Ἀξιολύπητοι ψευδεπίσκοποι θὰ ἀπαιτήσουν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς (ἢ τοὺς ψάλτες) νὰ διαβάσουν στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ αὐτὸ τὸ ἐξ ἴσου αἱρετικό –μὲ τὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου– κείμενο! Περιμένουμε νὰ δοῦμε, ἂν τὸ ἴδιο ἀξιολύπητοι παπάδες θὰ τὸ διαβάσουν στὸ λαό, ἀποδεικνύοντας ὅτι εἶναι πιστοὶ ὑπάλληλοι αἱρετικῶν ψευδεπισκόπων κι ὄχι ὑπηρέτες τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ!
Διαβάζουμε στὸ κατάπτυστο αὐτὸ κείμενο ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀπουσιάζει τραγικὰ ἡ ὀρθόδοξη ταυτότητα τῶν Ἐπισκόπων ποὺ τὸ συνέγραψαν καὶ τὸ προσυπέγραψαν:
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων. Η συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της.
Ἔτσι ἔπρεπε νὰ εἶναι. Στὴν πράξη ὅμως, στὴν Κολυμπάριο Σύνοδο δολοφονήθηκε ἡ Συνοδικότητα, ἀφοῦ σ’ αὐτὴν ἀποφάσισαν 10 ἄνθρωποι, ὅλη δὲ ἡ ὑπόλοιπη Ἐκκλησία, διὰ τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τέθηκε στὸ περιθώριο!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Αγία Σύνοδος δεν αναφέρθηκε μόνον στο κύρος των γνωστών Οικουμενικών Συνόδων, αλλά σε αυτήν για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879–880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438–1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872).
Τεράστιο ψεῦδος! Δὲν ἀναγνωρίστηκαν, ἀλλὰ ἁπλῶς ἀναφέρθηκαν! Στὴν πράξη ἐξοβελίστηκαν ὄχι μόνο αὐτὲς οἱ Σύνοδοι, ἀλλ’ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Σύνοδοι, ἀφοῦ δὲν ἐφαρμόστηκαν, ἀλλ’ἀνατράπηκαν, ὅλα ὅσα αὐτὲς οἱ Σύνοδοι ἀποφάσισαν καὶ «διατάζουν» γιὰ τοὺς αἱρετικούς (τῶν ὁποίων ἀκόμα καὶ ὁ χαρακτηρισμὸς ἀπουσιάζει ἀπὸ τὶς Κολυμπάριες ἀποφάσεις) γιὰ νὰ δρομολογηθεῖ ἡ ἐπίσημη ἀναγνώρισή τους καὶ λεκτικὰ ὡς Ἐκκλησιῶν!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.
Τὸ ἕνα ψεῦδος συναγωνίζεται τὸ ἄλλο. Οἱ Ἑλλαδίτες Ἐπίσκοποι παραπλανοῦν τὸ Λαό, ἀφοῦ τοῦ ἀποκρύπτουν ὅτι, ἀπὸ δῶ καὶ πέρα, τὸ ὀρθόδοξο μυστήριο τοῦ γάμου καταργεῖται, γιὰ κάθε ἕνα ποὺ θὰ ἐπικαλεῖται λόγους «οἰκονομίας»!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Εκκλησία τονίζει διαρκώς την αξία της εγκρατείας, της χριστιανικής ασκήσεως. Η χριστιανική άσκηση δεν διακόπτει την σχέση του ανθρώπου με την ζωή και τον συνάνθρωπο, αλλά τον συνδέει με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Δεν αφορά μόνον τους μοναχούς. Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.
