ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΝΗΣ, Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΥΠΟΣΚΑΠΤΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΥΠΟΣΚΑΠΤΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

Δεῖτε τό κείμενό μας ἐδῶ, ἐδῶ καί ἐδῶ σέ μορφῆ PDF, Docs καί Google Drive.

Ὡς γνωστόν τό Ἱστολόγιον «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ» τά τελευταία σχεδόν τρία μέ τέσσερα χρόνια συνεργάζεται,διαδικτυακῶς, μέ διάφορες ἱερές Μητροπόλεις. Μία μητρόπολη ἐξ αὐτῶν ἦτο μέχρι τήν σήμερον καί ἡ Ἱερά Μητρόπολις Γόρτυνος καί Μεγαλοπούλεως. Λαμβάνουμε δηλαδή, συστηματικῶς, καί κάθε ἐβδομάδα μέσῷ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ μας ταχυδρομείου τά διάφορα Ἐπισκοπικά καί Ἐγκύκλια Γράμματα, τίς γραπτές Κατηχήσεις, τά Κηρύγματα, τίς ἀκαδημαϊκές Βιβλικές μελέτες, τά ἀντιΟἰκουμενιστικά κείμενα κ.ο.κ. τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἰερεμία.

Τόν σεβασμιώτατον τόν θεωροῦμε προσωπικά, ὡς τινά ἀξιόλογον διδάσκαλον καί καθηγητήν μας, ἄν καί δέν ἔτυχεν νά τόν γνωρίσουμε ποτέ προσωπικά. Ἔτσι καί ἐμεῖς ὡς διαδικτυακοί μαθητές του, τοῦ τά ἐδημοσιεύαμεν ἀνελλειπῶς. Ὅπως ἀνελλειπῶς, ἀκούγαμε και παρακολουθούσαμε τίς περίφημες ἀκαδημαϊκές ὁμιλίες του σέ συνέδρια καί τά μαθήματά του ἐκ ῥαδιοφώνου.

Σήμερα ὅμως, μέ τόν νέο χρόνον τοῦ 2017, θά πρέπει μᾶλλον νά ἀναθεωρήσουμεν σοβαρά τίς σωρηδόν ἐκκλησιαστικές καί διαδικτυακές συνεργασίες μας. Νά ἀναμετρηθοῦμε πρώτιστα καί κυρίως μέ τόν παλιάνθρωπον ἑαυτόν μας ἀλλά καί κατά φυσιολογικήν ἐξέλιξη μέ τούς δῆθεν φίλους μας. Θά πρέπει προφανῶς, νά προβληματίσομεν και να ξεκαθαρίσομεν κυρίως, τίς σχέσεις μας, καί μέ τούς κάθε λογῆς καί εἶδους «ἀντιΟἰκουμενιστές». Διότι χειρώτερος ἐχθρός, δέν ὑφίστατο, κυρίως ἀπό τόν ἀριστοτεχνικά κεκρυμένον ἐχθρόν.

Δηλαδή, ἐξάπαντος ὑφίστατο καί ἕνας κακόδοξος, ὕπουλος καί πανούργος ἀντιΟἰκουμενισμός (π.χ. οἱ «ἀντιοἰκουμενιστές» σχισματικοαιρετικοί ἀποτυχημένοι ψευδοἈποτειχισμένοι κ.ἄ.) καί τοῦτο τό ἀποδεικνύουμεν, ὅταν συγγράφουμεν καί κατά συγκεκριμένων ἀντιΟἰκουμενιστῶν Κληρικῶν ἤ καί Λαϊκῶν θεολόγων.

Ὅπου θεωροῦμε, ὅτι τινές ἀντιΟἰκουμενιστές ἀδελφοί καί πατέρες μας σφάλλωσι, δηλ. σφάλλωσι θεολογικά, θά προσπαθοῦμε με τά ἐλάχιστα δεδομένα μας, νά τό καταγράφουμεν ἀποδεικτικά καί κριτικά ὥστε νά συνεχίσουμε νά συμπροβληματιζώμεθα ἐντός καί ἐκτός τοῦ Κυβερνοχώρου.

Στην παρούσα φάση, ἡ Ἱερά Μητρόπολις Γόρτυνος, ὁ μητροπολίτης κ. Ἰερεμίας σφάλλει θεολογικῶς καί εὐελπιστῶ ἵνα μή γίνεται ἐξ ἰδιοτέλειας καί τινῶν σκοπιμοτήτων. Εἶναι τοῖς πάσιν φανερόν, ὅτι ἐνίοτε τό συνἘπισκοπικόν «Φιλάδελφον» καταντάει καί στυγνῆ κακοδοξία καί ὑποκρισία (ὅταν μάλλιστα ὑφίσταντο καί φοβερά ἀποδεικτικά ντοκουμέντα) ἐνώποιον Θεοῦ καί ἀνθρώπου.

Συνεπῶς, μία δεινή κακοδοξία πού λαγκοδέρνει, τούς νεοΚαλαμαράδες καί νεοΚύπριους, ἤ και νεοΦαναριώτες Ἰεράρχες μας, ἦτο και εἶναι, ἡ «αἵρεσις τοῦ Φιλαδελφισμοῦ». Ἰδικῆς μας ἐπινοήσεως ἡ ἀντιαιρετική ὁρολογία καί ὁ νεολογισμός.

Συναφῶς: μιᾶς καί οἱ διαδικτυακοί συνεργάτες μας, στοχοποιῶσι, πλήττωσιν καί λοιδωροῦσι ἀδίκως τήν σημαίνουσα ἀξιοπιστία καί προσωπικότητα τινῶν νόρμαλ παραδοσιακῶν και ὀρθοδόξων ἀντιΟἰκουμενιστῶν Κληρικῶν, χρησιμοποιῶντας μάλιστα, τά συγκεκριμένα ἔωλα, σαθρά, ψευδο-ἐπιχειρήματα καί ἀντιχριστιανικά ληρήματα τῶν Οἰκουμενιστῶν, θά πρέπει νά ἀνασυνταχθοῦμεν. Διότι εἶναι τραγικώτατον, τινές περίφημοι ἀντιΟἰκουμενιστές Ἱεράρχες, νά ἐξευτελίζωσι, ἐν ὥρᾳ ἀνελέητου διωγμοῦ ὑφισταμένους των καί γνησίους Ὁμολογητάς Κληρικούς, ἵνα ἄρον-ἄρον συνηγορήσωσι, ὑπέρ τινῶν κατεγνωσμένων λυκοΠοιμένων καί δή Οἰκουμενιστῶν.

