Ἀπαγόρευσε ὁ Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος στόν Πρωτ. π. Θεόδωρο Ζήση νά ὁμιλήσει κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σέ πιστούς τῆς Κορινθίας
ὑπό Νεκταρίου Χαλκιώτη, Θεολόγου
Χθές τό ἀπόγευμα, ἡμέρα Τετάρτη 26 Ἀπριλίου τρ.ἔτους, ἐπρόκειτο νά ὁμιλήσει στό Λουτράκι Κορινθίας ὁ πρωτοπρεσβύτερος καί ὁμότιμος Καθηγητής τῆς Θεολογίας π. Θεόδωρος Ζήσης γιά τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόν ἀντι-οἰκουμενιστικό ἀγώνα, σέ πιστούς τῆς περιοχῆς.
Ἡ ἐκδήλωση δέν διαφημίστηκε σέ κανένα τοπικό μέσο ἐνημερώσεως, διαδόθηκε ὅμως ἡ σχετική πληροφορία ἀπό στόμα σέ στόμα, μέ ἀποτέλεσμα νά γεμίσει σχεδόν μία εὐρύχωρη αἴθουσα γνωστοῦ μεγάλου Ξενοδοχείου τοῦ Λουτρακίου, οἱ ἰδιοκτῆτες τοῦ ὁποίου διατηροῦν στενές σχέσεις μέ τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί προσωπικῶς μέ τόν π. Θ. Ζήση.
Μεταξύ τῶν παρισταμένων ἦταν ἀρκετοί θεολόγοι, ἐκπαιδευτικοί, νομικοί καί, κυρίως, ἀγωνιζόμενοι χριστιανοί μέ ἐνδιαφέρον γιά τά θέματα τῆς Πίστεως.
Τό ἀκροατήριο ὅμως ἀπογοητεύθηκε, ὅταν κατά τήν ἔναρξη τῆς ἐκδηλώσεως ἐνημερώθηκε ἀπό τόν ἴδιο τόν π. Θεόδωρο Ζήση ὅτι τό μεσημέρι ἔλαβε, μέσω φάξ, ἔγγραφο τοῦ ἐπιχωρίου Μητροπολίτη, μέ τό ὁποῖο τοῦ ἀπαγορεύεται νά ὁμιλήσει.
Ὁ γνωστός Καθηγητής, ὁ ὁποῖος πρόσφατα διέκοψε τό μνημόσυνο τοῦ ἐπισκόπου του, Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου (γνωστοῦ δουλοπρεπῶς προσκειμένου στόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη καί ἀδιάφορου γιά τίς προδοσίες τῆς Πίστεως ἐπισκόπου), κρατώντας ἀνά χεῖρας τό ἔγγραφο τοῦ Μητροπολίτου Κορίνθου, ἐσχολίασε τήν κοινοποίησή του στόν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης καί ἐδήλωσε τήν ἀπόφασή του νά σεβασθεῖ τήν ἀπαγόρευση πρός ἀποφυγή περαιτέρω ἐμπλοκῶν. Διευκρίνησε μάλιστα ὅτι ἡ παρουσία του καί ἡ ὁμιλία του θά γινόταν στά πλαίσια τῶν δραστηριοτήτων τῆς Ἐταιρείας πατερικῶν σπουδῶν στήν ὁποία προϊσταται καί ἡ ὁποία εἶναι σωματεῖο ὄχιἐκκλησιαστικό, ἀλλά πολιτιστικό.
Ὡστόσο ἐπρότεινε τήν κάλυψη τοῦ δημιουργηθέντος κενοῦ μέ τήνἀνάθεση τοῦ λόγου στόν συνοδεύοντα αὐτόν κατά σάρκα υἱόν του μοναχό π. Σεραφείμ Ζήση, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα ὡςἐγκρατέστερο θεολόγο.
Πράγματι ὁ τελευταῖος ὡμίλησε γιά ἀρκετή ὥρα (σχεδόν δύοὦρες) καί δέχθηκε νά ἀπαντήσει σέ ἐρωτήματα καί ἀπορίες τῶν παρισταμένων. Ὁμολογουμένως ἡ ὁμιλία τοῦ ὁσιολογ. μοναχοῦἦταν ἐνδιαφέρουσα καί κράτησε ἀμείωτο τό ἐνδιαφέρον τοῦἀκροατηρίου. Ὁ λόγος περιεστράφη στήν σοβαρότητα καί ἐπικινδυνότητα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν στάση τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔναντι τῶν αἱρέσεων, τήν προδοτική δράση καί ἀντορθόδοξη διδασκαλία τῶν ἡγετῶν καί φορέων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (Ζηζιούλα κ.ἄ.), τήν ἱστορική ἐξέλιξη τοῦΟἰκουμενισμοῦ καί τή σχέση του μέ τήν Μασωνία κλπ.
