτικάντηδες» https://averoph.wordpress.com/2017/10/30/%cf%84%ce%bf-%ce%bf%cf%87%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-40-%cf%84%ce%b1-%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%cf%88%ce%b5%cf%85%ce%b4%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9/#more-98619


2. «Ρομφαία»: «Επέτειος ΟΧΙ στη Φλώρινα» https://www.flickr.com/photos/142275543@N05/sets/72157687675724641/


3. Βλ. παραπομπή 1.

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Δοξολογία μὲ αἱρετικοὺς στὴν Μητρόπολη Ἀθηνῶν γιὰ τὴν 28η Ὀκτωβρίου .

Χοροστατοῦντος τοῦ Ἐπισκόπου Μεθώνης Κλήμεντος, Αρχιγραμματέα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τελέστηκε ἡ Δοξολογία στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἀθηνῶν γιὰ τὴν Ἐθνικὴ ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου.

Ἐκ μέρους τῆς κυβέρνησης παρέστη ὁ Ὕπ. Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου. Ἐπίσης παρευρέθηκαν ὁ Ἀντιπρόεδρος τῆς Βουλῆς Δημήτρης Καμένος, ἡ Νίκη Κεραμέως (ἐκ μέρους τῆς Ν.Δ), ὁ Ἀνδρέας Λοβέρδος (ἐκ μέρους τῆς Δημοκρατικῆς Συμπαράταξης), ὁ βουλευτὴς τῶν ΑΝΕΛ Κατσίκης οἱ πρ. Πρόεδροι τῆς Βουλῆς Ἀπόστολος Κακλαμάνης καὶ Δήμ. Σιούφας, ὁ Πρόεδρος τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τοῦ Δήμου Ἀθηναίων Νώντας Λαμπρακάκης καθὼς καὶ ἐκπρόσωποι τῶν Στρατιωτικῶν καὶ Ἀστυνομικῶν ἀρχῶν.

Ἐπίσης ὁ Μητροπολίτης Γουινέας Γεώργιος καὶ ὁ Ἀρχιμανδρίτης Δαμιανὸς ἐκπρόσωποι τῶν Πατριαρχείων Ἀλεξανδρείας καὶ Ἱεροσολύμων ἀντίστοιχα, ἐκπρόσωποι τῆς Παπικής καὶ Ἀγγλικανικῆς "Εκκλησίας" καὶ ὁ Κόπτης Ἀρχιεπίσκοπος στὴν Ἑλλάδα...

orthodoxia.info
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Η καρδιά της Πανθρησκείας χτυπάει για πρώτη φορά στην Αθήνα

Κεντρικό θέμα; Η...ειρηνική συνύπαρξη όλων των θρησκειών. 

Από σήμερα, και επί ένα διήμερο, η Αθήνα δίνει τον βηματισμό στην προσπάθεια διαθρησκειακού διαλόγου στην ταραγμένη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Η Διεθνής Διάσκεψη για τον «Θρησκευτικό και Πολιτιστικό Πλουραλισμό και την Ειρηνική Συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή» που διοργάνωσε το υπουργείο Εξωτερικών ανοίγει τις πύλες της με τη συμμετοχή υψηλών πολιτικών και θρησκευτικών προσκεκλημένων.

Μία πρωτοβουλία του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, που ξεκίνησε ως "στοίχημα" πριν δύο χρόνια με την πρώτη Διεθνή Διάσκεψη, καθιστώντας την Ελλάδα βήμα ειλικρινούς και ανοιχτού διαλόγου, η οποία επικέντρωσε τις εργασίες της στην επείγουσα ανθρωπιστική κρίση με την οποία βρίσκονταν αντιμέτωπες οι θρησκευτικές κοινότητες και οι πολιτιστικές οντότητες στη Μέση Ανατολή, λόγω των συνεχιζόμενων συρράξεων και εντάσεων, καθώς και της ανόδου του εξτρεμισμού.

Με το ίδιο ζητούμενο, της ανεκτικότητας και της ειρηνικής συνύπαρξης, να παραμένει ανησυχητικά επίκαιρο, καθώς η βία, η μισαλλοδοξία, ο θρησκευτικός φανατισμός και η ριζοσπαστικοποίηση συνεχίζουν να ταλανίζουν μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής, η δεύτερη Διεθνής Διάσκεψη φιλοδοξεί, δύο χρόνια μετά, να προχωρήσει τόσο στον απολογισμό των ανοιχτών ζητημάτων, όσο και στην ενίσχυση ενός πλαισίου διαλόγου που προωθεί την προσέγγιση, τη δικτύωση, τον αλληλοσεβασμό και εντέλει, την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων της περιοχής.

Τη διοργάνωση υποστηρίζει το Κέντρο για τον Θρησκευτικό Πλουραλισμό στη Μέση Ανατολή (CPRM), το οποίο ιδρύθηκε σε συνέχεια της πρώτης Διάσκεψης και λειτουργεί ως μηχανισμός παρακολούθησης των εξελίξεων, καταγραφής προβλημάτων σε θέματα θρησκευτικού πλουραλισμού, καθώς και παρουσίασης συγκεκριμένων προτάσεων για την αντιμετώπισή τους. Η ίδια η ίδρυση και λειτουργία του Κέντρου αποτελεί μια σημαντική επιτυχία της πρωτοβουλίας αυτής του υπουργείου Εξωτερικών που διασφαλίζει τη συνέχεια του εγχειρήματος, καθώς και τη διαρκή ανατροφοδότηση του διαλόγου γύρω από τα καίρια ζητήματα που έθεσε η πρώτη Διάσκεψη

Στη Διάσκεψη συμμετέχουν οι υπουργοί Εξωτερικών της Αιγύπτου Σάμεχ Σούκρι, της Κύπρου Ιωάννης Κασουλίδης, και της Παλαιστίνης Ριάντ Μάλκι, ο υπουργός Επικρατείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων αρμόδιος για την Ανεκτικότητα Σεϊκχ Ναγιάν μπιν Μουμπάρακ αλ Ναχιάν, ο υφυπουργός του Βατικανού, καθώς και υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες από το σύνολο των χωρών της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου. Θα παραστούν επίσης ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, οι πατριάρχες Ιεροσολύμων, Αλεξανδρείας και Κύπρου, εκπρόσωποι όλων των ορθόδοξων εκκλησιών, ο Μεγάλος Μουφτής της Αιγύπτου, καθώς και προεξάρχοντες θρησκευτικοί ηγέτες από το Μουσουλμανικό και Εβραϊκό κόσμο που θα εκπροσωπήσουν το σύνολο σχεδόν των θρησκευτικών και πολιτιστικών κοινοτήτων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Η επίσημη έναρξη θα πραγματοποιηθεί στις 09:30 το πρωί από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, θα ακολουθήσει ο εναρκτήριος χαιρετισμός του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και στη συνέχεια οι χαιρετισμοί που θα απευθύνουν ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ο υπουργός Επικρατείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) αρμόδιος για την Ανεκτικότητα Σεϊκχ Ναγιάν μπιν Μουμπάρακ αλ Ναχιάν, και η πρέσβης της Αυστρίας στην Ελλάδα Αντρέα Ικίτς Μπόχμ.

Μετά την ολοκλήρωση των χαιρετισμών θα πραγματοποιηθούν δύο συνεδρίες, υπό την προεδρία του κ. Κοτζιά. Στην πρώτη, υπό τον συντονισμό του υφυπουργού Εξωτερικών Γιάννη Αμανατίδη, υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι Εκκλησιών και υπουργοί Εξωτερικών θα καταθέσουν τις απόψεις τους, ενώ στη δεύτερη υπό τον συντονισμό του υπουργού Επικρατείας των ΗΑΕ, θα παρέμβουν οι αρχηγοί Εκκλησιών και επικεφαλής άλλων θρησκειών, καθώς και επικεφαλής διεθνών οργανισμών, η επικεφαλής του World Islamic Youth Organisation και του ιδρύματος Anna Lindh.

Το απόγευμα αναμένεται η παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, ενώ παράλληλα θα διεξαχθούν δύο στρογγυλά τραπέζια με θέμα αφενός τον ρόλο των θρησκευτικών ηγετών στην προσφυγική/μεταναστευτική κρίση και αφετέρου τον ρόλο των ΜΜΕ και των θρησκευτικών ηγετών στην προώθηση του θρησκευτικού πλουραλισμού στη Μ. Ανατολή.

Η πρώτη ημέρα της Διεθνούς Διάσκεψης θα ολοκληρωθεί με εκδήλωση στο Μουσείο της Ακρόπολης και δείπνο παρουσία του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα.
ΠΗΓΗ

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ: Όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση έχει ο λαός του Θεού να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως και της πνευματικής ζωής.

Ομιλία μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου (1927 – 2006)

Υπάρχει η παναίρεσις του οικουμενισμού η οποία έχει πιάσει από το σβέρκο Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμον όλον. Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμον όλον. Ξέρετε, κάποιος έρχεται από πίσω σου και σου πιάνει με το χέρι εδώ το σβέρκο. Ακινητοποιείσαι. Άμα πιάσεις τη γάτα από το σβέρκο και τη σηκώσεις, δεν μπορεί να σε δαγκώσει. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ακινητοποιείται.

