Όταν απέλασαν τον Καντιώτη από το Άγιον Όρος, διότι έβγαλε ένα πύρινο αντι-Οικουμενιστικό λόγο!
Αποσπασμα αντιοικουμενιστικη ομιλιας του Μητρ. Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου
στην πανηγυρι της Ι. Μ. Κουτλουμουσιου το 1990,
που αναψε φωτιες σε 2-3 πατριαρχικους του Αγιου Ορος
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
«Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ» (σελ. 14).
«…Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου ἐκφράζονται χυδαιότατα γιὰ τὸ Πηδάλιο, τὸ ὁποῖο εἶνε ἐπιμελημένη συλλογὴ ὅρων καὶ κανόνων τοπικῶν καὶ οἰκουμενικῶν Συνόδων μετὰ ἑρμηνείας καὶ ὑπομνηματισμοῦ ἀπὸ τὸν περιώνυμο Ἁγιορείτη μοναχὸ ἅγιο Νικόδημο. Ὀνομάζουν τὸ Πηδάλιο …χαρτὶ ὑγείας!
Στὸ κλίμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τελευταίως καλλιεργεῖται ἕνα πνεῦμα νεοπατερισμοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ὅσα εἶπαν καὶ διέταξαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸ παρελθόν, σὲ τοπικὲς καὶ οἰκουμενικὲς Συνόδους, ἴσχυαν γιὰ «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», ἀλλὰ τώρα ἔχασαν τὴν ἀξία τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν σύγχρονοι πατέρες θεσπίζουν νέους ὅρους, θεσμοὺς καὶ ἤθη στὴν Ἐκκλησία, τὰ ὁποῖα καὶ ἔχουν κατ᾽ αὐτοὺς σήμερα ἰσχὺν καὶ ἀξία! Αὐτοὶ διαχειρίζονται τὰ μεγάλα θέματα τῆς πίστεως καὶ ἔχουν ἀναφαίρετο δικαίωμα μὲ τὶς οἰκουμενιστικές τους ἐκδηλώσεις νὰ ὑποδουλώσουν τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στὸν μινώταυρο τοῦ παπισμοῦ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν».
Συνέπεια αὐτῶν εἶνε, ἄλλος ἱεράχης νὰ πιστεύῃ, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε τὸ ἀναμάρτητον… Καὶ εἶνε αὐτός, παρακαλῶ, ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ κλίματος ἐν ἐνεργείᾳ, χωρὶς νὰ τοῦ γίνῃ οὔτε ἡ παραμικρὰ παρατήρησις, δεδομένου ὅτι ἑκατοντάδες ἐπιστολῶν, ἀναφορῶν, ὑπομνημάτων τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν εἶχαν σταλῆ στὸ Πατριαρχεῖο… Ἐγὼ δὲ ἀπέστειλα στὸ Πατριαρχεῖο ἐμπεριστατωμένη μήνυσιν κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ ἱεράρχου, ἀλλὰ δυστυχῶς ἡ μήνυσίς μου πέρασε στὸ χρονοντούλαπο, χωρὶς κἂν νὰ ἐξετασθῇ, χωρὶς κἂν νὰ διαταχθοῦν ἀνακρίσεις.
Ἀντὶ δὲ νὰ ἐπιπλήξουν ἔστω καὶ μὲ τὴν ἐλαφροτέραν ἐπίπληξιν τὸν ἱεράρχη ποὺ ἐξέφερε τὴν βλάσφημη καὶ αἱρετικὴ αὐτὴ δοξασία, ἀπέστειλαν οἱ ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἐπιστολὴν πρὸς ἐμέ, διὰ τῆς ὁποίας εἰρωνικῶς γράφουν, ὅτι «εἶμαι εὐαίσθητος καὶ σκανδαλίζομαι ἀπὸ ὡρισμένες ζωηρὲς ἐκφράσεις»!
Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἕνας ἀπὸ τοὺς παρισταμένους μοναχοὺς – μέλη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὁ τῆς μονῆς Ἰβήρων, διέκοψε τὸν σεβασμιώτατο καὶ μὲ ὕφος αὔθαδες εἶπε, ὅτι δὲν περίμεναν σὲ μιὰ τέτοια ἐπίσημη ἡμέρα νὰ θιγῇ ἕνα τέτοιο θέμα.
Ὅλοι περιμέναμε, εἶπε, ἡ ὁμιλία σας νὰ στραφῇ στὸ ἑορταζόμενο γεγονὸς τῆς ἁγίας Μεταμορφώσεως. Κατόπιν τούτων διαμαρτυρόμεθα καὶ ἀποχωροῦμε τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας.
Καὶ ἀπεχώρησε αὐτὸς καὶ ἕνα ἀκόμη πρόσωπο. Στὴν συνέχεια ἔδωσαν ἐντολὴ νὰ ἀποχωρήσουν καὶ ἄλλα δύο μέλη, παρὰ τὴν θέλησί τους… Ὁ ἡγούμενος τῆς μονῆς εἶπε· «Συνεχίστε, σεβασμιώτατε».Ὅλος δὲ ὁ ὑπόλοιπος λαὸς καὶ οἱ μοναχοὶ παρέμειναν στὴν θέσι τους μέσα στὸ ναὸ καὶ συνέχισαν τὴν ἀκρόασι τῆς ὁμιλίας τοῦ ἱεράρχου, ὁ ὁποῖος στοὺς ἀδίκως διαμαρτυρηθέντας καὶ θεατρικῶς ἀποχωρήσαντας εἶπε, ὅτι μίλησε γιὰ τὴν Μεταμόρφωσι τὸ πρωί, ὅταν αὐτοὶ ἔλαμψαν μὲ τὴν ἀπουσία τους. Καὶ μὲ στεντορεία τὴ φωνὴ προσέθεσε·
«Ἐμεῖς δὲν θα παύσωμε νὰ λαλοῦμε μὲ τὴν γλῶσσα τῆς ἀληθείας, ἔστω καὶ ἂν διωχθοῦμε, ὅπως διωχθήκαμε στὸ παρελθόν. Ἐμεῖς πάνω ἀπ᾽ ὅλα ὡς πολυτιμότερο ἀγαθὸ θεωροῦμε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ τὴν διαφυλάξουμε ἀκεραία καὶ ἀλώβητη.