Ὅλα τὰ παραπάνω, ἀσφαλῶς καὶ ἀποτελοῦν τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Ἀντίθετα μὲ βάση «τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» ὅλα αὐτὰ τίθενται πρὸς κατάργηση, ἀφοῦ διὰ τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου εἰσέρχονται στὴν Ἐκκλησία οἱ πρακτικὲς τῆς ἀντι–ησυχαστικῆς Ζηζιούλιας αἱρεσιολογίας!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό σε αλλαγή θρησκευτικής πίστεως, την εμπορία προσφύγων, τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες εκτελέσεις, τις υλικές καταστροφές. Ιδιαίτερα εκφράζει την αγωνία Της για την κατάσταση των Χριστιανών και όλων των διωκωμένων μειονοτήτων στην Μέση Ανατολή και σε άλλα σημεία του κόσμου.
Πράγματι ἡ «Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς» καὶ ὅσα ἄλλα ἀναφέρει τὸ σκοταδιστικὸ κείμενο πρὸς τὸ Λαό, ἀλλὰ ἡ Κολυμπάριος Σύνοδος ἔχει σὲ πρῶτο πλάνο τοὺς διωγμοὺς κατὰ τῶν Ὀρθοδόξων ποὺ ἀντιστέκονται στὴν διάλυση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν βιαία ὑπαγωγή της στὸν Πάπα καὶ στὸν Ἀντίχριστο!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Βασικό έργο της Εκκλησίας είναι η Ιεραποστολή, δηλαδή ο αγώνας Της να δίνει συνεχώς την μαρτυρία της πίστεως και να κηρύττει το ευαγγέλιο είτε στους πιστούς που ζουν μέσα στις σύγχρονες εκκοσμικευμένες κοινωνίες είτε σε όσους δεν έχουν γνωρίσει ακόμη τον Χριστό.
Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη. Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς η γνησιότητα της Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.
Ἡ παραπλάνηση τοῦ Λαοῦ συνεχίζεται, ἀφοῦ οἱ ψευδεπίσκοποι ποὺ ὑπογράφουν αὐτὸ τὸ κείμενο, παρουσιάζουν τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ Ὀρθόδοξη στάση πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ὡς περιεχόμενο τῶν ἀποφάσεων τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου, ἡ ὁποία ἀποφάσισε –ὡς περιεχόμενο– τά …ἀντίθετα! Δηλαδὴ τὴν μὴ Ἱεραποστολὴ πρὸς τοὺς αἱρετικούς (ἀφοῦ δὲν τοὺς καλεῖ πρὸς μετάνοια, ἀποκήρυξη τῶν πλανῶν τους καὶ ἐπιστροφὴ στὴν Μία Ἐκκλησία)· τὸν μὴ διάλογο(ἀφοῦ ὡς διάλογο ἐννοεῖ τὴν συναλλαγὴ εἰς τὰ τῆς Πίστεως, τὸν συγκερασμὸ τῶν θεολογικῶν ἀπόψεων ἢ τὴν ἀνοχὴ τῶν κακοδοξιῶν τῶν αἱρετικῶν κι ὄχι τὴν διδασκαλία τῆς ἀλήθειας καὶ σὲ περίπτωση μὴ ἀποδοχῆς ἀπὸ αὐτοὺς «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν» τὴν ἀπομάκρυνση ἀπ’ αὐτούς)!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως αυτή ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως.…
Οἱ Ἐπίσκοποι δὲν ἔχουν οὔτε ἱερό, οὔτε ὅσιο. Ὀρθὰ γράφουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, ἀλλὰ δὲν ντρέπονται νὰ μᾶς ἀποκρύπτουν ὅτι ἡ Κολυμπάριος Σύνοδος –ἀθετώντας τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως–ἀποδέχτηκε πολλὲς Ἐκκλησίες, συνεχίζει νὰ ἀποδέχεται καὶ νὰ ὁμιλεῖ ἐπισήμως πλέον γιὰ τὶς ψευδεπίγραφες «ἐκκλησίες» τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ἀντί –ὅπως ἔπρεπε, ἀφοῦ ἀποτελεῖ πολυχρόνιο αἴτημα τοῦ πιστοῦ Λαοῦ καὶ τῶν Ἁγίων της (π.χ. τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς)– νὰ ἀποχωρήσει ἀπὸ αὐτὸ τὸ
Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ψευδῶν ἐκκλησιῶν.