Έτσι λοιπόν ο διάβολος, η αίρεσις αυτή, η παναίρεσις αυτή του οικουμενισμού, αυτή τη στιγμή έχει πιάσει πολύ πολύ πολύ υψηλά κεφάλια και αρχίζει να κατεβαίνει προς τα κάτω, προς τον λαό. Αυτή τη στιγμή όμως έχει πιάσει υψηλά κεφάλια παγκοσμίως, το ξαναλέγω.

Εάν λοιπόν δεν ξέρω αυτός που θα έρθει .. Στην Αμερική φερ’ ειπείν υπάρχουν Πρεσβύτεροι οι οποίοι κηρύσσουν οικουμενισμόν. Έχω μια κασέτα που μου έχουνε δώσει που κηρύσσουν οικουμενισμό.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;;

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΣΟΥ Ή Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Ή Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Ή Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ;;

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;;

ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΧΑΖΟΣ;;

ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ;;

Πολλά ακόμα, παραλήψεις, παραβάσεις, θα μπορούσαν να σκιαγραφήσουν τον κακό ποιμένα. Ο ποιμήν ακόμη μπορεί να είναι και αιρετικός, όχι μόνο στο θέμα -προσέξτε με- του οικουμενισμού, κι άλλες αιρέσεις. Ήηη, έχουμε ένα σωρό.

Έτσι, ο λαός του Θεού έχει όχι μόνο το δικαίωμα .. έχει όχι μόνο το δικαίωμα, έχει και την υποχρέωση να αγρυπνά [για] το τι οι ποιμένες του του δίδουν και ποιοι είναι. ΈΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.

Έτσι ευγενώς, θα δει, θα πει, θα διορθώσει. Ξέρετε όταν παρακαλώ ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα είδαν τον θαυμάσιον .. Απολλώ, το γένος Αλεξανδρεύς, αυτός υπελείπετο και τον έπιασε η Πρίσκιλλα, γυναίκα, και τον διόρθωσε. Δηλαδή, η διδασκαλία του να είναι ακριβέστερα. Όταν κανείς έχει κάποια έλλειψη, με ευγένεια. Ο λαϊκός θα πάει να του πει: πάτερ μου αυτό το πράγμα δεν είναι ακριβώς έτσι. Κι όταν έχει ο ποιμήν μία διάκριση, έχει ένα σεβασμό, ταπείνωση, το δέχεται.

ΌΤΑΝ ΟΜΩΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ; ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ;

Όταν πάω στην εξομολόγηση και μου πει ο παππούλης ότι μπορώ να έχω φιλενάδα ή φίλο, θα ξαναπάω σ’ αυτόν τον πνευματικό; Δεν θα ξαναπάω ποτέ μου. Και ούτω καθεξής.

Λοιπόν. Όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση έχει ο λαός του Θεού να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως και της πνευματικής ζωής.

***

ΠΗΓΗ

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: «ΔΕΙΛΟ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΗ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ ΕΑΝ ΣΙΩΠΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ…»

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: «ΔΕΙΛΟ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΗ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ ΕΑΝ ΣΙΩΠΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ…». ΚΑΙ ΕΡΩΤΟΥΜΕ: ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΠΟΥ ΣΙΩΠΟΥΝ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ;

Μικρὸ ἀπόσπασμα τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», 1960, αρ. φυλ. 230
μὲ θέμα «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΘΕΪΣΜΟΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ

ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΙΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

«…Ὡς κληρικὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν φρικτὴ στιγμὴ τῆς χειροτονίας μου ἄκουσα καὶ ἐγὼ τό˙ «Λάβε τὴν Παρακαταθήκην καὶ φύλαξον ταύτην μέχρι τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας», θεωρῶ βαρὺ νὰ σιωπήσω ἐπὶ θεμάτων πίστεως. Δειλὸν καὶ ἄνανδρον θὰ μὲ κατηγορήση ἡ συνείδησις μου ἐὰν σιωπήσω καὶ δὲν ὑπερασπίσω τὰ ὑψηλὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Καὶ μὴ ἀνεχόμενος τοῦτον τον ἔλεγχον τοῦτον τῆς συνειδήσεώς μου μετὰ πολλῆς συγκινήσεως γράφω τὸ παρόν ἄρθρο, καὶ ἐλάχιστος ἐγὼ ἱερομόναχος, ὁ ὁποῖος ἀνιδιοτελῶς ὑπηρέτησα Πίστιν καὶ Πατρίδα, διαμαρτύρομαι καὶ παρακαλῶ τὴν Ἱεραρχίαν, ἡ ὁποία τὶς ἡμέρες αὐτὲς θὰ συνεδριάση, να ἐπιληφθῆ τοῦ σπουδαιοτάτου τούτου θέματος καὶ νὰ ἐπιδιώξη συντόμως τὴν κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνας λύσιν τοῦ προβλήματος, μὴ ἐπηρεαζόμενη ἀπὸ τὰ σχόλια καὶ τὰς κρίσεις τοῦ ψυχροῦ, ἀδιαφόρου καὶ ἀπίστου κόσμου, ὁ ὁποῖος τὰς ὑπὲρ Ὀρθοδόξου πίστεως φωνὰς τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας τέκνων ἀποκαλεὶ ἄκαρπον Βυζαντινολογίαν…

Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες! Σκέπτομαι τίνος εἴμεθα στρατιῶται, ὑπὸ ποίαν σημαίαν στρατευόμεθα, ποίους ἡρωϊκοὺς ἀγωνιστὰς εἶχε ἡ Ἐκκλησία μας, πῶς αὕτη πολεμοῦσε καὶ νικοῦσε τὶςς πλάνες καὶ τὶς αἱρέσεις καὶ ἐθριάμβευε παντοῦ, καὶ ἐμεῖς νὰ πράξωμεν ἀναλόγως. Ἄλλως θʼ ἀποδειχθῶμεν ἀνάξιοι υἱοὶ καὶ θυγατέρες τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

ΠΗΓΗ

Η ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ

ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ τὴν θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς ἁγίας Σκέπης, ποὺ συνδέεται μὲ τὰ ἄμφια τῆς Παναγίας.

Τί θὰ πῇ ἄμφιο; Περιβολή, ἐνδυμασία, ῥοῦχο. Ἄμφια λέμε αὐτὰ ποὺ φοροῦν οἱ κληρικοὶ ὅταν λειτουργοῦν. Ἔτσι ἄμφια λέγονται καὶ τὰ ῥοῦχα ποὺ φοροῦσε ἡ Παναγία.
- Ἄ, θὰ μᾶς ποῦν οἱ ἰεχωβῖτες καὶ ἄλλοι αἱρετικοί, ἐσεῖς τὰ ῥοῦχα τῆς Παναγίας λατρεύετε; Αὐτὰ θεοποιεῖτε;…

Ὄχι, ἀγαπητοί μου. Ἐμεῖς ἕνα Θεὸ λατρεύουμε καὶ προσκυνοῦμε, τὸν ἐν Τριάδι Θεό. Ἀλλὰ τὸ ν᾿ ἀποδίδουμε μιὰ ἰδιαιτέρα τιμὴ στὴν ἱερὰ περιβολὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, αὐτὸ δὲν εἶνε ἔξω ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν ἱερὰ παράδοση.

Διαβάζουμε στὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι μιὰ γυναίκα ποὺ ἔπασχε ἀπὸ αἱμορραγία, ἄγγιξε τὸ ἄκρο τοῦ ἐνδύματος τοῦ Χριστοῦ, κι ἀμέσως θεραπεύθηκε (βλ. Μᾶρκ. 5,25-34). Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων βλέπουμε, ὅτι τὰ μαντήλια, τὰ λεγόμενα «σουδάρια ἢ σιμικίνθια», τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἔκαναν καλὰ τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἔβγαζαν δαιμόνια (βλ. Πράξ. 19, 12). Ἀλλὰ καὶ ἡ σκιὰ ἀκόμη τῶν ἀποστόλων, ἡ σκιὰ τοῦ Πέτρου, ὅπου ἔπεφτε θεράπευε τοὺς ἀσθενεῖς (βλ. Πράξ. 5,15).

Στηριζόμενοι ἔτσι στὴν ἁγία Γραφὴ λέμε στοὺς αἱρετικούς, ὅτι ὄχι μόνο τὰ λείψανα τῶν ἁγίων θαυματουργοῦν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἱερὰ ἄμφιά τους, πολὺ δὲ περισσότερο ἡ ἱερὰ ἐνδυμασία τῆς Παναγίας μας θαυματουργεῖ.