Μίαν (καί ὄχι πολλές) ἀμείλικτον ἐρώτηση νά θέσουμεν πρός τόν σεβ. Γόρτυνος κ. Ἰερεμίαν: Ὁ Σεβασμιώτατος Κορίνθου κ. Διονύσιος ἔχει ποτέ του διακηρύξει ὡς καλός Ποιμένας ΕΝΑ κήρυγμα (ὄχι πολλά σάν καί τοῦ λόγου σας), ἀλλά ΕΝΑ ἀντιΟἰκουμενιστικόν ἤ ἀντιΠαπικόν ἤ ἀντιΣυγκρητιστικόν Ἐπισκοπικόν Κήρυγμα στήν ἐπαρχίαν του; Ἐπιτρέπει ἤ ἀπαγορεύει, τό ἀντιΟἰκουμενιστικόν κήρυγμα καί κατήχηση εἰς τήν ἐπαρχίαν του; Καί ἄν τυχόν δέν δύναται ἤ δέν ἐπιθυμεῖ νά μᾶς ἀπαντήσει ὁ σεβ. κ. Ἰερεμίας ἄς μᾶς ἐνημερώσει τουλάχιστον τότε ΕΝΑΣ καλός Κληρικός τῆς Κορίνθου διά τήν σημαντικήν ἀπορίαν μας.

Ἐπίσης: μόλις πρό ὁλίγου ἐλάβαμε ἕνα λείαν ἐπιεικῶς κατάπτυστον καί ἀπαράδεκτον κείμενον, πρός δημοσίευση, ὑπογραφθέν τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἰερεμία. Σκοπεύομεν σαφῶς, μίαν ἀκόμη καί γιά τελευταία φορά, νά δημοσιεύσομεν κείμενά του μέχρι νά συνέλθει ἀπό τίς παράδοξες «Ὁμολογιακές» κολοτοῦμπες του. Δηλαδή, διενεργοῦμεν πρακτικῶς καί διαδικτυακῶς τινά «διακοπήν τοῦ μνημοσύνου» τοῦ, διότι, τόν συλαμβάνουμε, γιά πρῶτη φορά, νά ἀλλοιώνει τήν Πατερική Θεολογία μας.

Γι΄ αὐτόν το λόγον, ἀπό ἐτοῦτην τήν θλιβερή στιγμήν, σήμερον καί μέ τό νέο ἕτος, ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕΝ κάθε διαδικτυακή-θεολογική συνεργασία καί ἐπικοινωνία μέ τήν Ἱερά Μητρόπολην Γόρτυνος καί Μεγαλουπόλεως, διότι ΑΛΛΟΙΩΝΕΙ εἴτε ἔν γνώσει εἴτε ὄντως ἐξ ἀγνοίας τήν Πατερική Θεολογία περί τῆς Ἱερᾶς Ἀποτειχίσεως ἤ τῆς Ἱεροκανονικῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου κατά τινῶν κακοδόξων Ἱεραρχῶν.

Δέν τό πιστεύαμε, ὅτι θά ἐπαναλάμβανε ἐκείνην τήν τραγελαφικήν καί γνωστήν κολοτούμπα, ὅταν ὑπέγραψεν τό 2009 τήν «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ» καί εἰς τήν συνέχεια ἀνακάλεσε τήν ὑπογραφήν του. Τέτοια «ἄρσις τῆς Ὑπογραφῆς» ἦτο σημαίνον ἱστορικόν φαινόμενον. Συνεχίζει δυστυχῶς, στό ἴδιον ἀναξιόπιστον τραγικόν (γιά Ἐπίσκοπον) μοτίβον τῆς κολοτούμπας.

Ὑπερβαίνει ὅμως ἐτοῦτην τήν φορά καί τά ἐπισκοπικά ὅριά του καί ἐλέγχει, ἀντιΚανονικῶς καίἀντιἘκκλησιολογικῶς, Κληρικούς ἑτέρων Ἐκκλησιαστικῶν ἐπαρχιῶν.

Γιά ποῖον λόγον ὁ μητροπολίτης κ. Ἰερεμίας, δέν καταγγέλει Ἱεραρχικά καί Ἐκκλησιολογικά τόν Πρωτοπρεσβύτερον τῆς Θεσσαλονίκης π. Νικόλαον Μανώλην, ἀφοῦ εἶναι τόσον μεγάλος λάτρης τῆς «Ἐκκλησιολογίας τοῦ Ἰγνατίου»; Μήπως διαισθανώμεθα μία μεροληπτική «θεολογική» στάση στά πράγματα;

Δέν βρίσκεται ὑπό τινά Ἐκκλησιαστικήν Ἀρχήν, ὁ παπαΝικόλαος Μανώλης, ὥστε ὁ κ. Ἰερεμίας νά ἀπευθυνθεῖ κανονικά σ΄ ἐκείνην;

Ἤ μᾶλλον, ἄν θέλετε, ἀφοῦ εἶναι ὁ «παντεπόπτης ὁφθαλμός» καί δή σοῦπερἘπίσκοπος, γιατί δέν μᾶς καταγράφει ὀνομαστικῶς ὅλους ὅσους θεωρεῖ «ὑπερ-ὀρθόδοξους» ἤ καί «φανατικούς», γιά νά εἴμεθα ἄκρως προσεκτικοί ἐξ αὐτῶν μή τυχόν καί παρασυρθῶμεν εἰς τά διαβολικά δίκτυά τους;

Ποῖος εἶναι ὁ λύκος καί ποῖα ἡ κοσκινοσκουφίτσα, στό ὅλον Ἐκκλησιαστικόν παίγνιον δέν δυνάμεθα νά τό ποῦμε μετά ἀπόλυτης βεβαιότητος, ἀλλά ἄς ἀκολουθήσουμεν τουλάχιστον τά ἀντικειμενικά στοιχεία.

Παρά μόνο (ὁ σεβ. κ. Ἰερεμίας) κακῶς ἐνεργεῖ καί στοχοποιεῖ ὡς τέτοιον (φανατικόν, σχισματικοαιρετικόν, κ.λπ.), καί δή ὀνομαστικῶς, τόν διωκόμενον λεοντόκαρδον ἀντιΟἰκουμενιστήν παπά Νικόλαο Μανῶλη, ἐνῷ φαίνεται, ὅτι ἐξὑπονοεῖ φωτογραφικῶς καί συμπεριλαμβάνει «ἀνώνυμα», στό ἐν λόγῳ ἄλογον καί θρησκευτικόν παραλήρημά του, καί κατά τινῶν ἄλλων σημαντικῶν παραδοσιακῶν καί ἀντιΟἰκουμενιστῶν Πρωτοπρεσβυτέρων!...

Ἀπό τήν στιγμήν ὅμως, πού κάποιος Κληρικός κατηγορεῖ ΔΗΜΟΣΙΑ καί ΕΠΙΣΗΜΑ τόν παπαΝικόλαον Μανώλη, ἰδιαίτερα ἐτοῦτες τίς δύσκολες στιγμές πού περνάει, ἐπί τῆς φοβερᾶς ἀπειλῆς πού ἐδέχθην ὑπό τοῦ ἀρχιΟἰκουμενιστοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Ἄνθιμου τοῦ Τρισμοιχεπιβάτου, ταυτόχρονα σημαίνει, ὅτι ἔμμέσως πλήν σαφῶς κατηγορεῖ καί τόν μέντορα αὐτοῦ παπαΘόδωρον Ζήσην!