Ἂν κάποιοι κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ θέλουν νὰ τὴν προδώσουν καὶ νὰ τὴν παραδώσουν στὸν ἀντίχριστο πάπα, ὁ λαός, ὁ εὐσεβὴς λαός, ὁ πάντοτε σταθεὶς ἄγρυπνος ὡς φρουρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ τώρα θὰ ὑψώσῃ τὸ ἀνάστημά του καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ τέτοια προδοσία.
Ἐκφράζω βαθυτάτη λύπη, διότι τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ ὁποῖο θεωρεῖται πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν ἱερῶν παραδόσεων –κατ᾽ ἐμὲ δὲ καὶ ἀλεξικέραυνον τῆς ὀρθοδόξου Ἑλλάδος–, προδίδεται ἀπὸ μοναχοὺς οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν βλασφήμους ἱεράρχας… Εἶνε τοῦτο σημεῖον ἐσχάτης καταπτώσεως! Ἀλλ᾽ ἂν αὐτοὶ τόσο φθηνὴ ἀντίληψι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἔχουν, ἂς μὴ λησμονοῦν ὅτι ὑπάρχει λαός, ὑπάρχει τὸ λεῖμμα τῆς εὐσεβείας, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι πεθαίνουν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχουν ὡς σύνθημα «Ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψουν στοὺς νεωτεριστὰς νεορθοδόξους καὶ νεοπάτορες νὰ νοθεύσουν τὴν πίστι καὶ νὰ ὑποτάξουν τὴν Ὀρθοδοξία.
Ὁ λόγος τοῦ μητροπολίτου Αὐγουστίνου ἄναψε φωτιὲς στοὺς πατριαρχικούς, γι᾽ αὐτὸ ὁ τότε διοικητὴς τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Λούλης, κατ᾽ ἐπιθυμίαν τῶν οἰκουμενιστῶν, διέταξε τὴν ἀπέλασι τοῦ ἱεράρχου! Τὸν ξύπνησαν νύκτα, τοῦ ἀνακοίνωσαν ὅτι εἶνε ἀνεπιθύμητος στὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ζήτησαν ν᾽ ἀναχωρήσῃ ἐκείνη τὴν ὥρα! Φοβοῦνταν νὰ περιμένουν μέχρι τὸ πρωί, μὴ τυχὸν πάρουν εἴδησι γιὰ τὴν ἀπαίσια πρᾶξι τους οἱ μοναχοί καὶ ξεσηκωθοῦν. Τέτοιου εἴδους ἀγάπη καὶ ἀνεκτικότητα ἔχουν οἱ οἰκουμενισταὶ γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους· δὲν σεβάστηκαν οὔτε ἕνα γέροντα ἀγωνιστὴ ἱεράρχη!
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ
ΕΝ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΤΗ 28/9/1990,
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 63087
Εκτός από την μεγάλη πυρκαγιά που διήρκεσε 15 μέρες, ο Θεός γνωρίζει γιατί ήρθε και ο Πατριάρχης στο Άγιον Όρος. Και ο καταξιωμένος, ο λαοπρόβλητος και λαοφιλής Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φλωρίνης, ο φωτεινός αυτός αρχιερέας και ισάξιος των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Και με αξίωσε ο Θεός εμένα τον ανάξιον να παρευρεθώ στη πανήγυρι της Μεταμορφώσεως και να ακούσω ένα κήρυγμα φλογερό. Ήμουν τυχερός την ώρα του κηρύγματος, που διαμαρτυρήθηκαν και έφυγαν ένας ή δύο της Ιεράς επιστασίας, ήμουν δίπλα πολύ κοντά στον Άγιο Σεβασμιώτατο, τον είδα και έκλαιγε μέσα από τα γυαλιά του λέγοντας την αλήθεια και από συγκίνηση έκλαιγα μαζί του και εγώ.
Από το εκκλησίασμα και από τους μοναχούς και προσκυνητάς κανένας δεν έφυγε, έμειναν στο πλευρό του Αγίου και αξίου Γέροντος Αυγουστίνου. Τον εκτιμώ, τον σέβομαι και τον αγαπώ σαν τον αείμνηστο και άγιο Γέροντά μου και εύχομαι ο Θεός και οι προσευχές όλων να του δίνουνε δυνάμεις, σε τούτους τους δύσκολους καιρούς, για να αγωνισθεί για το καλό της Ορθοδοξίας μας και της πατρίδος μας…
Με αγάπη Χριστού
ο υποτακτικός του αειμνήστου και αγίου Γέροντος
Ιερομονάχου Παύλου
Σεραφείμ Μοναχός
ο ελεεινός και αμαρτωλός
Υ.Γ. Το γράμμα επειδή είμαι αγράμματος το έγραψε ένας μοναχός που άκουγε τα κηρύγματα του πατρός Αυγουστίνου.