Σήμερα λοιπὸν εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν ἀμφίων τῆς Θεοτόκου. Ἑορτάζουμε τὸ μαφόριο τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ποιό λέγεται μαφόριο; Ἡ μανδήλα, ποὺ φοροῦσε ἡ Παναγία, ὅπως τὴ βλέπετε στὴν εἰκόνα. Οἱ φράγκοι ζωγραφίζουν τὴν Παναγία χωρὶς μανδήλα. Ἀλλὰ σ᾿ ἐμᾶς τοὺς ὀρθοδόξους, σύμφωνα μὲ τὴν ἱερὰ παράδοσι, ἡ Παναγία ζωγραφίζεται πάντοτε μὲ μαντήλα. Τὸ μαντήλι στὴ βυζαντινὴ γλῶσσα ὀνομάζεται μαφόριο.
Πόσο συγκινοῦμαι, ἀγαπητοί μου, ὅταν πηγαίνω σὲ χωριὰ καὶ βλέπω ἀκόμη μερικὲς γυναῖκες νὰ φορᾶνε μαντήλα! Ὅταν βλέπω γυναῖκα νὰ φορᾷ μαντήλα στὸ κεφάλι, νομίζω ὅτι βλέπω τὴν Παναγία. Μιὰ γυναίκα, ποὺ φορᾷ τὸ μαφόριο τὸ ἱερό, εἶνε μιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας. Ἐλάχιστες εἶνε σήμερα οἱ γυναῖκες αὐτές. Στὸν αἰῶνα τῆς μόδας καὶ τοῦ ἐκφυλισμοῦ, κρατοῦν ἀκόμα τὴν ἱερὰ παράδοσι. Καὶ αὐτὲς ποὺ φοροῦν στὸ κεφάλι τὴ μαντήλα μοιάζουν, ἐξωτερικῶς τοὐλάχιστον, μὲ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.
Τώρα δυστυχῶς μαντήλα δὲν ὑπάρχει. Φύσηξε ἄνεμος σφοδρός, ἄνεμος ἀπιστίας καὶ ἀθεΐας, καὶ ἡ μαντήλα ἔφυγε ἀπὸ τὰ κεφάλια τῶν γυναικῶν. Κι ὄχι μόνο ἡ μαντήλα ἔφυγε, ἀλλὰ κόψανε καὶ τὰ μαλλιά τους, ἔβγαλαν τὰ ῥοῦχα τους καὶ σχεδὸν γυμνὲς περπατοῦν στὸ δρόμο. Ἄλλες δὲ ἀκόμα πέταξαν τὰ γυναικεῖα ῥοῦχα, φόρεσαν ἀνδρικά, πρὸς ἐξευτελισμὸν τῆς γυναικείας ἀξιοπρεπείας. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς λέει· Ὅταν θὰ δῆτε τὶς γυναῖκες νὰ γυρίζουν γυμνὲς στὸ δρόμο, τότε πλησιάζει τὸ τέλος τοῦ κόσμου.

* * *

Γιατί ἑορτάζουμε τὴ μανδήλα τῆς Θεοτόκου; Τί ἔκανε αὐτὴ ἡ μανδήλα καὶ τὴν ἑορτάζουμε; Ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, ἐμεῖς πιστεύουμε. Ἕνα θαῦμα, ποὺ ἔκανε ἡ Παναγία μας διὰ τοῦ μαφορίου της, θὰ σᾶς διηγηθῶ καὶ τελειώνω τὸν λόγο.

Εἶνε ἱστορικὸ γεγονός. Ἔγινε ἐπὶ αὐτοκράτορος Λέοντος τοῦ Σοφοῦ, τὸν 9ο αἰῶνα. Ἔγινε στὴν Πόλι. Ζοῦσε ἐκεῖ τότε ἕνας ἀσκητής, ἕνας ὑπέροχος ἄνθρωπος. Ὠνομάζετο Ἀνδρέας. Ἀλλὰ ὁ κόσμος τοῦ ἔβγαλε παρατσούκλι καὶ τὸν ὠνόμαζε σαλό. Ἦταν γνωστὸς στὴν Πόλι ὡς Ἀνδρέας ὁ σαλός. Σαλὸς σημαίνει μωρός, ἀνισόρροπος. Μὰ ἦταν ὁ Ἀνδρέας σαλός; Ὄχι. Εἶχε τὰ μυαλά του τετρακόσια. Ἦταν λογικὸς ἄνθρωπος. Τότε γιατί τὸν λέγανε σαλό; Γιατὶ ὁ κόσμος, ὅταν δῇ ἕναν ἄνθρωπο, ἄνδρα ἢ γυναῖκα, νὰ ἐκτελῇ μὲ ἀκρίβεια τὰ πνευματικά του καθήκοντα, τὸν ὀνομάζει τρελλό.

Ἔτσι ὠνόμαζαν καὶ τὸν Ἀνδρέα. Καὶ ὅμως αὐτός, ποὺ δὲν τοῦ ἔδιναν σημασία, αὐτὸς τώρα ἔσωσε τὴν Πόλι! Γιατὶ ὅσο ἀξίζει ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος, δὲν ἀξίζει ὁ κόσμος ὅλος.

Τί ἔκανε ὁ Ἀνδρέας; Ἡ Κωνσταντινούπολι πολιωρκήθηκε ἀπὸ ἀγαρηνούς. Κινδύνευε νὰ πέσῃ στὰ χέρια τους. Καὶ οἱ μὲν στρατιῶτες ἀγωνίζονταν στὰ τείχη, τὰ δὲ γυναικόπαιδα μὲ δάκρυα στὰ μάτια ἦταν στὸν περίφημο ναὸ τῶν Βλαχερνῶν, κ᾿ ἐκεῖ προσεύχονταν. Μαζὶ μ᾿ αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ Ἀνδρέας ὁ σαλός.

Καὶ τότε τί εἶδε; Κατὰ τὰ μεσάνυχτα, 1 ἡ ὥρα, ἔλαμψε ὁ οὐρανὸς τῆς Ἐκκλησίας. Φάνηκε ἡ Παναγία. Δεξιά της εἶχε τὸν τίμιο Πρόδρομο, καὶ ἀριστερὰ τὸν Ἰωάννη τὸν εὐαγγελιστή. Καὶ κατέβαινε καὶ κατέβαινε, μαζὶ μὲ ἕνα πλῆθος ἀγγέλων. Καὶ μόλις ἔφτασε κάτω στὴν Πόλι, γονάτισε καὶ ἔκανε τὴν προσευχή της. Μετὰ πῆρε τὸ μαφόριό της, τὸ μανδήλι της, καὶ τὸ ἅπλωσε πάνω ἀπὸ τὴν Πόλη.

Ποιός εἶδε τὸ ὅραμα; Τὸ εἶδε ἕνας ποὺ εἶχε τηλεόρασι· τηλεόρασι ὄχι τοῦ διαβόλου, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτὸς ἦταν ὁ Ἀνδρέας, ποὺ τὸν ὠνομάζανε σαλό. Κι ὅταν τὸ εἶδε εἶπε· Χριστιανοί, μὴ φοβᾶστε· θὰ νικήσουμε!
Καὶ πράγματι νίκησαν. Νίκησαν χάρις στὸ μαφόριο τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἁπλώθηκε σὰν νεφέλη φωτεινή.

* * *

Αὐτό, ἀγαπητοί μου, εἶνε τὸ ἱστορικὸ τοῦ θαύματος. Δὲν εἶνε ψέμα, δὲν εἶνε παραμύθι.
Ἀπὸ τότε περάσανε ἕνδεκα αἰῶνες.

- «Τῷ καιρͺῶ ἐκείνῳ…», λένε μερικοί.

Ὄχι. Δὲν εἶνε μόνο «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ». Καὶ χθὲς καὶ σήμερα καὶ αὔριο καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἡ θρησκεία τοῦ Ναζωραίου εἶνε ἡ μόνη δύναμις στὸν κόσμο.

Θέλετε ἀπόδειξι; Ὕστερα ἀπὸ 1.100 χρόνια περίπου, μιὰ ἄλλη νύχτα, στὶς 28 Ὀκτωβρίου 1940, τὸ θαῦμα ἐπαναλήφθηκε.

Ὅπως τότε ἐπετέθησαν ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ οἱ ἀγαρηνοί, ἔτσι τώρα ἀπὸ τὴ δύσι, ἕνας ἄλλος λαός, λεγόμενος χριστιανικός, ἀπειλοῦσε τὴν Ἑλλάδα. Καὶ ὅμως ἡ Ἑλλὰς ἔκανε τὸ θαῦμα· ὄχι μόνο ἀπέκλεισε τὸν βάρβαρο εἰσβολέα ἐπάνω στὴν Ἤπειρο, ἀλλὰ καὶ νίκησε καὶ μπῆκε στὶς πόλεις τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Πῶς ἐνίκησε; ποιοί οἱ συντελεσταὶ τῆς νίκης; Πρῶτον ἡ ὁμόνοια τοῦ ἔθνους. Δεύτερον ἡ ἀνδρεία τῶν παιδιῶν μας. Τρίτον ἡ ἐπιτελικὴ μόρφωσις τῶν ἀξιωματικῶν μας. Τέταρτον ὁ ἔρωτας τῆς ἐλευθερίας, ποὺ ἐφλόγιζε τὰ στήθη τῶν Ἑλλήνων. Πέμπτον καὶ κυριώτερον ἡ πίστις. Ὅσοι βρισκόμασταν μέσα στὸ λαὸ καὶ κοντὰ στὸ λαὸ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες, διαπιστώναμε καὶ μαρτυροῦμε, ὅτι ποτέ ὁ λαός μας δὲν ἐπίστευε τόσο ὅσο τότε.