Ἔχωσι ἔτσι τά πράγματα ἤ δεν ἔχουσι ἔτσι;

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ: Σεβασμιώτατε κ. Ἰερεμία, ἄραγε θεωρεῖτε τόν Νέον Ὁμολογητήν καί διδάσκαλον τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν Μεγάλο Πρωτοπρεσβύτερο τῶν Θεσσαλονικέων π. Θεόδωρον Ζήσην καί τούς συν αὐτῷ ὡς φανατικούς καί λαοπλάνους Κληρικούς; Πεῖτε καί πληροφορῆστε μας μέ κάθε ἀκρίβεια, σᾶς παρακαλῶ πολύ υϊικῶς, μέ κάθε λεπτομέρεια ὅμως ἀποδεικτικήν, ὥστε νά φροντίσουμεν νά διακόψουμεν ἄμεσα τινές ἐπαφές κατά τούτων τῶν «κακόδοξων ἀντιΟἰκουμενιστῶν» καί σοῦπερ-ὀρθοδόξων. Ἐμεῖς μᾶλλον, συμφωνοῦμε ἀκροθιγῶς, μέ τό ἰδικόν σας πνεῦμα… ἐκείνο τό κακόδοξον πνεῦμα τῆς κολοτούμπας.

Μᾶς ἔχετε δώσει προδεδικασμένα καί παρελθοντικά πικρά δείγματα γραφῆς, διότι ἐκατασκανδαλίσατε ὁλόκληρον τήν ὑφήλιον, τότε, μέ τήν παράδοξη ἐνέργειά σας, ἐνῷ τώρα ἤρθεν τό πλήρωμα τοῦ χρόνου γιά νά μᾶς ἐπαναλάβετε τήν ἴδια καί ἀπαράλακτον σκανδαλιστικήν στάση.

Ἐτοῦτη ἡ φορά, πετροβολεῖτε, ἄμεσα καί ἐμμέσως πλήν σαφῶς δυναμικές ὀρθόδοξες καί παραδοσιακές προσωπικότητες, συνεπῶς καί ὑποσκάπτετε τόν ἀντιΟἰκουμενιστικόν ἀγώνα καί λοιδωρεῖτε στά ὅρια τῆς συκοφαντίας καί ἱεροκατάκρισις σημαντικώτατους Κληρικούς τοῦ ἀγῶνος κατά τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Δέν φοβεῖστε τόν Θεόν σεβασμιώτατε; Ποῖον ἀκριβῶς φοβεῖσθε; Τόν Πατριάρχην ἤ τόν Ἀρχιεπίσκοπον;

Βέβαια τά χειρώτερα σέ τοῦτην τήν περίπτωση δέν εἶναι τά προειρημένα ἀλλά τό ἀμέσως ἀκόλουθον, ὅπερ καί θά ἀποδείξουμεν τήν στυγνώτατη κακοδοξία τοῦ ἀντιΟἰκουμενιστοῦ Μητροπολίτου κ. Ἰερεμία.

Ἡ Ἐπισκοπική Ἐπιστολή πού μᾶς ἀποστάλλην πρός δημοσίευση ἔχει τίτλον της τά «περί Ἀποτειχίσεως». Καί ὑπότιτλον «(Μέ ἀφορμή τό κατ᾽ ἐμοῦ κείμενο τοῦ Πρωτ. Νικολάου Μανώλη)».

Θά κάνουμε μία τελευταίαν φορά Ἐκκλησιαστικήν ὑπακοήν πρός την Ἱερά Μητρόπολη Γόρτυνος καί θά τήν δημοσιεύσουμε ἀμέσως μετά, γιά χάριν κυρίως, τῆς ἀποδεικτικῆς ἀντικειμενικότητος. Ἐξάπαντος παρακαλοῦμεν θερμά, τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτην κ. Ἰερεμία μετά τῶν σύν αὐτῷ συνεργατῶν του, νά μή διανοηθῶσι νά μᾶς ξανανενοχλήσουσι μέ τά γραπτά του Κείμενα.

Διότι προτειθέμεθα ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἑξῆς, νά ἐφαρμόσουμεν, κατ΄ ἀκρίβειαν καί ἐξ ἀρχῆς ἐναντίον τους τινά Ἐκκλησιολογικήν διαμαρτυρίαν, καί Ἐκκλησιαστικήν ἀνυπακοήν, διότι τό ζήτημα εἶναι βαθειά Θεολογικόν καί ἄρα Πίστεως.

Μόλις χθές, παραμονῆς Πρωτοχρονιᾶς δημοσιεύσαμεν μία ἀντιρρητική κριτική κατά τῶν Μητροπολιτῶν Κορίνθου καί Γόρτυνος. Ὁ τίτλος τοῦ θεολογικοῦ δοκιμίου μας εἶναι: Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΟΡΤΥΝΟΣ κ. ΙΕΡΕΜΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΚΑΘΟΤΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΔΙΑΚΗΡΥΤΤΕΙ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΟΛΚΗΣ.

Δυστυχῶς ὁ σεβ. κ. Ἰερεμίας μᾶς ἐδιέψευσεν, διότι φαίνεται νά συμφωνεῖ μέ τήν κακόδοξον καί ληστρικήν στάσιν τοῦ Κορίνθου. Ὁ κ. Ἰερεμίας εἶναι δηλαδή ἕνας «θεωρητικός τοῦ ἀντιΟἰκουμενισμοῦ». Δυστυχῶς ὅμως με την ἐπιστολήν του περιπίπτει σε τινά σημαντικήν κακοδοξία, διότι διαστρέφει καί ἀλλοιώνει τήν σύμπασα διδασκαλία τῶν Θεοφόρων Πατέρων περί τῆς Ἱερᾶς Ἀποτειχίσεως. Και τοῦτο ἀποδεικνύεται, στό ὅλον γραπτόν καί πνεῦμα του ὅπου δέν ἀσκεῖ τινά ἱεροκανονική διάκριση καλής καί ἱεροκανονικῆς Ἀποτειχίσεως ἀπό τήν σχισματικοαιρετικήν καί κακήν Ἀποτείχισην.

Ἀποκρύβει ἀπό το ποίμνιόν του μίαν οὐσιωδέστερην Κανονική παράμετρον πού προνοεῖται βάσει τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Κανόνων.