Παρά τό γεγονός ὅτι τό ἀκροατήριο παρακολούθησε μέ πνευματική ὄρεξη τήν ὁμιλία τοῦ ὁσιολ. μοναχοῦ, ὁ ὁποῖος ὁμολογουμένως εἶχε συγκροτημένο καί τεκμηριωμένο λόγο, ἐκ τῶν ὑποβληθέντων ἐρωτημάτων προέκυψε ἀνάγλυφη ἡ ἀγωνία καί κάποια ἀνησυχία τῶν πιστῶν γιά τό μέλλον τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος.
Ἔναντι αὐτῶν, τόσο οἱ τοποθετήσεις, ὅσο καί οἱ ἀπαντήσεις τοῦ ὁμιλητοῦ δέν κατάφεραν νά διαγράψουν ἕνα σαφές πλαίσιο μέ δυναμική προοπτική πού νά τό χαρακτηρίζει ἡ συνέπεια στήν Πατερική Παράδοση καί τόν ρεαλισμό, μέ βάση τά τραγικά δεδομένα τῆς κυριαρχίας τῆς οἰκουμενιστικῆς προπαγάνδας.
Ἐνδεικτικά νά ἀναφερθεῖ ὅτι ἐνῶ χαρακτηρίστηκε εὐθαρςῶς ὡς αἱρεσιάρχης ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί ἐκφράστηκε ρητορικῶς ἡ ἀπορία τοῦ ὁμιλητή πῶς εἶναι δυνατόν μέ τήν σχεδόν πλήρη ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νά θεωροῦνται ὅλοι αὐτοί Ἐκκλησία καί μάλιστα νά ἀναμένεται μέσα ἀπό αὐτή τήν κατάσταση νά προκύψει Σύνοδος καταδίκης τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, ἐντούτοις προτάθηκε ὅπως οἱ πιστοί μέ ἐπιμονή καί εὐγένια παρακαλοῦν τούς ἐπισκόπους των νά πάρουν θέση στό θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Χαρακτηριστική ἐπίσης ἦταν ἡ ἀντίδραση καί τοποθέτηση τοῦ ὁμιλητοῦ στήν ὑπενθύμιση, ἐκ μέρους πιστοῦ, τῆς κανονικῆς ἀρχῆς «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ, ἀκοινώνητος ἔσται», ὅτι
αὐτό δέν ἰσχύει ἐν προκειμένω διότι ἀφορᾶ Συνοδικῶς καταδεδικασμένους, ἐπικαλεσθείς μάλιστα καί τόν Ἅγιο Θεόδωρο Στουδίτη! Καθώς ἐπίσης καί ἡ ἀντιφατικότητα μεταξύ τῆς ἐπιδοκιμασίας τοῦ ὁμιλητοῦ σέ σχετική πρόταση πιστοῦ ὅτι μᾶλλον πρέπει νά καταφύγουμε στή λύση ἀνεγέρσεως ἰδιωτικῶν Ναῶν ἤ καί τῆς ἀναφορᾶς τοῦ π. Θεοδώρου, στόν σύντομο ἀρχικό του χαιρετισμό, περί κατακομβῶν, καί τῆς ρητῆς ἀρνητικῆς ἀπαντήσεώς του σέ ἐρώτηση πιστοῦ ἐάν ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης ἔχει ἀπό τῆς διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου μέχρι σήμερον λειτουργήσει!
Τέλος, δέν ἀπεφεύχθη ἡ ἀτυχέστατη καί περιττή, κατά τήν ταπεινή μας ἄποψη τοποθέτηση καί μάλιστα ἐν ἐκτάσει, λόγω καί τοῦ σχετικοῦ ἐνδιαφέροντος τοῦ ἀκροατηρίου, περί μυστηρίων καί χάριτος. Περί αὐτοῦ, λοιπόν, ὁ ὁμιλητής δέν δίστασε νά «μαλώσει» πιστή, ἡ ὁποία ἐδήλωσε ὅτι μέ ἀρκετούς ἀκόμηἀδελφούς μεταβαίνουν στήν Ἀθήνα γιά νά ἐξυπηρετηθοῦν μυστηριακῶς καί νά ἐκκλησιασθοῦν, λέγοντας καί ἰσχυριζόμενος ὅτι δέν τίθεται θέμα μολυσμοῦ τῶν μυστηρίων (ὅπως ἐκείνη ὑπεστήριζε)) ἀκόμη καί ἐάν ὑπάρχει αἵρεση, καθώς καί ὅτι ἀναμφιβόλως καί στούς αἱρετίζοντες ἐπισκόπους ὑπάρχουν μυστήρια καί χάρις.