Γιὰ μία ἀκόμη φορὰ ἡ σκέπη τῆς Παναγίας προστάτευσε τὸ ἔθνος. Ὕστερα ἀπὸ τέτοια θαύματα, δὲν θά ᾿πρεπε ν᾿ ἀγαποῦμε καὶ νὰ τιμοῦμε τὴν Παναγία μας; Δὲν ξέρω τί κάνουν ἀλλοῦ· ἐδῶ τοὐλάχιστον δὲν ἔπρεπε νὰ ὑπάρχῃ οὔτε ἕνας ἄπιστος, οὔτε σπόρος ἀπίστου.

Καὶ ὅμως· κανένα ἄλλο ἔθνος δὲν βλαστημάει τόσο τὴν Παναγία ὅσο τὴν βλαστημάει τὸ δικό μας ἔθνος.

Κάτω στὴν Ἀραπιά, ὅποιος βλαστημήσῃ τὸν Ἀλλάχ, τοῦ κόβουν τὴ γλῶσσα. Ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα βλαστημοῦν τὴν Παναγία, τὴν σκέπη τοῦ γένους μας, καὶ οὐδείς ἐπεμβαίνει.
Κάποιος μεθυσμένος στὴν Ἀθήνα ἔγραψε στὸν τοῖχο μιὰ αἰσχρὰ κουβέντα γιὰ τὸν πρωθυπουργό. Τὸν πιάνουν, καὶ τὴν ἄλλη μέρα τὸν δικάζουν. Πόσο τὸν τιμώρησαν; Δυὸ χρόνια χωρὶς ἀναστολή. Μεγάλος, λοιπόν, ὁ πρωθυπουργός μας, μεγάλοι οἱ ὑπουργοί μας, μεγάλοι οἱ στρατηγοί μας, μεγάλοι οἱ ναύαρχοί μας, καὶ μικρὸς πολὺ μικρὸς ὁ Χριστὸς καὶ μικρὰ ἡ Παναγία…
Θεέ μου Θεέ μου, πῶς μᾶς ἀνέχεσαι; Ὦ ἔθνος ἁμαρτωλό, ποὺ ἔκανες θεοὺς τοὺς ἀνθρώπους καὶ καταφρόνησες καὶ ἐκμηδένισες τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ!…

Ἀλλὰ νὰ εἶστε βέβαιοι, χριστιανοί μου, ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡμέρα ποὺ θὰ κάνουμε πατρίδα χριστιανική, πιστὴ καὶ ἀφωσιωμένη στὸ Θεό. Καὶ τότε δὲν θὰ ἔχουν θέση ἐκεῖ ἄπιστα ὄντα, ποὺ βλαστημοῦν τὸ Θεό. Δὲν θὰ μᾶς κυβερνοῦν αἰωνίως οἱ μασόνοι· θὰ μᾶς κυβερνήσῃ ὁ Χριστός. Ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας

Aὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία. Πρώτη ἐκφώνησις ἱ. ναὸς Ἁγίας Σκέπης Πτολεμαΐδος 27-10-197

ΠΗΓΗ

Γιατί ο Οικουμενισμός πολεμάει τους Ιερούς Κανόνες. !

«Οι Ιεροί Κανόνες δεν συμπορεύονται με την μόδα και δεν ¨συγχρονίζονται¨ με την αμαρτία, για να μας εξασφαλίσουν ένα ¨άλλοθι¨ στις ανομίες μας…»

Οι Ι. Κανόνες είναι οι Νόμοι της Εκκλησίας. Η Πολιτεία δεν στέκεται χωρίς νόμους και η Εκκλησία χωρίς Κανόνες. Το Κράτος νομοθετεί και τιμωρεί την κλοπή, την ατιμία, την ψευδορκία, την κατάχρηση, τον φόνο κ.λπ. Η Πολιτεία κάμνει νόμους ατελείς και τους διορθώνει κατόπιν. Η Εκκλησία όμως νομοθετεί εν Αγίω Πνεύματι. Οι Σύνοδοι, Οικουμενικές και Τοπικές, απεφάσιζαν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό οι Ιεροί Κανόνες είναι αληθείς και με αιώνιο κύρος.

Αυτούς λοιπόν, τους Ι. Κανόνες θέλουν οι Οικουμενιστές να τους καταργήσουν. Δεν αρνούνται, ότι είναι αληθείς. Αλλά λέγουν, ότι δεν είναι της εποχής. Ότι πέρασε η εποχή εκείνη που έγιναν. Τώρα άλλαξαν τα πράγματα και πρέπει να συμμορφωθούμε προς την εποχή μας. Αυτό το σύνθημα πιπιλίζουν κατά κόρον, διά να τραβήξουν την Εκκλησία του Χριστού μακριά από τον Χριστό και την Σωτηρία. Αυτό το απατηλό και δόλιο σύνθημα της συμμορφώσεως τάχα με την εποχή, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το απορρίπτουμε.

Δεν θα ακολουθήσουμε τους Οικουμενιστές σ’ αυτόν τον προκλητικό κατήφορο της ασεβείας, διότι γνωρίζουμε, ότι οι Ιεροί Κανόνες δεν έχουν μορφή προσωρινών εντολών, αλλά έχουν αιώνιο κύρος. Γνωρίζουμε, ότι οι Ιεροί Κανόνες δεν συμπορεύονται με την μόδα και δεν «συγχρονίζονται» με την αμαρτία, για να μας εξασφαλίσουν ένα «άλλοθι» στις ανομίες μας…

Γιατί όμως τα λένε αυτά οι Οικουμενιστές; Από πού ξεκινούν; Η αφετηρία του Οικουμενισμού, στο θέμα αυτό, βρίσκει το στήριγμά της στην χλιαρότητα της πίστεως των αιρετικών ετεροδόξων. Στηρίζεται στον ανθρωποκεντρισμό τους.

Η Ορθοδοξία παραγγέλλει να ζήσουμε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Χριστιανικής τελειότητας. Οι Ετερόδοξοι, αντιθέτως, παίρνουν από τον Χριστιανισμό μόνο, όσα στοιχεία συμβιβάζονται με τις συνθήκες της συγχρόνου πολιτισμένης ζωής.

Η Ορθοδοξία βλέπει τον Χριστιανισμό, σαν το θεμέλιο της αληθινής ζωής και απαιτεί από τον καθένα να βιάσει τον εαυτό του και στην ζωή του να εφαρμόσει αυτή την διδασκαλία του Χριστού. Η Ετεροδοξία βλέπει τα θεμέλια της συγχρόνου πολιτισμένης ζωής σαν αδιάσειστα και αμετακίνητα. Η Ορθοδοξία απαιτεί ηθικό ηρωισμό, ώστε να μετακινούμε τα κατ’ αυτούς αδιάσειστα αυτά θεμέλια. Η Ετεροδοξία, όμως, ψάχνει να βρει στον Χριστιανισμό, ό,τι είναι χρήσιμο στις παρούσες συνθήκες ζωής μας, για να περάσουμε σε τούτη τη ζωή καλά.

Ο Ορθόδοξος δεν έχει «ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητεί». Εκλήθη διά την πέραν του τάφου αιωνιότητα, όπου αρχίζει η αληθινή ζωή. Αυτός ο μηχανισμός της συγχρόνου διαβιώσεως είναι για τον Ορθόδοξο προσωρινότητα και ματαιότητα. Τα θεωρεί όλα σκύβαλα «Πάντα ηγούμαι σκύβαλα, ίνα Χριστόν κερδίσω», έλεγε ο Απ. Παύλος. Για τον Ετερόδοξο, όμως, η πίστη στη μέλλουσα ζωή είναι αδύναμη. Είναι απλώς μια λεπτή ιδέα, καλή βέβαια, διότι τον βοηθεί να δημιουργήσει την ζωή του εδώ καλλίτερα. Εδώ, όμως, όχι εκεί.

Εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε την γνήσια Χριστιανική πίστη. Οι Ετερόδοξοι την ακρωτηριασμένη, την κολοβωμένη. Εδώ στους Ορθοδόξους υπάρχει η άσκηση, εκεί η προσκόλληση στη γη και η καλοπέραση. Αυτοί θέλουν την ευτυχία της ανθρωπότητος στην γη. Δεν πολυσκοτίζονται για την άλλη ζωή.

Πρέπει να τονισθεί, ότι η Ορθοδοξία είναι ασκητική και περιμένουμε εκεί, στην άλλη ζωή, όσα μας υπεσχέθη ο Σωτήρ μας.

Οι Ετερόδοξοι, Οικουμενιστές, Παπικοί, Προτεστάντες, δεν θέλουν να συμμορφωθούν με την πίστη αυτή, διότι η πίστη τους στη μέλλουσα ανάστασή μας είναι ασθενική.

Αυτοί πιστεύουν πολύ στην ευτυχία της παρούσης ζωής, καίτοι είναι ατμίς αφανιζομένη. Όλες οι πλάνες της Δύσεως ξεκινάνε από αυτό: το ότι δηλαδή δεν μπόρεσαν να εννοήσουν και να χωνέψουν, ότι ο Χριστιανισμός είναι άσκηση και κακοπάθεια, για να τελειοποιηθούμε και γίνουμε άξιοι της Βασιλείας του Θεού, της αιωνίου.

Ο Χριστιανισμός είναι ασκητική θρησκεία. Είναι η διδασκαλία του συνεχούς αγώνος κατά των παθών μας. Είναι η διδασκαλία των μέσων και προϋποθέσεων να αποκτήσουμε την αρετή, που είναι αναγκαιοτάτη, διά την σωτηρία μας. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι εσωτερικές: δηλαδή η άσκηση. Και εξωτερικές: οι δογματικές πεποιθήσεις μας και τα μυστήρια, που μεταδίδουν την Θ. Χάριν, για να θεραπευθούμε και να προχωρήσουμε προς την τελειότητα.