Ἐξηγεῖται δηλ. μέ αὐτόν τον τρόπο, τελικῶς, καί ὁ οὐσιαστικώτερος λόγος τῆς «παθητικῆς στάσις» του καί τῆς μή διαμαρτυρίας του κατά τῶν ληστρικῶν διακηρύξεων τοῦ σεβ. Κορίνθου. Ἀρκετοί φίλοι και φίλες, μᾶς τό ἔγραφαν, ὅτι λ.χ. ὁ κ. Ἰερεμίας γέγονε πᾶλιν «ὁ κ. Κολοτούμπας» καί δέν θέλαμε οἱ ἀφελεῖς καί ἀνόητοι νά τό πιστέψουμεν διότι τόν μελετοῦμεν συστηματικῶς.

Εἶναι ἕνα πράγμα, νά εἶσαι ἁπλῶς, ἕνας «θεωρητικός τοῦ ἀντιΟἰκουμενισμοῦ», διό ἀποδεικνύεται τοῦτη ἡ μεγίστη διάστασις θεωρίας-πράξεως, ὅταν διαφωνεῖ, καλῶς ἤ κακῶς, κανεῖς μέ τήν μονόδρομον Εὐαγγελικήν πρακτικήν ἐνέργεια τῆς Κανονικῆς Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τινᾶς αἱρετίζουσας Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς. Τοῦτο ὅμως, δύναται νά γίνει ἀπόλυτα σεβαστόν καί κατανοητόν.

Καί εἶναι ἕνα ἄλλον μέγα καί παράδοξον πράγμα, δηλαδή ἄκρως προβληματικόν καί κακόδοξον, νά λοιδωρεῖται, νά κακοποιεῖται, καί νά παρερμηνεύεται τό Εὐαγγελικόν καί Κανονικόν ΔΙΚΑΙΩΜΑ τοῦ Κλήρου καί τοῦ Λαοῦ πού ἐκπηγάζει βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, καί νά βαπτίζεται (ὄχι μόνον ἀπό Οἰκουμενιστάς ἀλλά ΚΑΙ ἀπό ἀντιΟἰκουμενιστᾶς!), ὅτι ἡ Ἱερά Ἀποτείχισις εἶναι Σχίσμα καί Αἵρεσις!
Τοῦτη εἶναι, κατά την προσωπικήν ἄποψίν μας, ἡ ΜΕΓΙΣΤΗ διαστροφή, ἡ σημαντική παρέκλισις, ἡ Ἐκκλησιολογική αἵρεσις καί ἡ στυγνή κακοδοξία τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμία.

Πρόκειται ὅμως τοῦτο νά ἀποδειχθεῖ, συγκριτικῶς καί ἀντικειμενικῶς, στά ἀμέσως ἐπόμενα ἵνα μή θεωρηθεῖ ὅτι συκοφαντοῦμεν.

Ὅμως, τό χειρώτερον κατάντημα τινός ἀξιοκατάκριτου Κληρικοῦ εἶναι νά πέφτει, δημοσίως, σέ ἱεροκατάκρισηκατά τινός ἄλλου Κληρικοῦ.

Τοῦτη ἡ «θεολογική» κακομοιριά, ὁ Νεογραικισμός, μαζί μέ τίς γνωστές λοιδωρίες-συκοφαντίες, εἶναι κυρίως, ἡ ἄθεολόγητη καί αἱρετίζουσα παραθεολογία τῆς Ζηζιουλέϊκης «Ἐυχαριστιακῆς Ἐκκλησιολογίας» ἤ κατά τον μακαριστόν π. Ἰωάννη Ῥωμανίδην ἡ «Ἐυχαριστιακή Εἰδωλολατρεία» τῶν φαιδρῶν Οἰκουμενιστῶν καί ἀνοήτων (κακοδόξων) ἀντιΟἰκουμενιστῶν. Συνεπῶς ὁ ἀξιότιμος Καθηγητής τῆς Δογματικῆς κ. Γεώργιος Παναγόπουλος ἔχει μᾶλλον ἄδικον ὅτι ὁ Ῥωμανίδης ἦτο δῆθεν ὑπερβολικός μέ τήν πιό πάνω Ἐκκλησιολογικήν ὁρολογίαν του.

Διότι ὁ «καλόδοξος Ἐντειχισμός» διαφυλάττει μᾶλλον τό κερασάκι τῆς «Ἐυχαριστιακῆς» εἰδωλολατρείας. Ἐνῷ ἡ «κακόδοξη Ἀποτείχισις» πού διενεργεῖτο μέσα στην Ἐκκλησιαστικήν Ἱστορία ἀπό σωρηδόν Ἁγίους Πατέρες, προφανῶς δέν διαφυλάττει τήν «Ζηζιουλέϊκην Ἐκκλησιολογία» ἡ ὁποῖα ἐβαπτίσθην ὑπό τινῶν καί ὡς «Ἐκκλησιολογία τοῦ ἁγίου Ἰγαντίου».

Δέν θά ὑπεισέλθω σέ ἄλλες ἀνασκευαστικές λεπτομέριες, περί τῆς κακοδόξου Ἐπιστολῆς τοῦ κ. Ἰερεμία, διά να δώσω τό προβάδισμα στόν παπαΝικόλαο Μανώλη ἤ σέ ἄλλους Κληρικούς, ὅπως ἀπαντήσωσι σημεῖον-σημεῖον τοῦτο τό κατάπτυστον (κατά τήν γνῶμη μας) ψευδο-ἀντιΟἰκουμενιστικόν Κείμενον τοῦ σεβασμιωτάτου.

Ὅτι ἔγραψα καί δημοσίευσα μόλις χθές, παραμονές Πρωτοχρονιάς, διά τόν κακόδοξον Μητροπολίτην Κορίνθου, ἰσχύωσι τήν σήμερον, μέ κάθε ἀκρίβεια, καί γιά τόν Μητροπολίτην Γόρτυνος.

Γιά ποῖον λόγον;

Διότι ὁ κ. Ἰερεμίας ἔχει μόλις πρόσφατα ὑπογράψει τινά σημαντικόν κείμενο, ὅπου ἀποδεικνύονται οἱ νέοἘκκλησιολογικές αἱρέσεις τοῦ Αἱρετικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

Τό Θεολογικό Κείμενο ἔχει τον τίτλον: «Ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου».

Τί ἀκριβῶς (συνοπτικά) ἔχει ὑπογράψει;

Ἔχει ὐπογράψει: ὅτι ἡ μόλις παρελθοντική Ἱερά Ἀποτείχισις ἀπό τινά Ἐκκλησιαστική Ἀρχήν (π.χ. ἡ Διακοπή Μνημοσύνου τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα, τό 1971, ἀπό ὀρθοδόξους Ἱεράρχες, Κληρικούς, Μοναχούς και Λαϊκούς), ἦτο καί εἶναι, μία ὀρθόδοξη Πατερική Παράδοσις καί «ἐπαινετή στάση…προβλεπόμενη ἐφαρμογή καί νόμιμη Ἐκκλησιαστική ἀντίσταση»!... Ἀνοίξτε νά διαβάσετε ἀκριβῶς τό ὄγδωον σημεῖον τοῦ πιο πάνω ἀντιΟἰκουμενιστικοῦ Κειμένου καί ἔπειτα κατεβεῖτε κάτω χαμηλά καί ἀνοίξτε τίς ὑπογραφές τῶν Κληρικῶν, νά θαυμάσετε τήν ὑπογραφήν τοῦ Μητροπολίτου κ. Ἰερεμία.