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελούν αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας.
Οἱ Ἐπίσκοποι καὶ σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο ρίχνουν στάχτη στὰ μάτια τοῦ Λαοῦ, ἀφοῦ δίνουν τὴν ἐντύπωση στοὺς ἀγνοοῦντες ὅτι οἱ ἀποφάσεις θὰ συζητηθοῦν δημοκρατικά! Ὅμως μὲ τὴν παράγραφο αὐτὴ οὐσιαστικὰ δηλώνουν ἐπίσημα ὅτι ἀποδέχονται τὶς ἀποφάσεις ὡς Ὀρθόδοξες, ὡς ἀποφάσεις ἀληθινῆς Συνόδου ὑποχρεωτικῆς γιὰ ὅλους! Ἀποφάσεις ποὺ ὁ Λαὸς πρέπει νὰ μελετήσει, ἀποφάσεις…«θεόπνευστες» στὶς ὁποῖες ὁ Λαὸς πρέπει νὰ ἐγκύψει καὶ νὰ ἐμβαθύνει γιὰ νά …δηλητηριαστεῖ, ἀσφαλῶς, ἀπὸ τὸ –ὅσο ἐπιμελῶς– κακόδοξο δηλητήριο κατάφεραν νὰ συσσωρεύσουν!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Ο θεολογικός διάλογος δεν διακόπτεται. Προϋπόθεση απαραίτητη βεβαίως είναι να διατηρείται αλώβητη η θεολογική αλήθεια και ο διάλογος αυτός να πραγματοποιείται χωρίς φανατισμούς και διαιρέσεις, χωρίς παρασυναγωγές και σχίσματα, τα οποία πληγώνουν την ενότητα της Εκκλησίας.
Τα σχίσματα είναι δυσίατες πνευματικές ασθένειες. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν, και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την τιμωρίαν»
Στὴν συνέχεια οἱ ψευδεπίσκοποι ποὺ σχίζουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου –κι ὄχι τὴν δικιά τους– ὁμιλοῦν καὶ μᾶς διδάσκουν περί …σχίσματος!!! Καὶ ὑπονοοῦν ὅτι σχίσμα θὰ κάνουν ὅσοι μείνουν πιστοὶ στὴν διδασκαλία καὶ τὸν Κύριο, κι ὄχι ἡ ἀφεντιά τους, ποὺ διακόπτουν τὴν σύνδεσή τους –διὰ τῆς ἀποδοχῆς τῆς ληστρικῆς Κολυμπαρίου Συνόδου– μὲ τὴν Ἐκκλησία Του! Καὶ ὅπως διαβάσαμε, κάποιο σχόλιο λέγει τὴν ἑξῆς πικρὴ ἀλήθεια:
«Είναι εκπληκτική η ταχύτητα με την οποία δηλητηριάζουν το σώμα της Εκκλησίας οι οικουμενιστές. Σαν να κάνουν ενδοφλέβια ένεση με δηλητήριο. Έτσι, για να πάει παντού ταυτόχρονα»!
.
Σημάτης Παναγιώτης
Ὁλόκληρο τὸ κείμενο τῆς Συνόδου:
Ενημέρωση της Εκκλησίας της Ελλάδος για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απευθύνεται σε όλους τους πιστούς προκειμένου να τους ενημερώσει για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία συνήλθε τον Ιούνιο του 2016 στην Κρήτη.
Κύριος σκοπός της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ήταν η ενίσχυση και η φανέρωση της ενότητας όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών αλλά και η αντιμετώπιση διαφόρων συγχρόνων ποιμαντικών ζητημάτων.
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων. Η συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η Αγία Σύνοδος δεν αναφέρθηκε μόνον στο κύρος των γνωστών Οικουμενικών Συνόδων, αλλά σε αυτήν για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879-880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438-1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872).
• Οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν αποτελούν συνομοσπονδία Εκκλησιών, αλλά την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Για την Ορθόδοξη Διασπορά στις διάφορες χώρες του κόσμου αποφασίσθηκε να συνεχισθεί η λειτουργία των Επισκοπικών Συνελεύσεων με εκπροσώπους των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών προκειμένου να διασφαλίζεται η αρχή της συνοδικότητας, μέχρι να εφαρμοσθεί η κανονική ακρίβεια.
• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.
• Η Εκκλησία τονίζει διαρκώς την αξία της εγκρατείας, της χριστιανικής ασκήσεως. Η χριστιανική άσκηση δεν διακόπτει την σχέση του ανθρώπου με την ζωή και τον συνάνθρωπο, αλλά τον συνδέει με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Δεν αφορά μόνον τους μοναχούς. Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό σε αλλαγή θρησκευτικής πίστεως, την εμπορία προσφύγων, τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες εκτελέσεις, τις υλικές καταστροφές. Ιδιαίτερα εκφράζει την αγωνία Της για την κατάσταση των Χριστιανών και όλων των διωκωμένων μειονοτήτων στην Μέση Ανατολή και σε άλλα σημεία του κόσμου.
• Βασικό έργο της Εκκλησίας είναι η Ιεραποστολή, δηλαδή ο αγώνας Της να δίνει συνεχώς την μαρτυρία της πίστεως και να κηρύττει το ευαγγέλιο είτε στους πιστούς που ζουν μέσα στις σύγχρονες εκκοσμικευμένες κοινωνίες είτε σε όσους δεν έχουν γνωρίσει ακόμη τον Χριστό.
Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη. Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς η γνησιότητα της Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως αυτή ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως. Δεν νοείται αγιότητα του ανθρώπου εκτός του Σώματος του Χριστού, δηλαδή εκτός της Εκκλησίας (Εφ. α 23). Η αγιότητα είναι μετοχή στο μυστήριο της Εκκλησίας και στα ιερά μυστήριά της με επίκεντρο την Θεία Ευχαριστία. Οι άγιοι εικονίζουν την Βασιλεία του Θεού.
Η Εκκλησία είναι μία, η Ορθόδοξη. Κατά τον Μ. Βασίλειο «εις λαός πάντες οι εις Χριστόν ηλπικότες και μία Εκκλησία νυν οι Χριστού, καν εκ διαφόρων τόπων προσαγορεύηται». Η Εκκλησία αναμένει πάντοτε την επιστροφή όλων των ανθρώπων, ετεροδόξων και αλλοδόξων σε Αυτήν.
Τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελούν αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας.
Ο θεολογικός διάλογος δεν διακόπτεται. Προϋπόθεση απαραίτητη βεβαίως είναι να διατηρείται αλώβητη η θεολογική αλήθεια και ο διάλογος αυτός να πραγματοποιείται χωρίς φανατισμούς και διαιρέσεις, χωρίς παρασυναγωγές και σχίσματα, τα οποία πληγώνουν την ενότητα της Εκκλησίας.
Τα σχίσματα είναι δυσίατες πνευματικές ασθένειες. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν, και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την τιμωρίαν» (PG 48, 872).
Γι αυτό προτρέπονται οι πιστοί να μη δίνουν βαρύτητα στα λόγια εκείνων που τους παρακινούν να απομακρυνθούν από Αυτήν προκειμένου να αποτελέσουν ξεχωριστή ομάδα έξω από το πλήρωμα της Εκκλησίας, επικαλούμενοι φανταστικούς λόγους δογματικής ακριβείας.
Κατακλείοντας το μήνυμα αυτό, επιθυμούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλοι οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Κατακλείοντας το μήνυμα αυτό, επιθυμούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλοι οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
«Αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έσται μεθ ημών.» (Β Κορ. 13,11).