Οι Μεταρρυθμιστές, οι Οικουμενιστές αρνούνται αυτή την ουσία της Ορθοδοξίας, που είναι η άσκηση για να ξεριζώσουμε τα πάθη μας και να φυτέψουμε τις αρετές και συμμορφούνται προς την εποχή μας. Γι’ αυτό βλέπουμε, ότι το 1923 ο Οικουμενιστής και Μασώνος εκείνος Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης συνεκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη «Πανορθόδοξον Σύνοδον» και εσχεδίασε «μεταρρυθμίσεις» όπως, καθιέρωση θεσμού εγγάμων Επισκόπων, δεύτερου γάμου των Ιερέων, κατάργηση του Μοναχισμού, συντόμευση των Ι. Ακολουθιών, κατάργηση του Ράσου, γενειών κ.λπ., κ.λπ. Τώρα την προσπάθεια αυτή συνεχίζει ο νυν Οικ. Πατριάρχης Αθηναγόρας (σημ. Ιστολογίου: το βιβλίο, παρά την καταφανή ομοιότητα με την σημερινή εποχή, εγράφη στις αρχές της δεκαετίας του 1970) και μερικοί άλλοι «προοδευτικοί» και μοντέρνοι Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι.
Αυτοί μεταξύ των άλλων, προτείνουν και την κατάργηση Ι. Κανόνων ως απαρχαιωμένων. Η εποχή μας, λέγουν, διαφέρει πολύ από την εποχή των Οικουμενικών Συνόδων, που συνετάχθησαν οι Κανόνες αυτοί και δεν μπορούν να εφαρμοσθούν σήμερα.

Ας δούμε μερικούς από τους Κανόνες, αυτούς, που θέλουν να καταργήσουν:

1) Τον 24ον της εν Τρούλλω, που απαγορεύει στους Κληρικούς και Μοναχούς να μεταβαίνουν στον ιππόδρομο και σε άλλες διασκεδάσεις.
2) Τον 54ον των Αγ. Αποστόλων, που απαγορεύει στους Κληρικούς να μπαίνουν στα καπηλειά, στις ταβέρνες, χωρίς αναπόφευκτο ανάγκη.
3) Τον 9ον των Αγ. Αποστόλων, που λέγει, ότι οι πιστοί, όταν μπαίνουν στην εκκλησία, πρέπεινα παραμείνουν έως το τέλος της Θ. Λειτουργίας.
4) Τον 80ον της εν Τρούλλω Συνόδου, που τιμωρεί τους Κληρικούς με καθαίρεση και τους λαϊκούς με αφορισμό, εάν απουσιάζουν από την Εκκλησία τρεις συνεχείς Κυριακές, χωρίς σοβαρό λόγο.

Προτείνουν την κατάργηση των Ι. Κανόνων για να νομιμοποιηθεί για όλους και επιτραπή δημοσίως «η αμέριμνος ζωή». Θέλουν με άλλα λόγια να νομιμοποιηθεί η ανομία, να επικυρωθεί η αμαρτία, για να μπορούν αυτοί να καθησυχάζουν τη συνείδησή τους.

Αλλά έτσι δεν σώζεται ο άνθρωπος. Βασιλεία Θεού δεν βλέπει. Θέλουν οι Οικουμενιστές να καταργήσουν όλους τους Ι. Κανόνες, που χαρακτηρίζουν την Ορθοδοξία, ως ασκητική πίστη!

Θέλουν να μωρανθή το άλας και αδιαφορούν στο ερώτημα του Κυρίου: «Εάν το άλας μωρανθή έν τινι αλισθήσεται;». Αυτό όμως, που επιδιώκει ο Οικουμενισμός είναι φανερή επίθεση εναντίον της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι δολιοφθορά στα θεμέλια της Ορθοδοξίας.

Και βλέπουμε να κερδίζει έδαφος στις ημέρες μας η προπαγάνδα διά να καταργηθεί επισήμως το Μυστήριον του γάμου και να νομιμοποιηθεί ο πολιτικός γάμος και ο «ελεύθερος έρως». Νομιμοποιούνται τα αντισυλληπτικά και οι εκτρώσεις. Προετοιμάζουν – άκουσον, άκουσον – αναγνώριση του σιχαμερού παρά φύσιν πάθους της ομοφυλοφιλίας. Φθάνουν μάλιστα να καθιερώσουν και ειδική εκκλησιαστική τελετή γάμου διά τα τέρατα αυτά. Και η πρόταση παρακαλώ είναι Αγγλικανού Επισκόπου! Προτεστάντης δε «ιερεύς» ετέλεσε εσχάτως τοιούτον φρικτόν γάμον (Σημείωση Ιστολογίου: Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για κείμενο των αρχών του ’70. Οι φόβοι του π. Χαράλαμπου επαληθεύθηκαν πλήρως στα χρόνια που ακολούθησαν, ώστε σήμερα να έχουν εκπληρωθεί όλα αυτά).

Δεν βλέπουν λοιπόν, οι Οικουμενιστές και οι Ενωτικοί με ποιους θέλουν να μας ενώσουν;
Ο Καθηγητής της έδρας του Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κ. Μουρατίδης καταγγέλλει την προκλητικότητα και την ασέβεια έναντι των Ιερών Κανόνων και γράφει σχετικώς:

«Παραβιάζονται και καταλύονται μετά πάσης αδιαφορίας και, ας μοι επιτραπή η έκφρασις, προκλητικότητος, Κανόνες Οικουμενικών Συνόδων, οι οποίοι απειλούν την επιβολήν της ποινής του αναθέματος και του μεγάλου αφορισμού κατά των παραβατών, και σκανδαλίζονται ούτως οι πιστοί και λησμονούνται οι λόγοι του Κυρίου: «Ουαί τω ανθρώπω δι’ ου το σκάνδαλον έρχεται». Και διερωτάται κανείς επί τη βάσει τίνων κριτηρίων προβαίνουν εις την κατάργησιν των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας, εις ους εν τούτοις ωμολόγησαν και υπεσχέθησαν υπακοήν, ως πιστοί οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού; Και που δύναται να οδηγήση ένας τοιούτος κατήφορος;» (Εφημερίς «Ορθόδοξος Τύπος», 20.5.70).

Πηγή: «Ο Οικουμενισμός χωρίς Μάσκα», Αρχιμ. Χαραλ. Δ. Βασιλοπούλου, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (σελ. 130-137)

ΠΗΓΗ

π. Αυγουστίνος Καντιώτης: Νὰ κρατήσουμε ἀκεραία τὴν πίστι μας.

Μητροπολίτης Φλωρίνης

π. Αυγουστίνος Καντιώτης

Ἀλλὰ τί ἀκούω; Ἕνα ἄλλο παραμύθι. Θὰ ἔρθουν ἡμέρες – καὶ ἦρθαν αὐτὲς οἱ μέρες, ποὺ θὰ ποῦνε· Εὐτυχισμένοι οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν ἔχουν αὐτιὰ γιὰ νὰ ἀκοῦνε καὶ μάτια γιὰ νὰ βλέπουν. Ἄκουσα τὶς ἡμέρες αὐτὲς νὰ λένε·

–Mὰ γιατί τόσο πολὺ ἐπιμένετε. Kαλά, καὶ προτεστάντες καὶ φράγκοι ἀπὸ τὰ 1000 πρά­γματα ποὺ ἔχουν τὰ 990 συμφωνᾶνε, τὰ 10 δὲν συμφωνᾶνε· γιατί εἶστε τόσο σκληροί, γιατί βλέπετε αὐτὰ ποὺ δὲν συμφωνοῦμε καὶ δὲν βλέπετε αὐτὰ ποὺ συμφωνοῦμε; Ἂς παραβλέψουμε αὐτὰ ποὺ δὲν συμφωνοῦμε καὶ ἂς ἑνωθοῦμε, γιὰ νὰ γίνουμε μία ἀδελφότης καὶ «μία ποίμνη εἷς ποιμήν»…

Ὁ λογισμὸς αὐτός, ἀδελφοί μου, –σᾶς ἐξομολογοῦμαι δημοσίᾳ– κ᾽ ἐμένα στὴν ἀρχὴ μὲ συνεκλόνισε. Προχθὲς ἐδιάβαζα τὸν Μέγα Ἀθανάσιο καὶ δίδει ἀπάντησι στὸ ἐπιχείρημα αὐτό, ποὺ ἀκούετο καὶ ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἀρειανισμοῦ.

Διότι ἔλεγαν εἰς στὸν M. Ἀθανάσιο· Mὰ συμφωνοῦμε· καὶ τὴν βάπτισι παραδεχόμεθα, καὶ τὰ μυστήρια παραδεχόμεθα, καὶ τὰ πάντα παραδεχόμεθα. Ἂς ἑνωθοῦμε λοιπόν, καὶ νὰ παραβλέψουμε τὶς διαφορές.