Συγκριτικῶς τώρα, μέ τό σημερινόν ψευδόδοξον Κείμενόν του κατά τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Νικολάου Μανώλη, ἀλλά καί κατά πάντων καί πασῶν ὅσων τινῶν «300 Σπαρτιατῶν» ὅπου (προ)ἐτοιμάζονται διά τήν Διακοπήν Μνημοσύνου, εἶναι ἤ δέν εἶναι, ὡσᾶν νά παίρνει πίσω τήν ὑπογραφήν του καί ἀπό τοῦτο τό προειρημένον Ὁμολογιακόν Κείμενον;

Ὅπου ἀδελφοί καί πατέρες, συγκεκριμένα τό ἀντιρρητικό Κείμενο, καταγράφει ὅτι ἡ Διακοπή Μνημοσύνου, εἶναι: ἐπαινετή πρᾶξι, προβλεπόμενη ἐνέργεια, ἱερά Παράδοσις, νόμιμη Ἐκκλησιαστική ἐνέργεια, ἁγία ὑπακοή στους Θεοφόρους Πατέρες, Ἐκκλησιαστική ἀνυπακοή κ.ο.κ.

Κοντολογίς: πότε ἀληθεύει ὁ σεβασμιώτατος κ. Ἰερεμίας, χθές ἤ σήμερον;

Ποίαν ὑπογραφήν του νά ἀσπαθῶμεν; Τήν προχθεσινή, πού θεωρεῖ και προσυπογράφει, ὅτι ἡ Διακοπή Μνημοσύνου ἤ ἱερά Ἀποτείχισις, ἀπό τήν Ληστρική νέοἘκκλησία τῶν Ἀρχιοικουμενιστῶν, εἶναι ὀρθή Εὐαγγελική καί Πατερική Ἐνέργεια; Ἤ μήπως, τήν σημερινήν, πού ἰσχυρίζετε, ὅτι πρόκειται διά τινά σχισμαστικοαἱρετικήν Ἀποτείχιση;

Ἡ Σύναξις Κληρικῶν, Μοναχῶν και Λαϊκῶν εἶναι σύναξις φανατικῶν σοῦπερ-ὀρθοδόξων σεβασμιώτατε;Μά ἀφοῦ καί ἐσεῖς συμμετέχετε σ΄ αὐτήν;

Ὀνοματεῖστε μας λοιπόν, διά τήν τόσον μεγάλη μομφήν πού ἐξαπολύετε ἐναντίον τους, ποιοί καί πόσοι ἀκριβῶς εἶναι οἱ φανατικοί, ὥστε νά τούς ἐξαποστείλωμεν στήν Σπιναλόγγα διά ἐξορίαν. Πέραν τοῦ «φεφανατισμένου» παπαΝικόλα Μανώλη ὑπάρχωσιν ἄλλοι;

Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ ὅτι, καταπληκτικές κολοτοῦμπες, διενεργῶσι καί οἱ κερκοπίθηκοι, οἱ πίθηκοι καί οἱ ἀνθρωπόμιμοι πιθακάνθρωποι.

Πότε ἀκριβῶς, ὀρθοτομεῖ, καλοδοξεῖ καί ὀρθοδοξεῖ, ὁ Σεβασμιώτατος;

Πρίν; Χθές; Σήμερον; Αὔριον, ἤ μήπως μεθαύριον;

Σκέτη καί τραγική ἀπογοήτευσις ἡ Ἑλλαδική Ἱεραρχία μας…

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

Ὀρθόδοξος Θεολογῶν

· Ἀκουλουθεῖ το κείμενο τοῦ Σεβασμιωτάτου, οἱ ὑπογραμμίσεις με ἔμφαση εἶναι ἰδικές μας.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, 1η Ἰανουαρίου 2017

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 4η

ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

(Μέ ἀφορμή τό κατ᾽ ἐμοῦ κείμενο τοῦ Πρωτ. Νικολάου Μανώλη)

Ἀγαπητοί μου συλλειτουργοί Ἀδελφοί

καί εὐσεβεῖς χριστιανοί

τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως

Σᾶς εὔχομαι εὐλογημένο ἀπό τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό τό νέο ἔτος 2017.

Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, νά διαβάσετε τήν παροῦσα μου ἐπιστολή, τήν ὁποία ἔγραψα μέ πόνο καί ἀγάπη πρός Σᾶς. Καί παρακαλῶ νά τήν διαβάσετε, γιατί πρόκειται γιά τήν σωστή πνευματική μας πορεία, τήν ἐκκλησιολογική μας πορεία, δηλαδή, πρόκειται γιά τήν σωτηρία μας.

1. Μέ ἀφορμή τά φιλοπαπικά καί φιλοοικουμενιστικά κινήματα πού παρατηροῦνται στίς ἡμέρες μας, ὅπως συνέβαιναν καί παλαιότερα καί τά ὁποῖα ἀσφαλῶς καταδικάζουμε, γιατί ὁ παπισμός εἶναι αἵρεση, ὁ δέ οἰκουμενισμός παναίρεση, μερικοί, κληρικοί καί λαϊκοί, δείχνουν ἕναν ὑπέρμετρο ἄκριτο καί ἄτακτο ζῆλο καί ἐπιτίθενται ἐναντίον τῶν Ἀρχιερέων κυρίως, τούς ὁποίους ἀποκαλοῦν μέ προσβλητικές ἐκφράσεις καί τούς παρουσιάζουν ὡς προδότες τῆς πίστης μας καί ἀνάξιους, λοιπόν, γιά τήν διαποίμανση τῆς ποίμνης τους. Μία φράση ἄν πεῖ κάποιος Ἀρχιερεύς στήν ροή τοῦ λόγου του, θά ἁρπαχθοῦν αὐτοί ἀπ᾽ αὐτήν καί θά παρουσιάσουν στά διαδίκτυά τους τόν Ἀρχιερέα αὐτόν καί ὡς αἱρετικό ἀκόμη.