Καί, βεβαίως, δέν παρελείφθη ἡ συνήθης ἐπίθεση κατά τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ὡς μή ἐχόντων μυστήρια καί χάρη, λόγω σχίσματος! (σημ. φαίνεται ὅτι τό σχίσμα, ἄκριτο καί αὐτό, εἶναι βαρύτερον τῆς αἱρέσεως, κατά τόν ἐγκρατή θεολόγο υἱό Ζήση). Προβληματισμό δέ, προξένησε ἡ σχετικήἀναφορά του στήν Ἐκκλησία τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, τήν ὁποία ἐκθείασε καί ἀνεφέρθη στούς Ἁγίους πού ἔχει ἀναδείξει, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ Ρῶσοι τῆς Διασπορᾶς, ὡς γνωστόν, ἀναγνώριζαν τά μυστήρια τῶν παλαιοημερολογιτῶν καί τήν Ἱεραρχία των ἐν Ἑλλάδι!
Τό ζήτημα τῆς διασπάσεως τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ μετώπου δέν ἐθίγη, κυρίως λόγω τοῦ ὅτι δέν ἐτέθη ἐκ μέρους τῶν παρισταμένων πιστῶν. Ὡστόσο, ὁ μοναχός Σεραφείμ ἀκροθιγῶς ἔθιξε τό ζήτημα ἀκριβείας καί οἰκονομίας σέ κάποια ἀποστροφή τοῦ λόγου του, ἐνῶ δέν παρέλειψε νά ἐπικαλεσθεῖ, προφανῶς ὄχι τυχαίως τό ὄνομα τοῦ Ἁγιορείτου Γέροντος Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος παρουσιάζεται νά συμφωνεῖ μέ τόν π. Θεόδωρο Ζήση καί νά διαφωνεῖ μέ τούς συνασκουμένους στό Ὄρος λοιπούς Πατέρες, οἱ ὁποῖοι (ὅπως καί ὁ ἴδιος) διέκοψαν τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, θεωροῦν, ὅμως, ὅτι δέν ἐπιτρέπεται καμμία κοινωνία μέ τούς Οἰκουμενιστές, ἐφ’ ὅσον τούς θεωροῦμε αἱρετικούς.
Ἡ κάπως λεπτομερής ἀναφορά στά διατρέξαντα καί κυρίως τά λεχθέντα τῆς ἐν λόγω ἐκδηλώσεως, γίνεται προκειμένου νά ἐπισημανθεῖ ὅτι ἤδη ἔχουν ἐμφανισθεῖ καί ἐντοπισθεῖ σοβαρά προβλήματα σέ ὁμάδα τουλάχιστον τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος. Ἀρκετοί πιστοί ἀνεχώρησαν περισσότερο προβληματισμένοι ἀπό τή σύγχυση πού δημιουργεῖται ἀπό τίςἀμφιλεγόμενες ἤ ἐπαμφοτερίζουσες θέσεις, ἀλλά καί τήν ἐν γένειἀ συνεπή στάση σημαντικῶν κατά τά ἄλλα ἀγωνιστῶν πατέρων.
Φαίνεται ὅτι ὁ π. Θεόδωρος καί οἱ σύν αὐτῶ, ἐνῶ βλέπουν ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι μή ἀναστρέψιμη, κωλυσιεργοῦν τήν ἐξάπλωση τοῦ ἀγῶνος, ἴσως ἐπιθυμοῦντες νά ἀποφύγουν τήν ὁριστική καταδίκη των καί τίς περαιτέρω διώξεις. Ἐάν ὅμως συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε θά ἀποδειχθοῦν ὅτι δέν ἦσαν ἀποφασισμένοι γιά ὅλα καί θά μετατρέψουν τήν κανονικῶς ὀφειλόμενη διακοπή κοινωνίας μέ τήν αἵρεση καί τούς τούτοις κοινωνοῦντας, στήν ὁποία ἀρχικῶς φάνηκε ὅτι τολμοῦν θεαρέστως καί ὁμολογιακῶς νά προχωρήσουν, σέ ἁπλή καί ἀνώφελη, μᾶλλον δέ καί ἐνισχυτική τῆς παναιρέσεως, δειλή διαμαρτυρία ἐντός ὅμως τοῦ πλαισίου αὐτῆς!
Γι’ αὐτό πατέρες, «μή πυροβολεῖτε» τήν ἀκρίβεια, διότι αὐτήν χρειάζονται οἱ καιροί καί μή λησμονεῖτε ὅτι οἰκονομητέον, ἔνθα οὐ παρανομητέον! Οἱ περιστάσεις ἀπαιτοῦν Ὁμολογία καί αὐτοθυσία, χωρίς ὑπολογισμούς! Μή καταντήσωμε ὀρθόδοξοι καθολικῶς διαμαρτυρόμενοι, δηλαδή λέγοντες καί μή ποιοῦντες καί ἄρα ἑπόμενοι ἐν τῆ πράξει ὄχι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι, ἀλλά τοῖς συγχρόνοις πατραλοῖαις Οἰκουμενισταῖς. Ἄλλωστε ὁ διωγμός εἶναι ἡ αὐθεντικότερη πιστοποίηση τῆς εὐσεβείας μας!
το είδαμε εδώ