Tί ἀπαντᾷ ὁ M. Ἀθανάσιος; Ἀκοῦστε τὸ παράδειγμά του καὶ θαυμάσατε τὴν σοφία τοῦ ἀνδρός.
Ἀκοῦστε, λέει, τὴν πονηριὰ ποὺ μᾶς κάνουν. Eἶνε, σὰν νὰ ὑποθέσουμε ὅτι ἔχεις κάποιον ἄρρωστο στὸ σπίτι σου καὶ νὰ πονάῃ, ἐδῶ στὰ στήθη, καὶ νὰ βογγάῃ. Tὰ μάτια του εἶνε ἐν τάξει, τ᾽ αὐτιά του εἶνε ἐν τάξει, ἡ καρδιά του εἶνε ἐν τάξει, τὰ πόδια του εἶνε ἐν τάξει, τὰ χέρια του εἶνε ἐν τάξει, ἀλλὰ ἔχει ἕναν πόνο ἐδῶ στὰ στήθη.

Kαλεῖ τὸ γιατρό, καὶ κάθεται κοντὰ στὸν ἄρρωστο καὶ λέει·

–Tί ὡραῖα μάτια ἔχει αὐτὸς ὁ ἄρρωστος! τί ὡραῖα χέρια καὶ πόδια ἔχει ὁ ἄρρωστος! τί γερὴ καρδιὰ ἔχει αὐτὸς ὁ ἄρρωστος!

–Mά, χριστιανέ μου, δὲν σὲ καλέσαμε γιὰ τὰ γερὰ μέρη τοῦ σώματος. Ἐδῶ τί γίνεται; Αὐτὸς ὁ πόνος μπορεῖς νὰ μᾶς πῇς ποῦ ὀφείλεται;

–Ἄ, λέει.

Ἔτσι κάνουν καὶ αὐτοί. Παραβλέπουν τὶς πληγές.
Ἀλλά, ἄνθρωπε, ἕνα σπυράκι βγάζεις καὶ τρέχεις·καὶ φοβᾶσαι, μήπως τὸ σπυράκι αὐτὸ μιὰ μέρα σὲ διαλύσῃ καὶ σὲ ὁδηγήσῃ στὸν θάνατο. Ἕνα «σπυράκι», ἕνα σφάλμα, μιὰ παρεκτροπή ἀπὸ τὴν πίστι εἶνε μεγάλο πρᾶγμα. Γι᾽ αὐτό πρέπει νὰ προσέξουμε, λέγει ὁ M. Ἀθανάσιος, νὰ κρατήσουμε ἀκεραία τὴν πίστι μας.

Ὁ Σατανᾶς, φθονῶν τὸ μεγαλεῖον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία παρέμεινε παρθένος ἁγνή, ἄμικτος ἀπὸ τὰ μιάσματα πλανῶν καὶ αἱρέσεων, ἐτεχνούργησε τὸ νέον σύστημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς ἀγάπης κρύπτεται ὁ Ἀπατεών, ὁ ὁποῖος προτρέπει τοὺς Ὀρθοδόξους ν᾿ ἀνοίξουν τὰς θύρας καὶ νὰ δεχθοῦν καὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν ὅλους τοὺς αἱρετικούς, καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους ἀκόμη, καὶ νὰ γίνουν ὅλοι μία συναλοιφή.

Ἀπό τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
«Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ», ἐκδοσή 2016, σελ.9-10

Πηγή: π. Αυγουστίνος Καντιώτης

ΠΗΓΗ

Μέρος 2ον (εκ των τριών) «ΠΕΡΙ ΑΘΕΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ .

Μέρος 2ον (εκ των τριών) 

«ΠΕΡΙ ΑΘΕΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ

ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ». 

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΙΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΙΝΑ ΟΡΟΥΣ

ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ

Ευλόγησον Πάτερ

Ακούσατε οι Ποιμένες την φωνήν του Αρχιποιμένος,ακούσατε και προσέχετε τον εαυτόν σας,και παντί τω Ποιμνίω.Βλέπετε τους κύνας,βλέπετε τους κλέπτας, «ο γαρ μη εισερχόμενος δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής». Και πάλιν λέγειν περί αυτών, «Ο μη ων μετ’έμού κατ’εμού εστί».Τουτέστιν εναντίον μου είναι και πάλιν προς αυτούς λέγει, «Εσείς εκ του πατρός σας του διαβόλου είσθε», και πάλιν, «αλλοίμονον εις εσάς ότι κλείετε την Βασιλείαν των ουρανών. Διότι και εσείς δεν έρχεσθε και τους άλλους δεν αφίνετε να έλθουν». Και αλλού πάλιν, «εσείς δεν είσθε από τα πρόβατα τα εδικά μου». Βλέπεις πως ΠΑΝΤΑΧΟΥ Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΣΤΗΛΙΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΟΜΠΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ,ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΩΜΕΝ ΗΜΕΙΣ;Ω!της αφάτου φιλανθρωπίας ,ω της αφάτου συγκαταβάσεως,ω της ανεικάστου αγαθότητος! «Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων τούτων»;Ω Ποιμένες και Συμποιμένες,ιδού γαρ ολίγα από τα πολλά είπαμεν,πως πανταχού μας προστάττει ο Δεσπότης να φυλαγώμεθα,και βοά δια των αχράντων Ευαγγελίων.

«Βλέπετε,γρηγορείτε,σπουδάσατε,αγωνίσασθε»,και ου μόνον δια των Ευαγγελίων,αλλά και δια των Θεοφόρων Προφητών και των Θεολόγων Αποστόλων τα όμοια λέγει, διότι εις όλους αυτούς αυτός ομιλεί,καθώς βούλεται,και μαρτυρεί μου τον λόγον ο Παύλος λέγων: «Του εν ημίν λαλούντος Χριστού».

Ας φέρωμεν λοιπόν τους Θεολόγους Αποστόλους εις το μέσον,και ας ακούσωμεν εξ’αυτών τι μας παραγγέλουν περί των αθέων αιρετικών.Ειπέ ημίν,μακάριε Πέτρε,όπου σε εμακάρισεν ο Κύριος Ιησούς Χριστός.Ειπέ μας περί των πλανώντων και μελλόντων εξαπατάν την του Χριστού Ποίμνην,την οποίαν σου την παρέδωκε και σου την εμπιστεύθη ο Αρχιποίμην και Επίσκοπος των ψυχών ημών.Ειπέ όσα σου εχάρισε το Πνεύμα το Άγιον,και δυνάμωσον την Ποίμνην σου κατά των κρυφών λύκων,καθώς και ο διδάσκαλος σου Χριστός ο Κύριος ημών.Ο μακάριος Πέτρος είπε : «Τούτο πρώτον γινώσκετε,ότι έρχονται εν ταις υστεριναίς ημέραις εμπαίκται,να πορεύωνται κατά τας ιδίας επιθυμίας»,και πάλιν λέγει: «Από εσάς θέλουν γενούν ψευδοδιδάσκαλοι,οι οποίοι θέλουν κάμει αιρέσεις απωλείας,και τον Δεσπότην τον αγοράσαντα αυτούς αρνούμενοι,και πολλοί θέλουν εξακολουθήσει την πλάνην αυτών,των οποίων η ανταπόδοσις δεν αργεί,και η απώλεια ου νυστάξει.Της κατάρας τέκνα,διατί αφήκαν τον ίσιον δρόμον και περιπατούν κατά την πλάνην του νοός αυτών». Ταύτα είπεν ο Πέτρος,ο αληθώς μακάριος Πέτρος,η πέτρα της Πίστεως,εις την οποίαν ωκοδόμησεν ο Χριστός την Εκκλησίαν.Πέτρος όπου κρατεί τα κλειδιά της Βασιλείας των ουρανών.Πέτρος όπου επεριπάτησεν επάνω εις τα κύματα,ο Θερμός εραστής του Δεσπότου Χριστού,ο θανατώσας τον Σίμωνα τον μάγον εις την Ρώμην, ως Πρωτοκορυφαίος και Προστάτης, τον πρωτοληστήν και κλέπτην, και μαθητήν του διαβόλου εις τας αιρέσεις.Πάλιν ο Ιωάννης είπε: «Φανερά εστί τα έργα του διαβόλου». Βλέπεις πως εις όλους ο Χριστός λαλεί;διότι και εις το Ευαγγέλιον τα όμοια είπε προς αυτούς,ότι εσείς από τον πατέρα σας τον διάβολον είσθε.Ηξεύρω πολλούς όπου λέγουν,ότι και αυτός ο Θεός έπλασε λέγοντας,πως χωρίς του Θεού δεν εγίνηκεν ουδέν πράγμα,μη νοώντας τι είναι εκείνα όπου λέγουσιν,ουδέ δια ποία βεβαιώνουσιν.Ότι μεν ο Θεός τους έκτισε,το λέγω και εγώ,αλλά τους έκτισε δια να κάμνουν έργα καλά,δια να τους ακολουθούμεν,και να γενούμεν τέκνα Θεού δια της Ορθής Πίστεως.Αλλ’επί το προκείμενον ας γυρίσωμεν,ο Ιωάννης είπε: «Και τώρα πολλοί αντίχριστοι εγίνηκαν», και πάλιν λέγει «Βλέπετε εαυτούς,δια να μη χάσετε εκείνα όπου εδουλεύετε,ότι πολλοί πλάνοι εφάνηκαν εις τον κόσμον».Και πάλιν «Αγαπητοί,μη παντί πνεύματι πιστεύετε»,ήγουν εις πάσαν διδασκαλίαν μην πιστεύετε «αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα, εάν ήναι από του Θεού,

(Συγχωρέστε την παρέμβαση της αναξιότητάς μου.)