Ἔτσι καί ἐγώ σέ μία πρόσφατη ὁμιλία μου στήν πόλη τῆς Κορίνθου, καλεσμένος σ᾽ αὐτήν ἀπό τόν καλό της Ποιμένα, τόν ἀγαπητό συλλειτουργό ἀδελφό κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟ, εἶπα κάπου στήν πρόχειρή μου ἐκείνη ὁμιλία: «Ἄντε στό καλό του ἀπ᾽ ἐκεῖ μ᾽ αὐτόν τόν Πάπα καί τούς δογματισμούς. Ὅλο μ᾽ αὐτά θά ἀσχολούμαστε; Ἄς κοιτάξουμε καί λίγο τήν ψυχή μας». Αὐτήν τήν φράση μου, λοιπόν, τήν πῆρε ἕνας ἱερεύς τῆς Ἱ. Μ. Θεσσαλονίκης, ὁ πρωτοπρ. π. Νικόλαος Μανώλης, τήν ἀνέβασε στήν ἱστοσελίδα Κατάνυξη καί τήν ἔκριναν καί τήν κατέκριναν αὐτός καί οἱ ἀναγνῶστες μέ σκληρά σχόλια, δυσφημίζοντάς με βέβαια στόν λαό τοῦ Θεοῦ καί σέ σᾶς τό ποίμνιό μου ἰδιαίτερα.

2. Τήν φράση πού εἶπα, ἀγαπητοί μου, δέν τήν ἀνακαλῶ, ἀλλά τήν ἐπαναλαμβάνω καί τώρα. Ναί! Δέν θά ἀσχολούμαστε μονομερῶς μέ τήν αἵρεση, ἀλλά θά φροντίζουμε γιά τόν καθαρμό τῆς ψυχῆς μας πρῶτα, γιά νά ἔχουμε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά εἶναι εὐλογημένοι οἱ λόγοι μας καί οἱ ἀγῶνες μας γιά τήν πίστη.

Τήν φράση μου αὐτή, γιά τήν ὁποία ὁ π. Νικόλαος Μανώλης «αἰσθάνεται πίκρα καί ἀγανάκτηση», τήν ἐμπνεύστηκα ἀπό ἕνα σύντομο λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, πού μοῦ ἔκανε φοβερή ἐντύπωση. Τόν παραθέτω: «Ποθήσωμεν τήν εἰρήνην... Τό ζυγοστατεῖν καί σταθμίζειν τάς λέξεις τοῦ δόγματος καταλείπωμεν. Παυσώμεθα τοῦ θέλειν εἶναι διδασκάλων διδάσκαλοι.

 Μισήσωμεν τό λογομαχεῖν ἐπί καταστροφήν τῶν ἀκουόντων. Οὐκ ἐσμέν τῶν ποιμένων ποιμένες, ἀλλά πρόβατα»(MPG 64,38). Στόν λόγο του αὐτόν ὁ ἱερός πατήρ, πού πρέπει νά τόν ἐξεφώνησε ὅταν ἦταν ἀκόμη πρεσβύτερος, μᾶς λέγει αὐτό πού εἶπα καί ἐγώ κατ᾽ ἔμπνευσή του: Νά μήν ἀσχολούμαστε μέ λογομαχίες μέ τά δογματικά θέματα, ἀλλά νά ἐπιδιώκουμε τήν μεταξύ μας εἰρήνη καί ἀγάπη. Ἀλλά καί ἄλλοι ἅγιοι Πατέρες δέν ἔνοιωθαν εὐχάριστα ὅταν ἦταν ἀναγκασμένοι ἀπό τά πράγματα νά ἀσχοληθοῦν ἐξονυχιστικά μέ δογματισμούς. 

Ὁ Μ. Βασίλειος, γιά παράδειγμα, λέγει ὅτι ἀρκεῖ ἡ παράδοση τῶν Ἀποστόλων καί ἡ ἁπλότητα τῆς πίστης, ἀλλά ἐπειδή ὁ Εὐνόμιος ἀσχολήθηκε μέ ὑψηλά θέματα, σπέρνοντας ζιζάνια, θά ἀσχοληθεῖ ἀναγκαστικά καί ὁ ἴδιος μέ αὐτόν (βλ. MPG 29,500ΑΒ. 32,949ΒC). Ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος πάλι μᾶς λέγει νά ἀποφεύγουμε τόν δογματισμό σάν νά εἶναι ἕνα ἐξαγριωμένο λιοντάρι. Μακρυά – λέγει – ἀπό τέτοιες συζητήσεις εἴτε μέ μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἴτε καί μέ ἀνθρώπους ἔξω ἀπ᾽ αὐτήν. Λέγει ἐπί λέξει ὁ ἅγιος πατέρας: «Φεῦγε τοῦ δογματῖσαι, ὡς ἀπό λέοντος ἀτάκτου· μήτε μήν μετά τῶν τροφίμων τῆς Ἐκκλησίας εἰς τοῦτο συνεισέλθῃς, μήτε μετά τῶν ἀλλοτρίων» (Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, Τά εὑρεθέντα ἀσκητικά, ἐν Ἀθήναις 1895, σ. 35).

Μέ τόν λόγο μου, λοιπόν, «ἄντε στό καλό του μέ τόν Πάπα καί τούς δογματισμούς, ἄς κοιτάξουμε τήν ψυχή μας», ἐξέφρασα, νομίζω, τό πατερικό πνεῦμα, ὅπως ἀποδείχθηκε ἀπό τούς παραπάνω λόγους.

3. Ἀγαπητοί μου, ἡ ἀγωνιστικότητα εἶναι ἕνα χάρισμα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά δέν δίνεται σέ ὅλους τό χάρισμα αὐτό. Τά χαρίσματα τά λαμβάνουν οἱ καθαροί στήν ψυχή. Ντροπή μας, νά θέλουμε νά κάνουμε τόν ἀγωνιστή, ἐνῶ βαρυνόμαστε μέ ποικίλλα πάθη. Ἰδιαίτερα οἱ ἀγῶνες γιά τήν πίστη πρέπει νά γίνονται μέ ταπείνωση, μέ ἀγάπη καί μέ πλουτισμό θεολογίας.Ἀφοῦ, ἐσύ πάτερ καί ἐσύ λαϊκέ ἀδελφέ, πού θέλετε νά κάνετε τόν ἀγωνιστή, ἀφοῦ, ὅπως σᾶς γνωρίζουμε, εἶστε θυμώδεις καί ὀργίλοι στήν ψυχή καί ἀφοῦ δέν γνωρίζετε τήν ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς οὔτε ἔχετε μελετήσει τήν πατερική θεολογία, ποῦ πᾶτε χωρίς ἅρματα γιά ἀντιαιρετικό ἀγώνα; Μπορεῖ δηλαδή ὁ καθένας νά κάνει τόν χειροῦργο ἰατρό;

Τά λέγω αὐτά, ἀδελφοί μου, πατέρες καί χριστιανοί μου, γιά νά μήν ἐμπιστεύεστε σ᾽ ὅλες τίς ἀκουόμενες φωνές καί νά μήν ἀκολουθεῖτε τό κάθε κίνημα τοῦ κάθε τάχα ἀγωνιστοῦ. Νά εἶστε σεσοφισμένοι καί νά ἔχετε φωτισμένο νοῦ, γιά νά δοκιμάζετε τά πνεύματα, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, ποιά εἶναι τοῦ Θεοῦ καί ποιά τοῦ πονηροῦ (Α´ Ἰωάν. 4,1 ἑξ.). Προσέχετε τούς «σοῦπερ ὀρθοδόξους», τούς «λίαν φιλοθέους καί φιλοχρίστους», ὅπως τούς λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεολόγος (Α´ Εἰρηνικός, ΣΤ´ 3), οἱ ὁποῖοι τοῦ ἦταν τό μεγαλύτερο ἐμπόδιο στόν ἀγώνα του ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν. Γιατί αὐτός σάν ἅγιος ἔκανε τόν ἀγώνα αὐτόν μέ προσευχή, μέ ἀγάπη καί μέ τούς θεολογικούς του λόγους, ἀντίθετα ἀπό ὅ,τι ἤθελαν καί ἔλεγαν οἱ «σοῦπερ ὀρθόδοξοι».