{Πρωτοφανής,προκλητική και διεστραμμένη πέρα ως πέρα,η αιρετική (παπική) αντίληψη των ΑΝΤΙ-χρίστων σήμερα, όπου δεν θέλουν το ευλογημένο ποίμνιο να δοκιμάζει(να εξετάζει)τα πνεύματα των ομιλούντων αν είναι από του Θεού.Απαιτούν τυφλή υπακοή,ως έχοντες το αλάθητο.Πλανηθέντες αισθάνονται πνευματικότεροι και ανώτεροι του Ιωάννου της Βροντής και αντιτάσσονται στον Λόγο του.Ως άφρονες ,διεστραμμένοι, ΔΕΝ γνωρίζουν τι τους περιμένει!!..

Οι δε ακολουθούντες αυτούς,ως άβουλοι και αδύναμοι,ιδιοτελείς «τη απωλεία παραδίδονται»,ακόμη και αν αγνοούν.}

ότι πολλοί ψευδοπροφήται ήλθον εις τον κόσμον» και πάλιν λέγει: «Είτις έρχεται προς εσάς,και δεν φέρει ταύτην την διδαχήν μαζύ του, μη τον δέχεσθε εις τα σπήτια ,και μη τον χαιρετάτε ,διότι όποιος τον χαιρετά, κοινωνεί εις τα έργα του τα πονηρά»και πάλιν λέγει: «Καθ’ένας όπου παραβαίνει,και δεν στέκεται εις την διδαχήν του Χριστού,Θεόν δεν έχει».Ταύτα λέγει ο Ιωάννης,ο Υιός της βροντής, ο ηγαπημένος υπέρ πάντας τους Αγίους,ο στερεώσας από περάτων έως περάτων της οικουμένης την Εκκλησίαν. Ο Ιωάννης όπου έφραξε τα στόματα των αιρετικών με την Θεολογίαν.

Ο Ιάκωβος δε είπεν: «Όστις θέλει να ήναι φίλος αυτού γίνεται εχθρός του Θεού».Ακούσατε όλοι όσοι φιλιώνεσθε και τρώγετε με τους αιρετικούς,οδυνηράν απόφασιν,ότι του Χριστού εχθροί έστε. Διότι ουδέ εκείνος όπου φιλιώνεται με τους εχθρούς του βασιλέως ημπορεί να ήναι φίλος αυτού,αλλ’ουδέ να ζήση είναι άξιος,αλλά μαζί με τους εχθρούς τον αφανίζει.Και ο Ιούδας του Ιακώβου είπεν: «Εφάνηκαν τινές άνθρωποι,οι έκπαλαι προγεγραμμένοι,εις τούτο το κρίμα ασεβείς,μεταβάλλοντες την του Θεού χάριν εις ασέλγειαν,και τον μόνον Δεσπότην και Κύριον Ιησούν Χριστόν αρνούμενοι».Και πάλιν λέγει «Εις τους υστερινούς χρόνους γίνονται εμπαίκται να πορεύωνται κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας των ασεβειών. Ούτοι είναι εκείνοι, όπου περνούν την ζωήν τους αφόβως ως φθάσουν, νέφελα, άνυδρα,όπου τα σύρνει κάθε άνεμος,αστέρες πλανήται,οις ο ζόφος του σκότους εις αιώνας τετήρηται».Ταύτα και άλλα περισσότερα μας παραινεί ο καλός Ιούδας. Έλα λοιπόν και συ, Παύλε, το σκεύος της εκλογής, ειπέ μας και συ κατά την χάριν την δοθείσαν σοι εκ Θεού, ειπέ μας περί του παρόντος πονηρού καιρού. Φανέρωσον τους κρυφούς λύκους,παρρησίασον και πόμπευσον τους κλέπτας και ληστάς της Αγίας Ποίμνης Χριστού του Θεού ημών.Ο Παύλος είπεν. «Εγώ ηξεύρω,ότι μετά την τελείωσίν μου έρχονται λύκοι βαρείς εις εσάς να μη λυπούνται την ποίμνην μου».Βλέπεις ισολογίαν Προφητών και Αποστόλων άμα.Βλέπεις τους Θεολόγους πως συμφωνούν πανταχού τα λόγιά τους περί των αθέων αιρετικών, σκυλία καλούντες αυτούς και λύκους, καθώς λέγει και αλλού ο Παύλος. «Βλέπετε τα σκυλία,βλέπετε τους κακούς εργάτας ,βλέπετε την κατακοπήν,βλέπετε να μην ήναι τις όπου σας πλανά δια της φιλοσοφίας και ματαίας πλάνης.Βλέπετε ακριβώς πως περιπατείτε, ότι αι ημέραι πονηραί εισί».Τι απολογίαν έχει να δώση ο ακούων ταύτας τας παραγγελίας εάν αμελήση; Και αλλού πάλιν λέγει: «Πολλών ειδών και παράξεναις διδαχαίς μη ταις παραδέχεσθε».Και πάλιν : «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν, φεύγε απ’ εκείνον». Και πάλιν: «Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες θέλουν προκόψει εις το χειρότερον,πλανώντες και πλανώμενοι».

Ακούσατε πάλιν όσοι φιλιώνεσθε με αυτούς.«Τοις δε μεμιασμένοις ουδένα είναι καθαρόν,δια να φύγετε από της οργής της ερχομένης επ’αυτούς». Και όσοι μένετε με αυτούς εις φαγοπότια,πως αποτολμάτε και μεταλαμβάνετε τα Θεία και Φρικτά Μυστήρια του Χριστού; Ή δεν ακούετε τον μακάριο Παύλον όπου φωνάζει ότι δεν δύνασθε να τρώγετε από της Τραπέζης του Κυρίου,και από της Τραπέζης των δαιμονίων;

Ευγάτε από το μέσον τους λέγει ο Προφήτης, και ακαθάρτου μη άπτεσθε. Άρα μας ακούετε εις ταύτα όπου λέγομεν; άρα σας καταπείθομεν, ή αδίκως κοπιάζομεν και λαλούμεν εις τον αέρα; Όμως δια τους θέλοντες και σπουδάζοντας δια να ακούσουν τον λόγον,και να τον κάμνουν, δεν θέλω κακίσει,ουδέ να παύσω τα λόγια του Παύλου,αλλά τα αυτά πάλιν λέγω,και ακούσατε. «Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις,τις γαρ κοινωνία φωτί και σκότει»; Πού είναι οι θρασύστομοι και ματαιολόγοι,όπου λέγουν ότι δεν είναι ταύτα εκ της Θείας Γραφής, των οποίων Θεός η κοιλία και η δόξα και όπου αγαπούν όλα τα επίγεια.Ταύτα είπεν ο Παύλος,το στόμα της Εκκλησίας,το σκεύος της εκλογής,ο πολύαθλος και γενναίος Παύλος,η Θεόφθογγος λύρα,ο Χριστοκήρυξ και συγγραφεύς των δογμάτων,η σάλπιγξ του λόγου,ο ρήτωρ της ευσεβείας,η των Εθνών σαγήνη.Και οι μεν μακάριοι και Θεολόγοι Απόστολοι ταύτα και περισσότερα είπον περί των αθέων και απίστων αιρετικών οι δε Προφήται τα προτήτερα και αυτοί τα όμοια είπαν. Αλλ’ανάγκη είναι να τους φέρωμεν και αυτούς εις το μέσον.Είπε γαρ ο Δαυίδ: «Ουκ έστιν εν τω στόματι αυτών αλήθεια»,και πάλιν λέγει, «Κύριε,τους μισούντάς Σε εμίσησα,και επί τους εχθρούς Σου εξετηκόμην,τέλειον μίσος εμίσουν αυτούς εις εχθρούς εγένοντό μοι».Και ο σοφός Σολομών είπεν : «Ότι ασεβείς υποκρίνονται ευσεβείν» και πάλιν λέγει: «Υιέ,μη σε πλανήσουν άνδρες ασεβείς,μηδέ πορευθείς εν οδώ μετ’αυτών».Και ο Προφήτης Ησαΐας είπε,μάλιστα ο Θεός δια του Προφήτου λέγει: «Υιούς εγέννησα και ύψωσα,αυτοί δε με ηθέτησαν»,και πάλιν λέγει: «Ουκ έστι χαίρειν τοις ασεβέσι λέγει Κύριος».Άρα αρκούσι ταύτα, ή να φέρωμεν εις το μέσον όλους τους Προφήτας λέγοντας τα όμοια;αλλά φθάνουσι και ταύτα προς εκείνους όπου αγαπούν να τα κάμνουν,διότι εκείνος όπου δεν πείθεται εις όσα είπομεν,ουδέ εις τα πολλά θέλει ακούσει.Αλλ’ακόμη ολίγον ας διατρίψωμεν εις τα λόγια του Προφήτου Δαυίδ ,και να ιδούμεν πως στηλιτεύει και φανερώνει τον κεκρυμμένον δόλον εις αυτούς και λέγει: «Ουκ έστιν εν τω στόματι αυτών αλήθεια,η καρδία αυτών ματαία».Βλέπεις του Προφήτου την σύνεσιν, πως δημοσιεύει και ξεσκεπάζει και πομπεύει τους κενοδόξους,δια να μη πλανηθώμεν ημείς; Ακούσατε,Ορθόδοξοι και μη ανακατώνεσθε με τους αιρετικούς,ακούσατε Ποιμένες και φρίξατε,και μη σιγάτε, αλλά κηρύττετε τον δόλον της ασεβείας αυτών. Μη δίδετε τόπον τω διαβόλω,μην αφίνετε θύραν τοις λύκοις. Μιμηθήτε τον μακάριον Απόστολον Πέτρον,όπου βλασφημούντος εις την Ρώμην του τρισκαταράτου Σίμωνος,και λέγοντος,πως αυτός ήτον η δύναμις του Θεού,ούτε καν προς ώραν εσιώπησεν,ή υπέμεινεν,αλλ’ ελέγξας αυτόν,και ψεύστην αποδείξας και ληστήν και αντίθεον, και εγκρεμνίσας αυτόν,παρέδωκεν εις την απώλειαν.Ομοίως δε και τον υιόν αυτού,μάλλον δε του διαβόλου,τον μιαρόν Μουντανόν και ακάθαρτον και άθεον, μετα δύο μοιχαλίδων,με πολλήν σπουδήν ελέγξας ο Άγιος Απόστολος,και άθεον και ψευδόχριστον,και ψευδοπροφήτην αποδείξας εφίμωσε και έφραξε το μιαρόν αυτού στόμα εν τω ονόματι Ιησού Χριστού,μη μακροθυμήσας,μηδέ υπομείνας καιρόν εις την αυτού βλασφημίαν. Ούτω κάμνετε και σεις, ω Ποιμένες «και μη συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε»,καθώσπερ και οι Απόστολοι,και ο Θεοπάτωρ Δαυΐδ,όπου έλαβε περί αυτών πολλούς κόπους και πολλούς αγώνας,ελέγχων και στηλιτεύων,και φωνάζων προς τον Θεόν κατ’αυτών και λέγων : «Έως πότε αμαρτωλοί, Κύριε, έως πότε αμαρτωλοί καυχήσονται; Διασκόρπισον αυτούς εν τη δυνάμει Σου. Δος αυτοίς κατά τα έργα αυτών,εν τη πόλει Σου την εικόνα αυτών εξουδενώσεις, ότι εκείνα όπου τελειώνεις Εσύ, αυτοί τα χαλούν». Και πάλιν επαρακάλει ο Δαυΐδ,κάμνων δεήσεις προς τον Θεόν,δια να έλθη αυτός ο ίδιος να τελειώση το ζήτημά Του,και έλεγε: «Κύριε,κλίνον ουρανούς και κατάβηθι.Κύριε,μη χρονίσης.Ταχύ προκαταλαβέτωσαν ημάς οι οικτιρμοί Σου, Κύριε».Και ο Φιλάνθρωπος Θεός όπου θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι,και να έλθουν εις επίγνωσιν της αληθείας, ο εγγύς πάσι τοις επικαλουμένοις Αυτόν εν αληθεία,δεν παρήκουσεν, ουδέ εκαταφρόνησε την δέησιν των Αγίων,αλλ’ έκλινεν ουρανούς και κατέβει και πάντα οικονόμησεν εις σωτηρίαν του γένους ημών,και τα έδειξε όλα,κάμνοντας και διδάσκοντας.

Είτα θέλων να δείξη ότι όσοι θέλουν να ήναι προεστοί των εκκλησιών,ούτω να διώκουν τους αιρετικούς,εποίησε φραγγέλιον από σχοινί,και εμπήκε και εξέβαλε πάντας από το Ιερόν,και τους εδίωξε λέγων : «Ο οίκος μου είναι οίκος προσευχής, και σεις τον εκάματε σπήτι των ληστών»;

Ακούσατε οι προεστώτες των εκκλησιών,διότι δι’ εσάς έδειξε καλόν παράδειγμα,δια να ακολουθήτε καταπόδι του, και να προσέχετε πανταχόθεν τους λύκους,και να διώχνετε ,και να φυλάγετε την Ποίμνην αβλαβή.Και όταν τους εύγαλεν όλους έξω,δηλονότι τους φρονούντας τα εναντία,τέλος είπε και την ερήμωσιν αυτών και τον αφανισμόν,οπού έμελλε να τους έλθη κατά γενεάν και γενεάν τοις τα εναντία φρονούσι,λέγων: «Ιδού αφίεται ο οίκος υμών έρημος».Οράς ,πώς οι λόγοι εγίνηκαν έργα;διότι οι εχθροί και επίβουλοι της Εκκλησίας,ήγουν οι αιρετικοί ,καθ’εκάστην γενεάν τη απωλεία παραδίδονται,κατά τον λόγον του Κυρίου,όπου είπεν «ότι πάσα φυτεία όπου δεν την εφύτευσεν ο Πατήρ μου,εκριζωθήσεται»,το οποίον και έγινε,διότι αυτός πρώτος το έκαμε τούτο και το απέδειξε.Μετά δε την εις ουρανούς αυτού Ανάληψιν πάλιν επολέμησαν με αυτούς οι μακάριοι Απόστολοι,και ύστερα απ’αυτούς τα θεία τούτων δόγματα και οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας,και αι κατά καιρόν γενόμεναι Άγιαι Σύνοδοι.Τούτους εκριζώσαντες,δηλονότι,όσους δεν εμετανόησαν,τους παρέδωκαν εις την απώλειαν,κατά το γεγραμμένον. «Ότι απολείς πάντας τους λαλούντας το ψεύδος»,ή ουχί πάντες ηφανίσθησαν και απώλοντο δια την ανομίαν αυτών;Διότι πού είναι όσοι επολεμούσαν τότε την Εκκλησίαν βασιλείς και δυνάσται και σοφοί δεν εδιασκορπίσθησαν και αφανίσθησαν,ωσάν να μην ήσαν;Πού είναι το φρύαγμα και η θρασύτης των Ιουδαίων;πού είναι ο Σύμων ο μάγος,ο πρώτος αιρετικός,ο μαθητής του διαβόλου και των Ιουδαίων και πρόδρομος του αντιχρίστου;πού είναι το κακόν αυτού γένημα και της αυτού βλασφημίας και ασελγείας διάδοχος.Μουντανός ο έξαρχος των κακών,μετά των δύο μοιχαλίδων;και όσα λέγονται μυσαρά αυτών και βδέλυκτα και ακάθαρτα,τα οποία δεν είναι πρέπον να φανερωθούν; δια τα οποία έλεγε και ο Απόστολος. «Τα γαρ κρυφή γενόμενα υπ’αυτών αισχρών εστί και λέγειν».Πού είναι ο Μαρκίων;πού ο Ουάλης; πού ο Μάνεντας;πού ο Βασιλίδης;πού ο Νέρων;πού ο Ιουλιανός;πού ο Άρειος;πού ο Νεστόριος;πού άπαντες οι αντιπολεμούντες την Εκκλησίαν; ως λέγει και ο Δαυΐδ. «Εκύκλωσάν με κύνες πολλοί».Δεν απωλέσθησαν πάντες και διεσκορπίσθησαν δια την βλασφημίαν τους,και εξεδιώχθησαν ώσπερ λύκοι,διότι ηύραν τους εναντίους και γενναίους πολεμιστάς και Ποιμένας,τους Προεστούς των Εκκλησιών του καιρού εκείνου,τους μακαρίους άνδρας;

Αλλά πολλήν διαφοράν βλέπω των τότε ποιμένων, και των του καιρού τούτου.Εκείνοι ήσαν πολεμισταί,ούτοι δε φυγάδες.Εκείνοι αγωνισταί,και ούτοι φαγάδες.Εκείνοι εκαλλώπιζον βιβλία και δόγματα,και ούτοι καλλωπίζουν φορέματα και γέλια.Ούτοι,ωσάν μισθωτοί αφήνουν τα πρόβατα και φεύγουσιν,εκείνοι δε την ψυχήν έθηκαν υπέρ των προβάτων και εμιμήθηκαν τον ποιμένα τον καλόν,τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.Ω των μακαρίων εκείνων ανδρών των οποίων τα ονόματα εγράφησαν εν βίβλω ζωής,τους οποίους έφριξαν οι δαίμονες και ετρόμαξαν οι αιρετικοί.Δια των οποίων εφράγη παν στόμα λαλούντων άδικα.Μου έρχεται λοιπόν να ειπώ και εγώ ομοίως με τον Δαϋίδ,ο οποίος έλεγεν οδυνώμενος, «που εισί τα ελέη σου τα αρχαία Κύριε»;να ειπώ και εγώ δακρύζοντας,που είναι ο μακάριος χορός εκείνος των Επισκόπων και διδασκάλων,οι οποίοι έλαμπον εις τον κόσμον ωσάν φωστήρες,επέχοντες λόγον ζωής;

Αυτώ η Δόξα εις τους αιώνας 

Αμήν 

Τέλος του 2ου μέρους (θα ακολουθήσει το 3ο και τελευταίο)


Σας μεταφέρει ταπεινά με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

ο Γεώργιος Φλώρος

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