Ἴσως, πατέρες μου καί ἀδελφοί μου χριστιανοί, νά σᾶς ἔκανα καί ἐγώ ζημιά στό θέμα πού σᾶς μιλῶ, ἐκφράζοντας θέσεις, οἱ ὁποῖες θεωροῦνταν ἀκραῖες καί λέγοντας μάλιστα ἐνίοτε μέ ἔνταση τίς θέσεις αὐτές. Σᾶς ζητῶ συγγνώμη, ἄν σᾶς ἔκανα ζημιά. Σᾶς δηλῶ ὅμως ὅτι ἡ προσευχή μου καί ἡ ἐπιθυμία μου εἶναι νά εἶμαι ὁμολογητής τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, ἀλλά μέ ταπείνωση καί μέ εὐγένεια καί στούς λόγους μου νά φαίνεται ἡ ἀγάπη πρός τούς αἱρετικούς καί ὄχι μῖσος καί ἐχθρότητα πρός αὐτούς· καί κυρίως ὁ ἀγώνας μου αὐτός ὑπέρ τῆς πίστεως νά γίνεται μέ θεολογία, τήν ὁποία ὁμολογῶ ὅτι δέν γνωρίζω. Γιατί θέλει εἰδική θεολογική γνώση ὁ ἀντιαιρετικός ἀγώνας. Ἔχω περιπλακεῖ, πατέρες, μέ τήν ἑρμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, εἶναι καί τά ποιμαντικά τῆς Μητροπόλεως καί δέν ἀπομένει χρόνος γιά τήν μελέτη τῆς ἀντιαιρετικῆς θεολογίας. Ἀλλά προσπαθῶ νά τόν ἐξευρίσκω. Ἐκεῖνο ὅμως πού σᾶς παρακαλῶ, πατέρες καί ἀδελφοί, εἶναι νά μοῦ δίνετε ἐμπιστοσύνη. Ὅσο καί ἄν εἶμαι ἁμαρτωλός καί ἀδύναμος στήν θεολογία, ὅμως προσεύχομαι στήν Παναγία καί τό πιστεύω ὅτι δέν θά μέ ἀφήσει ἡ Κυρία Θεοτόκος νά πλανηθῶ καί νά ὁδηγήσω καί ἐσᾶς, τό ποίμνιο, σέ λάθος δρόμο. Καί δέν θά πλανηθῶ γιατί ὡς βάση μου ἔχω τό, «ὅ,τι λέγει ἡ Ἐκκλησία»!

Προσέχετε τούς ἄλλους, τούς «σοῦπερ Ὀρθοδόξους», ὅπως τούς εἶπα. Μήν τούς ἀκοῦτε, γιατί θά σᾶς κάνουν τήν μεγάλη ζημιά, τό νά σᾶς βγάλουν ἀπό τά τείχη τῆς Ἐκκλησίας. Ναί! Τό πᾶνε γιά τήν «ἀποτείχιση». Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ζημιά καί μεγαλύτερο κακό ἀπ᾽ αὐτό. Ἐμεῖς εἴμαστε σφόδρα ἐναντίον τῆς Ἀποτειχίσεως. Θά παραμείνουμε ἐντός τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί ὅταν βλέπουμε λάθη τῶν Ἀνωτέρων μας, θά διαμαρτυρόμαστε πονετικά, θά κλαῖμε, ἀλλά μέσα στήν Ἐκκλησία.

4. Αὐτοί πού λέγουν καί γράφουν καί κινοῦν τά πράγματα πρός τήν Ἀποτείχιση, τό κάνουν αὐτό, γιατί, ὅπως τά κρίνουν, βλέπουν παραπλάνηση καί αἵρεση σέ ᾽μᾶς, πού εἴμαστε ἐντός τῶν τειχῶν. Ἀλλά, τούς λέγουμε: Ἐξετᾶστε, κύριοι, καλύτερα τά πράγματα. Ἀφῆστε τά ὅπλα καί τίς ἀπειλές καί δέστε μας μέ θεολογικό καί εὔσπλαγχνο μάτι καί θά δεῖτε ὅτι εἴμαστε ἀδελφοί καί ὄχι ἐχθροί. Θά τελειώσω, πατέρες καί χριστιανοί μου, μέ μία σχετική περικοπή ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, πού παρακαλῶ νά τήν προσέξετε:

Οἱ φυλές τοῦ Ἰσραήλ Ρουβήμ, Γάδ καί ἡ μισή φυλή τοῦ Μανασσῆ, πού κατοικοῦσαν ἀνατολικά τοῦ Ἰορδάνου, χωρισμένοι, δηλαδή, ἀπό τίς ὑπόλοιπες φυλές τοῦ Ἰσραήλ, πού κατοικοῦσαν στήν δυτική πλευρά τοῦ ποταμοῦ, αὐτοί, λοιπόν, γιά νά μή φαίνονται κομμένες ἀπό τίς ἄλλες, τίς πολλές φυλές, καί τά παιδιά τους λησμονήσουν ὅτι ἔχουν τόν ἴδιο Θεό μέ αὐτές, ἔκτισαν ἕνα πελώριο βωμό, γιά νά τούς θυμίζει ἁπλᾶ τόν Θεό τους. 

Ὄχι βωμό γιά νά προσφέρουν θυσία, γιατί ὅλος ὁ Ἰσραήλ ἕνα βωμό καί ἕνα ναό ἔπρεπε νά ἔχει, τήν Σκηνή τοῦ Μαρυτίου. Ἀλλά ἔκτισαν βωμό ὡς ἀναμνηστικό μόνο τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ τους. Εἶδαν ὅμως οἱ δυτικά τοῦ Ἰορδάνου Ἰσραηλῖτες αὐτόν τόν νέο βωμό τῶν Ἰσραηλιτῶν τῆς ἄλλης πλευρᾶς τοῦ Ἰορδάνου καί, μή γνωρίζοντες τόν εὐσεβῆ σκοπό τους, τούς θεώρησαν προδότες, ὅτι δηλαδή ἀνακηρύττουν ἄλλο θεό, καί πῆραν τά ὅπλα γιά πόλεμο ἐναντίον τους. Ἔμαθαν ὅμως ἀπό τούς ἰδίους τά κίνητρά τους γιά τήν ἀνέγερση τοῦ βωμοῦ καί χαιρετήθηκαν ἔπειτα ὡς ἀδελφοί. Παρ᾽ ὀλίγον, δηλαδή, ἐμφύλιος πόλεμος μεταξύ ἀδελφῶν (βλ. Ἰησ. Ν. 22,1-34).

Τό περιστατικό αὐτό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί, εἶναι ἕνα ὡραῖο δίδαγμα γιά τούς ἀγωνιστές τῶν πατρώων παραδόσεων. Πολλές φορές συμβαίνει νά λέγουμε, νά γράφουμε καί νά ἐνεργοῦμε ἐναντίον ἄλλων, γιατί τούς νομίζουμε γιά προδότες καί ἀρνητές τῶν ἱερῶν παραδόσεων. Ἀλλά ἡ παραπάνω ἁγιογραφική περικοπή μᾶς λέει νά ἐξετάζουμε καλά τά κίνητρα τῶν ἄλλων. Μήπως οἱ ἄλλοι δέν εἶναι προδότες; Μήπως τούς παρεξηγήσαμε; Μήπως εἶναι ἀδελφοί μας καί ὄχι ἐχθροί μας;

5. Καί συγκεκριμένα: Πολύς λόγος ἔγινε γιά τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης ὅτι ὀνόμασε «Ἐκκλησίες» τίς αἱρέσεις. Καί ἐγώ γραπτῶς ἐξεδήλωσα τήν διαφωνία μου γι᾽ αὐτό καί ἐμμένω στήν ἀντίθεσή μου αὐτή, γιατί, ὁμοῦ μέ πολλούς ἄλλους, δέν θά ἤθελα σέ ἐπίσημο κείμενο Συνόδου νά ὑπάρχει ἡ ἔκφραση αὐτή. Ἀλλά δέν μπορῶ ἀπό τήν ἔκφραση αὐτή νά πῶ, οὔτε καί συμφέρει γιά τήν λατρευτή Ἑλλαδική Ἐκκλησία τήν Ὁποία διακονῶ νά πῶ αὐτά τά ἀποτροπιαστικά πού λέγονται ἀπό φανατικούς, ὅτι ὅλοι οἱ ἀντιπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο μαζί πρόδωσαν τήν πίστη καί φράγκεψαν καί ἀναγνώρισαν τίς αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες, μέ τήν ἔννοια τῆς Μιᾶς, τῆς σώζουσας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ὅπως πολλοί Ἀρχιερεῖς στήν Ἱεραρχία τοῦ παρελθόντος Νοεμβρίου μᾶς ἐξήγησαν καί διαβεβαίωσαν, ἡ ἔκφραση «Ἐκκλησίες» γιά τά ξένα δόγματα στήν Σύνοδο τῆς Κρήτης ἐλέχθη καταχρηστικῶς μέ τήν ἔννοια τῶν συγκεντρώσεων καί δέν εἶχε καθόλου τήν ἔννοια τοῦ σώζοντος καθιδρύματος πού ἵδρυσε ὁ σαρκωθείς Υἱός τοῦ Θεοῦ, τό Ὁποῖο εἶναι ἡ ΜΙΑ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Αὐτό μᾶς τό εἶπαν καθαρά ὅλοι οἱ Ἱεράρχες.

Δέν ἐπιτρέπεται, λοιπόν, γράφω τώρα ὅτι ἀπό τήν ὀνομασία τῶν ξένων δογμάτων ὡς «Ἐκκλησίες», μέ αὐτή τήν παραπάνω ἑρμηνεία καί ἐξήγηση τῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν, νά τούς χαρακτηρίσουμε «προδότες», ὅπως ἔχει γραφεῖ. Ἐπαναλαμβάνω ὅμως ὅτι καί ἐγώ θά ἤθελα νά ἀπεφεύγετο ἡ ἔκφραση αὐτή, γιατί διευκολύνει τόν Οἰκουμενισμό.

Μέ τήν εὐκαιρία τοῦ λόγου ἄς ἐρωτήσω: Ἐπανειλημμένως ὁ μακαριστός Γέροντας Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος καί σέ κηρύγματά του καί σέ γραπτά του ἔλεγε τήν ἔκφραση «Ρωμαϊκή Ἐκκλησία». Τό ἴδιο καί ὁ πολύς Τρεμπέλας. Τό ἴδιο καί ὁ ἅγιος Νεκτάριος. Θά τολμήσουμε, λοιπόν, νά χαρακτηρίσουμε ὡς ἀθεολογήτους (!....) καί, τό χειρότερο, ὡς προδότες (!.....), τούς ἁγίους αὐτούς πατέρες καί διδασκάλους, γιατί ὀνομάζουν τούς Παπικούς «Ἐκκλησία»;

6. Σᾶς ἐκούρασα, ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί χριστιανοί. Σᾶς ζητῶ συγγνώμην. Καί ἐγώ κουράστηκα. Τά ἔγραψα αὐτά ἐξ αἰτίας τῆς ἀποτόμου καί ἀσπλάγχνου κατ᾽ ἐμοῦ ἐπιθέσεως τοῦ πρωτ. π. Νικολάου Μανώλη. Μαζί μέ ἐμέ ὁ εἰρημένος αὐτός κληρικός ἐπιτίθεται καί κατά τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ. Μέ τά ὅσα εἶπε ὁ λόγιος καί δραστήριος Ἱεράρχης κ. ΔΙΟΝΣΙΟΣ στό περιεκτικό του λογίδιο, ἀνέπτυξε τό ἄλλο δεύτερο ἥμισυ τοῦ χρυσοστομικοῦ χωρίου, πού ἀνέφερα, τό «παυσώμεθα τοῦ θέλειν εἶναι τῶν διδασκάλων διδάσκαλοι... Οὐκ ἐσμέν τῶν ποιμένων ποιμένες, ἀλλά πρόβατα».

Γιά τήν συμβουλή ὅμως αὐτή τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου θά σᾶς μιλήσω στήν ἑπόμενή μου ἐπιστολή.

– Σᾶς ἀνακοινώνω ὅτι τό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς στό ἑξῆς θά εἶναι ἁπλούστερο καί πνευματικώτερο καί θά κυκλοφορεῖ σέ ἰδιαίτερο φυλλάδιο μέ τόν τίτλο ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ. Παρακαλῶ τούς ἁγίους ἱερεῖς νά φροντίζουν νά τό παίρνουν οἱ Χριστιανοί μας. Νά τό διανέμετε μαζί μέ τό Ἀντίδωρο.

Καλή χρονιά καί εὐλογημένη,

Μέ πολλές εὐχές

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

ΠΗΓΗ